Van Bornholm Denemarken naar Kalmar Zweden

Van Bornholm Denemarken naar Kalmar, Zweden.
25 juli 2012
In Rønne is tot onze verbazing van alles te krijgen en dichtbij de haven ook nog. Er raast een
wind van 6 tot 7 over het dek maar wij liggen heerlijk met de neus in die wind en beschut
tussen twee grotere zeilschepen aan de steiger. In de haven is het een dansend geheel van
masten, tegen de kant liggen ze dubbel aangemeerd wat me nu niet lekker lijkt. Vandaag gaat
en komt en niet 1 schip. Het waait en waait….lopen ’s-Middags naar het centrum om zo maar
wat rond te kijken, genoeg mensen. Als we geld willen pinnen is de pinautomaat “out of
order” nou dan de bank maar in, daar binnen is het druk, nummertje trekken en
wachten….lang wachten want het lijkt wel of iedereen zijn inkomsten van het weekend komt
inleveren, stapeltjes ja pakken geld gaan over de balie en alles wordt geteld. Als we eindelijk
aan de beurt zijn kunnen we (ze hebben hier zeker voldoende) contant geld opnemen, ook al
was het geen dagelijkse handeling van de juffrouw achter de balie, maar we voelde ons weer
“rijk”. “Er moet hier ergens ook een store zijn, ergens bij de ferry-haven” zegt Jan, “we zullen
een wat steviger landvast nodig hebben om rustig te kunnen liggen als het zo blijft waaien”.
We lopen en lopen, niets langs de haven te vinden wat maar op een store lijkt. Vragen het aan
een uitrustende fietser die met gebaren kan duidelijk maken dat we daarginds zo’n 1,5 km
verder een winkel is. Inderdaad gevonden en 2 stuks van 16 mm dik en 10 meter lang
gekocht. (Komen bij de 3 van 30 mm dik die we al als spring hadden uitstaan) Ze voelen
heerlijk zacht aan …maar ja ze hebben dan ook nog een liters zeewater over zich heen
gehad…komt nog wel. Wind, wind en wind! ’s-Avonds bekijken we de folders van het
toeristenburo voor een eventueel uitje morgen.
26 juni 2012
Nou de nieuwe lijnen werken goed, we liggen er rustig achter te bewegen. De wind is nog
zeker niet afgenomen en de lucht is grijs…. Niet echt uitnodigend om weg te gaan. Jan maakt
een lijstje met klusjes en we komen op 12 stuks….”zullen we daar maar aan beginnen ?” Zo
krijgt het waaiertje van het koelwaterpompje een onderzoek en wordt vervangen, koelwater
bijgevuld, een stop gemaakt voor het schuifkastje (bij het hotsen en klotsen wil het nog wel
eens openschuiven en komen de koffiebekers naar buiten gevallen) ach zo blijft er van alles te
doen als je onderweg bent. Lopen naar de supermarkt om onze voorrad wat aan te vullen en
wat lekkers te kopen voor vanavond.
27 juni 2012
Iets, heel beetje iets minder wind..”het venijn is eruit”zegt Jan. We gaan met de bus lijn 2 naar
het Kunstmuseum van Bornholm, een architectonisch mooi gebouw “in the middle of
nowhere”. Het is dat we het tegen de buschauffeur gezegd hadden anders waren we er mooi
aan voorbij gereden. Het gebouw was inderdaad de moeite waard om te zien: in de trappenhal
liep langs de treden in een bronzen goot een stroompje water mee naar beneden, je kon er ook
uit lopen om via een brug naar een soort uitzichtpost te gaan. Het uitzicht was dan over zee
waar diverse vrachtschepen voor anker lagen, beschut in een baai tegen de harde wind.

Daarna weer met lijn 2 verder naar Hammershus: overblijfsels van een kasteel gebouwd rond
1250 met een geweldig uitzicht over zee. Een grote, mooie plek om rond te kijken en te lopen.
Het lijkt wel leuk om op een kasteel te wonen maar het leven was zwaar, zeker als er weer
eens “kapers op de kust” waren die graag jouw plekje wilden hebben dan had je die dikke
muren zeker nodig als bescherming. De wind was wat afgenomen en maar goed ook want hier
bovenop de heuvel zou het zeer onplezierig zijn geweest. We nemen de bus weer terug naar
Rønne, 1 uur rijden door een mooi glooiend landschap, zien aan ons voorbij gaan de ronde
vorm van een kerk, oude boeren schuren, en vele vele leegstaande huizen.
28 juni 2012
In de nacht is de wind verder afgenomen en het plan om om 10.00 uur te vertrekken gaat
door, alleen wordt het 08.00 uur omdat we al helemaal klaar waren om te vertrekken. Het
grootzeil in de haven erop en om de ondieptes heen die hier liggen…op naar Simrishamn
Zweden. Windkracht 1 !!!! wat een verschil met gisteren. Motor dus vol aan en een rechte
koers naar de overkant Zweden, alleen wel even haaks de traffic lane over. Het is prachtig
weer we kunnen van de zon genieten tot we bij Zweden zijn, daar steekt een “landwind” op,
dus zeilen. Simrishamn, daar zijn we al eens geweest, alleen alle steigers zijn vernieuwd en
met van alles voorzien….alleen het toiletgebouw hadden ze wel binnen loopafstand kunnen
zetten, nu zeker te ver voor een klein plasje.
