Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Η Κωμωδία των Παρεξηγήσεων<br />
από-δράσεις<br />
Τα Υπέρ<br />
Κατά τη διάρκεια της σχολικής εκδρομής της A’<br />
λυκείου παρακολουθήσαμε στο Νέο Θέατρο<br />
«Κατερίνα Βασιλάκου», την «Κωμωδία των Παρεξηγήσεων»<br />
σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου,<br />
με πολλούς ταλαντούχους ηθοποιούς, α-<br />
νάμεσά τους και οι γνωστοί, Νίκος Κουρής και<br />
Ορφέας Αυγουστίδης.<br />
Η συγκεκριμένη κωμωδία είναι ένα από τα<br />
πρώτα έργα του Σαίξπηρ και αφορά δύο ζευγάρια<br />
διδύμων (δύο έμποροι και δύο υπηρέτες)<br />
που βρίσκονται στην ίδια πόλη την ίδια στιγμή,<br />
χωρίς όμως ο ένας να γνωρίζει για την ύπαρξη<br />
του άλλου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται<br />
συνεχώς παρεξηγήσεις που με την σειρά τους<br />
προκαλούν το γέλιο των θεατών.<br />
Τα ηνία πήρε η Κατερίνα Ευαγγελάτου που κατάφερε<br />
να μας μεταφέρει στον φαντασμαγορικό<br />
κόσμο του Σαίξπηρ συνδυάζοντας την αλληγορία<br />
με το αγγλικό χιούμορ, το μπαλέτο με τα ακροβατικά<br />
και το ρεαλιστικό στοιχείο με το υπερρεαλιστικό<br />
και την υπερβολή. Είναι αρκετά ενδιαφέρον<br />
το πώς η σκηνοθέτις προσέγγισε με τρόπο<br />
πρωτοποριακό ένα τόσο συνηθισμένο θέμα, αυτό<br />
των διδύμων, στο θέατρο.<br />
Όσον αφορά τις ερμηνείες, οι ηθοποιοί<br />
έδωσαν ρεσιτάλ τόσο υποκριτικά, όσο και κινησιολογικά,<br />
καθώς έπρεπε να είναι συνεχώς σε<br />
εγρήγορση, έτοιμοι να ακολουθούν κάθε στιγμή,<br />
τη ροή και τον ρυθμό του έργου.<br />
Αξίζει να<br />
σημειωθεί<br />
ότι τα κουστούμια<br />
και<br />
η μουσική<br />
ήταν από τα<br />
πιο συναρπαστικά<br />
στοιχεία της<br />
παράστασης, καθώς οι ενδυμασίες των ηθοποιών<br />
ήταν ειδικά σχεδιασμένες για τις κινήσεις<br />
του κάθε χαρακτήρα, δίνοντάς τους παράλληλα<br />
μια ξεχωριστή όψη, που έφερναν στο μυαλό εικόνες<br />
γεωμετρικών σχημάτων. Η μουσική από<br />
την άλλη, αποδόθηκε με τη χρήση καθημερινών<br />
αντικειμένων όπως σφυρίχτρες ή μπαλόνια που<br />
θύμιζαν καρτούν και τσίρκο και έδεναν κίνηση με<br />
υπερβολή. Αυτό ίσως ήταν και το πιο εντυπωσιακό<br />
μέρος της παράστασης.<br />
Όπως είναι αναμενόμενο η παράσταση<br />
προκάλεσε διαφορετικά συναισθήματα και οι<br />
μαθητές βρέθηκαν σε αντιπαράθεση ως προς το<br />
αν τους άρεσε ή όχι το έργο. Αρκετοί μαθητές<br />
βρήκαν κουραστικό τον ψυχεδελικό ρυθμό στον<br />
οποίο κυμάνθηκε, ενώ κάποιοι άλλοι τη θεώρησαν<br />
βαρετή και άσκοπη. Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι<br />
μαθητές που θεώρησαν ότι η παράσταση<br />
ήταν δοσμένη με πρωτοποριακό τρόπο και με<br />
απόλυτο συντονισμό και είδαν έναν πολύ φρέσκο<br />
τρόπο σκηνοθεσίας που έσπαγε το δεδομένο,<br />
ξερό αγγλικό χιούμορ που συνήθως χρησιμοποιεί<br />
ο Σαίξπηρ στις κωμωδίες του.<br />
Ρένια Σεβαστάκη,<br />
Σήφης Πατρουδάκης, Α 2,<br />
Καλλιτεχνικό Σχολείο Ηρακλείου<br />
22