ﻣﺘﻮﺗﺮوﻛﺴﺎت ﻣﻨﻔﺮد ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﺎ ﺑﺎرداري ﻓﻮﺑﻼﺳﺘﻴﻚ و روش درﻣ
ﻣﺘﻮﺗﺮوﻛﺴﺎت ﻣﻨﻔﺮد ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﺎ ﺑﺎرداري ﻓﻮﺑﻼﺳﺘﻴﻚ و روش درﻣ
ﻣﺘﻮﺗﺮوﻛﺴﺎت ﻣﻨﻔﺮد ﺗﺰرﻳﻖ ﺑﺎ ﺑﺎرداري ﻓﻮﺑﻼﺳﺘﻴﻚ و روش درﻣ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
زهره ي<strong>و</strong>سفي<br />
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري با تزريق مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات منفرد<br />
1<br />
1<br />
(M.D.) صديقه آيتي ، (M.D.)<br />
عضلاني هفتگي <strong>و</strong> تزريق <strong>و</strong>ريدي هشت ر<strong>و</strong>زه<br />
1– گر<strong>و</strong>ه زنان <strong>و</strong> مامايي، بيمارستان قائم (عج)، دانشگاه عل<strong>و</strong>م پزشكي <strong>و</strong> خدمات بهداشتي درماني مشهد، مشهد، ايران.<br />
زمينه <strong>و</strong> هدف : در بيماريهاي تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك د<strong>و</strong>ران بارداري اساس درمان بعد از تخليه رحم ، در م<strong>و</strong>ارد لز<strong>و</strong>م شيمي درماني است .<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به عن<strong>و</strong>ان آنتاگ<strong>و</strong>نيست ف<strong>و</strong>ليك اسيد <strong>و</strong> يك تركيب آنتيمتاب<strong>و</strong>ليت <strong>و</strong> ضد سرطان ، در درمان بيماران مبتلا به بيماريهاي<br />
تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري نقش اصلي را<br />
دارد .<br />
تأثير شيمي درماني تك دار<strong>و</strong>يي با مت<strong>و</strong>تركسات در مبتلايان به بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك<br />
بارداري در گر<strong>و</strong>ه كم خطر <strong>و</strong> يا خطر مت<strong>و</strong>سط ثابت شده است <strong>و</strong> مطالعات زيادي براي كاهش سميت دار<strong>و</strong> <strong>و</strong> تعداد <strong>و</strong>يزيت كمتر<br />
طبعاً صرف هزينه<br />
بيماران <strong>و</strong><br />
<strong>و</strong> اتلاف <strong>و</strong>قت كمتر ر<strong>و</strong> به گسترش<br />
است .<br />
اين دار<strong>و</strong> با پاسخ مناسب درماني، سميت قابل قب<strong>و</strong>ل <strong>و</strong><br />
همچنين هزينه كم <strong>و</strong> پذيرش مطل<strong>و</strong>ب در بيمار ان همراه است . هدف اين مطالعه مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش تزريق عضلاني منفرد هفتگي <strong>و</strong><br />
تزريق <strong>و</strong>ريدي هشت ر<strong>و</strong>زه مت<strong>و</strong>تركسات در درمان بيماران مبتلا به بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
است .<br />
ر<strong>و</strong>ش بررسي : مطالعه حاضر يك مطالعه كارآزمايي باليني است . اين مطالعه در بخش سرطانشناسي زنان بيمارستان قائم (عج)<br />
كليه بيماران مبتلا به بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري در گر<strong>و</strong>ه كم خطر <strong>و</strong> يا با خطر<br />
مشهد به مدت<br />
3 سال (1380-83) انجام شد .<br />
مت<strong>و</strong>سط كه نياز به شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي داشتند انتخاب <strong>و</strong> به د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه تقسيم شدند . در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل<br />
33 بيمار<br />
تحت درمان تزريق<br />
<strong>و</strong>ريدي مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به ميزان 1mg به ازاي هر متر مربع از سطح بدن <strong>و</strong> ف<strong>و</strong>لينيك اسيد به ميزان 0/1mg به ازاي هر متر مربع از<br />
سطح بدن به ص<strong>و</strong>رت يك ر<strong>و</strong>ز در<br />
ميان ، ً جمعاً به مدت هشت ر<strong>و</strong>ز<br />
قرار گرفتند <strong>و</strong> در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م<br />
14 بيمار<br />
با ر<strong>و</strong>ش تزريق منفرد<br />
عضلاني هفتگي مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به ميزان 50mg به ازاي هر مترمربع از سطح بدن درمان شدند . د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه بيماران از نظر سن، تعداد<br />
بارداري ،<br />
گر<strong>و</strong>ههاي خ<strong>و</strong>ني <strong>و</strong> مشخصات بافتشناسي <strong>و</strong> فاصله حاملگي اخير تا شر<strong>و</strong>ع درمان با هم مشابه ب<strong>و</strong>دند . نتايج حاصل با<br />
استفاده از نرم افزار SPSS آناليز شد <strong>و</strong> جهت بررسي آماري از آزم<strong>و</strong>ن<br />
گرفته شد <strong>و</strong> معنيدار تلقي گرديد.<br />
t<br />
<strong>و</strong> χ 2 استفاده، ضريب اطمينان مطالعه<br />
%95<br />
p≤0/05<br />
نتايج : ميانگين سني در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل<br />
د<strong>و</strong>ره در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل<br />
گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل<br />
گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م<br />
25/38±7/33 <strong>و</strong><br />
در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م<br />
25/7±7/52 سال ب<strong>و</strong>د .<br />
%54/5<br />
<strong>و</strong> در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م<br />
ب<strong>و</strong>د %28/5<br />
.(p=0/018)<br />
%9/9<br />
<strong>و</strong> در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م<br />
ب<strong>و</strong>د %42/1<br />
.(p=0/001)<br />
در نظر<br />
پاسخ به شيمي درماني در كمتر از چهار<br />
تعداد م<strong>و</strong>ارد نياز به افزايش يك <strong>و</strong> نيم برابر ميزان دار<strong>و</strong> در<br />
تغيير دار<strong>و</strong> از مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به اكتين<strong>و</strong>مايسين D در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل<br />
%6/6<br />
ب<strong>و</strong>د %7/1<br />
<strong>و</strong>ينكريستين) در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل<br />
(p=0/715)<br />
<strong>و</strong> نياز به رژيم<br />
EMA-CO<br />
%9/9<br />
<strong>و</strong> در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م<br />
ب<strong>و</strong>د %14/2<br />
طي مدت پيگيري هيچگ<strong>و</strong>نه ع<strong>و</strong>دي در د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه مشاهده نشد .<br />
<strong>و</strong> در<br />
(ات<strong>و</strong>پ<strong>و</strong>سايد، مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات، اكتين<strong>و</strong>مايسين D، سيكل<strong>و</strong>فسفاميد <strong>و</strong><br />
