Attent 2013 - CMS
Attent 2013 - CMS
Attent 2013 - CMS
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
De schijnwerper op KiKa<br />
een goeDaarDige hersentumor: einD goeD, al goeD?<br />
als je KinD niet meer beter worDt<br />
1<br />
jaargang 27<br />
voorjaar <strong>2013</strong>
2<br />
COLOFON De VereNigiNg OuDers, KiNDereN eN KaNKer (VOKK)<br />
<strong>Attent</strong>, jaargang 27, nummer 1,<br />
Voorjaar <strong>2013</strong><br />
uitgave van de Vereniging Ouders, Kinderen<br />
en Kanker. Verschijnt 4x per jaar, oplage 3300<br />
issN 0915-2479<br />
Eindredactie<br />
annet Franssen, Marianne Naafs-Wilstra<br />
Redactie<br />
Joost Keijer, Marinka Draaijer, Natascha<br />
evers-van der stok, Valerie strategier, Floor rost<br />
Onnes, Jaap den Hartogh, renske Laroo.<br />
Met medewerking van<br />
Femke aarsen, amber van ameijde, annemaret<br />
Bouwman, anna Brands, Tineke Brasser,<br />
rijkje van Diermen, Harald en sandra Fluks,<br />
Juul gerritsma, Trijn israels, adrienne de Jonghe,<br />
anouk Klaassen, Meike Naafs, Francis<br />
te Nijenhuis, Marian Potters, Cisca reininga,<br />
roos Pelle, angela Poort, Hijltje Vink.<br />
Ontwerp<br />
T2 Ontwerp, Katwijk<br />
Drukker<br />
antilope<br />
Overname van artikelen is uitsluitend toegestaan<br />
na toestemming en met bronvermelding.<br />
Sluitingsdatum nieuwe kopij:<br />
15 april <strong>2013</strong> Mailadres: attent@vokk.nl<br />
Lid worden van <strong>Attent</strong><br />
Lid worden kan via het formulier achterop attent<br />
of via www.vokk.nl.<br />
Opzeggingen<br />
attent opzeggen kan met ingang van het eerstvolgende<br />
kalenderjaar via www.vokk.nl. u kunt<br />
ook een e-mail sturen met uw opzegging, en de<br />
reden hiervan, naar bureau@vokk.nl.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
Vereniging Ouders, Kinderen en<br />
Kanker<br />
De VOKK, een belangenvereniging van<br />
gezinnen met een kind met kanker, heeft<br />
als missie: het steunen en begeleiden<br />
van gezinnen met een kind met kanker<br />
in alle fasen, en het bevorderen van<br />
optimale zorg voor kind en gezin.<br />
De kerntaken van de VOKK zijn voorlichting,<br />
persoonlijke contacten, belangenbehartiging,<br />
individuele dienstverlening<br />
en kwaliteitstoetsing.<br />
Lidmaatschap<br />
Leden van de VOKK zijn (groot)ouders<br />
en/of verzorgers van (klein)kinderen<br />
die kanker hebben (gehad) of hieraan<br />
zijn overleden. Ook (jong)volwassenen<br />
die kanker hebben gehad en broers en<br />
zussen kunnen lid worden. alle overige<br />
natuurlijke en/of rechtspersonen kunnen<br />
ondersteunend lid worden.<br />
Leden en ondersteunende leden ontvangen<br />
attent en eventueel het jongerenblad<br />
(LeF) en krijgen uitgaven van de VOKK<br />
gratis of tegen korting.<br />
Contributie en giften<br />
Het richtbedrag voor de contributie is<br />
€ 25,- per jaar. giften kunt u storten op<br />
bankrekeningnummer 93.84.000.45 of<br />
op gironummer 89.42.812 ten name van<br />
de Vereniging Ouders, Kinderen<br />
en Kanker te Nieuwegein.<br />
advertentie<br />
Bureau<br />
VOKK, Marianne Naafs-Wilstra, directeur<br />
schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />
T 030 24 22 944<br />
F 030 24 22 945<br />
e bureau@vokk.nl<br />
W www.vokk.nl<br />
www.kanjerketting.nl<br />
www.koesterkind.nl<br />
@VOKK_NL<br />
@deKanjerKetting<br />
@pratenoverlater<br />
VOKK<br />
KanjerKetting<br />
Bestuur<br />
angela Poort (voorzitter), Jaco den Boer<br />
(penningmeester), Cor Broekhuizen (secretaris),<br />
