ROESELARE­IZEGEM

4
RONDOM
INTERVIEW
Nathalie Tacq uit Kachtem bekijkt
van op grote hoogte
alles
KACHTEM Voetballen, mountainbiken, tennissen... Hobby's genoeg. Voor Nathalie Tacq uit
Kachtem zijn die allemaal toch wat braafjes. Zij trekt er namelijk op uit met haar paramotor
en verkent daarmee de omgeving van op 200 meter hoogte. Dries Dehaudt
op in Pittem of Ardooie. En
meestal vertrekken we tegen de
wind in. Dan kunnen we op een
laag brandstofniveau toch nog
terugvliegen naar de plaats waar
we opstegen.
Nathalie heeft niet het aanblik
van een spierbundel. Toch zeult
ze vlot met het materiaal al snel
30 tot 35 kilogram. ‘Gelukkig
maakt de wind een groot voordeel.
Hoe meer wind, hoe makkelijker
het is om op te stijgen.
Een weide van
100 meter lang
is vaak al voldoende
Nathalie Tacq (22) uit Kachtem
behaalde in maart het brevet
van paramotorpiloot. ‘Paramotor
wordt vaak gezien als de
meest toegankelijke manier van
volwaardig vliegen.’, opent Nathalie.
‘Een paramotor bestaat uit
een glijscherm, een soepele uit
stof gemaakte parachute waarmee
zweven mogelijk is, samen
met een motor die op de rug van
de piloot gedragen wordt. Het
verschil met parapente is dat je
met een paramotor niet van een
bepaalde hoogte moet vertrekken
of niet moet rekenen op de
juiste wind. Wij kunnen in feite
volledig zelfstandig van op de
grond vertrekken.’
De liefde voor de sport ontdekte
ze door haar vader. ‘Hij deed het
al een tijdje en ik ging vaak mee
om te kijken hoe het allemaal in
zijn werk ging. Toen ik de toestemming
van mama kreeg om
aan mijn eigen opleiding te beginnen,
twijfelde ik geen seconde.
Ondertussen behaalde ik
mijn pilootbrevet en kan ik er
alleen op uit trekken.’
100 meter is
voldoende
Veel heeft een paramotor niet
nodig om op te stijgen. ‘Een weide
van 100 meter lang is vaak al
voldoende. Al is het wel wat afhankelijk
van de wind. Soms
ben je eerder weg en soms duurt
het ook wat langer voor je effectief
opstijgt. Je moet dus wel
met enkele factoren rekening
houden.’
Het brevet van piloot behalen is
mede door die verschillende factoren
geen klein bier. ‘Het examen
bestaat uit verschillende
delen. Een stuk ervan gaat naar
wetgeving, maar ook over het
materiaal zelf valt heel wat theorie
te bestuderen. Om te slagen
moet je 80 procent halen voor
het onderdeel wetgeving en 70
Nathalie Tacq uit Kachtem (links):
paramotorpiloot! Foto: ddi
procent voor het praktisch gedeelte.
Daarna kan je aan de
praktische lessen beginnen.’
De wetgeving is voor paramotors
en andere ultralichte motorvaartuigen
één en dezelfde.
‘Dat is eigenlijk niet ideaal, want
er valt toch wel een onderscheid
te maken tussen de vele verschillende
types. Al zijn de grote
lijnen wel voor iedereen volgbaar.
Zo mogen we allemaal niet
in Wevelgem of Oostende gaan
vliegen. Zelf stijgen we meestal
Want eens de wind onder je parachute
zit, heb je al een stuk
minder gewicht mee. En dan is
het wachten op het moment dat
je lift krijgt. Bij windstil weer is
het langs de andere kant wel
enorm lastig.’
Nu ze haar brevet bezit, vult
Nathalie haar wensenlijst verder
aan. ‘We gingen al eens met
een achttal mensen naar Italië
om daar te vliegen. Dat zijn wel
prachtige ervaringen waarbij je
een unieke kijk krijgt op de omgeving.
Je ontdekt een land op
een volledig ander manier. Maar
ook dicht bij huis doe je mensen
vaak een plezier met een luchtfoto
van hun woning. Ik probeer
ook steeds vaker wat stuntwerk,
maar hou het wel veilig. Dat
gaat toch boven alles.’