11.07.2015 Views

HOMILÍAS DA SEMANA SANTA 2008 - Diócesis de Lugo

HOMILÍAS DA SEMANA SANTA 2008 - Diócesis de Lugo

HOMILÍAS DA SEMANA SANTA 2008 - Diócesis de Lugo

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

HOMILÍAS<strong>DA</strong><strong>SEMANA</strong> <strong>SANTA</strong> <strong>2008</strong>Mons. Alfonso Carrasco RoucoBispo <strong>de</strong> <strong>Lugo</strong>


D I O C E S E D E L U G OXoves Santo <strong>de</strong> <strong>2008</strong>Queridos irmáns, celebramos hoxe o Xoves Santo.Neste día, o noso Señor Xesucristo mostrou todo oseu amor aos homes realizando o que quería seu Paieterno e lle indicaba o Espirito Santo. Fíxoo dun modosingular e único, sen prece<strong>de</strong>nte na historia, como osEvanxeos acaban <strong>de</strong> narrarnos salvagardando todo oesencial dos seus sorpren<strong>de</strong>ntes xestos e palabras conrespeto exquisito.Dando aos seus o seu propio corpo e sangue no pane no viño da Última Cea, entregáballes todo o que Eltiña neste mundo: a súa vida, a súa humanida<strong>de</strong> enteirae o sacrificio que estaba disposto a facer por tódoloshomes.O Señor vai realizar a obra da salvación polo camiñodo amor e da amiza<strong>de</strong>, <strong>de</strong> modo que a vonta<strong>de</strong> e oamor <strong>de</strong> Deus se manifesten en forma comprensiblepara o corazón humano, para os discípulos que escoitanas palabras <strong>de</strong> Xesús probablemente con asombro,pero confían nel, quéreno e obedéceno.5


D I O C E S E D E L U G OJesús sabía perfectamente que los suyos lo necesitaban,que Él era y tenía la vida 1 , que era el único queconocía la verdad <strong>de</strong> Dios y <strong>de</strong>l hombre, sin la que nose vive en libertad 2 ; el único que podía entrar en elReino <strong>de</strong> los cielos, llegar hasta el Padre, la fuente <strong>de</strong>la vida y <strong>de</strong>l amor. No quería <strong>de</strong>jar <strong>de</strong> estar con lossuyos, que, sin Él, como dijo un día, no podían hacernada 3 . Quiso, por lo tanto, que sus discípulos pudiesenestar siempre con Él, que estuviesen en una unidadreal y profundísima con Él, y pudiesen tener comopropio lo que era suyo, <strong>de</strong> Jesús 4 . Y llegó hasta el extremo<strong>de</strong> darles su cuerpo y su sangre, <strong>de</strong> pedirles queaceptasen hacer suyo su amor <strong>de</strong>finitivo al Padre y alprójimo, y su sacrificio pleno, que iba cumplir entregandola vida en la cruz. No quiso que sus amigosquedasen como compañeros externos 5 , sin parte en su<strong>de</strong>stino singular y único, sino que también ellos pudieranpresentarse ante el Padre <strong>de</strong> todo amor teniendoen las manos el único sacrificio verda<strong>de</strong>ramente aceptable,el único que conduce a la resurrección. QuisoJesús que, incluso, el sacrificio <strong>de</strong> su propia vida per-––––––––1Cf. Jn 5,26; 14,6.2Cf. Jn 8,31 ss.3Cf. Jn 15,5.4Cf. Jn 17,21-23.5Cf. Jn 15,15.6


D I O C E S E D E L U G OXesús sabía perfectamente que os seus necesitábano,que El era e tiña a vida 1 , que era o único que coñecíaa verda<strong>de</strong> <strong>de</strong> Deus e do home, sen a que non sevive en liberda<strong>de</strong> 2 ; o único que podía entrar no Reinodos Ceos, chegar ata o Pai, a fonte da vida e do amor.Non quería <strong>de</strong>ixar <strong>de</strong> estar cos seus, que, sen El, comodixo un día, non podían facer nada { . Quixo, por tantoque os seus discípulos pui<strong>de</strong>sen estar sempre con El,que estivesen nunha unida<strong>de</strong> real e profundísima conEl, e pui<strong>de</strong>sen ter como propio o que era seu, <strong>de</strong>Xesús 4 . E chegou ata o extremo <strong>de</strong> darlles o seu corpoe o seu sangue, <strong>de</strong> pedirlles que aceptasen facer seu oseu amor <strong>de</strong>finitivo ao Pai e ao próximo, e o seu sacrificiopleno, que iba cumprir entregando a vida nacruz. Non quixo que os seus amigos quedasen comocompañeiros externos 5 , sen parte no seu <strong>de</strong>stino singulare único, senón que tamén eles pui<strong>de</strong>ran presentarsediante do Pai <strong>de</strong> todo amor tendo nas mans o únicosacrificio verda<strong>de</strong>iramente aceptable, o único que conduceá resurrección. Quixo Xesús que incluso o sacrificioda súa propia vida pertencese tamén aos seus dis-––––––––1Cf. Jn 5,26; 14,6.2Cf. Jn 8,31 ss.3Cf. Jn 15,5.4Cf. Jn 17,21-23.5Cf. Jn 15,15.7


