03.05.2013 Views

Attent 2013 - CMS

Attent 2013 - CMS

Attent 2013 - CMS

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

De schijnwerper op KiKa<br />

een goeDaarDige hersentumor: einD goeD, al goeD?<br />

als je KinD niet meer beter worDt<br />

1<br />

jaargang 27<br />

voorjaar <strong>2013</strong>


2<br />

COLOFON De VereNigiNg OuDers, KiNDereN eN KaNKer (VOKK)<br />

<strong>Attent</strong>, jaargang 27, nummer 1,<br />

Voorjaar <strong>2013</strong><br />

uitgave van de Vereniging Ouders, Kinderen<br />

en Kanker. Verschijnt 4x per jaar, oplage 3300<br />

issN 0915-2479<br />

Eindredactie<br />

annet Franssen, Marianne Naafs-Wilstra<br />

Redactie<br />

Joost Keijer, Marinka Draaijer, Natascha<br />

evers-van der stok, Valerie strategier, Floor rost<br />

Onnes, Jaap den Hartogh, renske Laroo.<br />

Met medewerking van<br />

Femke aarsen, amber van ameijde, annemaret<br />

Bouwman, anna Brands, Tineke Brasser,<br />

rijkje van Diermen, Harald en sandra Fluks,<br />

Juul gerritsma, Trijn israels, adrienne de Jonghe,<br />

anouk Klaassen, Meike Naafs, Francis<br />

te Nijenhuis, Marian Potters, Cisca reininga,<br />

roos Pelle, angela Poort, Hijltje Vink.<br />

Ontwerp<br />

T2 Ontwerp, Katwijk<br />

Drukker<br />

antilope<br />

Overname van artikelen is uitsluitend toegestaan<br />

na toestemming en met bronvermelding.<br />

Sluitingsdatum nieuwe kopij:<br />

15 april <strong>2013</strong> Mailadres: attent@vokk.nl<br />

Lid worden van <strong>Attent</strong><br />

Lid worden kan via het formulier achterop attent<br />

of via www.vokk.nl.<br />

Opzeggingen<br />

attent opzeggen kan met ingang van het eerstvolgende<br />

kalenderjaar via www.vokk.nl. u kunt<br />

ook een e-mail sturen met uw opzegging, en de<br />

reden hiervan, naar bureau@vokk.nl.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

Vereniging Ouders, Kinderen en<br />

Kanker<br />

De VOKK, een belangenvereniging van<br />

gezinnen met een kind met kanker, heeft<br />

als missie: het steunen en begeleiden<br />

van gezinnen met een kind met kanker<br />

in alle fasen, en het bevorderen van<br />

optimale zorg voor kind en gezin.<br />

De kerntaken van de VOKK zijn voorlichting,<br />

persoonlijke contacten, belangenbehartiging,<br />

individuele dienstverlening<br />

en kwaliteitstoetsing.<br />

Lidmaatschap<br />

Leden van de VOKK zijn (groot)ouders<br />

en/of verzorgers van (klein)kinderen<br />

die kanker hebben (gehad) of hieraan<br />

zijn overleden. Ook (jong)volwassenen<br />

die kanker hebben gehad en broers en<br />

zussen kunnen lid worden. alle overige<br />

natuurlijke en/of rechtspersonen kunnen<br />

ondersteunend lid worden.<br />

Leden en ondersteunende leden ontvangen<br />

attent en eventueel het jongerenblad<br />

(LeF) en krijgen uitgaven van de VOKK<br />

gratis of tegen korting.<br />

Contributie en giften<br />

Het richtbedrag voor de contributie is<br />

€ 25,- per jaar. giften kunt u storten op<br />

bankrekeningnummer 93.84.000.45 of<br />

op gironummer 89.42.812 ten name van<br />

de Vereniging Ouders, Kinderen<br />

en Kanker te Nieuwegein.<br />

advertentie<br />

Bureau<br />

VOKK, Marianne Naafs-Wilstra, directeur<br />

schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />

T 030 24 22 944<br />

F 030 24 22 945<br />

e bureau@vokk.nl<br />

W www.vokk.nl<br />

www.kanjerketting.nl<br />

www.koesterkind.nl<br />

@VOKK_NL<br />

@deKanjerKetting<br />

@pratenoverlater<br />

VOKK<br />

KanjerKetting<br />

Bestuur<br />

angela Poort (voorzitter), Jaco den Boer<br />

(penningmeester), Cor Broekhuizen (secretaris),<br />

ellen te Kloeze, Marieke Wekking,<br />

Juul Coumans (aspirant) en rik Keessen<br />

(aspirant).<br />

Secties en werkgroepen<br />

Persoonlijke contacten<br />

Mentorprogramma<br />

Kinderen/jongeren<br />

redactie attent<br />

redactie Lef<br />

redactie websites<br />

Onderwijs<br />

Klinische studies<br />

Prinses Máxima Centrum<br />

Hersentumoren i.o.<br />

survivors<br />

Palliatieve zorg<br />

Fanconi anemie


Foto: Etienne Oldeman ©<br />

VaN De reDaCTie<br />

Beste lezers,<br />

er zijn van die periodes waarin alles tegelijk komt en je flink<br />

moet aanpoten om de zaken op tijd af te krijgen. Deze week –<br />

ik schrijf dit op 12 februari – is het Wereld Kinderkanker Dag.<br />

We vragen dit keer aandacht voor kinderen met kanker die<br />

geboren worden in ontwikkelingslanden, zo’n 80 procent van<br />

het totaal aantal kinderen met kanker wereldwijd. slechts 20<br />

procent van hen heeft kans op genezing. en dat terwijl in de<br />

rijke landen de andere 20 procent van de kinderen met kanker<br />

een genezingskans heeft van bijna 80 procent. Daarom versturen<br />

we persberichten, twitteren we en plaatsen we berichten<br />

op Facebook en in onze digitale nieuwsbrief.<br />

in deze zelfde periode verzorgen we de publiciteit voor het<br />

congres voor survivors op 9 maart dat we samen met sKiON<br />

en het Tom Voûte Fonds organiseren en voor ons symposium<br />

voor (groot)ouders en brussen van een overleden kind op 6<br />

april. Ook is de VOKK betrokken bij de campagne van KiKa<br />

voor de bouw van het Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie.<br />

Op 27 maart houdt KiKa een grote televisieactie om<br />

geld in te zamelen. Daarnaast heeft de voorgestelde wijziging<br />

van de Wet Mensgebonden Onderzoek onze aandacht.<br />

Hierover gaan we in discussie met de leden van de Vaste<br />

Kamercommissie Volksgezondheid. een drukke periode, maar<br />

gelukkig komt alles altijd weer op zijn pootjes terecht.<br />

Hoe anders voelde het toen onze dochter kanker had. Zonder<br />

de zekerheid dat het goed kwam, probeerden we alles draaiende<br />

te houden: de zorg voor onze zieke dochter en de andere<br />

kinderen, contact met school, ons werk… u herkent het vast.<br />

We denken, of nee, we wéten dat juist die gedeelde ervaring<br />

het werk van de VOKK zo waardevol maakt. Ouders en<br />

kinderen zijn er voor elkaar, delen ervaringen, weten aan welke<br />

informatie behoefte is en werken samen aan een betere zorg.<br />

‘samen voor beter’ is dan ook ons motto.<br />

in dit nummer staan de uitkomsten<br />

van een onderzoek naar het gebruik<br />

van complementaire en alternatieve<br />

geneeswijzen bij kinderen met kanker.<br />

u kunt lezen over de gevolgen van<br />

‘goedaardige’ hersentumoren, over<br />

de ontwikkelingen op het gebied van<br />

palliatieve zorg en over de behandeling<br />

van kinderkanker in afrika. en natuurlijk delen een aantal<br />

ouders en grootouders hun ervaringen weer met u. Want dat is<br />

toch wat ons verenigt: de gedeelde ervaring.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

iNHOuD 3<br />

Danique Sommers, overleden op 5 november 2007<br />

Van de redactie 3<br />

Lezers schrijven 4<br />

Van de voorzitter 5<br />

Complementaire en alternatieve geneeswijzen<br />

bij kinderen met kanker 6<br />

een goedaardige hersentumor: eind goed, al goed? 8<br />

‘Fee is mijn wonderkleinkind’ 10<br />

Column 12<br />

VOKK op uiteenlopende fronten actief 13<br />

Van gespreksgroepen tot familiedagen 14<br />

Zondagskind 16<br />

Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie 18<br />

De onzekerheid blijft bestaan 19<br />

attentie kids! 20<br />

in profiel: Floor rost Onnes 22<br />

Behandelprotocol voor kinderen met Wilms-tumor<br />

in afrika 23<br />

KanjerKetting trekt publiciteit 24<br />

sKiON LaTer studie van start 26<br />

De schijnwerper op: KiKa 28<br />

aftrekmogelijkheden zorgkosten 30<br />

als je kind niet meer beter wordt… 32<br />

Helden race amsterdam <strong>2013</strong> 34<br />

Wat houdt je op de been? 35<br />

Fanconi anemie 36<br />

Nieuws 37<br />

Leeswijzer 38<br />

Fondsenwerving 39<br />

18+ kamp: Nieuwe vrienden maken! 40<br />

Verenigingsnieuws 41<br />

agenda 42<br />

Column 43<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong>


4<br />

LeZers sCHriJVeN<br />

tROOSt<br />

We willen jullie graag laten meegenieten<br />

van een supertrots meisje<br />

dat straalt bij de aanblik van haar<br />

bloemenkraal. Wát betekenden de<br />

KanjerKralen veel voor Pien. Ze heeft<br />

haren getrokken om de petjeskraal te<br />

krijgen, voelde zich getroost als ze een<br />

kraal voor meerdere keren prikken<br />

kreeg wanneer het niet in één keer<br />

lukte. En waar wij opzagen tegen een<br />

ketting van een meter, was zij blij dat<br />

hij steeds langer werd. Eind november<br />

kreeg Pien de bloemenkraal. De<br />

Pien<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

KanjerKetting, 10 meter en 6 centimeter<br />

lang, is zo belangrijk voor haar dat<br />

ze ons laatst op het hart drukte hem<br />

wel mee te nemen, mocht ons huis in<br />

brand staan. Ondanks de confrontatie<br />

met de in totaal 601 kralen, is het een<br />

bijzonder aandenken. Zowel Pien als<br />

wij lezen er het behandeltraject in<br />

terug en dat is erg goed voor de verwerking.<br />

Heel erg bedankt voor jullie<br />

geweldige initiatieven. Wij waarderen<br />

het enorm dat deze dingen bestaan.<br />

Danny & Joseline Kann<br />

tAARt<br />

Onze dochter Anique heeft in december<br />

haar leukemiebehandeling van<br />

twee jaar afgerond. Reden genoeg om<br />

te trakteren op school. Ze trakteerde<br />

op een helemaal zelfgemaakte Kanjer-<br />

Ketting taart. Wel toepasselijk of niet?<br />

Met natuurlijk in het midden de felbegeerde<br />

bloemetjeskraal.<br />

Familie Willeman<br />

KERStACtiE<br />

Wij, ouders van Thomas de Laat,<br />

overleden op 20 mei 2009, komen<br />

nog regelmatig op het Jacob Roelands<br />

Lyceum in Boxtel om een bloemetje<br />

te plaatsen bij de herdenkplek voor<br />

onze zoon. We vonden het dan ook<br />

geweldig dat de school ons vroeg om<br />

een goed doel aan te dragen voor de<br />

kerstactie 2012. Onze keuze was snel<br />

gemaakt: de VOKK. De leerlingen<br />

konden kiezen uit verschillende doelen,


waaronder het Wereld Natuur Fonds<br />

en Stichting Opkikker, maar kozen<br />

voor de VOKK. Wat waren we blij<br />

verrast! De school haalde echt alles<br />

uit de kast om het evenement, dat<br />

op 21 december plaatsvond, te doen<br />

slagen. In totaal 1200 leerlingen zetten<br />

zich actief in. Ze wandelden, hielden<br />

een rommelmarkt, verkochten warme<br />

dranken en worsten, maakten muziek,<br />

speelden toneel enz. Onze stand, die<br />

wij samen met Carlijn Roestenburg,<br />

leerling en survivor, en Mieke Spaink<br />

van de VOKK bemanden, werd goed<br />

bezocht. We kregen veel vragen over<br />

Thomas’ KanjerKetting en veel ouders<br />

en leerlingen kochten VOKK-polsbandjes<br />

of deden iets in de collectebus.<br />

Het werd een fantastische actiedag met<br />

als geweldig resultaat een opbrengst<br />

van 8.162 euro voor de VOKK.<br />

Alle leerlingen, directie, docenten en<br />

ondersteunend personeel, maar vooral<br />

ook kanjer Carlijn: heel veel dank dat<br />

jullie dit voor de VOKK, maar ook een<br />

beetje voor ons, hebben willen doen.<br />

Hans en Ingrid de Laat<br />

SChRijVEn, REAgEREn?<br />

Wilt u iets met ons delen, heeft<br />

u een tip of wilt u reageren op<br />

een artikel? schrijf dan naar<br />

attent@vokk.nl. De redactie<br />

maakt een selectie uit de reacties.<br />

Wachten<br />

VaN De VOOrZiTTer<br />

Vaak wanneer ik mijn ‘Van de voorzitter’ moet schrijven, wacht ik lang. ik<br />

stel het uit, er is altijd wel iets anders wat hoognodig moet gebeuren. Toch<br />

heb ik een grote hekel aan wachten. Dat bleek onlangs nog, toen we met<br />

onze dochter een weekje op wintersportvakantie gingen. Normaal rijden<br />

we naar Oostenrijk, maar dit keer kozen we voor vliegen. Vertrekken vanuit<br />

rotterdam, waar we dicht bij wonen, en anderhalf uur later uitstappen in<br />

innsbruck. geweldig, dachten we. alles verliep voorspoedig tot we de<br />

alpen zagen. De piloot liet weten dat er vanwege de mist niet direct kon<br />

worden geland. Terwijl de onrust aan boord steeg, zette hij na wat extra<br />

rondjes de daling in. Maar vlak voordat we de grond raakten, ging de neus<br />

van het toestel weer omhoog. Helaas, we vlogen naar München waar het<br />

lange wachten op beter weer begon. Terwijl we daar zaten, moest ik denken<br />

aan de wachtkamer van het ziekenhuis. Die spanning… Zou de uitslag<br />

wel goed zijn? en welke stappen moesten er nu weer genomen worden?<br />

Wachten dus, eindeloos lang wachten. Op zo’n moment ga je op zoek naar<br />

afleiding. Je leest een tijdschrift, haalt koffie. en soms raak je in gesprek<br />

met wildvreemde mensen. Het wachten schept een band. Je vertelt elkaar<br />

waarom je er zit, hoe het met je gaat. Dat levert in korte tijd boeiende en<br />

vaak persoonlijke gesprekken op. Dat gebeurde in de wachtkamer, maar<br />

dus ook in het vliegtuig. Na enkele uren hoorden we dat we met de bus<br />

verder zouden gaan. Tijdens het wachten in de bagagehal sloten we ons<br />

aan bij lotgenoten die dezelfde kant opgingen, we trokken samen een plan<br />

en deelden onze zorgen. uiteindelijk werd het een gezellige reis, waarin we<br />

veel gepraat en gelachen hebben met onze medepassagiers.<br />

Zo verging het ons in de wachtkamer van het ziekenhuis ook vaak. Je hebt<br />

bijzondere ontmoetingen, voert waardevolle gesprekken. Dit is dan weer<br />

het voordeel van het lange wachten waar ik zo’n hekel aan heb. ik hoop dan<br />

ook dat wij daar straks, in het toekomstige Prinses Máxima Centrum voor<br />

Kinderoncologie, goede oplossingen voor kunnen bedenken. en toch verbaas<br />

ik me over wat er gebeurt als een willekeurige groep mensen ineens<br />

samen moet wachten. er ontstaat gezamenlijke kracht omdat je hetzelfde<br />

lot deelt. en het maakt het lange wachten uiteindelijk toch de moeite waard.<br />

Angela Poort<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

5


6<br />

Enquête onder ouders<br />

Complementaire en<br />

alternatieve geneeswijzen<br />

bij kinderen met kanker<br />

Kankerpatiënten in nederland kiezen in toenemende mate voor<br />

complementaire en alternatieve geneeswijzen. Ook kinderen met<br />

kanker maken steeds vaker gebruik van middelen, methoden en<br />

deskundigheid uit het ‘alternatieve circuit’. Een groep onderzoekers<br />

en de VOKK wilden meer weten over dit gebruik en legden aan bijna<br />

300 ouders en kinderen een vragenlijst voor.<br />

Bij complementaire en alternatieve<br />

geneeswijzen gaat het om therapieën, geneesmiddelen<br />

en diagnostische handelingen<br />

waarvoor geen algemeen aanvaard<br />

wetenschappelijk bewijs bestaat dat<br />

ze geneeskundig effectief zijn. Meestal<br />

worden ze ook niet aan medische faculteiten<br />

of officieel erkende paramedische<br />

opleidingen gedoceerd. Een behandeling<br />

heet ‘complementair’ als deze naast de<br />

reguliere behandeling wordt gebruikt en<br />

‘alternatief’ als deze de reguliere geneeskunde<br />

vervangt. Bekende voorbeelden<br />

zijn homeopathie, acupunctuur, yoga en<br />

kruidensupplementen.<br />

ViER VRAgEn<br />

Het onderzoek naar het gebruik<br />

van complementaire en alternatieve<br />

geneeswijzen bij kinderen met kanker<br />

had als doel antwoord te krijgen op<br />

de volgende vier vragen:<br />

• Welk percentage van de ouders van<br />

kinderen met kanker in Nederland<br />

maakt gebruik van complementaire<br />

en/of alternatieve geneeswijzen?<br />

• Zijn er factoren die het gebruik van<br />

deze geneeswijzen bepalen?<br />

• Hoe communiceren ouders met de<br />

behandelend arts van hun kind over<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

het gebruik van alternatieve geneesmiddelen<br />

of therapieën?<br />

• Hoe kijken ouders aan tegen onderzoek<br />

naar alternatieve therapieën,<br />

geneesmiddelen etc. en tegen een<br />

integratie van alternatieve geneesmiddelen<br />

en methoden in de<br />

reguliere geneeskunde?<br />

Aan het onderzoek deden 288 ouders<br />

en kinderen mee. Zij hadden in de<br />

periode juni 2011 - januari 2012 een<br />

afspraak op de oncologieafdeling van<br />

een van de zes academische ziekenhuizen<br />

in Nederland en vulden daar een<br />

vragenlijst in. Deze was zo opgesteld<br />

dat het mogelijk is de onderzoeksresultaten<br />

internationaal te vergelijken.<br />

RESuLtAtEn<br />

Hieronder staan de belangrijkste<br />

onderzoeksresultaten.<br />

Gebruik:<br />

• Ruim 40% van de respondenten gaf<br />

aan gebruik te maken van complementaire<br />

en alternatieve geneeswijzen<br />

(CAG).<br />

• Redenen om CAG te gebruiken<br />

waren het verbeteren van gezond-<br />

heid en welzijn (72%), het verminderen<br />

van de bijwerkingen van<br />

conventionele therapie (36%) en<br />

genezen van kanker.<br />

• Het meest populair waren homeopathie,<br />

(19%), voedingssupplementen<br />

(12%) massage of Reiki (11%) en<br />

ontspanningsoefeningen (10%).<br />

• Gemiddeld gaven ouders € 83 per<br />

jaar uit aan CAG.<br />

• Bijna de helft van de ouders vond<br />

CAG zeer effectief voor hun kind;<br />

vooral degenen die een alternatieve<br />

genezer in de arm hadden genomen,<br />

waren tevreden over het resultaat.<br />

Factoren die het gebruik beïnvloeden:<br />

• Factoren die het gebruik van CAG<br />

kunnen voorspellen, zijn: vrouw zijn<br />

en gebruik van CAG door één van<br />

de ouders.<br />

Communicatie tussen ouders en arts:<br />

• Circa een derde van de ouders had<br />

het gebruik van CAG besproken met<br />

de behandelend arts van hun kind.<br />

In bijna alle gevallen gebeurde dit op<br />

initiatief van de ouders (83%). De reactie<br />

van de arts op het gebruik van<br />

CAG was ofwel neutraal of positief.<br />

• Meer dan 80% van de respondenten<br />

gaf aan behoefte te hebben aan<br />

informatie van de kinderarts over<br />

CAG. Verder zou circa twee derde<br />

van de patiënten graag willen dat<br />

vooral evidence-based alternatieve<br />

therapieën, homeopathie en ontspanningstherapie<br />

voortaan in het<br />

ziekenhuis werden aangeboden.


