Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
6 Α Ομάδα: 1 Συναρτήσεις – Μονοτονία – Κυρτότητα<br />
ºóåò ÓõíáñôÞóåéò<br />
Δύο συναρτήσεις f και g λέγονται ίσες, όταν:<br />
• έχουν το ίδιο πεδίο ορισμού Α , και<br />
• για κάθε x A ισχύει f(x) g(x) .<br />
Óýíèåóç óõíáñôÞóåùí<br />
Έστω Α , Β τα πεδία ορισμού των συναρτήσεων f , g αντίστοιχα.<br />
Η συνάρτηση g f έχει πεδίο ορισμού το σύνολο Α<br />
1<br />
{xA / f(x) B} .<br />
ÓõíÜñôçóç 1 – 1<br />
Έστω μία συνάρτηση f:Α και x 1<br />
, x 2<br />
οποιαδήποτε στοιχεία του Α.<br />
• Η f λέγεται συνάρτηση 1 – 1, όταν ισχύει η συνεπαγωγή:<br />
x1 x2 f(x 1) f(x 2)<br />
• Η f είναι συνάρτηση 1 – 1, αν και μόνο αν ισχύει η συνεπαγωγή:<br />
Áíôßóôñïöç ÓõíÜñôçóç<br />
f(x 1) f(x 2) x1x2<br />
• Αν μία συνάρτηση f είναι 1 – 1 , τότε ορίζεται η αντίστροφη συνάρτηση<br />
• Η<br />
1<br />
f .<br />
1<br />
f έχει πεδίο ορισμού το σύνολο τιμών f(A) της f .<br />
• Η<br />
1<br />
f έχει σύνολο τιμών το πεδίο ορισμού Α της f .<br />
Οι γραφικές παραστάσεις C και C΄ των συναρτήσεων f και<br />
συμμετρικές ως προς την ευθεία y = x, που διχοτομεί τις γωνίες<br />
xOy ˆ<br />
.<br />
1<br />
f είναι<br />
xOy ˆ και
Α Ομάδα: 1 Συναρτήσεις – Μονοτονία – Κυρτότητα 7<br />
1. Δίνονται οι συναρτήσεις:<br />
f(x) 1 lnx και<br />
e<br />
g(x) ln x<br />
α. Να εξετάσετε αν οι συναρτήσεις f και g είναι ίσες.<br />
β. Αν<br />
x<br />
h(x) e 2 , να βρείτε τη συνάρτηση f h .<br />
γ. Αν για μία συνάρτηση φ :(0, )<br />
ισχύει<br />
x<br />
x<br />
φ(e ) x e 2<br />
, x <br />
να βρείτε τη συνάρτηση φ .<br />
Λύση<br />
α. Οι συναρτήσεις f και g έχουν το ίδιο πεδίο ορισμού Α (0, ).<br />
Για κάθε x A είναι<br />
e<br />
g(x) ln lnelnx 1lnx<br />
x<br />
f(x)<br />
Άρα οι συναρτήσεις f και g είναι ίσες.<br />
β. Η συνάρτηση h έχει πεδίο ορισμού όλο το και η f h το σύνολο<br />
Είναι<br />
x<br />
Α {x<br />
και h(x) A}<br />
h(x) A e 2 0 e 2<br />
x ln 2<br />
Άρα Α (ln2, ) .<br />
x<br />
Για κάθε x A , έχουμε (f h)(x) fh(x) 1ln(e 2)<br />
.<br />
x<br />
γ. Έχουμε<br />
Θέτουμε<br />
x<br />
x<br />
φ(e ) xe 2 , x .<br />
x<br />
e y x lny , y 0.<br />
Επομένως φ(y) ln y y 2 , y 0.<br />
Άρα φ(x) ln x x 2 , x 0 .
8 Α Ομάδα: 1 Συναρτήσεις – Μονοτονία – Κυρτότητα<br />
x<br />
4<br />
2. Δίνεται η συνάρτηση f(x) .<br />
x 1<br />
α. Να δείξετε ότι η f είναι συνάρτηση 1 – 1.<br />
Λύση<br />
1<br />
β. Να βρείτε την f .<br />
γ. Να βρείτε τα κοινά σημεία των C<br />
f<br />
και C 1 με τον άξονα συμμετρίας τους.<br />
α. Η συνάρτηση f έχει πεδίο ορισμού το σύνολο A 1<br />
Έστω x,x 1 2<br />
A. Είναι<br />
x1<br />
4 x2<br />
4<br />
f(x 1) f(x 2)<br />
<br />
x 1 x 1<br />
1 2<br />
f<br />
.<br />
(x14)(x2 1) (x11)(x2<br />
4)<br />
<br />
x1x2 x14x2 4x1x2 4x1x2<br />
4<br />
3x1 3x2<br />
x1 x2<br />
Άρα η f είναι συνάρτηση 1 1.<br />
β. Επειδή η f είναι συνάρτηση 1 – 1, αντιστρέφεται.<br />
Για κάθε x A έχουμε<br />
x<br />
4<br />
f(x) y y x4 y(x1) x4xyy<br />
x1<br />
xy x 4 y (y 1)x 4 y<br />
4<br />
y<br />
x , y1<br />
y1<br />
Οπότε<br />
1 4<br />
y<br />
f (y) , y<br />
1 . Άρα<br />
y1<br />
1 4<br />
x<br />
f (x) , x 1<br />
x1<br />
.<br />
γ. Ο άξονας συμμετρίας των C f και C 1 είναι η ευθεία ε :y x .<br />
• Τα κοινά σημεία της<br />
f<br />
C<br />
f<br />
και της ε έχουν τετμημένες τις λύσεις της εξίσωσης<br />
x<br />
4<br />
2<br />
f(x) x x x4x(x1) x4x x<br />
x1<br />
2<br />
x 4 x 4 x 2<br />
Οπότε, τα κοινά σημεία της C f και της ευθείας ε είναι τα:<br />
A(2, 2) και B( 2, 2)<br />
• Τα κοινά σημεία της C<br />
f 1 και της ευθείας ε είναι τα ίδια με τα κοινά<br />
σημεία της C και της ε .<br />
f<br />
Οπότε είναι τα σημεία: A(2, 2) και B( 2, 2) .