D I O C E S E D E L U G Oteneciese también a sus discípulos, fuese el <strong>de</strong> suIglesia, que lo celebrará ya por todos los siglos, segura<strong>de</strong> ser siempre acogida y escuchada por el Padre 6 .Por eso hoy es el día en que celebramos el misterio<strong>de</strong> comunión <strong>de</strong> la Eucaristía y el inicio <strong>de</strong>l ministerioapostólico en medio <strong>de</strong> la Iglesia. Celebramos el gransacramento <strong>de</strong> la presencia real <strong>de</strong>l Señor, el Amor <strong>de</strong>los amores, y la gracia otorgada a la Iglesia <strong>de</strong> po<strong>de</strong>rcelebrar este sacrificio para presentarlo al Padre pormanos <strong>de</strong> sacerdotes.Y subrayamos en particular una <strong>de</strong> sus dimensionesmás hondas: la caridad, la unidad fraterna queJesucristo hizo presente en medio <strong>de</strong>l mundo parasiempre <strong>de</strong> modo perfecto 7 . Unidad que nosotros po<strong>de</strong>mosrecibir <strong>de</strong> Él y en la que participamos cada vez queacogemos su Cuerpo y su Sangre en la santa Comunión.Del misterio eucarístico brota una vida nueva, caracterizadapor la fe y por la caridad, por el amor fraterno.Cuando vivimos con caridad, en el matrimonio y lafamilia, en nuestra vida profesional y social, cuandoentregamos algo <strong>de</strong> lo nuestro y somos capaces <strong>de</strong>sacrificarnos, como signo y expresión <strong>de</strong> la entrega y<strong>de</strong>l amor <strong>de</strong> todo el corazón, entonces, nos hacemos––––––––6Cf. Lc 22,19; 1Co 11,24-25.7Cf. Jn 13,34.8


D I O C E S E D E L U G Ocípulos, fose o da súa Igrexa, que o celebrará xa portódolos séculos, segura <strong>de</strong> ser sempre acollida e escoitadapolo Pai 6 .Por iso hoxe é o día en que celebramos o misterio<strong>de</strong> comuñón da Eucaristía e o inicio do ministerioapostólico en medio da Igrexa. Celebramos o gransacramento da presencia real do Señor, o Amor dosamores, e a graza otorgada á Igrexa <strong>de</strong> po<strong>de</strong>r celebrareste sacrificio para presentalo ao Pai por mans <strong>de</strong>sacerdotes.E subliñamos en particular unha das súas dimensiónsmáis fondas: a carida<strong>de</strong>, a unida<strong>de</strong> fraterna queXesucristo fixo presente no medio do mundo parasempre <strong>de</strong> modo perfecto 7 . Unida<strong>de</strong> que nós po<strong>de</strong>mosrecibir <strong>de</strong>l e na que participamos cada vez que acollemoso seu Corpo e o seu Sangue en santa Comuñón.Do misterio eucarístico brota unha vida nova, caracterizadapola fe e pola carida<strong>de</strong>, polo amor fraterno.Cando vivimos con carida<strong>de</strong>, no matrimonio e nafamilia, na nosa vida profesional e social, cando entregamosalgo do noso e somos capaces <strong>de</strong> sacrificarnos,como signo e expresión da nosa entrega e do amor <strong>de</strong>todo o corazón, entón, facémonos eco, pequeno, a nosa––––––––6Cf. Lc 22,19; 1Co 11,24-25.7Cf. Jn 13,34.9


D I O C E S E D E L U G Oeco, pequeño, a nuestra medida, <strong>de</strong>l inmenso don quehemos recibido y recibimos <strong>de</strong>l Señor.Damos uno tras haber recibido mil 8 . Pero <strong>de</strong>mosgracias a Dios por cada semilla <strong>de</strong> caridad, <strong>de</strong> valorinfinito; y alegrémonos <strong>de</strong> dar, <strong>de</strong>mos con alegría,pues estaremos imitando al Padre eterno, en unmismo Espíritu con el Hijo 9 . Entonces experimentaremos,en el corazón, el gozo <strong>de</strong> la vida verda<strong>de</strong>ra, quesólo alcanza quien conoce el amor <strong>de</strong> Dios 10 . Para queabun<strong>de</strong> en nosotros el conocimiento y el amor, la viday el gozo; para conducirnos al banquete <strong>de</strong>l Reino <strong>de</strong>los cielos, fundó nuestro señor Jesucristo en la mesa <strong>de</strong>la Última Cena el sacramento <strong>de</strong> la Eucaristía aqueljueves memorable, que <strong>de</strong>s<strong>de</strong> entonces la Iglesia celebraen el mundo entero como Jueves Santo.Nosotros tenemos la gracia y la alegría <strong>de</strong> po<strong>de</strong>rcelebrar este día juntos, hoy, aquí. Demos gracias aDios por ello y pidámosle al Señor que nos concedaparticipar con fe en su sacramento y reconocer conasombro y adoración el don <strong>de</strong> su presencia y <strong>de</strong> suamor, para que podamos hacer el camino <strong>de</strong> la vidasiempre sostenidos por la santa Eucaristía y enriquecidoscon frutos <strong>de</strong> verda<strong>de</strong>ra caridad y comunión.––––––––8Cf. Mt 18,23-35.9Cf. 2Co 8,9; 9,7.10Cf. Jn 17,3.10


