Predigt Ps 126/irische Segenswünsche/Humor

Predigt von Barbara Brunner, Siblingen (31.12.2004)
Predigt Ps 126/irische Segenswünsche/Humor
Liebi Gmeind,
won ich so irischi Sägänswünsch gläsä ha und mich meh drmit usänand gsetzt ha, isch mir
ufgfallä, dass äs sehr hüfig um Humor und um ds Lachä gaht. Äs chunnt eim viel Heiterkeit
entgägä, uhni dass mä ds Gfühl hät, die Sägenswort nämed d’Realität nüd wahr, wo mängmal
ja alles anderi as heiter isch.
„Gottes Lächlä sig über allem, wo du tuesch.“
„Mög dys Härz warm und glügglech sy, mit ämä chlynä bitz irischem Lachä, a jedem Tag uf
all dynä Wäg, für immer.“
und vilicht an dütlichschtä:
„Schängg mir Gott, d’Gab vum Humor,
offni Ohrä fürnä guetä Scherz,
d’Gnad äm Läbä äs bitz Glügg abzgwünnä,
und de duurend Bereitschaft, fürnä nüä Gschpass.“
Wieso isch Humor, wieso isch Lachä und Lächlä da so wichtig, grad, wämmer änand öppis
guets wünsched, grad, wämmer änand sägned?
De eifachscht Antwort wär wahrschiendlech, dass Lachä ebä befryt, das Humor ja grad dänn
isch, wämmer „trotzdem“ lacht, trotz alläm Übel. Mit äm Sägä verbunde wird ds Lache und
dr Humor, well mir änand befryends, hilfrychs und läbänsförderends wünsched.
Wieso dass äs aber grad i irische Sägänswort bsunders hüfig isch?
Sicher schpielt da die keltischi Schpiritualität ä Rollä, wo im Irland vum 5. Jahrhundert sehr
läbig gsy isch. Das isch ä Schpiritualität gsy, wo dr Mänsch als ganzä agluegt hät. Än
ussergwöhnlichi Fründlichkeit und Grosszügigkeit isch denä Mänschä nachägseit wordä.
Gwachsä isch sie us dr tüüfä Verbindig mit dr Schöpfig, wo die Mänschä gläbt händ: da händ
sie sich sälber gschpürt als Beschänggti, wo viel chännd wyter schänggä. Grad das isch i denä
chrischtlichä Sägänswünsch schpürbar. Dr Mänsch wird als ganzä aglueget, verwurzlet i dr
Schöpfig, i derän Arbet, won er oder sie macht: als Buur, als Fischer, als Muetter, als Vatter,
als Seefahrer…Dur d’Sägänswort wird ds grosszügig Beschänggtsy teilt. Grad ds Lachä und
dr Humor sind ä bsunderän Usdrugg vu derä Grosszügigkeit und Fründlechkeit: Äs Lächlä
heiteret uf, git äm Tag äs fründlechers Gsicht. Und Humor luegt barmhärzig uf das, was eim
predigt-humor-barbara-brunner.doc - 1 - 22.01.2004 3:46