.(p=0/656)<br />
در نهايت در هر د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه بهب<strong>و</strong>دي كامل پيدا شد <strong>و</strong> در<br />
نتيجهگيري : ر<strong>و</strong>ش تزريق عضلاني منفرد هفتگي ، ر<strong>و</strong>شي مفيد ، كم هزينه <strong>و</strong> قابل قب<strong>و</strong>ل با سميت دار<strong>و</strong>يي كمتر نسبت به رژيم تزريق<br />
<strong>و</strong>ريدي هشت ر<strong>و</strong>زه است <strong>و</strong> در كليه مراكز براي بيماران مبتلا به بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري با خطر كم <strong>و</strong> مت<strong>و</strong>سط كه نياز به<br />
شيمي درماني تك دار<strong>و</strong>يي د ارند قابل انجام<br />
ميباشد .<br />
Downloaded from http://www.jri.ir<br />
كليد <strong>و</strong>اژگان : بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري ، مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات ، اكتين<strong>و</strong>مايسين ،EMA-CO ، D شيمي درماني ، ه<strong>و</strong>رم<strong>و</strong>ن گ<strong>و</strong>ناد<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>پين<br />
جفتي ، بيماري متاستاتيك تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري ، م<strong>و</strong>ل هيداتيفرم .<br />
مسئ<strong>و</strong>ل مكاتبه : دكتر زهره ي<strong>و</strong>سفي، گر<strong>و</strong>ه زنان <strong>و</strong> مامايي، بيمارستان قائم (عج)، مشهد، ايران .<br />
پست الكتر<strong>و</strong>نيك : yahoo.com ff_vahid @<br />
فصلنامه بار<strong>و</strong>ري <strong>و</strong> نابار<strong>و</strong>ري/ پاييز 85 صفحات 283- 276
؛ (<br />
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
زمينه <strong>و</strong> هدف<br />
بيماريهاي تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري طيف <strong>و</strong>سيعي از<br />
بيماريهاي<br />
د<strong>و</strong>ران بارداري است كه ً عم<strong>و</strong>ما با<br />
پر<strong>و</strong>ليفراسي<strong>و</strong>ن تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك غيرطبيعي همراه ب<strong>و</strong>ده <strong>و</strong><br />
از م<strong>و</strong>ل هيداتيفرم خ<strong>و</strong>شخيم تا ك<strong>و</strong>ري<strong>و</strong>كارسين<strong>و</strong>م بدخيم<br />
را شامل ميش<strong>و</strong>د. بيماريهاي تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
مشتمل بر بدخيميهاي نادري هستند كه حساسيت<br />
خاصي به دار<strong>و</strong>هاي ضد سرطاني به <strong>و</strong>يژه شيميدرماني<br />
دارا ميباشند <strong>و</strong> حتي در م<strong>و</strong>ارد پيشرفته بيماري<br />
<strong>و</strong> متاستازهاي متعدد با شيميدرماني بهب<strong>و</strong>دي كامل<br />
ديده ميش<strong>و</strong>د به ط<strong>و</strong>ريكه بيمار ميت<strong>و</strong>اند بعد از<br />
درمان <strong>و</strong> پيگيري مناسب زندگي طبيعي <strong>و</strong> بار<strong>و</strong>ري<br />
دكتر ي<strong>و</strong>سفي <strong>و</strong> ...<br />
1)<br />
مطل<strong>و</strong>ب داشته باشد .<br />
انتخاب شيميدرماني به ط<strong>و</strong>ر نامناسب منجر به شكست<br />
درمان <strong>و</strong> كاهش ميزان بهب<strong>و</strong>دي در بيماران ميش<strong>و</strong>د .<br />
در ص<strong>و</strong>رتيكه شيميدرماني بيماران تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك<br />
كم خطر يا با خطر مت<strong>و</strong>سط به ط<strong>و</strong>ر صحيح <strong>و</strong> به م<strong>و</strong>قع<br />
انجام ش<strong>و</strong>د از تعداد بيماراني كه نياز به شيميدرماني<br />
چند دار<strong>و</strong>يي كه خ<strong>و</strong>د با افزايش خطر سرطانهاي ثان<strong>و</strong>يه<br />
همراه هستند كاسته خ<strong>و</strong>اهد شد . ميزان بهب<strong>و</strong>دي بيماران<br />
تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك در م<strong>و</strong>ارد كم خطر بيماري<br />
گزارش شده است<br />
به درمان را<br />
%74-98<br />
.(2) Wong <strong>و</strong><br />
%99-100<br />
همكاران ميزان پاسخ<br />
گزارش كردهاند. در بررسي<br />
انجام شده در سال 2006 ميزان بهب<strong>و</strong>دي<br />
%100<br />
براي گر<strong>و</strong>ه كم خطر <strong>و</strong>%80 براي گر<strong>و</strong>ه پرخطر<br />
ذكر شده است (3). نظريات متفا<strong>و</strong>تي براي انتخاب<br />
مناسب دار<strong>و</strong>ي شيميدرماني <strong>و</strong> همچنين تأثير دار<strong>و</strong> <strong>و</strong><br />
ع<strong>و</strong>ارض آن <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د دارد . شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي براي<br />
بيماريهاي تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بد<strong>و</strong>ن متاستاز يا گر<strong>و</strong>ه<br />
متاستاتيك كم خطر تج<strong>و</strong>يز<br />
ميش<strong>و</strong>د .<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong><br />
ساير دار<strong>و</strong>ها بهخص<strong>و</strong>ص اكتين<strong>و</strong>ماسينD ً معم<strong>و</strong>لا با<br />
ميزان بهب<strong>و</strong>دي ً نسبتا زيادي همراه هستند .<br />
يكي از دار<strong>و</strong>هاي م<strong>و</strong>ٔثر در شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي،<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات است ؛ كه به ص<strong>و</strong>رت تزريق عضلاني ،<br />
خ<strong>و</strong>راكي يا <strong>و</strong>ريدي همراه با ف<strong>و</strong>لينيك اسيد استفاده<br />
ميش<strong>و</strong>د .<br />
(4) . است<br />
نتايج درماني در هر سه<br />
تقريباً مشابه<br />
ر<strong>و</strong>ش<br />
با تزريق عضلاني هفتگي مشكلات بستري <strong>و</strong><br />
هزينه درمان كمتر خ<strong>و</strong>اهد شد<br />
. (5)<br />
Gleeson <strong>و</strong><br />
همكاران در مطالعهاي به منظ<strong>و</strong>ر مقايسه<br />
تزريق منفرد مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات عضلاني هفتگي با تزريق<br />
عضلاني يك ر<strong>و</strong>ز در ميان مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong> ف<strong>و</strong>لينيك<br />
اسيد نشان دادند كه تزريق يك د<strong>و</strong>ز در هفته نسبت<br />
به تزريق هشت د<strong>و</strong>ز اثر مشابه دارد <strong>و</strong> سميت دار<strong>و</strong>يي با<br />
اين ر<strong>و</strong>ش كمتر است<br />
مطالعه<br />
.(6)<br />
Garret <strong>و</strong><br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات<br />