D I O C E S E D E L U G Omedida, do inmenso don que temos recibido e recibimosdo Señor.Damos un tras ter recibido mil 8 . Pero <strong>de</strong>amos grazasa Deus por cada semente <strong>de</strong> carida<strong>de</strong>, <strong>de</strong> valor infinito;e alegrémonos <strong>de</strong> dar, <strong>de</strong>amos con alegría, pois estaremosimitando ao Pai eterno, nun mesmo Espírito coFillo 9 . Entón experimentaremos, no corazón, o gozo davida verda<strong>de</strong>ira, que só acada quen coñece o amor <strong>de</strong>Deus 10 . Para que abun<strong>de</strong> en nós o coñecemento e oamor, a vida e o gozo; para conducirnos ao banquetedo Reino dos Ceos, fundou o noso señor Xesucristo namesa da Última Cea o sacramento da Eucaristía aquelxoves memorable, que <strong>de</strong>s<strong>de</strong> entón a Igrexa celebra nomundo enteiro como Xoves Santo.Nós temos a graza e a ledicia <strong>de</strong> po<strong>de</strong>r celebrar estedía xuntos, hoxe, aquí. Deamos grazas a Deus por isoe pidámoslle ao Señor que nos conceda participar confe no seu sacramento e recoñecer con asombro e adoracióno don da súa presenza e do seu amor, para quepoidamos facer o camiño da vida sempre sostidos polasanta Eucaristía e enriquecidos con froitos <strong>de</strong> verda<strong>de</strong>iracarida<strong>de</strong> e comuñón.––––––––8Cf. Mt 18,23-35.9Cf. 2Co 8,9; 9,7.10Cf. Jn 17,3.11


D I O C E S E D E L U G OViernes Santo <strong>de</strong> <strong>2008</strong>Queridos hermanos, celebramos hoy el Viernes Santo.Hoy es el día en que entrevemos el misterio <strong>de</strong>l <strong>de</strong>stinoy <strong>de</strong> la historia <strong>de</strong>l hombre. Misterio vivido entoda verdad por nuestro Señor Jesucristo. Sólo lo compren<strong>de</strong>quien mira con los ojos <strong>de</strong> la fe, con los ojos yla libertad abiertos a la comprensión, dispuestos a no<strong>de</strong>jarse cegar por prejuicios, comodida<strong>de</strong>s o interesesegoístas, <strong>de</strong>seosos <strong>de</strong> verdad y <strong>de</strong> bien.En presencia <strong>de</strong> Jesús, ante Él, en esta hora <strong>de</strong>cisiva,se <strong>de</strong>sveló el fondo <strong>de</strong> los corazones, como había profetizadoun día Simeón 1 : el <strong>de</strong> los dirigentes y sacerdotesjudíos, que, dominados por el temor y la urgencia<strong>de</strong> afirmarse a sí mismos y su propia posición, con<strong>de</strong>nana quien no ha dicho ni hecho mal alguno 2 , sinoque ha testimoniado sólo la verdad sobre Dios y elhombre 3 ; así como también el <strong>de</strong> Pilatos, carente <strong>de</strong>––––––––1Cf. Lc 2,35.2Cf. Jn 8,45-46; 10,31; Hch 10,38.3Cf. Jn 18,37.12


D I O C E S E D E L U G OVenres Santo <strong>de</strong> <strong>2008</strong>Queridos irmáns, celebramos hoxe o Venres Santo.Hoxe é o día no que entrevemos o misterio do <strong>de</strong>stinoe da historia do home. Misterio vivido en todaverda<strong>de</strong> polo noso Señor Xesucristo. Só o compren<strong>de</strong>quen mira cos ollos da fe, cos ollos e a liberta<strong>de</strong> abertosá comprensión, dispostos a non <strong>de</strong>ixarse cegar porprexuízos, comodida<strong>de</strong>s e intereses egoístas, <strong>de</strong>sexosos<strong>de</strong> verda<strong>de</strong> e <strong>de</strong> ben.En presenza <strong>de</strong> Xesús, ante El, nesta hora <strong>de</strong>cisiva,<strong>de</strong>svelouse o fondo dos corazóns, como profetizara undía Simeón 1 : o dos dirixentes e sacerdores xu<strong>de</strong>os, que,dominados polo temor e a urxencia <strong>de</strong> afirmarse a simesmos e a súa propia posición, con<strong>de</strong>nan a quen nonten dito nin feito mal algún 2 , senón que testimoniou sóa verda<strong>de</strong> sobre Deus e o home 3 ; así como tamén o <strong>de</strong>Pilatos, carente <strong>de</strong> sentido da verda<strong>de</strong> e, polo tanto, da––––––––1Cf. Lc 2,35.2Cf. Jn 8,45-46; 10,31; Hch 10,38.3Cf. Jn 18,37.13


D I O C E S E D E L U G Osentido <strong>de</strong> la verdad y, por tanto, <strong>de</strong> la justicia, que seguía sólo por las conveniencias <strong>de</strong> mantener y gestionarel po<strong>de</strong>r político, por encima <strong>de</strong>l <strong>de</strong>stino <strong>de</strong> laspersonas 4 . Y se <strong>de</strong>sveló igualmente la <strong>de</strong>bilidad radical<strong>de</strong>l corazón <strong>de</strong> muchos <strong>de</strong>l pueblo, <strong>de</strong>pendientes <strong>de</strong>lpo<strong>de</strong>r y <strong>de</strong> las riquezas <strong>de</strong> los que mandan, <strong>de</strong> las opinionesdifundidas por los “maestros <strong>de</strong>l pensamiento”<strong>de</strong>l momento 5 . Todos con<strong>de</strong>nan a Jesús, ajenos a la verdady a la justicia.Cuando el hombre se aleja <strong>de</strong> Dios, <strong>de</strong>l Padre, laconciencia pier<strong>de</strong> la referencia que la hace libre, quedasin <strong>de</strong>fensa ante la propia fragilidad y manipulablepor las fuerzas que dominan las socieda<strong>de</strong>s. El hombrese hace injusto, con<strong>de</strong>na al inocente 6 .Hasta los discípulos mismos <strong>de</strong>l Señor, que lo conocen,lo aprecian y confiaban en que tuviera éxito,callan, <strong>de</strong>saparecen o lo niegan, <strong>de</strong>sorientados osumergidos en un conflicto que los supera 7 .¿Recordarán las palabras <strong>de</strong> Jesús, sus parábolas, susadvertencias, sus enseñanzas sobre el Padre y sobre el<strong>de</strong>stino <strong>de</strong>l Hijo <strong>de</strong>l hombre?––––––––4Cf. Mc 15,15.5Cf. Mc 15,11.6Cf. Lc 23,41-42; Hch 3,14.7Cf Mc 15,50. 66-72; Jn 16,32.14


