ss

Allahu kompenson me mire se ajo qe humb
Tregohet per nje besimtar te cilit i mbaruan te ardhurat kur ishte ne
Meke.
Ai u urit shume dhe gati po vdiste nga mungesa e ushqimit.
Nje dite,duke ecur neper rrethinat e Mekes,ai gjeti nje varese te
kushtueshme.
Ai e mori me vete dhe u nis per ne Xhami.Rruges ai takoi nje njeri i cili
njoftonte se kishte humbur varesen.Besimtari tregon se e pyeta te ma
pershkruante ate,
dhe ai pershkroi mua ashtu sic ishte,pa me lene shteg dyshimi.Ia dhashe
ate pa marre shperblim,dhe thashe:’’O Allah,e dhashe per ty,ndaj ma
kompenso me cka eshte me e mire’’.Ai shkoi ne oqean dhe filloi nje
udhetim me anije te vogel.
Pas pak kohe nje stuhi me erera te forta e derrmoi copash anijen dhe atij
iu desh te kapej pas nje cope druri.Ererat ishin te forta dhe e conin sa
majtas djathtas.
Me ne fund,ai doi ne nje ishull.Atje gjeti nje xhami plot me njerez qe po
faleshin,dhe iu bashkua atyre.Ai gjeti flete nga Kur’ani dhe filloi t’i
lexonte.
Njerezit e atij ishulli e pyeten:A di te lexosh Kur’an ?dhe ai iu
pergjigj se dinte.
Ata i thane,mesohu femijeve tane Kur'an.Keshtu ai filloi t’i mesonte ata
dhe mori rroge per punen e tij.Nje dite ata e pane tek shkruante,dhe e
pyeten:
A po i meson femijeve tane te shkruajne ?Ai pranoi dhe filloi t’i mesote
ata me rroge.Pas njefare kohe ,perseri i thane:Kemi nje vajze jetime, i
ati i se ciles ishte njeri i mire.A pranon te martohesh me te ?Ai ra
dakort dhe me vone tregoi:
U martova me te dhe kur qendrova me te,pashe se mbante po ate varese ne
qafe.I kerkova asaj te me tregonte historine e vareses,dhe ajo tha se i
ati e kishte humbur ne Meke dhe se nje njeri e kishte gjetur e ia kishte
kthyer.Ajo i tregoi se i ati gjithmone lutej qe e bija te bekohej me nje
burre si ai njeri i ndershem.Atehere, i tregova se ai njeri isha une.
KUSH BRAKTIS DICKA PER HIR TE ALLAHUT,
ALLAHU IA KOMPENSON ME DICKA ME TE MIRE.

Diten qe ti me sheh te vjeter dhe nuk jam me ai qe isha,ki durim dhe
tento te me kuptosh...Nese nuk e ruaj dot me etiken e te ngrenit,nese nuk
mund te vishem,ki durim.Mos harro se kur ti ishe i vogel,une kaloja ore
te tera duke te mesuar si te haje dhe si te visheshe.Nese kur
flas,perseris njemije here te njejten fjale,mos me nderprit.Kur ti ishe i
vogel,me eshte dashur ta perseris njemije e nje here te njejtin
tregim,vetem e vetem qe te te zinte gjumi.Kur une ndonjehere harroj se
cfare kemi biseduar,mos u nxito te me qortosh,pasi gjeja me e rendesishme
per mua nuk eshte qe t'i kujtoj bisedat tona,por te te kem ty prane e te
me degjosh se cfare te them.Kur kembet e mia te lodhura nuk me lejojne te
ec,me merr per dore,ashtu sic te merrja uen ty ne castet kur fillove te
ecesh.Nje dite do ta kuptosh,qe pavaresisht nga gabimet e mia,une cdohere
kam deshiruar me te miren per ty dhe jam munduar te te krijoj nje
rruge.Te dua biri im...
Babai yt...

Historia ka të bëjë për një burrë
I cili udhëtonte me fëmijët e tij
Gjatë udhëtimit në një rrugë shumë, shumë të gjatë...
Të gjithë dukeshin se janë mirë
Ata ishin mirë dhe kishin kënaqësi në këtë udhëtim
Por...
Befasisht qendroj një burrë në rrugë dhe dhe i ndaloi ata
Shoferi i veturës pyeti: “Kush je ti, Pse më ndale?”
