Van Bornholm Denemarken naar Kalmar Zweden

genoeg bezoekers rond te lopen in dit grote pand. 6 Verdiepingen hoog, een voormalig
pakhuis en tot de 4 e verdieping bereikbaar voor publiek. Daar beginnen we met een expo van
het oorlogsschip Crona, vergaan tijdens een slag met de Denen en Hollanders in
zestienhonderdnogwat. Gevonden voor het eiland Öland in 1980 en wordt nog steeds in de
zomerperiode stukje bij stukje naar boven gebracht door vrijwillige professionele duikers. De
bel, wrangen, kanonnen, kisten van de kapitein, luitenants met inhoud zoals naalden, knopen,
gespen, ook de alledaagse dingen. Ook ontzettend veel munten, brons, zilver en goud…De
gevonden gouden munten vormen de grootste goudschat ooit in Zweden gevonden.
Daarna langs de kade lopend konden we gewoon het Sjöfart museum in. Dit gebouw was
eigenlijk mooier dan de collectie van modellen (oude stoomschepen) en verder scheepstuig.
Wat wel leuk was, vooral voor Jan, want daar zag hij voor het eerst een pinkompas, (hij kende
ze alleen van plaatjes) een houten plankje met gaten en pinnetjes waarmee de roerganger per 2
uur wacht aangaf welke koers hij gevaren had. Verder stonden er in de bibliotheek alle
jaargangen van het Lloyds register met alle scheepsgegevens. Het museum ligt op de eerste
verdieping van een voormalig kapitaal woonhuis aan de kade dus, de hal was ruim en de
muren en plafonds beschilderd, de lampen die er hingen waren om te stelen zo mooi. De
trappenhal in de daaropvolgende hal waar drie deuren op uit kwamen (een met naambordje
Linda, plus stikker geen drukwerk) waren van die halve treden maar muren en zuilen waren
gedecoreerd alsof ze van marmer waren. De muffe, stoffige geur gaf aan dat hier niet echt
geleefd wordt. Met plezier rondgekeken en ook verbaasd over de opgezette dieren en
bewerkte kalebassen. (door zeelieden meegebracht van verre reizen). Een zeer vriendelijke
vrijwilliger als beheerder, we waren de 9 e bezoeker die dag. Via de Kathedraal waar een
prachtige doopvond in stond, de coöp supermarkt weer terug aan boord.
We zitten samen toch met een ontevreden gevoel nu we besloten hebben om niet naar Sint
Petersburg te varen. Gezien de tijd en mijn visum maar ook vooral door het steeds tegen staan
van de wind en som te harde wind. Het zijn nog zo’n 540 zeemijlen te gaan met zeker wat
grotere stukken, nou daar zien we tegenop doordat ik toch wel vrij snel humeurig wordt van
de deining, zeegang. Alles komt dan bijna op Jan aan en dan zijn 24 uur varen wel lang.
Jammer vinden we het wel ons doel te moeten opgeven. We stellen het bij tot Stockholm en
terug via het Gota kanaal wat ook zeker een avontuur gaat worden want er moet zo’n 95 meter
waterniveau genomen worden via meer dan 60 sluizen. De maaltijd met de gekocht entrecotes
smaakt ons wel, een flesje rode wijn. We slapen goed.