D I O C E S E D E L U G Oxustiza, que se guía só polas conveniencias <strong>de</strong> manter exestionar o po<strong>de</strong>r político, por riba do <strong>de</strong>stino das persoas4 . E <strong>de</strong>svelouse igualmente a <strong>de</strong>bilida<strong>de</strong> radical docorazón <strong>de</strong> moitos do pobo, <strong>de</strong>pen<strong>de</strong>ntes do po<strong>de</strong>r edas riquezas dos que mandan, das opcións difundidaspolos “mestres do pensamento” do momento 5 . Todoscon<strong>de</strong>nan a Xesús, alleos á verda<strong>de</strong> e á xustiza.Cando o home se alonxa <strong>de</strong> Deus, do Pai, a concienciaper<strong>de</strong> a referencia que o fai libre, queda sen <strong>de</strong>fensaante a propia fraxilida<strong>de</strong> e manipulable polas forzasque dominan as socieda<strong>de</strong>s. O home faise inxusto,con<strong>de</strong>na ao inocente 6 .Ata os discípulos mesmos do Señor, que o coñecen,apréciano e confiaban en que tivera éxito, calan, <strong>de</strong>saparecenou négano, <strong>de</strong>sorientados ou mergulladosnun conflito que os supera 7 . Recordarán as palabras <strong>de</strong>Xesús, as súas parábolas, as súas advertencias, as súasensinanzas sobre o Pai e sobre o <strong>de</strong>stino do Fillo doHome?Só quen non ce<strong>de</strong> no seu afecto por Xesús, quen nonnega a verda<strong>de</strong> experimentada e vivida con El, segui-––––––––4Cf. Mc 15,15.5Cf. Mc 15,11.6Cf. Lc 23,41-42; Hch 3,14.7Cf Mc 15,50. 66-72; Jn 16,32.15


D I O C E S E D E L U G OSólo quien no ce<strong>de</strong> en su afecto por Jesús, quien noniega la verdad experimentada y vivida con Él, loseguirá hasta el final: su madre, algunas mujeres,algún discípulo 8 . Aunque humanamente, impotentes,participando <strong>de</strong>l <strong>de</strong>stino doloroso, dramático, <strong>de</strong>lSeñor, con el corazón quebrantado y humillado, esperandosolo en Dios. Pero <strong>de</strong> pie, al lado <strong>de</strong> la cruz.Contemplando el Misterio más Gran<strong>de</strong>, el misterio <strong>de</strong>lAmor Infinito <strong>de</strong> Dios, revelado en el corazón humanoy sufriente <strong>de</strong> Cristo.Si nadie tiene amor más gran<strong>de</strong> que el que da lavida por sus amigos 9 , como dijo Jesús, hoy po<strong>de</strong>mospercibir la anchura, altura y profundidad misteriosa<strong>de</strong> su amor 10 , que se entregó por nosotros cuando noéramos aún amigos, sino enemigos 11 . Se puso radicalmentea nuestro lado, aunque eso significase hacerpropio nuestro <strong>de</strong>stino <strong>de</strong> hombres pecadores 12 , cerradosa Dios, orgullosos <strong>de</strong> sí mismos, incapaces <strong>de</strong> permaneceren el amor, y confiados en el propio po<strong>de</strong>r.Jesús aceptó libremente pasar por <strong>de</strong>sprecios, dolores,––––––––8Cf. Mc 15,40-41; Jn 19,25-26.9Cf. Jn 15,13.10Cf. Ef 3,18.11Cf. Rm 5,8.12Cf. Ga 3,13.16


D I O C E S E D E L U G Orao ata o fin: súa nai, algunhas mulleres, algún discípulo8 . Aínda que humanamente, impotentes, participandodo <strong>de</strong>stino doloroso, dramático, do Señor, cocorazón quebrantado e humillado, esperando só enDeus. Pero <strong>de</strong> pé, ao lado da cruz. Contemplando oMisterio máis Gran<strong>de</strong>, o misterio do Amor Infinito <strong>de</strong>Deus, revelado no corazón humano e sufrinte <strong>de</strong>Cristo.Se ningúen ten amor máis gran<strong>de</strong> que o que da avida polos seus amigos 9 , como dixo Xesús, hoxe po<strong>de</strong>mospercibir a anchura, altura e profundida<strong>de</strong> misteriosado seu amor 10 , que se entregou por nós candonon eramos aínda amigos, senón inimigos 11 . Púxoseradicalmente ao noso lado, aínda que iso significasefacer propio o noso <strong>de</strong>stino <strong>de</strong> homes pecadores 12 ,pechados a Deus, orgullosos <strong>de</strong> si mesmos, incapaces<strong>de</strong> permanecer no amor, e confiados no propio po<strong>de</strong>r.Xesús aceptou libremente pasar por <strong>de</strong>sprezos, dores,falta <strong>de</strong> amor, lonxanía <strong>de</strong> Deus, escurida<strong>de</strong>s e mentiras;pero fíxoo para dar voz ao noso corazón, insensi-––––––––8Cf. Mc 15,40-41; Jn 19,25-26.9Cf. Jn 15,13.10Cf. Ef 3,18.11Cf. Rm 5,8.12Cf. Ga 3,13.17


