p14V OLUME 2, ISSUE 1Sarah Jane M. Camullo2nd Yr HS, <strong>2007</strong>-<strong>2008</strong>Sa unang pasukanay nasa I-Alder kami saadviser naming si MrsLara. Napakaswerte kodahil sa dami ng tulad koay ako ang napili nilangscholar sa <strong>CYDF</strong>I.Marami akong nakilalagaling sa iba’t ibanglugar. Lumipas ang ilangbuwan ay 1st periodicaltest na namin. Pinaghandaankong mabuti iyon.Hindi naman nasayang ang paghahanda ko. Naging 2ndako sa unang markahan. Gayun din naman sa ikalawangmarkahan nakuha ko rin ang ikalawang puwesto.Pero sa panahong ito maraming sumagi sa isip ko dahilkaunti lamang ang lamang ko sa 3rd honor namin.Bigla akong kinabahan. Iniisip ko na baka mahabolniya ako… Ano ang gagawin ko? At ano nalang angsasabihin nila?Para akong isang manghuhula sa mga sinabi kodahil natupad ang mga iniisip ko. Sa ikatlong markahan,bumagsak ako sa ikatlong puwesto. Para akongnamatayan sa pangyayaring iyon. Naisip ko kaagad angsasabihin ng mga magulang, mga kamag-anak at ngFoundation sa akin. Baka isipin nila na nagpabaya ako.Pero hindi pa iyon ang pinaka-masaklap na pangyayaridahil sa final grading, naging 4th na lamang ako. Imbesna pataas ay pababa ako. Umiyak ako dahil hindi koinaasahan na magkakaganoon. Ganoon din naman angmagulang at kaklase ko! Dahil nga daw matataas namanang mga marka ko. Labis-labis akong nahiya saaking ginawa. Hindi ko maisalarawan ang nasa puso atisip ko. Ang hirap pala ng ganoon ang mag-expect nangmalaki tapos ganoon lang pala? Na feeling mo ginawamo na ang lahat pero wala pa rin!Inamin ng guro ko na mataas ako sa academicpero bumaba daw ako sa extra-curricular. Tama namansiya dahil hindi ako sumali sa anumang contest dahilnagdadalawang-isip ako. Baka hindi ko kaya. Pero sasusunod na pasukan mag-aaral pa ako nang mabuti atsasali na rin ako sa mga contests.Para sa akin, isangnapakalaking karangalanang mapabilang isa sa mgascholars ng <strong>CYDF</strong>I.Maraming bagay na angnatutunan ko dito.Masasabi ko ring isa na itosa mga magagandangpangyayari sa buhay ko.Bawa’t araw na lumipas ayibat-ibang mga bagay angnararanasan ko. Maymaganda at mayroon dingmalungkot.Liza D. PIngul3rd Yr HS, <strong>2007</strong>-<strong>2008</strong>Ang pinakamalaking problema ko ngayongbilang isang scholar ay ang pagkatanggal ko sa top.Mula nang mawala ako sa top parang lalo akongnawalan ng tiwala sa sarili ko. Mula nang matanggaldin ako sa top parang nahihiya na ako sa inyo pati na samga kasama ko ring scholars. Bigla tuloy pumasok saisip ko na baka iniisip ninyo na hindi ako karapat-dapatna makasali sa organization ninyo. Isa pang problem koay ang subject naming Math, medyo nahihirapan kasiako rito.Pero hindi dahil wala na ako sa top, eh…tuluyan ko nang pabayaan ang aking pag-aaral. Sangayon nagpapatulong ako sa mga pinsan kong teacherpara hindi na ako masyadong mahirapan. Alam kongmag-iimprove rin ako sa Math, hindi nga lang ganoonkabilis. Alam ko rin naman pong malaki ang tiwalaninyo sa aming lahat. Maraming salamat po sa patuloyna pagsuporta sa amin. Mas mag-fofocus na lang ako saMath.Dahil sa mga problemang hinaharap ko naisipko na hindi dahil sa nag-fail ka sa 1st try, eh... wala ng2nd chance. Kung alam mo sa sarili mo na kaya monggawin, hindi naman imposibleng mangyari.The future belongs to the youth and the youth holds the light of the future with ardent passion to make adifference and to effect positive change in his life for the better as he learns to become socially responsible.