ellen te Kloeze, Marieke Wekking,<br />
Juul Coumans (aspirant) en rik Keessen<br />
(aspirant).<br />
Secties en werkgroepen<br />
Persoonlijke contacten<br />
Mentorprogramma<br />
Kinderen/jongeren<br />
redactie attent<br />
redactie Lef<br />
redactie websites<br />
Onderwijs<br />
Klinische studies<br />
Prinses Máxima Centrum<br />
Hersentumoren i.o.<br />
survivors<br />
Palliatieve zorg<br />
Fanconi anemie
Foto: Etienne Oldeman ©<br />
VaN De reDaCTie<br />
Beste lezers,<br />
er zijn van die periodes waarin alles tegelijk komt en je flink<br />
moet aanpoten om de zaken op tijd af te krijgen. Deze week –<br />
ik schrijf dit op 12 februari – is het Wereld Kinderkanker Dag.<br />
We vragen dit keer aandacht voor kinderen met kanker die<br />
geboren worden in ontwikkelingslanden, zo’n 80 procent van<br />
het totaal aantal kinderen met kanker wereldwijd. slechts 20<br />
procent van hen heeft kans op genezing. en dat terwijl in de<br />
rijke landen de andere 20 procent van de kinderen met kanker<br />
een genezingskans heeft van bijna 80 procent. Daarom versturen<br />
we persberichten, twitteren we en plaatsen we berichten<br />
op Facebook en in onze digitale nieuwsbrief.<br />
in deze zelfde periode verzorgen we de publiciteit voor het<br />
congres voor survivors op 9 maart dat we samen met sKiON<br />
en het Tom Voûte Fonds organiseren en voor ons symposium<br />
voor (groot)ouders en brussen van een overleden kind op 6<br />
april. Ook is de VOKK betrokken bij de campagne van KiKa<br />
voor de bouw van het Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie.<br />
Op 27 maart houdt KiKa een grote televisieactie om<br />
geld in te zamelen. Daarnaast heeft de voorgestelde wijziging<br />
van de Wet Mensgebonden Onderzoek onze aandacht.<br />
Hierover gaan we in discussie met de leden van de Vaste<br />
Kamercommissie Volksgezondheid. een drukke periode, maar<br />
gelukkig komt alles altijd weer op zijn pootjes terecht.<br />
Hoe anders voelde het toen onze dochter kanker had. Zonder<br />
de zekerheid dat het goed kwam, probeerden we alles draaiende<br />
te houden: de zorg voor onze zieke dochter en de andere<br />
kinderen, contact met school, ons werk… u herkent het vast.<br />
We denken, of nee, we wéten dat juist die gedeelde ervaring<br />
het werk van de VOKK zo waardevol maakt. Ouders en<br />
kinderen zijn er voor elkaar, delen ervaringen, weten aan welke<br />
informatie behoefte is en werken samen aan een betere zorg.<br />
‘samen voor beter’ is dan ook ons motto.<br />
in dit nummer staan de uitkomsten<br />
van een onderzoek naar het gebruik<br />
van complementaire en alternatieve<br />
geneeswijzen bij kinderen met kanker.<br />
u kunt lezen over de gevolgen van<br />
‘goedaardige’ hersentumoren, over<br />
de ontwikkelingen op het gebied van<br />
palliatieve zorg en over de behandeling<br />
van kinderkanker in afrika. en natuurlijk delen een aantal<br />
ouders en grootouders hun ervaringen weer met u. Want dat is<br />
toch wat ons verenigt: de gedeelde ervaring.<br />
Marianne Naafs-Wilstra<br />
iNHOuD 3<br />
Danique Sommers, overleden op 5 november 2007<br />
Van de redactie 3<br />
Lezers schrijven 4<br />
Van de voorzitter 5<br />
Complementaire en alternatieve geneeswijzen<br />
bij kinderen met kanker 6<br />
een goedaardige hersentumor: eind goed, al goed? 8<br />
‘Fee is mijn wonderkleinkind’ 10<br />
Column 12<br />
VOKK op uiteenlopende fronten actief 13<br />
Van gespreksgroepen tot familiedagen 14<br />
Zondagskind 16<br />
Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie 18<br />