همكاران نشان داد كه تزريق <strong>و</strong>ريدي<br />
1<br />
به ص<strong>و</strong>رت انف<strong>و</strong>زي<strong>و</strong>ن ر<strong>و</strong>شي م<strong>و</strong>ٔثر <strong>و</strong> قابل<br />
.(7)<br />
تحمل در بيماران است مطالعه ديگري نشان داد كه<br />
با تج<strong>و</strong>يز هفتگي مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong> ف<strong>و</strong>لينيك اسيد از<br />
بيمار، نفر بهب<strong>و</strong>دي كامل يافتند (8).<br />
همكاران در مطالعه اي گزارش كردند كه با تج<strong>و</strong>يز<br />
15<br />
Homesley <strong>و</strong><br />
14<br />
عضلاني منفرد هفتگي مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات در<br />
%81<br />
. (4)<br />
از م<strong>و</strong>ارد<br />
پاسخ درماني كامل به دست آمد<br />
با ت<strong>و</strong>جه به شرايط اقتصادي كش<strong>و</strong>ر ، تج<strong>و</strong>يز هفتگي<br />
) كي عضلاني<br />
د<strong>و</strong>ز دار<strong>و</strong>) در مقايسه با درمان تزريق در<br />
پنج ر<strong>و</strong>ز به ص<strong>و</strong>رت عضلاني يا تزريق در هشت ر<strong>و</strong>ز به<br />
نظرميرسد .<br />
ص<strong>و</strong>رت <strong>و</strong>ريدي ، ر<strong>و</strong>ش مناسبتري به هدف<br />
از اين مطالعه بررسي ميزان پاسخ بيماران مبتلا به<br />
بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري ن<strong>و</strong>ع كمخطر <strong>و</strong> با خطر<br />
مت<strong>و</strong>سط به تزريق عضلاني مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات يك ر<strong>و</strong>ز در<br />
هفته <strong>و</strong> مقايسه آن با تزريق <strong>و</strong>ريدي هشت ر<strong>و</strong>زه اين<br />
ميباشد . دار<strong>و</strong><br />
ر<strong>و</strong>ش بررسي<br />
2<br />
اين مطالعه كارآزمايي باليني طي مدت سه سال<br />
(1380-83)<br />
در بخش انك<strong>و</strong>ل<strong>و</strong>ژي زنان) بيمارستان<br />
1- Infusion<br />
2- Clinical trial<br />
Downloaded from http://www.jri.ir<br />
277<br />
فصلنامه بار<strong>و</strong>ري <strong>و</strong> نابار<strong>و</strong>ري/ پاييز 85
<strong>و</strong>5<br />
<strong>و</strong>6<br />
،3،1<br />
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
قائم (عج) در مشهد انجام شد . اطلاعات با استفاده از<br />
پرسشنامه جمعآ<strong>و</strong>ري شد كه ت<strong>و</strong>سط پزشك مسئ<strong>و</strong>ل<br />
تكميل ميشد <strong>و</strong> شامل اطلاعات سن بيمار ، فاصله زماني<br />
شر<strong>و</strong>ع بارداري قبلي تا تشخيص بيماري، سطح<br />
ه<strong>و</strong>رم<strong>و</strong>ن گ<strong>و</strong>ناد<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>پين جفتي، گر<strong>و</strong>ه خ<strong>و</strong>ني، اندازه<br />
ت<strong>و</strong>م<strong>و</strong>ر، محل متاستاز، تعداد متاستاز <strong>و</strong> سابقه<br />
شيميدرماني ب<strong>و</strong>د. جامعه م<strong>و</strong>رد مطالعه ، كليه بيماران<br />
مبتلا به بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري با نياز به<br />
شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي ب<strong>و</strong>دند . معيار نياز به<br />
شيميدرماني، افزايش ميزان ه<strong>و</strong>رم<strong>و</strong>ن β-hCG يا عدم<br />
كاهش ميزان آن <strong>و</strong> يا ثابت ب<strong>و</strong>دن مقدار آن در چند نم<strong>و</strong>نه<br />
مت<strong>و</strong>الي هفتگي ب<strong>و</strong>د. كليه بيماران با شرايط ف<strong>و</strong>ق، ابتدا از<br />
نظر متاستاز <strong>و</strong>اژن <strong>و</strong> <strong>و</strong>ضعيت درگيري جسم رحم<br />
معاينه <strong>و</strong>اژينال شدند. سپس بررسيهاي تكميلي از نظر<br />
درگيري مناطق د<strong>و</strong>ر دست در معرض خطر متاستاز<br />
يعني كبد، ريه <strong>و</strong> مغز انجام شد <strong>و</strong> براساس سيستم<br />
1<br />
WHO امتيازبندي بيماران ص<strong>و</strong>رت گرفت. در اين<br />
سيستم معيارهاي م<strong>و</strong>رد بررسي شامل: سن بيمار،<br />
فاصله زماني از شر<strong>و</strong>ع بارداري قبلي تا تشخيص<br />
بيماري، سطح ه<strong>و</strong>رم<strong>و</strong>ن گ<strong>و</strong>ناد<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>پين جفتي، گر<strong>و</strong>ه<br />
خ<strong>و</strong>ني، اندازه ت<strong>و</strong>م<strong>و</strong>ر، محل متاستاز، تعداد متاستاز <strong>و</strong><br />
سابقه شيميدرماني قبلي ميباشد <strong>و</strong> براساس امتياز<br />
حاصل بيماران به سه گر<strong>و</strong>ه كم خطر، با خطر مت<strong>و</strong>سط <strong>و</strong><br />
پر خطر تقسيم ميش<strong>و</strong>ند. در اين مطالعه نيز بيماران با<br />
امتياز در گر<strong>و</strong>ه كم خطر <strong>و</strong> با امتياز در گر<strong>و</strong>ه<br />
دكتر ي<strong>و</strong>سفي <strong>و</strong> ...<br />
1 mg/kg<br />
0/1mg/kg در<br />
Ebewe ،Austria<br />
8<br />
،4،2<br />
β-hCG<br />
4-6<br />
1-3<br />
با خطر مت<strong>و</strong>سط <strong>و</strong> امتياز 7 به بالا در گر<strong>و</strong>ه پرخطر قرار<br />
گرفتند. گر<strong>و</strong>ه كمخطر <strong>و</strong> بعضي از افراد در گر<strong>و</strong>ه با خطر<br />
مت<strong>و</strong>سط كه ملزم به استفاده از شيميدرماني تك<br />
دار<strong>و</strong>يي ب<strong>و</strong>دند تحت شيميدرماني قرار گرفتند. كليه<br />
اطلاعات لازم براي امتيازبندي براساس سيستم WHO<br />
از پر<strong>و</strong>نده بيماران استخراج شد. در ابتدا آزمايشاتي<br />
براي بررسي عملكرد كبد، كليه <strong>و</strong> مغز استخ<strong>و</strong>ان در اين<br />
بيماران انجام شد. ر<strong>و</strong>ش تخصيص بيماران به د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه<br />
به ط<strong>و</strong>ر ط<strong>و</strong>لي ص<strong>و</strong>رت گرفت. در د<strong>و</strong> سال ا<strong>و</strong>ل مطالعه<br />
طبق ر<strong>و</strong>ش استاندارد بينالمللي <strong>و</strong> مرس<strong>و</strong>م،<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به ص<strong>و</strong>رت تزريق <strong>و</strong>ريدي يك ر<strong>و</strong>ز در<br />
ميان يعني ر<strong>و</strong>زهاي 7 به ميزان<br />
ر<strong>و</strong>زهاي<br />
<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>لينيك اسيد به ميزان<br />
تج<strong>و</strong>يز شد. (آمپ<strong>و</strong>ل مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong> ف<strong>و</strong>لينيك<br />
