06.09.2013 Views

Bekijk de PDF - VigotecAkatherm

Bekijk de PDF - VigotecAkatherm

Bekijk de PDF - VigotecAkatherm

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

12.3 Berekenen systeem<br />

Een dak waarvan het hemelwater met een volvullingsysteem wordt afgevoerd,<br />

bevat doorgaans meer<strong>de</strong>re daktrechters die verzamelen op een enkele standleiding.<br />

De berekening volgens Bernoulli dient te gebeuren voor ie<strong>de</strong>r leidingtraject van<br />

daktrechter (intre<strong>de</strong>punt) naar <strong>de</strong> overgang op <strong>de</strong>elvulling (uittre<strong>de</strong>punt).<br />

Figuur 12.1<br />

Het doel van <strong>de</strong> berekening is om <strong>de</strong> statische restdruk bij het uittre<strong>de</strong>punt van<br />

ie<strong>de</strong>r leidingtraject tussen -100 en 100 mbar te hou<strong>de</strong>n. Zie hoofdstuk 1.1.5 voor<br />

ver<strong>de</strong>re eisen aan een volvulling systeem.<br />

De statische restdruk van een leidingtraject is gelijk aan het beschikbare<br />

drukverschil, dat ontstaat door het hoogteverschil tussen het intre<strong>de</strong>punt en het<br />

uittre<strong>de</strong>punt (h a in formule 12.5), minus <strong>de</strong> drukverliezen die ontstaan door <strong>de</strong><br />

weerstand van hulpstukken in het systeem.<br />

∆P rest = ∆P beschikbaar - ∆P verlies<br />

Formule 12.4<br />

Het beschikbare drukverschil wordt berekend volgens formule 12.5.<br />

∆P beschikbaar = ∆h a . g . ρ<br />

Formule 12.5<br />

∆h = beschikbare hoogte van dakbe<strong>de</strong>kking tot het uittre<strong>de</strong>punt<br />

a<br />

ρ = massadichtheid van water bij 10°C : 1000 kg/m³<br />

g = valversnelling : 9.81 (m/s²)<br />

Het drukverlies wordt berekend volgens formule 12.6.<br />

∆P verlies = ∑ (I. R + Z)<br />

Formule 12.6<br />

I = buislengte (m)<br />

R = wrijvingsverlies (Pa/m)<br />

Z = wrijvingsweerstand (Pa)<br />

12.4 Berekeningen<br />

Het berekenen van <strong>de</strong> verschillen<strong>de</strong> leidingtrajecten dient te starten bij het meest<br />

ongunstige leidingtraject (wat weerstand betreft). Dit is in <strong>de</strong> meeste gevallen het<br />

leidingtraject van <strong>de</strong> daktrechter die het verst verwij<strong>de</strong>rd is van het uittre<strong>de</strong>punt.<br />

Om het drukverschil en het drukverlies voor ie<strong>de</strong>r leidingtraject goed te kunnen<br />

berekenen en te toetsen aan <strong>de</strong> ± 100 mbar-norm, wordt ie<strong>de</strong>r leidingtraject<br />

12.3 Principe du dimensionnement<br />

Lorsqu’un toit est équipé d’un système d’évacuation par dépression, on retrouve<br />

généralement plusieurs avaloirs <strong>de</strong> toiture connectés sur une même décharge. Le<br />

calcul, suivant Bernoulli, doit s’appliquer sur chaque tracé (soit <strong>de</strong> chaque avaloir<br />

séparément au point <strong>de</strong> décharge).<br />

Figure 12.1<br />

Le but recherché du dimensionnement est <strong>de</strong> maintenir la pression statique<br />

résiduelle au point <strong>de</strong> décharge entre -100 et 100 mbar, et ce pour chaque tracé.<br />

Cf chapitre 1.1.5 pour les conditions requises pour un système dépressionnaire.<br />

La pression statique résiduelle d’un tracé résulte <strong>de</strong> la différence entre d’une part<br />

la hauteur manométrique disponible entre l’avaloir et le point <strong>de</strong> décharge (h a<br />

dans la formule 12.5), et d’autre part la perte <strong>de</strong> charge occasionnée par les<br />

frottements et les singularités (= accessoires : tés, cou<strong>de</strong>s, ...).<br />

∆P res = ∆P disponible - ∆P pertes <strong>de</strong> charge<br />

Formule 12.4<br />

La hauteur manométrique disponible se calcule suivant la formule 12.5.<br />

∆P disponible = ∆h a . g . ρ<br />

Formule 12.5<br />

∆h = hauteur disponible entre l’avaloir et le point <strong>de</strong> décharge<br />

a<br />

ρ = <strong>de</strong>nsité <strong>de</strong> l’eau à 10°C : 1000 kg/m³<br />

g = accélération <strong>de</strong> la pesanteur : 9.81 (m/s²)<br />

Les pertes <strong>de</strong> charge sont calculées suivant la formule 12.6.<br />

∆P pertes <strong>de</strong> charge = ∑ (I. R + Z)<br />

Formule 12.6<br />

tracé 2<br />

tracé 1<br />

I = longueur du tracé (m)<br />

R = pertes <strong>de</strong> charge linéaires par frottement (Pa/m)<br />

Z = pertes <strong>de</strong> charge engendrées par les singularités (Pa)<br />

12.4 Dimensionnement<br />

Le calcul <strong>de</strong>s différents tracés doit commencer par le plus contraignant concernant<br />

les pertes <strong>de</strong> charges. Dans la plupart <strong>de</strong>s cas il s’agit du tracé comprenant<br />

l’avaloir le plus éloigné du point <strong>de</strong> décharge.<br />

Afin <strong>de</strong> calculer au mieux chacun <strong>de</strong>s tracés (avaloir - point <strong>de</strong> décharge) et<br />

d’atteindre l’objectif normé <strong>de</strong>s ± 100 mbar, on les subdivise en tronçons <strong>de</strong><br />

42<br />

TOEPASSINGEN EN ONTWERPRICHTLIJNEN - APPLICATIONS ET GENERALITES

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!