la tekstojn laŭ vertikala sinsekvo de la paĝoj - IKUE

LA TRIA TAGO: PAŜI AL LA LIBERO
Legaĵoj
Eliro 1,15-22: La Hebreaj akuŝistinoj obeas al Dio, ne al la ordono de Faraono
Kaj la reĝo de Egiptujo parolis al la Hebreaj akuŝistinoj, el kiuj unu estis nomata Ŝifra kaj la
dua estis nomata Pua. Li diris: Kiam vi akuŝigos la Hebreinojn, rigardu la kuŝejon; se estas
filo, mortigu lin, kaj se estas filino, lasu ŝin vivi. Sed la akuŝistinoj timis Dion, kaj ili ne faris,
kiel diris al ili la reĝo de Egiptujo; kaj ili lasis la vivon al la virseksaj infanoj. Kaj la reĝo de
Egiptujo alvokis la akuŝistinojn, kaj diris al ili: Kial vi tion faras kaj lasas la vivon al la
virseksaj infanoj? Tiam la akuŝistinoj diris al Faraono: Ne kiel la Egiptaj virinoj estas la
Hebreinoj; ili estas viglaj: antaŭ ol venas al ili la akuŝistino, ili jam estas naskintaj. Kaj Dio
faris bonon al la akuŝistinoj, kaj la popolo multiĝis kaj tre fortiĝis. Kaj ĉar la akuŝistinoj timis
Dion, Li konstruis al ili domojn. Kaj Faraono ordonis al sia tuta popolo, dirante: Ĉiun filon,
kiu naskiĝis, ĵetu en la Riveron, kaj ĉiun filinon lasu viva.
Psalmo 17 (16),1-6: La fidema preĝo de tiu, kiu estas malfermita al la rigardo de Dio
Aŭskultu, ho Eternulo, la justulon, atentu mian krion,
Donu orelon al mia preĝo el ne malsincera buŝo.
De Vi venos mia juĝo;
Viaj okuloj rigardos la veremecon.
Vi esploras mian koron, ekzamenas ĝin en la nokto; Vi elprovas min,
Kaj Vi trovas nenion, kion mi intencus,
Sed kio ne volus eliri el mia buŝo.
Pri homaj faroj, konforme al la vortoj el Via buŝo,
Mi gardis min de vojoj kontraŭleĝaj.
Miaj paŝoj tuj sekvas en Viaj postesignoj,
Miaj piedoj ne ŝanceliĝas. –
Mi vokas al Vi, ĉar Vi respondos al mi, ho Dio;
Klinu al mi Vian orelon kaj aŭdu mian parolon.
2 Korintanoj 3,17-18: La libereco de la filoj de Dio en la gloro
La Sinjoro estas la Spirito; kaj kie estas la Spirito de la Sinjoro, tie estas libereco. Sed ni ĉiuj,
per nevualita vizaĝo spegulante la gloron de la Sinjoro, transformiĝas en la saman bildon, de
gloro al gloro, kiel el la Sinjoro la Spirito.
Johano 4,4-26: La interparolo kun Jesuo kondukas la samarianinon al vivo pli libera
Kaj li devis trairi tra Samario. Li alvenis do al unu urbo Samaria, nomata Siĥar, apud la
terpeco, kiun Jakob donis al sia filo Jozef; kaj la fonto de Jakob estis tie. Jesuo do, lacigita de
sia vojirado, sidiĝis tiamaniere apud la fonto. Estis ĉirkaŭ la sesa horo. Venis virino Samaria,
por ĉerpi akvon; Jesuo diris al ŝi: Donu al mi trinki. Ĉar liaj disĉiploj jam foriris en la urbon,
por aĉeti nutraĵojn. La Samarianino do diris al li: Kiel vi, estante Judo, petas trinki de mi, kiu
estas Samarianino? (Ĉar la Judoj ne interrilatas kun la Samarianoj.) Jesuo respondis kaj diris
al ŝi: Se vi scius la donacon de Dio, kaj kiu estas tiu, kiu diras al vi: Donu al mi trinki, vi
petus lin, kaj li donus al vi vivan akvon. La virino diris al li: Sinjoro, vi nenian ĉerpilon havas,
kaj la puto estas profunda; de kie do vi havas tiun vivan akvon? Ĉu vi estas pli granda ol nia
patro Jakob, kiu donis al ni la puton, kaj trinkis mem el ĝi, kiel ankaŭ liaj filoj kaj liaj brutoj?