alles cha passierä im Läbä. Humor hilft immer wieder Dischtanz z’gwünnä, well mr öppis nüd
ganz äso tierisch ärnscht nimmt. Humor isch nie äs Uslachä oder äs Schpottä. Viel meh isch
Humor d’Gabe, au inärä Widrigkeit öppis Komisches oder öppis zum Schmunzlä z’entteggä,
und so fürnä Moment vum Schwärä, vu dr Angscht befryt z’sy. Wämmir über öppis chännd
schnunzlä, dänn verlüürt’s öppis vu synerä Macht. (Ängel Michael, won äs Schüpfli gyt.)
Humor isch öppis fyns, öppis wo us äm innerschtä vum Mänsch chunnt, und wo nach Läbä
drängt. So hät dr Philosoph Kierkegaard ämal gschriebe, isch „die Freud, wo d’Wält
überwundä hät.“ Anderscht gseit: „so immer wieder hilft, ds Schwärä i dr Wält ä Moment
z’vergässä.“
Ich möchte Sie grad a dem Silveschterabig iiladä, mit ämä Lächlä, mit Humor zrugg uf Ihres
Jahr, zrugg uf Üses Jahr z’luegä. Zruggz’luegä uf das, wo würgglech zum Jublä gsy isch.
Zruggz’luegä aber au uf das, wo harzig gangä isch. Uf das, wo nüd glungän isch, nüd nach
Wunsch verloffän isch. Zruggluegä mit Humor und ämä Lächlä heisst für mich au, dass ich
barmhärzig uf das zruggluegä, wo gsy isch: dass ich mir gägänüber Gnad waltä lah, grad im
Wüssä, dass ich gar nüd alles muess perfeggt machä. Im Wüssä, und Glaubä, dass ich vor
Gott nüd muess leischtä, sondern dass ich da ganz so dörf sy, wien ich bi. Ä fründlechä Bligg
uf ds vergangnig Jahr, ä Bligg mit Humor cha hälfä, dass sich än Erinnerig langsam
veränderet, dass sie wen ä nüi Farb überchunnt, und so au hilft, öppis nüüs az’fangä. –
Mängmal sogar, mit öppertem nü az’fangä, dänn Humor, so glaub ich, hilft immer wieder,
Vergäbig z’finde.
Nüd i jedäm Erläbnis isch äs müglech öppis zum Lächlä z’findä. Äs git truurigi Moment vum
Loslah, wo eim ds Lachä ganz eifach vergaht. Äs hät au wältpolitischi Momänt geh, wo üs ds
Lachä vergangän isch – Momänt, wo’s schwierig schynt, wyter z’gseh.
I dem Moment wärdä mir wie die Mänschä im Psalm: Träumendi. Träumed vu Gottes Nechi,
träumed vum lachä, träumed drvu, dass alles anderscht wird: lesen!
Grad de zweit Schtrofe redt dänn au vu dr Gägäwart: drvu, dass äs jetzt nuch Tränä git, dass
äs nuch schwär isch jetzt. Aber verheisse isch au da Jubel. Verheissän isch, dass dr Zion, der
Ort, wo Gott am nächschten isch wieder der Ort wird, wo dr Sägä här chunnt und flüsst:
plötzlich, unerwartet, wen ä Rägä d’Wüeschti zum blüeiä bringt. Äs isch d’Bitt, dass üsers
Schiggsal sich änderet – dass mir (einzeln und Gemeinde) üs ändered und ändere lünd – vu
dem Gott, wo üs Läbä schänggt.
predigt-humor-barbara-brunner.doc - 2 - 22.01.2004 3:46

Dr Psalm redt vum Traum vu dr Befryig, drvu, dass alles anderscht, besser wird. Und er redt
vum Jublä und Lachä, well das zu derä Befryig dur Gott ghört. Ds Lachä wird vu Gott
gschänggt. Äs wird üs gschänggt, damit üs zeigt, dass mir nüd alläs im Griff händ und müend
ha (unpassendes Gelächter…): weder üs sälber nuch de anderä; weder d’Schöpfig nuch Gott.
Ds Lachä über mich sälber, übernä komischi Situatiu, mitänand, ds Lächlä, wo mir änand
schängged wird so zum Sägä: zu dem, wo Läbä immer wieder, trotz allem müglech macht.
Gott sägnet üs mit Lachä, mit Lächlä und mit Humor i üs innä und dur anderi Mänschä grad
damit mir üs immer wieder fry und liecht fühled, damit ds Läbä grad i dr Wüeschti wieder mit
voller Chraft cha afangä Blüeiä.
Ich wünsch Ihnä, dass sie Gottes Sägä so immer wieder berüert und zum Lächlä und Lachä
bringt, und ich wünsch üs allnä, dass mir der Sägä au chännd wytergeh:
„Mögsch Du immer äs Lied i dym Härz, äs Lächlä uf Dynä Lippe und nüt as Freud i dynä
Fingerschpitz gschpürä.“
predigt-humor-barbara-brunner.doc - 3 - 22.01.2004 3:46