URBANSTYLEMAG #27 "Tabula Rasa"
Εν αρχή ην Trilliensis 8, Nicole Moudaber 20, Square Room Heroes 24, ANDRE CROM 28, ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΦΑΦΟΥΤΗ 32, TABULA RASA 36, New Dawn 44, Να φύγετε... Να πάτε αλλού! 46, ATHENS FOR 24H 50, ΚΑΡΜΕΝ ΖΩΓΡΑΦΟΥ 62, pierot the clown 70, circus party 74, PASTA BITCH 76, Η Φυσική Εναλλακτική Θεραπεία κατά του Καρκίνου 80, ΟΙΚΙΑΚΑ ΤΟΞΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ 82, ART IS HARD ATHENS 84, STREET MODE FESTIVAL 90, ADE 2012 96, KOSTAS TSOCLIS 98, OX 108, I’M HERE CRETA 110
Εν αρχή ην Trilliensis 8, Nicole Moudaber 20, Square Room Heroes 24, ANDRE CROM 28, ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΦΑΦΟΥΤΗ 32, TABULA RASA 36, New Dawn 44, Να φύγετε... Να πάτε αλλού! 46, ATHENS FOR 24H 50, ΚΑΡΜΕΝ ΖΩΓΡΑΦΟΥ 62, pierot the clown 70, circus party 74, PASTA BITCH 76, Η Φυσική Εναλλακτική Θεραπεία κατά του Καρκίνου 80, ΟΙΚΙΑΚΑ ΤΟΞΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ 82, ART IS HARD ATHENS 84, STREET MODE FESTIVAL 90, ADE 2012 96, KOSTAS TSOCLIS 98, OX 108, I’M HERE CRETA 110
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
LA VIE EN ROSE / LA MôME<br />
Το” Ζωή σαν Τριαντάφυλλο” (La Vie En Rose / La Môme) είναι μια βραβευμένη με<br />
Όσκαρ ταινία του 2007, σε σκηνοθεσία Ολιβιέρ Νταχάν. Πρωταγωνιστούν η Μαριόν<br />
Κοτιγιάρ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Σιλβί Τεστούντ, Ζαν-Πιερ Μαρτίνς, Εμανουέλ Σέιγκνερ,<br />
Πασκάλ Γκρέγκορι. Στην ταινία ακούγονται τα γνωστά τραγούδια της Πιάφ, “Heaven<br />
Have Mercy”, “Milord”, “Rien de rien”, “La foule”, “Cri du cœur”, “La vie en rose”<br />
(English version), “Mon Dieu”, “Hymne à l’amour”, “Mon manège à moi”, “Non,<br />
je ne regrette rien”, ερμηνευμένα από την ίδια, καθώς ο Ντάχαν πίστευε ότι ήταν<br />
αδύνατο να αντικαταστήσει κάποιος την μοναδική φωνή της γαλλίδας ερμηνεύτριας.<br />
Η Μαριόν Κοτιγιάρ κέρδισε βραβείο Όσκαρ, πρώτου γυναικείου ρόλου. Η ταινία<br />
συμμετείχε και στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου.<br />
Στην ταινία ξεδιπλώνεται η ζωή της θρυλικής Εντίθ Πιάφ, μία ζωή γεμάτη πόνο, έρωτα,<br />
δόξα. Ζωντανεύουν οι πόθοι και τα όνειρα της τραγουδίστριας που σημάδεψε με την<br />
εύθραυστη φωνή της τον αιώνα, ξεκινώντας από την παιδική ηλικία και το ξεκίνημά<br />
της στους δρόμους του Παρισιού, μέχρι τη μεγάλη δόξα, τις καταχρήσεις και την<br />
αρρώστια.<br />
THE pIANIST<br />
Ο Πιανίστας είναι μια ταινία του Ρoμάν Πολάνσκι, με πρωταγωνιστή τον Έντριαν<br />
Μπρόντυ. Αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης αυτοβιογραφίας του<br />
Εβραίου Πολωνού μουσικού, Βλαντισλάβ Σπίλμαν (Wladyslaw Szpilman, 1911 –<br />
2000 ).<br />
Η ταινία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών με τον Χρυσό Φοίνικα, ενώ<br />
διεκδίκησε επτά βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ), ανάμεσα στα<br />
οποία και αυτό της καλύτερης ταινίας. Τελικά κέρδισε τρία: Καλύτερης σκηνοθεσίας,<br />
Διασκευασμένου Σεναρίου και Α’ Ανδρικού Ρόλου, με τον Μπρόντυ να αποτελεί το<br />
