Mintzetan txertaketa bideratzen duten sekuentziak - Euskara

3. Kapitulua: Emaitzak eta eztabaida I
TM1-ek ANTS solutuaren askapena eragiten du peptido:lipido
proportzio (Ri) baxuetan 1:10000 erlazioan solutuen %16-a askatzen
da, eta 1:1000 erlazioan %50 baino gehiago. Hain erlazio baxuetan
askapena ematen baldin bada, besikulen apurketa peptido kantitate
masiboen gehipenaren ondorioz ez dela, iradokitzen du. Mintzaren
irazkortasuna mekanismo espezifiko baten ondorioz izan behar da. TM2
peptidoaren kantitate berdinak gehitzerakoan askapen adierazkorrik ez
da gertatzen.
Hurrengo irudietan lortzen diren emaitzek TM1-ek eragiten duen
solutuen askapena peptido:lipido erlazio baxuetan poro litiko, egonkor
eta diskretuen eraketaren bidez denaren ideia sendotzen dute. TM1-ek
ANTS solutua (425 Da.) enkapsulatuta duten besikulak (peptido:lipido)
erlazio baxuetan) oso ondo irazkortzen ditu, baina aldiz, FD-4
(MW:4000) eta FD-10 (MW:10000) solutuak enkapsulatuta dituzten
besikulak erlazio berdinetan ez ditu ondo irazkortzen (3.15 irudia).
Honek besikuletatik askatzen diren solutuak esklusio tamaina bat izan
behar dutela iradokitzen du.
3.15. Irudia: TM1 peptidoak eragiten duen PC LUV-en irazkortasuna. A)
Tamaina ezberdineko solutuen askapena. Erabili den TM1:PC erlazioa 1:5000 da. B)
Peptido:lipido erlazio ezberdinetan behatzen den ANTS/DPX askapena (zirkuluak eta
marra jarraia), FD-4 (karratuak eta marra ez jarraia) eta FD-10 (hirukiak eta
puntutxudun marra).
Solutu sarreraren esperimentuen bidezko, 3.15 irudiko emaitzek,
TM1 peptidoak poroak eragiten dituela ondorioztatu daiteke.
Peptidoaren txertaketaren ondorioz eratzen den poroa, solutuen
pasabidea baimenduko luke, mintz plasmatikoaren osotasuna galdu
115