Burri i huaj u përgjigj: “Unë jam DOLLAR-i, unë jam Para”
Më merr me vete, të duhem në këtë rrugë.
Shoferi shikoj në veturë dhe tha: “Vetura ime është e mbushur, unë nuk
kam vend,
Nuk mund ta marrë më askënd me vete edhe nëse dua”
Ai burri tha: “ulë këtë djalin që është afër teje më fëmijët tjerë mbrapa
dhe më lë mua aty pranë teje!
Mos harro se paratë i duhën çdokujt!”
Shoferi e uli fëmijën që kishte pranë, mbrapa me fëmijët tjerë kështu siç
e këshilloj “I HUAJI”
Përkundër kundërshtimit nga ana e fëmijëve të tij dhe e la të “HUAJIN” të
ulët afër tij dhe vazhdoj rrugëtimin.
Dhe pas një kohë të shkurtër qëndroj prap një burrë në rrugë dhe i ndaloi
ata.
(Shoferi) “Kush je ti, Pse më ndale?”
(Euro) “Unë jam EURO-ja, unë jam Para”
“Unë jam më i vlefshëm se ky (dollari)”
“Më merr me vete, të duhëm në këtë rrugë.”
(Shoferi) “Por unë nuk kam më vend, pran meje është ulur DOLLARI ndërsa
mbrapa i kam fëmijët”
(Shoferi) “Nuk mund të marr me vete”
(Euro) “Futi fëmijët në bagazh, DOLLARIN mbrapa dhe më le mua të ulëm
afër teje”

“Unë të duhem, do ta shohësh”
Shoferi mendoj pakëz dhe pranoj propozimin e atij burrit (Euro-s)
Përkundër dyshimit dhe brejtjes së ndërgjegjes i kapi fëmijët e tij dhe i
futi në bagazh duke vazhduar rrugëtimin me Euro-n pran tij.
(Shoferi) “Qetësi aty mbrapa!!!”
Dhe gjendje e fëmijëve të tij në bagazh nuk i interesonte
Pas një kohë të shkurtër është ndaluar prapë nga një burrë.
(Shoferi) “Kush je ti, Pse më ndale?”
(Dunjaja) “Unë jam DUNJAJA, unë jam BOTA,
unë jam gjithçka çfarë të duhet, dollar, euro, funt, pasuri, famë, gra,
të gjitha i posedoj.
Fëmijët më mirë largoji, ata vetëm se do të të pengojnë në këtë rrugë,
ndërsa DOLLARI dhe EURO a do të rrinë apo të shkojnë nuk më intereson.
Por MUA duhet të më marrësh me vete!!!”
Shoferi mendoj pak sekonda dhe i la fëmijët e tij rreth rrugës, ai ishte
i lumtur pa masë”
Ai kishte dynjanë pranë vetës, ndërsa mbrapa dollarin dhe euron,
ndërsa nuk kishte më fëmijë që ankohen.
Çka mund t’i duhej më tepër,
gjithçka që kishte ëndërruar tani më i arriti”
Por pastaj, prapë e pa një burrë në rrugë
(Shoferi) “Kush je ti, pse më ndale”
(Islami) “Unë jam islami, unë jam shpëtimi yt. Më merr me vete, unë do të
të duhëm vëllau im”
(Shoferi) “E çka ke ti për mua?”
(Islami) “Që të dëshmosh se nuk ka të adhuruar me të drejtë përvec
Allahut,
dhe që Muhamedi (sal-lallahu alejhi ue selem) është rob dhe i dërguari i
Tij,
dhe që ti lutësh Allahut pesë herë në ditë (të falësh namazin)

dhe në Muajin e Ramazanit të agjërosh,
ta japësh Zekatin dhe ta bësh njëherë në jetë Haxhin.
(SHoferi) “Prit pak! Prit Pak! A ke Dollar për mua?
(Islami) Jo nuk kam.
(Shoferi) Por euro a ke për mua?
(Islami) Jo nuk kam.
(Shoferi) Ti nuk ke dollar e as euro për mua, nuk ke PARA për mua.
Nuk ke gra as famë (për mua)
(Islami) “E KAM XHENNETIN PËR TY VËLLA!!!”
(Shoferi) “Largohu nga rruga ose të shkeli e të rrafshoj!”
