DZIEŃ SPORTU - Zespół Szkół im. Jadwigi i Władysława ...

NR 3 (2/2009r.)
OD REDAKCJI – ………………………………………………………………………….s. 3
AKTUALNOŚCI – Dzień Sportu, pożegnanie czwartoklasistów - reportaż Ani Olejniczak –
……………………………………………………………………………………………….s. 4
WSPOMNIENIE – rocznica śmierci Piotra Majchrzaka –…………………………...…... s. 8
POSTAĆ MIESIĄCA: Pani Profesor Zofia Bernatowicz -………………………………. s. 8
KĄT LITERACKI – recenzja książki Paulo Coelho Alchemik autorstwa
Moniki Waligóry -…………………………………………………………………………s. 10
Rok Słowackiego –………………………………………………………………………... s. 10
MOJA PASJA – artykuł Moniki Waligóry o tańcu –……………………………………. s. 13
KFIATKI Z ÓCZNIOFSKIH ZESZYTUF – spontaniczna twórczość uczniów naszej
szkoły wyłowiona przez profesor Dorotę Filipiak i profesor Barbarę Włodarczyk –…..... s. 14
HUMOR – żarty wakacyjne – …………………………………………………………….s. 15
2

Witamy w kolejnym numerze naszego pisma. Numer trzeci jest zarazem numerem
ostatnim w tym roku szkolnym – dlatego serdecznie zachęcamy do zapoznania się z
poniższymi tekstami. Wart uwagi jest reportaż Ani Olejniczak o pożegnaniu
czwartoklasistów, postacią miesiąca została Pani Profesor Zofia Bernatowicz. Swoją pasją –
tańcem, podzieliła się z nami w tym numerze Monika Waligóra.
18 maja minęła dwudziesta siódma rocznica śmierci Piotra Majchrzaka, ucznia naszej
szkoły. Krótkie wspomnienie o nim napisał Łukasz Romanowski.
W numerze czerwcowym znajdziecie również: zrecenzowaną przez Monikę Waligórę
powieść Paula Coelho Alchemik, wyniki z Dnia Sportu, a także stałą rubrykę naszego pisma,
czyli Kfiatki z óczniofskih zeszytuf.
W imieniu całej redakcji życzę Dyrekcji, wszystkim Nauczycielom i uczniom udanych
wakacji, dobrego wypoczynku, wymarzonych podróży i wielu wrażeń. Do zobaczenia we
wrześniu.
Opiekun gazety: Małgorzata Musielak
Redakcja:
Łukasz Romanowski, III TI
Michał Mieczyński, III TI
Anna Olejniczak, III TI
Monika Waligóra, III TI
3

„Pożegnania nadszedł dzień"
POŻEGNANIE IV-KLASISTÓW 2009
24 kwietnia 2009 roku odbyło
się pożegnanie IV-klasistów
pod hasłem "Pożegnania
nadszedł dzień". Całe
wydarzenie miało miejsce w
pałacu naszej szkoły. Na
początku, oczywiście, odbyło
się rozdanie świadectw,
wyróżnień i nagród
tegorocznym maturzystom
przez Pana Dyrektora.
Następnie przyszedł czas na
część
artystyczną
przygotowaną przez klasy
trzecie, prowadzone przez
Panią Profesor Barbarę Włodarczyk.
W klimat wprowadziły dziewczyny z klasy III TH - odczytały zabawny dziennik
studenta oraz oficjalnie podziękowały maturzystom i pożegnały ich.
Niespodzianką dla wszystkich, zarówno grona pedagogicznego jak i samych
czwartoklasistów, był występ zespołu "The ROCKETnyca Band", w której skład wchodzą
uczniowie klasy III TI oraz gościnnie na gitarach trzech uczniów z klasy I TI (Beatlesi :) ) i
Michał Olszewski aka Misiek z klasy III TH. MC i wokalistą był Marcin Wesołowski aka
Wesoł, który sam napisał wszystkie piosenki, wykorzystując znane melodie takich zespołów
jak Feel czy Perfect.
Teksty piosenek wyświetlały się na ścianie, tak więc wszyscy mogli śpiewać razem z
nim.
Tematem pierwszego utworu była krótka historia Wesoła, któremu to Pan Dyrektor
kazał "ściąć tę główkę, w przeciwnym razie walnie mu obiegówkę", jak głosiły słowa
piosenki.
Kolejne teksty były o klasach hotelarskiej/ogrodniczej i informatycznej, w których
czwartoklasiści mogli zobaczyć samych siebie.
Przyjechał do nas także ważny gość z zagranicy Żulietto Kurduplo Direktore (w tej
roli Łukasz Łukaszyk), który wygłosił mowę w swoim języku ojczystym. Marcin tłumaczył
na język polski.
Specjalnie na tę okazję przygotowano także premierowy pokaz na żywo najnowszego
teledysku zespołu "O la Boga, ale wiocha". Michał Mieczyński aka Miecio, przebrany za
kobietę grał tutaj ukochaną Miśka. Widzieliśmy także supernowoczesny traktor (taczkę :P).
Kolejne piosenki były o studniówce, maturze i o pożegnaniu. Przy piosence do melodii
Perfectu "Nie Płacz Ewka", a tutaj pod wdzięcznym tytułem "Przyszedł Czas" trudno było
opanować łzy. Płakali uczniowie, ale również nauczyciele.
Na pożegnanie klasa III TH rozdała wykonane przez nich pamiątkowe tabla oraz
kwiaty.
Był bis i mnóstwo podziękowań ze strony czwartych klas. Dużo łez i wzruszeń oraz
wiele zabawy.
4