Arine Vlieger<br />

RiSiCO’S En VOORDELEn VAn ALtERnAtiEVE En<br />

COMpLEMEntAiRE gEnEESMiDDELEn in KinDEROnCOLOgiE<br />

er zijn onderzoeken gedaan naar de potentiële risico’s van alternatieve en<br />

complementaire geneesmiddelen en de mogelijke voordelen anderzijds.<br />

Hieronder enkele voorbeelden van de kennis die is opgedaan.<br />

Risico’s<br />

• Voedingssupplementen kunnen een wisselwerking vertonen met vitamineantagonisten<br />

zoals methotrexaat. Dit betekent dat gelijktijdig gebruik<br />

vermeden moet worden.<br />

• Sommige natuurproducten kunnen schadelijk zijn omdat ze een wisselwerking<br />

hebben met chemotherapie, neoplastisch weefsel stimuleren<br />

en/of giftige effecten hebben. st. Janskruid bijvoorbeeld, vermindert de<br />

werking van antikankermedicijnen zoals imatinib en irinotecan. Het versterkt<br />

de werking van het leverenzym cytochroom P450 waardoor deze<br />

geneesmiddelen sneller worden afgebroken en daardoor een geringere<br />

werking hebben. Ook van plantaardige supplementen zoals kava<br />

(Pipermethysticum) en comfrey (symphytum officinale) is bekend dat ze<br />

directe toxische effecten hebben.<br />

Voordelen<br />

• Zelfhypnose blijkt een gunstig effect te hebben op het terugdringen van<br />

pijn, angst en distress tijdens onderzoeken en procedures zoals een<br />

lumbaalpunctie.<br />

• Ontspanningstechnieken verminderen de spierspanning en helpen ook<br />

om geestelijk te ontspannen.<br />

MeDisCH<br />

Onderzoek naar CAG:<br />

• Een grote meerderheid van de<br />

ouders (86%) was positief over<br />

onderzoek naar CAG.<br />

• Bijna de helft van de ouders was<br />

geïnteresseerd in deelname aan<br />

toekomstig onderzoek naar CAG.<br />

MEER OnDERzOEK<br />

Uit dit onderzoek blijkt dat in Nederland<br />

ruim 40% van de ouders van<br />

kinderen met kanker gebruikmaakt<br />

van complementaire en/of alternatieve<br />

geneeswijzen voor hun kind. Tegelijkertijd<br />

is van veel complementaire en<br />

alternatieve geneeswijzen (nog) niet<br />

aangetoond of ze werkzaam en veilig<br />

zijn. Zo is er bijvoorbeeld nog onvoldoende<br />

kennis over de wisselwerking<br />

tussen reguliere en complementaire<br />

geneesmiddelen. Ook over het werkingsmechanisme<br />

van complementaire<br />

geneesmiddelen is weinig bekend.<br />

Tot slot is er op dit moment geen<br />

algemeen geaccepteerde standaard om<br />

bijwerkingen op te sporen en te documenteren,<br />

of ze nou uitsluitend door<br />

complementaire/alternatieve middelen<br />

veroorzaakt worden of door de interactie<br />

van deze middelen met ‘gewone’<br />

medicijnen. Wil men in de toekomst<br />

evidence-based complementaire en<br />

alternatieve geneeswijzen gebruiken<br />

in de kinderoncologie, dan is verder<br />

onderzoek dringend noodzakelijk.<br />

Annemaret Bouwman<br />

Dit is een bewerking van het<br />

artikel ‘High prevalence of<br />

complementary and alternative<br />

medicine use in the Dutch<br />

pediatric oncology population,<br />

a multicenter survey’ van<br />

Maartje singendonk, gert-Jan<br />

Kaspers, Marianne Naafs-<br />

Wilstra, antoinette schoutenvan<br />

Meeteren, Jan Loeffen en<br />

arine Vlieger dat verscheen in<br />

het european Journal of<br />

Pediatrics, september 2012.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

7


8<br />

Een goedaardige<br />

hersentumor:<br />

eind goed, al goed?<br />

na leukemie is een hersentumor de meest gestelde diagnose binnen de kinderoncologie, waarbij<br />

goedaardige hersentumoren het meest voorkomen. Bij de behandeling van zo’n tumor wordt meestal<br />

gekozen voor een operatie, tenzij dit door de plaats van de tumor niet mogelijk is. Kinderen met de<br />

diagnose ‘goedaardige hersentumor’ hebben een grote kans op overleving met goede kwaliteit van<br />

leven. Maar hoe ziet die kwaliteit van leven eruit? in het Sophia Kinderziekenhuis onderzochten wij de<br />

langetermijneffecten.<br />

In de vakliteratuur wordt goed beschreven welke gevolgen<br />

kinderen met een goedaardige hersentumor in de kleine<br />

hersenen (cerebellum) op korte termijn ondervinden. Zo<br />

kunnen er direct na de operatie problemen optreden met<br />

emoties, taal en spraak, gedrag, zindelijkheid en motoriek.<br />

Dit wordt ook wel het ‘posterior fossa syndroom’ genoemd.<br />

Maar ook op het gebied van geheugen, aandacht<br />

Femke Aarsen<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

en concentratie, visueel-ruimtelijk inzicht en uitvoerende<br />

controlefuncties (denk aan plannen) kunnen zich problemen<br />

voordoen. Over de langetermijneffecten daarentegen<br />

is weinig bekend. Ouders hebben vaak behoefte aan meer<br />

informatie. Wanneer zich thuis, op school of met vriendjes<br />

problemen voordoen, vragen zij zich af of die te maken<br />

hebben met de eerdere behandeling van hun kind. Ook<br />

weten ze niet altijd waar ze in die gevallen hulp kunnen<br />

krijgen. Om ouders beter te informeren, hebben we in het<br />

Sophia Kinderziekenhuis een onderzoek gedaan naar die<br />

langetermijneffecten. Ook onderzochten we of er kinderen<br />

zijn die meer risico lopen om problemen te krijgen dan andere<br />

kinderen, zodat we ouders beter kunnen informeren<br />

over deze toekomstige risico’s.<br />

nEuROLOgiSChE gEVOLgEn<br />

Uit ons onderzoek komt naar voren dat meer dan de<br />

helft van de kinderen lange tijd na de behandeling nog<br />

neurologische problemen ondervindt. Problemen met<br />

de fijne of grove motoriek of met het gezichtvermogen<br />

worden het meest genoemd. Kinderen met een tumor in<br />

de grote hersenen hebben vaker last met kijken, omdat<br />

ze een stukje van het gezichtsveld missen of minder<br />

scherp kunnen zien. Kinderen met een tumor in de kleine<br />

hersenen hebben meer moeite met het aansturen van de<br />

motoriek. Daarnaast geven veel ouders aan dat hun kind<br />

snel moe is.<br />

pSyChOLOgiSChE pROBLEMEn<br />

Bij bijna alle kinderen zien we dat ze iets trager zijn geworden<br />

en dat ze meer moeite hebben zich te concentreren.<br />

Kinderen met een tumor in de grote hersenen zijn iets<br />

sneller afgeleid en kunnen minder goed plannen, terwijl


kinderen met een tumor in de thalamus (deel van de tussenhersenen)<br />

meer moeite hebben met het geheugen en<br />

de taal. Als de tumor in de kleine hersenen zit, hebben we<br />

meer problemen gezien met taal en spraak, het geheugen,<br />

de uitvoerende controlefuncties en het visueel-ruimtelijk<br />

inzicht. Deze problemen, samen met emotionele problemen<br />

of veranderingen in het gedrag, noemen we het<br />

Cerebellair Cognitief Affectief Syndroom (CCAS).<br />

Kinderen die bestraald zijn of waarbij de hersenkamers nog<br />

vergroot zijn, hebben vaak nog meer last. Ook blijkt dat<br />

hoe jonger het kind was toen de diagnose gesteld werd,<br />

hoe meer neuropsychologische problemen er kunnen optreden.<br />

Verder is een belangrijke bevinding dat kinderen die<br />

eerst geen neuropsychologische problemen ondervonden,<br />

deze later toch kunnen krijgen. Dit wordt het ‘growing into<br />

deficit’ fenomeen genoemd. Een kind dat bijvoorbeeld met<br />

zes maanden een hersentumor in zijn taalgebied heeft, kan<br />

daardoor niet spreken. Dat probleem wordt natuurlijk pas<br />

duidelijk als het kind ouder wordt en met tweeënhalf jaar<br />

nog niet spreekt. Het kind ‘groeit dan in zijn tekort’.<br />

SChOOL<br />

Bijna de helft van de kinderen heeft extra hulp nodig op<br />

school. Zij gaan naar het speciaal onderwijs of krijgen<br />

extra hulp op school via de leerlinggebonden financiering.<br />

Kinderen die op jonge leeftijd of opnieuw een hersentumor<br />

krijgen, hebben vaker extra hulp op school nodig<br />

dan andere kinderen.<br />

gEDRAg<br />

Ouders geven op vragenlijsten aan dat hun kinderen<br />

meer teruggetrokken zijn, maar ook banger, somberder<br />

of juist agressiever. Ook geven ze aan dat er veel sociale<br />

problemen zijn, zoals minder vriendjes hebben, slechter<br />

samenspelen, maar ook concentratieproblemen (impulsief,<br />

dromerig, snel afgeleid). Kinderen die opnieuw een tumor<br />

krijgen en kinderen met een tumor in de kleine hersenen<br />

hebben meer sociale problemen. De laatste groep kan ook<br />

wat teruggetrokkener en stiller zijn.<br />

PsyCHOsOCiaaL<br />

KwALitEit VAn LEVEn<br />

Ouders geven een verlaagde kwaliteit van leven aan op alle<br />

gebieden. De kinderen zelf zeggen dat ze in hun leven veel<br />

last ondervinden van hun problemen in de motoriek en van<br />

de cognitieve en sociale vaardigheden. Kinderen met een<br />

goedaardige hersentumor doen het dus niet altijd goed, zoals<br />

artsen vaak dachten. Door de bevindingen uit dit onderzoek<br />

kunnen we ouders nu beter informeren over de mogelijke<br />

gevolgen. Ook is nu duidelijk geworden dat kinderen in hun<br />

tekort kunnen groeien en dus pas later problemen krijgen.<br />

Door dit besef kunnen artsen problemen sneller herkennen<br />

en krijgen ouders eerder erkenning voor de problemen<br />

van hun kinderen. Voor de genoemde problemen bestaan<br />

verschillende soorten behandelingen. Omdat nog onduidelijk<br />

is welke behandeling het beste werkt voor welk probleem,<br />

gaan we daar in een volgend onderzoek naar kijken. Uiteindelijk<br />

gaat het erom dat een kind de juiste behandeling krijgt,<br />

zodat het steeds meer kan doen wat het vroeger ook kon.<br />

Dr. Femke Aarsen,<br />

Klinisch neuropsycholoog BIG<br />

ErasmusMC/Sophia Kinderziekenhuis<br />

Dit verhaal is een korte samenvatting van mijn proefschrift<br />

‘Neuropsychologische gevolgen bij kinderen,<br />

die gediagnosticeerd zijn met een laaggradig astrocytoom’<br />

van oktober 2012.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

9


10<br />

‘Fee is mijn wonderkleinkind’<br />

Mijn moeder, nelleke Simons, was tijdens het behandelingstraject<br />

van onze dochter Feline (Fee) voor neuroblastoom een grote steun<br />

voor ons gezin. ze logeerde regelmatig bij Fee in het ziekenhuis en<br />

ging mee naar de Verenigde Staten waar Fee zes maanden werd<br />

behandeld. Fee is nu drie jaar oud en het gaat goed met haar. Dit is<br />

het verhaal van mijn moeder.<br />

‘Op 26 mei 2010 belde je me vanuit<br />

het ziekenhuis. Ze hadden een tumor<br />

ontdekt in de buik van Fee. Ik ben<br />

meteen naar je toe gekomen. Jij stond<br />

beneden in de hal op me te wachten.<br />

Ik zal je gezicht nooit vergeten. Het<br />

leek wel een nachtmerrie. Ik dacht, als<br />

ik straks naar huis ga, is alles weer gewoon.<br />

Ik heb die dag niemand gebeld.<br />

Ik wist dat het helemaal mis was, maar<br />

kon het niet uitspreken, want dan<br />

wordt het echt: “Mijn kleindochter van<br />

vijf maanden oud heeft kanker”.<br />

De verbijstering van het slechte<br />

nieuws maakte al snel plaats voor een<br />

groot vertrouwen in de goede afloop.<br />

Ik ben de eerste dagen veel bij de on-<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