(Islami) “Vëllau im, bëhu pak më i durueshëm dhe më beso, unë jam
gjithçka që ty të duhët”
(Shoferi) “JO, cka më duhet mua, tani vetëm se e kam, ik largohu nga
rruga”
Kur e dëgjoi këtë ai burri (islami), u largua nga rruga dhe e la të
vazhdonte
(Shoferi) “Nga vjen ai more...”
“Pikërisht ai më ka munguar hahahaha...”
Ai voziti edhe një pjesë të vogël dhe aty mbaroi rruga përnjëherë
Shoferi pa një burrë para tij i cili e frikësonte
(Shoferi) “Kush je ti, ku është rruga?”
(“Engjëlli i Vdekjes”) “Rruga jote këtu ka mbaruar, unë jam MELEKUL-MEUT,
Engjëlli i Vdekjes”
(Shoferi) “Unë t`i jap të gjitha dollarët e botës, të lutëm më le të eci”
(“Engjëlli i Vdekjes”) “JO!”
(Shoferi) “Unë ti jap të gjitha eurot e botës, të lutëm më le të eci”
(“Engjëlli i Vdekjes”) “JO!”
(Shoferi) “Unë ta jap dynjanë (botën), unë ta jap dynjanë (botën), të
lutëm më le të eci!”

(“Engjëlli i Vdekjes”) “JO”
(Shoferi)“A nuk mund të të jap dicka?!”
(“Engjëlli i Vdekjes”) “Po mundësh!”
(Shoferi) “Cka është ajo?”
(“Engjëlli i Vdekjes”) “Unë e dua nga ti ISLAM-in!”
Shoferi shikoj në pasqyrë dhe pa se aty mbrapa qëndronte ende ai burri
(Islami) dhe tha:
“Të lutëm, Islami qëndron vetëm 10 metra mbrapa meje, të lutëm me lejo të
marrë shpejtë!”
(“Engjëlli i Vdekjes”) “NGA KËTU NUK KA MË KTHIM”
Hyrje
Fillojmë me emrin e Zotit që është shumë i dashur dhe i dhembshur me
krijesat e Tij. Paqja dhe mëshira e Zotit qofshin mbi profetin Muhamed
a.s, shokët dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij.
Seriali ynë i radhës do të fokusohet mbi historitë dhe rrëfimet që
gjenden në Kuranin fisnik. Meqë ky serial temash ka të bëjë në mënyrë të
drejtpërdrejtë me Kuranin, kemi zgjedhur si moto “Të jetësojmë Kuranin”.
Me qëllim që ta ndjejmë Kuranin dhe ta jetësojmë, duhet që fillimisht ta
lejojmë të depërtojë në zemrat tona. Kur shokët e Profetit a.s dëgjonin
thirrjen “O ju që keni besuar” e ndjenin se ajo u drejtohej atyre
personalisht dhe i përgjigjeshin “urdhëro o Zot!” Ne duhet ta ndjejmë dhe
besojmë fuqishëm se Kurani është ashtu siç e ka emërtuar vetë Zoti
“dritë, shërim, udhëzim dhe e vërtetë”
“Në të vërtetë, ky Kuran udhëzon drejt asaj që është më e mira dhe u jep
lajmin e gëzuar besimtarëve, që bëjnë vepra të mira, se ata do të kenë
shpërblim të madh.” (Isra, 9)
“Ne shpallim nga Kurani atë që është shërim dhe mëshirë për besimtarët e
që mohuesve keqbërës u shton vetëm humbje.” (Isra, 82)
“dhe ju është zbritur një Dritë e dukshme” (Kurani).” (Nisa, 174)

Myslimanët e parë e dallonin personin që e lexon Kuran, nga fytyra që
kishte plot nur e shkëlqim. Kurani fisnik i përngjan shpirtit i cili i
jep jetë organeve dhe fizikut. Ky është një përngjasim i marrë nga vetë
Zoti i lartësuar për Kuranin:”
“Dhe kështu, Ne të kemi dërguar ty shpirt me urdhrin dhe vullnetin Tonë.”
