Un ano de setas

colaboracións novembro 12Boa tarde,Son un habitual dos festivaismusicais galegos e, dentrodos que hai, paréceme quesen dúbida o FIV xa é, pordereito propio, unha das citasirrenunciábeis do ano. Permitídemeque vos dea os parabénspor estes tres anosconsecutivos de éxitos áagarda de que a cita de 2013na que xa estades a traballarsexa aínda mellor que as anteriores.Con todo, gustaríame compartirconvosco un detalleque chamou poderosamente amiña atención: a exclusión danosa lingua, do galego, tantono cartaz provisorio para aedición de 2013 que xa estadesa difundir a través dasredes como na propia páxinaweb do FIV. Paréceme estrañae pouco explicábel esaexclusión sendo o galego,como é, a lingua na que nosexpresamos habitualmente amaioría das e dos habitantesda Terra Chá e da propia Vilalba,mesmo con independenciada nosa idade, da nosaprocedencia ou residencia enzona urbana ou rural, da nosaclase social... ao contrario doque, por desgraza, xa acontecenoutros moitos lugaresda nosa terra.éCartas ao directorFIV en galegoFrancisco Rei GarcíaEParéceme tamén rechamanteque non se conte co galegotendo en conta que, como meparecía recordar e como efectivamentepuiden comprobara través da vosa web, os cartacesdas anteriores ediciónssi tiveron en conta o nosoidioma propio sen que iso supuxeseimpedimento ningúnpara que tamén gozase doFIV abondoso público provenientedoutros lugares ondenon se fala galego.Ocórrenseme ducias deexemplos de festivais e concertosen cuxos materiais dedifusión se usa con normalidadeo galego sen iso ser unatranco para a difusión entreos potenciais públicos nongalegos; o mesmo poderíadicir doutros festivais, noutrosterritorios, que se anunciannas súas respectivaslinguas propias con incríbeiséxitos de acollida entre persoas,entre as que me inclúo,que non sabemos nin unhapalabra nesa lingua. E é queboa verdade que a boa músicanon entende de fronteiras ninnacionalidades. Porén, parécemeque contribuír a eliminaresas fronteiras nondebería pasar por agochar ouexcluír a cultura ou a linguapropia do lugar no que vivimosou por termos algún tipode reparo ou vergoña polasnosas orixes. A historia damúsica en todo o mundopenso que máis ben trata denos ensinar o contrario.Gustaría, como habitual doFIV, de que esta miña pequenareflexión, que agardonon vos quite moito tempo,teña algún efecto e poida servirpara que o galego -a linguada Chaira, dos seuspoetas, dos seus músicos, dasúa paisaxe desde a noite dostempos -poida seguir existindono FIV. E por que non,que poida servir tamén paraque en futuras edicións a músicagalega independente -que existe, e haina de moiboa calidade -tamén poida teracollida no voso festival enon só se conte con grupos defóra. Non porque non veñan,senón porque me parece quefestivais como o voso deberanservir de escaparate, primeramente,á músicaextraordinaria que se crea eproduce na casa. Se non axudamosnós aos nosos propiostalentos chegará un momentoen que seremos un ermo culturalen todos os sentidos.Moitas grazas pola vosa atencióne polo voso tempo.éCADERNOS DA VIAXESolucións aosdesafiuzamentosXoán Antón Pérez LemaO agravamento da crisee máis a reforma financeira(que obrigou aBanca a provisionar osseus activos sobrevalorados,incrementandodeste xeito as execuciónshipotecarias queantes non lles interesabainstar) xerou unha multiplicacióndos desafiuzamentos.Moitos deles,porén, teñen a súa orixena falla de pagamento dos alugueirose todos han constituirunha prioridade máxima daspolíticas sociais. A perda da vivendaxera a máxima exclusiónsocial e imposibilita na prácticapara a busca de emprego emesmo para a custodia dospropios fillos.Mais no caso dos desafiuzamentosdas resultas das execuciónshipotecarias comprenoutras medidas ademáis das sociais.Compren reformas lexislativasreais e non parchescomo o que ven de aprobar oGoberno do Estado., Parche inútile que incide nesa políticatan cara ao PP de tentar dividirá cidadanía. Neste caso entre“necesitados” e “super-necesitados”.Porque non son as cargasfamiliares nin os níveis derenda o problema, senón as pro-í3pias leis.O primeiro problema é procesual.A Lei de AxuizamentoCivil impide hoxendía que osdebedores poidan formularunha oposición ás demandasde execución hipotecarias porcausas de fondo (por exemplo,por vicios do consentementoou pola taxación dunha vivendahipotecada por un valors u b s t a n c i a l m e n t esuperior).Oposición que hoxendíanon paralisaría o desafiuzamento,o que motivou oinforme da avogada xeral doTribunal de Xustiza da UEconsiderando que esta normativaprocesual vulnera o principiode protección aoconsumidor e, xa que logo, oDereito da Unión Europea.Permitir que os debedores poidanmalegar canto ao fondocon carácter suspensivo permitir´ñaque os xuicescontrolenindividualmente a posíbel existenciade cláusulasabusivas ouvicios do consentemento, oque semella foi moi común naépoca da burbulla.Mais a nosa lexislación requiredoutras reformas. Neste sensoé fundamental que a daciónpara pagamento se impoñacomo obriga para as entidadesfinanciadas con cartos públicose, tamén, unha reforma da leiconsursal que facilite, comonos USA, que as persoas físicaspoidan comezar outra vezde cero despois dun procesoconcursal.Despois de tanta sufrimento nas familias a causa dos desafiuzamentos, Bruxelas di que non son correctos porquenon se adaptan ás leis europeas ao non protexer ás persoas que os están a padecer. X. VarelaA arrincadeira: que tratenaos demais igual ca ao Dépor.Que as S.A. deportivas han sertratados como todos os cidadánsperante as AdministraciónsTributarias é evidente.Mais os afeccionados galegosnon entenderíamos que outrosclubes da Primeira desfrutarandunhas condicións máis avantaxosasque o embargo xeral detodas as fontes de ingreso quesofre arestora o Dépor.