04.02.2015 Aufrufe

fragen-frare (v) - Mundart-duesseldorf.de

fragen-frare (v) - Mundart-duesseldorf.de

fragen-frare (v) - Mundart-duesseldorf.de

MEHR ANZEIGEN
WENIGER ANZEIGEN

Erfolgreiche ePaper selbst erstellen

Machen Sie aus Ihren PDF Publikationen ein blätterbares Flipbook mit unserer einzigartigen Google optimierten e-Paper Software.

Die Aktivformen<br />

von "<strong>fragen</strong>" - "<strong>frare</strong>"<br />

Infinitiv I Präsens Infinitiv Futur I<br />

<strong>fragen</strong> <strong>frare</strong> <strong>fragen</strong> wer<strong>de</strong>n <strong>frare</strong> weh<strong>de</strong><br />

Infinitiv II Perfekt Infinitiv Futur II<br />

gefragt haben jefrocht hann gefragt haben wer<strong>de</strong>n jefrocht hann weh<strong>de</strong><br />

Partizip I Präsens Partizip II Perfekt<br />

<strong>fragen</strong>d am <strong>frare</strong> gefragt jefrocht<br />

Präsens Indikativ Präsens Konjunktiv I<br />

frage frach 1. P. Sg. frage <strong>frare</strong><br />

fragst / frägst frächs 2. P. Sg. fragest <strong>frare</strong>st<br />

fragt / frägt frächt 3. P. Sg. frage <strong>frare</strong><br />

<strong>fragen</strong> <strong>frare</strong> 1. P. Pl. <strong>fragen</strong> <strong>frare</strong>/n<br />

fragt fracht 2. P. Pl. fraget <strong>frare</strong>t<br />

<strong>fragen</strong> <strong>frare</strong> 3. P. Pl. <strong>fragen</strong> <strong>frare</strong>/n<br />

Präteritum Indikativ Präteritum Konjunktiv II<br />

fragte / frug froch ech fragte / früge fröch<br />

fragtest / frugst frochs do fragtest / frügest fröchs<br />

fragte / frug froch hä/se/et fragte / früge fröcht<br />

fragten / frugen froch<strong>de</strong>/n mer fragten / frügen fröch<strong>de</strong>/n<br />

fraget / frugt frocht ehr fragtet / früget fröch<strong>de</strong>t<br />

fragten / frugen froch<strong>de</strong>/n se fragten / frügen fröch<strong>de</strong>/n<br />

Futur I Indikativ Futur I Konjunktiv I<br />

wer<strong>de</strong> <strong>fragen</strong> wehd <strong>frare</strong> 1. P. Sg. wer<strong>de</strong> <strong>fragen</strong> wähd <strong>frare</strong><br />

wirst <strong>fragen</strong> wehds / wöhds <strong>frare</strong> 2. P. Sg. wer<strong>de</strong>st <strong>fragen</strong> wähds <strong>frare</strong><br />

wird <strong>fragen</strong> wehd / wöhd <strong>frare</strong> 3. P. Sg. wer<strong>de</strong> <strong>fragen</strong> wähd <strong>frare</strong><br />

wer<strong>de</strong>n <strong>fragen</strong> weh<strong>de</strong>/n <strong>frare</strong> 1. P. Pl. wer<strong>de</strong>n <strong>fragen</strong> wäh<strong>de</strong>/n <strong>frare</strong><br />

wer<strong>de</strong>t <strong>fragen</strong> wehdt <strong>frare</strong> 2. P. Pl. wer<strong>de</strong>t <strong>fragen</strong> wäh<strong>de</strong>t <strong>frare</strong><br />

wer<strong>de</strong>n <strong>fragen</strong> weh<strong>de</strong>/n <strong>frare</strong> 3. P. Pl. wer<strong>de</strong>n <strong>fragen</strong> wäh<strong>de</strong>/n <strong>frare</strong><br />

Perfekt Indikativ Perfekt Konjunktiv I<br />

habe gefragt hann jefrocht ech habe gefragt hänn jefrocht<br />

hast gefragt häs jefrocht do habest gefragt hänns jefrocht<br />

hat gefragt hät jefrocht hä/se/et habe gefragt hänn jefrocht<br />

haben gefragt hannt jefrocht mer haben gefragt hännt jefrocht<br />

habt gefragt hat jefrocht ehr habet gefragt hännt jefrocht<br />

haben gefragt hannt jefrocht se haben gefragt hännt jefrocht<br />

Plusquamperfekt Indikativ Plusquamperfekt Konjunktiv II<br />

hatte gefragt hatt jefrocht 1. P. Sg. hätte gefragt hätt jefrocht<br />

hattest gefragt hatts jefrocht 2. P. Sg. hättest gefragt hätts jefrocht<br />

hatte gefragt hatt jefrocht 3. P. Sg. hätte gefragt hätt jefrocht<br />

hatten gefragt had<strong>de</strong>/n jefrocht 1. P. Pl. hätten gefragt häd<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

hattet gefragt had<strong>de</strong>t jefrocht 2. P. Pl. hättet gefragt häd<strong>de</strong>t jefrocht<br />

hatten gefragt had<strong>de</strong>/n jefrocht 3. P. Pl. hätten gefragt häd<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

