AALST

8
RONDOM
INTERVIEW
Publieke ruimten zijn
de stedelijke
interieurs van een stad
AALST Architect Christian Kieckens kijkt vanop afstand toe hoe zijn geboortestad evolueert.
De bedenker van het nieuwe Statieplein fronst de wenkbrauwen bij de richting die
Vlaamse steden soms uit willen in hun herinrichting van het openbaar domein. Michael Eeckhout
ciliteren. Hierin koppelt economie
zich op intelligente wijze
aan ruimtelijke ordening, cultuur
en openbare werken. En dit
alles dient nu meer dan voorheen
gedragen te worden door
onderbouwde visies van ‘verlichte’
beleidsmakers.”
“Meermaals heb ik me afgevraagd
welke nu de vijf beste gebouwen
in Aalst zijn na 2000 .Ik
vind er nauwelijks één. Ik aanhoor
vanuit het ‘veld’ een afstand
Architecten
moeten in de
eerste plaats mooie
gebouwen
ontwerpen
Architect Christian Kieckens is
geboren en getogen in Aalst, en
bekijkt vanuit zijn Brusselse
kantoor hoe zijn stad evolueert.
Zijn Aalsterse kritisch kantje is
hij nog niet kwijt, maar kijkt anderzijds
toch hoopvol naar de
toekomst, indien Aalst projecten
op niveau wil toelaten.
“Ik kom nog naar Aalst voor de
vergaderingen inzake de supervisie
en opvolging van het masterplan
van de Stationsomgeving
en Denderoevers, gestart in 2002
en lopend tot 2020”, vertelt hij.
Aalst als fabrieksstad uit de 19e
eeuw, vindt hij voorbijgestreefd.
“Er blijven nauwelijks nog relicten
over uit die periode, er is veel
weggevaagd. Enkel een fabriek te
midden van de stad, met eenzelfde
dichtheid aan gebouwen als in
een grootstad, domineert nog het
stadsbeeld. Geschiedenis dient
niet verloochend, maar meegenomen
te worden naar nieuwe
feiten en momenten. Vandaag is
er echter een stortvloed aan situaties
die elke stad bijna identiek
maken. Het zoeken naar nieuwe
identiteiten die gestadig aanwezig
zijn, is nu meer dan ooit van
belang: cultuur, dienstensector,
handel, ondernemen op schaal,
nieuwe publieke ruimten,... Deze
dienen nu de nieuwe reputatie
van de stad te worden.”
“Tot voorheen kon nauwelijks
gesproken worden van ‘inrichting’
van de publieke ruimte in
Aalst. Het was een ‘ad hoc’ oplossen
van problemen zonder nadenken.
De publieke ruimte is de
schaal van de stad en behoort toe
aan de inwoners. Publieke ruimten
zijn de stedelijke interieurs,
salons, en elk ervan dient anders
te zijn qua aanblik of ervaring.”
Steden profileren zich volgens
Kieckens te veel rond handel en
toerisme, en te weinig in functie
van de eigen inwoners. “Het is
erbarmelijk om te zien hoe steden
zich positioneren vanuit
branding, marketing, imago en
toerisme, het alom bekende ‘Bilbao­effect’.
Maar inmiddels is
ook hier al een kentering gekomen.
Architecten dienen in eerste
instantie goede gebouwen te
ontwerpen, de stad dient goede
ruimten te creëren en alles te fa­
om iets te doen in Aalst, omwille
van steeds dezelfde reflex over
het beter weten en eigenwijs
zijn. Ik ben hoopvol voor de nabije
toekomst. En ik hoop dat er
overal een private ontwikkeling
zal volgen op de heringerichte
openbare ruimten, maar dan wel
‘op niveau’ qua architectuur. Er
zit een grote potentie aan kunst
en cultuur in de stad. Nu nog
plaats maken, de ruimte geven
en fier worden.”