AAInformatie n. 23 - Augustins de l'Assomption

AA Informatie n. 23
De Generale Raad
8
Wat ik heb beleefd en ontdekt in de
JEAN-DANIEL GULLUNG
Er was afgesproken, dat de
Generaal Econoom geen
Assistent zou zijn. En ik
moet zeggen, dat dat mij
een stuk vrijheid schonk
voor wat betreft de voorbereiding
van de dossiers
voor de toelating tot de
geloften of de wijdingen,
alsook met betrekking tot
de canonieke bezoeken.
Toch heb ik ten volle
deelgenomen aan de activiteiten
van de Generale
Raad, en ik mocht
“
altijd mijn mening inbrengen, als ik iets te
zeggen had. De dossiers voor de toelating vormen een
gelegenheid om kennis te maken met jonge confraters,
wier leven en geestelijke weg somtijds echt ontroerend
zijn. Zelfs wanneer men lange tijd met elkaar
omgaat, weet men niet alles van hun beleving. Mijn
werk in de Generale Raad was voor mij een uitstekend
groepswerk, waarbij ik in moeilijke ogenblikken
de steun van mijn confraters mocht ervaren.
De bijeenkomsten van de Congregatieraad en ook de
bezoeken van meer financiële aard boden mij de gelegenheid
kennis te maken met al onze over heel de
wereld verspreide communiteiten. Daar zat uiteraard
ook iets van toerisme bij, maar toch nooit veel, eerder
als in het voorbijgaan. Omdat ik belast was met het
bewaren van de zaken die de herinnering aan pater
d’Alzon levend houden, na het vertrek van de Zusters
Oranten uit zijn geboortehuis in Le Vigan, heb ik
me beziggehouden met de opzet van de Herdenkingsplaats
Pater d’Alzon in Nîmes en met de inrichting
van de Bibliotheek d’Alzon in Rome. Daar ook had
ik veel waardering voor het groepswerk en voor de
steun van confraters die erin geloofden, wanneer ik
een ogenblik van moedeloosheid doormaakte vanwege
problemen bij de uitvoering of de financiering. De
verwerkelijking van de manifestaties en vieringen bij
gelegenheid van de 200 e verjaardag van de geboorte
van pater d’Alzon boden mij, ook als het de nodige
inspanning met zich bracht, de kans ook iets te doen
op een ander gebied dan het economaat. Dat geldt
eveneens voor het redigeren en het illustreren van cahier
nr. 14 van de Cahiers du Bicentenaire over pater
d’Alzon in beelden, opgesteld in samenwerking met
pater Jean-Paul Périer-Muzet. Zijn vertrek uit Rome
belastte mij voorlopig met de zorg voor het archief,
vooral om de rangschikking veilig te stellen, in afwachting
van de benoeming van een echte archivaris.
Maar keren we terug naar de functie van Generaal-
Econoom. Zelfs na vele jaren ervaring opgedaan te
hebben als plaatselijk en provinciaal econoom was
het een geheel nieuwe taak, vooral omdat ik me moest
aanpassen aan een nieuw land en aan zijn wetgeving.
Mijn eerste taak was Italiaans te leren, een zangerige
Dat is waar, ik ben gelukkig met het werk dat
ik doe; dus «non recuso laborem».
taal waar ik veel respect voor heb, maar die ik niet
echt beheers. Ofschoon mijn voorganger er twee weken
aan besteedde om mij in te wijden, had ik meer
dan een jaar nodig om zicht te krijgen op het geheel
van mijn werkzaamheden, naarmate die zich aandienden.
In mijn functie van plaatselijk econoom werd
ik gelukkig bijgestaan door fr. Gilles, overgekomen
uit Quebec. Hij belastte zich met het uitgavenbeleid
en met het onderhoud aan de buitenkant, zodat onze
onderhoudsman zich geheel aan de werkzaamheden
binnenshuis kon wijden. De contacten met het personeel
van het generalaatshuis nemen eveneens heel wat
tijd in beslag, maar zorgen wel voor relaties die verder
reiken dan de relatie van patroon-werknemer. We
hebben inderdaad mensen in dienst, die zeer gehecht
zijn aan het huis en een voorbeeldige toewijding aan
de dag leggen.
Juist als de rest van de wereld hebben ook wij te lijden
onder de financiële crisis. Ik heb dan ook twee
bijzonder moeilijke jaren meegemaakt en had af en
toe zin om de handschoen in de ring te werpen. Maar
zoals een confrater me zei: «Nu je eenmaal operationeel
bent, heb je niet het recht ontslag te nemen». Dat
is waar, ik ben gelukkig met het werk dat ik doe; dus
«non recuso laborem».
Jean Daniel Gullung
econ.gen@mclink.it