AAInformatie n. 23 - Augustins de l'Assomption

AA Informatie n. 23
De Generale Raad
6
Wat ik heb beleefd en ontdekt in de
LUCAS CHUFFART
Ik stond versteld en kon eerst geen
woord uitbrengen, toen pater Richard
Lamoureux me verzocht de
functie van Secretaris-Generaal te
aanvaarden, waarvoor de leden van
het Kapittel van 2005 me eind mei,
zes jaar geleden, gekozen hadden.
Dat betekent, dierbare lezers en lezeressen
van AA-Info, dat ik er helemaal
niet op had gerekend geroepen
te worden tot de waardigheid en de
ingewikkeldheid van het generaal
secretariaat. Dat vereist inderdaad
een alomvattend dienstbetoon, dat
gaat van het bijhouden van de per-
“
ik er helemaal niet op had gerekend geroepen
te worden tot de waardigheid en de
ingewikkeldheid van het generaal secretariaat.
soonlijke gegevens van de afzonderlijke
religieuzen (zeker geen sinecure, zoals
ook Loredana zal beamen!) tot het redigeren
van het internationaal bulletin AA-
Info, nog steeds in vier talen (Frans, Engels,
Spaans en Nederlands), dat viermaal
per jaar verstuurd wordt voor de interne
en de externe communicatie van onze
Congregatie en waarnaast ook de website
www.assumptio.org zich aanzienlijk heeft
uitgebreid.
Hoe kan ik de balans opmaken van deze
zes jaar, vol van uiteenlopende werkzaamheden,
waaronder duizenden bladzijden
tekst, akten van voorafgaande colloquia,
processen-verbaal, boekbesprekingen,
begeleidende teksten, Cahiers du Bicentenaire
en allerlei inlegvellen?
Het geheel van de 125 communiteiten en
van de 834 assumptionisten (statistieken
per 1 januari 2011, overhandigd aan het
Staatssecretariaat van het Vaticaan, zoals
elk jaar), kan dit beamen. De «Brieven
van lezers» in de AA-Info spreken in dit
opzicht een duidelijke taal.
In Rome heb ik - heel normaal - een breed
en diep besef opgedaan van de universele
Kerk, in de lijn van pater d’Alzon.
De omvang van de Kerk, het lichaam van
Christus, is zeer uitgebreid, terwijl wij
vaak blijven steken in een heel beperkte,
plaatselijke kennis.
Met mijn werk als Secretaris-Generaal heb
ik banden aangeknoopt met de secretarissen
van de Provincies, met de vertalers die
ik bijzonder dankbaar ben, met de Zusters
van de Congregaties van de Assumptiefamilie,
en dat versterkt onze banden van
eenheid en gemeenschap. Door mijn contacten
met andere religieuze congregaties
hier in Rome, en dat zijn er heel wat (zo’n
34 religieuze huizen, bijna allemaal generalaatscommuniteiten,
alleen al in onze
parochie!), kreeg ik meer zicht op andere
manieren van functioneren, van de broosheid
en van de dynamiek van het over heel
de wereld verspreide godgewijde leven.
De verantwoordelijkheid van de plaatselijke
overste van de sterk uiteenlopende
communiteit van Due Pini heeft mij de
juistheid getoond van de Regel van Augustinus:
«Aan eenieder naar zijn behoeften».
Binnen het team van het generaal bestuur
heb ik ook geleerd, hoe samen te werken
bij de opzet van onze projecten, met overleg,
met raadsvergaderingen, met groepswerk,
met ‘tandems’ met het oog op gemeenschappelijke
besluiten, die meestal
worden voorgelegd aan de Congregatieraad
ter bespreking en goedkeuring. We
wisten al spoedig een «Globaal Project»
op te stellen rond de prioriteiten van het
Generaal Kapittel van 2005 en zetten ons
met vastberadenheid, realisme en objectiviteit
in voor de verwerkelijking ervan.
Al deze dingen zijn nodig om, het leiderschap
aanvaardend dat ons is toebedeeld,