derzoeken geweest. Jij was al weken<br />

in het ziekenhuis en moest zo nu en<br />

dan naar huis. Ook tijdens de behandelingen<br />

was ik veel bij Fee. Ik heb<br />

het altijd heel bijzonder gevonden<br />

dat ik dit voor jullie kon doen. Ik had<br />

het fijn met haar op dat ziekenhuiskamertje<br />

in het VU medisch centrum.<br />

Ik heb nooit één seconde gedacht dat<br />

ik het niet aan kon. Het was altijd zo<br />

vertrouwd met haar.<br />

De laatste maanden van de behandeling<br />

in Nederland vond ik wel pittig.<br />

Na de stamceltransplantatie is Fee<br />

met een lijninfectie op de IC beland.<br />

Jij wilde niet dat ik haar daar kwam<br />

bezoeken. Ze werd beademd en er<br />

waren overal toeters en bellen. Jij<br />

vond dat beeld niet geschikt voor een<br />

grootmoeder. Ik wilde wel naar jullie<br />

toekomen, maar dat deed ik niet. Gelukkig<br />

kon Fee al na een week terug<br />

naar de gewone afdeling.’<br />

iMMunOthERApiE<br />

‘Ik was zo blij dat ik mee kon naar de<br />

Verenigde Staten waar Fee nog zes<br />

maanden immunotherapie kreeg. Ik was<br />

alleen graag wat eerder gekomen. Jij zat<br />

een aantal weken hoogzwanger alleen<br />

met Fee in Philadelphia. Jouw man Paul<br />

moest tussendoor naar Nederland. Je<br />

deed er heel stoer over, maar het viel<br />

behoorlijk tegen. Ik heb twee kuren<br />

immunotherapie meegemaakt en sliep<br />

weer bij Fee op de kamer. Ze was zwaar<br />

gedrogeerd om de pijn tegen te gaan.<br />

Elke vijf minuten ging er een alarm af<br />

en er liepen voortdurend verpleegkundigen<br />

en artsen binnen. De avond dat<br />

we thuiskwamen na een kuur moest jij<br />

op stel en sprong naar het ziekenhuis.<br />

Daar werd Olivia geboren, een lief,<br />

klein, blond meisje. Ze was twee weken


te vroeg. Gelukkig was Paul net op tijd<br />

terug uit Nederland. Je hebt helemaal<br />

geen kraamtijd gehad, want je wilde<br />

meteen naar Fee die weer was opgenomen.<br />

Dat vond ik moeilijk om te zien.<br />

Gelukkig gaf Fee mij ook daar zo veel<br />

energie. Daarnaast heb ik enorm genoten<br />

van de wandelingen van het huis<br />

naar het ziekenhuis langs de rivier.’<br />

KRAAnVOgELS<br />

‘Ik heb me nooit zorgen gemaakt over<br />

de toekomst van Fee. Ze straalde aan<br />

alle kanten uit dat ze beter zou worden.<br />

Dat heb ik dus ook altijd geloofd.<br />

Tijdens het hele behandelingstraject<br />

heb ik elke dag een kraanvogel voor<br />

haar gevouwen. De kraanvogelslingers<br />

hingen we aan haar bedje, voor beterschap<br />

en geluk. Ik hield ook een boekje<br />

bij. Tijdens haar tweede chemokuur<br />

schreef ik: “Je bent vandaag 30 dagen<br />

ziek. Ik heb 30 kraanvogels gevouwen.<br />

Elke dag komt er een bij, net zolang<br />

tot je weer helemaal beter bent, want<br />

daar ga je voor. Je bent heel sterk en<br />

dapper en vol, vol levenslust.”’<br />

DROOM<br />

‘Toen we jullie van Schiphol kwamen<br />

ophalen, had ik weer het gevoel dat<br />

het een droom was. Was het wel echt<br />

allemaal gebeurd? Het blijft voor mij<br />

iets onwerkelijks. Als ik nu met Fee<br />

grOOTOuDers<br />

ergens ben, bijvoorbeeld in de zandbak,<br />

dan vertel ik haar verhaal wel eens<br />

aan andere (groot)ouders. Die weten<br />

dan niet wat ze horen. Ik kan zelf ook<br />

nog steeds moeilijk bevatten dat deze<br />

vrolijke peuter zo ziek is geweest.<br />

Ik zie een zeer zonnige toekomst voor<br />

mijn kleine Fee. Ze blijft mijn wonderkleinkind.<br />

We wonen bijna bij elkaar<br />

om de hoek, maar als we elkaar een<br />

paar dagen niet zien, dan fiets ik even<br />

langs of belt zij mij op en zegt ze: “Omi,<br />

mag ik komen spelen?” Ja, we hebben<br />

een heel speciale band met elkaar.’<br />

Floor Rost Onnes<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

11


12 COLuMN<br />

Herinneringen<br />

Vandaag ging ik met Tamara winkelen. Het was uitverkoop<br />

en zij had nieuwe kleding nodig. Nadat we geslaagd<br />

waren, spoedden we ons naar V&D voor een lekkere latte<br />

macchiato, de favoriete koffie van mijn dochter. Terwijl we<br />

daar zaten, dacht ik aan een onderwerp voor mijn column<br />

in attent en vroeg Tamara wat zij zich vooral herinnerde<br />

van de tijd dat zij ziek was. Ze moest even diep nadenken<br />

en begon toen te lachen. Op nummer 1 met stip stonden<br />

de CliniClowns. Die vond ze zo geweldig, dat ze ze zelfs<br />

in amersfoort heeft bezocht.<br />

Maar er kwamen meer mooie herinneringen boven. Zoals<br />

Villa Pardoes, waar ze het liefst had willen blijven. Ook<br />

voor haar broers en zus was die week in Kaatsheuvel<br />

heel speciaal. Zij kwamen in contact met kinderen die<br />

ook een zieke broer of zus hadden. Dit opende hun<br />

ogen, ze waren niet alleen. en ook wij, als ouders,<br />

denken met plezier aan het verblijf in Villa Pardoes terug.<br />

Hoe we lekker lang opbleven met een glaasje en met<br />

elkaar over de meest intieme emoties spraken…<br />

en natuurlijk was er de vakantieweek in Limburg die<br />

we door stichting gaandeweg kregen aangeboden.<br />

Heel gaaf, weet Tamara nog. Net zo leuk als de<br />

Twee vakantiewoningen, van alle gemakken<br />

voorzien, die tegen de schapenschuur zijn<br />

gebouwd. Vanuit je slaapkamer kijk je zo<br />

de stal in en zie je (natuurlijk in het voorjaar)<br />

de lammetjes geboren worden.<br />

TARPANIA’S HOEVE is speciaal<br />

gebouwd voor jeugdige patiëntjes die ernstig<br />

en langdurig ziek zijn, hun ouders<br />

of verzorgers en hun broertjes en zusjes.<br />

Om op adem te komen in de schone<br />

Flevolandse lucht. Om mee te kijken en<br />

als je zin hebt, om mee te doen op de<br />

schapen- en akkerbouwboerderij. Veel mag,<br />

maar niets hoeft...<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

Dolledingendag, waar zij nog een T-shirt van heeft<br />

bewaard. Maar ook Connie en haar poppen Bast en<br />

snavel maakte een onuitwisbare indruk. We mochten het<br />

uMC groningen pas verlaten als Connie en haar poppen<br />

langs waren geweest.<br />

ik vroeg Tamara ook of ze nog wist hoe het was om ziek<br />

te zijn. Ze vertelde dat ze de pijn en de vervelende prikken<br />

was vergeten. De zakjes met geel spul, de chemo,<br />

kon ze zich nog wel voor de geest halen. Maar hoe ziek<br />

ze was geweest? Nee, dat kon ze zich niet meer herinneren.<br />

Wat ze nog wel wist, was de eerste nacht alleen<br />

in het ziekenhuis. Wij hadden de eerste weken om en<br />

om bij haar geslapen omdat het echt niet goed met haar<br />

ging. Maar op een gegeven moment vonden we dat<br />

ze wel alleen kon slapen. Jan, de verpleegkundige die<br />

nachtdienst had, beloofde heel goed voor haar te zorgen.<br />

De volgende dag hoorden we dat ze tot half twee in de<br />

nacht bordspelletjes had gespeeld... Daarna was ze van<br />

vermoeidheid in slaap gevallen.<br />

Voor ons indertijd een hele opluchting, voor Tamara<br />

inmiddels een mooie herinnering.<br />

Anna Brands<br />

Vakantieboerderij voor kankerpatiëntjes<br />

Kom naar de TARPANIA’S HOEVE bij<br />

Swifterbant. Om te ontdekken dat je meer<br />

kunt dan je dacht.<br />

Tarpania’s Hoeve<br />

Fam. A.P.G. de Lange<br />

Tarpanweg 3<br />

8255 RT Swifterbant<br />

tel: 0321-321326<br />

fax: 0321-322486<br />

06-51196338<br />

e-mail: info@tarpania.nl<br />

www.tarpania.nl<br />

advertentie


voKK op uiteenlopende<br />

fronten actief<br />

Op verschillende manieren springt de VOKK in de bres voor<br />

kinderen met kanker. Vaak onzichtbaar, maar wel met resultaat.<br />

BEhAnDELing<br />

nEuROBLAStOOM in VS<br />

VERgOED<br />

In maart vorig jaar bleek dat de vergoeding<br />

door de zorgverzekeraars van<br />

de immunotherapie in de Verenigde<br />

Staten van kinderen met een hoogrisico<br />

neuroblastoom ernstig op de<br />

tocht stond. Enkele verzekeraars<br />

vergoedden wel, andere niet. Reden<br />

voor een van de verzekeraars om aan<br />

het College voor Zorgverkeringen<br />

(CVZ), het orgaan dat in Nederland<br />

bepaalt wat verzekerde zorg is en wat<br />

niet, te vragen een uitspraak te doen.<br />

Het CVZ verklaarde de behandeling<br />

tot niet-verzekerde zorg. Dat<br />

leidde tot veel onrust bij ouders. Een<br />

internationaal erkende behandeling<br />

die 20 procent meer overlevingskansen<br />

biedt, zou hun kind onthouden<br />

worden. VOKK en SKION hebben<br />

vervolgens overleg gevoerd met CZ<br />

en Zorgverzekeraars Nederland, met<br />

als resultaat dat de behandeling in de<br />

VS door alle verzekeraars uit coulance<br />

vergoed blijft. Intussen wordt er hard<br />

aan gewerkt om deze behandeling<br />

naar Nederland te krijgen, zodat kinderen<br />

in de toekomst niet meer naar<br />

de Verenigde Staten hoeven.<br />

gROOt COngRES VOOR<br />

SuRViVORS<br />

Half december kwam het Tom Voûte<br />

Fonds (TVF) met het plan een congres<br />

voor survivors van het Emma Kinderziekenhuis<br />

(EKZ) te organiseren. De<br />

LATER-artsen van het EKZ waren<br />

van mening dat zo’n congres eigenlijk<br />

voor alle survivors toegankelijk zou<br />

moeten zijn en dat de VOKK bij de<br />

organisatie betrokken moest worden.<br />

Binnen een dag was het organisatieteam<br />

gevormd en binnen een maand<br />

hadden we samen, TVF, SKION en<br />

VOKK, een programma in elkaar<br />

gezet. Belangrijk uitgangspunt was de<br />

vraag ‘Wat willen survivors horen?’<br />

en niet ‘Wat kunnen dokters allemaal<br />

vertellen?’ Het congres werd een groot<br />

succes juist dankzij de samenwerking.<br />

Er waren maar liefst 540 deelnemers,<br />

het maximale aantal. We overwegen<br />

het congres te herhalen, omdat we<br />

veel mensen moesten teleurstellen.<br />

BEtROKKEnhEiD Bij<br />

OnDERzOEK<br />

De VOKK is op verschillende manieren<br />

betrokken bij medisch wetenschappelijk<br />

onderzoek. Vaak betreft<br />

advertentie<br />

aCHTer De sCHerMeN<br />

dat de beoordeling van de ethische<br />

aspecten van een onderzoek en de<br />

wijze waarop ouders en kinderen<br />

het beste kunnen worden geïnformeerd.<br />

Soms gaat het om het onder<br />

de aandacht brengen van onderzoek<br />

bij de doelgroep, maar steeds vaker<br />

worden we al bij de opzet van het onderzoek<br />

betrokken. Dat is een goede<br />

zaak, want zo kunnen we de stem<br />

van kinderen en ouders goed laten<br />

doorklinken.<br />

KwALitEit<br />

Sinds het najaar van vorig jaar heeft<br />

de VOKK een vertegenwoordiging in<br />

de nieuwe Taakgroep Kwaliteit van de<br />

SKION. Deze heeft als doel te zorgen<br />

voor optimale kwaliteit van zorg voor<br />

kinderen met kanker. Onderdelen zijn<br />

de ontwikkeling van een kwaliteits-<br />

systeem, de patiëntveiligheid, evidence<br />

based practice, optimalisatie van het<br />

zorgproces, patiëntgerichtheid en<br />

communicatie. We vertellen u in<br />

de toekomst zeker meer over deze<br />

taakgroep.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

Vrolijk sondezakje!<br />

• Zakje voor afgekoppelde neussonde<br />

• Veilige clip (geen veiligheidspeld)<br />

• Wasbaar op 40 graden<br />

• • In In diverse diverse stoere stoere en en vrolijke vrolijke prints<br />

• Los te bestellen bestellen vanaf ¤ 7,95<br />

www.borsa-medico.com<br />

Advertentie17x8 BORSA!-V2.indd 1 7/26/12 9:49 AM<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

13


14<br />

van gespreksgroepen<br />

tot familiedagen<br />

Veel gezinnen vinden na de diagnose en tijdens de behandeling steun en troost in hun sociale omgeving.<br />

Een netwerk van familie, vrienden, collega’s en buren staat voor hen klaar. Maar na verloop van tijd, als het<br />

gewone leven zich enigszins lijkt te herstellen, kan – hoe de uitkomst ook is geweest – de aandacht van<br />

de buitenwereld verflauwen. juist dan hebben (groot)ouders nog behoefte aan steun. De VOKK is er voor<br />

gezinnen in alle omstandigheden. we luisteren, denken mee en geven tips.<br />

De VOKK organiseert door het jaar en verspreid over het<br />

land vele bijeenkomsten, van gespreksgroepen tot informatiedagen.<br />

De bijeenkomsten vinden ook vaak in de vorm<br />

van een wandeling plaats.<br />

gESpREKSgROEpEn<br />

In Groningen, Eindhoven en Goes organiseren we gespreksgroepen<br />

voor (groot)ouders van een (klein)kind in<br />

behandeling of net uit behandeling. Voor (groot)ouders<br />

van wie een (klein)kind is overleden, vinden gespreksgroepen<br />

plaats in Groningen, Langbroek, Goes, Heerlen,<br />

Sittard en binnenkort ook in Brabant. Tijdens deze<br />

bijeenkomsten komen verschillende thema’s aan bod, zoals<br />

angst en onzekerheid, broertjes en zusjes, verlies, school en<br />

reacties van de omgeving.<br />

inLOOpSpREEKuREn<br />

In het UMC St Radboud in Nijmegen bieden we ouders en<br />

kinderen een inloopspreekuur. Hier vindt u een luisterend<br />

oor bij ervaringsdeskundige ouders. Bij de overige kinderoncologische<br />

centra kunt u via de verpleegkundige een<br />

afspraak maken.<br />

‘ Wat een prachtige organisatie! De VOKK biedt<br />

de mogelijkheid om ouders te treffen met<br />

dezelfde achtergrond (en niet alleen dat). Wat<br />

heb ik er veel aan gehad ... mijn verhaal met<br />

lotgenoten delen ... mijn emoties “mogen” laten<br />

zien ... zonder iets te hoeven uitleggen! En dan<br />

heb ik het nog niet eens over alle informatie en<br />

voorlichting die de VOKK verschaft.’<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

thEMA-AVOnDEn<br />

Voor (groot)ouders van een (klein)kind dat - tot twee jaar - uit<br />

behandeling is, organiseren we thema-avonden in de kinderoncologische<br />

centra. Op deze avonden komen verschillende<br />

onderwerpen aan bod die te maken hebben met de (late) gevolgen<br />

van kanker, bijvoorbeeld bij het naar school gaan of in<br />

het sociale leven. Na een inleiding door een spreker praten de


‘Vanmiddag naar de bijeenkomst geweest in<br />

Langbroek. Verdriet, herkenning, radeloosheid,<br />

onmacht... Alles kwam langs, een bijzonder<br />

mooie middag. Erg bedankt Mieke en<br />

vrijwilligers! Top georganiseerd!’<br />

deelnemers verder in groepen. Deze avonden vinden nu nog<br />

alleen in het Sophia Kinderziekenhuis plaats. De bedoeling is<br />

dergelijke avonden ook in andere centra te organiseren.<br />

FAMiLiEDAgEn<br />

Speciale familiedagen zijn er voor ouders van een kind dat<br />

een hersentumor heeft (gehad) en voor ouders van kinderen<br />

met Fanconi anemie. Deze vinden plaats op wisselende<br />

locaties. We bieden op deze dagen een combinatie van<br />

informatie en ontspanning. Kinderen zijn vanzelfsprekend<br />

van harte welkom, zij volgen een apart programma.<br />

MEER inFORMAtiE?<br />

Heeft u vragen over de bijeenkomsten, bel ons dan op<br />

030 24 22 944 of mail naar mieke.spaink@vokk.nl. Voor data en<br />

locaties verwijzen we u ook naar de agenda op www.vokk.nl.<br />

COntACt MEt AnDERE (gROOt)OuDERS<br />

Wilt u direct in contact komen met andere (groot)ouders?<br />

Ook dat kan via de VOKK. In het kader op deze pagina<br />

wiE u Kunt BELLEn<br />

VOKK VOOr u<br />

inDRuKwEKKEnDE CijFERS<br />

De VOKK organiseerde in 2012 naast twee symposia,<br />

maar liefst 157 bijeenkomsten, inloopspreekuren,<br />

familiedagen en wandelingen. Dat<br />

gebeurde landelijk en regionaal, onder meer in<br />

Amsterdam, Eindhoven, Goes, Groesbeek, Groningen,<br />

Heerlen, Langbroek, Nijmegen, Rotterdam,<br />

Sittard en Utrecht. Voor ouders was er verder nog<br />

een verwenmiddag. Het totaal aantal deelnemers<br />

aan deze activiteiten was 907.<br />

Via telefonische hulplijnen boden onze vrijwilligers<br />

een luisterend oor aan vele ouders. Ze<br />

hadden vorig jaar 534 telefoongesprekken en<br />

mailcontacten. Het bureau verwerkte dagelijks<br />

gemiddeld twee tot drie hulpvragen, bestellingen<br />

en aanmeldingen voor lidmaatschap of activiteiten<br />

niet meegerekend. Aan de vrijwilligers die betrokken<br />

zijn bij deze persoonlijke contacten bood het<br />

bureau trainingen en begeleiding.<br />

vindt u de telefoonnummers van onze vrijwilligers die u<br />

een luisterend oor kunnen bieden. Daarnaast bieden we u<br />

de mogelijkheid via het forum op www.vokk.nl, Facebook<br />

of Twitter andere ouders te ontmoeten.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

als u behoefte heeft aan een luisterend oor of in contact wilt komen met andere ouders in een<br />

vergelijkbare situatie, dan kunt u bellen met een van de volgende personen. Zij zijn allen ouders<br />

die zelf een kind met kanker hebben of hebben gehad.<br />

• Debby Oudenaarde: 079 343 29 27 (voor ouders van een heel jong kind in of net uit behandeling – landelijk)<br />

• Roos van Straten: 0571 27 69 24 (voor ouders van een kind met Fanconi anemie – landelijk)<br />

• Marleen Roeden: 046 443 32 47 (voor ouders van een overleden kind – landelijk)<br />

• tineke Brenkman: 0172 40 87 67 of tinekebrenkman@gmail.com (voor grootouders van een (overleden) kind<br />

met kanker – landelijk)<br />

• Marian potters: 06 391 05 000 (voor ouders die weten dat hun kind niet meer beter zal worden)<br />

• Mieke Spaink: 030 242 29 44 (Voor ouders met vragen over opvoeding en begeleiding)<br />

Voor algemene informatie kunt u bellen met ons bureau: 030 242 29 44.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

15


16<br />

Zondagskind<br />

juveniele myeloide monocitaire leukemie. ik kreeg de betekenis van de letters jMML het eerste jaar<br />

van Marc’s ziekte m’n strot niet uit. Veel te ingewikkeld voor mijn brein, dat na de diagnose leukemie<br />

wel ontploft leek. Aan die definitieve diagnose waren negen lange weken van onderzoek in Freiburg<br />

voorafgegaan. ‘Doe iets!’, wilde ik in die periode wel uitschreeuwen. Ons kind had een tikkende tijdbom<br />

in zich, er mocht geen seconde worden verspild om deze onschadelijk te maken.<br />