(Shura, 52) Prandaj nëse dëshiron ti japësh energji dhe ta forcosh
shpirtin, të ripërtërish vullnetin dhe vendosmërinë, lexo sa më shumë
Kuran. Sidomos nëse je përballë një hapi të rëndësishëm në jetë, si
martesa. Nëse dëshiron të vërtetosh transformimin që pëson kushdo që
lexon Kuranin, pyeti lexuesit dhe studiuesit e tij. Ose më mirë, hidhu
një vështrim arabëve para islamit dhe pas islamit. Me anë të Kuranit, ata
u transformuan nga barinj delesh në udhëheqës dhe liderë popujsh.
“Sikur të kishte një Kuran me të cilin të lëviznin malet ose të coptohej
toka, ose të flisnin të vdekurit (që të besojmë Muhamedin)?” (Rad, 31)
Nëse do të ishte e mundur lëvizja e maleve, do të mundësohej pikërisht
me këtë Kuran. Nëse do të ishte e mundur copëtimi i tokës, do të
mundësohej nëpërmjet Kuranit. Nëse do të ishte i mundur komunikimi me të
vdekurit, do të mundësohej me anë të Kuranit fisnik.
Bazuar në këtë, të gjithë fitoret dhe triumfet vendimtare të umetit
mysliman, kanë ndodhur pikërisht gjatë muajit të Ramazanit, muaj ku
lexohet Kurani më së shumti. Në këtë muaj myslimanët fituan ndaj
kryqtarëve në Hittin. Në këtë muaj myslimanët bashkë me Profetin a.s
morën Mekën. Në këtë muaj myslimanët depërtuan dhe shtrinë sundimin e
tyre në Andaluzi. Në këtë muaj myslimanët dhe Egjipti riktheu
shkretëtirën e Sinait dhe ia bashkëngjiti kufijve territorialë.
“Ne të kemi shpallur Librin, i cili është përkujtesë për ju. Vallë, a nuk
po kuptoni?” (Enbija, 10)
“Përkujtesë” në këtë ajet, është e ardhmja, zhvillimi dhe lavdia e
myslimanëve. Një nga myslimanët, Ahnef ibnu Kajs, e hapte çdo ditë
Kuranin duke thënë:”Do të lexoj çfarë thotë Zoti im për mua sot.” Dhe
lexonte:” Në të vërtetë, Allahu ka blerë nga besimtarët jetën dhe
pasurinë e tyre, në këmbim të Xhenetit.” (Teube, 111) Mandej shtonte:”Unë
nuk jam prej këtyre burrave.” Ditën tjetër, hapte Kuranin dhe lexonte:”Pa
dyshim që hipokritët do të jenë në thellësinë më të madhe të Xhehenemit
dhe ti kurrsesi nuk do t’u gjesh atyre ndihmës.” (Nisa, 145) dhe
thoshte:”Nuk jam as prej kësaj shtrese.” Ditën e tretë hapte Kuranin dhe
lexonte:”Ndërkaq, disa të tjerë i pranojnë gjynahet e veta, se i kanë
përzier veprat e mira me të këqijat. Ka gjasë që Allahu t’ua pranojë
pendimin.” (Teube, 102) dhe thoshte:”Unë i përkas kësaj shtrese.”
A e shihni sesi i qaseshin Kuranit famë lartë ata burra? Ata e lexonin
Kuranit me qëllim që ta jetësojnë, të reformohen, të ndryshojnë dhe të
jenë të suksesshëm në familje dhe shoqëri.
Në të njëjtën mënyrë që Zoti flet për universin, flet dhe për Kuranin
fisnik dhe kjo me qëllim që të na tregojë se janë dy anë të së njëjtës
monedhë. Thotë Zoti në Kuran:”Qoftë i lartësuar Ai, në dorën e të Cilit
është pushteti suprem dhe që është i Fuqishëm të bëjë çdo gjë!” (Mulk, 1)

“I lartësuar qoftë Ai që i ka zbritur Dalluesin robit të Vet, që të jetë
paralajmërues për botët;” (Furkan, 1)
“Qoftë lavdëruar Allahu që krijoi qiejt dhe Tokën dhe bëri errësirën dhe
dritën.” (En’am, 1)
“Çdo lavd dhe falënderim i përket Allahut, i Cili i shpalli robit të Vet
(Muhamedit) një Libër të dëlirë nga çdo shtrembërim,” (Kehf, 1)
“Betohem në çastin e perëndimit të yjeve, e ky është betim i madh, veç
sikur ta dinit se ky është vërtet një Kuran i nderuar,” (Vakia, 75-76)
Me këto, sikur Zoti na thotë se planetët, malet, deti, qielli etj... janë
përkujtues dhe këshillues. Vallë a e lexojmë Kuranin nga ky këndvështrim?