29 juni 2012
Doel, het eiland Utklippan, Om 05.00 uur op enom 06.00 uur weg…nu eerst de ferry voor ons
laten. Koers 55-60 graden, wind ZO 4 a 5. Hoog aan de wind zeilen dus., dat lukte mij de
eerste 2 uurtjes wel maar daarna werd het toch vervelend. Hoog aan de wind, eerst 14, dan 16-
18 knopen wind en een rare zee, somber en alleen op weg.(Nou een klein stipje aan de
horizon dat ons snel inhaalde). Moest gaan liggen, boterham Han? Nee dank je, een koek of
een banaan, nee dank je. Jan is bezig met het trimmen van de zeilen om de Cloud Nine zo
soepel mogelijk door de golven te laten lopen…wat raar toch, steeds anders, lange deining,
diepe golf, 3 diepe golven en klets, een vol in het gangboord. Wat een rare zee, een knik in de
grootzeilschoot maar toch vervelend zeilen. Achter ons komen regenwolken opzetten. 30
Mijl, we zijn over de helft maar wind en stroom!!! zetten ons steeds weg. De Cloud Nine kan
niet hoger tegen de wind in komen. Utklippan in niet weer bezeild, we moeten de koers
verlegen. Ik ga de kuip weer in terwijl Jan een nieuwe koers uitzet naar…het wordt
Lökanabben op Aspö, een eiland voor de ingang naar Karlskrona. Het is 14.05 uur, de wolken
halen ons in, het is grijs en koud, zitten met trui, fleece jack en zwemvest aan in de kuip. Met
de nieuwe koers en de ruimere wind zijn de laatst 10 mijl wel een stuk aangenamer varen. Als
we voor de haven zijn en de zeilen strijken begint het te regenen. We maken rond 16.00 uur
vast in een, zo laat het aanzien, stille en verlaten haven. Maar binnen 10 minuten is de lokale
“dorpsgek” op de fiets er, iemand met de auto die ons verteld dat de havenmeesteer om 19.00
uur komt en de Super verderop in de straat is en 3 anderen zomaar voorbijgangers die ons
vriendelijk toeknikken. Stroom, water, internet, alles is hier. We kopen in de Super twee nog
warme halve haantjes als avondmaal met sla en stokbrood. (zak opttbakett brød). Met
regelmaat komt er iemand langs met hond of fiets of hengel of wat dan ook. Zij wij een
bezienswaardigheid?

30 juni.
Zware onweersbuien zijn vannacht overgetrokken. Stond bijna bij de brandweer onder de
douche vanochtend. (De brandweer kazerne staat naast het club gebouw, alle gebouwen zijn
rood en de toegangscode was dezelfde.) Toch maar even verder gezocht en een prima ruimte
gevonden. Ik was er net om 08.15 of ik hoorde nog iemand binnenkomen, de werkster? De
havenmeester? Maar snel douchen….bij het verlaten van het clubhuis staat daar een mevrouw
mij op te wachten met een uitdraai van het weer!!! Hoe wist zij nu dat ik daar al was? Even
een praatje maken en dan blijkt dat zij in 1985 in Dongen is geweest enz. enz. Wij vertrekken
om langs de tussen de eilanden van rotsblokken door te varen, wat een prachtige tocht is.
Komen aan in Tørhamn wat op de de foto mooier is dan nu in het echt. We liggen 2 dik in een
kom te rijen op de binnenlopende golven. Maar dat redden we wel tot morgenvroeg.
1 juli.
Staan om 06.00 uur op om om 07.00 uur met de Cloud Nine te glijden door een glad water
door de scheren, langs eilandjes, zeker geholpen door de peilers op de kant maar toch vooral
door de kaartenplotter. Het is raar want daar waar de zon achter de bewolking zit (oost) is het
licht en donker aan de andere kant (west) kant van ons. Gelukkig gaan we oost maar de
donkere lucht met regen haalt ons wel in. De eerste windmolens op de Kalmar Sund zijn al in
zicht van de vele die er hier staan. Windje 3, we zeilen, toch weer aan de wind met een knip in
de schoot. Broodje pindakaas, haast niet weg te krijgen. Het brood ziet er hier zo lekker uit
met allerlei granen maar er zit een typische smaak aan die ik niet lekker vind. Eenmaal op de
Kalmar Sund neemt de wind toe en komt nog iets meer van zuid. Grote rollers..op een
gegeven moment komt de wind plat van achter waardoor we de genua moeten wegrollen
omdat hij zijn ‘werk” niet meer kan doen. Al met al wordt mijn humeur niet zo goed! Tja dat
komt omdat het hier een soort trechter is tussen het vaste land en het eiland Öland zegt Jan.