Na de diagnose werd direct duidelijk dat alleen een stamceltransplantatie<br />

Marc zou kunnen redden. Geen chemokuren,<br />

maar een totale vernietiging van het beenmerg en<br />

inbreng van donorcellen. Een alles of niets ingreep was<br />

voor onze lieverd de enige mogelijkheid. In 2009 kreeg<br />

Marc zijn eerste stamceltransplantatie in Leiden, zijn net<br />

eenjarige broertje Tom was donor. Marc deed het ‘conform<br />

het boekje’ en de turbocellen van Tom sloegen snel aan.<br />

Zonder complicaties mocht Marc na zeven weken weer<br />

naar huis. Vreugdevol en beangstigend… Zeven weken<br />

had Marc in zijn tent in een steriele omgeving gebivakkeerd.<br />

We mochten hem alleen verkleed als ‘banaan’ in<br />

een geel pak, en met mondmasker voor en steriele handschoenen<br />

aan, benaderen. En nu kon hij opeens mee naar<br />

huis. Eenmaal thuis begon het wachten. Kijken of hij<br />

geen virussen op zou lopen, of het bloedbeeld zich naar<br />

behoren ontwikkelde. Een slopende periode, waarin de<br />

spanning pas geleidelijk afnam toen bleek dat het voorspoedig<br />

ging. Vooral in het begin voelde de overgang van<br />

een steriele omgeving naar thuis als een immense stap.<br />

Marc en Tom<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

En toen, na een jaar was er toch opeens een recidief. Een<br />

tweede stamceltransplantatie, met behulp van anonieme<br />

donorcellen, volgde. Maar al na enkele maanden liet de<br />

ziekte zich opnieuw gelden. Er werd gegrepen naar een<br />

experimenteel middel. Marc deed het hier verrassend<br />

goed op en in de zomer van 2011 volgde uiteindelijk een<br />

derde stamceltransplantatie.<br />

DRiE jAAR LAtER<br />

Op zondag 29 januari 2012 schrijf ik met intens verdriet<br />

het volgende in mijn dagboek:<br />

29 januari 2009 werd bij Marc de diagnose leukemie gesteld<br />

en nu, drie jaar later, staan we met lege handen. Een<br />

hard gelag. Drie enorm intensieve jaren, waarvan ik me<br />

nu pas realiseer hoeveel ze van ons gevergd hebben. Dat<br />

is tevens het meest frustrerende: we zijn tot op de bodem<br />

gegaan, hebben altijd getracht ‘de blink boven te houden’.<br />

Ondanks dit alles èn het onverwoestbare karakter van<br />

onze superkanjer, konden we deze verschrikkelijke strijd<br />

niet winnen. Het is afschuwelijk om op te schrijven, maar<br />

wat was het een bijzondere week, die laatste week van<br />

Marc zijn leven. De afgelopen weken heb ik alles gedetailleerd<br />

opgeschreven en kwam tot de conclusie dat het<br />

eigenlijk een feestweek was, met als vreselijk einde de alles<br />

vernietigende leukemiebom die in Marcs lijfje ontplofte.<br />

Feestweek, een rare term in deze context, maar achteraf<br />

leek het alsof alles zo moest zijn. Op maandag zou bekend<br />

worden of we de wedstrijd van KPN’s Mooiste Contact<br />

Fonds hadden gewonnen. Donderdag was de bekendmaking.<br />

Ik vertelde Marc dat het een feestdag zou worden,<br />

want er viel een echte ijsbaan te winnen. Marc wilde die<br />

dag daarom gel in zijn haar: ‘Die van papa, want die ruikt<br />

zo lekker.’ Als een stoere bink ging hij vervolgens naar<br />

beneden. En, we wonnen!


Marc<br />

Vrijdag gingen we naar de poli van het UMC Groningen<br />

waar zijn favoriete verpleegkundige ‘Trudel’ voor hem<br />

klaarstond, geassisteerd door Wilma. Toen we klaar<br />

waren, dacht ik: het was gewoon gezellig op de poli,<br />

ondanks de vreselijke aanleiding dat je daar moet zijn.<br />

Na het afrekenen van het parkeerkaartje stond tot onze<br />

stomme verbazing poppenspeelster Connie, met Snavel,<br />

achter ons. Zij kwam Marc nog een kerstgroet en een<br />

kaarslampje brengen. Connie had sterk het gevoel dat ze<br />

ons moest zoeken...<br />

Zaterdagmorgen ontstond plotseling die vreselijke explosie<br />

van foute cellen in Marcs lichaam waardoor hij zondagmorgen<br />

vroeg is overleden. En ja, dan heb je een afscheid<br />

te organiseren, waarbij ik steeds dacht: dit wil ik allemaal<br />

niet regelen! Uiteindelijk werd zijn afscheidsdienst helemaal<br />

zoals wij het voor hem wilden: helemaal Marc-waardig.<br />

Wat zouden we graag ontwaken uit de slechte film die aan<br />

ons voorbij is getrokken. Maar we moeten nu verder zonder<br />

ons bijzondere zondagskind: geboren op een zondag<br />

en gegaan op een zondag. Met zijn ruim vijf jaar al een<br />

hele persoonlijkheid en gedurende de jaren van zijn ziekte<br />

ongekend dapper, lief en enorm wijs voor zijn leeftijd. Drie<br />

jaar lang strijden, drie stamceltransplantaties ondergaan en<br />

dan zo vrolijk blijven… dat maakt Marc voor altijd onze<br />

allerliefste superkanjer!<br />

Cisca Reininga<br />

erVariNg<br />

ijSBAAn<br />

inmiddels een jaar verder, hebben we op 13 december<br />

jl. de ijsbaan laten plaatsen en er een actie<br />

voor de KanjerKetting aan verbonden. Het werd een<br />

mooie, waardevolle dag die helemaal in het teken<br />

stond van Marc. De ijsbaan werd door zijn broertje,<br />

vriendjes, neef en nichten geopend met de onthulling<br />

in school van het prachtige bord met de naam Marc.<br />

Na een emotioneel begin zagen we vrolijk schaatsende<br />

kinderen, rode wangen van plezier, swingende<br />

dames met koek-en-zopie en kinderen die gauw nog<br />

een armbandje voor het goede doel scoorden. Het<br />

is een gedenkwaardige dag geworden die we met<br />

velen hebben mogen delen ter herinnering aan onze<br />

allerliefste superkanjer.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

17


18<br />

PriNses MáxiMa CeNTruM VOOr KiNDerONCOLOgie<br />

Een nieuwe naam,<br />

een nieuw gezicht<br />

in de laatste <strong>Attent</strong> van 2012 onthulden we al de naam prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie.<br />

nu kunnen we u het bijpassende gezicht tonen: het nieuwe logo! Deze kersverse huisstijl past bij de<br />

vorstelijke naam èn bij kinderen. Op de vraag of het straks ‘Koningin Máxima’ wordt, is het antwoord ‘nee’.<br />

het blijft prinses. prinsessen passen ook veel beter in de wereld van kinderen.<br />

OuDER-KinDEEnhEDEn<br />

Vernieuwend in het Prinses Máxima Centrum zijn de speciale<br />

ouder-kindeenheden (OKE’s). Ook nu al kunnen ouders<br />

dag en nacht bij hun kind blijven, maar in het nieuwe<br />

centrum is dat niet langer op een bank maar in een eigen<br />

ruimte die met een schuifwand is af te scheiden van de kamer<br />

van het kind. Daar kunnen ouders overnachten, rustig<br />

werken of gesprekken voeren zonder het kind te storen.<br />

Het Innovatiefonds Zorgverzekeraars vindt de OKE’s het<br />

ondersteunen waard en stelt voor het ouderdeel financiële<br />

steun ter beschikking tot een bedrag van 8 miljoen euro.<br />

KRAChtigE OnDERBOuwing COnCEntRAtiE<br />

Rutger Knops en enkele andere auteurs van het AMC,<br />

het Erasmus MC en het VUmc publiceerden eind januari<br />

een review van veertien studies in ‘Annals of Oncology’,<br />

waarin ze aantoonden dat er inderdaad een hogere genezingskans<br />

is en een betere kwaliteit van zorg wanneer een<br />

kinderoncologisch centrum meer kinderen met kanker<br />

behandelt. Zij zagen in geen enkele studie negatieve effecten<br />

van concentratie.<br />

Knops en zijn collega’s concluderen: ‘This systematic<br />

review provides support for the statement that higher<br />

volume hospitals, higher case volume providers, and<br />

specialised hospitals are related to the better outcome in<br />

paediatric oncology. No studies reported a negative effect<br />

of a higher volume.’<br />

BEtROKKEnhEiD tu DELFt<br />

Studenten van de faculteit Industrieel Design aan de Technische<br />

Universiteit Delft ontwierpen in het kader van hun<br />

minor interactieve ruimtes voor kinderen in het Prinses<br />

Máxima Centrum. Het project leverde fraaie concepten<br />

op: een hangout-ruimte voor tieners en twee ruimtes waar<br />

kinderen in de leeftijd van 6 tot 12 jaar met muziek en<br />

geluidsfragmenten kunnen spelen. Inspirerend en misschien<br />

straks in het nieuwe ziekenhuis daadwerkelijk toe te passen.<br />

niEuwSBRiEF<br />

Wilt u op de hoogte blijven van de vorderingen van het<br />

Prinses Máxima Centrum, abonneert u zich dan op de<br />

nieuwsbrief via www.prinsesmaximacentrum.nl.<br />

Marianne Naafs-Wilstra


Wouter<br />

De onzekerheid<br />

blijft bestaan<br />

we waren al heel blij met ons zoontje wouter, maar de geboorte van zijn zusje Lieke, tweeënhalf jaar<br />

geleden, maakte ons geluk compleet. Een zoon en een dochter, een echt ‘koningsgezin’. Bovendien<br />

woonden we in een mooi huis en hadden allebei een leuke baan: we konden ons geluk niet op. toch<br />

hebben we maar zes maanden zorgeloos van dit alles kunnen genieten.<br />

Eind september 2010 werd Wouter<br />

op een zondag huilend wakker. Zijn<br />

kontje deed zeer. Toen we zijn luier<br />

afdeden, schrokken we enorm. Zijn<br />

billetjes waren bijna zwart, ze leken<br />

wel verbrand. ‘Luieruitslag’, zeiden ze<br />

bij de huisartsenpost. Maar wij voelden<br />

dat dit niet klopte. De volgende<br />

dag bleek onze huisarts het ook niet<br />

te vertrouwen. Later in het ziekenhuis,<br />

na de bloedcontrole, kregen we<br />

het vreselijke nieuws: onze zoon had<br />

waarschijnlijk leukemie. De dag daarop<br />

werd de definitieve diagnose in het<br />

UMC Groningen gesteld. Wouter had<br />

inderdaad acute lymfatische leukemie<br />

(ALL). Alle fundamenten onder ons<br />

zorgeloze leventje werden ineens weggeslagen.<br />

Wat vanzelfsprekend was,<br />

bestond niet meer. Een kindje met<br />

kanker…wat nu? Onze eerste gedachte<br />

was: hoe lang hebben we nog? Maar<br />

de artsen wisten ons te overtuigen van<br />

het feit dat verliezen geen optie was.<br />

FAntAStiSChE uitStApjES<br />

Hoewel de behandeling lang en intensief<br />

was, konden we in die periode<br />

gelukkig ook erg genieten. Niet alleen<br />

van het samenzijn, maar ook van de<br />

fantastische uitstapjes die we dankzij<br />

Stichting Opkikker, Dolledingendag,<br />

Stichting Gaandeweg, Make-a-Wish,<br />

Racen tegen Kanker en Villa Pardoes<br />

konden maken. Voelde het in eerste<br />

instantie een beetje als ‘gebruik maken<br />

van’, achteraf gezien leverden deze<br />

uitjes een positieve bijdrage aan het<br />

hele proces. Wij kunnen het iedereen<br />

van harte aanraden. Het zijn mooie geschenken<br />

tijdens een moeilijke periode.<br />

Daarnaast sloten we in het ziekenhuis<br />

ook nieuwe vriendschappen. We<br />

ontmoetten mensen die in hetzelfde<br />

schuitje zaten, waarmee we konden<br />

praten, die dezelfde gevoelens hadden.<br />

Mensen die we niet meer willen missen,<br />

maar waarvan we soms denken: we<br />

hadden jullie liever niet gekend. Een<br />

vreemde maar begrijpelijke gedachte.<br />

KAnjERKEtting<br />

Eind september 2012 organiseerden<br />

we voor Wouter een einde-chemo-<br />

erVariNg<br />

feestje. Iedereen die ons tijdens de<br />

behandelingsperiode steunde en<br />

bijstond, was van harte welkom. En<br />

speciaal voor Wouter hadden wij zijn<br />

KanjerKetting in de vorm van zijn<br />

naam laten inlijsten. Zowel Wouter<br />

als Lieke zijn die dag enorm verwend.<br />

Van het geld dat hij kreeg, kocht Wouter<br />

een grote Legotrein. Het restant<br />

doneerden wij aan de KanjerKetting.<br />

twEEDE hELFt<br />

Twee lange jaren van behandeling liggen<br />

nu achter ons, maar de wedstrijd<br />

is nog niet afgelopen. We hebben letterlijk<br />

en figuurlijk rust. In die rust staat<br />

Wouter met 1-0 voor, al durven we daar<br />

wel 2-0 van te maken gezien de energie<br />

en vechtlust die hij aan de dag legt. Wat<br />

zou het fijn zijn om de overwinning<br />

zonder angst te kunnen vieren. Maar<br />

de onzekerheid blijft bestaan. Komt de<br />

ziekte terug of niet? Die tweede helft<br />

zullen we hoe dan ook moeten spelen.<br />

Harald en Sandra Fluks<br />

ouders van Wouter en Lieke<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

19


20<br />

Paultje en<br />

de draak oP tv<br />

op 15 februari, Wereld kinderkanker dag,<br />

werd de film Paultje en de draak op de<br />

televisie uitgezonden. alle kinderen die rond<br />

die datum in een kinderoncologisch centrum<br />

kwamen, kregen een speciale kraal voor aan<br />

hun kanjerketting en natuurlijk de dvd en het<br />

kleurboek van Paultje en de draak.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

naar de<br />

dierentuin<br />

Begin juni gaan ’s avonds de poorten<br />

van verschillende dierentuinen weer<br />

open voor dreamnight at the Zoo.<br />

ook jij bent van harte welkom!<br />

Houd de agenda op onze website<br />

www.vokk.nl in de gaten of vraag<br />

of je ouders zich abonneren op onze<br />

digitale nieuwsbrief (ook via<br />

www.vokk.nl). de uitnodiging komt<br />

dan vanzelf via de mail binnen.<br />

Mentor<br />

Heb jij kanker en wil je weleens kletsen met een<br />

jongere die vroeger ook kanker heeft gehad?<br />

dan is een mentor misschien iets voor jou.<br />

Ben je niet zo’n prater? Geen probleem. Samen<br />

met een mentor kun je ook allerlei leuke dingen<br />

doen! meer weten? Bel of mail dan met meike,<br />

030 24 22 944, mentorprogramma@vokk.nl.<br />

kinderkamP<br />

van 19 t/m 21 april is er weer zo’n<br />

superleuk kinderkamp in ommen.<br />

kom jij ook? je mag je broer of zus<br />

meenemen. de kosten zijn € 30, -<br />

per kind als je ouders lid zijn van<br />

de vokk. Zijn jullie geen lid, dan<br />

betaal je € 50, -. meer weten?<br />

mail dan met mieke.spaink@vokk.nl<br />

of bel 030 24 22 944.


Tak<br />

‘Mama, mag ik een tak?’<br />

Mama kijkt verbaasd op van haar haakwerk.<br />

‘Een tak? Waar heb je die voor nodig?’<br />

Maarten kijkt heel geheimzinnig naar mama en lacht een beetje.<br />

‘Dat zeg ik niet’, zegt hij en zijn wangen kleuren een beetje rood.<br />

Mama kijkt Maarten aan.<br />

‘Volgens mij liggen er in de tuin van buurman Jan nog takken, je kunt<br />

het daar even vragen.’<br />

Maarten durft dat eigenlijk niet en hij steekt zijn handen diep in de zakken<br />

van zijn broek.<br />

‘Je kunt Karin vragen of ze mee gaat’, zegt mama.<br />

‘O ja’, zegt Maarten blij en huppelt meteen naar de achterdeur om het<br />

aan Karin te vragen.<br />

‘Wel je jas aandoen’, roept mama hem na.<br />

‘Naar buurman Jan? Karin is verbaasd. ‘Wat moeten we daar doen?’<br />

‘Een tak halen natuurlijk’, zegt Maarten.<br />

‘Maar wat moeten we met een tak?’ Karin begrijpt er helemaal niks van.<br />

Maarten fluistert wat in het oor van Karin en zij begint te lachen.<br />

‘Goed idee’, zegt Karin en snel trekt zij haar jas en schoenen aan.<br />

De moeder van Karin vraagt: ‘Wat gaan jullie doen?’<br />

Maarten en Karin lachen en roepen tegelijk: ‘Verrassing!’<br />

Karin belt aan bij buurman Jan, hij is heel aardig.<br />

Ze vertellen buurman Jan wat ze nodig hebben en waarom ze dat nodig<br />

hebben.<br />

Buurman Jan lacht en neemt Maarten en Karin mee naar de tuin waar<br />

een grote berg met takken ligt.<br />

‘Zoek maar een mooie uit hoor’, zegt buurman Jan.<br />

Maarten en Karin vinden alle twee een mooie tak en zwaaien naar buurman<br />

Jan als ze de tuin uitlopen.<br />

Thuisgekomen zet Maarten de tak in de grote bloempot die voor het<br />

raam staat.<br />

Mama kijkt verbaasd naar Maarten.<br />

Als hij klaar is, zegt Maarten; ‘Kijk mama, een paastak voor de paaskuikentjes<br />

die jij aan het haken bent.’<br />

Mama lacht. ‘Wat slim bedacht van jou! Ik heb het eerst kuikentje net af,<br />

hang het er maar in.’<br />

Dat doet Maarten. Het staat heel schattig dat gele kuikentje hangend aan<br />

de tak.<br />

‘Het kuikentje is wel wat alleen he’, zegt mama.<br />

Maarten vraagt: ‘Maak je er meer? En ook voor Karin?’<br />

‘Ja hoor’, antwoordt mama.<br />

Wordt vervolgd<br />

Anna Brands<br />

aTTeNTie KiDs!<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

21


22 iN PrOFieL<br />

Floor Rost Onnes<br />

‘ Ik wil iets terugdoen<br />

voor de VOKK’<br />

toen onze dochter Feline vijf maanden oud was, werd in haar buik een grote tumor met uitzaaiingen<br />

ontdekt. Al gauw werd duidelijk dat het om neuroblastoom stadium iV ging. Feline is direct gestart met<br />

chemotherapie. Van een roze geboortewolk belandden we in de hele donkere wereld van kinderkanker.<br />

