reglement 15 reglement vir die bestuur van diensverhoudinge by ...

2.5.4.1 Indien dit vir ’n uitgestuurde onmoontlik is om sy lidmaatsregte en ampsvoorregte
in die plaaslike gemeente uit te oefen, word hy/sy met ’n reisattestaat aan die sorg
en toesig van ’n ander gemeente toevertrou.
2.5.4.2 Die uitgestuurde staan egter steeds onder die tug en/of dissipline van die sturende
gemeente.
2.5.4.3 Indien die uitgestuurde nie aan die kerkregering kan deelneem nie, wat die
bywoning van kerkraadsvergaderinge en die afvaardiging na meerdere
vergaderinge insluit, kan die ring daaraan vrystelling verleen en kan dit as sodanig
in die diensooreenkoms opgeneem word.
2.6 Lidmaatskap en kerkverband
2.6.1 Gelowiges uit elke taal en nasie wat deur die sending-/getuienisaksie van die NG
Kerk vergader word en deur doop en belydenis lidmate van die kerk van Christus
word, vorm met alle gelowiges ’n eenheid in die ware geloof in Christus as lidmate
van sy liggaam.
2.6.2 Nuwe lidmate sal waar moontlik inskakel by ’n gemeente van die NG Kerkfamilie.
By gebrek aan sodanige gemeente kan hulle, ná onderhandeling, by ’n ander kerk
inskakel of kan daar, wanneer genoegsaam getalle bestaan, tot selfstandige
gemeentevorming in die kerkverband oorgegaan word.
2.6.3 Ter wille van meer doeltreffende Woordbediening is dit wenslik dat elkeen "in sy
eie taal praat oor die groot dinge wat God gedoen het" (Handelinge 2:11). Daarom
behoort daarvoor ruimte te bestaan dat Woordbediening en aanbidding kan geskied
met inagneming van eiesoortige taal- en kultuuragtergrond en bedieningsbehoeftes.
2.6.4 Indien ’n bepaalde groep gelowiges dit mettertyd sou verlang en omstandighede dit
regverdig, kan daar ruimte vir hulle geskep word om in eie gemeenteverband op te
tree ooreenkomstig hul eie bedieningsbehoeftes binne die konteks van eie taal en
kultuur, maar verkieslik word aansluiting gesoek by die bestaande kerk in die
streek waarmee die kerk in die NG Kerkfamilie die nouste bande het.
2.6.5 Eie gemeentevorming impliseer ook die moontlikheid van eie breër verbande van
ring en sinode. Hier sal faktore soos geografiese verwyderdheid, staatkundige
bestel en die behoefte aan inkleding van die evangelie in eie kulturele konteks ’n
rol speel. Voorop bly egter staan dat die eenheidsband met die bestaande kerk in
die NG Kerkfamilie in die streek sover moontlik behoue bly en steeds uitdrukking
sal vind op die mees sinvolle en effektiewe wyse.
2.7 2.7.1 Die NG Kerk aanvaar dat die eenheid van die kerk ’n onmisbare
toetssteen is vir die egtheid en geloofwaardigheid van die kerk se getuienis in die
wêreld (Kerk en Samelewing, par 83).
2.7.2 Daarom onderskryf die NG Kerk die ideaal van één kerkverband binne die NG
Kerkfamilie (Kerk en Samelewing, par 236).
2.7.3 Met die oog op die opbou van die kerk tot getuienislewering in die wêreld,
onderskryf die NG Kerk die beginsel van wederkerige hulp en bystand ten opsigte
van behoeftes binne die hele NG Kerkfamilie.
2.7.4 Solank die hele NG Kerkfamilie nog nie in een kerkverband verenig is nie, geld
die volgende ten opsigte van die wedersydse beskikbaarstelling van werkkragte
binne die NG Kerkfamilie:
159