Kurani depërton nga sytë e tu, tek gjuha dhe mandej tek i gjithë trupi
dhe shpirti me qëllim që ta përmirësojë jetën dhe ti zhvillojë aftësitë e
tua.
Sa më shumë të fokusohesh tek Kurani, aq më shumë të shkëlqen fytyra nga
nuri dhe hijeshia që të fal ky libër, aq më shumë të shtohet vullneti dhe
dëshira për tu reformuar. Lexoje Kuranin të paktën dy herë gjatë
Ramazanit, një herë lexim normal dhe herën tjetër gjatë namazit.
Aisheja, Zoti qoftë i kënaqur me të, lexonte Kuran nga namazi i sabahut
deri kur lindte dielli dhe nga iqindia deri në perëndim të diellit.
Mandej falte teravitë dhe vazhdonte leximin e Kuranit gjer në sabah.
Thotë një i ditur:”Gjatë Ramazanit, unë nuk njoh dije tjetër përveç
Kuranit.” Thotë imam Ahmedi:”Morali i të dërguarit të Zotit ishte vetë
Kurani.” Dhe vazhdonte ditë pas dite të studiojë moralet e cekura në
Kuran, duke thënë:”Dua që moralet e mia gjatë Ramazanit të jenë të
ngjashme me ato të Kuranit.”
Thotë profeti Muhamed a.s:”Kush lexon një shkronjë nga Kurani shpërblehet
me dhjetë të mira.” Kështu, fjala “Bismilahi Rrahmani Rrahim (në
arabisht) ka nëntëmbëdhjetë shkronja, të cilat po ti shumëzojmë me dhjetë
sevape për çdo shkronjë, bëjnë njëqind e nëntëdhjetë sevape. Këtë shifër
shumëzoje me shtatëdhjetë sevapet që shtohen gjatë Ramazanit. Ditën e
Kiametit do i thuhet lexuesit të Kuranit:”Lexo Kuran dhe shtoji gradët e
tua në xhenet. Vendi yt në xhenet do të jetë tek shkronja e fundit e
Kuranit që do të lexosh.” Thotë profeti Muhamed a.s:”Ata që janë
familjarizuar me Kuranin, janë njerëzit më të afërt me Zotin.”
Lexuesi i Kuranit, në xhenet do të shohë Arshin e Zotit çdo orë e çast,
pasi do të jetë tavani i pallatit të tij. Ky shpërblim do i jepet atij që
e ka jetësuar Kuranin, ka jetuar me moralet e tij dhe ka reformuar jetën
mbi tokë me Kuran. Kush prej jush është gati që në një letër të
shkruajë:”Unë do ta jetësoj Kuranin”
Historitë e Kuranit
Në rreshtat në vazhdim, do të flasim konkretisht si ti qasemi Kuranit, si
mund të korrim sukses duke e jetësuar atë, si mund ta përdorim Kuranin

për të reformuar marrëdhëniet tona familjare dhe shoqërore dhe si mund të
fitojmë xhenetin me Kuran. E gjitha kjo, duke studiuar historitë që ceken
në Kuran, të cilat na mësojnë katër gjëra esenciale:
1 – Si ta duam dhe ta kuptojmë Kuranin?
2 – Si ta rregullosh jetën tënde, moralet dhe të jesh i suksesshëm ti dhe
familja jote?
3 – Si të lidhesh fuqishëm pas emrave dhe cilësive të Zotit?
4 – Si të zhvillohesh dhe të bësh reforma në tokë?
Shumë njerëz kanë probleme me të kuptuarit e Kuranit dhe kjo mund të
jetë për arsye. Duke pasur parasysh diçka të tillë, Kurani ka folur për
shumë histori dhe ngjarje të kaluara. Në përgjithësi, njerëzve u pëlqejnë
historitë dhe rrëfimet. Të gjithë ne jemi rritur me tregimet dhe
përrallat që të rriturit na tregonin para gjumit. Duke kuptuar historitë
dhe ngjarjet e cekura përciptazi në Kuran, e kemi më të lehtë ta kuptojmë
të gjithë Kuranin. Është e njëjta gjë që ndodh me memorizimin e Kuranit,
të cilin fillimisht e startojmë me xhuzin e fundit, i cili përbëhet nga
sure të shkurtra. Mandej, familjarizohemi me Kuranin dhe e kemi më të
kollajtë memorizimin e kapitujve të tjerë.