Α Ομάδα: 1 Συναρτήσεις – Μονοτονία – Κυρτότητα 9<br />
Έστω μία συνάρτηση f ορισμένη σ’ ένα διάστημα Δ . Αν x,x 1 2<br />
Δ<br />
, τότε:<br />
f Δ<br />
• f(x<br />
1) f(x<br />
2) x1 x2<br />
•<br />
<br />
f Δ<br />
f(x ) f(x ) x x<br />
1 2 1 2<br />
3. Δίνεται η συνάρτηση<br />
3 2<br />
f(x) x x x 3 .<br />
α. Να μελετήσετε τη συνάρτηση f ως προς τη μονοτονία.<br />
β. Να συγκρίνετε τις τιμές f(π) και f(3) .<br />
γ. Να λύσετε την ανίσωση<br />
2<br />
f(x ) f(2 x) .<br />
δ. Να υπολογίσετε το εμβαδόν Ε του χωρίου που περικλείεται από τη C f<br />
και τους άξονες xx και yy .<br />
Λύση<br />
2<br />
α. Η f έχει πεδίο ορισμού όλο το . Είναι f(x) 3x 2x 1, x .<br />
2<br />
Το τριώνυμο 3x 2x 1 έχει α 3 0 και Δ 8 0, οπότε f(x) 0 , για<br />
κάθε x . Άρα η συνάρτηση f είναι γνησίως αύξουσα.<br />
β. Είναι π 3 και f , οπότε f(π) f(3) . Άρα f(π) f(3) .<br />
γ. Έχουμε<br />
2 f 2 2<br />
f(x ) f(2x) x 2x x x20<br />
, (1) .<br />
2<br />
Το τριώνυμο x x 2 έχει α 1 0 , Δ 9 και ρίζες τις<br />
x1<br />
2 και x2<br />
1 . Άρα η (1) x ( 2, 1) .<br />
δ. Το ένα άκρο ολοκλήρωσης είναι το 0 (από τον άξονα yy ) . Το άλλο άκρο<br />
ολοκλήρωσης είναι ρίζα της f . Είναι f(1) 0 , οπότε το 1 είναι ρίζα της f .<br />
Επειδή, επιπλέον, η f είναι γνησίως αύξουσα το 1 είναι μοναδική ρίζα της f .<br />
Επομένως τα άκρα ολοκλήρωσης είναι τα: 0 και 1 .<br />
Η f είναι συνεχής στο [0, 1] και για κάθε x [0,1] , έχουμε<br />
Άρα<br />
f <br />
x1 f(x) f(1) 0<br />
1 1 1 1<br />
3 2<br />
<br />
<br />
Ε |f(x)|dx f(x) dx f(x)dx x x x 3 dx<br />
0 0 0 0<br />
4 3 2<br />
1<br />
x x x 1 1 1 23<br />
3x 3 1 0<br />
4 3 2<br />
<br />
4 3 2<br />
<br />
<br />
<br />
12<br />
0
10 Α Ομάδα: 1 Συναρτήσεις – Μονοτονία – Κυρτότητα<br />
4. Δίνεται η συνάρτηση<br />
3<br />
f(x) x x 3 .<br />
α. Να μελετήσετε τη συνάρτηση f ως προς τη μονοτονία.<br />
2<br />
β. Να λύσετε την ανίσωση x<br />
2<br />
x 1 .<br />
γ. Να βρείτε το σύνολο τιμών της f .<br />
δ. Να δείξετε ότι η εξίσωση<br />
3<br />
x x 2019 έχει μοναδική ρίζα.<br />
Λύση<br />
α. Η συνάρτηση f έχει πεδίο ορισμού το σύνολο Α .<br />
2 2<br />
Είναι f (x) 3x 1 (3x 1) 0 , για κάθε x .<br />
Οπότε η συνάρτηση f είναι γνησίως φθίνουσα.<br />
β. Έχουμε<br />
2<br />
<br />
2<br />
x 1<br />
2 3<br />
x 2 x(x 1) 2 x x<br />
<br />
<br />
f <br />
3 3<br />
x x 2 0 x x 3 1<br />
<br />
f(x) f(1)<br />
<br />
x 1<br />
Άρα x ( , 1) .<br />
γ. Επειδή η συνάρτηση f είναι συνεχής και γνησίως φθίνουσα, έχουμε<br />
<br />
<br />
f (A) f ( , ) lim f (x) , lim f (x) <br />
x<br />
x<br />
<br />
Είναι<br />
lim f (x) lim ( x ) και<br />
x<br />
x<br />
3<br />
lim f (x) lim ( x ) .<br />
x<br />
x<br />
3<br />
Άρα f (A) ( , )<br />
.<br />
δ. Έχουμε<br />
3 3<br />
x x 2019 x x 2019<br />
3<br />
x x 3 2022<br />
f (x) 2022 (1)<br />
Επειδή η f είναι γνησίως φθίνουσα, η εξίσωση (1) έχει, το πολύ, μία ρίζα.<br />
Αφού 2022 f (A) η εξίσωση (1) έχει, τουλάχιστον, μία ρίζα.<br />
Άρα η εξίσωση (1) έχει, ακριβώς μία ρίζα.