De onzekerheid blijft bestaan 19<br />
attentie kids! 20<br />
in profiel: Floor rost Onnes 22<br />
Behandelprotocol voor kinderen met Wilms-tumor<br />
in afrika 23<br />
KanjerKetting trekt publiciteit 24<br />
sKiON LaTer studie van start 26<br />
De schijnwerper op: KiKa 28<br />
aftrekmogelijkheden zorgkosten 30<br />
als je kind niet meer beter wordt… 32<br />
Helden race amsterdam <strong>2013</strong> 34<br />
Wat houdt je op de been? 35<br />
Fanconi anemie 36<br />
Nieuws 37<br />
Leeswijzer 38<br />
Fondsenwerving 39<br />
18+ kamp: Nieuwe vrienden maken! 40<br />
Verenigingsnieuws 41<br />
agenda 42<br />
Column 43<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong>
4<br />
LeZers sCHriJVeN<br />
tROOSt<br />
We willen jullie graag laten meegenieten<br />
van een supertrots meisje<br />
dat straalt bij de aanblik van haar<br />
bloemenkraal. Wát betekenden de<br />
KanjerKralen veel voor Pien. Ze heeft<br />
haren getrokken om de petjeskraal te<br />
krijgen, voelde zich getroost als ze een<br />
kraal voor meerdere keren prikken<br />
kreeg wanneer het niet in één keer<br />
lukte. En waar wij opzagen tegen een<br />
ketting van een meter, was zij blij dat<br />
hij steeds langer werd. Eind november<br />
kreeg Pien de bloemenkraal. De<br />
Pien<br />
aTTeNT 4 – 2012<br />
KanjerKetting, 10 meter en 6 centimeter<br />
lang, is zo belangrijk voor haar dat<br />
ze ons laatst op het hart drukte hem<br />
wel mee te nemen, mocht ons huis in<br />
brand staan. Ondanks de confrontatie<br />
met de in totaal 601 kralen, is het een<br />
bijzonder aandenken. Zowel Pien als<br />
wij lezen er het behandeltraject in<br />
terug en dat is erg goed voor de verwerking.<br />
Heel erg bedankt voor jullie<br />
geweldige initiatieven. Wij waarderen<br />
het enorm dat deze dingen bestaan.<br />
Danny & Joseline Kann<br />
tAARt<br />
Onze dochter Anique heeft in december<br />
haar leukemiebehandeling van<br />
twee jaar afgerond. Reden genoeg om<br />
te trakteren op school. Ze trakteerde<br />
op een helemaal zelfgemaakte Kanjer-<br />
Ketting taart. Wel toepasselijk of niet?<br />
Met natuurlijk in het midden de felbegeerde<br />
bloemetjeskraal.<br />
Familie Willeman<br />
KERStACtiE<br />
Wij, ouders van Thomas de Laat,<br />
overleden op 20 mei 2009, komen<br />
nog regelmatig op het Jacob Roelands<br />
Lyceum in Boxtel om een bloemetje<br />
te plaatsen bij de herdenkplek voor<br />
onze zoon. We vonden het dan ook<br />
geweldig dat de school ons vroeg om<br />
een goed doel aan te dragen voor de<br />
kerstactie 2012. Onze keuze was snel<br />
gemaakt: de VOKK. De leerlingen<br />
konden kiezen uit verschillende doelen,
waaronder het Wereld Natuur Fonds<br />
en Stichting Opkikker, maar kozen<br />
voor de VOKK. Wat waren we blij<br />
verrast! De school haalde echt alles<br />
uit de kast om het evenement, dat<br />
op 21 december plaatsvond, te doen<br />
slagen. In totaal 1200 leerlingen zetten<br />
zich actief in. Ze wandelden, hielden<br />
een rommelmarkt, verkochten warme<br />
dranken en worsten, maakten muziek,<br />
speelden toneel enz. Onze stand, die<br />
wij samen met Carlijn Roestenburg,<br />
leerling en survivor, en Mieke Spaink<br />
van de VOKK bemanden, werd goed<br />
bezocht. We kregen veel vragen over<br />
Thomas’ KanjerKetting en veel ouders<br />
en leerlingen kochten VOKK-polsbandjes<br />
of deden iets in de collectebus.<br />
Het werd een fantastische actiedag met<br />
als geweldig resultaat een opbrengst<br />
van 8.162 euro voor de VOKK.<br />
