LATERCULI PRAESIDUM Vol. I

Sisciam (a. 201). Cf. etiam Cod. Iust. 2, 50, 1. – REIDINGER 96–100, n. XVI; DOBÓ 114–116, n. 95;
FITZ II 506–509, n. 299.
Legato Pannoniae superioris ei rescripsisse Severum et Antoninum 1.XI. 197 (Cod. Iust. 2, 50, 1) vidit
E. Ritterling, AEM 20 (1897) 34 sq. – Fragm. CIL VI 31798 collatis CIL VI 1408 sq. ita integratum:
[leg. Augg. pro pr. provinciarum Pannoniae superio]ris et [Moesiae superioris] Fabio Ciloni attribuit
G. Alföldy, AAntHung 40 (2000) 15–24 (cf. nunc Id., CIL VI 41182, p. 4973).
18:046 Egnatius Victor (PIR 2 E 35; RE V 2001, n. 42; DNP 3, 892 [II 11]). – A. 207. – leg. Augg. pr.
pr. CIL III 11082 = RIU 249, Arrabona. – REIDINGER 102 sq., n. XVIII; DOBÓ 117 sq., n. 97; FITZ I
514, n. 301.
Praenomen ei ut patri L(ucium) fuisse sibi persuasit J. Fitz, RIU 686, cf. AArchHung 41 (1989) 538.
18:049 L. Cl(audius!) Cassius Dio Cocceianus, cos. II 229 (PIR 2 C 492; RE III 1684 sqq., n. 40; DNP
2, 1014 [III 1]). – Paullo ante a. 229. – καὶ τῇ Παννονίᾳ τῇ ἄνω καλουμένῃ προσετάχθην Dio 49,
36, 4; ἐς τὴν Παννονίαν τὴν ἄνω ἄρξων ἐπέμφθην Dio 80, 1, 3 (cf. etiam cap. 4, 2). – REIDINGER
106 sq., n. XX; DOBÓ 119 sq., n. 99; FITZ III 1020, n. 664.
Praenomen L(ucius) testatur diploma BVB 50 (1985) 8–10 = RMD II 133, alterum vero nomen gentile
(?!) Cl(audius) AE 1971: 430. – Eum post Dalmatiam breviter rectam iam a. 223 in Pannoniam
missum esse ibique ad a. c. 226/227 mansisse conclusit F. Grosso, RAL 23 (1968) 205–220 (214–
217), quia constaret Ulpianum praefectum praetorio, apud quem praetoriani de severa Dionis in
provincia disciplina militari questi essent (Dio 80, 4, 2), ante mensem Maium vel Iunium a. 224 (haud,
ut antea crederemus, a. 228) occisum esse. Contra autem T. D. Barnes, Phoenix 38 (1984) 245, adn.
21, suasit, ut verba πρὸς τῷ Οὐλπιανῷ Anglice ”in addition to Ulpian” redderentur; constat enim
Ulpianum quoque apud praetorianos in odio fuisse eoque occisum esse; amplius de ea re scripsi in
libro meo Fasti Africani (1996), pp. 87 sq.
18:051 a P. (?) Marcius Maximillianus (PIR 2 M 254; DNP VII 866, n. II 16). – A. 240 (3.I). – leg.
Aug. pr. pr. AKB 28 (1998) 100–107, n. II = AE 1998: 1619 = RMD IV, pp. 610 sq., App. I: 2 =
RGZM 74.
Fortasse idem …us Maximil[l]ianus procos. Asiae a. 253/254 (?) (LP 26:220) fuit, sed cf. ad n.
26:220, infra.
INCERTI AEVI
18:058 a Fortasse inserendus est Q. Caecilius Felix †C. Muneianus†. – ? – leg. pr. pr. CIL III 4412,
cf. R. Haensch, Capita provinciarum (1997), p. 697, cum adn. 263.
18:059 Iulius Sas[…], co(n)s(ularis) CIL III 4048, Poetovio, cf. PIR 2 I 544. Nomina male lecta
videntur, potest fuisse Iulius Bassus (PIR 2 ). – DOBÓ 122, litt. D.
Num praeses fuerit dubitat R. Haensch, Capita provinciarum (1997), p. 697, adn. 266.
18:060 L. Pomponius Protomachus (RE Suppl. IX 864, n. 68 a). – Saec. III, ut videtur. – leg. Augg.
pr. pr. Festschr. O. Hirschfeld (1903), pp. 440–443 = AE 1903: 206 = RLiÖ 5 (1904) 134–138 = AE
1905: 239 = D. 9257, Carnuntum.– REIDINGER 110 sq., n. XXIII; DOBÓ 121, n. 101; FITZ III 1024, n.
667.
Praenomen eius Lucius fuisse (non Titus) demonstravit E. Weber, in: Festschrift Knibbe, pp. 391–395
= AE 1999: 1249.
18:061 Ulpius Pompeianus, qui Nymphis aram dedicavit RIU 723, in territorio Brigetionis, aut
p(rimus) p(ilus) aut p(raeses) p(rovinciae) superioris vel inferioris fuit. Ulpius Pompeianus quidam
apparet in actis ludorum saecularium a. 204, v. G. Barbieri, Albo (1952), p. 123, n. 536. – Eum
praesidem fuisse plane negat R. Haensch, Capita provinciarum (1997), pp. 697 sq., adn. 266.
19. Pannonia inferior
Litt.: A. DOBÓ, Die Verwaltung der römischen Provinz Pannonien von Augustus bis Diocletianus. Die
provinziale Verwaltung. Amsterdam 1968. De hoc libro graviter iudicavit W. Eck, BJ 171 (1971)
743–750. De praesidibus provinciarum Pannonicarum ample disseruit J. FITZ, Die Verwaltung
Pannoniens in der Römerzeit I–IV (Budapest 1993–95), vide imprimis II 517–550; III 1025–52; cf.
40