la tekstojn laŭ vertikala sinsekvo de la paĝoj - IKUE

Romanoj 8,18-25: La sopiro al elaĉeto de la tuta kreitaro
Ĉar mi kalkulas, ke la suferoj de la nuna tempo ne indas komparon kun la gloro, kiu estas
malkaŝota al ni. Ĉar la fervora sopiro de la kreitaro atendas la malkaŝon de la filoj de Dio. Ĉar
la kreitaro subiĝis sub la vanecon, ne volonte, sed, pro la subiganto, kun espero, ke la kreitaro
mem ankaŭ liberiĝos el la sklaveco de pereo en la liberecon de la gloro de la idoj de Dio. Ĉar
ni scias, ke la tuta kreitaro kune ĝemas kaj naskodoloras ĝis nun. Kaj krom tio, ni mem, kiuj
havas la unuaaĵon de la Spirito, ĝemas en ni, atendante nian adopton, nome la elaĉeton de nia
korpo. Ĉar per espero ni estas savitaj; sed la espero, kiu estas vidata, ne estas espero; ĉar kiu
esperas al tio, kion li vidas? Sed, se ni esperas al tio, kion ni ne vidas, tiam ni ĝin atendas
pacience.
Johano 9,1-11: Jesuo sanigas: koto, korpo kaj akvo
Kaj preterirante, li vidis viron blindan de post la naskiĝo. Kaj liaj disĉiploj demandis lin,
dirante: Rabeno, kiu do pekis, ĉi tiu viro, aŭ liaj gepatroj, ke li naskiĝis blinda? Jesuo
respondis: Nek ĉi tiu viro pekis, nek liaj gepatroj; sed por ke la faroj de Dio aperu en li. Dum
estas tago, mi devas prilabori la farojn de Tiu, kiu min sendis; venas la nokto, kiam neniu
povas labori. Dum mi estas en la mondo, mi estas la lumo de la mondo. Dirinte tion, li kraĉis
sur la teron, kaj faris el la kraĉaĵo koton, kaj ŝmiris per la koto la okulojn de la blindulo, kaj
diris al li: Iru, lavu vin en la lageto de Ŝiloaĥ (tio estas, Sendito). Li do foriris, kaj sin lavis,
kaj revenis vidanta. La najbaroj do, kaj tiuj, kiuj antaŭe vidis lin, ke li estas almozulo, diris:
Ĉu ĉi tiu ne estas tiu, kiu sidis kaj petis almozojn? Unuj diris: Li estas; aliaj diris: Ne, sed li
estas simila al tiu. Li diris: Tiu mi estas. Ili do diris al li: Kiamaniere viaj okuloj malfermiĝis?
Li respondis kaj diris: La homo, nomata Jesuo, faris koton kaj ŝmiris miajn okulojn, kaj diris
al mi: Iru al Ŝiloaĥ, kaj vin lavu; kaj mi iris, kaj lavis min, kaj mi ricevis vidpovon.
Komento
Se ni devas marŝi humilece kun Dio, ni devus ĉiam konscii pri nia memo kiel parto el la Kreo
kaj ricevintoj de donacoj de Dio. Ĥodiaŭ leviĝas kreskanta rekono ke pli bona
interkompreniĝo pri nia situo en la Kreo devas fariĝi prioritato. Precipe kristanoj pli multe
konsciiĝas pri la fakto ke atentemo al kreitaro estas parto el „marŝado humilece kun Dio“, la
Kreinto, ĉar ĉion, kion ni havas, Dio donis al ni per sia kreado, kaj sekve tio ĉi ne estas tiom
„nia“ ke ni eluzu ĝin laŭ nia plaĉo. Estas pro tio ke, de la 1a de septembro ĝis la 4a de
oktobro, kristanoj estas invitataj plenumi iajn „Tagoj por gardo de Kreitaĵo“ – praktikado
ĉiam pli disvastiĝanta ĉe multaj preĝejoj. En 1989, ekumena Patriarko Dimitrios la 1a
proklamis la 1an de septembro „preĝa tago por la Kreitaro“. La liturgia kalendaro de la
Ortodoksaj Konfesioj komenciĝas tiutage per memorigo de la monda kreado fare de Dio. La
4an de oktobro, multaj preĝejoj el okcidenta tradicio celebras Franciskon el Asizo, aŭtoron de
la Kanto de Kreitaĵoj. La komenco kaj konkludo de la „Tagoj por gardo de Kreitaĵo“ estas pro
tio ligitaj al atentemo pri Kreitaro respektive en la orienta kaj okcidenta tradicioj de
kristanismo.
La kristana historio estas historio pri elaĉeto por la tuta Kreo; ĝi estas ties historio mem. La
kredo ke, en Jesuo, Dio fariĝas homa estaĵo, en specifaj loko kaj tempo, estas ero el fido pri
kiu ĉiuj kristanoj kunsentas. Estas kredo komuna pri Enkarniĝo, kiu postulas profundan
rekonon pri la graveco de Kreo – de korpoj, de manĝaĵo, de tero, de akvo kaj de ĉio kio nutras
la vivon de ni kiel loĝantoj en tiu ĉi planedo. Jesuo estas esenca parto de tiu ĉi mondo. Povas
eĉ ŝoki aŭdi kiel Jesuo sanigas uzante salivon kaj teran koton, sed tiu ĉi signifo pri la kreita
mondo veras kiel precipa parto de la nova vivo kiun Dio donas al ni. En la mondo, la grundon
ofte prilaboras la plej malriĉaj personoj kiuj ĝenerale ne rikoltas la fruktojn, tiu ĉi estas la
vivosperto de multaj Dalitoj en Hindio. Samtempe, ĝuste la Dalit-komunumoj estas tiuj kiuj