Futur II Indikativ Futur II Konjunktiv I<br />

wer<strong>de</strong> gefragt haben wehd jefrocht hann ech wer<strong>de</strong> gefragt haben wähd jefrocht hann<br />

wirst gefragt haben wehds / wöhds jefr. hann do wer<strong>de</strong>st gefragt haben wähds jefrocht hann<br />

wird gefragt haben wehd / wöhd jefrocht hann hä/se/et wer<strong>de</strong> gefragt haben wähd jefrocht hann<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt haben weh<strong>de</strong>/n jefrocht hann mer wer<strong>de</strong>n gefragt haben wäh<strong>de</strong>/n jefrocht hann<br />

wer<strong>de</strong>t gefragt haben wehdt jefrocht hann ehr wer<strong>de</strong>t gefragt haben wäh<strong>de</strong>t jefrocht hann<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt haben weh<strong>de</strong>/n jefrocht hann se wer<strong>de</strong>n gefragt haben wäh<strong>de</strong>/n jefrocht hann<br />

Singular Imperativ Plural<br />

frag / frage frach fragt fracht<br />

Neben "<strong>frare</strong>" ist in <strong>de</strong>r <strong>Mundart</strong> auch "frore" gebräuchlich, und statt "jefrocht" wird auch "jefracht" verwen<strong>de</strong>t.<br />

Zosammejefriemelt 2010 dörch Steins Charle-Manes


Die Formen <strong>de</strong>s Vorgangspassivs<br />

von "<strong>fragen</strong>" - "<strong>frare</strong>"<br />

Infinitiv I Präsens Infinitiv II Perfekt<br />

gefragt wer<strong>de</strong>n jefrocht weh<strong>de</strong> gefragt wor<strong>de</strong>n sein jefrocht woh<strong>de</strong> sinn<br />

Präsens Indikativ Präsens Konjunktiv I<br />

wer<strong>de</strong> gefragt wehd jefrocht 1. P. Sg. wer<strong>de</strong> gefragt wähd jefrocht<br />

wirst gefragt wehds / wöhds jefrocht 2. P. Sg. wer<strong>de</strong>st gefragt wähds jefrocht<br />

wird gefragt wehd / wöhd jefrocht 3. P. Sg. wer<strong>de</strong> gefragt wähd jefrocht<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt weh<strong>de</strong>/n jefrocht 1. P. Pl. wer<strong>de</strong>n gefragt wäh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

wer<strong>de</strong>t gefragt wehdt jefrocht 2. P. Pl. wer<strong>de</strong>t gefragt wäh<strong>de</strong>t jefrocht<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt weh<strong>de</strong>/n jefrocht 3. P. Pl. wer<strong>de</strong>n gefragt wäh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

Präteritum Indikativ Präteritum Konjunktiv II<br />

wur<strong>de</strong> gefragt wohd jefrocht ech wür<strong>de</strong> gefragt wöhd jefrocht<br />

wur<strong>de</strong>st gefragt wohds jefrocht do wür<strong>de</strong>st gefragt wöhds jefrocht<br />

wur<strong>de</strong> gefragt wohd jefrocht hä/se/et wür<strong>de</strong> gefragt wöhd jefrocht<br />

wur<strong>de</strong>n gefragt woh<strong>de</strong>/n jefrocht mer wür<strong>de</strong>n gefragt wöh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

wur<strong>de</strong>t gefragt wohdt jefrocht ehr wür<strong>de</strong>t gefragt wöhdt jefrocht<br />

wur<strong>de</strong>n gefragt woh<strong>de</strong>/n jefrocht se wür<strong>de</strong>n gefragt wöh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

Futur I Indikativ Futur I Konjunktiv I<br />

wer<strong>de</strong> gefragt wer<strong>de</strong>n wehd jefrocht weh<strong>de</strong> 1. P. Sg. wer<strong>de</strong> gefragt wer<strong>de</strong>n wähd jefrocht weh<strong>de</strong><br />

wirst gefragt wer<strong>de</strong>n wehds / wöhds jefr. weh<strong>de</strong> 2. P. Sg. wer<strong>de</strong>st gefragt wer<strong>de</strong>n wähds jefrocht weh<strong>de</strong><br />

wird gefragt wer<strong>de</strong>n wehd / wöhd jefrocht weh<strong>de</strong> 3. P. Sg. wer<strong>de</strong> gefragt wer<strong>de</strong>n wähd jefrocht weh<strong>de</strong><br />

