Historija i Proro~anstvo Njema~ke

sa sabljom. Godinama Saksonci su se ~vrsto odupirali. U jedno doba, iz
velikog osuje}enja, Karlo Veliki je posjekao 4.500 Saksonskih zatvorenika.
Ovo barbarsko zlo djelo rasrdilo je Saksonce mnogo vi{e.
To je uzelo 30 godina za Karla da podpuno ugasi “Saksonski” problem, ali
ne prije nego je ubijeno nebrojene hiljade zbog njihova vjerovanja. Poslije
vi{e nego 18 pobjeda protiv Saksonaca, Karlo je na kraju pobjedio. Na kraju,
Saksonci ili pokoriti se upravi Karla, ili }e svi izginuti.
Kao car “Svetog” Rimskog Carstva, Karlo je osje}ao da je to njegova
du~nost da pro{iri Hri{}ansku vjeru upotrebljavaju}i sva mogu}a sredstva.
Nova Enciklopedia Britanika ka`e, “Drski sistem sa kojim je ova misija bila
ra|ena bila je nepoznata ranijem Srednjem Doba, i krvava kazna bila je
izvr{ivana nad onima koji nisu odr`avail zakon ili su odr`avail neznabo`a~ke
obrede ili je bilo kritikovano u karlovom krugu” (vol. 4, pred. “Karlemagne,
Emperor”).
Nasilje koje je Karlo upotrebljivao da zavede Katoli~ku vjeru na svoje
gra|ane nije bila poznata u ranijim carevinama! On je prisilio njegov na~in
Hri{}anstva na svakoga. Njegova carevina mo`da je imala sli~nu povezanost
starih Rimljana, ali u stvari nije bilo “sveto”-i ako je ta velika crkva {titila ga.
I ipak, kroz dolaze}e vjekove, cilj naslednika careva bilo je da uspostave
tradiciju Karla Velikog u njihovom poduhvatu da zavedu Rimsko Carstvo.
Njema~ko Sveto Rimsko Carstvo
Karla Velikog carevina, jedna od najve}ih koja je vladala Evropom, nije
~ak odredila njegovog sina i na{ljednika. Kada se raspala, narod na zapadnoj
strain carevine na kraju su postali poznati kao Franci. Njema~kog jezika
narod izme|u Rajne i Slavena na istoku sastavljenih u Njema~ku. ^injenica
je da je on vladao nad oba naroda je razlog da neki raspravljaju nacionalno
porijeklo Karla Velikog.
Dok tu mo`e da postoji neka rasprava nad Karlovim korjenom, tu ne
postoji ni jedan kad se do|e do slijede}e Rimske pojave. Oto Veliki,
pomazanik kao Njema~ki kralj 936, bio je prvi jedne duge linije Njema~kih
vladara koji su vladali Evropskom politi~kom arenom. Papa je krunosao Out
u 962. Za slede}ih 800 godina, Njema~ki kraljevi zvali su sebe “Rimski
Carevi Njema~ke Nacije”.
Kao mnogi koji su slijedili njegovim stopama. Oto je bio bezmilostvni
ratnik. On je silom sablje pro{irio “Hri{}anstvo”. Enciklopedio Britanika ka`e
on je bio “predmet nasilja i gnjeva” i da je “njegova taktika bila da slomi
svako nastojanje samostalnosti” (11-to izdanje, vol. 20, pred. “Oto I”).
U svakoj novo osvojenoj teritoriji, Oto je pa`ljivo postavljao nove Njema~ke
kolonije. Ovo je ozna~ilo osvit Njema~kog nacionalizma. Rrije ovog doba,
Njema~ka je bila podjeljena me|u plemenima. “Ali kad je njihov kralj
postigao pravo da se kruni{e kao Rimski car, oni su sami postali carska
rasa. Oni bi odpo~eli da budu ponositi u jednom Njema~kom imenu. Osje}aj
nacionalnosti bilo je uzbu|enje, koje nikada nije napustilo Njema~ku ~ak i u
njihovo tamno doba” (Henri Nortrop, Historija Svijeta, vol. I, str. 529).
Ovaj svjetom-vladaju}i, nacionalni duh je koji privla~i mnoge Njema~ke
kraljeve preko Alpa u Italiju u potrazi za stvarima Rima. I ako odnos izme|u
Njemaca i careva i Katoli~kih papa nije bio bez takmi~enja i borbe za
prevlast, to je jasno za{to je afera izdr`ala vrijeme opita. Njema~ki carevi su
stalno znali da put svjetskoj dominaciji ide kroz Rim. Isto tako, papinstvo
davno znade da samo jedan na~in silom pro{iravanja vjere je {irenje u`asne
politi~ke zvijeri ma{u}i sabljom.
22