Marzo_2010:Especial A Nosa Voz.qxd - Diócesis de Lugo

6
A NOSA VOZ
“Co seu traballo, o home ten que procurarse o pan cotián, contribuír ó continuo
progreso das ciencias e da técnica e, sobre todo, á incesante elevación cultural
e moral da sociedade, na que vive en comunidade cos seus irmáns”
(Laborem Exercens -LE- introducción)
ANTÓN NEGRO
Lendo a Enquisa de Poboación Activa
A finais de Xaneiro de 2010
publicáronse os resultados da EPA
correspondentes ó último trimestre de
2009. Imos analizar obxectivamente os
seus datos:
A EPA faise cunha mostra de 65.000
vivendas e así se obtén información
dunhas 180.000 persoas con entrevista
persoal ou telefónica.
Os seguinte conceptos refírense á
semana anterior á enquisa:
- Activos: persoas que traballaron ou
estaban dispostos para traballar.
- Ocupados: persoas que traballaron ó
menos durante unha hora a cambio
dunha retribución en diñeiro ou especie.
- Parados: persoas que non traballaron
sequera unha hora, están disponibles e
buscando activamente emprego.
A EPA considérase a mellor medición
de poboación activa e do nº de parados.
Ela é moito máis fiable cos anotados no
INEM, aínda que non se contan os que
están en cursos de formación ou
matriculados nalgún estudio por non ter
traballo (por iso descende o paro en
69.400 nos menores de 25 anos).
Valoración social
No que se refire ó paro a EPA dinos
que ó nº de parados (4.326.500) hai que
sumarlle: Parados (contratados)
temporais, 3.886.200, e parados
(contratados) a tempo parcial,
2.470.700, co que nos dá un total de
10.683.000 persoas. Non incluímos os
parados (contratados) fixos
discontinuos, nin os que están
matriculados en cursos do INEM ou
outros...
Por todo isto hai que concluír que o
paro real está afectando dalgunha
maneira a máis de 10 millóns de
españois, case a metade da poboación
activa (22.972.500). Os parados non
poden gañar a vida dignamente co seu
traballo nin proxectarse na acción sobre
ó mundo. “O traballo serve para
multiplicar o patrimonio de toda a familia
humana, de tódolos homes que viven no
mundo” (LE 9c).
Sobre o descenso de activos hai que
pensar en inmigrantes retornados,
prexubilacións, ou matriculados en
“algo”. (O descenso de afiliados á
Seguridade Social foi de 257.828 en
Xaneiro de 2010, aínda que o número
de inscritos no INEM só aumentou en
124.890)
Temos unha sociedade pasiva e
indolente ante este drama social, e isto
é pouco esperanzador de cara ó futuro
da nosa sociedade.
Por outra parte tamén hai redes sociais
que sosteñen a estas persoas. O Estado
non apoia sequera a 2 millóns. Os
demais son sostidos por diversas
asociacións entre as que destacan as
CÁRITAS. Mención especial merece a
familia como rede social de apoio ós
parados, que está sendo tan pouco
defendida polo actual goberno e mesmo
contribúe a debilitala.
Unha mirada crente
A situación das persoas en paro é unha
grave inxustiza, un pecado social ou
como di a SRS (35-40) unha estructura
de pecado. “A Igrexa está convencida de
que o traballo constitúe unha dimensión
fundamental da existencia do home
sobre a terra” (LE 4a).
Hai unha grave ruptura da fraternidade
humana e en consecuencia da vivencia
do noso ser fillos de Deus, realidade coa
que non somos coherentes. “O traballo é
o fundamento sobre o que se forma a
vida familiar, a cal é un dereito natural e
unha vocación do home” (LE 10a).
Vívese con moitas sombras entre os
cristiáns a chamada á comuñón que
Deus nos fai e que os curas nos
lembran ó comezo das celebracións
(“Que a gracia do noso Señor
Xesucristo, o amor do Pai, e a comuñón
do Espírito Santo sexan convosco”).
Conclusións
- Precisamos recuperar segundo a LE a
dignidade do traballo e unha
espiritualidade do traballo. “É o principio
da prioridade do traballo sobre o
capital... o traballo é sempre unha causa
eficiente primaria, mentres que o capital
... é só un instrumento ou causa
instrumental” (LE 12a). “O suxeito propio
do traballo segue sendo o home” (LE
5c)
- É preciso que os afectados polo paro
se asocien seguindo o lema dos
traballadores españois de 1857
“ASOCIACIÓN OU MORTE”, pois a
forza dos febles é a súa unión. “Son
sempre necesarios novos movementos
de solidariedade dos homes do traballo
e de solidariedade cos homes do
traballo” (LE 8f)
- Hai que loitar pola redistribución do
traballo entre todos para que cada un se
poida gañar dignamente o seu sustento.
“O conxunto dos medios é froito do
patrimonio histórico do traballo humano”
(LE 12d).
- Os cristiáns temos que cultivar:
# A Pobreza, virtude esquecida nos
últimos tempos, que ten que ser
expresión da confianza en Deus e
compromiso de fraternidade para que a
ningún irmán lle falte o necesario.
# A Fortaleza para desenvolver unha
loita decidida por unha sociedade máis
xusta e humana.
In Memoriam
José María Regadío Vázquez
Naceu en Santiago de
Vidouredo (Monterroso) en
1920 e foi ordenado sacerdote
en 1947. En 1948 comeza a
súa vida pastoral como
Coadxutor de Santa Marina de
Sarria. En 1951 foi nomeado
Párroco de San Xoán de Laia,
Quindimil e Filgueira. E, en
1982 encargouse de Santa
María de Cuiña (Palas de Rey).
Faleceu o 9 de xaneiro pasado.