Bekijk de PDF - VigotecAkatherm
Bekijk de PDF - VigotecAkatherm
Bekijk de PDF - VigotecAkatherm
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
12.3 Berekenen systeem<br />
Een dak waarvan het hemelwater met een volvullingsysteem wordt afgevoerd,<br />
bevat doorgaans meer<strong>de</strong>re daktrechters die verzamelen op een enkele standleiding.<br />
De berekening volgens Bernoulli dient te gebeuren voor ie<strong>de</strong>r leidingtraject van<br />
daktrechter (intre<strong>de</strong>punt) naar <strong>de</strong> overgang op <strong>de</strong>elvulling (uittre<strong>de</strong>punt).<br />
Figuur 12.1<br />
Het doel van <strong>de</strong> berekening is om <strong>de</strong> statische restdruk bij het uittre<strong>de</strong>punt van<br />
ie<strong>de</strong>r leidingtraject tussen -100 en 100 mbar te hou<strong>de</strong>n. Zie hoofdstuk 1.1.5 voor<br />
ver<strong>de</strong>re eisen aan een volvulling systeem.<br />
De statische restdruk van een leidingtraject is gelijk aan het beschikbare<br />
drukverschil, dat ontstaat door het hoogteverschil tussen het intre<strong>de</strong>punt en het<br />
uittre<strong>de</strong>punt (h a in formule 12.5), minus <strong>de</strong> drukverliezen die ontstaan door <strong>de</strong><br />
weerstand van hulpstukken in het systeem.<br />
∆P rest = ∆P beschikbaar - ∆P verlies<br />
Formule 12.4<br />
Het beschikbare drukverschil wordt berekend volgens formule 12.5.<br />
∆P beschikbaar = ∆h a . g . ρ<br />
Formule 12.5<br />
∆h = beschikbare hoogte van dakbe<strong>de</strong>kking tot het uittre<strong>de</strong>punt<br />
a<br />
ρ = massadichtheid van water bij 10°C : 1000 kg/m³<br />
g = valversnelling : 9.81 (m/s²)<br />
Het drukverlies wordt berekend volgens formule 12.6.<br />
∆P verlies = ∑ (I. R + Z)<br />
Formule 12.6<br />
I = buislengte (m)<br />
R = wrijvingsverlies (Pa/m)<br />
Z = wrijvingsweerstand (Pa)<br />
12.4 Berekeningen<br />
Het berekenen van <strong>de</strong> verschillen<strong>de</strong> leidingtrajecten dient te starten bij het meest<br />
ongunstige leidingtraject (wat weerstand betreft). Dit is in <strong>de</strong> meeste gevallen het<br />
leidingtraject van <strong>de</strong> daktrechter die het verst verwij<strong>de</strong>rd is van het uittre<strong>de</strong>punt.<br />
Om het drukverschil en het drukverlies voor ie<strong>de</strong>r leidingtraject goed te kunnen<br />
berekenen en te toetsen aan <strong>de</strong> ± 100 mbar-norm, wordt ie<strong>de</strong>r leidingtraject<br />
12.3 Principe du dimensionnement<br />
Lorsqu’un toit est équipé d’un système d’évacuation par dépression, on retrouve<br />
généralement plusieurs avaloirs <strong>de</strong> toiture connectés sur une même décharge. Le<br />
calcul, suivant Bernoulli, doit s’appliquer sur chaque tracé (soit <strong>de</strong> chaque avaloir<br />
séparément au point <strong>de</strong> décharge).<br />
Figure 12.1<br />
Le but recherché du dimensionnement est <strong>de</strong> maintenir la pression statique<br />
résiduelle au point <strong>de</strong> décharge entre -100 et 100 mbar, et ce pour chaque tracé.<br />
Cf chapitre 1.1.5 pour les conditions requises pour un système dépressionnaire.<br />
La pression statique résiduelle d’un tracé résulte <strong>de</strong> la différence entre d’une part<br />
la hauteur manométrique disponible entre l’avaloir et le point <strong>de</strong> décharge (h a<br />
dans la formule 12.5), et d’autre part la perte <strong>de</strong> charge occasionnée par les<br />
frottements et les singularités (= accessoires : tés, cou<strong>de</strong>s, ...).<br />
∆P res = ∆P disponible - ∆P pertes <strong>de</strong> charge<br />
Formule 12.4<br />
La hauteur manométrique disponible se calcule suivant la formule 12.5.<br />
∆P disponible = ∆h a . g . ρ<br />
Formule 12.5<br />
∆h = hauteur disponible entre l’avaloir et le point <strong>de</strong> décharge<br />
a<br />
ρ = <strong>de</strong>nsité <strong>de</strong> l’eau à 10°C : 1000 kg/m³<br />
g = accélération <strong>de</strong> la pesanteur : 9.81 (m/s²)<br />
Les pertes <strong>de</strong> charge sont calculées suivant la formule 12.6.<br />
∆P pertes <strong>de</strong> charge = ∑ (I. R + Z)<br />
Formule 12.6<br />
tracé 2<br />
tracé 1<br />
I = longueur du tracé (m)<br />
R = pertes <strong>de</strong> charge linéaires par frottement (Pa/m)<br />
Z = pertes <strong>de</strong> charge engendrées par les singularités (Pa)<br />
12.4 Dimensionnement<br />
Le calcul <strong>de</strong>s différents tracés doit commencer par le plus contraignant concernant<br />
les pertes <strong>de</strong> charges. Dans la plupart <strong>de</strong>s cas il s’agit du tracé comprenant<br />
l’avaloir le plus éloigné du point <strong>de</strong> décharge.<br />
Afin <strong>de</strong> calculer au mieux chacun <strong>de</strong>s tracés (avaloir - point <strong>de</strong> décharge) et<br />
d’atteindre l’objectif normé <strong>de</strong>s ± 100 mbar, on les subdivise en tronçons <strong>de</strong><br />
42<br />
TOEPASSINGEN EN ONTWERPRICHTLIJNEN - APPLICATIONS ET GENERALITES