66 jak pomy ś l a ł , tak zrobi ł Drogi Czytelniku, W Twoim liście ...

More documents

Recommendations

Info

Opisany w tekście najlepszy ze znanych mi modeli - Academy w skali 1/400. Zarówno Revell, jak i Academy zrobi³y plastikowe „czterysetki”, oba zestawy s¹ doœæ drogie i bardzo ró¿ne, jeœli chodzi o jakoœæ. Model Academy jest wspania³y, a przynajmniej czêœci robi¹ takie wra¿enie. Zrobione s¹ z kilku kolo- On do niej w górę, ona po niego w dół i razem do restauracji na górnym pokładzie spacerowym (jednocześnie łodziowym). Trzy pełne pokłady z rozkładem pomieszczeń i przechodzącymi przez nie słynnymi schodami, a okrągła dziura po prawej stronie to otwór ozdobnego świetlika. rów plastiku, na pok³adach pokazano, niewidoczny po sklejeniu (ale jaka frajda w czasie klejenia) uk³ad pomieszczeñ. Model ma odtworzon¹ klatkê schodow¹ dla pasa¿erów I klasy (z du¿¹ pewnoœci¹ z powodu roli, jak¹ to wnêtrze odgrywa w filmie Camerona), jak te¿ okr¹g³y ozdobny œwietlik nad ni¹, a nad tym ostatnim kolejny, ju¿ prostok¹tny techniczny œwietlik na pok³adzie górnym. Szczegó³owa instrukcja zosta³a uzupe³niona kilkoma kolorowymi zdjêciami pomalowanego modelu na oddzielnym „plakacie”, s¹ tam te¿ dwie wersje podstawki pod model, obie z³ote i obie w wyj¹tko- wo z³ym guœcie, czyli „ciep³a woda osobno, zimna woda osobno, chamstwo i drobnomieszczañstwo”. Jest to najlepszy z modeli, z jakim siê zetkn¹³em, choæ drogi i trudny do sklejenia, choæby z uwagi na iloœæ detali. Niemal tak samo drogi jest te¿ model Revella, ale tu ju¿ nic nie usprawiedliwia ceny. W pude³ku znajduje siê stos czêœci z bia³ego polistyrenu, a jakoœæ samego odwzorowania powierzchni, detali czy choæby jakoœæ formy wtryskowej (liczne nadlewki i œlady po wypychaczach) czy instrukcji jest po prostu marna. I tyle. Kolejne na liœcie to dwa modele kartonowe, pochodz¹ce z katalogu firmy Schreiber-Bogen. Oba „Titaniki” s¹ modelami „waterline”, czyli nie maj¹ czêœci podwodnej. Dok³adniejszy, bardziej skomplikowany i dro¿szy model ma du¿o gorsz¹ grafikê ni¿ uproszczony wariant, najwyraŸniej zaprojektowany z myœl¹ o dzieciach i pocz¹tkuj¹cych modelarzach. Trzeci model pochodzi od czeskiego wydawcy, lecz, wybaczcie, bracia S³owianie, nie pomnê jakiego. Ma czêœæ podwodn¹, sporo detali i jest na pewno najtrudniejszy do sklejenia z wszystkich trzech. Lista ró¿nych skal koñczy siê i pozosta³ na niej ostatni model plastikowy, stary zestaw Minicraft w skali 1:350 oraz kartonowy „Titanic” w skali 1:200 wydawnictwa Taschen. Ten drugi jest znowu modelem „waterline” i jest, jak na tak ogromn¹ skalê, bardzo uproszczony, ustêpuj¹c jakoœci¹ detalu graficznego dwukrotnie mniejszemu, prostemu modelowi Schreiber-Bogen. To są już trudne początki łatwego modelu kartonowego. Kadłub został tak zmodyfikowany, by po podświetleniu modelu od spodu uzyskać równomierne rozproszenie światła we wszystkich oknach, bulajach i świetlikach. Po ich wycięciu otwory zostały zalane gęstym PVA (bulaje) lub podklejone matową folią. Na górnym pokładzie widać jeden z dorobionych świetlików oraz otwór pod małą nadbudówką (tak jak i pod wszystkimi - światło, światło!), kadłub ma zrobione od zera niższe pokłady spacerowe. W zestawieniu ze stojącym dalej modelem „prosto z arkusza” to tak na razie nie bardzo widać tę dwudziestokrotną i więcej różnicę w robociźnie. M Ł ODY TECHNIK 7/2004 67