ب<strong>و</strong>دند). بعد از<br />
اسيد هر د<strong>و</strong> محص<strong>و</strong>ل<br />
پايان شيميدرماني،β-hCG هفتگي به ر<strong>و</strong>ش<br />
رادي<strong>و</strong>ايمن<strong>و</strong>اسي كنترل شد. براساس تغيير ميزان<br />
تكرار د<strong>و</strong>رههاي شيميدرماني هر د<strong>و</strong> هفته<br />
يكبار ب<strong>و</strong>د. در ص<strong>و</strong>رتي كه كاهش β-hCG در حد مطل<strong>و</strong>ب<br />
نب<strong>و</strong>د (كاهش به ميزان يك لگاريتم در مدت<br />
18 ر<strong>و</strong>ز)<br />
ميزان دار<strong>و</strong> به يك <strong>و</strong> نيم برابر مقدار قبل افزايش داده<br />
ميشد <strong>و</strong> اگر د<strong>و</strong> هفته بعد پاسخ به درمان<br />
ً مجددا<br />
نامناسب ب<strong>و</strong>د تغيير درمان با تع<strong>و</strong>يض ن<strong>و</strong>ع دار<strong>و</strong> يعني از<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به اكتين<strong>و</strong>مايسين D به ميزان<br />
1/25mg<br />
به ازاي هر متر مربع از سطح بدن به ص<strong>و</strong>رت تزريق<br />
<strong>و</strong>ريدي آهسته انجام ميشد <strong>و</strong> در ص<strong>و</strong>رت عدم پاسخ به<br />
اين تركيب، رژيم شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي به چند<br />
دار<strong>و</strong>يي تغيير مييافت. در اين مركز در ابتدا از رژيم<br />
3<br />
2<br />
MAC <strong>و</strong> سپس از رژيم EMA-CO استفاده شد.<br />
چ<strong>و</strong>ن بيماران م<strong>و</strong>رد مطالعه در طي هشت ر<strong>و</strong>ز<br />
شيميدرماني در بخش بستري ب<strong>و</strong>دند، با ت<strong>و</strong>جه به هزينه<br />
بستري <strong>و</strong> ط<strong>و</strong>ل مدت درمان <strong>و</strong> صرف <strong>و</strong>قت بيمار <strong>و</strong><br />
پزشك، براساس مطالعات جديدتر كه ر<strong>و</strong>ش تزريق<br />
هفتگي يك ر<strong>و</strong>زه مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات را با نتايج مشابه<br />
گزارش ميكردند در سال س<strong>و</strong>م مطالعه تصميم گرفته<br />
شد كه شيميدرماني به ص<strong>و</strong>رت تزريق عضلاني منفرد<br />
هفتگي مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات انجام ش<strong>و</strong>د.<br />
2- Methotrexate. Actinomycin- Cyclophosphomide<br />
3- Etoposide- methotrexate- Actinomycin-<br />
Cyclophosphamide- vincristine<br />
1- Score<br />
Downloaded from http://www.jri.ir<br />
فصلنامه بار<strong>و</strong>ري <strong>و</strong> نابار<strong>و</strong>ري/ پاييز 85<br />
278
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
مدت بستري بيماران يك ر<strong>و</strong>ز در هفته ب<strong>و</strong>د. لذا كليه<br />
بيماران مراجعهكننده نيازمند به شيميدرماني تك<br />
دار<strong>و</strong>يي (گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م) يك تزريق عضلاني هفتگي<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به مقدار 50mg به ازاي هر متر مربع از<br />
سطح بدن دريافت كرده <strong>و</strong> هفته بعد جهت شيميدرماني<br />
ً مجددا مراجعه ميكردند. در اين بيماران نيز در ص<strong>و</strong>رت<br />
كاهش نامناسب β-hCG ميزان دار<strong>و</strong> به يك <strong>و</strong> نيم برابر<br />
ميزان قبلي افزايش داده ميشد <strong>و</strong> در ص<strong>و</strong>رت عدم پاسخ<br />
مناسب ً مجددا ن<strong>و</strong>ع دار<strong>و</strong> به اكتين<strong>و</strong>مايسين D تغيير<br />
مييافت <strong>و</strong> در ص<strong>و</strong>رت عدم پاسخ با <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د تغيير ن<strong>و</strong>ع<br />
دار<strong>و</strong>، از رژيم شيميدرماني چند<br />
دكتر ي<strong>و</strong>سفي <strong>و</strong> ...<br />
دار<strong>و</strong>يي EMA-CO<br />
استفاده ميشد.<br />
در هر حال با هر ر<strong>و</strong>ش درماني، بعد از طبيعي شدن<br />
،β-hCG يك د<strong>و</strong>ره شيميدرماني اضافه در م<strong>و</strong>ارد رژيم<br />
تك دار<strong>و</strong>يي در گر<strong>و</strong>ه كم خطر انجام ميشد <strong>و</strong> در گر<strong>و</strong>ه<br />
با خطر مت<strong>و</strong>سط <strong>و</strong> يا در م<strong>و</strong>ارد استفاده از تركيب چند<br />
دار<strong>و</strong>يي، د<strong>و</strong> يا سه د<strong>و</strong>ره درمان اضافي انجام ميشد.<br />
بعد از رسيدن β-hCG به حد طبيعي درسه هفته مت<strong>و</strong>الي،<br />
تكرار بررسي β-hCG به ص<strong>و</strong>رت ماهيانه انجام ميشد.<br />
اندازهگيري β-hCG ماهيانه در گر<strong>و</strong>ه كم خطر <strong>و</strong> يا با<br />
خطر مت<strong>و</strong>سط بيماري تا يكسال <strong>و</strong> در م<strong>و</strong>ارد پر خطر<br />
بيماري به مدت<br />
2 سال<br />
بيماران از ر<strong>و</strong>ش پيشگيري از<br />
ادامه يافت. در طي مدت پيگيري<br />
بارداري كه ً ترجيحا قرص<br />
پيشگيري از بارداري ب<strong>و</strong>د استفاده ميكردند.<br />
در پايان نتايج د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه با استفاده از آزم<strong>و</strong>ن t مستقل <strong>و</strong><br />
χ 2 م<strong>و</strong>رد<br />
SPSS<br />
%95<br />
بررسي قرار گرفتند. با استفاده از نرم افزار<br />
محاسبات آماري انجام <strong>و</strong> سطح اطمينان مطالعه<br />
در نظر گرفته شد.<br />
تلقي گرديد.<br />
p
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
دكتر ي<strong>و</strong>سفي <strong>و</strong> ...<br />
جد<strong>و</strong>ل - 1 مشخصات بيماران مبتلا به بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري تحت شيميدرماني در د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه م<strong>و</strong>رد مطالعه در بخش زنان بيمارستان قائم (عج) مشهد، -1380 83<br />
مشخصات<br />
بيماران<br />
گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل<br />
گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م<br />
تعداد<br />
بيماران<br />
ميانگين سني<br />
(سال)<br />
ميانگين تعداد<br />
بارداريها<br />
شايعترين گر<strong>و</strong>ه<br />
خ<strong>و</strong>ني (درصد)<br />
آسيبشناسي م<strong>و</strong>ل<br />
هيداتيفر<strong>و</strong>م كامل (%)<br />
سابقه بارداري<br />
ترم<br />
تشخيص تا شر<strong>و</strong>ع شيمي<br />
درماني كمتر از 3 ماه<br />
گر<strong>و</strong>ه كم خطر<br />
%21/2<br />
%42<br />
p=0/032<br />
%97<br />
%71/5<br />
p=0/143<br />
6/6<br />
7/1<br />
p=0/281<br />
%86/8<br />
%92/9<br />
p=0/609<br />