De wind tunnelt hier in een soort venturie. (Voor mij een soort geheimtaal) Mogen blij zijn
dat het hier nu zo “rustig” is, speciaal op gewacht. Voor we bij Kalmar zijn, waait het 5 soms
even 6 Bft. Gelukkig is er in de haven voldoende ruimte om het grootzeil te strijken ook al
moeten we snel zijn want er komt een groot vrachtschip binnen om hout te laden. De
havenkom is lekker ruim en ruikt lekker naar vers hout. Je moet achter vastmaken aan een
boei (à la Ooostende) kijken dus of er nog ergens een omhoogstaat te wachten op de Cloud
Nine. Ik duik nog in het achteronder voor een lange lijn. Alles loopt gesmeerd als we boei 94
oppikken de enige en laatste vrije boei in een gezellige drukke haven in het midden van de
historische stad Kalmar. Na het nuttigen van ons “welkomspilsje” wat mij eigenlijk niet zo
goed bevalt (want ik ben nog steeds naar van deze tocht) wandelen we het centrum in om te
eindigen in een Bistro.Eenmaal terug aan boord genieten we van een kop koffie en een
prachtige zonsondergang. Vroeg de kooi in want ook Jan is moe van deze tocht. Hij zag hier
tegenop gezien het feit dat de Kalmar Sund bekend staat om zijn wind.
2 juli.
We zijn vandaag weer eens als toeristen. Van alle folders die Jan gisteren verzameld heeft bij
de havenmeester (ook tourist information) hebben we een gepaste keuze gemaakt. “Kalmar
Läns Museum”, “Sjöfartmuseum” en Kalmar Cathedral. Het is een zonnige ochtend. Veel
schepen maken los, wij stappen van boord om eens wat rond te gaan kijken. Het Kalmar
Country Läns museum ligt aan de kade, het lijkt niet druk maar binnen blijken er al gauw

genoeg bezoekers rond te lopen in dit grote pand. 6 Verdiepingen hoog, een voormalig
pakhuis en tot de 4 e verdieping bereikbaar voor publiek. Daar beginnen we met een expo van
het oorlogsschip Crona, vergaan tijdens een slag met de Denen en Hollanders in
zestienhonderdnogwat. Gevonden voor het eiland Öland in 1980 en wordt nog steeds in de
zomerperiode stukje bij stukje naar boven gebracht door vrijwillige professionele duikers. De
bel, wrangen, kanonnen, kisten van de kapitein, luitenants met inhoud zoals naalden, knopen,
gespen, ook de alledaagse dingen. Ook ontzettend veel munten, brons, zilver en goud…De
gevonden gouden munten vormen de grootste goudschat ooit in Zweden gevonden.
Daarna langs de kade lopend konden we gewoon het Sjöfart museum in. Dit gebouw was
eigenlijk mooier dan de collectie van modellen (oude stoomschepen) en verder scheepstuig.
Wat wel leuk was, vooral voor Jan, want daar zag hij voor het eerst een pinkompas, (hij kende
ze alleen van plaatjes) een houten plankje met gaten en pinnetjes waarmee de roerganger per 2
uur wacht aangaf welke koers hij gevaren had. Verder stonden er in de bibliotheek alle
jaargangen van het Lloyds register met alle scheepsgegevens. Het museum ligt op de eerste
verdieping van een voormalig kapitaal woonhuis aan de kade dus, de hal was ruim en de
muren en plafonds beschilderd, de lampen die er hingen waren om te stelen zo mooi. De
trappenhal in de daaropvolgende hal waar drie deuren op uit kwamen (een met naambordje
Linda, plus stikker geen drukwerk) waren van die halve treden maar muren en zuilen waren
gedecoreerd alsof ze van marmer waren. De muffe, stoffige geur gaf aan dat hier niet echt
geleefd wordt. Met plezier rondgekeken en ook verbaasd over de opgezette dieren en
bewerkte kalebassen. (door zeelieden meegebracht van verre reizen). Een zeer vriendelijke
vrijwilliger als beheerder, we waren de 9 e bezoeker die dag. Via de Kathedraal waar een
prachtige doopvond in stond, de coöp supermarkt weer terug aan boord.
We zitten samen toch met een ontevreden gevoel nu we besloten hebben om niet naar Sint
Petersburg te varen. Gezien de tijd en mijn visum maar ook vooral door het steeds tegen staan
van de wind en som te harde wind. Het zijn nog zo’n 540 zeemijlen te gaan met zeker wat
grotere stukken, nou daar zien we tegenop doordat ik toch wel vrij snel humeurig wordt van
de deining, zeegang. Alles komt dan bijna op Jan aan en dan zijn 24 uur varen wel lang.
Jammer vinden we het wel ons doel te moeten opgeven. We stellen het bij tot Stockholm en
terug via het Gota kanaal wat ook zeker een avontuur gaat worden want er moet zo’n 95 meter
waterniveau genomen worden via meer dan 60 sluizen. De maaltijd met de gekocht entrecotes
smaakt ons wel, een flesje rode wijn. We slapen goed.