Na końcu w sali nr 19 odbył się poczęstunek dla klas IV i grona pedagogicznego.
Ania Olejniczak, III TI
Zdjęcia: Pani Prof. Zofia Bernatowicz
5

6

DZIEŃ SPORTU (16 kwietnia 2009 r.) - WYNIKI
PIŁKA NOŻNA
I miejsce - IV TH/TO i I TH
II miejsce - IV TI
III miejsce - II TI
TENIS STOŁOWY
I - Paulina Nowak - I TH
II - Karolina Perz - IV TH/TO
III - Izabella Magdziarek - II TH
I - Krzysztof Konieczny - II TH
II - Maciej Kapecki - IV TH/TO
GOLF
I - Kinga Piwowarczyk - I TH
II - Agnieszka Góral - I TH
I - Łukasz Łukaszyk - III TI
II - Marcin Wesołowski - III TI
RZUT PIŁKĄ LEKARSKĄ
I - Anita Stanisławiak - IV TH/TO
II - Amanda Fołda - I TH
III - Agnieszka Jezierska - I TH
I - Adrian Wiśniewski - IV TI
II - Marcin Wesołowski - III TI
III - Łukasz Łukaszyk - III TI
BIEG TERENOWY
I - Marika Przybył - I TH
II - Anita Stanisławiak - IV TH/TO
III - Julia Najewska - III TH
I - Krzysztof Konieczny - II TH
II - Marcin Wesołowski - III TI
III - Adrian Wiśniewski - IV TI
7

Piotr Majchrzak (ur. 12 marca 1963, zm. 18 maja 1982) – najmłodsza ofiara stanu
wojennego w PRL.
Był uczniem Technikum Ogrodniczego w Rokietnicy. 11 maja 1982 około godz. 21 na ul.
Fredry przy kościele Najświętszego Zbawiciela w Poznaniu został wylegitymowany,
zaatakowany i pobity przez kilkunastu funkcjonariuszy ZOMO i WSW. Przewieziony na
Oddział Intensywnej Opieki Medycznej Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego przy ul.
Lutyckiej, operowany przez lekarzy ze szpitala MSW, zmarł 18 maja 1982, nie odzyskawszy
przytomności. 21 maja 1982 na cmentarzu na Miłostowie w Poznaniu odbył się jego pogrzeb.
Roman
Wywiad z Panią Profesor Zofią Bernatowicz, nauczycielem fizyki w Zespole Szkół
im. J. i W. Zamoyskich w Rokietnicy
Ania, Monika, Mieciu i Roman: Dlaczego została Pani nauczycielem?
Zofia Bernatowicz: Nauczycielem zostałam przypadkowo. Namówiona przez koleżankę, po
skończonej politechnice trafiłam do szkoły. Pierwszy rok pracowałam w zastępstwie jako
nauczyciel matematyki. Wtedy stwierdziłam, że jest to coś, co chcę dalej robić w życiu, gdyż
praca z młodzieżą sprawiała mi ogromną przyjemność. A gdy zaczęłam uczyć fizyki doszłam
do wniosku, że to jest tylko to i nic innego. Po prostu jest to tak piękna dziedzina wiedzy, że
zostałam przy tym przedmiocie.
A., M., M., R.: Ile lat uczy Pani w szkole?
Z. B. Około piętnastu lat, czyli nie jest to dużo. Pracowałam także
poza szkołą w przemyśle i marketingu.
A., M., M., R. Jakie sporty Pani uprawia?
Z. B. Bardzo lubię siatkówkę, bieganie i oczywiście szachy. W czasie gdy mieszkałam w
Malborku byłam najlepszą szachistką wśród nauczycieli i najlepszą nauczycielką wśród
szachistek.
A., M., M., R. Czy lubi Pani podróżować?
Z. B. To jest oczywiste. Jednak turystyka dla mnie ma inne znaczenie niż u większości ludzi.
Mamy z mężem trochę inny sposób podróżowania. Wyszukujemy jakieś miejsce, jedziemy na
trzy dni, wynajmujemy pokój w agroturystyce i zwiedzamy podczas tego pobytu okolice,
spacerujemy. I za każdym razem poznajemy miejscowych ludzi, podchodzą do nas i
zaczynają z nami rozmawiać. Moim życiowym marzeniem jest usiąść pod piramidą, jeść jaja
8