B=42/4<br />
A,O=41/6<br />
p=0/837<br />
2/16<br />
2/36<br />
p=0/173<br />
25/7<br />
25/47<br />
p=0/817<br />
33<br />
14<br />
p= 0/006<br />
%7/1<br />
بهب<strong>و</strong>دي كامل يافت <strong>و</strong> بيمار ديگر نياز به رژيم<br />
EMA-EP پيدا<br />
%8/8<br />
كرد.<br />
افراد نياز به هيستركت<strong>و</strong>مي پيدا كردند كه اين<br />
جراحي به علت عدم پاسخ مناسب به شيميدرماني <strong>و</strong><br />
محد<strong>و</strong>د ب<strong>و</strong>دن ضايعه در رحم <strong>و</strong> عدم تمايل به بار<strong>و</strong>ري<br />
مجدد انجام شد.<br />
%24/2<br />
افراد حين درمان <strong>و</strong> يا بعد از پايان درمان براي<br />
پيگيري مراجعه نكردند. باقي بيماران تا د<strong>و</strong> سال بعد از<br />
درمان تحت پيگيري مرتب ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong> همگي بهب<strong>و</strong>د يافتند <strong>و</strong><br />
در اين مدت ع<strong>و</strong>د در هيچ يك از افراد ديده نشد.<br />
در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م، چهارده بيمار با طيف سني<br />
17 تا 45<br />
25/7±7/52 سال<br />
<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د داشتند.<br />
سال <strong>و</strong> ميانگين سني<br />
تعداد بارداري در اين گر<strong>و</strong>ه نيز از يك تا هفت بار متغير<br />
2/36 ب<strong>و</strong>د. %35/3<br />
افراد<br />
ب<strong>و</strong>د. ميانگين تعداد بارداريها<br />
در ا<strong>و</strong>لين بارداري <strong>و</strong> در بارداري د<strong>و</strong>م به بيماري<br />
%28<br />
مبتلا شده ب<strong>و</strong>دند. شي<strong>و</strong>ع گر<strong>و</strong>ههاي خ<strong>و</strong>ني A <strong>و</strong>O هر كدام<br />
%41/6<br />
%8/3<br />
<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ههاي خ<strong>و</strong>ني AB <strong>و</strong>B هم هر كدام<br />
ب<strong>و</strong>د.<br />
فاصله آخرين بارداري تا شر<strong>و</strong>ع درمان در<br />
م<strong>و</strong>ارد كمتر از چهارماه <strong>و</strong> در<br />
ماه ب<strong>و</strong>د.<br />
%71/5<br />
%21/4<br />
بين چهار تا شش<br />
از نظر بافتشناسي بيماران مبتلا به م<strong>و</strong>ل ناقص<br />
ب<strong>و</strong>دند <strong>و</strong> بقيه م<strong>و</strong>ارد م<strong>و</strong>ل كامل داشتند.<br />
%7/1 م<strong>و</strong>ارد<br />
بيماري بدنبال بارداري ترم ايجاد شده ب<strong>و</strong>د. افراد %42<br />
در گر<strong>و</strong>ه كم خطر <strong>و</strong> بقيه در گر<strong>و</strong>ه با خطر مت<strong>و</strong>سط قرار<br />
داشتند. مشخصات بيماران د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه به تفكيك در جد<strong>و</strong>ل<br />
1 نشان داده شده است.<br />
11<br />
2<br />
تعداد د<strong>و</strong>رههاي شيميدرماني از تا د<strong>و</strong>ره متفا<strong>و</strong>ت<br />
<strong>و</strong> مت<strong>و</strong>سط تعداد د<strong>و</strong>رههاي شيميدرماني 4/3 د<strong>و</strong>ره ب<strong>و</strong>د.<br />
يك بيمار بهدنبال بارداري ترم به<br />
شيميدرماني احتياج پيدا كرد.<br />
11 د<strong>و</strong>ره<br />
%28/5<br />
افراد به كمتر از<br />
4<br />
د<strong>و</strong>ره شيميدرماني نياز پيدا كردند. نياز به افزايش يك<br />
<strong>و</strong> نيم برابر ميزان دار<strong>و</strong> در%42/1 م<strong>و</strong>ارد <strong>و</strong> تغيير ن<strong>و</strong>ع<br />
دار<strong>و</strong> به اكتين<strong>و</strong>مايسين در<br />
%7/1<br />
EMA-CO در %14/2<br />
م<strong>و</strong>ارد <strong>و</strong> نياز به رژيم<br />
م<strong>و</strong>ارد ديده شد (جد<strong>و</strong>ل<br />
.(2<br />
%14/3<br />
جد<strong>و</strong>ل - 2 مقايسه نتايج شيميدرماني در بيماران تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري تحت شيمي<br />
درماني در د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه م<strong>و</strong>رد مطالعه در بخش زنان بيمارستان قائم (عج)مشهد، 1380-83<br />
گر<strong>و</strong>ه<br />
متغير<br />
پاسخ به شيميدرماني در كمتر از چهار د<strong>و</strong>ره<br />
تعداد م<strong>و</strong>ارد نياز به افزايش يك <strong>و</strong> نيم برابر ميزان دار<strong>و</strong><br />
تبديل مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به اكتين<strong>و</strong>مايسين D<br />
تبديل به رژيم EMA-CO<br />
تبديل به رژيم EMA-EP<br />
بيماران بعد از پايان درمان پيگيري نداشتند <strong>و</strong><br />
بقيه بيماران كه تا يكسال بعد از درمان تحت پيگيري<br />
ب<strong>و</strong>دند همگي بهب<strong>و</strong>دي كامل يافته <strong>و</strong> ع<strong>و</strong>د در هيچ يك از<br />
بيماران مشاهده نشد.<br />
بررسي آزمايشگاهي حين درمان از نظر فعاليت مغز<br />
استخ<strong>و</strong>ان، كبد <strong>و</strong> كليه در هيچ يك از بيماران د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه<br />
عارضه مهمي را نشان نداد. تنها عارضه مشكل ساز،<br />
در هر د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه از بيماران طاسي سر ب<strong>و</strong>د كه بعد از<br />
پايان درمان در مدت پيگيري ً تقريبا در همه م<strong>و</strong>ارد<br />
برگشت كامل داشت.<br />
بحث<br />
براي شيميدرماني بيماران مبتلا به بيماري<br />
تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري با يا بد<strong>و</strong>ن متاستاز در گر<strong>و</strong>ه<br />
كمخطر يا با خطر مت<strong>و</strong>سط، دار<strong>و</strong>هاي مختلفي م<strong>و</strong>رد<br />
p-value<br />
0/018<br />
0/001<br />
0/715<br />
0/656<br />
0/002<br />
د<strong>و</strong>م (%)<br />
28/5<br />
42/1<br />
7/1<br />
14/2<br />
____<br />
ا<strong>و</strong>ل (%)<br />
54/5<br />
9/9<br />
6/6<br />
9/9<br />
6/6<br />
Downloaded from http://www.jri.ir<br />
فصلنامه بار<strong>و</strong>ري <strong>و</strong> نابار<strong>و</strong>ري/ پاييز 85<br />
280
؛)<br />
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
استفاده قرار گرفته است. رژيم شيميدرماني در اين<br />
بيماران ً معم<strong>و</strong>لا تك دار<strong>و</strong>يي است <strong>و</strong> از دار<strong>و</strong>هاي م<strong>و</strong>رد<br />
استفاده، ميت<strong>و</strong>ان از مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong><br />
نام برد<br />
دكتر ي<strong>و</strong>سفي <strong>و</strong> ...<br />
اكتين<strong>و</strong>مايسين D<br />
.(8،9)<br />