D I O C E S E D E L U G Ofalta <strong>de</strong> amor, lejanía <strong>de</strong> Dios, oscurida<strong>de</strong>s y mentiras;pero lo hizo para dar voz a nuestro corazón, insensibley apagado, que apenas es ya capaz <strong>de</strong> pedir lo querealmente necesita, verdad y bien, vida y amor; uncorazón que ya no sabe en realidad si pue<strong>de</strong> siquierabuscar, si tiene sentido pedir, si hay Alguien quepueda escuchar y a quien valga la pena dirigirse, sicabe esperar ayuda real en un mundo que pareceregirse sólo por la ley <strong>de</strong>l más fuerte. Un corazón queha aprendido a no pedir, a no buscar, a saber no confiar.Y así un corazón y una vida <strong>de</strong>stinada a no cumplirse,carente <strong>de</strong> esperanza 13 .El Señor, en cambio, en su amor por los hombres, esun milagro <strong>de</strong> misericordia en medio <strong>de</strong> nuestra historia,<strong>de</strong>stinado a cambiarla 14 . Él es el Hijo y sabe a quienpedir, en quien confiar y a quien amar. Habla y pi<strong>de</strong> alPadre, da voz a nuestro corazón y a nuestras necesida<strong>de</strong>smás profundas, presentándose por nosotros anteÉl, haciéndonos presentes a cada uno y pidiéndole lavida <strong>de</strong>finitiva y el amor pleno porque el Padre es elúnico que pue<strong>de</strong> salvarnos <strong>de</strong>l mal y <strong>de</strong> la muerte, Élque es la Fuente <strong>de</strong> la vida y <strong>de</strong> la misericordia.––––––––13Cf. Ef 2,12.14Cf. Rm 8,31-38; Flp 2,1-11.18


D I O C E S E D E L U G Oble e apagado, que apenas é xa capaz <strong>de</strong> pedir o querealmente precisa, verda<strong>de</strong> e ben, vida e amor; uncorazón que xa non sabe en realida<strong>de</strong> se po<strong>de</strong> siquerabuscar, se ten sentido pedir, se hai Alguén que poidaescoitar e a quen pague a pena dirixirse, se cabe esperaraxuda real nun mundo que parece rexerse só polalei do máis forte. Un corazón que apren<strong>de</strong>u a nonpedir, a non buscar, a saber non confiar. E así un corazóne unha vida <strong>de</strong>stinada a non cumprirse, carente <strong>de</strong>esperanza 13 .O Señor, en cambio, no seu amor polos homes, é unmilagro <strong>de</strong> misericordia en medio da nosa historia,<strong>de</strong>stinado a cambiala 14 . El é o Fillo e sabe a quen pedir,en quen confiar e a quen amar. Fala e pi<strong>de</strong> ao Pai, davoz ao noso corazón e ás nosas necesida<strong>de</strong> máis profundas,presentándose por nós ante El, facéndonospresentes a cada un e pedíndolle a vida <strong>de</strong>finitiva e oamor pleno, porque o Pai é o único que po<strong>de</strong> salvarnosdo mal e da morte, El que é fonte da vida e da misericordia.O amor inmenso <strong>de</strong> Xesús lévao ata o fondo da nosador e das nosas escurida<strong>de</strong>s, do abandono radical do––––––––13Cf. Ef 2,12.14Cf. Rm 8,31-38; Flp 2,1-11.19


D I O C E S E D E L U G OEl amor inmenso <strong>de</strong> Jesús lo lleva hasta el fondo <strong>de</strong>nuestro dolor y <strong>de</strong> nuestras oscurida<strong>de</strong>s, <strong>de</strong>l abandonoradical <strong>de</strong>l pecado y <strong>de</strong> la muerte, para, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> ahí,clamar con amor y certeza in<strong>de</strong>fectible al Padre,pidiéndole ser liberado <strong>de</strong> la muerte, pidiéndole lavida, el perdón y el amor eterno para los hombres 15 .Y el Padre bueno no pue<strong>de</strong> menos que aten<strong>de</strong>rlo: loescucha en silencio, recogiendo hasta el último sonidoy el último instante <strong>de</strong> su palabra y <strong>de</strong> su sufrimientocon misericordia infinita, para respon<strong>de</strong>rle con toda lalargueza <strong>de</strong> la paternidad divina.En este día <strong>de</strong> Viernes Santo, por un instante, contemplemosal Crucificado, sin preocuparnos <strong>de</strong> más,con los ojos <strong>de</strong> la fe, pidiéndole que no nos <strong>de</strong>je fuera,ajenos a esta inmensa obra <strong>de</strong> amor, <strong>de</strong> compasión, <strong>de</strong>victoria sobre el abandono <strong>de</strong>l pecado y <strong>de</strong> la muerte.Que la Virgen María, que estaba al pie <strong>de</strong> la cruzcomo madre dolorosa, interceda por nosotros para quereconozcamos y creamos en el amor misericordioso <strong>de</strong>Dios, revelado plena y <strong>de</strong>finitivamente en su HijoJesucristo, nuestro Señor y nuestro Re<strong>de</strong>ntor.––––––––15Cf. Hb 5,7.20