na twardo i płakać, jakie to piękne. Oczywiście, żeby nie było, że tylko ciągnie mnie do
ciepłych krajów. W tym roku latem wybieram się do Suwałk.
A., M., M., R. Jaka jest Pani pasja?
Z. B. Jak już wcześniej mówiłam turystyka, ale i fotografia. Nie uważam się za dobrego
fotografa, ale widząc setki nieostrych zdjęć wolę ich nie komentować, bo nie nadają się one
do pokazania nawet „u cioci na imieninach”. Fotografia jest także częścią moich podróży.
Jeżdżę i zwiedzam również po to, by zrobić fajne zdjęcia.
A., M., M., R. Ulubione miejsce na świecie i najwspanialsza podróż?
Z. B. Są trzy rzeczy, które muszą być spełnione, by podróż się udała: miejsce, ludzie i ta
jedna osoba, z którą jesteś i się dobrze z nią czujesz. I wydaje mi się, że tą najlepszą
wycieczką, na której byłam, był Egipt.
A., M., M., R. Jaka jest Pani ulubiona muzyka i wykonawca?
Z. B. Od czasu pobytu na Kubie jestem fanką Buena Vista Social Club i ogólnie salsy.
Oczywiście lubię rocka z lat ’70-tych, Janis Joplin, Santanę.
A., M., M., R. Czy ma Pani swój ulubiony dział fizyki?
Z. B. Fizyka kwantowa.
A., M., M., R. Jaki jest Pani ulubiony autor?
Z. B. Terry Pratchett, czyli człowiek, który sobie "leci" z całego świata, ze wszystkiego, z
poważnych tematów i niepoważnych. Jedną z jego ulubionych postaci jest Śmierć. Natomiast
kiedyś uwielbiałam Kurta Vonneguta.
A., M., M., R. Pani ulubiony gatunek filmów?
Z. B. Oczywiście komedie, bo moim motto życiowym jest: „zadawaj się tylko z ludźmi,
którzy cię rozśmieszają”, a co do tytułu - zbyt dużo ich jest, by tu wymienić.
A., M., M., R. Kim chciała Pani zostać w młodości?
Z. B. Kiedyś myślałam, że takim naprawdę pasjonującym zajęciem jest bycie detektywem i
pewne cechy detektywa w charakterze mam do dziś.
A., M., M., R. Bardzo dziękujemy za wywiad.
Wywiad przeprowadzili: Ania, Monika, Mieciu i Roman, klasa III TI
Wywiad opracował: Mieciu, III TI
9