Për tu ngjitur në anije apo traget, punonjësit vendosin një urë lidhëse
mes molit dhe tragetit. Historitë e Kuranit kanë të njëjtin funksion,
janë urë lidhëse për të kuptuar sa më mirë Kuranin.
Ne do të ndalemi tek çdo histori i cekur në Kuran, duke nxjerrë
xhevahiret që fshihen në brendësi të tij. Kështu do kuptojmë sekretet
dhe objektivin e shumë ajeteve të cilat mund të ketë me dhjetëra vite që
i lexojmë, por pa i kuptuar. Ajetet që fokusohen në ngjarjen dhe
historinë e rastit, do i sjellim në fund të trajtesës. Për çdo ngjarje
dhe histori, do të caktojmë nga një detyrë praktike për familjen, më
saktësisht; të lexojnë bashkërisht çdo histori që do të trajtojmë. Çdo
kapitull i Kuranit përmban histori dhe ngjarje. Kurani fisnik fillon me
historinë e Ademit a.s dhe përfundon me historinë e elefantit të Ebrehas.
Shumë sure të Kuranit, kanë marrë emrat e historive që trajtojnë në
brendësi; surja Kehf, Merjem, Al Imran, Kasas etj...
Me anë të këtyre historive dhe ngjarjeve, ne synojmë të ndërmarrim një
reformë të plotë të jetës tonë. Kjo, pasi historitë që do të trajtojmë
nuk janë histori profetësh, por të njerëzve të thjeshtë dhe normalë, si
banorët e shpellës. Ata ishin të rinj normalë, nuk ishin profetë dhe as
apostuj profetësh.
Çdo njeri ka historitë dhe ngjarjet e tij, që mbushin faqet e jetës.
Megjithatë, Zoti ka zgjedhur këto histori, pasi ato përçojnë mesazhe të
fuqishme. Ato janë si pasqyra ku secili prej nesh sheh veten e tij.
Personazhet e këtyre ngjarjeve dhe historive nuk janë të gjithë
personazhe pozitive. Mes tyre ka edhe të tillë si Karuni, Kabili etj...
Është e vërtetë që këto ndodhi i përkasin të kaluarës së lashtë, por i
përkasin asaj të kaluare që përsëritet dhe shtrihet në kohë. Këto ngjarje
dhe mesazhet që përçojnë i vlejnë dhe popullatave që jetojnë sot në çdo

kontinent, Afrikë apo Evropë, u vlejnë myslimanëve dhe jo myslimanëve.
Zoti i plotfuqishëm, ka koleksionuar tridhjetë histori në Kuran, me
qëllim që njerëzit ti përdorin si pasqyrë për të eksploruar veten. Në
fund të çdo tregimi dhe historie, secili do të zbulojë se cili personazh
i përshtatet më shumë, si cili ka qejf ta shohë veten dhe cilin urren.
Historitë e Kuranit i përngjajnë një treni ku ndodhesh ti vetë. Përbri
tij, ndodhet një tren tjetër dhe ti e ke të vështirë të dallosh cili prej
dy trenave po ecën dhe cili është ndalur. Për ta zbuluar këtë, të duhet
diçka e tretë statike për të bërë krahasimin. Kur e ke të vështirë dhe të
pamundur ta ndash të mirën nga e keqja, të bukurën nga e shëmtuara dhe të
drejtën nga e shtrembëta, atëherë studio historitë e Kuranit si diçka
statike, si një palë e tretë dhe pozitive. Duke pasur si referencë këtë
dimension të tretë, do e kesh më të lehtë të mos ngatërrohesh në lëmshin
e të ligës. Ka histori që flasin mbi nefsin dhe egon e njeriut. Ashtu siç
kërkon të mbrosh organet e trupit nga sëmundjet, ashtu duhet të mbrosh
dhe trajtosh dhe nefsin (egon) nga sëmundjet e saj. Kështu, do të zbulosh
nëse ke ego të qetë, që të shtyn drejt të ligës apo qortuese. Ashtu siç
do të zbulosh nëse vuan nga zilia, smira, urrejtja, koprracia apo lakmia.
