newsclippings@gmail.com

DAILY COLLECTION OF MARITIME PRESS CLIPPINGS 2008 – 044
We zijn geland, de piloten bleven op het vliegveld en wij zijn met z’n vieren naar Skikda gegaan. Toen we daar
aankwamen bevestigden de autoriteiten ons vermoeden: van het schip zou niets meer te zien zijn. Twee leden van de
bemanning waren ‘s nachts van het schip gespoeld en over de pier op de ernaast liggende weg terechtgekomen, waar
zij door het personeel van de haven waren opgevangen. Het was inmiddels donker en de autoriteiten vonden het niet
verantwoord dat we de pier opgingen. Er lag een weg aan de binnenkant van de pier op een lager niveau, maar het
was niet bekend of die weg nog begaanbaar was. Omdat de pier zelf opgebouwd was uit tetrapods kon daar in het
donker ook niet over gelopen worden.
De volgende dag moesten we constateren dat er maar heel weinig van het schip was overgebleven. De tetrapods
hadden de 10.000 ton staal bijna geheel vermalen. Een stukje voorschip, drijvend op de voorpiek en een stukje
achterschip, drijvend op de achterpiek, was al wat we zagen. De stuurboordsankerketting stond dwars op in zee en
van de schroef was alleen de knoop overgebleven: alle bladen waren weg. Het gesprek met de twee overlevenden
kwam heel langzaam op gang.
Aanvankelijk werden slechts vier lichamen teruggevonden. Na identificatie zijn de lichamen door de nabestaanden
opgehaald en naar Nederland gevlogen. De aankomst op Schiphol was een aangrijpende gebeurtenis. Onder de
dragers van de kisten bevond zich de kapitein die bij de overdracht het naamsein in ontvangst had genomen.
Later werden nog vijf slachtoffers geborgen, waarvan twee lichamen naar Nederland en drie lichamen naar Indonesië
werden gebracht.
We beseffen dat onze gevoelens niets zijn in vergelijking met wat de nabestaanden doormaakten en nog doormaken.
Onder de slachtoffers was de stuurmansleerling die zijn eerste reis maakte. Zijn ouders hebben het verdriet over het
verlies van hun enige kind nooit kunnen verwerken. Zij zijn beiden overleden.
Veel jonge mensen zijn gebleven waarvan sommigen een vrouw en jonge kinderen achterlieten. Anderen verloren hun
enige kind. Twee echtparen vonden de dood. De lichamen van één echtpaar zijn gevonden en konden in Nederland
worden begraven. Het andere echtpaar is, zoals vele anderen, nooit gevonden. Hun drie dochters bleven alleen achter.
Veertien van de zevenentwintig slachtoffers hadden de Indonesische nationaliteit. Tot op deze dag is er iedere dag een
moment dat flarden van die dagen bij me langskomen.
Een maand later, op 14 maart 1989, vond een geweldige explosie plaats op de ‘Maasgusar’, een schip dat we op time
charter hadden en op het fatale moment bijna volgeladen ten zuiden van Japan voer. Het schip brandde geheel uit en
zonk. De gehele Engelse bemanning ging mee in de golven. Van meet af aan heeft de rederij contacten onderhouden
met de nabestaanden van de ‘Maassluis’. Elk jaar op 15 februari bij de gedenkplaat in de ‘Willemswerf’ en tijdens de
jaarlijkse koopvaardijdienst in de Laurenskerk in Rotterdam.
Vandaag, vrijdag 15 februari 2008, 19 jaar later, zijn we bij elkaar om de gedenkplaat een tweede plaats
te geven in de Groote Kerk van Maassluis.
REDWISE MARITME SERVICES B.V.
Amersfoortseweg 12-E
3751 LK Bunschoten-Spakenburg
The Netherlands
Phone : +31 (0) 33 42 17 860 (24 hr)
Fax : +31 (0) 33 42 17 879 - info@redwise.nl
www.redwise.com
Distribution : daily 3800+ copies worldwide Page 4 2/14/2008