Tytuł: Alchemik
Autor: Paulo Coelho
Wydawnictwo: Drzewo Babel 2008
Kolejną książką, którą chciałabym opisać, jest
Alchemik Paulo Coelho. Jak w każdej powieści Coelho
zawarł wiele informacji na temat religii
chrześcijańskiej. Książka opisuje dzieje małego
pasterza andaluzyjskiego, który pragnie odszukać skarb
przez działanie własnej natury. Coelho potrafi odkryć
w nas samych iluzje świata, który tak naprawdę istnieje
w naszych umysłach. Młody chłopak w powieści
porzuca swe owce i rusza w podróż, by odkryć
alchemię swego ciała i wielki skarb, o którym
opowiadał mu stary król. Życie pasterza diametralnie
się zmienia i już nigdy nie powraca na swe dawne tory,
do pracy przy owcach. Ta opowieść mówi nam, jak
wiele możliwości mamy w życiu, kiedy poddamy się naturze i nie będziemy robić nic na siłę.
Książka dedykowana jest wszystkim tym, którzy nie boją się pójść własną drogą. "Otwiera te
drzwi w naszej duszy, o których istnieniu wolelibyśmy czasami zapomnieć".
Monika III TI
Rok 2009 jest rokiem Juliusza Słowackiego - mija dwieście
lat od jego narodzin. Dlatego też w czerwcowym numerze
zamieściliśmy jego wiersze:
(1809-1849)
SUMNIENIE
Przekląłem - i na wieki rzuciłem ją samą,
I wzburzony, nim księżyc zabłysnął wieczorem,
Jużem się od niéj długim rozdzielił jeziorem.
A gdy się toń jeziora księżycową plamą
10

Osrebrzała, gdy wichry zawiewały chłodniéj,
Jam jeszcze leciał - jeszcze uciekałem od niéj.
I może bym zapomniał - bo koń leciał skoro,
Bo mi targały myśli tętniące kopyta.
Gdzie ona? - oszukana - przeklęta - zabita...
Patrzę na niebo, księżyc, na gwiazdy, jezioro...
Wszak jęk tu nie doleci, wszak łez nie zobaczę.
To jezioro - to fala - to nie ona płacze.
I może bym zapomniał... lecz gdy to spostrzegła
Blada światłość księżyca, krok w krok za mną biegła.
Próżno się zatokami wężowymi kręcę,
Wszędy mnie księżycowa kolumna dopadła,
Jak by się ta kobieta do stóp moich kładła,
I niema płaczem, za mną wyciągała ręce
Paryż, w kwietniu 1839
ROZŁĄCZENIE
Rozłączeni - lecz jedno o drugim pamięta;
Pomiędzy nami lata biały gołąb smutku
I nosi ciągłe wieści. Wiem, kiedy w ogródku,
Wiem, kiedy płaczesz w cichej komnacie zamknięta;
Wiem, o jakiej godzinie wraca bolu fala,
Wiem, jaka ci rozmowa ludzi łzę wyciska.
Tyś mi widna jak gwiazda, co się tam zapala
I łzę różową leje, i skrą siną błyska.
A choć mi teraz ciebie oczyma nie dostać,
11

Znając twój dom - i drzewa ogrodu, i kwiaty,
Wiem, gdzie malować myślą twe oczy i postać,
Między jakimi drzewy szukać białej szaty.
Ale ty próżno będziesz krajobrazy tworzyć,
Osrebrzać je księżycem i promienić świtem:
Nie wiesz, że trzeba niebo zwalić i położyć
Pod oknami, i nazwać jeziora błękitem.
Potem jezioro z niebem dzielić na połowę,
W dzień zasłoną gór jasnych, w nocy skał szafirem;
Nie wiesz, jak włosem deszczu skałom wieńczyć głowę,
Jak je widzieć w księżycu odkreślone kirem.
Nie wiesz, nad jaką górą wschodzi ta perełka,
Którąm wybrał dla ciebie za gwiazdeczkę-stróża?
Nie wiesz, że gdzieś daleko, aż u gór podnóża,
Za jeziorem - dojrzałem dwa z okien światełka.
Przywykłem do nich, kocham te gwiazdy jeziora,
Ciemne mgłą oddalenia, od gwiazd nieba krwawsze,
Dziś je widzę, widziałem zapalone wczora,
Zawsze mi świecą - smutno i blado - lecz zawsze...
A ty - wiecznie zagasłaś nad biednym tułaczem;
Lecz choć się nigdy, nigdzie połączyć nie mamy,
Zamilkniemy na chwilę i znów się wołamy
Jak dwa smutne słowiki, co się wabią płaczem.
Nad jeziorem Leman, d. 20 lipca 1835 r.
12