Një histori tjetër do të fokusohet tek disa vëllezër të cilët e prenë në
besë njëri-tjetrin dhe çuan dëm trashëgiminë e të atit. Një ndodhi dhe
histori tjetër sikur të pyet nëse je njeri që përcjell vlera dhe morale.
Një ndodhi tjetër është e një personi i cili punon, rregullon dhe
këshillon njerëzit e vendit të tij, me gjithë faktorët demoralizues që e
rrethonin. “Dhe nga skajet e qytetit erdhi një njeri, duke nxituar dhe
tha:“O populli im, ndiqni të dërguarit!” (Jasin, 20)
Në Kuran, hasim dhe historinë e Kab ibnu Malik, e cila na bën thirrje që
të mos jetojmë për veten tonë, përkundrazi do të jetojmë dhe vdesim të
vegjël. Historia e djaloshit me magjistarin, na mëson si të përballemi me
padrejtësinë. Ai qëndroi para mbretit tiran dhe të padrejtë ndaj të cilit
triumfoi ai dhe bashkë me të e drejta që përfaqësonte. Në historitë e
Kuranit gjejmë historinë e një gjyshi dhe gjysheje, të cilët i dhanë
fjalën Zotit dhe njëri-tjetrit që të krijojnë një familje solide dhe
besimtare (Imrani dhe gruaja e tij, nëna e Merjemes, bashkë me Merjemen
dhe Isain a.s).
Në një ndodhi tjetër, hasim një familje e cila përjetoi një fatkeqësi dhe
traumë të rëndë familjare, ku dhëndri u vra nga vëllai i tij, i cili më
vonë braktis shtëpinë.
Në këto histori, do të lexojmë edhe mbi dhjetë të rinjtë besimtarë, rreth
të gjashtëmbëdhjetave, për të cilët Zoti ndryshoi dhe ligjet e universit.
Në këto ngjarje dhe histori do të mësojmë si ta adhurojmë dhe duam Zotin,
si Merjemeja. Thotë Zoti në Kuran:”
"O Merjeme! Bindju Zotit tënd! Bëj sexhde dhe përkulu në ruku bashkë me
ata që përkulen (duke adhuruar Allahun)!” (Al Imran, 43)
Në një ndodhi tjetër, do të prezantohemi me një person i cili qëndroi i
vdekur për njëqind vite, mandej e ringjalli Zoti. Ky person është profeti
Uzejr a.s. “Po për atë i cili, kur kaloi pranë një qyteti të rrënuar

përtokë, tha: “Si mund ta kthejë në jetë Allahu këtë qytet tani që ai
është i vdekur?!” (Bekare, 259)
Fshati për të cilin flitet në këtë ndodhi, është Kudsi (Jeruzalemi). Ajo
është një ndodhi e cila na jep shpresë dhe kurajë, se Kudsi do tu kthehet
sërish banorëve të saj.
Gjatë këtij seriali, do të njihemi dhe me Dhul Karnejnin, i cili brodhi
botën mbarë, duke i vënë energjitë dhe fuqinë që i kishte dhënë Zoti, në
shërbim të njerëzimit, që nga Lindja në Perëndim.“Ne i dhamë atij mundësi
në Tokë dhe i dhamë mjete e rrugë për të arritur çdo gjë,” (Kehf, 84)
Nëpërmjet çdo ndodhie dhe historie, ne synojmë të pajisim me shpirt të
ri, i cili të jep jetë dhe zemër për të ecur para çdo ditë. Me anë të
këtyre ndodhive, ne synojmë të forcojmë ndjenjën e adhurimit të Zotit,
gjë e cila patjetër duhet të reflektojë në një jetë të suksesshme. Gjatë
përgatitjeve për këtë seria temash, zbulova se të gjithë librat e
mëparshëm, sikur përmblidhen në historitë e Kuranit. Në këto ndodhi
zbulova se ato flasin edhe mbi mënyrën e edukimit të fëmijëve, si tu
flasësh, çfarë t’u thuash dhe si ta bësh të dëgjojë. Një baba të tillë të
suksesshëm, e kam gjetur tek Lukmani. Me anë të këtyre ndodhive, do të
ndihmojmë si të lexosh Kuranin dhe si ti forcosh lidhjet me këtë libër të
mrekullueshëm.