wer<strong>de</strong>n gefragt wer<strong>de</strong>n weh<strong>de</strong>/n jefrocht weh<strong>de</strong> 1. P. Pl. wer<strong>de</strong>n gefragt wer<strong>de</strong>n wäh<strong>de</strong>/n jefrocht weh<strong>de</strong><br />

wer<strong>de</strong>t gefragt wer<strong>de</strong>n wehdt jefrocht weh<strong>de</strong> 2. P. Pl. wer<strong>de</strong>t gefragt wer<strong>de</strong>n wäh<strong>de</strong>t jefrocht weh<strong>de</strong><br />

wer<strong>de</strong>n gefragt wer<strong>de</strong>n weh<strong>de</strong>/n jefrocht weh<strong>de</strong> 3. P. Pl. wer<strong>de</strong>n gefragt wer<strong>de</strong>n wäh<strong>de</strong>/n jefrocht weh<strong>de</strong><br />

Perfekt Indikativ Perfekt Konjunktiv I<br />

bin gefragt wor<strong>de</strong>n ben jefrocht woh<strong>de</strong> ech sei gefragt wor<strong>de</strong>n sei jefrocht woh<strong>de</strong><br />

bist gefragt wor<strong>de</strong>n bes jefrocht woh<strong>de</strong> do sei(e)st gefragt wor<strong>de</strong>n seis jefrocht woh<strong>de</strong><br />

ist gefragt wor<strong>de</strong>n es jefrocht woh<strong>de</strong> hä/se/et sei gefragt wor<strong>de</strong>n sei jefrocht woh<strong>de</strong><br />

sind gefragt wor<strong>de</strong>n send jefrocht woh<strong>de</strong> mer seien gefragt wor<strong>de</strong>n seie/n jefrocht woh<strong>de</strong><br />

seid gefragt wor<strong>de</strong>n sid jefrocht woh<strong>de</strong> ehr seiet gefragt wor<strong>de</strong>n sei(e)t jefrocht woh<strong>de</strong><br />

sind gefragt wor<strong>de</strong>n send jefrocht woh<strong>de</strong> se seien gefragt wor<strong>de</strong>n seie/n jefrocht woh<strong>de</strong><br />

Plusquamperfekt Indikativ Plusquamperfekt Konjunktiv II<br />

war gefragt wor<strong>de</strong>n wor jefrocht woh<strong>de</strong> 1. P. Sg. wäre gefragt wor<strong>de</strong>n wör jefrocht woh<strong>de</strong><br />

warst gefragt wor<strong>de</strong>n wors jefrocht woh<strong>de</strong> 2. P. Sg. wär(e)st gefragt wor<strong>de</strong>n wörs jefrocht woh<strong>de</strong><br />

war gefragt wor<strong>de</strong>n wor jefrocht woh<strong>de</strong> 3. P. Sg. wäre gefragt wor<strong>de</strong>n wör jefrocht woh<strong>de</strong><br />

waren gefragt wor<strong>de</strong>n wore/n jefrocht woh<strong>de</strong> 1. P. Pl. wären gefragt wor<strong>de</strong>n wöre/n jefrocht woh<strong>de</strong><br />

wart gefragt wor<strong>de</strong>n wort jefrocht woh<strong>de</strong> 2. P. Pl. wär(e)t gefragt wor<strong>de</strong>n wört jefrocht woh<strong>de</strong><br />

waren gefragt wor<strong>de</strong>n wore/n jefrocht woh<strong>de</strong> 3. P. Pl. wären gefragt wor<strong>de</strong>n wöre/n jefrocht woh<strong>de</strong><br />

Futur II Indikativ Futur II Konjunktiv I<br />

wer<strong>de</strong> gefragt<br />

wehd jefrocht<br />

wer<strong>de</strong> gefragt<br />

wähd jefrocht<br />

ech<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wirst gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wird gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wer<strong>de</strong>t gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wehds / wöhds jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wehd / wöhd jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

weh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wehdt jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

weh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

do<br />

hä/se/et<br />

mer<br />

ehr<br />

se<br />

wer<strong>de</strong>st gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wer<strong>de</strong> gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wer<strong>de</strong>t gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wer<strong>de</strong>n gefragt<br />

wor<strong>de</strong>n sein<br />

wähds jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wähd jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wäh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wäh<strong>de</strong>t jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

wäh<strong>de</strong>/n jefrocht<br />

woh<strong>de</strong> sinn<br />

Singular Imperativ Plural<br />

wer<strong>de</strong> gefragt wehd jefrocht wer<strong>de</strong>t gefragt wehdt jefrocht<br />

Näwer "<strong>frare</strong>" es en <strong>de</strong> Mondart och "frore" gebrüchlech, on statts "jefrocht" kammer och "jefracht" sare.<br />

Zosammejefriemelt 2010 dörch Steins Charle-Manes

Hurra! Ihre Datei wurde hochgeladen und ist bereit für die Veröffentlichung.

Erfolgreich gespeichert!

Leider ist etwas schief gelaufen!