Belgoprocess - Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle

28
Reactiviteitscontrole
Op Belgoprocess zijn er geen kernreactoren aanwezig. Bijgevolg zijn er noch actieve, noch passieve systemen noodzakelijk
voor reactiviteitscontrole.
Daar waar radioactieve afvalstoffen met splijtbaar materiaal opgeslagen of verwerkt wordt, gelden limieten per installatie,
per collo of per volume radioactieve afvalstoffen voor de maximale hoeveelheid splijtbaar materiaal. De conformiteit
met deze limieten wordt met metingen aangetoond en de limieten zelf werden op een zodanig strenge wijze bepaald dat
kritikaliteit zelfs in abnormale of accidentele situaties (bijvoorbeeld na onderdompeling in zuiver water) onmogelijk is.
Men zou zich kunnen voorstellen dat ook een brand of sterke mechanische impact tot het concentreren van splijtbaar
materiaal zou kunnen leiden.
Een brandscenario waarbij de colli als één massa in elkaar smelten is enkel denkbaar als de temperatuur dermate hoog kan
oplopen dat staal op grote schaal smelt. In een dergelijk extreem geval zal echter ook de moderator grotendeels wegvallen,
aangezien alle organische materialen zullen verteerd worden door het vuur.
Door een sterke mechanische impact (bijvoorbeeld het instorten van het dak) kan niet-geconditioneerd afval samengeperst
worden. De limieten voor splijtbaar materiaal in niet-geconditioneerd afval houden echter reeds rekening met een
toekomstige supercompactie, dat het meest gebruikelijke verwerkingsproces is. Een sterkere verdichting van de
materiaalstructuur dan door supercompactie is niet denkbaar. Het falen van opslagtanks voor vloeibaar afval onder een
mechanische impact kan onmogelijk tot kritikaliteit leiden aangezien de tanks zelf geen beveiligingsfunctie vervullen
tegen kritikaliteit.
Koeling
Op de site van Belgoprocess is de veiligheidsfunctie “koeling” enkel van belang voor de opslag van verglaasd afval in gebouw
136X. Het verglaasd afval dat opgeslagen ligt in gebouw 129X heeft een warmteproductie die meer dan een grootteorde lager
ligt en behoeft geen koeling.
In gebouw 136X worden dichtgelaste canisters met verglaasd afval opgeslagen in kokers. Elk van deze canisters produceert tot
2 kW warmte en dient actief te worden gekoeld om de insluitingsfunctie van de conditioneringsmatrix te waarborgen. In andere
delen van het gebouw is er steeds een voldoende koeling omdat de canisters er slechts één per één worden gemanipuleerd (in
de ontlaadcel), of omdat het afval nagenoeg geen warmte produceert (zone D).
De afmetingen van de gehele afkoelingskring en de schoorsteen zijn zo gekozen dat een luchtcirculatie door middel van
natuurlijke ventilatie kan worden gecreëerd, indien de voorbereidingsgroepen en de extractiefilters worden overbrugd. De
interventietijd voor het herstel van de geforceerde ventilatie of het inschakelen van het regime met natuurlijke ventilatie
bedraagt 72 uur.
Insluiting van radionucliden
De veiligheidsfunctie “insluiting van radionucliden” wordt, zoals hoger uiteengezet, verzekerd door statisch confinement
(muren, filters, tanks, verpakkingen, containers, …) en dynamisch confinement (instelling van een onderdrukcascade
door actieve ventilatiesystemen).
Bijzondere veiligheidsaspecten
Naast de drie fundamentele “nucleaire” veiligheidsfuncties, zijn er specifieke veiligheidsaspecten verbonden met de opslag
van één welbepaald soort afval, namelijk natrium-kalium (NaK) legeringen en puur natrium (Na), dat afkomstig is van
historische kweekreactorexperimenten. Dit afval staat in betonnen containers opgeslagen in gebouw 270G (Solarium).
Hoewel er verscheidene redenen zijn om aan te nemen dat het in een voldoende stabiele vorm verkeert, moet dit afval
beschouwd worden als explosiegevoelig bij contact met water en bij hevige mechanische schok (NaK).