Përmbledhje:
Historitë e Kuranit do të na ndihmojnë:
1 – Si ta duam dhe ta kuptojmë Kuranin?
2 – Si ta rregullojmë jetën tonë, moralet dhe si të jemi të suksesshëm në
familje dhe jetë?
3 – Si të lidhemi fuqishëm pas emrave dhe cilësive të Zotit?
4 – Si të zhvillohemi dhe të ndërmarrim reforma në tokë?
Historia e Kabilit dhe Habilit
Historinë e parë që do të trajtojmë, është ajo nëpërmjet të cilës do të
përçojmë mesazhin e shkuarjes mirë dhe forcimit të lidhjeve familjare.
Ajo është historia e parë njerëzore mbi faqen e tokës, ajo është historia
e dy vëllezërve, Kabilit dhe Habilit, dy djemve të Ademit a.s.
Kjo histori përmendet shkurtimisht në suren Maide, nga ajeti 27 deri në
ajetin 32. Ajo fillon me fjalët:
“Lexoju (o Muhamed) saktësisht ngjarjen e dy bijve të Ademit;” (Maide,
27)

“dy bijve të Ademit” tregon se ajo është një ngjarje që i drejtohet të
gjithë bijve të Ademit, pra është një histori me përmasa botërore. Ajo
nuk u drejtohet vetëm myslimanëve, por të gjithë njerëzimit. Ajo është
një mesazh me përmasa botërore, për reformimin dhe zhvillimin e
njerëzimit, ashtu siç është vetë Kurani një mesazh për të gjithë botën.
Fjalët e para të Kuranit fillojnë me:” Çdo lavdërim i përket Allahut,
Zotit të botëve,” (Fatiha, 2) Sakaq, fjalët e fundit me të cilat mbyllet
Kurani fisnik janë:” Thuaj: “Kërkoj mbështetje te Zoti i njerëzve,” (Nas,
1)
Fjalët “dy bijve të Ademit” sikur i drejtohen Profetit a.s që ti
komunikojë umetit të tij dhe gjithë njerëzimit, thelbin dhe mesazhin e
kësaj historie. Ajo është shumë e rëndësishme për mbarëvajtjen e jetës
humane mbi tokë.
Kurse fjalët “saktësisht” do të thonë se konflikti personal, mes dy
vëllezërve. Ky konflikt, u thellua aq shumë, saqë njëri nga vëllezërit
ndërmori hapin mizor për të eliminuar fizikisht vëllain tjetër. Nëse këtë
ngjarje do ta dëgjonim nga goja e njërit prej dy vëllezërve, do e
dëgjonin krejt të ndryshme nga versioni i tjetrit. Kështu, fjalët
“saktësisht” presin çdo dyshim se kjo ngjarje mund të jetë manipuluar nga
njëra palë.
Objektivat e historisë së Kabilit dhe Habilit
Popullsia e botës sot është afro shtatë miliardë. Nëse do i ktheheshim
zanafillës së jetës së njeriut mbi tokë, do të gjenim se ajo përbëhej nga
dy prindër, baba dhe nënë, dy vajza dhe dy djem, Kabili dhe Habili. Pra,
numri i tyre ishte gjashtë.
Ajo është një histori e vjetër, por që efektet që la pas, vazhdojnë të
përsëriten gjer në ditët tona. Ajo është një histori për të gjithë
lidhjet farefisnore të shkëputura, për çdo familje që përjeton konflikte
dhe shamata, është histori e vëllezërve që ndahen dhe harrojnë njëritjetrin
pas vdekjes së babait. Ajo është histori e gjakut që derdhet dhe
ka skuqur faqen e tokës. Ajo është histori e egos njerëzore e cila vuan
nga problemet për të cilat nuk gjen dot zgjidhje. Ajo është një histori e
së kaluarës, të cilën e shohim të përsëritet në të tashmen.
Kjo ngjarje dhe histori, përcjell tre mesazhe të rëndësishme:
1 – Jo prishjes së lidhjeve farefisnore dhe familjare.
2 – Jo derdhjes së gjakut, sidomos brenda familjes. Ajo i drejtohet atyre
vendeve të cilat janë përfshirë nga dhuna dhe gjakderdhja mes bijve të
një kombi.
3 – Njihe mirë veten.