Toch veranderden de eerste ellendige weken snel in optimisme,<br />

hoop en strijdlust. Feline gaf ons daartoe ook alle<br />

aanleiding. De behandelingen waren erg zwaar voor haar,<br />

maar ze sloegen goed aan. Feline overwon heftige complicaties.<br />

Ze bleef een opgewekt en innemend meisje met een<br />

ijzeren gestel.<br />

Ons gezinsleven verplaatste zich van het VU medisch<br />

centrum naar het Children’s Hospital of Philadelphia<br />

(CHOP). Terwijl Feline in het CHOP immunotherapie<br />

kreeg, werd onze jongste dochter Olivia in het naast-<br />

gelegen ziekenhuis geboren.<br />

In de zomer van 2011 keerden we met een schone Feline<br />

en baby Olivia terug naar Nederland. Mijn man Paul ging<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

na een sabbatical direct weer aan het werk. Ook ik ging<br />

weer aan de slag. Het leven hernam zijn loop.<br />

Tijdens de ziekte van Feline hebben we steun gehad van<br />

de VOKK. Ik heb me toen voorgenomen om iets terug te<br />

gaan doen zodra de scherpe kantjes van onze ervaringen<br />

eraf zouden zijn. Feline is nu ruim twee jaar schoon. Ze<br />

is een vrolijke peuter met lange haren en een passie voor<br />

ballet. We zijn onuitsprekelijk blij dat we ons meisje nog<br />

bij ons hebben. Ze vormt het levende bewijs dat er ook bij<br />

grimmige prognoses alle reden is tot hoop. Via mijn bijdragen<br />

in <strong>Attent</strong> wil ik die hoop graag met de lezers delen.<br />

Floor Rost Onnes<br />

redactielid <strong>Attent</strong>


Behandelprotocol voor<br />

iNTerNaTiONaaL<br />

kinderen met Wilms-tumor<br />

in afrika<br />

wilms-tumor is een type nierkanker dat optreedt bij jonge kinderen. De behandeling bestaat uit<br />

chemotherapie en chirurgie, soms gecombineerd met radiotherapie. terwijl het overlevingspercentage in<br />

nederland ongeveer 90 procent bedraagt, ligt dat percentage in ontwikkelingslanden beduidend lager. wij<br />

streven ernaar om hier in Afrika verandering in te brengen. in Malawi leidde dit al tot hoopgevende resultaten.<br />

Hoewel steeds meer kinderen met<br />

kanker in Afrika kunnen genezen, zijn<br />

er heel wat hindernissen te nemen.<br />

Factoren als te late ontdekking,<br />

ondervoeding, ontbrekende ondersteunende<br />

zorg en voortijdig afbreken<br />

van behandelingen zijn debet aan<br />

een relatief laag genezingspercentage,<br />

ook in het geval van Wilms-tumor.<br />

Om hierin verandering te brengen,<br />

introduceerden wij in Malawi,<br />

samen met dr. Jan de Kraker uit het<br />

Emma Kinderziekenhuis en collega’s<br />

uit Malawi, in 2005 een aangepast<br />

behandelprotocol ten behoeve van<br />

kinderen met een Wilms-tumor. In<br />

dit behandelprotocol schenken we<br />

speciale aandacht aan preoperatieve<br />

chemotherapie, voedingsondersteuning<br />

en sociale steun om de ouders<br />

in staat te stellen de behandeling af<br />

te maken. De sociale steun bestaat uit<br />

reisgeld om terug naar het ziekenhuis<br />

te komen voor chemotherapiekuren,<br />

onderdak en eten tijdens het verblijf<br />

in het ziekenhuis en extra voeding<br />

(pindakaas!) voor de patiënten. Het<br />

project werd financieel ondersteund<br />

door onder andere de VOKK.<br />

Resultaat van deze aanpak is dat<br />

ongeveer 50 procent van de kinderen<br />

overleeft. Een beduidend hoger percentage<br />

dan in andere ontwikkelingslanden<br />

en gezien de omstandigheden<br />

in Malawi, een ‘goed’ resultaat. Ter<br />

vergelijking, de overleving in Soedan<br />

bedraagt 11 procent, terwijl die in<br />

Midden-Amerika rond 60 procent<br />

ligt. De relatief hoge overleving in<br />

Malawi komt vooral doordat bijna<br />

alle kinderen (en hun ouders) de behandeling<br />

afmaken. Het resultaat van<br />

goede voorlichting over diagnose en<br />

benodigde (complete) behandeling,<br />

en vooral ook van de financiële steun<br />

voor de bijkomende kosten voor<br />

sociale ondersteuning.<br />

FinAnCiëLE StEun<br />

Het afgelopen jaar heeft de International<br />

Society of Pediatric Oncology<br />

- Pediatric Oncology in Developing<br />

Countries (SIOP PODC) een aantal<br />

richtlijnen ontwikkeld en gepubliceerd<br />

voor de behandeling van<br />

kinderkanker in ontwikkelingslanden.<br />

In Afrika betreft het richtlijnen voor<br />

Burkitt-lymfoom, Kaposi-sarcoom,<br />

retinoblastoom,Wilms-tumor en<br />

bijbehorende, ondersteunende zorg.<br />

Belangrijkste aandachtspunten in<br />

de richtlijn voor Wilms-tumor zijn:<br />

voorbehandeling, dosisvermindering<br />

van de chemotherapie bij acuut ondervoede<br />

kinderen, goede echografie<br />

en vooral het belang van adequate<br />

sociale ondersteuning.<br />

Inmiddels hebben zes ziekenhuizen<br />

uit Tanzania, Kenia, Oeganda, Malawi,<br />

Kameroen en Ghana zich bij dit<br />

SIOP Africa / PODC Collaborative<br />

Wilms Tumour Project aangesloten<br />

en wordt de richtlijn geïmplementeerd.<br />

We verwachten ongeveer 200<br />

kinderen per jaar te behandelen<br />

en hopen op een overlevingscijfer<br />

vergelijkbaar met Malawi. Een belangrijke<br />

voorwaarde hiervoor is dat<br />

er voldoende geld beschikbaar komt<br />

voor de sociale ondersteuning aan<br />

gezinnen, zodat kinderen de behandeling<br />

afmaken.<br />

Graag vragen we hiervoor uw steun.<br />

Mocht u een mogelijkheid zien om<br />

dit project, en dan met name de ondersteuning<br />

aan de ouders, financieel<br />

te steunen, neem dan contact op met<br />

de VOKK (bureau@vokk.nl). Bij voorbaat<br />

dank!<br />

Trijn Israels<br />

VUmc Outreach Programma<br />

Coordinator SIOP Africa - PODC<br />

Collaborative Wilms Tumour Project<br />

Malawiaans kindje met een<br />

Wilms-tumor en zijn moeder<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

23


24<br />

KanjerKetting trekt<br />

publiciteit<br />

De KanjerKetting is in nederland inmiddels niet meer weg te denken<br />

bij de behandeling van een kind met kanker en duikt daarom ook<br />

steeds vaker op in de media. hierdoor wordt de KanjerKetting steeds<br />

bekender en dat levert de nodige financiële steun op.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

FiLMS<br />

In de film Achtste-Groepers Huilen Niet krijgt Akkie een<br />

KanjerKetting. De ketting komt op verschillende momenten<br />

prachtig in beeld. De film heeft intussen enkele internationale<br />

prijzen gewonnen en de KanjerKetting is daardoor<br />

al in heel veel landen te zien geweest. Ook in de film De<br />

Groeten van Mike speelt de KanjerKetting een rol, omdat<br />

hoofdpersoon Mike een KanjerKetting heeft.<br />

BOEK<br />

Het boek Achtste-Groepers Huilen Niet is naar aanleiding<br />

van de succesvolle film nogmaals uitgegeven. In deze herdruk<br />

zijn allerlei mooie foto’s uit de film opgenomen, waar<br />

ook de KanjerKetting op staat.


tELEViSiE<br />

Vorig jaar was de KanjerKetting onder meer in de volgende<br />

televisieprogramma’s te zien: Familieberichten, het Kinderziekenhuis<br />

Welcome Home, Sta op tegen kanker, 5 op 2 en<br />

Nieuws uit de Natuur.<br />

KRAntEn<br />

De KanjerKetting verschijnt af en toe in verschillende kranten.<br />

Het afgelopen jaar heeft de GPD (Geassocieerde Pers<br />

Diensten) een artikel geschreven over de KanjerKettingen<br />

van Luca, Ricky en Thomas. Het artikel is in vele dagbladen<br />

geplaatst, zoals de Gooi en Eemlander, het Brabants<br />

Dagblad en het Nederlands Dagblad. Op internet was het<br />

artikel onder andere te lezen in het Eindhovens Dagblad.<br />

Tijdschriften<br />

KaNJerKeTTiNg<br />

tijDSChRiFtEn<br />

Ook tijdschriften besteden aandacht aan de KanjerKetting.<br />

Zo trok Kinderthuiszorg twee pagina’s uit om de ketting<br />

naamsbekendheid te geven, stond VOKK-vrijwilliger<br />

Rianne Schaap met de ketting om haar nek in Girlz en in<br />

het magazine van de landelijke serviceapotheek Leef staat<br />

de ketting elke editie op de puzzelpagina.<br />

Meike Naafs<br />

De KanjerKetting steunen?<br />

ga naar www.kanjerketting.nl. Volg de KanjerKetting<br />

ook op Facebook en Twitter.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

25


26<br />

SKIon LaTEr studie<br />

van start<br />

na een voorbereidingsperiode van enkele jaren is onlangs de SKiOn LAtER studie, een omvangrijk<br />

onderzoek naar late gevolgen, van start gegaan. Een echte mijlpaal! Voorafgaand aan de officiële<br />

start deden het Vumc en het AMC enkele maanden geleden al een pilot, waarin werd gekeken hoeveel<br />

survivors op de uitnodiging tot deelname reageerden. <strong>Attent</strong> vroeg Kevin en Cherie, twee survivors, naar<br />

hun ervaringen en dr. heleen van der pal naar het belang van deelname aan de SKiOn LAtER studie.<br />

Kevin Houwaart kreeg op zijn zevende te horen dat hij een<br />

rhabdomyosarcoom had. Inmiddels is hij 22 jaar, dus al<br />

lange tijd uit behandeling. Hij kreeg onlangs de vragenlijst<br />

thuisgestuurd met een begeleidende brief met informatie<br />

over het onderzoek. Omdat deelname vrijwillig is, moet<br />

duidelijk zijn wat het doel is van het onderzoek. Kevin:<br />

‘Het invullen van de vragenlijst was eigenlijk een kleine<br />

moeite. Omdat ik graag iets wilde betekenen voor kinderen<br />

die nu ziek zijn, besloot ik mee te doen.’<br />

Ook Cherie kreeg de vragenlijst thuisgestuurd. Cherie, nu<br />

bijna 20, heeft als kind een hersentumor gehad. Zij vond<br />

de meeste vragen niet moeilijk te beantwoorden. ‘De<br />

vragen over of je familie of familieleden ook kanker hebben<br />

gehad, vond ik lastig. Gelukkig kon mijn moeder me<br />

daarbij helpen.’<br />

De vragen gaan over veel verschillende aspecten. Kevin<br />

had dat wel verwacht. ‘Ik snap dat ze van alles willen weten.<br />

Als ze de late gevolgen goed in kaart willen brengen,<br />

dan moeten ze ook veel informatie hebben.’ Dat er ook<br />

intieme vragen worden gesteld, over seksualiteit bijvoorbeeld,<br />

maakt hem niet zo veel uit: ‘Nee, dat vind ik geen<br />

probleem, dat hoort er gewoon bij.’<br />

Met het invullen van de uitgebreide vragenlijst hopen Kevin<br />

en Cherie dat de medische wetenschap er in slaagt de<br />

late gevolgen terug te dringen, zodat de kwaliteit van leven<br />

na de behandeling zo goed mogelijk zal zijn.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

DEELnAME hEEL BELAngRijK<br />

Dr. Heleen van der Pal is LATER-arts in het Emma Kinderziekenhuis<br />

te Amsterdam. Zij was vanaf het begin nauw<br />

betrokken bij de aanloop naar de SKION LATER studie.<br />

<strong>Attent</strong> stelde haar enkele vragen over het onderzoek en<br />

waarom het zo belangrijk is dat zo veel mogelijk survivors<br />

meedoen.<br />

Hoe lang gaat het onderzoek duren?<br />

‘Het hele onderzoek loopt tot 2016. De duur van het


Kevin Houwaart<br />

onderzoek verschilt per survivor, want is afhankelijk van de<br />

behandeling die hij of zij heeft gehad. Het invullen van het<br />

vragenlijstonderzoek neemt ongeveer 45 minuten tot een<br />

uur in beslag. Een bezoek aan de LATER-poli varieert van<br />

minimaal een uur tot een paar uur.’<br />

Hoe werkt het onderzoek?<br />

‘Het onderzoek bestaat uit twee delen. Het eerste deel is<br />

een vragenlijstonderzoek. Iedereen die tussen 1963 en 2001<br />

in een van de kinderoncologische centra is behandeld en<br />

bij wie de diagnose minstens vijf jaar geleden plaatsvond,<br />

krijgt de LATER-vragenlijst toegestuurd. Deel twee van<br />

het onderzoek bestaat uit een bezoek aan de huidige of<br />

vroegere LATER-poli. Afhankelijk van de ondergane<br />

behandeling, volgen er nog andere onderzoeken. Denk<br />

hierbij aan een onderzoek door de LATER-arts, vragenlijsten<br />

over de kwaliteit van leven of een echo van het hart.<br />

Dat is voor iedereen verschillend. Van tevoren wordt met<br />

de deelnemer doorgesproken met welke onderzoeken hij<br />

of zij mee wil doen. En wat we in ieder geval al doen in<br />

het kader van de reguliere controle.’<br />

Is deelname verplicht? En vindt soortgelijk onderzoek niet<br />

al tijdens reguliere controles op de LATER-poli plaats?<br />

‘Nee, deelname is niet verplicht. We zullen alle onderzoeken<br />

zo goed mogelijk combineren met de gewone controles op<br />

surViVOrs<br />

de LATER-poli. Natuurlijk krijgen we ook informatie uit<br />

die reguliere controles. Door het combineren van vragen<br />

en onderzoeken gaan we proberen de individuele survivor<br />

zo min mogelijk te belasten. Bijvoorbeeld door iemand een<br />

keer uit te nodigen voor een uitgebreid onderzoek in plaats<br />

van vijf keer voor enkele kleine onderzoeken.’<br />

Waarom is het belangrijk dat zo veel mogelijk survivors<br />

meedoen met de SKION LATER studie?<br />

‘Wie meedoet met de SKION LATER studie maakt<br />

belangrijk wetenschappelijk onderzoek mogelijk. Met de<br />

resultaten hiervan kunnen we langetermijneffecten van<br />

kinderkanker beter behandelen en misschien zelfs voorkomen.<br />

Bovendien hopen we de behandeling en zorg voor<br />

kinderen met kanker in de toekomst te verbeteren. Dus om<br />

zo goed mogelijk onderzoek te doen, is het belangrijk dat<br />

zo veel mogelijk survivors van kinderkanker meedoen met<br />

de SKION LATER studie.’<br />

Jaap den Hartogh<br />

inFORMAtiE<br />

Meer informatie over de sKiON LaTer studie?<br />

ga naar http://skionlaterstudie.nl/<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

27


28<br />

De schijnwerper<br />

op… KiKa<br />

Stichting KiKa is de grootste fondsenwerver voor onderzoek naar kinderkanker in nederland. De<br />

organisatie geniet grote naamsbekendheid onder het publiek en wordt als een zeer sympathiek goed doel<br />

ervaren. Maar wat gebeurt er met het ingezamelde geld? En waarin onderscheidt KiKa zich van de VOKK?<br />