V OLUME 2, ISSUE 1Nakakapanghinayangang nakaraangschool year -sapagkat hindiako ang nag-top1 sa klasenamin. Hindi konasungkit angunang puwesto.PumangalawaSara Jane A. Capunolang ako sa4th Yr HS, SY: <strong>2007</strong>-<strong>2008</strong>aming klase.Napakaramingnanghinayang nang mabalitaan nilang hindi akoang nag-top 1 sa klase namin. Nang nalamankong hindi ako ang nag-top 1 sa klase namin,tinanggap ko ito ng maluwag sa puso ko dahilalam ko marami akong mga pagkukulang.Noong 1st grading, I was the top 1 saaming klase. Seryoso kasi ako noong 1st gradingand wala pa kaming gaanong mga activities saschool. Nang mag-start na ang 2nd gradingperiod, hindi na ako gaanong nakapag-serious.Maramin ng mga activities sa school. Halos angbuong attention ko ay natuon sa mgaco-curricular activities. Hindi na ako makapagconcentratesa klase. Kaya nang sinabi na angmga honors, na ako nagulat. Ina-admit ko na maypagkukulang ako. Nag-top 3 na lang ako.Sumali ako sa table tennis team ng amingschool. Halos isang buwan akong hindi nakapagklasedahil ilalaban kami sa Congressional Meetna ginawa sa Sports Complex. Nagkaroon kaming Camping sa Magalang. Sumama ako ditodahil ako ang President ng mga Girls Scout ngaming school. One week ang camping namindoon. Sa grading period ding ito, inaamin ko nanaloko ako sa cellphone. Almost everyday mayload ang cellphone ko. Nang sinabi na ang top saklase namin, umiyak ako. Hindi ko in-expect naaabot ako sa ganitong puwesto. Top 8 ako noong3rd grading namin.Nang 4th grading na namin, nagseryosona ako rito. Lagi na akong nagre-review nglesson. Gumagamit pa rin ako ng cellphone, perohindi gaya ng dati. Hindi rin naman ako nabigosa ginawa kong ito, nag-top 2 ako sa klase namin.Sa darating na school year, gagawin koang lahat para makuha ang nais ko.Life on earth can’t be easy.You can’t grab all the things you want.You can’t rule every single thing inyour surrounding in what you want tohappen. Like what happened to methis school year. Unlike last yearwhich is my 3rd year in high school, Igot the 3rd place in our class. I am stilldisappointed but as time goes by, Ilearn to accept it. Unfortunately thisschool year, I only got 4th place in ourclass. I ask myself why this happenedto me. I evaluated myself from theVisit our website at: www.cydf821philippines.com for more informationCherry Ann G. Estrada1st Yr BS In Accounting, FEUSY: <strong>2007</strong>-<strong>2008</strong>p15beginning (1st) to 4th grading. I thought I did all my best but still itwasn’t enough. It was really hard for me to accept what happeneddespite all my efforts. “Paano na iyan? Ano na lang ang sasabihin nila?”These are some thoughts that came to my mind. I am always worried ofwhat people around me would say or react about me, Others say that Ineglected my studies which was not true. I did my best to study hard. Ithought my parents would be angry but instead they told me to beproud, that there is nothing to be ashamed of. Then I realized thatfailures are only life’s ways to make us strong.My unforgettable high school life is over, so I must preparemyself to the next level, the college life. College life begins in choosinga career you want to pursue. Since I was a child, I was dreaming ofbeing a doctor someday. Practically, I want to be a doctor because I canearn more money compared to other related jobs. But then during myhigh school days, I found out that I excell more in Math rather Science.However, the medical degree I was originally interested to pursue requiresmore Sciences than Math. For this reason I decided to take up acourse which deals more on calculating, solving, and measuring, inshort, in Mathematics. Electronic and Communication Engineering(ECE) and BS in Accountancy are the options I have dealing withMathematics. It was difficult for me to decide which way to go until the<strong>CYDF</strong>I Founder, Antonio Mendoza, explained the advantages anddisadvantages of the two options I have before me. Then, I decided topursue BS in Accountancy and took the entrance exam at FEU inManila and got a grade of 94% which earned me a 50% tuitionfee discount for my 1st semester. College life is more academicallydemanding than elementary and high school. In college youare not only sacrificing a big amount of money but also much ofyour time being spent less for yourself and family. I know collegeis a preparation of what you want to be in the future so one shouldtake it seriously. I will strive harder to get through college. I amwilling to burn my eyebrows in order to pass all my tests. I willnot waste my parents’ and <strong>CYDF</strong>I’s efforts in guiding me towhere I am now. I believe I will not be here without the blessingof the Lord. Without Him I am nothing. I want to achieve mygoal of finishing college education, not only for my own good butalso for all the people to believe in me and support me like myfriends, my family, Tito Tony and the <strong>CYDF</strong>I Officers.