اكتين<strong>و</strong>مايسين D به ص<strong>و</strong>رت تزريقي <strong>و</strong>ريدي به ميزان<br />
1/25mg<br />
ميش<strong>و</strong>د<br />
به ازاي هر متر مربع از سطح بدن استفاده<br />
.(10)<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات يك تركيب آنتيمتاب<strong>و</strong>ليت<br />
است كه مدتهاي ط<strong>و</strong>لاني به عن<strong>و</strong>ان دار<strong>و</strong>ي خط ا<strong>و</strong>ل<br />
شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي بكار برده شده است. ر<strong>و</strong>ش<br />
تج<strong>و</strong>يز دار<strong>و</strong> به ص<strong>و</strong>رت خ<strong>و</strong>راكي، عضلاني <strong>و</strong> <strong>و</strong>ريدي<br />
(9). است در ر<strong>و</strong>ش تزريق <strong>و</strong>ريدي، مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات<br />
به تنهايي با د<strong>و</strong>ز معم<strong>و</strong>ل، مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات با مقادير زياد با<br />
1<br />
تزريق <strong>و</strong>ريدي به ص<strong>و</strong>رت تزريق <strong>و</strong>ريدي به همراه<br />
ف<strong>و</strong>لنييك اسيد استفاده شده است. تزريق عضلاني 5<br />
ر<strong>و</strong>زه به ف<strong>و</strong>اصل د<strong>و</strong> هفته <strong>و</strong> تزريق منفرد عضلاني<br />
هفتگي هم استفاده شده است. نتايج درماني در همه<br />
ر<strong>و</strong>شها ً تقريبا مشابه است<br />
.(11-17)<br />
ر<strong>و</strong>ش تزريق در اين مطالعه به ص<strong>و</strong>رت تزريق هشت<br />
ر<strong>و</strong>زه مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong> ف<strong>و</strong>لينيك اسيد بهص<strong>و</strong>رت يك ر<strong>و</strong>ز<br />
در ميان در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل <strong>و</strong> تزريق منفرد عضلاني هفتگي<br />
در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م ب<strong>و</strong>د.<br />
مطالعات مختلف نشان دادهاند كه در م<strong>و</strong>ارد تج<strong>و</strong>يز<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به تنهايي در مقابل تج<strong>و</strong>يز مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات<br />
به همراه ف<strong>و</strong>لينيك اسيد، گرچه داراي مسم<strong>و</strong>ميت دار<strong>و</strong>يي<br />
كمتري ميباشد؛ <strong>و</strong>لي اثر بخشي دار<strong>و</strong> نيز كمتر <strong>و</strong><br />
بهب<strong>و</strong>دي در زمان ط<strong>و</strong>لانيتري حاصل خ<strong>و</strong>اهد شد (15).<br />
عقيده بر اين است كه در م<strong>و</strong>ارد تزريق پنج ر<strong>و</strong>زه،<br />
سل<strong>و</strong>لهاي بيشتري در سيكل درماني قرار ميگيرند <strong>و</strong><br />
نتايج حاصله بهتر خ<strong>و</strong>اهد ب<strong>و</strong>د<br />
.(18،19)<br />
بهنظر ميرسد كه در درمان مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong><br />
اكتين<strong>و</strong>مايسين D نتايج عالي <strong>و</strong> بهب<strong>و</strong>دي مطل<strong>و</strong>ب با<br />
مسم<strong>و</strong>ميت دار<strong>و</strong>يي در حد تحمل ايجاد ش<strong>و</strong>د<br />
در مطالعه انجام شده ت<strong>و</strong>سط<br />
Hoffman <strong>و</strong><br />
همكاران<br />
گزارش شد كه با تج<strong>و</strong>يز عضلاني مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات به<br />
ميزان 40mg به ازاي هر متر مربع از سطح بدن <strong>و</strong><br />
افزايش هفتگي ميزان دار<strong>و</strong> تا حداكثر<br />
%60 ،60mg<br />
بيماران در مدت 8 هفته بهب<strong>و</strong>دي كامل پيدا كردند (22).<br />
در مطالعه Matsui <strong>و</strong> همكاران گزارش شده است<br />
كه مت<strong>و</strong>سط د<strong>و</strong>رههاي م<strong>و</strong>رد نياز براي پاسخ كامل به<br />
شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي با مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات<br />
در 6/5 <strong>و</strong><br />
اكتين<strong>و</strong>ماسين 4/5 د<strong>و</strong>ره ب<strong>و</strong>ده است. بررسيهاي ساير<br />
متخصصين نشان داده است كه تعداد مت<strong>و</strong>سط<br />
سيكل درمان براي پاسخ كامل لازم است<br />
در مطالعه حاضر بيماران از گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل <strong>و</strong><br />
2-8<br />
%28/5<br />
.(17)<br />
%54/5<br />
از گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م در كمتر از<br />
4<br />
د<strong>و</strong>ره با شيميدرماني<br />
بهب<strong>و</strong>دي كامل داشتند كه اختلاف از نظر آماري معنيدار<br />
است مطالعه ديگري نشان داده است كه با<br />
تزريق هشت ر<strong>و</strong>زه مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong>ريدي <strong>و</strong> ف<strong>و</strong>لين ي ك<br />
.(p=0/018)<br />
اسيد بهب<strong>و</strong>دي كامل در طي مدت 5-6 هفته حاصل شده<br />
است (13).<br />
در مطالعه<br />
Goldstein <strong>و</strong><br />
%94 همكاران<br />
از بيماران تحت<br />
درمان با ر<strong>و</strong>ش مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong>ريدي 2 هفته يكبار،<br />
بهب<strong>و</strong>دي كامل پيدا كردند<br />
.(10)<br />
%93/4<br />
در مطالعه حاضر پاسخ<br />
مناسب با اين ر<strong>و</strong>ش در از بيماران ديده شد <strong>و</strong><br />
بقيه م<strong>و</strong>ارد نياز به تغيير ن<strong>و</strong>ع دار<strong>و</strong> داشتند.<br />
در مطالعه ديگر كه با ر<strong>و</strong>ش تزريق عضلاني ر<strong>و</strong>زه<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات يك هفته در ميان انجام شد<br />
5<br />
از %1/2<br />
بيماران نياز به تغيير دار<strong>و</strong> به اكتين<strong>و</strong>مايسين D پيدا<br />
كردند اما در مطالعه حاضر در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل <strong>و</strong><br />
در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م م<strong>و</strong>ارد نياز به تغيير ن<strong>و</strong>ع دار<strong>و</strong> به<br />
اكتين<strong>و</strong>مايسين پيدا نم<strong>و</strong>دند.<br />
در مطالعه كن<strong>و</strong>ني، افزايش ميزان يك <strong>و</strong> نيم برابر دار<strong>و</strong> در<br />
%6/6<br />
%7/1<br />
16)<br />
گر<strong>و</strong>ه تزريق هفتگي بيشتر ب<strong>و</strong>د<br />
%42/1)<br />
در مقابل<br />
(%9/9<br />
كه از نظر آماري تفا<strong>و</strong>ت معنيداري بين د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه <strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د<br />
