You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ni J a i o n i n T z e n u n e a n hil zen nire ama, eta horregatik ez zen<br />
nire bizitza guztian deus ere izan ni eta betikotasunaren artean;<br />
haize latz eta beltz bat izaten zen beti nire atzean. Bizitzaren<br />
hasieran ez neukan hori hala izango zela jakiteko modurik;<br />
bizitzaren erdialdean bakarrik jakin nuen hori, jadanik gazte<br />
izan ez eta konturatu nintzenean gutxiago nituela lehenago<br />
ugari izan ohi nituen gauza batzuetatik, eta gehiago, berriz,<br />
ozta-ozta izanak nituen beste batzuetatik. Eta zer nuen irabazirik<br />
eta zer galdurik konturatzeak atzerantz eta aurrerantz begira<br />
jarri ninduen: nire hastapenean, aurpegia inoiz ikusia ez nion<br />
emakume hori zen, baina nire amaieran ez zen ezer ere, inor ere<br />
ez ni eta munduaren espazio beltzaren artean. Gogoak eman<br />
zidan orduan amildegi baten ertzean egona nintzela zutik neure<br />
bizitza guztian, galdu nuenak zaurgarri, gogor eta babesgabe<br />
egina ninduela; horretaz konturatzeak tristuraz, lotsaz eta neure<br />
buruaren alderako errukiz bete ninduen.<br />
<strong>Nire</strong> ama hil zenean, ni, haur txiki bat, babesgabe utzirik<br />
mundu osoaren aurrean, aitak hartu, eta bere arropak garbitzeko<br />
ordaintzen zion emakumearen kargu utzi ninduen. Posible da<br />
emakume horri azpimarratu izana zein alde zegoen bi fardelen<br />
artean: bata beraren haurra zen, ez munduan zuen haur<br />
bakarra, baina bai ordu arte emaztetzat hartua zuen emakume<br />
bakarrarekin zuen haur bakarra; bestea beraren arropa zikinak<br />
ziren. Bata bestea baino eztikiago erabiliko zuen, jarraibideak<br />
19