Stichting Kinderen Kankervrij (KiKa) is in 2002 opgericht<br />

door Frits Hirschstein, de huidige directeur, en Maarten<br />

Stoopendaal, directeur van communicatiebureau Giftkikker.<br />

Aanleiding was het verzoek van de hoogleraren Rob<br />

Pieters van het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam en<br />

Huib Caron van het Emma kinderziekenhuis in Amsterdam<br />

om te kijken of er meer geld beschikbaar kon komen<br />

voor onderzoek naar kinderkanker. De genezingskans<br />

stond al geruime tijd op circa 70 procent, terwijl de beide<br />

artsen ervan overtuigd waren dat door onderzoek een<br />

verhoging van dat percentage mogelijk moest zijn. En<br />

daar hebben ze gelijk in gekregen. De genezingskans is de<br />

afgelopen jaren gestegen naar 75 procent. Een percentage<br />

dat met de komst van het Prinses Máxima Centrum voor<br />

Kinderoncologie naar verwachting stijgt tot 95 procent in<br />

2025. Een doelstelling die door KiKa uiteraard van harte<br />

wordt ondersteund.<br />

Daarnaast zamelt de stichting geld in voor onderzoek<br />

gericht op het verbeteren van de kwaliteit van de behandeling<br />

(minder agressief waar mogelijk) en het verminderen<br />

van bijwerkingen na de behandeling (effecten op<br />

latere leeftijd).<br />

200.000 DOnAtEuRS<br />

KiKa maakte een vliegende start dankzij de belangeloze<br />

medewerking van vele mensen, de ruime aandacht in de<br />

media en sponsors met klinkende namen als BMW en de<br />

Rabobank. Oud-zwemster Inge de Bruijn werd ambassadrice<br />

van KiKa en ook dat leverde de stichting veel<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

aandacht op. In de eerste jaren na de start kwam er een<br />

enorme toevloed op gang van activiteiten die particulieren<br />

en bedrijven spontaan organiseerden. Inmiddels heeft KiKa<br />

ruim 200.000 donateurs en worden er zo’n 3.600 acties per<br />

jaar voor KiKa georganiseerd. Met het ingezamelde geld<br />

heeft de organisatie al 115 onderzoeken goedgekeurd en<br />

gefinancierd. De bekendheid van KiKa is in de loop der<br />

jaren gegroeid naar maar liefst 85 procent (bron: Charibarometer,<br />

januari 2010) en staat daardoor in de top 10 van<br />

goede doelen.<br />

oud-zwemster Inge de Bruijn<br />

werd ambassadrice van KiKa en<br />

ook dat leverde de stichting veel<br />

aandacht op<br />

115 OnDERzOEKEn<br />

Het onderzoeksgeld gaat naar zeven academische kinderoncologsiche<br />

centra in Nederland: het Erasmus MC<br />

- Sophia Kinderziekenhuis Rotterdam, het Emma Kinderziekenhuis<br />

AMC Amsterdam, het UMC St. Radboud<br />

Nijmegen - Kinderziekenhuis, het Wilhelmina Kinderziekenhuis<br />

Utrecht, het VU medisch centrum Amsterdam,<br />

het Beatrix Kinderziekenhuis UMC Groningen en het<br />

Willem-Alexander Kinder- en Jeugdcentrum Leiden. Deze<br />

centra hebben hun onderzoeksactiviteiten gebundeld en<br />

op elkaar afgestemd binnen het verband van de Stichting


Kinderoncologie Nederland (SKION). De eerste door<br />

KiKa gefinancierde onderzoeken gingen in 2004 in alle<br />

zeven centra van start en onlangs is de financiering van<br />

het 115de onderzoek toegezegd. De meeste van deze<br />

onderzoeken zouden zonder steun van KiKa niet zijn<br />

uitgevoerd. Een volledig overzicht van alle door KiKa gefinancierde<br />

onderzoeken kunt u vinden op www.kika.nl.<br />

Meer informatie: www.kika.nl en<br />

www.prinsesmaximacentrum.nl.<br />

Natascha Evers-van der Stok<br />

De sCHiJNWerPer OP…<br />

ACtiE VOOR DE BOuw VAn hEt pRinSES<br />

MáxiMA CEntRuM<br />

Draag je steentje bij<br />

Op verzoek van het Prinses Máxima Centrum voor<br />

Kinderoncologie organiseert KiKa een landelijke<br />

campagne om fondsen te werven voor de bouw van<br />

het nieuwe centrum. Wilt u voor 5 euro een steentje<br />

bijdragen, ga dan naar www.kikabouw.nl. u kunt hiervoor<br />

ook de speciale KiKabouw-app downloaden. uw<br />

naam komt dan op de Wall of Name in het Prinses<br />

Máxima Centrum te staan. u kunt helpen de actie tot<br />

een succes te maken door deze informatie via Facebook<br />

en Twitter te verspreiden! Op 27 maart, rond<br />

de tijd dat deze attent bij u door de bus valt, zendt<br />

de TrOs een grote live TV-show uit waarin de bouw<br />

en doelstellingen van het Prinses Máxima Centrum<br />

centraal staan en waarmee KiKa zoveel mogelijk geld<br />

voor de bouw hoopt in te zamelen.<br />

VERSChiL KiKA En VOKK<br />

KiKa is een fondsenwervende organisatie ten behoeve<br />

van onderzoek, terwijl de VOKK een belangenvereniging<br />

is die kinderen en gezinnen steunt. De<br />

VOKK financiert geen onderzoek maar richt zich op<br />

voorlichting, persoonlijke contacten, belangenbehartiging,<br />

individuele dienstverlening en kwaliteitstoetsing.<br />

Net als KiKa is de VOKK grotendeels afhankelijk van<br />

lidmaatschappen, donaties en sponsoring.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

29


30<br />

aftrekmogelijkheden<br />

zorgkosten<br />

geeft u veel geld uit aan medische behandelingen, zorg, hulpmiddelen en voorzieningen, dan kunt u<br />

gebruikmaken van de aftrek van specifieke zorgkosten bij de aangifte van uw inkomstenbelasting.<br />

hoe dat in zijn werk gaat, leest u hieronder.<br />

AAngiFtE inKOMStEnBELASting<br />

Ga naar de website www.belastingdienst.nl en download<br />

het Aangifteprogramma 2012. Zorg dat u op tijd over<br />

een DigiD (www.DigiD.nl) beschikt, want u verzendt de<br />

aangifte via internet. Wanneer u een belastingbiljet wilt<br />

invullen, dan kunt u bij de Belastingtelefoon (0800-0543)<br />

een P-biljet aanvragen.<br />

AAngiFtE Bij EEn LAAg inKOMEn<br />

Zelfs als uw inkomen zo laag is dat u nauwelijks of geen<br />

belasting hoeft te betalen, kunt u belastinggeld terugkrijgen<br />

vanwege specifieke zorgkosten. U valt dan onder de<br />

speciale Tegemoetkomingregeling. Wanneer u specifieke<br />

zorgkosten hebt opgevoerd bij uw belastingaangifte en u<br />

voldoet aan de voorwaarden, dan krijgt u daarover automatisch<br />

bericht van de Belastingdienst.<br />

AFtREKpOStEn<br />

De aftrekpost specifieke zorgkosten bestaat uit verschillende<br />

onderdelen, te weten:<br />

• Genees- en heelkundige hulp<br />

Het gaat bij dit onderdeel om (1) medische en paramedische<br />

zorg, inclusief tandartskosten en (2) om uitgaven<br />

voor particuliere verpleging en verzorging.<br />

Uitgaven boven een bruto persoonsgebonden budget<br />

voor verpleging of verzorging vallen hier ook onder.<br />

• Reiskosten voor ziekenbezoek<br />

Het gaat om ziekenbezoek aan een (voormalige) huisgenoot<br />

die minstens 10 km verderop verpleegd wordt.<br />

Reist u per openbaar vervoer of met een taxi, dan zijn de<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

kosten volledig aftrekbaar. Neemt u de auto, dan geldt<br />

een standaardtarief van € 0,19 per kilometer.<br />

• Voorgeschreven medicijnen<br />

Het gaat alleen om geneesmiddelen op voorschrift van<br />

een arts waarvoor u geen (volledige) vergoeding hebt<br />

gekregen, bijvoorbeeld omdat u moest bijbetalen. Ook<br />

homeopathische geneesmiddelen vallen hier onder, maar<br />

alleen als ze zijn voorgeschreven door een arts.<br />

• Hulpmiddelen<br />

Denk aan prothesen, loophulpmiddelen, rolstoelen,<br />

oplaadkosten voor accu’s van elektrische rolstoel of<br />

scootmobiel en gehoorapparaten.<br />

Niet aftrekbaar zijn kosten voor brillen en contactlenzen.<br />

• Vervoer<br />

Het betreft hier vervoerskosten die u maakt vanwege uw<br />

handicap of ziekte. Denk aan ziekenvervoer voor bezoeken<br />

aan artsen of andere behandelaars.<br />

Reist u per openbaar vervoer of met een taxi, dan zijn<br />

de kosten volledig aftrekbaar. Neemt u de auto, ga dan<br />

uit van de werkelijke kosten per kilometer, dus inclusief<br />

afschrijving en onderhoud. U kunt die kilometerprijs<br />

berekenen aan de hand van de tabellen en rekenmodules<br />

van de ANWB of de Consumentenbond.<br />

• Dieet<br />

Het betreft dieet op voorschrift van een arts of<br />

erkende diëtist. U kunt alleen dieetkosten opvoeren<br />

zoals die genoemd worden in de tabellen van de<br />

Belastingdienst.


• Extra uitgaven voor kleding en beddengoed<br />

Kunt u aantonen dat u vanwege handicap of ziekte meer<br />

dan € 620 extra kosten hebt gemaakt voor kleding en<br />

beddengoed, dan mag u standaard € 775 aftrekken. Kunt<br />

u dat niet, maar blijkt ‘uit algemene kennis of uit eerdere<br />

aangiften’ dat de handicap of ziekte inderdaad extra<br />

kosten voor kleding en beddengoed met zich meebrengt,<br />

dan mag u € 310 aftrekken. De bedragen gelden per<br />

persoon.<br />

• Woningaanpassingen<br />

De woning moet op medisch voorschrift zijn aangepast.<br />

Bovendien geldt een ingewikkelde verrekening met de<br />

mogelijke waardestijging. De regeling geldt ook voor<br />

huurwoningen, nieuwe woningen en vakantiehuisjes.<br />

• Andere aanpassingen<br />

Bijvoorbeeld specifieke aanpassingen aan uw auto.<br />

• Uitgaven voor extra gezinshulp<br />

Het gaat bij deze post alleen om particuliere hulp,<br />

zonder Wmo-indicatie. Ook uitgaven boven een bruto<br />

persoonsgebonden budget voor huishoudelijke hulp vallen<br />

hieronder.<br />

Bovenstaande kosten kunt u niet allemaal aftrekken. Er<br />

geldt een drempel. Uw zorgkosten moeten hoger zijn dan<br />

advertentie<br />

WerK<br />

die drempel. U kunt alleen de kosten boven de drempel<br />

aftrekken. De drempel is afhankelijk van uw inkomen.<br />

Hoe hoger uw inkomen, hoe hoger de drempel. Gebruikt<br />

u het aangifteprogramma, dan berekent het programma<br />

automatisch hoe hoog de drempel voor u is en of u die<br />

drempel haalt.<br />

Hebt u een laag inkomen, dan mag u een aantal specifieke<br />

zorgkosten verhogen met een vast percentage. De grens<br />

hiervoor ligt bij een (gezamenlijk) inkomen van maximaal<br />

€ 34.055. Gebruikt u het Aangifteprogramma, dan<br />

berekent het programma automatisch de verhoging. De<br />

verhoging telt mee om de drempel te halen.<br />

Voorwaarde is dat u de kosten zelf draagt. Hebt u een<br />

vergoeding gekregen, dan kunt u de uitgaven niet ook nog<br />

eens aftrekken. U moet de kosten bovendien in 2012 betaald<br />

hebben. Verder gelden er per onderdeel van de aftrek<br />

soms gedetailleerde regels, die erg ingewikkeld zijn.<br />

Anouk Klaassen<br />

Helpdesk Ouder en Werk(gever)<br />

Dit artikel is gebaseerd op een stuk van Kees Dijkman<br />

van de Chronisch zieken en gehandicaptenraad<br />

Nederland (Cg-raad).<br />

als werkende ouder van een kind met kanker loop je soms ook buiten het gezin tegen problemen aan. Hoe combineer<br />

je de zorg voor je zieke kind met je werkzaamheden bij een werkgever of een eigen onderneming? Zaken die in eerste<br />

instantie van ondergeschikt belang zijn of lijken, maar op een gegeven ogenblik toch naar voren komen.<br />

Vragen over ziekmelding, zorgverlof, conflicten op het werk, re-integratie enz. komen regelmatig op de VOKK af.<br />

Wetgeving en regels rond arbeid en arbeidsrechtelijke aangelegenheden wijzigen echter voortdurend. Daartegenover<br />

staat dat een correct advies aan zelfstandigen, werknemers en werkgevers van wezenlijk belang is. Het adviesbureau<br />

voor personeel & organisatie spaink & Partners BV heeft de expertise in huis om u, als werknemer of zelfstandige, en/<br />

of uw afdeling P&O te adviseren hoe te handelen nu uw kind kanker heeft.<br />

spaink advies doet dit kosteloos in de vorm van de Helpdesk ”Ouder en<br />

Werk(gever)”. u kunt uw vragen telefonisch of per e-mail (www.spaink.nl/vokk)<br />

aan hen richten.<br />

Spaink & partners BV, panta Rhei, godfried Bomansstraat 8a,<br />

4103 wR Culemborg, tel. 0345 58 70 70.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

31


32<br />

als je kind niet meer<br />

beter wordt…<br />

Als een kind niet meer beter wordt, verdient het de allerbeste zorg die er is. helaas komt uit de ervaringen<br />

van ouders en kinderen een ander beeld naar voren. Ouders nemen hun kind mee naar huis en staan<br />

er dan goeddeels alleen voor. Sinds het project Koesterkind weten we wat deze ouders wensen:<br />

een verpleegkundige die de regie neemt en gezinnen terzijde staat.<br />

Ouders die voor deze situatie komen te staan, willen<br />

iemand met verstand van zaken, die 24 uur per dag zeven<br />

dagen per week bereikbaar is en bij je thuiskomt. Iemand<br />

die vooruitkijkt en het gezin voorbereidt op wat komt.<br />

En die ouders en kinderen helpt het leven te blijven leven,<br />

ook als het einde dichterbij komt.<br />

pALLiAtiEVE zORg AAn huiS<br />

Tot op heden is de palliatieve zorg niet overal in Nederland<br />

zo georganiseerd. In Amsterdam is medio 2011 als proef het<br />

Emma Thuis Team gestart, een team van verpleegkundigen<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

dat vanuit het ziekenhuis ondersteuning en begeleiding<br />

biedt bij mensen thuis. De verpleegkundigen maken deel<br />

uit van een team van experts uit verschillende disciplines<br />

(medisch, psychologisch, pedagogisch en geestelijk verzorgend).<br />

Als deze proef succesvol verloopt, hopen we dat de<br />

rest van Nederland snel volgt.<br />

Een grote stap vooruit is ook de totstandkoming van de<br />

‘Richtlijn Palliatieve zorg bij kinderen’. In 2011 is hier hard<br />

aan gewerkt door de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde<br />

en ook ouders van de VOKK waren hierbij


etrokken. De richtlijn wordt medio <strong>2013</strong> ingevoerd. Wij<br />

hebben erop aangedrongen dat er een handzaam boekje<br />

komt voor de huisarts en thuiszorgverpleegkundigen en<br />

een aparte ‘leken’ versie voor ouders. Aan dat laatste wordt<br />

op dit moment de laatste hand gelegd.<br />

OnDERzOEK<br />

In februari <strong>2013</strong> is Lizzy Straathof, student ‘Health Science’<br />

aan de TU Twente begonnen aan haar afstudeeronderzoek<br />

naar de behoeften en wensen van ouders van een kind met<br />

kanker dat niet beter wordt. Wij kennen natuurlijk al veel<br />

ervaringen van ouders, onder meer dankzij de brochure<br />

KOEStERKinD<br />

Met het programma Koesterkind geven we antwoord<br />

op de vragen die rijzen als een kind niet meer beter<br />

kan worden. Het programma bestaat uit een informatieve<br />

website, www.koesterkind.nl, het boekje ‘Koesterkind,<br />

ons kind wordt niet meer beter’ voor ouders,<br />

de brochure ‘Koesterkind’ voor hulpverleners en het<br />

koesterboekje ‘Verbonden met jou’.<br />

Koesterkind kwam tot stand met medewerking van<br />

ruim 200 ouders. Hun ervaringen vormden de basis<br />

voor de informatie.<br />

PaLLiaTieVe ZOrg<br />

Koesterkind en de bijbehorende website. Met dit onderzoek<br />

willen we de ervaringen bundelen tot ‘ervaringskennis’.<br />

Centraal in het onderzoek staat hoe de palliatieve zorg<br />

in de verschillende centra nu georganiseerd is en wat de<br />

ervaringen zijn van ouders en kinderen. Aan de hand van<br />

de verschenen richtlijn onderzoekt Straathof welke behoeften<br />

ouders hebben en hoe de VOKK daar in kan voorzien.<br />

Nu wij de organisatie van de palliatieve zorg in het toekomstige<br />

Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie<br />

concreet gaan invullen, is dit zeer waardevolle kennis.<br />

Marian Potters<br />

beleidsmedewerker palliatieve zorg VOKK<br />

advertentie<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

33


34 BeLiCHT<br />

Helden Race<br />

Amsterdam <strong>2013</strong><br />

Op zondag 9 juni <strong>2013</strong> van half negen tot twee uur vindt in het Amsterdamse Bos de helden Race plaats.<br />

De race wordt georganiseerd om geld bij elkaar te brengen voor een goed doel naar keuze. iedereen die<br />

meedoet is een….held! je kunt aan verschillende activiteiten deelnemen en het uiteindelijke doel is dat je<br />

het zes kilometer lange parcours rent, loopt of misschien wel vliegt.<br />

Het principe is simpel: elke held wordt uitgedaagd om<br />

minstens 200 euro met behulp van zijn of haar omgeving<br />

(vrienden, familie, collega’s…) in te zamelen voor het<br />

gekozen goede doel. Een held word je echter niet zomaar.<br />

Je moet van aanpakken weten, krachten ontwikkelen en<br />

jezelf bewijzen. Het Helden Race team heeft een aantal<br />

uitdagingen georganiseerd om je voor te bereiden op de<br />

dag van de race.<br />

Word ook een held en steun de VOKK door zes kilometer<br />

te rennen of te lopen tijdens de Helden Race in Amsterdam.<br />

Inschrijven kan via: www.heldenrace.com en voor meer<br />

informatie kun je mailen naar marinka.draaijer@vokk.nl.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