داشت. دليل اين مسئله شايد بدينگ<strong>و</strong>نه ت<strong>و</strong>جيه ش<strong>و</strong>د كه<br />
.(20،21)<br />
1- Infusion<br />
Downloaded from http://www.jri.ir<br />
281<br />
فصلنامه بار<strong>و</strong>ري <strong>و</strong> نابار<strong>و</strong>ري/ پاييز 85
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
در تزريق منفرد هفتگي ميزان كاهش β-hCG نسبت به<br />
تزريق د<strong>و</strong> هفته يكبار كمتر ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> به دليل عدم پاسخ<br />
مناسب، به ناچار در ف<strong>و</strong>اصل ك<strong>و</strong>تاهتر <strong>و</strong> مكرر ميزان<br />
دار<strong>و</strong> به يك <strong>و</strong> نيم برابر افزايش پيدا ميكرد.<br />
در مطالعه حاضر نياز به شيميدرماني تركيبي در گر<strong>و</strong>ه<br />
د<strong>و</strong>م بيشتر ب<strong>و</strong>د؛ <strong>و</strong>لي از نظر آماري تفا<strong>و</strong>ت معنيداري<br />
<strong>و</strong>ج<strong>و</strong>د نداشت.<br />
مطالعات متعددي در م<strong>و</strong>رد درمان مبتلايان به بيماري<br />
تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري بد<strong>و</strong>ن متاستاز انجام شده است<br />
كه در همه م<strong>و</strong>ارد معتقدند كه شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي<br />
ر<strong>و</strong>شي مفيد، مناسب <strong>و</strong> قابل تحمل براي بيماران است.<br />
بهط<strong>و</strong>ر كلي ميزان سميت دار<strong>و</strong>يي در مطالعه حاضر كم<br />
ب<strong>و</strong>د كه مشابه مطالعه گيلاني <strong>و</strong> همكاران ميباشد<br />
دكتر ي<strong>و</strong>سفي <strong>و</strong> ...<br />
.(11)<br />
در هيچ يك از نم<strong>و</strong>نهها تأخير در درمان <strong>و</strong> يا تغيير ن<strong>و</strong>ع<br />
دار<strong>و</strong> به علت آثار سمي دار<strong>و</strong> ايجاد نشد. همچنين<br />
اختلاف قابل ملاحظهاي از نظر ع<strong>و</strong>ارض سمي دار<strong>و</strong> در<br />
د<strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه درماني م<strong>و</strong>رد نظر ديده نشد.<br />
مطالعه<br />
Homesley<br />
<strong>و</strong> همكاران ميزان بهب<strong>و</strong>دي بيماران<br />
تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك گر<strong>و</strong>ه كم خطر را<br />
كردند<br />
%74-76<br />
.(23)<br />
در مطالعه<br />
Wong <strong>و</strong><br />
(3)<br />
%99-100<br />
ب<strong>و</strong>د <strong>و</strong> مطالعه<br />
م<strong>و</strong>فقيت را گزارش كرد<br />
Alici <strong>و</strong><br />
گزارش<br />
همكاران اين ميزان<br />
همكاران<br />
%91/30<br />
.(24)<br />
درمان تك دار<strong>و</strong>يي در ر<strong>و</strong>ش عضلاني<br />
درمان <strong>و</strong>ريدي<br />
در مطالعه حاضر با<br />
% 92/9<br />
%93/4<br />
<strong>و</strong> با<br />
بهب<strong>و</strong>دي كامل ديده شد <strong>و</strong> بقيه<br />
بيماران با درمان چند دار<strong>و</strong>يي بهب<strong>و</strong>دي كامل پيدا كردند.<br />
Iurain <strong>و</strong><br />
يا<br />
همكاران نتايج بهب<strong>و</strong>دي با درمان مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات<br />
اكتين<strong>و</strong>مايسين D<br />
%100 را<br />
گزارش كردهاند<br />
.(21)<br />
در مطالعه Matsui <strong>و</strong> همكاران د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش تزريق<br />
مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات هفتگي به ميزان<br />
30mg بر<br />
متر مربع از<br />
سطح بدن <strong>و</strong> اكتين<strong>و</strong>مايسين تزريقي <strong>و</strong>ريدي د<strong>و</strong> هفته يكبار<br />
مقايسه شد <strong>و</strong> محققان مطالعه نتيجهگيري كردند كه %50<br />
از گر<strong>و</strong>ه درمان شده با مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات <strong>و</strong> گر<strong>و</strong>ه<br />
%89 از<br />
تحت درمان با اكتين<strong>و</strong>مايسين D به درمان پاسخ دادند.<br />
اين مطالعه دار<strong>و</strong>ي اكتين<strong>و</strong>مايسين را درمان م<strong>و</strong>ٔثر <strong>و</strong> كم<br />
عارضه <strong>و</strong> جايگزين مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات معرفي كرده است<br />
.(17)<br />
در مطالعه حاضر كليه بيماران م<strong>و</strong>رد مطالعه با رژيم<br />
شيميدرماني تك دار<strong>و</strong>يي <strong>و</strong> در م<strong>و</strong>ارد لز<strong>و</strong>م تبديل آن به<br />
رژيم چند دار<strong>و</strong>يي بهب<strong>و</strong>دي كامل يافتند <strong>و</strong> در طي مدت<br />
پيگيري (2 سال در گر<strong>و</strong>ه ا<strong>و</strong>ل <strong>و</strong> يكسال در گر<strong>و</strong>ه د<strong>و</strong>م)<br />
ع<strong>و</strong>د بيماري در هيچ يك از م<strong>و</strong>ارد ديده نشد؛ كه خ<strong>و</strong>د<br />
دلالت بر پاسخ مناسب بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك در گر<strong>و</strong>ه<br />
كم خطر <strong>و</strong> حتي با خطر مت<strong>و</strong>سط به شيميدرماني دارد.<br />
نتيجهگيري<br />
اثر بخشي تزريق منفرد هفتگي عضلاني مت<strong>و</strong>تر<strong>و</strong>كسات<br />
به عن<strong>و</strong>ان خط ا<strong>و</strong>ل درمان در بيماران مبتلا به بيماري<br />
تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري در گر<strong>و</strong>ه كم خطر <strong>و</strong> با خطر<br />
مت<strong>و</strong>سط با ر<strong>و</strong>شهاي ديگر شيميدرماني<br />
ً تقريبا مشابه<br />
است. اين رژيم همراه با ع<strong>و</strong>ارض <strong>و</strong> سميت كمتر دار<strong>و</strong>،<br />
كاهش هزينه درمان <strong>و</strong> تعداد مراجعات كمتر بيماران<br />
ميباشد. لذا ت<strong>و</strong>صيه ميش<strong>و</strong>د با تجهيز امكانات بهداشتي<br />
<strong>و</strong> آم<strong>و</strong>زشي لازم بررسي بيماران <strong>و</strong> مراقبين بهداشتي<br />
درماني، پيگيري صحيح بيماران تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك<br />
بارداري انجام ش<strong>و</strong>د تا بت<strong>و</strong>ان با تشخيص به م<strong>و</strong>قع شر<strong>و</strong>ع<br />
فعاليت بدخيمي در اين بيماران، درمان مناسب را هرچه<br />
سريعتر شر<strong>و</strong>ع كرد تا در حد امكان از ع<strong>و</strong>اقب بعدي<br />
بيماري پيشگيري ش<strong>و</strong>د. به نظر ميرسد كه لازم است<br />