D I O C E S E D E L U G Opecado e da morte, para, <strong>de</strong>s<strong>de</strong> aí, clamar con amor ecerteza in<strong>de</strong>fectible ao Pai, pedíndolle ser liberado damorte, pedíndolle a vida, o perdón e o amor eternopara os homes 15 .E o Pai bo non po<strong>de</strong> menos que aten<strong>de</strong>lo: escóitaoen silencio, recollendo ata o último son e o último instanteda súa palabra e do seu sufrimento con misericordiainfinita, para respon<strong>de</strong>rlle con toda a larguezada paternida<strong>de</strong> divina.Neste día <strong>de</strong> Venres Santo, por un instante, contemplemosao Crucificado, sen preocuparnos <strong>de</strong> máis, cosollos da fe, pedíndolle que non nos <strong>de</strong>ixe fóra, alleos aesta inmensa obra <strong>de</strong> amor, <strong>de</strong> compaixón, <strong>de</strong> victoriasobre o abandono do pecado e da morte.Que a Virxe María, que está ao pé da cruz como naidolorosa, interceda por nós para que recoñezamos ecreamos no amor misericordioso <strong>de</strong> Deus, reveladoplena e <strong>de</strong>finitivamente no seu Fillo Xesucristo, nosoSeñor e noso Re<strong>de</strong>ntor.––––––––15Cf. Hb 5,7.21


D I O C E S E D E L U G ODomingo <strong>de</strong> Pascua <strong>2008</strong>Queridos hermanos: celebramos hoy el Domingo <strong>de</strong>Pascua, el día <strong>de</strong> la Resurrección.No hay fiesta más gran<strong>de</strong> que ésta, culmen <strong>de</strong> todaslas fiestas, principio <strong>de</strong> la alegría en la historia, que resuenaen la paz y el gozo propios <strong>de</strong> cada domingo <strong>de</strong>l año.Jesucristo ha resucitado. Se ha movido la piedra, estávacía su tumba y ha cambiado el <strong>de</strong>stino irremediable<strong>de</strong> la <strong>de</strong>bilidad humana. Celebramos la victoria <strong>de</strong>finitiva,al mismo tiempo, <strong>de</strong> Dios y <strong>de</strong>l hombre, la victoria<strong>de</strong> la vida sobre la muerte, <strong>de</strong>l amor sobre el odio,<strong>de</strong> la verdad y el bien sobre la mentira y la injusticia.El fondo <strong>de</strong> este misterio es el Amor, es Dios que esAmor 1 , es el amor y la justicia en el corazón humano<strong>de</strong> Jesús 2 . El hombre había sido creado a imagen <strong>de</strong>Dios, y no llega a ser él mismo por camino diferenteque el <strong>de</strong>l amor 3 .––––––––1Cf. 1Jn 4,8.2Cf. JUAN PABLO II, Re<strong>de</strong>mptor hominis, 9.3GS 19.22


D I O C E S E D E L U G ODomingo <strong>de</strong> Pascua <strong>2008</strong>Queridos irmáns: celebramos hoxe o Domingo <strong>de</strong>Pascua, o día da Resurrección.Non hai festa máis gran<strong>de</strong> que esta, cumio <strong>de</strong> tódalasfestas, principio da alegría na historia, que resonana paz e no gozo propios <strong>de</strong> cada domingo do ano.Xesucristo resucitou. Moveuse a pedra, está baleiraa tumba e cambiou o <strong>de</strong>stino irremediable da <strong>de</strong>bilida<strong>de</strong>humana. Celebramos a victoria <strong>de</strong>finitiva, aomesmo tempo, <strong>de</strong> Deus e do home, a victoria da vidasobre a morte, do amor sobre o odio, da verda<strong>de</strong> e doben sobre a mentira e a inxustiza.O fondo <strong>de</strong>ste misterio é o Amor, é Deus que éAmor 1 , é o amor e a xustiza no corazón humano <strong>de</strong>Xesús 2 . O home fora creado a imaxe <strong>de</strong> Deus, e nonchega a ser el mesmo por camiño diferente que o doamor 3 .––––––––1Cf. 1Jn 4,8.2Cf. XOÁN PAULO II, Re<strong>de</strong>mptor hominis, 9.3GS 19.23


D I O C E S E D E L U G OMás aún, ahora sabemos que la creación entera esobra <strong>de</strong>l amor divino, lleno <strong>de</strong> inteligencia y <strong>de</strong> sentido.El pecado y la muerte la <strong>de</strong>sfiguran y llevan alhombre a la confusión, a juzgarla caótica, dominadapor la violencia. Pero la resurrección <strong>de</strong> Cristo <strong>de</strong>vuelvetodas las cosas a su verdad: vienen <strong>de</strong> Dios, sonbuenas y <strong>de</strong>stinadas al bien. Sabemos que todo contribuiráal bien <strong>de</strong> aquellos que aman a Dios 4 . Ya no aceptaremoslo que proclama el pecado, la ignorancia, lamuerte o el odio, seguros <strong>de</strong> su aparente victoria, pretendiendo,con arrogancia, explicarnos cómo vivir.Estamos ciertos <strong>de</strong> que todo pertenece a Dios Padre yes dado al hombre para una existencia en el amor 5 .Este ha sido el camino recorrido y abierto parasiempre por Jesús, por el Hijo <strong>de</strong> Dios hecho hombre.Consciente <strong>de</strong> venir <strong>de</strong>l Padre y volver a Él, <strong>de</strong> quetodo pertenece al Padre bueno, que le había puestotodo en sus manos 6 , Jesús afronta con total libertad lavida y la muerte 7 . Haciendo participar a sus hermanos<strong>de</strong> su unidad y su relación con el Padre, les dice: todolo mío es vuestro y lo vuestro mío. En este amor asu-––––––––4Cf. Rm 8,28; también 2Co 9,8; Ef 3,20.5Cf. Rm 8,35-38; 1Co 3,21-23.6Cf. Jn 13,37Cf., por ej., Jn 10, 17-18.24