νεαρότερο ηλικιακά ηθοποιό που έχει λάβει το βραβείο αυτό. Αξιοσημείωτο είναι<br />
επίσης πως η ταινία κέρδισε επίσης επτά Βραβεία Σεζάρ, ανάμεσα στα οποία αυτά<br />
της Καλύτερης ταινίας, Καλύτερης σκηνοθεσίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου, χαρίζοντας<br />
στον Μπρόντυ ακόμη μια ασυνήθιστη πρωτιά: αυτή του πρώτου Αμερικανού που<br />
παίρνει αυτή τη διάκριση.<br />
Ο Βλαντισλάβ Σπίλμαν, ένας διάσημος Εβραιοπολωνός πιανίστας που δουλεύει στον<br />
ραδιοφωνικό σταθμό της Βαρσοβίας, βλέπει τον κόσμο του να καταρρέει με το<br />
ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την εισβολή των Γερμανών στην<br />
Πολωνία, τον Σεπτέμβριο του 1939. Αφού ο ραδιοφωνικός σταθμός καταστρέφεται<br />
από τις εκρήξεις, ο Βλαντισλάβ επιστρέφει σπίτι όπου και μαθαίνει ότι η Μεγάλη<br />
Βρετανία και η Γαλλία έχουν κηρύξει πόλεμο ενάντια στη Γερμανία. Πιστεύοντας ότι<br />
ο πόλεμος θα τελειώσει γρήγορα, αυτός και η οικογένειά του γιορτάζουν το γεγονός.<br />
Ωστόσο κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής που λαμβάνει χώρα τους<br />
επόμενους μήνες, οι συνθήκες διαβίωσης των Εβραίων σταδιακά χειροτερεύουν<br />
και τα δικαιώματά τους περιορίζονται. Ώσπου τελικά το 1940, συγκεντρώνονται<br />
όλοι στο Γκέτο της Βαρσοβίας. Εκεί αντιμετωπίζουν την πείνα, την καταδίωξη και<br />
τον εξευτελισμό από τους Ναζί και τον συνεχή φόβο του θανάτου ή βασανισμού.<br />
Σύντομα, τους πηγαίνουν στις εγκαταστάσεις εξολόθρευσης στην Τρεμπλίνκα. Ο<br />
Βλαντισλάβ σώζεται την τελευταία στιγμή από έναν αστυνομικό του Εβραϊκού Γκέτο,<br />
που τυγχάνει να είναι οικογενειακός φίλος.<br />
cine,building<br />
Όσο ζει κρυμμένος, γίνεται μάρτυρας πολλών θηριωδιών<br />
που διαπράττουν τα Ες-Ες, χωρίς να μπορεί να προσφέρει<br />
ή να αντιδράσει με άλλο τρόπο. Τελικά, τα Ες-Ες μπαίνουν<br />
με τη βία στο Γκέτο και σκοτώνουν όλους σχεδόν τους<br />
εναπομείναντες αντάρτες. Ανάμεσα στις τρομακτικές<br />
σκηνές που εξελίσσονται γίνεται μια αναφορά στη<br />
δράση του Γιόζεφ Μπλός, ενός αξιωματικού των Ες-Ες<br />
γνωστού σήμερα για τις ιδιαίτερα βάναυσες πράξεις του.<br />
Ένα χρόνο μετά, η ζωή στη Βαρσοβία γίνεται όλο και<br />
χειρότερη. Ο Σπίλμαν αγγίζει το θάνατο λόγω αρρώστιας<br />
(ίκτερου) και υποσιτισμού. Μετά την απομάκρυνση όλου<br />
του πληθυσμού της Βαρσοβίας και των Γερμανών λόγω<br />
του Ρώσικου στρατού που πλησιάζει, μένει εντελώς μόνος.<br />
Σε μία έφοδο ένας Γερμανός του ζητά να παίξει πιάνο,<br />
τρομαγμένος από τον φόβο παίζει την Μπαλάντα του<br />
Σοπέν σε Λα Μινόρε. Ο Γερμανός συγκινημένος του<br />
επιτρέπει να συνεχίσει να κρύβεται στη σοφίτα και του<br />
φέρνει τακτικά φαγητό, σώζοντάς του τη ζωή. Στην<br />
τελευταία τους συνάντηση, ο Γερμανός ρωτά τον Σπίλμαν<br />
το όνομά του και όταν εκείνος του απαντά, αναφωνεί<br />
πως είναι ταιριαστό όνομα για πιανίστα (το Szpilman είναι<br />
ομόφωνο του γερμανικού spielmann που σημαίνει «αυτός<br />
που παίζει»), και του υπόσχεται πως θα τον ακούει στο<br />
ραδιόφωνο.<br />
USM 11
Change language