Alle leerlingen, directie, docenten en<br />
ondersteunend personeel, maar vooral<br />
ook kanjer Carlijn: heel veel dank dat<br />
jullie dit voor de VOKK, maar ook een<br />
beetje voor ons, hebben willen doen.<br />
Hans en Ingrid de Laat<br />
SChRijVEn, REAgEREn?<br />
Wilt u iets met ons delen, heeft<br />
u een tip of wilt u reageren op<br />
een artikel? schrijf dan naar<br />
attent@vokk.nl. De redactie<br />
maakt een selectie uit de reacties.<br />
Wachten<br />
VaN De VOOrZiTTer<br />
Vaak wanneer ik mijn ‘Van de voorzitter’ moet schrijven, wacht ik lang. ik<br />
stel het uit, er is altijd wel iets anders wat hoognodig moet gebeuren. Toch<br />
heb ik een grote hekel aan wachten. Dat bleek onlangs nog, toen we met<br />
onze dochter een weekje op wintersportvakantie gingen. Normaal rijden<br />
we naar Oostenrijk, maar dit keer kozen we voor vliegen. Vertrekken vanuit<br />
rotterdam, waar we dicht bij wonen, en anderhalf uur later uitstappen in<br />
innsbruck. geweldig, dachten we. alles verliep voorspoedig tot we de<br />
alpen zagen. De piloot liet weten dat er vanwege de mist niet direct kon<br />
worden geland. Terwijl de onrust aan boord steeg, zette hij na wat extra<br />
rondjes de daling in. Maar vlak voordat we de grond raakten, ging de neus<br />
van het toestel weer omhoog. Helaas, we vlogen naar München waar het<br />
lange wachten op beter weer begon. Terwijl we daar zaten, moest ik denken<br />
aan de wachtkamer van het ziekenhuis. Die spanning… Zou de uitslag<br />
wel goed zijn? en welke stappen moesten er nu weer genomen worden?<br />
Wachten dus, eindeloos lang wachten. Op zo’n moment ga je op zoek naar<br />
afleiding. Je leest een tijdschrift, haalt koffie. en soms raak je in gesprek<br />
met wildvreemde mensen. Het wachten schept een band. Je vertelt elkaar<br />
waarom je er zit, hoe het met je gaat. Dat levert in korte tijd boeiende en<br />
vaak persoonlijke gesprekken op. Dat gebeurde in de wachtkamer, maar<br />
dus ook in het vliegtuig. Na enkele uren hoorden we dat we met de bus<br />
verder zouden gaan. Tijdens het wachten in de bagagehal sloten we ons<br />
aan bij lotgenoten die dezelfde kant opgingen, we trokken samen een plan<br />
en deelden onze zorgen. uiteindelijk werd het een gezellige reis, waarin we<br />
veel gepraat en gelachen hebben met onze medepassagiers.<br />
Zo verging het ons in de wachtkamer van het ziekenhuis ook vaak. Je hebt<br />
bijzondere ontmoetingen, voert waardevolle gesprekken. Dit is dan weer<br />
het voordeel van het lange wachten waar ik zo’n hekel aan heb. ik hoop dan<br />
ook dat wij daar straks, in het toekomstige Prinses Máxima Centrum voor<br />
Kinderoncologie, goede oplossingen voor kunnen bedenken. en toch verbaas<br />
ik me over wat er gebeurt als een willekeurige groep mensen ineens<br />
samen moet wachten. er ontstaat gezamenlijke kracht omdat je hetzelfde<br />
lot deelt. en het maakt het lange wachten uiteindelijk toch de moeite waard.<br />
Angela Poort<br />
aTTeNT 4 – 2012<br />
5
6<br />
Enquête onder ouders<br />
Complementaire en<br />
alternatieve geneeswijzen<br />
bij kinderen met kanker<br />
Kankerpatiënten in nederland kiezen in toenemende mate voor<br />
complementaire en alternatieve geneeswijzen. Ook kinderen met<br />
kanker maken steeds vaker gebruik van middelen, methoden en<br />
deskundigheid uit het ‘alternatieve circuit’. Een groep onderzoekers<br />
en de VOKK wilden meer weten over dit gebruik en legden aan bijna<br />
300 ouders en kinderen een vragenlijst voor.<br />
Bij complementaire en alternatieve<br />