AFgELOpEn jAAR LiEpEn RijKjE En pEtER VAn<br />

DiERMEn MEE in DE hELDEn RACE. Dit iS hun<br />

VERSLAg.<br />

‘Een jaar geleden had ik Peter en mezelf opgegeven voor<br />

de Helden Race in Amsterdam. Uit de 49 doelen kozen<br />

wij voor de VOKK, in het bijzonder voor de KanjerKetting.<br />

Vragen om geld is niet mijn sterkste punt, maar na mijn<br />

oproep op Facebook kreeg ik veel reacties. We haalden<br />

uiteindelijk 1000 euro op. (De minimum inleg is dit jaar<br />

200 euro per persoon, moet te doen zijn…).<br />

Zondag 8 juli 2012 vertrokken we richting het Amsterdamse<br />

Bos. Het regende hard terwijl wij de zes kilometer liepen. Je<br />

mag er twee uur over doen, maar wij liepen en renden het<br />

in een uurtje, aangemoedigd door Meike Naafs (VOKK).<br />

Het was super leuk, maar wel jammer dat alleen wij voor<br />

de VOKK liepen. Ik hoop dit jaar op een grote groep<br />

deelnemers. Samen sterk voor de VOKK! Kinderen met<br />

kanker voeren een enorme strijd. Wat een pijn en verdriet.<br />

De KanjerKetting is dan een beloning, dat hebben we zelf<br />

ervaren. Onze dochter is nu bijna 18 jaar en bij haar werd in<br />

mei 2010 een Ewing sarcoom in de ribben ontdekt. Na een<br />

zware behandeling van een jaar gaat het nu goed met haar.<br />

Ze volgt een opleiding voor pedagogisch medewerkster<br />

jeugdzorg, rijdt paard en geniet met vrienden en vriendinnen.<br />

Wel heeft ze nog steeds chronische zenuwpijn en is<br />

sneller moe. Toch genieten we weer van het leven en van<br />

onze dochter die gelukkig nog bij ons is... De kinderen die<br />

zijn overleden, vergeten wij nooit.<br />

Een hartelijke groet en heel veel sterkte voor alle kinderen<br />

en ouders die nu in het zware traject zitten. Houd moed<br />

lieve mensen!’<br />

Rijkje van Diermen


onze nieuwe<br />

WaT HOuDT Je OP De BeeN?<br />

levensinstelling is bevrijdend<br />

wanneer je hoort dat je (klein)kind kanker heeft, stort je wereld in.<br />

Een lange, onzekere periode van behandelingen breekt aan. hoe<br />

blijf je in deze zware tijd op de been? Christine, de zevenjarige<br />

dochter van Adrienne de jonghe, wordt al twee jaar behandeld voor<br />

een neuroblastoom. Adrienne vertelt hoe belangrijk het gewone<br />

gezinsleven is in deze moeilijke periode.<br />

14 februari 2011. De dag waarop anderen<br />

volop bezig zijn met geheimzinnige<br />

valentijnsberichten, krijgen wij te horen<br />

dat onze jongste dochter Christine een<br />

neuroblastoom heeft. Opeens sta je aan<br />

de andere kant van de lijn. Jarenlang<br />

heb ik als ouderenarts mensen slecht<br />

nieuws gebracht en nu ben ik, naast<br />

dokter, vooral ook moeder. Een heel<br />

bezorgde moeder met wel honderdduizend<br />

vragen over mijn kind. Wordt ze<br />

weer beter? Wat zijn de kansen? Waar<br />

bestaat de behandeling uit?<br />

Al snel word je geleefd. De dagen<br />

bestaan uit ritjes naar het VUmc en<br />

ondertussen al die andere ballen in<br />

de lucht houden. Christine heeft drie<br />

oudere zussen; Bastienne, Charlotte<br />

en Louise. Heerlijke meiden die ons<br />

vanaf het begin midden in het gewone<br />

leven hebben gehouden. Ik herinner<br />

mij nog de dag dat wij hoorden dat de<br />

behandelingen geen effect hadden ge-<br />

had. Maar er was die dag ook gewoon<br />

hockeytraining en voor Charlotte<br />

is sport een belangrijke uitlaatklep.<br />

Dus stond ik langs de lijn, Charlotte<br />

aanmoedigend. Of die keer dat Louise<br />

met haar zangtalent op een kerstmarkt<br />

een liedje zong speciaal voor Chris,<br />

die op dat moment in het ziekenhuis<br />

lag. En dan Bastienne…14 jaar en<br />

dol op dingen waar pubermeiden van<br />

houden. Maar zij is er ook heel erg<br />

voor haar zusje en kan al oppassen als<br />

Jos en ik er even uit willen. Natuurlijk<br />

wordt er ook af en toe lekker stevig<br />

ruziegemaakt over welk televisieprogramma<br />

we kijken of wie als eerste<br />

mag beginnen bij een spelletje. Net als<br />

in een gewoon gezin eigenlijk.<br />

Voor mijzelf is sport een onmisbare<br />

uitlaatklep. Niets is fijner dan even<br />

een rondje hardlopen of fietsen. Op<br />

die momenten zet ik al mijn gedachten<br />

op een rijtje en krijg ik ruimte<br />

Boven Charlotte (12 jaar), rechts<br />

Louise (10 jaar), onder Bastienne (14<br />

jaar) en links Christine (7 jaar)<br />

voor nieuwe ideeën, andere gezichtspunten<br />

en creatieve ingevingen. Ingevingen<br />

die ik dan weer mooi kwijt<br />

kan op de wekelijkse repetitieavond<br />

van mijn musicalgroep Lef!<br />

We zijn door schade en schande wijs<br />

geworden. Waar we eerst dingen vaak<br />

ver vooruit planden, hebben we nu<br />

de ’10-minuten-regel’ ingevoerd. De<br />

ziekte van Chris heeft ons geleerd<br />

dat alles over 10 minuten anders kan<br />

zijn. Onze nieuwe levensinstelling<br />

vraagt om veel flexibiliteit, maar is<br />

ook bevrijdend en geeft ruimte voor<br />

spontane dingen: even een ijsje halen<br />

bij die lekkere ijswinkel in het dorp<br />

of samen voor de open haard de dag<br />

doornemen met lekkere hapjes.<br />

En dat is wat ons op de been houdt:<br />

het ‘gewone’ gezinsleven met alle<br />

dagelijkse beslommeringen. Met een<br />

open en eerlijke communicatie naar<br />

alle kinderen. Gekscherend zeggen<br />

Jos en ik wel eens tegen elkaar: instorten<br />

kan altijd nog.<br />

Adrienne de Jonghe<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

35


36 FaNCONi aNeMie<br />

aTTeNT 1 – <strong>2013</strong><br />

onze dappere Lisette<br />

De afgelopen jaren las u in <strong>Attent</strong> regelmatig over onze dochter Lisette en haar ziekte FA.<br />

Zo vertelden wij in 2009 dat zij het eerste Nederlandse meisje was bij wie in Duitsland<br />

mondslijmvlies werd afgenomen. Ook schonken we aandacht aan de moeilijke overgang van<br />

de kinder- naar de volwassenenpoli, waar artsen geen idee hadden wat FA inhield. En met<br />

het door haarzelf ontworpen, vorige FA-logo, drukte Lisette letterlijk haar stempel op onze<br />

vaste FA-pagina.<br />

Lisette was zes jaar toen bij haar FA werd ontdekt. Omdat haar bloedwaarden erg laag<br />

waren, kreeg ze heel veel bloedtransfusies. De twee beenmergtransplantaties die ze<br />

onderging, hadden grote gevolgen voor haar lichaam. Vooral haar longen liepen schade<br />

op. Ze had op jonge leeftijd al zuurstof nodig. Eerst alleen ’s nachts, later ook overdag.<br />

Zuurstof is nodig om te kunnen leven maar als longen niet goed functioneren, bestaat het<br />

risico dat het koolzuurgas niet goed wordt uitgeblazen en volgt een langzame vergiftiging.<br />

Dit overkwam Lisette. Alleen kapbeademing zou deze opstapeling van koolzuurgas kunnen<br />

verminderen.<br />

Omdat dit laatste bij Lisette helaas niet lukte, kwam ze op de urgentielijst voor een<br />

longtransplantatie terecht. Vanwege haar lengte van 1.40 m kwam ze in aanmerking voor<br />

kinderlongen. Nu weet iedereen dat de wachttijd voor donororganen heel lang is, maar voor<br />

kinderlongen is die wachttijd nog veel langer. Lisette heeft tot het laatst toe zo gehoopt dat<br />

die nieuwe longen voor haar beschikbaar zouden komen… Maar helaas heeft dat niet zo<br />

mogen zijn. Op 13 juli 2011 om half drie ’s middags heeft ze tot ons grote verdriet voor altijd<br />

haar ogen gesloten.<br />

Onze Lisette was een doorzetter en ze heeft er alles voor over gehad om maar te kunnen<br />

leven. Haar humor, haar lieve lach, haar creativiteit, haar kennis van de computer, haar<br />

behoefte om te lezen, maar vooral haar lieve karakter zullen we nooit vergeten. Wij dragen<br />

haar voor altijd in ons hart. We zijn zo ontzettend trots op haar. Ze is voor ons en vele<br />

anderen een groot voorbeeld geweest. In alles zullen we haar herinneren.<br />

Lisette, ons lief koesterkind.<br />

Een kalenderjaar is voorbij gegaan zonder Lisette. Ons verdriet is niet minder geworden.<br />

Toch proberen we zoveel mogelijk door te gaan en te genieten van het leven. We hebben<br />

het afgelopen jaar op heel veel momenten woorden van steun van lieve mensen mogen<br />

ontvangen. Dat geeft ons de kracht om door te gaan.<br />

Tineke Brasser, moeder van Lisette<br />

als eerbetoon aan Lisette hebben we voor deze keer het door haar ontworpen Fa-logo afgebeeld.<br />

De redactie


nieuws<br />

BRAinStARS<br />

Veel ouders en begeleiders van een<br />

kind met niet-aangeboren hersenletsel<br />

(NaH) zijn op zoek naar toegankelijke<br />

informatie over de gevolgen van NaH.<br />

Ook hebben zij behoefte aan praktische<br />

adviezen die helpen om zo goed<br />

mogelijk met het kind om te gaan. Het<br />

handboek BrainsTars voorziet in deze<br />

behoefte. Op de familiedag Hersentumoren<br />

van de VOKK, zaterdag 1 juni,<br />

vindt een presentatie over BrainsTars<br />

plaats. Op www.vilans.nl vindt u meer<br />

informatie over de van oorsprong<br />

amerikaanse methode en kunt u het<br />

handboek BrainsTars (€ 59,90 incl.<br />

BTW) bestellen.<br />

niEuwE 6Mp-DRAnK<br />

Het sophia Kinderziekenhuis in rotterdam<br />

vergeleek een nieuw ontwikkelde<br />

6MP-drank (mercaptopurine) met de<br />

gewone 6MP-capsules. Nadat bleek<br />

dat er goede bloedspiegels werden<br />

bereikt en kinderen de drank niet vies<br />

vonden, besloot het sophia Kinderziekenhuis<br />

over te stappen op de 6MP-<br />

drank, die in individuele doseringen<br />

in mondspuitjes wordt geleverd. Naar<br />

verwachting zullen de andere kinderoncologische<br />

centra volgen.<br />

gEnEzingSKAnS RECiDiEF<br />

AML VERDuBBELD<br />

een internationale onderzoeksgroep<br />

onder leiding van gert-Jan Kaspers,<br />

hoogleraar kinderoncologie Vumc,<br />

heeft aangetoond dat dankzij een<br />

nieuwe behandeling het genezingspercentage<br />

van kinderen met een<br />

recidief acute myeloïde leukemie (aML)<br />

is gestegen van 16% naar 36%.<br />

Bij deze behandeling werd o.a. liposomaal<br />

daunorubicine gebruikt. Na<br />

chemotherapie kregen alle kinderen<br />

een beenmergtransplantatie.<br />

Binnenkort start de groep van Kaspers<br />

een europees vervolgonderzoek naar<br />

een ander nieuw geneesmiddel dat de<br />

aML-cellen doelgericht aanpakt: gemtuzumab<br />

ozogamicine. Het is van groot<br />

belang ook bij kinderen de werking van<br />

nieuwe geneesmiddelen te bestuderen.<br />

Kinderen blijken een medicijn vaak<br />

anders af te breken dan volwassenen.<br />

Ook bijwerkingen en effectiviteit kunnen<br />

verschillen. aan klinisch onderzoek<br />

worden zeer hoge eisen gesteld.<br />

OMgEVingSFACtOREn En<br />

KinDERLEuKEMiE<br />

Jaarlijks wordt bij circa 80 kinderen in<br />

België en 140 kinderen in Nederland<br />

leukemie vastgesteld. al lang speelt<br />

de vraag of omgevingsfactoren een<br />

rol spelen bij het ontstaan van<br />

kinderleukemie. Binnen het european<br />

science advisory Network for Health<br />

hebben de Belgische Hoge gezond-<br />

NieuWs<br />

heidsraad en de Nederlandse<br />

gezondheidsraad de wetenschappelijke<br />

gegevens hierover in kaart gebracht<br />

en beoordeeld. Hun conclusie:<br />

er is beperkt bewijs voor oorzakelijke<br />

verbanden tussen omgevingsfactoren<br />

en kinderleukemie. Het is een complex<br />

samenspel tussen genetische factoren<br />

en omgevingsinvloeden (die zowel<br />

natuurlijk kunnen zijn als door de mens<br />

veroorzaakt). De meeste gevallen van<br />

kinderleukemie kunnen hoogstwaarschijnlijk<br />

niet voorkomen worden en het<br />

zal vermoedelijk nooit mogelijk zijn om<br />

de oorzaak van individuele gevallen te<br />

achterhalen. Meer informatie: http://<br />

gr.nl/nl/adviezen/childhood-leukaemiaand-environmental-factors<br />

AFSChEiD wiL DOLSMA<br />

Op 13 december nam dr. Wil Dolsma na<br />

30 jaar afscheid als radiotherapeut in het<br />

uMC groningen. Haar afscheidssymposium<br />

had als titel ‘er gaat niets boven<br />

patiëntenzorg’, en dat tekent Wil: een bijzondere<br />

vrouw met een warm hart voor<br />

de kinderen en hun ouders. Wij wensen<br />

Wil en haar man alle goeds toe.<br />

pROMOtiES<br />

Op 21 november promoveerde andrica<br />

de Vries aan de erasmus universiteit<br />

rotterdam op het proefschrift Molecular<br />

determinants of Juvenile Myelomonocytic<br />

Leukemia and childhood<br />

Myelodysplastic syndrome.<br />

Op 9 januari promoveerde Jacob<br />

anninga aan de rijksuniversiteit Leiden<br />

op het proefschrift Clinical and molecular<br />

features of high-grade osteosarcoma.<br />

We feliciteren beiden van harte.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

37


38 LeesWiJZer<br />

Leeswijzer<br />

een heel bijzonder boek dat vertelt hoe een gezin omgaat<br />

met kanker. De ziekte raakt niet alleen de persoon zelf, maar<br />

iedereen die bij hem of haar betrokken is. als David te horen<br />

krijgt dat er kanker op zijn strottenhoofd zit en hij zijn stem<br />

kwijtraakt, is dat een schok voor het hele gezin. alle gezinsleden<br />

reageren op hun eigen manier op de onontkoombare<br />

dood van David. Het bijzondere van dit 278 pagina’s tellende<br />

boek is dat het nauwelijks woorden bevat. schitterende<br />

aquarellen vertellen het hele verhaal. De subtiele kleuren en<br />

de sterke contrasten geven de wisselende stemmingen weer.<br />

een prachtig boek dat je alleen al voor de mooie kunstwerkjes<br />

wil hebben.<br />

Hijltje Vink<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

BROERS En zuSSEn VAn<br />

SpECiALE En gEwOnE<br />

KinDEREn<br />

Frits Boer<br />

uitgeverij Lannoo-Campus<br />

isBN 978 90 209 7590 1<br />

Prijs € 29,90<br />

Leeftijd: volwassenen<br />

een derde van alle kinderen groeit op als broer of zus van<br />

een speciaal kind. een kind dat te kampen heeft met lichamelijke<br />

of psychische problemen, dus ook een kind met kanker.<br />

Volgens Boer leveren de ziekte en de ontstane conflicten<br />

een belangrijke bijdrage aan de sociale intelligentie van de<br />

kinderen. Het boek gaat in op zaken als rivaliteit, loyaliteit,<br />

de plaats in de kinderrij en conflicten. Wat zijn de gevolgen<br />

hiervan voor de gezinsrelaties? Boer geeft tevens aan welke<br />

hulp beschikbaar is als een broer of zus zelf problemen krijgt.<br />

een aanrader.<br />

Hijltje Vink<br />

tOEn DAViD zijn StEM<br />

VERLOOR<br />

Judith Vanistendael<br />

uitgeverij Oog & Blik<br />

isBN 978 90 549 2336 7<br />

Prijs € 24,90<br />

nEDERLAnD<br />

Charlotte Dermatons<br />

uitgeverij Lemniscaat<br />

isBN 978 90 477 0498 0<br />

Prijs € 24,50<br />

Van euromast tot afsluitdijk, van Koninginnedag tot bloeiende<br />

bollenvelden. Historie, verhalen en kinderliedjes, tradities en<br />

eigenaardigheden. Zelfs de KanjerKetting is terug te vinden<br />

in dit mooie gedetailleerde boek. Charlotte Dermatons neemt<br />

je in haar boek mee op een vlucht over Nederland. in 28<br />

platen introduceert ze de volledige canon van Nederland en<br />

dat zonder woorden. als je goed kijkt, ontdek je op iedere<br />

pagina veel bekende kinderboekfiguren. Wij wensen je een<br />

mooie reis.<br />

Marinka Draaijer<br />

ELVin, hEt VERgEEtAChtigE<br />

OLiFAntjE<br />

Heather snyder en susan Beebe<br />

uitgeverij Lash & associates<br />

Publishing/Training inc,<br />

te bestellen via www.vilans.nl,<br />

bestelnummer 2011005<br />

Prijs € 17,50<br />

Leeftijd: 4+<br />

Het olifantje elvin is de meest enthousiaste trompetter<br />

van de hele kudde. Hij kan ook heel goed tellen en dingen<br />

onthouden. Op een dag valt er een grote tak op zijn kop. en<br />

vanaf die tijd is alles anders. elvin vergeet veel, kan geen<br />

vijgen meer tellen en maakt ruzie terwijl hij helemaal niet weet<br />

waarom. Hij snapt niets meer van zichzelf. uiteindelijk vertelt<br />

de dokter dat elvin niet-aangeboren hersenletsel (NaH) heeft<br />

en wat de gevolgen hiervan zijn. Dit boekje is een goed hulpmiddel<br />

voor ouders en kinderen die met een NaH te maken<br />

hebben, bijvoorbeeld kinderen met een hersentumor, en alle<br />

mensen erom heen.<br />

Hijltje Vink


Acties en donaties<br />

giFtEn En ACtiES<br />

Phoenix4Kids organiseerde een<br />

benefietrit en een evenement t.b.v. de<br />

VOKK/FA. Kyan en Mandy Kalsbeek<br />

gaven het startschot. De opbrengst<br />

bedroeg €1217.<br />

Kamerling €50; Knooppunt Baarlo<br />

€100; SMG groep, drukkerij<br />

Schutters magazijn €25; ECM van<br />

Miltenburg-Bouwman €40; CVD<br />

Protestantse Gemeente, verkoop<br />

kettingen €80; Rotary Dordrecht Ter<br />

Merwe €2500; Bas van der Voort,<br />

verrassingsfeest 5 jaar kankervrij<br />

€320; I Jansen €50; C Gerritsen €50;<br />

Personeelvereniging Geert Truyts<br />

€1000; Claassen-Wijbenga €100; PA<br />

Smit en Y Braaksma €50; R Langemeijer-van<br />

Eijndt €200; JGA van<br />

Leeuwen €1000; WE Boonstra €30;<br />

AM Oude Remmerink €114; Ruud<br />

Borst Transport €100; Diaconie Herv.<br />

Gem. jeugddienst €163; KW van der<br />

Gijp-Toff €25; HP Koelewijn €150;<br />

JSTA Eerbeek €500; WL Reekers<br />

€200; Fred Jaspers en Robert van der<br />

Struijf €212; Itannex €500; BS De Binnendijk<br />

€129; Tom Voûte Fonds €500;<br />

Stichting Jong €2637; Kerstactie Jacob<br />

Roelands Lyceum €8.169; GGD Hart<br />

van Brabant €760; Shirts4all €50.<br />

Sinterklaas bracht ons op vijf december<br />

een bezoek en overhandigde een<br />

prachtig bedrag van €3.451.<br />

KAnjERKEtting<br />

Acties en donaties<br />

MMA van der Putten, sponsorloop<br />

Santiago de Compostella voor Nena<br />

Baas €1100; fam Kranendonk (65<br />

jaar) €100; collecte huwelijk Peter en<br />

Linda Stopa-Jansen €196,46; fam van<br />

Buren €45; fam Sommers, actie ter<br />

nagedachtenis van Danique €1019;<br />

S Boender en E Kooijmans, Super-<br />

KanjerKettingkraam €1400; Yvonne<br />

Mulder, donatie KVO en Zonhove<br />

€455; KDV Mikz, kerstmarkt Drunen<br />

€160; OBS Den Bussel, kerstactie<br />

€727; van Maanen €40; De Westerkerk<br />

Ermelo, collecte kinderkerst<br />

€570; Diaconie Prot. Gemeente,<br />

kerstcollecte €209; Opa van Thymo*<br />

€550; M de Louw, verkoop walnoten<br />

€38; Personeelsvereniging<br />

V.C.D. Groningen €200; Team MPL,<br />

verkoop oliebollen €1140; KDV<br />

Klokhuis en BSO de Ketelbinkies<br />

€180; voorlopige opbrengst DACT<br />

Treasury beurs €4312.<br />

De verkoop van zelfgemaakte<br />

schilderijen door Marij en Carla,<br />

ter nagedachtenis van Kars, bracht<br />

€800 op.<br />

FONDseNWerViNg<br />

in de periode van 23 oktober 2012 tot en met 21 januari <strong>2013</strong> ontving de VOKK weer vele giften. wegens<br />

