boletin marzo abril - Diocese de Ourense

286 • MARZO / ABRIL
HOMILIA MISA CRISMAL.2003
Estas palabras de Xesús ratifican a
clara conciencia que ten do cumprimento
na súa persoa do plan salvífico do Pai
para o mundo. Así llo anunciara o profeta
Isaías ó pobo humillado e cativo, tal
como Xesús mesmo acábao de ler ante
toda a asemblea da sinagoga de Nazaret,
onde se criara.
Xesús non só ten consciencia da misión
que o Pai lle confiou, senón que a
asume plenamente nas súas consecuencias.
A Boa Nova proclamada implica a
entrega sen reservas daquel a quen o Pai
lla confiou.
Xesucristo, o Fillo eterno do Pai, enviado
ó mundo para que, encarnándose,
nos redimira, foi constituído Sumo Sacerdote
da Nova Alianza, como nos di a
Carta ós Hebreos. Deste xeito, tal como
nos refire a Constitución Dogmática sobre
a Igrexa do Concilio Vaticano II,
Xesucristo manifestou en si mesmo o
rostro perfecto e definitivo da Nova
Alianza. Esto fixo en toda a súa vida
terrea, pero sobre todo no acontecemento
da súa paixón, morte e resurrección.
Hoxe temos que centrar a nosa atención
sobre todo na teoloxía do sacerdocio
que nos legou o Concilio Vaticano II,
especialmente no Decreto «Presbiterorum
ordinis», e nas fermosas e tan clarificadoras
reflexións da Exhortación
Apostólica Postsinodal sobre a Formación
dos sacerdotes na situación actual
«Pastores dabo vobis». Dísenos alí que
Xesús é o Bo Pastor anunciado, o que
coñece as súas ovellas unha a unha e
BOLETÍN OFICIAL
«Hoxe cúmprese esta Escritura que acabades de oír»
ofrece a súa vida por elas, que quere
congregar a todos nun so rabaño e nun so
pastor e que veu non para ser servido,
senón para servir, ofrecéndonos o xeito
de servicio que deberemos exercer uns
cos outros na escena pascual do lavatorio
dos pes.
Co único e definitivo sacrificio da
cruz, Xesús comunica a tódolos seus discípulos
o sacerdocio da Nova e eterna
Alianza, do que participan tódolos bautizados,
formando o novo pobo sacerdotal
que é a Igrexa.
Ó servicio deste sacerdocio universal
da Nova Alianza, Xesús chamou a algúns
discípulos e cunha autoridade e un mandato
específicos chamou e constituíu ós
Doce en singular identidade coa súa
persoa e coa súa misión.
A vez, os apóstolos instituídos polo
Señor levarán a cabo a súa misión
chamando a outros homes, como Bispos,
presbíteros e diáconos, para cumprir o
mandato de Xesús resucitado entre os
homes de tódolos tempos. Cúmprese así
hoxe esta Escritura que acabamos de oír.
Polo tanto, os presbíteros son
chamados a prolongar a presencia de
Cristo, seguindo o seu estilo de vida. S.
Pedro, na súa carta primeira, dínolo con
toda a claridade: «Ós presbíteros que
están entre vós exhórtolles eu, como
copresbítero, testemuña dos sufrimentos
de Cristo e partícipe da gloria que está
para se manifestar. Apacentade a grey de
Deus que vos está encomendada,
vixiando, non forzados, senón volunta-