geneeswijzen gaat het om therapieën, geneesmiddelen<br />
en diagnostische handelingen<br />
waarvoor geen algemeen aanvaard<br />
wetenschappelijk bewijs bestaat dat<br />
ze geneeskundig effectief zijn. Meestal<br />
worden ze ook niet aan medische faculteiten<br />
of officieel erkende paramedische<br />
opleidingen gedoceerd. Een behandeling<br />
heet ‘complementair’ als deze naast de<br />
reguliere behandeling wordt gebruikt en<br />
‘alternatief’ als deze de reguliere geneeskunde<br />
vervangt. Bekende voorbeelden<br />
zijn homeopathie, acupunctuur, yoga en<br />
kruidensupplementen.<br />
ViER VRAgEn<br />
Het onderzoek naar het gebruik<br />
van complementaire en alternatieve<br />
geneeswijzen bij kinderen met kanker<br />
had als doel antwoord te krijgen op<br />
de volgende vier vragen:<br />
• Welk percentage van de ouders van<br />
kinderen met kanker in Nederland<br />
maakt gebruik van complementaire<br />
en/of alternatieve geneeswijzen?<br />
• Zijn er factoren die het gebruik van<br />
deze geneeswijzen bepalen?<br />
• Hoe communiceren ouders met de<br />
behandelend arts van hun kind over<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
het gebruik van alternatieve geneesmiddelen<br />
of therapieën?<br />
• Hoe kijken ouders aan tegen onderzoek<br />
naar alternatieve therapieën,<br />
geneesmiddelen etc. en tegen een<br />
integratie van alternatieve geneesmiddelen<br />
en methoden in de<br />
reguliere geneeskunde?<br />
Aan het onderzoek deden 288 ouders<br />
en kinderen mee. Zij hadden in de<br />
periode juni 2011 - januari 2012 een<br />
afspraak op de oncologieafdeling van<br />
een van de zes academische ziekenhuizen<br />
in Nederland en vulden daar een<br />
vragenlijst in. Deze was zo opgesteld<br />
dat het mogelijk is de onderzoeksresultaten<br />
internationaal te vergelijken.<br />
RESuLtAtEn<br />
Hieronder staan de belangrijkste<br />
onderzoeksresultaten.<br />
Gebruik:<br />
• Ruim 40% van de respondenten gaf<br />
aan gebruik te maken van complementaire<br />
en alternatieve geneeswijzen<br />
(CAG).<br />
• Redenen om CAG te gebruiken<br />
waren het verbeteren van gezond-<br />
heid en welzijn (72%), het verminderen<br />
van de bijwerkingen van<br />
conventionele therapie (36%) en<br />
genezen van kanker.<br />
• Het meest populair waren homeopathie,<br />
(19%), voedingssupplementen<br />
(12%) massage of Reiki (11%) en<br />
ontspanningsoefeningen (10%).<br />
• Gemiddeld gaven ouders € 83 per<br />
jaar uit aan CAG.<br />
• Bijna de helft van de ouders vond<br />
CAG zeer effectief voor hun kind;<br />
vooral degenen die een alternatieve<br />
genezer in de arm hadden genomen,<br />
waren tevreden over het resultaat.<br />
Factoren die het gebruik beïnvloeden:<br />
• Factoren die het gebruik van CAG<br />
kunnen voorspellen, zijn: vrouw zijn<br />
en gebruik van CAG door één van<br />
de ouders.<br />
Communicatie tussen ouders en arts:<br />
• Circa een derde van de ouders had<br />
het gebruik van CAG besproken met<br />
de behandelend arts van hun kind.<br />
In bijna alle gevallen gebeurde dit op<br />
initiatief van de ouders (83%). De reactie<br />
van de arts op het gebruik van<br />
CAG was ofwel neutraal of positief.<br />
• Meer dan 80% van de respondenten<br />
gaf aan behoefte te hebben aan<br />
informatie van de kinderarts over<br />
CAG. Verder zou circa twee derde<br />
van de patiënten graag willen dat<br />
vooral evidence-based alternatieve<br />
therapieën, homeopathie en ontspanningstherapie<br />
voortaan in het<br />
ziekenhuis werden aangeboden.
