Farsi

ش ن
ز
درس دوم
مردم محلّ‏ ه ی ما ‏بسیار ‏خوسش حال ‏بودند.‏ کار ‏بنّا‏ یی مسجد،‏ ت ز اه ‏تمام ‏ش ده ‏بود.‏ مردم می ‏خواستند
مسجد ‏پُر
د.‏ مسجد ‏چ راغ انی ‏ش ده ‏بود.‏ ض حو‏
ب‏
‏برای اوّ‏ لین ‏بار،‏ ز ‏نما‏ را ‏به ج ماعت رد ای ن مسج د ‏خوانن
ا‏ آ ‏ب ‏بود.‏ مهدی ‏با ‏پدر و ش مارد‏ ، گُلدان های ‏پُرگلی را ‏که آ ‏ورده ‏بودند،‏ ن ‏کار ض حو‏ ‏قرار دادند.‏
‏چ ‏ند ‏نن‏ ه م سش ‏یر ‏ینی و ‏ش ر ‏بت ‏به مردم می دادند.‏
‏بعد ز ا‏ ز ‏نما‏ ، امام ج ماعت ز ا‏ همه ی ‏کسانی ‏که رد ساخ ‏ت ن مسجد،‏ کمک و همکاری ‏کرده ‏بودند،‏
‏تسش ‏ک ‏ّر ‏کرد و ‏گفت : « مسجد،‏ ‏خ انه ی ‏خ داست . وقتی ‏برای ‏خواندنِ‏ ز ‏نما‏ ‏ب ه مسجد می آ ‏ی ‏ی م،‏ ز ا‏ حال
‏یکدیگر ‏با ‏خبر می ‏ش و ‏یم و ‏با ه م ‏فکری،‏ می توا ‏ن ی‏ م کارهای ‏خوب و ز ‏بر گ ر‏ ان ‏ج ام ‏بد ه ی‏ م«.‏
هنگامی ‏که مهدی ‏با ‏پدر و ش مارد‏
مسجد ‏خ ج ار‏ می ‏ش دند،‏ مهدی رو ‏به ش مارد‏ ‏کرد و ‏گفت :
ز ا‏
‏»من ‏با دقّت ‏به حر‏ های ‏پی ز ‏نما‏ ش ‏گو‏ دادم.‏ ن س ‏خان او ‏ج الب ‏بود.‏ من همیسش ه ‏فکر می ‏کردم،‏
مردم ‏برای ز ‏نما‏ ‏خواندن ‏ب ه مسجد میآ ‏یند؛ ‏نم ی دا ‏نستم ‏ک ه مسجدِ‏ محلّ‏ ه ی ما کالس های آ ز مو‏ ش‏ آ ‏قرن،‏
‏نقّاسش ی،‏ رایانه و عکّاسی دارد.‏ رد آ ‏ن ‏جا ‏کت ب اخانه ی ‏خوبی ز ‏نی‏ ‏برای ‏کودکان وج ود دارد.‏ مارد ‏ج ان!‏ من ه م د ل م
می ‏خواهد رد ‏یکی ز ا‏ ی ان
‏کنم
کالس ها،‏ ‏ش رکت
و ز ا‏ ‏کت ب اخانه ی آ ‏ن ‏جا
استفاده ‏کنم«.‏
مارد و ‏پ در،‏ ب ل‏ ‏خندی
‏به مهدی ز ‏دند و ‏با ه م ‏به
ف طر‏
‏خ انه رفتند.‏
مسجد ِ محلّ‏ ه ی ما
10