ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΌΝ ΒΉΜΑ ΤΕΎΧΟΣ 109 01-02-03/2018
ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΌΝ ΒΉΜΑ ΤΕΎΧΟΣ 109 01-02-03/2018
ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΌΝ ΒΉΜΑ ΤΕΎΧΟΣ 109 01-02-03/2018
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
EDITORIAL<br />
Γράφει ο Γιώργος Γάγαλης, Πρόεδρος της ΠΕΣΕ∆Ε<br />
«Μεγάλη αναταραχή, θαυµάσια κατάσταση» κατέγραφε στο<br />
πάλαι ποτέ περίφηµο κόκκινο βιβλιαράκι του ο Μάο. Στα καθ’ ηµάς ωστόσο<br />
βιώνουµε µεν καθηµερινά τη «µεγάλη αναταραχή» αλλά ψάχνουµε µε το «φανάρι<br />
του ∆ιογένη» –και µε χαρακτηριστική αποτυχία- τη «θαυµάσια κατάσταση».<br />
Από πού να ξεκινήσουµε;<br />
Αν πιάσουµε το νήµα από τον περίφηµο ν4412/16 για τις ∆ηµόσιες<br />
Συµβάσεις θα διαπιστώσουµε ότι δύο χρόνια µετά την πανηγυρική του ψήφισή<br />
παραµένει «κουτσός», µολονότι από τότε και µέχρι σήµερα έχει τροποποιηθεί<br />
–µόλις- 19 φορές. Κι αυτό είναι το καλό νέο αρκεί να θυµηθούµε ότι το περιλάλητο<br />
Π.∆. για τα Μητρώα (ΜΕΚ-ΜΕΕΠ) ακόµη εκπονείται, η Υπουργική Απόφαση για την αξιολόγηση<br />
«ασυνήθιστα χαµηλών προσφορών» (ΑΧΠ) το αυτό –ενώ στο ενδιάµεσο οι εκπτώσεις άγγιξαν αισίως το<br />
75%- ενώ η διαβούλευση για την πρότυπη διακήρυξη των «µελετο-κατασκευών» ακόµα να δει …Ιθάκη.<br />
Την ίδια ώρα ΕΣΠΑ ακούµε και ΕΣΠΑ δεν βλέπουµε, το «Εξοικονοµώ κατ’ οίκον» σέρνεται άνευ –ορατούλόγου<br />
και αιτίας, κατασκευαστικές επενδύσεις όπως το «Ελληνικό», ο «Χρυσός» κ.ά. έχουν ξεκινήσει και<br />
σταµατήσει καµιά 15αριά φορές, ο ΕΦΚΑ αφού πρόλαβε να υφαρπάξει τα αποθεµατικά του ΤΣΜΕ∆Ε τώρα<br />
κινδυνεύει να διαλυθεί από τις αποφάσεις του ΣΤΕ. Κι ας σταµατήσουµε κάπου εδώ γιατί η «µεγάλη αναταραχή»<br />
µοιάζει χωρίς τελειωµό.<br />
Κι ενώ η ελληνική κατασκευαστική-εργοληπτική επιχείρηση θα έπρεπε να απολαµβάνει τα αυτονόητα<br />
σε µία προηγµένη χώρα όπως η Ελλάδα, δηλαδή σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, σταθερό φορολογικό-ασφαλιστικό<br />
καθεστώς, κράτος δικαίου κλπ., εκατοντάδες χιλιάδων αυτοαπασχολούµενων και<br />
επιχειρηµατιών καλούνται να επιβιώσουν σ’ ένα εχθρικό περιβάλλον, που για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους<br />
θα φάνταζε τουλάχιστον καφκικό.<br />
Κάποιοι θα πούνε, ότι φταίει ο Πρωθυπουργός, ο Υπουργός και πάει λέγοντας, όµως µήπως τελικά<br />
φταίνε και οι Πολίτες, µήπως τελικά φταίµε και όλοι εµείς που τρέχουµε να διορισθούµε, να πάρουµε την<br />
πρόωρη, να.., να…, να… και διαµορφώνουµε τελικά αυτό το ανίκανο και αδηφάγο Κράτος;<br />
Η γερµανική εφηµερίδα Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung στηλιτεύοντας ένα από τα πολλά<br />
κακώς κείµενα που ταλανίζουν το ελληνικό κράτος από τις απαρχές του ακόµα, γράφει: «Όπως κάθε κυβέρνηση<br />
πριν από αυτήν, έτσι και η τωρινή χρησιµοποιεί τον δηµόσιο τοµέα, για να δώσει µισθούς και ψωµί<br />
σε συγγενείς και υποστηρικτές της. Όλοι οι δηµόσιοι υπάλληλοι που τοποθετήθηκαν µετά τον Νοέµβριο<br />
του 2<strong>01</strong>6 µε συµβάσεις ορισµένου χρόνου µονιµοποιούνται. Από το 2<strong>01</strong>5 δηµιουργήθηκαν περίπου<br />
26.000 νέες θέσεις, µεταξύ άλλων και για εκείνους τους υπαλλήλους που είχαν απολυθεί λόγω των<br />
όρων των πιστωτών, επειδή είχαν καταχραστεί και υπεξαιρέσει χρήµατα ή εισέλθει στο ∆ηµόσιο µε παραποιηµένα<br />
πιστοποιητικά.» και παρακάτω «Η κυβέρνηση επωφελείται από την αποδυνάµωση επί δεκαετίες<br />
του κρατικού µηχανισµού και τη διάβρωση των θεσµών του, κληρονοµιά των παλιών λαϊκών κοµµάτων.<br />
Απευθύνεται στα κατώτερα ένστικτα και κάνει εύκολα παιχνίδι. Και αυτό αποτελεί κατάλοιπο των προκατόχων<br />
της, που για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους καλλιέργησαν τον τύπο του ανεύθυνου, αδιάφορου,<br />
ωφελιµιστή πολίτη, χωρίς κοινωνική συνείδηση…»<br />
Κάποιος καχύποπτος ίσως θα έλεγε ότι οι Γερµανοί απλώς δεν µας συµπαθούν και γι’ αυτό τα<br />
γράφουν αυτά, εγώ προτιµώ να πω ότι πιθανότατα «µας πήρανε χαµπάρι». Ωστόσο και µεταξύ µας: πιστεύει<br />
κανένας από εµάς στα σοβαρά σήµερα, ότι µε τον κρατικό µηχανισµό που συνεχίζει να έχει η Ελλάδα,<br />
µπορεί κάτι να γίνει σωστά, ή πρόκειται να γίνει κάτι σωστά στο µέλλον; Προτιµώ να εναποθέσω τις ελπίδες<br />
µου στον Παντοδύναµο, ότι θα µας λυπηθεί για µία ακόµη φορά.<br />
6 www.pesede.gr