Arine Vlieger<br />
RiSiCO’S En VOORDELEn VAn ALtERnAtiEVE En<br />
COMpLEMEntAiRE gEnEESMiDDELEn in KinDEROnCOLOgiE<br />
er zijn onderzoeken gedaan naar de potentiële risico’s van alternatieve en<br />
complementaire geneesmiddelen en de mogelijke voordelen anderzijds.<br />
Hieronder enkele voorbeelden van de kennis die is opgedaan.<br />
Risico’s<br />
• Voedingssupplementen kunnen een wisselwerking vertonen met vitamineantagonisten<br />
zoals methotrexaat. Dit betekent dat gelijktijdig gebruik<br />
vermeden moet worden.<br />
• Sommige natuurproducten kunnen schadelijk zijn omdat ze een wisselwerking<br />
hebben met chemotherapie, neoplastisch weefsel stimuleren<br />
en/of giftige effecten hebben. st. Janskruid bijvoorbeeld, vermindert de<br />
werking van antikankermedicijnen zoals imatinib en irinotecan. Het versterkt<br />
de werking van het leverenzym cytochroom P450 waardoor deze<br />
geneesmiddelen sneller worden afgebroken en daardoor een geringere<br />
werking hebben. Ook van plantaardige supplementen zoals kava<br />
(Pipermethysticum) en comfrey (symphytum officinale) is bekend dat ze<br />
directe toxische effecten hebben.<br />
Voordelen<br />
• Zelfhypnose blijkt een gunstig effect te hebben op het terugdringen van<br />
pijn, angst en distress tijdens onderzoeken en procedures zoals een<br />
lumbaalpunctie.<br />
• Ontspanningstechnieken verminderen de spierspanning en helpen ook<br />
om geestelijk te ontspannen.<br />
MeDisCH<br />
Onderzoek naar CAG:<br />
• Een grote meerderheid van de<br />
ouders (86%) was positief over<br />
onderzoek naar CAG.<br />
• Bijna de helft van de ouders was<br />
geïnteresseerd in deelname aan<br />
toekomstig onderzoek naar CAG.<br />
MEER OnDERzOEK<br />
Uit dit onderzoek blijkt dat in Nederland<br />
ruim 40% van de ouders van<br />
kinderen met kanker gebruikmaakt<br />
van complementaire en/of alternatieve<br />
geneeswijzen voor hun kind. Tegelijkertijd<br />
is van veel complementaire en<br />
alternatieve geneeswijzen (nog) niet<br />
aangetoond of ze werkzaam en veilig<br />
zijn. Zo is er bijvoorbeeld nog onvoldoende<br />
kennis over de wisselwerking<br />
tussen reguliere en complementaire<br />
geneesmiddelen. Ook over het werkingsmechanisme<br />
van complementaire<br />
geneesmiddelen is weinig bekend.<br />
Tot slot is er op dit moment geen<br />
algemeen geaccepteerde standaard om<br />
bijwerkingen op te sporen en te documenteren,<br />
of ze nou uitsluitend door<br />
complementaire/alternatieve middelen<br />
veroorzaakt worden of door de interactie<br />
van deze middelen met ‘gewone’<br />
medicijnen. Wil men in de toekomst<br />
evidence-based complementaire en<br />
alternatieve geneeswijzen gebruiken<br />
in de kinderoncologie, dan is verder<br />
onderzoek dringend noodzakelijk.<br />
Annemaret Bouwman<br />
Dit is een bewerking van het<br />
artikel ‘High prevalence of<br />
complementary and alternative<br />
medicine use in the Dutch<br />
pediatric oncology population,<br />
a multicenter survey’ van<br />
Maartje singendonk, gert-Jan<br />
Kaspers, Marianne Naafs-<br />
Wilstra, antoinette schoutenvan<br />
Meeteren, Jan Loeffen en<br />
arine Vlieger dat verscheen in<br />
het european Journal of<br />
Pediatrics, september 2012.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
7
8<br />
Een goedaardige<br />
hersentumor:<br />
eind goed, al goed?<br />
na leukemie is een hersentumor de meest gestelde diagnose binnen de kinderoncologie, waarbij<br />
