HOMILÍAS DA SEMANA SANTA 2008 - Diócesis de Lugo

D I O C E S E D E L U G Oble e apagado, que apenas é xa capaz de pedir o querealmente precisa, verdade e ben, vida e amor; uncorazón que xa non sabe en realidade se pode siquerabuscar, se ten sentido pedir, se hai Alguén que poidaescoitar e a quen pague a pena dirixirse, se cabe esperaraxuda real nun mundo que parece rexerse só polalei do máis forte. Un corazón que aprendeu a nonpedir, a non buscar, a saber non confiar. E así un corazóne unha vida destinada a non cumprirse, carente deesperanza 13 .O Señor, en cambio, no seu amor polos homes, é unmilagro de misericordia en medio da nosa historia,destinado a cambiala 14 . El é o Fillo e sabe a quen pedir,en quen confiar e a quen amar. Fala e pide ao Pai, davoz ao noso corazón e ás nosas necesidade máis profundas,presentándose por nós ante El, facéndonospresentes a cada un e pedíndolle a vida definitiva e oamor pleno, porque o Pai é o único que pode salvarnosdo mal e da morte, El que é fonte da vida e da misericordia.O amor inmenso de Xesús lévao ata o fondo da nosador e das nosas escuridades, do abandono radical do––––––––13Cf. Ef 2,12.14Cf. Rm 8,31-38; Flp 2,1-11.19