M Ł ODY TECHNIK 7/2004 kolekcjonerski model Titanica w skali 1:200 kosztuje tyle, co domek z ogródkiem Skopiowałem płaskie dźwigi i dorobiłem im podstawy. Wszystkiego osiem sztuk - drobiazg. Maszty to ostrugane i oszlifowane bambusowe patyki do szaszłyków. Opisa³em tu tylko te modele, które sam widzia³em, ale na pewno jest ich jeszcze wiêcej. Na powy¿sz¹ listê nie zakwalifikowa³y siê ponadto trzy znane mi modele. Jeden z nich to gotowy „przedmiot luksusu”, czyli kolekcjonerski, sklejony, pomalowany i naprawdê godny podziwu „Titanic” w skali bodaj 1:200. Wystêpuje w ofercie „Fine Art Models”, kanadyjskiej firmy produkuj¹cej takie w³aœnie zbytki, kosztuje tyle co domek z ogródkiem i zosta³ przeze mnie zdyskwalifikowany, bo drogi i gotowy. Na „³awce kar” towarzyszy mu drugi, o wiele, wiele zer tañszy zestaw kartonowy wydawnictwa GPM. Nie jest to bynajmniej „Titanic”, a tylko jego ton¹ca w lodowatych odmêtach rufa, niechby i w komplecie z tymi odmêtami, szalupami, gór¹ lodow¹ i ca³¹ tragedi¹ na dodatek. Ale ca³ego statku tam nie ma. STO WORKÓW Ostatni ze „zdyskwalifikowanych” to wspomniany w ¿artobliwy sposób na samym wstêpie „model w stu workach”. Na pocz¹tku 2002 roku „pewne wydawnictwo”, robi¹ce takie sztuki nieprzerwanie do dziœ, rozpoczê³o sprzeda¿ „Titanica” w skali 1:250 w odcinkach. W pierwszym, sprzedawanym po promocyjnej cenie zestawie by³ fragment szkieletu dziobu do typowego drewnianego modelu poszywanego, jak wynika³o ze zdjêæ i tekstu, metod¹ listwow¹. Ca³oœæ opracowa³a znana w³oska firma modelarska „Amati”, która gdzieœ po roku ukazywania siê kolejnych, ju¿ od trzeciego odcinka „normalnie” wycenionych paczek, w Polsce zaczê³a sprzedawaæ ca³y zestaw w swoim katalogu. Nie mam pojêcia, czy „odcinkowy” model ukaza³ siê 68 Postanowiłem dorobić tylko co ważniejsze wentylatory, czyli mniej niż połowę. Okrągłe ramki od modeli plastikowych są po podgrzaniu zaginane, obcinane i wiercone moją „niby-wiertarką”. w ca³oœci, bo oko³o odcinka piêædziesi¹tego straci³em ochotê do œledzenia sprawy. Wiem tylko tyle, ¿e: – kad³uby listwowe s¹ najbardziej tradycyjn¹, ale te¿ i trudn¹ metod¹ budowania modeli i stosowanie jej jest uzasadnione przy historycznych modelach ¿aglowców, w których chcemy pokazaæ naturaln¹ fakturê drewna. Nie nadaj¹ siê do odtwarzania nitowanych kad³ubów stalowych w tym sensie, ¿e po oklejeniu ca³oœci nale¿y je i tak oszlifowaæ, zalaminowaæ tkanin¹ szklan¹ i odtworzyæ ca³¹ nitowan¹, arkuszow¹ fakturê kad³uba za pomoc¹ warstw z innego tworzywa np. przet³aczanej cienkiej blachy. W takim zreszt¹ przypadku do pierwszego poszywania kad³uba u¿ywa siê materia³u naj³atwiejszego w obróbce, a wiêc kiedyœ listew lipowych, a obecnie najczêœciej balsy, bo i tak „trzymaæ” bêdzie laminat. Na pewno ca³a metoda nie jest „³atwa w monta¿u nawet dla nowicjuszy” i nie „...zbudujesz go bez trudu”, jak to obiecywali wydawcy. – w czêœci pierwszej wystêpuje kilkakrotnie ilustracja ukoñczonego modelu i dwa zdjêcia kad³uba w czasie monta¿u. Jedno z tych ostatnich ukazuje w istocie kad³ub budowany listwowo z bu³owatymi i nierównymi imitacjami pasów poszycia (w oryginale stalowe, równe, nitowane p³yty), zaœ ukoñczony model (osiem zdjêæ) to moim zdaniem... znany nam ju¿ model Academy w skali 1:400. Mogê myliæ siê co do skali i firmy (bo mo- Drogi Czytelniku, na poprzednim zdjęciu mogłeś już zauważyć największe wyzwanie tej waloryzacji, czyli fototrawione potrójne relingi w skali 1/400. Jest to w istocie lekcja cierpliwości i precyzji, bo trzeba je najpierw delikatnie pomalować, potem delikatniej odciąć, jeszcze bardziej delikatnie wygiąć do właściwego kształtu i w sposób nie do opisania delikatny przytrzymać na miejscu, mocując każdy słupek dwiema kroplami kleju cyjanoakrylowego. Raz, żeby zagruntować papier, dwa, żeby naprawdę przykleić.
Page 1: TEKST Ł ATWY � � � M Ł ODY

66 jak pomy ś l a ł , tak zrobi ł Drogi Czytelniku, W Twoim liście ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?