مطالعات <strong>و</strong>سيعتر <strong>و</strong> با تعداد بيماران بيشتر جهت انتخاب<br />
بهترين ر<strong>و</strong>ش درمان ميت<strong>و</strong>اند انجام پذيرد.<br />
تشكر <strong>و</strong> قدرداني<br />
در پايان از همكاري صميمانه كاركنان بخش جراحي<br />
زنان <strong>و</strong> كلينيك ت<strong>و</strong>م<strong>و</strong>ر در جمعآ<strong>و</strong>ري اطلاعات <strong>و</strong><br />
سركار خانم مشتاقي در امر تايپ اين مجم<strong>و</strong>عه قدرداني<br />
<strong>و</strong> تشكر ميش<strong>و</strong>د.<br />
Downloaded from http://www.jri.ir<br />
فصلنامه بار<strong>و</strong>ري <strong>و</strong> نابار<strong>و</strong>ري/ پاييز 85<br />
282
مقايسه د<strong>و</strong> ر<strong>و</strong>ش درمان بيماري تر<strong>و</strong>ف<strong>و</strong>بلاستيك بارداري<br />
دكتر ي<strong>و</strong>سفي <strong>و</strong> ...<br />
Reference<br />
1- Khanlian SA, Smith HO, Cole LA. Persistent low<br />
levels of human chorionic gonadotropin: A premalignant<br />
gestational trophoblastic disease. Am J Obstet<br />
Gynecol. 2003;188(5):1254-9.<br />
2- Rock JA. THompsen SD. Telinde‘s Operative Gynecolog.<br />
8 th Edition. Lippincott company. 1997;pp:1607-32.<br />
3- Wong LC, Ngan HY, Cheng DK, Ng TY. Methotrexate<br />
infusion in low-risk gestational trophoblastic disease.<br />
Am J Obstet Gynecol. 2000;183(6):1579-82.<br />
4- Homesley HD. Single agent therapy for nonmetastatic<br />
and low-risk gestational trophoblastic disease.J Reprod<br />
Med. 1998;43(1):69-74.<br />
5- Homesley HD, Blessing JA, Rettenmaier M, Capizzi<br />
RL, Major FJ, Twiggs LB. Weekly intramuscular<br />
methotrexate for nonmetastatic gestational trophoblastic<br />
disease. Obstet Gynecol. 1988;72(3 Pt 1):413-8.<br />
Review.<br />
6- Gleeson NC, Finan MA, Fiorica JV, Robert WS,<br />
Hoffman MS, Wilson J. Nonmetastatic gestational trophoblastic<br />
disease. Weekly methotrexate compared<br />
with 8-day methotrexate-folinic acid. Eur J Gynaecol<br />
Oncol. 1993;14(6):461-5.<br />
7- Garrett AP, Garner EO, Goldstein DP, Berkowitz RS.<br />
Methotrexate infusion and folinic acid as primary<br />
therapy for nonmetastatic and low-risk metastatic<br />
gestational trophoblastic tumors. 15 years of experience.<br />
Reprod Med. 2002;47(5):355-62.<br />
8- Hilgers RD, Standefer JC, Rutledge JM, Ampuero F.<br />
Trophoblastic cell sensitivity to 8-day chemotherapy in<br />
nonmetastatic gestational trophoblastic neoplasia.<br />
Gynecol Oncol. 1984;17(3):386-93.<br />
9- CHauhan S, Diamond MP, Johns DA. A case of molar<br />
ectipic pregnancy. Fertil Steril. 2004;81:1140.<br />
10- Goldstein DP, Goldstein PR, Bottomley P, Osathanondh<br />
R, Marean AR. Methotrexate with citrovorum<br />
factor rescue for nonmetastatic gestational trophoblastic<br />
neoplasms. Obstet Gynecol. 1976;48(3):321-3.<br />
11- Gilani MM, Yarandi F, Eftekhar Z, Hanjani P. Comparison<br />
of pulse methotrexate and pulse dactinomycin<br />
in the treatment of low-risk gestational trophoblastic<br />
neoplasia. Aust N Z J Obstet Gynaecol. 2005;45(2):<br />
161-4.<br />
12- Ghaemmaghamia F, Ashraf Ganjooie A. Gestational<br />
trophoblastic neoplasia. Asia pacific J Clin Oncol.<br />
2006;2:9-21.<br />
13- Lu WG, Ding ZM, Xie X, Ye DF, Chen HZ, Feng<br />
SW. Single methotrexate chemotherapy for low-risk<br />
gestational trophoblastic tumor. Zhongguo Yi Xue Ke<br />
Xue Bao. 2003;25(4):414-7.<br />
14- Wong LC, Ngan HY, Cheng DK, Ng TY. Methotrexate<br />
infusion in low-risk gestational trophoblastic<br />
disease. Am J Obstet Gynecol. 2000;183(6):1579-82.<br />
15- Smith EB, Weed JC Jr, Tyrey L, Hammond CB.<br />
Treatment of nonmetastatic gestational trophoblastic<br />
disease: results of methotrexate alone versus methotrexate-folinic<br />
acid. Am J Obstet Gynecol. 1982;144<br />
(1):88-92.<br />
16- Soper JT, Clarke-Pearson DL, Berchuck A, Rodriguez<br />
G, Hammond CB. 5-day Methotrexate for women with<br />
metastatic gestational trophoblastic. Gynecol Oncol.<br />
1994;54(1):76-9.<br />
17- Matsui H, Suzuka K, Yamazawa K, Tanaka N, Mitsuhashi<br />
A, Seki K, et al. Relapse rate of patients with<br />
low-risk gestational trophoblastic tumor initially treated<br />
with single-agent chemotherapy. Gynecol Oncol.<br />
2005;96(3):616-20.<br />
18- McNeish IA, Strickland S, Holden L, Rustin GJ, Foskett<br />
M, Seckl MJ, et al. Low-risk persistent gestational<br />
trophoblastic disease: outcome after initial treatment<br />
with low-dose methotrexate and folinic acid from 1992<br />
to 2000. J Clin Oncol. 2002;20(7):1838-44.<br />
19- Kohorn EI. Negotiating a staging and risk factor scoring<br />
system for gestational trophoblastic neoplasia. A<br />
progress report J. Reprod Med. 2002;47:445.<br />
20- Moodley M, Tunkyi K, Moodley J. Gestational trophoblastic<br />
syndrome: an audit of 112 patients. A south<br />
African experience. Int J Gynecol Cancer. 2003;13(2):<br />
234-9.<br />
21- Lurain JR. Treatment of gestational trophoblastic<br />
tumors. Curr Treat Options Oncol. 2002;3(2):113-24.<br />
22- Hoffman MS, Fiorica JV, Gleeson NC, Roberts WS,<br />
Cavanagh D. A single institution experience with<br />
weekly intramuscular methotrexate for nonmetastatic<br />
gestational trophoblastic disease. Gynecol Oncol.1999;<br />
60(2):262-4.<br />
23- Homesley HD, Blessing JA, Schlaerth J, Rettenmaier<br />
M, Major FJ. Rapid escalation of weekly intramuscular<br />
methotrexate for nonmetastatic gestational trophoblastic<br />
disease: a Gynecologic Oncology Group study.<br />
Gynecol Oncol. 1990;39(3):305-8.<br />
24- Alici S, Eralp Y, Saip P, Argon A, Basaran M, Topuz<br />
E, et al. Clinical characteristics of gestational trophoblastic<br />
disease at a single institute. Tohoku J Exp Med.<br />
2002;197(2):95-100.<br />
Downloaded from http://www.jri.ir<br />
283<br />
فصلنامه بار<strong>و</strong>ري <strong>و</strong> نابار<strong>و</strong>ري/ پاييز 85
Change language