Historia tańca jest tak samo długa jak historia
ludzkości. Czym tak naprawdę jest? Nie chodzi
tu o dosłowne definicje wyjaśniające istotę tańca,
dla mnie jest on życiem, ruchem, dzięki któremu
można w pełni wyrazić swoje uczucia. Tym
właśnie zajmuję się od dawna - od sześciu lat.
Zaczynałam od niczego, uczyłam się tańczyć
aerobik. Ten styl wymaga gibkości i
wygimnastykowanego ciała – by to osiągnąć
potrzeba dużo czasu i wielu treningów. Później
zaczęłam uczyć się hip-hopu, electro boogie,
jazzu i stylu breakdance - ten ostatni trenuję od
niedawna. Najintensywniej ćwiczę hip-hop,
electro boogie i jazz. Każdy z tych stylów jest w
jakiś sposób połączony ze sobą, jednak mają
zupełnie inny sposób wyrażania. Pomimo
odbycia wielu treningów, tak naprawdę
prawdziwym tancerzem jest się wtedy, gdy
potrafi się zatańczyć do każdej muzyki, w
każdym stylu. Jest wiele rodzajów tańca, od
baletu i tańca towarzyskiego po breakdance i
dancehall. Wszystkie te style umożliwiają
wyrażanie siebie i zatracenie się w nich, porzucenie rzeczywistości i problemów
codzienności. Dlatego też taniec jest tak istotnym elementem naszego życia. Wciąż powstają
nowe style, jednak niezmienny pozostaje fakt, iż taniec zawsze był, jest i będzie.
Moniqe
13

Liberum veto było to słowo, które mówiło: „chwileczkę, nie pozwalam”…
Cyfry znane arabskimi wynalezione zostały w Babilonie, by po jakimś czasie
zostały ukradzione przez Arabów…
Statut Krzywoustego to jest testament, który on napisał po śmierci…
Obrady planetarne Sejmu Wielkiego…
Poddaństwo osobiste – chłop szanował pana feudalnego i nie mówił o nim
przykrych wyrazów…
Wełna jest z bawełny…
Styl romański był budowany przez kamienie polne…
Justyna poznała Zenona, w wyniku czego zaszła w ciążę, po czym usunęła
dziecko…
Matka Elżbiety byłą marudna, grymaśna, o wszystko jej się rozchodziło…
Zenon Ziembiewicz miał kochankę Justynę, która to usunęła dziecko i lekarze
stwierdzili u niej, że ma z głową…
Ksiądz Robak umęczał się, był ascetą…
Polski społeczeństwu wyszło dobrze na zmianach, które niósł za sobą ks.
Robak…
Młodzi Polacy w Dziadach trafili do więzienia podczas partyzantki…
14

Mały Szkot prosi o pieniądze na karuzelę.
- Jeszcze czego! - oburza sie ojciec - Nie wystarczy ci, że Ziemia sie kręci?!
*
Jasio wraca ze szkoły z pokrwawionym nosem.
- Co ci się stało? - pyta mama.
- To przez tego magika z cyrku, który podczas przedstawienia
wyciągnął mi z nosa złotą monetę!
- I zostawił cię w takim stanie?
- On nie! Po przedstawieniu moi koledzy szukali następnych
monet!
*
Gość zamawia żurek, bigos i dwie bulki.
- Panie starszy - krzyczy do kelnera - przecież te bulki są mokre!
- Co ja na to poradzę. Gdy człowiek niesie w jednej ręce talerz z zupa,
w drugiej ręce talerz z bigosem, a bułki pod pachami to ma prawo się pocić!
*
Bacowa do gazdy:
- Piliście gazdo!
- Nie piłem!
- To powiedzcie: "chrząszcz brzmi w trzcinie".
- Chrobok burcy w trowie.
*
Przychodzi baba do lekarza z ręką i nogą w gipsie. Lekarz pyta ją:
- Co się pani stało?
- Kopnął mnie prąd.
- A pani co zrobiła?
- Oddałam mu.
15

OGŁOSZENIE
Proszę o zwrot wypożyczonych książek do biblioteki szkolnej.
Biblioteka jest czynna w poniedziałki i czwartki od 7:30-15:30
oraz piątki od 7:30-14:30.
Małgorzata Musielak
16