LATERCULI PRAESIDUM Vol. I

Provinciae Lugdunensis legati fuisse probabiliter iudicantur hic et duo qui sequuntur (scil. nn. 5 et 6),
sed nequaquam certa res est.
08:007 ? (PIR 1 , vol. III, p. 497, n. 13). – Sub Traiano. – legatus imp. Nervae Traiani Caesaris Aug.
Germanici Dacici provinciae Lugdunensis CIL XIII 5089 = D. 1020 = E. Howald – E. Meyer, Die
römische Schweiz (1940), pp. 256 sq., n. 198, Aventicum. – WUILLEUMIER 15, n. 7.
Quas litteras inclinatas dedi, eas se descripsisse et contulisse ait Mommsen, ceteras autem ex
apographo saec. XVI facto sumpsisse. – Hunc ignotum eundem esse atque ignotum IGR III 558 (infra,
30:40), qui (legatione praetoria excepta) eundem cursum honorum habuit, proposuit M. A. Speidel,
MH 47 (1990) 149–162, lapicidam pessimum, exemplari litteris cursivis scripto male intellecto,
verbum Lugdunen. e verbis Lyc. Pamp. mutavisse ratus.
08:007 a T. Prifernio Paeto Rosiano Gemino (= infra, 24:29) etiam nomina Laecan[io Basso] fuisse
conclusit A. Rizakis e fragm. Epigraphica 51 (1989) 21–27 = AE 1989: 660, Patrae, a se edito. Eum
Lugduni legatum Augusti pro praetore hanc provinciam a. 107/108 rexisse e Plin ep. 9, 11, 2 coniecit
idem, id quod refutavit M. G. Granino Cecere, in: Usi e abusi, pp. 14 sq. Cf. nunc etiam A. D. Rizakis,
Achaïe II. La cité de Patras, pp. 118 sq. cum tab. VII.
08:012 ? (sub PIR 2 L 128). – Sub Pio. – [leg.] A¸˛u˛g¸.
pro pr. [prov. Lugu]dunens. CIL XII 1857 b =
ILN V: 1, 56, Vienna. – WUILLEUMIER 17, n. 13.
Fragm. CIL XII 1857 a = ILN V: 1, 57 ibidem rep. ad fragm. b referre noluit ILN.
08:016 a Aelius Romanus (num idem PIR 2 A 243?). – A. 207, ut videtur. – curam agens CIL XVII: 2,
452 = XIII 8981, cf. XVII: 2, 448 = XIII 8979, milliaria.
Vide M. Rathmann, Untersuchungen zu den Reichsstrassen (Bonn 2003), p. 158, cui etiam hic gratiae
agendae sunt.
08:019 a Appius Alexander (PIR 2 A 183). – Sub Philippis vel paullo post. – ἡγεμὼν ἐπαρχίου
Λουγδουνίας EA 36 (2003) 4–6, n. 3 = AE 2003: 1672 = Anatolia antiqua 13 (2005) 271–284 = AE
2005: 1455, Smyrna.
Videtur post procuratelam Asiae (sub Philippis) provinciam Lugdunensem procurator et vice
praesidis agens rexisse (P. Herrmann – H. Malay ad tit.), cf. supra, n. 19 (et 20?); aliter M. Christol et
al., Anatolia antiqua cit.
INCERTI AEVI
08:022 … Egr[ilius Plarianus Larcius Lep]idus [Flavius …] (RE Suppl. XIV 115 sq., n. 5), cuius
nominum frustula exhibet tit. Ostiensis MEFR 82 (1970) 309–317, n. 9 (fragmenta recens reperta cum
CIL XIV 5177. 6349 coniuncta) = AE 1969–70: 87, quem tit. [tres pro]vinciae Galliae posuisse
putabantur ei [leg. Aug]ustorum pr. pr. unius harum provinciarum; de legato Galliae Lugdunensis
Marci aut cum Vero aut cum Commodo imperantis cogitavit F. Zevi, MEFR cit. Nuper autem D.
Erkelenz, ZPE 143 (2003) 295–297 = AE 2003: 284, pro]vinciae Galliae ut genet. sing. interpretatus
est, ita ut de qualibet provinciarum trium Galliarum agi posset.
08:023 a […]anus S[…]. – Saec. III in. (?) – leg. Aug[usti propraetore pr]ovin[ciae Lugudunen]sis
K. Gruel – V. Brouquier-Reddé (edd.), Le sanctuaire de Mars Mullo. Allonnes (Sarthe). Le Mans
2003, pp. 112–119, n. 160 = AE 2003: 1189, Allonnes.
Tit. dedicavit civitas Aulercorum Cenomanorum provinciae Lugdunensis. – Tituli decem fragmenta
(non contigua) denuo ed. F. Bérard, MEFR 116 (2004) 1039–1112 = AE 2004: 930, ubi vide sis.
08:024 ? – ? – legat. di[vi … prov. Lugd]unensis CIL VI 1560 = 41161. – WUILLEUMIER 18, n. 18.
Propter legationem imperatoris ‘divi’ saec. II probabilius quam saec. I vel III attribuitur.
09. Belgica
Litt.: E. RITTERLING [– E. STEIN – E. GROAG], Fasti des römischen Deutschland unter dem Prinzipat.
[Beiträge zur Verwaltungs- und Heeresgeschichte von Gallien und Germanien, II.] Wien 1932, pp.
90–99; W. MEYERS, L’administration de la province romaine de Belgique. [Dissertationes
archaeologicae Gandenses, VIII.] Brugge 1964, pp. 46–64.
14