D I O C E S E D E L U G OAínda máis, agora sabemos que a creación enteira éobra do amor divino, cheo <strong>de</strong> intelixencia e <strong>de</strong> sentido.O pecado e a morte <strong>de</strong>sfigúrana e levan ao home á confusión,a xulgala caótica, dominada pola violencia.Pero a resurrección <strong>de</strong> Cristo <strong>de</strong>volve tódalas cousas ásúa verda<strong>de</strong>: veñen <strong>de</strong> Deus, son boas e <strong>de</strong>stinadas aoben. Sabemos que todo contribuirá ao ben <strong>de</strong> aquelesque aman a Deus 4 . Xa non aceptaremos o que proclamao pecado, a iñorancia, a morte ou o odio, seguros dasúa aparente victoria, preten<strong>de</strong>ndo, con arrogancia,explicarnos como vivir. Estamos certos <strong>de</strong> que todopertence a Deus Pai e é dado ao home para unha existenciano amor 5 .Este foi o camiño recorrido e aberto para semprepor Xesús, polo Fillo <strong>de</strong> Deus feito home. Consciente<strong>de</strong> vir do Pai e volver a El, <strong>de</strong> que todo pertence ao Paibo, que lle puxera todo nas súas mans 6 , Xesús afrontacon total liberda<strong>de</strong> a vida e a morte 7 . Facendo participaraos seus irmáns da súa unida<strong>de</strong> e a súa relación coPai, dilles: todo o meu é voso e o voso meu. Nesteamor asumíu a nosa morte e presentou a nosa necesi-––––––––4Cf. Rm 8,28; tamén 2Co 9,8; Ef 3,20.5Cf. Rm 8,35-38; 1Co 3,21-23.6Cf. Jn 13,37Cf., por ex., Jn 10, 17-18.25


D I O C E S E D E L U G Omió nuestra muerte y presentó nuestra necesidad <strong>de</strong>perdón y <strong>de</strong> vida al Padre, y fue escuchado; el Padre lerespondió según la medida propia <strong>de</strong> la plenitud divina.Si en la cruz, como hombre, Jesús le había confiadotodo, el Padre le dio también todo a Jesús 8 : la vida eterna,confiándole la responsabilidad <strong>de</strong>finitiva sobre sushermanos y sobre el mundo 9 .Jesús resucitado es el Señor, la fuente <strong>de</strong> esperanzapara todo hombre; porque resucitó el mismo quemurió por nosotros, en un amor misericordioso sinlímite, y porque, por tanto, resucitó y vive para siempreAquel que es médico, pastor, salvador verda<strong>de</strong>ropara todo el que acu<strong>de</strong> a Él. Y porque resucitando nosalcanzó el verda<strong>de</strong>ro <strong>de</strong>stino <strong>de</strong>l hombre y <strong>de</strong> la historia:la comunión plena con Dios y, por tanto, la participaciónen su gloria y en su vida <strong>de</strong>finitiva 10 .Mirando al Resucitado tenemos ya esperanza entoda circunstancia y para siempre, en la vida y en lamuerte. Nadie ni nada pue<strong>de</strong> arrancarnos <strong>de</strong> sumano 11 . No aceptaremos ya pensar en el hombre conuna dignidad menor, ni en la vida con un final diferen-––––––––8Cf., por ej., Col 1, 19-20; 2,9.9Cf. Mt 28,18.10Cf., por ej., Ef 1,18-22.11Cf. Jn 10,28-2926


D I O C E S E D E L U G Oda<strong>de</strong> <strong>de</strong> perdón e <strong>de</strong> vida ao Pai, e foi escoitado; o Pairespon<strong>de</strong>ulle segundo a medida propia da plenitu<strong>de</strong>divina. Se na cruz, como home, Xesús lle confiaratodo, o Pai <strong>de</strong>ulle tamén todo a Xesús 8 : a vida eterna,confiándolle a responsabilida<strong>de</strong> <strong>de</strong>finitiva sobre seusirmáns e sobre o mundo 9 .Xesús resucitado é o Señor, a fonte <strong>de</strong> esperanzapara todo home; porque resucitou o mesmo quemorreu por nós, nun amor misericordioso sen límite, eporque, por tanto, resucitou e vive para sempre Aquelque é médico, pastor, salvador verda<strong>de</strong>iro para todo oque aco<strong>de</strong> a El. E porque resucitando acadounos o verda<strong>de</strong>iro<strong>de</strong>stino do home e da historia: a comuñónplena con Deus e, por tanto, a participación na súa gloriae na súa vida <strong>de</strong>finitiva 10 .Ollando ao Resucitado temos xa esperanza en todacircunstancia e para sempre, na vida e na morte.Ninguén nin nada po<strong>de</strong> arrincarnos da súa man 11 .Non aceptamos xa pensar no home cunha dignida<strong>de</strong>menor, nin na vida cun final diferente do encontrocon Cristo. Nós non esperamos a morte, senón a che-––––––––8Cf., por ex., Col 1, 19-20; 2,9.9Cf. Mt 28,18.10Cf., por ex., Ef 1,18-22.11Cf. Jn 10,28-2927


