PORTRE 1

ATATÜRKÇÜLÜK; Atatürk'ü bütün yönleriyle ve eserleriyle tanımak, sevmek,
benimsemek, tanıtmaya ve sevdirmeye çalışmaktır.
Başka bir ifadeyle Atatürk'ün ideolojisini, ülkü ve eserlerini eksiksiz öğrenip tam olarak
gerçekleştirmek, yüceltmek ve aynı yoldan Türk Ulusu'nu Çağdaş Uygarlık Düzeyine
ulaştırmak için bütün gücümüzle çalışmaktır, diyebiliriz.
ATATÜRKÇÜLÜK; siyasi bir öğreti değil, bir dünya görüşüdür. Türkiye'nin ve Türk
Ulusu'nun gerçeklerine, gereksinimlerine ve yeteneklerine en uygun gelen, denenmiş
başarılı sonuçları alınan bir öğretidir.
ATATÜRKÇÜLÜK; herhangi bir yabancı siyasal akım ya da ideoloji ile açıklanamaz.
Atatürkçülük, Türk halkının ve Türk yurdunun tabiatından, tarihinden doğmuştur.
ATATÜRKÇÜLÜK; Türkiye'nin gerçeklerinden doğmuş bir düşünce sistemidir. Türk
Milleti'nin iradesiyle oluşmuş, tarihi bir gelişmenin ürünüdür. Atatürkçülük, her şeyden
önce millete haklarını tanıma ve tanıtmadır; millet egemenliğinin ifadesidir.
Atatürkçülük bir kurtuluştur, milletçe bağımsızlığa kavuşmadır. Atatürkçülük, modern
bir toplum hayatı yaşama demektir.
ATATÜRKÇÜLÜK; "halkçılık", "laiklik", "cumhuriyetçilik", "devrimcilik", "devletçilik" ve
"milliyetçilik" olmanın ötesinde, değişen nesnel koşullar karşısında, bu ilkeler
çerçevesinde sürekli tutumlar takınmaktır. Atatürkçülük, kesinlikle salt ileriye açık bir
ideolojidir.
Atatürkçülüğü yorumlarken bazı farklı noktalara varılabilmesi olasıdır. Ancak
Atatürkçülük'te olmayan şey; "tutuculuk" ve "statükoculuk"tur. Atatürk'ün düşünceleri
nesilden nesile aktarılacak bir put değil; yönlendirici bir dünya görüşü ve dünyanın
dinamik bir yorumudur.
Acaba günümüz "Atatürkçü"lerinden kaç tanesi 19 Mayıs 1919'da Mustafa Kemal'i
Samsun'da karşılamaya giderdi ?
Kaç tanesi O'nun peşinden Ankara'ya gelirdi ?
Ve acaba kaç tanesi Galata Köprüsü'nde müttefiklere alkış tutardı ?...
"Yöneticilerin kişilikleri çoğu kez, siyasal düzenin niteliğine bağlıdır. Eğer bir toplum,
ulusal kurtuluş savaşı yaşamışsa, bu toplumda yöneticilerin kişilikleri ulusal kurtuluş