CamSep 4 1

More documents

Recommendations

Info

16 J. Kumirska, M. Potrykus, N. Migowska, E. Mulkiewicz Flushing step suszenie Suszenie suszenie danych suszenie Suszenie 5 ml MeOH 5 ml Wymywanie 2 x 4 ml 2 x 4 ml 2 x 4 ml 3 x 1 ml 3 ml ACN MeOH/MT Elution step ACN ACN ACN ACN BE (10/90; v/v) Odzysk Recovery E1 98 E2 83 E3 38 EE2 89 DES 68 E1 100 E2 90 E3 39 EE2 90 DES 59 E1 100 E2 87 E3 88 EE2 79 DES 58 E1 102 E2 106 E3 106 EE2 106 E1 104 E2 96 E3 97 EE2 87 DES 101 E1 90 E2 92 E3 101 EE2 92 Do elucji analitów stosuje się najczęściej acetonitryl, metanol, bądź kombinację tych rozpuszczalników z innymi rozpuszczalnikami. Odzysk analizowanych związków (poza E3 na złożu Isolute ENV i LiChlorut EN) kształtują się na zadawalającym poziomie tzn. w zakresie 58-104%. Pomimo, iż w literaturze dostępnych jest szereg procedur wydzielania i wzbogacania związków estrogenowych techniką SPE często należy dostosować je do potrzeb aktualnie analizowanych próbek. Dotyczy to w szczególności konieczności modyfikacji sposobu oczyszczania i elucji analitów. Jednym ze sposobów optymalizacji procesu SPE jest zastosowanie metody krzywych przebicia, przy czym należy zaznaczyć iż procedura ta jest bardzo pracochłonna i wymaga użycia znacznych ilości substancji wzorcowych, które z reguły nie są tanie (77,78). Doboru odpowiednich warunków oczyszczania można dokonać także metodami obliczeniowymi, w oparciu o wybrane parametry fizykochemiczne rozpuszczalników i analitów [79] lub poprzez badanie odzysku analitów, przy ustalonej arbitralnie (na podstawie polarności analizowanych związków oraz układu faz SPE) objętości i składu cieczy czyszczącej matrycę i wymywającej anality [80, 81, 82]. Jedną z nowszych propozycji ekstrakcji naturalnych i syntetycznych estrogenów z próbek środowiskowych jest zastosowanie techniki mikroekstrakcji na upakowanym sorbencie (MEPS, ang. Microextraction by Packed Sorbents) oraz polimerów z nadrukiem molekularnym (MIP, ang. Molecularly Imprinted Polimer) [83]. Użycie w pełni zautomatyzowanego połączenia MEPS z dozownikiem zestawu GC-MS, pozwalającym na wprowadzanie dużych objętości próbki i in-port upochodnienie (system on-line) sprawiło, że można oznaczać estrogeny w zakresie stężeń ng/L do μg/L dysponując jedynie 800 μL próbki [83]. 3.2.2.1. Oczyszczanie ekstraktów (Extracts purification) Ekstrakty uzyskane z silnie zanieczyszczonych ścieków, osadów, gleb czy tkanek ryb bądź skorupiaków, przed analizą właściwą muszą być często poddane dodatkowemu procesowi oczyszczania. Może być ono przeprowadzone za pomocą ekstrakcji w układzie ciecz-ciecz [75], ekstrakcji do fazy stałej (w kolumience C18 [44, 52, 64], Oasis HLB [76]), chromatografii kolumnowej ze złożem krzemionkowym [84], chromatografii wykluczania / że- Camera Separatoria Vol. 4, No 1/2012
Zastosowanie chromatografii gazowej do rozdzielania i oznaczania wybranych… 17 lowej stosując wypełnienie CO785 [52], wysokosprawnej chromatografii cieczowej [85, 86], czy dowolnej kombinacji wymienionych wyżej technik [36]. 3.2.3. Hydroliza koniugatów (Conjugates hydrolysis) Jak wspomniano, część estrogenów usuwanych z organizmu występują w formie koniugatów, najczęściej w postaci siarczanów i glukuronianów [4]. Aby oznaczyć je w środowisku techniką chromatografii gazowej niezbędne jest przeprowadzenie hydrolizy enzymatycznej tych związków do postaci wolnych hormonów. Najczęściej posługujemy się enzymem zwanym glukuronidazą. Zawartość koniugatów w próbce wyznacza się na podstawie różnicy zawartości estrogenów przed i po hydrolizie [40, 46]. Należy przy tym pamiętać, że o ile konwersja glukuronianu estradiolu do E2 zachodzi ze 100% wydajnością, to siarczanu estradiolu do E2 jedynie z 30% [40]. Inną skuteczną metodą uwolnienia estrogenów z koniugatów jest zastosowanie hydrolizy kwasowej. Porównanie tych dwóch podejść znajduje się m.in. w publikacji Carignana i Lodgetych’ego [87]. 3.2.4. Derywatyzacja (Derivatization) Z uwagi na to, że estrogeny mają charakter średnio polarny oraz cechują się niewielką lotnością, ich bezpośrednia analiza za pomocą chromatografii gazowej jest rzadko stosowana [10, 68]. Derywatyzację związków estrogenowych przeprowadza się zatem by zwiększyć lotność i stabilność termiczną analitów, a tym samym poprawić czułość, selektywność i sprawność układu chromatograficznego. Najczęściej stosowanymi metodami konwersji związków estrogenowych w lotne pochodne jest: sililowanie, acylowanie i alkilowanie (Tabela 4). Na Rys. 2 przedstawiono przykładowe reakcje upochodnienia 17β-estradiolu. A) MSTFA 17β-E2 pochodna trimetylosililowa 17β-E2 Vol. 4, No 1/2012 Camera Separatoria
Page 2 and 3: Uniwersytet Przyrodniczo‐Humanist
Page 4: SPIS TREŚCI (CONTENTS) Prace przeg
Page 9 and 10: CAMERA SEPARATORIA Volume 4, Number
Page 11 and 12: Zastosowanie chromatografii gazowej
Page 17: Zastosowanie chromatografii gazowej
Page 25 and 26: E1, 17β-E2, EE2 (+ inne EDC) E1, 1
Page 27 and 28: E1, 17β-E2, E3, EE2 (+inne EDC) E1
Page 41 and 42: Zastosowanie wybranych innowacyjnyc
Page 51 and 52: Tabela 2. Wykorzystanie nowych faz
Page 65 and 66: Metody rozdzielania i oznaczania po
Page 67 and 68: Metody rozdzielania i oznaczania po
Page 69 and 70:
Metody rozdzielania i oznaczania po
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Tabela 4. Oznaczania β-blokerów i
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81:
Page 85 and 86:
CAMERA SEPARATORIA Volume 4, Number
Page 87 and 88:
Wpływ rodzaju i parametrów ekstra
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93:
Page 96 and 97:
94 B. K. Głód, E. Szafraniuk, J.
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Sygnał [mAU] R[mAU] R[mAU] 98 B. K
Page 102 and 103:
A[mAU*min] A[mAU*min] 100 B. K. Gł
Page 104 and 105:
Page 107 and 108:
Camera Separatoria INSTRUKCJE DLA A
Page 109 and 110:
Instrukcje dla autorów 107 Tabela
Page 111 and 112:
Instrukcje dla autorów 109 Instruc
Page 113:
Instrukcje dla autorów 111 society
show all

CamSep 4 1

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?