D I O C E S E D E L U G Ote <strong>de</strong>l encuentro con Cristo. Nosotros no esperamos lamuerte, sino la venida gloriosa <strong>de</strong> nuestro Señor, laplenitud <strong>de</strong> un amor y <strong>de</strong> una comunión que hancomenzado ya en medio <strong>de</strong>l mundo y que vivimos entodas sus expresiones, llenas <strong>de</strong> belleza, como signo ypromesa <strong>de</strong> una realidad aún mayor.Jesús será también quien tenga la responsabilidadfinal sobre el mundo entero, el Señor y Juez <strong>de</strong>l universo.La verda<strong>de</strong>ra medida con que se medirá la historiaes la suya, la única plenamente humana, conformea la voluntad <strong>de</strong> Dios, la misma medida que Élmismo nos ha dado a conocer viviendo en amor y verdad,como el Evangelio nos muestra siempre <strong>de</strong>nuevo. Alcanzar la vida será entrar en su abrazo misericordioso.El Padre ha puesto todo en sus manos, y enÉl tenemos un acceso cercano y humanamente comprensiblea todos los bienes que Dios quiere darnos 12 .En el mundo existe siempre la tentación <strong>de</strong> rechazara Jesús, <strong>de</strong> negar que lo necesitemos, <strong>de</strong> afirmar otrospo<strong>de</strong>res en la vida. Pero nosotros no nos opongamosal Resucitado, a Jesucristo. No reconozcamos ni adoremosa otro señor, a otros presuntos guías <strong>de</strong> la historia,a otros maestros <strong>de</strong> los hombres. Sólo ante Jesús se––––––––12Cf., por ej., Jn 1,16-17; Ef 1,3-10: 3,8-12; Hb 4,15-1628


D I O C E S E D E L U G Ogada gloriosa do noso Señor, a plenitu<strong>de</strong> dun amor edunha comuñón que comezaron en medio mundo eque vivimos en tódalas súas expresións, cheas <strong>de</strong>beleza, como signo e promesa dunha realida<strong>de</strong> aíndamenor.Xesús será tamén quen teña a responsabilida<strong>de</strong>final sobre o mundo enteiro, o Señor e Xuíz do universo.A verda<strong>de</strong>ira medida con que se medirá a historiaé a súa, a única plenamente humana, conforme á vonta<strong>de</strong><strong>de</strong> Deus, a mesma medida que El mesmo nos <strong>de</strong>ua coñecer vivindo en amor e verda<strong>de</strong>, como o Evanxeonos mostra sempre <strong>de</strong> novo. Acadar a vida será entrarno seu abrazo misericordioso. O Pai puxo todo nassúas mans, e nel temos un acceso cercano e humanamentecomprensible a tódolos bens que Deus queredarnos 12 .No mundo existe sempre a tentación <strong>de</strong> rexeitar aXesús, <strong>de</strong> negar que o necesitamos, <strong>de</strong> afirmar outrospo<strong>de</strong>res na vida. Pero nós non nos opoñamos aoResucitado, a Xesucristo. Non recoñezamos nin adoremosa outro señor, a outros presuntos guías da historia,outros mestres dos homes. Só ante Xesús se <strong>de</strong>scubreo home plenamente a si mesmo, enten<strong>de</strong> a súa––––––––12Cf., por ex., Jn 1,16-17; Ef 1,3-10: 3,8-12; Hb 4,15-1629


D I O C E S E D E L U G O<strong>de</strong>scubre el hombre plenamente a sí mismo, entien<strong>de</strong>su vida y su <strong>de</strong>stino, es afirmado en toda su dignidadsorpren<strong>de</strong>nte 13 .Toda la historia está ya impregnada <strong>de</strong> su luz y ensu luz hemos <strong>de</strong> vivirla, como se refleja en cadadomingo y en todas nuestras fiestas: hay un Padrebueno y un <strong>de</strong>signio bueno sobre la historia, en el quelos hombres pue<strong>de</strong>n participar amando a Dios y alprójimo como nuestro Señor nos amó y nos enseñó,como nos hace posible cada día con la gracia <strong>de</strong> suEspíritu 14 . Esta es la regla <strong>de</strong> la vida, que la hace invencibley libre.Gracias sean dadas a Dios, que nos da la victoria ennuestro Señor Jesucristo.––––––––13Cf. GS 22.14Cf. Jn 13,34; 15,12.30


D I O C E S E D E L U G Ovida e o seu <strong>de</strong>stino, é afirmado en toda a súa dignida<strong>de</strong>sorpren<strong>de</strong>nte 13 .Toda a historia está xa impregnada da súa luz e nasúa luz temos que vivila, como se reflicte en cadadomingo e en tódalas nosas festas: hai un Pai bo e un<strong>de</strong>signio bo sobre a historia, no que os homes po<strong>de</strong>nparticipar amando a Deus e ao próximo coma nosoSeñor nos amou e nos ensinou, como nos fai posiblecada día coa gracia do seu Espírito 14 . Esta é a regla davida, que a fai invencible e libre.Grazas sexan dadas a Deus, que nos a a victoria ennoso Señor Xesucristo.––––––––13Cf. GS 22.14Cf. Jn 13,34; 15,12.31

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!