gebrek aan ruimte vermelden we alleen bedragen boven €25, maar we zijn uiteraard blij met elke gift,<br />

groot en klein. wij danken ook degenen die online via iDeal doneren!<br />

ADOptiE KAnjERKRALEn<br />

BEDRijVEn<br />

Cabsol BV €2500; Summa Procestechnologie<br />

Eindhoven €500; Quadia<br />

Web TV €750; Interkerkelijk koor<br />

Melody €500; Marijn Ketelaar €2000;<br />

CDS Banklining B.V. €1000<br />

ADOptiE KAnjERKEtting<br />

pARtiCuLiEREn<br />

Sinds 23 oktober 2012 hebben zo veel<br />

mensen kettingen en kralen geadopteerd,<br />

dat het ondoenlijk is om iedereen<br />

hier te vermelden. De namen worden,<br />

na toestemming van betrokkenen,<br />

vermeld op www.kanjerketting.nl. Staat<br />

uw adoptie er niet bij en wilt u toch<br />

graag vermeld worden, mail dan naar<br />

bureau@vokk.nl. Heel hartelijk dank<br />

voor uw adopties.<br />

Francis te Nijenhuis<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

39


40<br />

18+ KaMP<br />

nieuwe<br />

vrienden<br />

maken!<br />

Van 28 tot en met 30 september 2012<br />

organiseerde de VOKK een speciaal kamp voor<br />

‘kinderen’ van boven de achttien jaar. Maar liefst<br />

35 deelnemers konden we verwelkomen. Dat<br />

zij genoten hebben, blijkt wel uit de volgende<br />

enthousiaste reacties.<br />

‘Ik had me helemaal niet gerealiseerd dat ik het met jou op<br />

Facebook had gehad over het kamp. Het was tof je te leren<br />

kennen, het kamp was super!’<br />

‘Ik was mee als brus. Ik had meer brussen verwacht die<br />

mee zouden gaan. Ik ben drie jaar geleden voor de eerste<br />

keer mee geweest en wist dat iedereen elkaar al kende.<br />

Voelde me eerst ook even het vijfde wiel aan de wagen,<br />

maar dat gevoel verdween al gauw. Mensen maakten al<br />

snel een praatje met me en je voelt je dan gelijk welkom.<br />

Als het weekend voorbij is, ben je adressen en telefoonnummers<br />

aan het uitwisselen, omdat je zoveel nieuwe<br />

vrienden hebt gemaakt’<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

uit EEn VERSLAg OVER DE ROEiACtiVitEit:<br />

‘We hebben genoten, de verschillende termen waren wat<br />

moeilijk uit elkaar te houden. Het duurde even voor we<br />

door hadden welke kant we op moesten bewegen, maar<br />

na een tijdje kwamen we vooruit (of eigenlijk achteruit<br />

dus…). Als we langs het terras roeiden, gingen we best<br />

soepel, maar bij het draaien raakten we telkens hopeloos in<br />

de knoei. En wij maar hopen dat de toeschouwers ons niet<br />

meer konden zien. Ook het praten onder het roeien werkte<br />

niet zo goed, ondanks ons vrouwelijk multitask-talent.’


‘Toen we weer aan de kant waren,<br />

hebben we een wedstrijdje roeien op<br />

de apparaten gedaan. We deden wie<br />

als eerst de 2000 meter bereikte, schakelden<br />

al snel over naar 500 meter<br />

als einddoel en zijn uiteindelijk bij de<br />

300 meter gestopt. Eerst maar even<br />

spierballen kweken voor we daar nog<br />

een keer aan beginnen.’<br />

‘We hebben heerlijk genoten van een<br />

motorboottochtje, van de zon en van<br />

alle anderen die de roeiboten uitprobeerden.<br />

Al met al hebben we enorm<br />

genoten! Bedankt voor deze geweldige<br />

afsluiting van ons weekend!’<br />

Amber van Ameijde en Meike Naafs<br />

VereNigiNgsNieuWs<br />

verenigingsnieuws<br />

VOORjAARSSyMpOSiuM<br />

Het voorjaarssymposium is bestemd<br />

voor (groot)ouders en brussen van<br />

een overleden kind en vindt plaats<br />

op zaterdag 6 april <strong>2013</strong> in Antropia<br />

Cultuur- en Congrescentrum te<br />

Driebergen. Als altijd is er een kinder-<br />

en jongerenprogramma. Meer<br />

informatie vindt u op www.vokk.nl<br />

hOgE OpKOMSt<br />

SuRViVORSSyMpOSiuM<br />

Het nationale symposium voor survivors<br />

van 9 maart jl., georganiseerd<br />

door SKION, Tom Voûte Fonds en<br />

de VOKK was een enorm succes. De<br />

opkomst was boven verwachting:<br />

540 deelnemers. Het laat zien dat<br />

er grote behoefte is aan informatie<br />

over de mogelijke late gevolgen van<br />

kinderkanker, maar ook aan onderling<br />

contact. We hopen hier in de<br />

toekomst een vervolg aan te geven.<br />

SAMEn VOOR BEtER<br />

Met het nieuwe logo van de VOKK<br />

kiezen we voor een nieuwe uitstraling<br />

en daarbij hoort een nieuwe<br />

slogan: Samen voor beter. Beter<br />

staat voor betere zorg, betere<br />

begeleiding en betere nazorg voor<br />

kinderen, ouders en brussen, in alle<br />

fasen. Dus ook betere palliatieve<br />

zorg, betere begeleiding van gezinnen<br />

met een overleden kind en betere<br />

zorg voor survivors. Dat doen<br />

we binnen de VOKK samen, (groot)<br />

ouders, kinderen, brussen, survivors<br />

en behandelaars. Maar ook samen<br />

met behandelaars, verenigd in de<br />

SKION. Samen voor beter.<br />

hERDRuK BROChuRE<br />

nEuROBLAStOOM<br />

Van onze brochure Neuroblastoom<br />

is in samenwerking met SKION een<br />

gewijzigde herdruk verschenen.<br />

iMMunOthERApiE VS BLijFt<br />

VERgOED<br />

Dankzij de gezamenlijke inspanningen<br />

van SKION en VOKK blijven de<br />

zorgverzekeraars immunotherapie in<br />

de Verenigde Staten van kinderen met<br />

hoogrisico-neuroblastoom vergoeden.<br />

LEF<br />

Voor jongeren van 12 jaar en ouder<br />

heeft de VOKK een eigen jongerenmagazine,<br />

LEF. Het blad komt<br />

driemaal per jaar uit en elk nummer<br />

heeft een thema. LEF sluit aan bij<br />

de belevingswereld van jongeren<br />

en biedt naast ‘serieuze’ artikelen<br />

ook leuke verhalen, zoals interviews<br />

met bekende Nederlanders. Is LEF<br />

iets voor uw kind? Een mailtje naar<br />

bureau@vokk.nl is voldoende.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

41


42 ageNDa<br />

agenda van 1 april<br />

tot en met 30 juni <strong>2013</strong><br />

zaterdag 6 april<br />

VOORjAARSSyMpOSiuM<br />

Thema: Verlies<br />

Plaats: antropia Cultuur- en Congrescentrum,<br />

Driebergen<br />

Voor: (groot)ouders van een<br />

overleden kind<br />

Tijd: vanaf 13.00 uur<br />

Bijzonderheden: met kinder- en jongerenprogramma.<br />

info en opgave: bureau VOKK,<br />

030 24 22 944<br />

zaterdagavond 6 april<br />

DREAMnight At thE MuSEuM<br />

Plaats: Maritiem Museum rotterdam<br />

Tijd: 19.00 – 21.30 uur<br />

Voor wie: gezinnen<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

marinka.draaijer@vokk.nl<br />

Opgave: via link in agenda op www.vokk.nl<br />

Diverse vrijdagen in mei en juni<br />

DREAMnight At thE zOO<br />

Plaats: diverse dierentuinen in Nederland<br />

Tijd: 18.00 – 22.00 uur<br />

Voor wie: gezinnen<br />

Bijzonderheden: houd voor de data onze<br />

nieuwsbrief en agenda op onze website<br />

in de gaten.<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

marinka.draaijer@vokk.nl<br />

Opgave: via link in agenda op www.vokk.nl<br />

19 t/m 21 april<br />

wEEKEnDKAMp 6 tOt 12 jR<br />

Voor (ex)kankerpatiënten en brussen<br />

Plaats: Ommen<br />

Kosten leden: € 30,-<br />

Niet-leden: € 50,info<br />

en opgave: 030 24 22 944<br />

zaterdag 1 juni<br />

LAnDELijKE FAMiLiEDAg hERSEntuMOREn<br />

Plaats: Werkenrode in groesbeek<br />

Bijzonderheden: met kinder- en jongerenprogramma<br />

Tijd: 11.00 – 15.30 uur<br />

info en opgave: 030 24 22 944<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

zaterdag 25 mei<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

LAngBROEK<br />

Hofstede ‘De Nieuwe Donck’<br />

strijp 1, 3947 BM Langbroek<br />

Tijd: 12.00 – 16.00 uur<br />

info en opgave: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

Dinsdag 14 mei<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

nOORD<br />

Plaats: Handwerkerszijde 163 Drachten<br />

Tijd: 20.00 – 22.00 uur<br />

info: 030 24 22 944<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

aanmelden: via vokknoord@gmail.com<br />

zaterdag 13 april<br />

BijEEnKOMSt OuDERS VAn EEn<br />

OVERLEDEn KinD ROttERDAM<br />

Plaats: de Vruchtenburg rotterdam<br />

Tijd: 12.00 – 16.00 uur<br />

info en opgave: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

woensdag 12 juni<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

gOES<br />

Plaats: ggD-kantoor, Westwal 37,<br />

4460 as goes<br />

Tijd: 19.45 – 22.00 uur<br />

Bijzonderheden: na een gezamenlijke<br />

start splitsen we op in groepen.<br />

info en opgave: 011 43 10 435 of<br />

freddeburger@hotmail.com<br />

Maandag 13 mei<br />

BijEEnKOMSt VOOR (gROOt)<br />

OuDERS<br />

uMC gROningEn<br />

Plaats: uMCg, onderwijscentrum<br />

(nabij M2)<br />

Tijd: 20.00 – 22.00 uur<br />

Voor wie: (groot)ouders van een<br />

kind met kanker<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

12 april / 10 mei / 7 juni<br />

inLOOp VOOR (gROOt)OuDERS<br />

uMC St RADBOuD nijMEgEn<br />

Plaats: Verpleegafdeling Q2Zee<br />

Tijd: 10.00 – 12.00 uur<br />

info: 030 24 22 944 o<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

SittARD<br />

Plaats: Paardestraat 31, 6131 MB sittard<br />

Tijd: 19.30 – 21.30 uur<br />

info: Marleen roeden, 046 44 33 247 of<br />

jefroeden@hetnet.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

hEERLEn<br />

Plaats: Huize De Luijff,<br />

Wilhelminaplein 24, 6411 KW Heerlen<br />

Tijd: 20.00 – 21.30 uur<br />

info: info@toonhermanshuisparkstad.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR (gROOt)<br />

OuDERS<br />

SOphiA KinDERziEKEnhuiS<br />

ROttERDAM<br />

Plaats: spreekkamer ronald McDonald Huis<br />

Tijd: 19.30 – 22.30 uur<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

EinDhOVEn<br />

Plaats: inloophuis ‘de eik’, Landgoed<br />

eikenburg<br />

aalsterweg 285b, 5644 re eindhoven<br />

Welkom vanaf 19.00 uur<br />

Tijd: 19.30 – 21.30 uur<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

MEER inFO?<br />

Kijk voor de actuele agenda op:<br />

www.vokk.nl > agenda<br />

schrijf je nu in voor de digitale<br />

Nieuwsbrief van de VOKK via<br />

www.vokk.nl > nieuws > tips en links


Liefde is...<br />

Liefde en het leven vieren gaan zo goed samen. Liefde<br />

tussen jezelf en je vriendje of vriendinnetje, maar ook liefde<br />

in het algemeen. Liefde staat voor mij gelijk aan geluk.<br />

en dan niet geluk als het tegenovergestelde van pech,<br />

maar levensgeluk. Het geluk om te leven überhaupt.<br />

Pak mijn hand<br />

gedichten voor kinderen met kanker en hun brussen<br />

Tekst: Marjanne den Boef<br />

illustraties: Liesbeth van Hövell-Ogtrop<br />

Pak mijn hand<br />

Ga met me mee,<br />

Ik durf niet alleen<br />

Loop jij met me mee?<br />

COLuMN<br />

Liefde is ook dingen doen waar je blij van wordt met<br />

mensen die je nog veel blijer maken. Je ouders, broertje<br />

of zusje, tante, vriendje of vriendinnetje of misschien je<br />

buurvrouw. Het zit in kleine dingen, kleine gebaren.<br />

Voor kinderen die ziek zijn, is liefde zo’n goed medicijn.<br />

en ik weet ook wel dat de kankercellen niet het loodje<br />

leggen van een dosis liefde. Hoe simpel zou dat zijn?<br />

Dan hadden we alle kankercellen allang de wereld<br />

uitgeholpen. Maar ik ben er van overtuigd dat iedereen<br />

er, in ieder geval een beetje, van opknapt. Kinderen, volwassenen,<br />

ziek of gezond, iedereen knapt op van liefde.<br />

en het is zoiets simpels, een glimlach is vaak genoeg.<br />

Met zo’n groot effect. Je wordt er sterker van, je krijgt<br />

levenslust en de kracht om te vechten. Dus indirect<br />

vernietigen we toch die kankercellen met liefde.<br />

Love rules, oh yeah.<br />

Juul gerritsma<br />

uiTgaVe BeLiCHT<br />

Zo begint het eerste gedicht in het boekje Pak mijn hand dat Marjanne den<br />

Boef voor de VOKK maakte. Zij schreef gedichten die het gevoel van kinderen<br />

met kanker omschrijven. Vriendschap, eenzaamheid, blijdschap, verdriet, angst,<br />

onzekerheid… al deze gevoelens komen er in voor. Liesbeth van Hövell-Ogtrop<br />

maakte er mooie pentekeningen bij. er zijn nog enkele exemplaren te bestellen via<br />

webwinkel.vokk.nl.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

43


Lid worden?<br />

Heeft u interesse gekregen in het werk van de VOKK en wilt u attent elk kwartaal thuis ontvangen?<br />

Vul dan dit antwoordformulier in of ga naar www.vokk.nl en word lid!<br />

De contributie à 2 25,- betaalt u na ontvangst van de acceptgirokaart.<br />

■ ik ben (groot)ouder, verzorger of ex-patiënt ■<br />

Mijn adresgegevens zijn:<br />

Naam:<br />

adres:<br />

Postcode:<br />

Woonplaats:<br />

e-mail:<br />

ik ben anderszins belangstellend<br />

stuur dit formulier naar: VOKK, schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />

De VOKK steunen?<br />

Ook dat kan. Vul onderstaand antwoordformulier in of ga naar www.vokk.nl. u betaalt na ontvangst van<br />

de acceptgiro. ik wil de VOKK steunen op de volgende manier:<br />

eenmalige gift ■ 20 euro ■ 30 euro ■ 50 euro ■<br />

Maandelijkse gift ■ 5 euro ■ 15 euro ■ 20 euro ■<br />

Jaarlijkse gift ■ 25 euro ■ 35 euro ■ 50 euro ■<br />

Nalatenschap (zie voor meer informatie www.vokk.nl)<br />

Naam:<br />

adres:<br />

Postcode:<br />

Woonplaats:<br />

e-mail:<br />

stuur dit formulier naar: VOKK, schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />

................. euro<br />

................. euro<br />

................. euro<br />

Voelt uw KinD zich ooK zo gesteunD Door De KanjerKetting? worD Dan liD Van De VoKK of<br />

maaK uw familie en VrienDen Donateur. zo zorgen wij er samen Voor Dat ooK in De KomenDe<br />

jaren ieDer KinD met KanKer een KanjerKetting Krijgt. u leest meer op www.VoKK.nl.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!