23.04.2013 Views

FOUR QUESTIONS ON MARY - Franciscan Institute Publications

FOUR QUESTIONS ON MARY - Franciscan Institute Publications

FOUR QUESTIONS ON MARY - Franciscan Institute Publications

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

John Duns Scotus: Four Questions on Mary<br />

motion and change, and part upon a curious example of how<br />

a falling millstone will reverse the direction of a bean thrown<br />

against its underside, he attempted to prove this philosophically.<br />

33<br />

From an Aristotelian standpoint, sin and grace represent<br />

contrary forms that cannot coexist in the human soul as their<br />

subject. 34 On the other hand, according to the Philosopher,<br />

contrary forms causally affect one another. 35 Grace expels the<br />

state of sin, and vice versa, since the two cannot coexist as<br />

simultaneous forms of the soul as subject. But if the presence<br />

of grace is what causes the sin to leave, grace must somehow<br />

33 In his Paris lecture, Scotus goes into Henry’s position in more detail<br />

than in either the Lectura or Ordinatio. He sums up this position of Henry<br />

briefly as follows: Dicit unus doctor quod in eodem instanti fuit in peccato<br />

et in gratia, sed in priori signo naturae fuit in peccato et in posteriori in<br />

gratia. Exemplum ad hoc: si faba proiciatur contra molarem, adest et abest<br />

puncto, et tamen non est ibi quies media, sed oportet ponere in priori signo<br />

adesse et in posteriori abesse. (Reportatio Parisiensis III, dist. 3, q. 1 in Ioannes<br />

D. Scotus Doctor Immaculatae Conceptionis, 26.)<br />

34 Henry, op. cit., fol. 585v [X]: Quod autem virgo simul in eodem instanti<br />

quod concepta est mundo, et originali peccato infecta, hoc omnino est<br />

impossibile, quia contraria sunt originali culpa et sanctificationis gratia et<br />

simul fuissent in eodem subiecto. Contraria autem in eodem instanti simplici<br />

secundum rem non possunt inesse eidem subiecto.<br />

35 Henry, ibid., [X]: De esse enim formatum contrariarum distinguitur<br />

secundum duplicem considerationem quam habet quaelibet talium<br />

formarum. Uno enim modo consideratur in ordine sive in comparatione<br />

ad agentem ..., a quo producit in esse et a quo habet suum esse. Considerando<br />

autem primo modo formam et esse eius secundum primam comparationem,<br />

scilicet in origine ad agentem producentem illam, semper in formis<br />

contrariis sibi succedentibus forma posterior habet esse prius natura,<br />

quam corrumpatur prior, quia prior non corrumpitur, nec a subiecto suo<br />

expellitur, nisi per actionem formae alterius introductae posterius in idem<br />

subiectum, et hoc ratione contrarietatis, quam habet ad illam, qua se non<br />

compatiuntur in eodem subiecto, et etiam ratione maioris virtutis et efficaciae,<br />

quam illa forma habet in agendo super minorem virtutem et efficaciam,<br />

quam forma alia habet in patiendo et resistendo, dicente Philosopho<br />

in libro De motibus animalium. Est aliqua multitudo vigoris et virtutem<br />

secundum quam manet quod manet; quemadmodum et secundum quam<br />

movet movens: et est quaedam proportio ex necessitate quemadmodum et<br />

contrariorum motuum, sic et quietum, et aequales quidem impassibiles ad<br />

invicem obtinetur autem secundum excessum, sicut enim pellens pellitur<br />

sic pulsum pellitur similiter secundum virtutem.<br />

12

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!