goedaardige hersentumoren het meest voorkomen. Bij de behandeling van zo’n tumor wordt meestal<br />
gekozen voor een operatie, tenzij dit door de plaats van de tumor niet mogelijk is. Kinderen met de<br />
diagnose ‘goedaardige hersentumor’ hebben een grote kans op overleving met goede kwaliteit van<br />
leven. Maar hoe ziet die kwaliteit van leven eruit? in het Sophia Kinderziekenhuis onderzochten wij de<br />
langetermijneffecten.<br />
In de vakliteratuur wordt goed beschreven welke gevolgen<br />
kinderen met een goedaardige hersentumor in de kleine<br />
hersenen (cerebellum) op korte termijn ondervinden. Zo<br />
kunnen er direct na de operatie problemen optreden met<br />
emoties, taal en spraak, gedrag, zindelijkheid en motoriek.<br />
Dit wordt ook wel het ‘posterior fossa syndroom’ genoemd.<br />
Maar ook op het gebied van geheugen, aandacht<br />
Femke Aarsen<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
en concentratie, visueel-ruimtelijk inzicht en uitvoerende<br />
controlefuncties (denk aan plannen) kunnen zich problemen<br />
voordoen. Over de langetermijneffecten daarentegen<br />
is weinig bekend. Ouders hebben vaak behoefte aan meer<br />
informatie. Wanneer zich thuis, op school of met vriendjes<br />
problemen voordoen, vragen zij zich af of die te maken<br />
hebben met de eerdere behandeling van hun kind. Ook<br />
weten ze niet altijd waar ze in die gevallen hulp kunnen<br />
krijgen. Om ouders beter te informeren, hebben we in het<br />
Sophia Kinderziekenhuis een onderzoek gedaan naar die<br />
langetermijneffecten. Ook onderzochten we of er kinderen<br />
zijn die meer risico lopen om problemen te krijgen dan andere<br />
kinderen, zodat we ouders beter kunnen informeren<br />
over deze toekomstige risico’s.<br />
nEuROLOgiSChE gEVOLgEn<br />
Uit ons onderzoek komt naar voren dat meer dan de<br />
helft van de kinderen lange tijd na de behandeling nog<br />
neurologische problemen ondervindt. Problemen met<br />
de fijne of grove motoriek of met het gezichtvermogen<br />
worden het meest genoemd. Kinderen met een tumor in<br />
de grote hersenen hebben vaker last met kijken, omdat<br />
ze een stukje van het gezichtsveld missen of minder<br />
scherp kunnen zien. Kinderen met een tumor in de kleine<br />
hersenen hebben meer moeite met het aansturen van de<br />
motoriek. Daarnaast geven veel ouders aan dat hun kind<br />
snel moe is.<br />
pSyChOLOgiSChE pROBLEMEn<br />
Bij bijna alle kinderen zien we dat ze iets trager zijn geworden<br />
en dat ze meer moeite hebben zich te concentreren.<br />
Kinderen met een tumor in de grote hersenen zijn iets<br />
sneller afgeleid en kunnen minder goed plannen, terwijl
kinderen met een tumor in de thalamus (deel van de tussenhersenen)<br />
meer moeite hebben met het geheugen en<br />
de taal. Als de tumor in de kleine hersenen zit, hebben we<br />
meer problemen gezien met taal en spraak, het geheugen,<br />
de uitvoerende controlefuncties en het visueel-ruimtelijk<br />
inzicht. Deze problemen, samen met emotionele problemen<br />
of veranderingen in het gedrag, noemen we het<br />
Cerebellair Cognitief Affectief Syndroom (CCAS).<br />
Kinderen die bestraald zijn of waarbij de hersenkamers nog<br />
vergroot zijn, hebben vaak nog meer last. Ook blijkt dat<br />
hoe jonger het kind was toen de diagnose gesteld werd,<br />
hoe meer neuropsychologische problemen er kunnen optreden.<br />
Verder is een belangrijke bevinding dat kinderen die<br />
eerst geen neuropsychologische problemen ondervonden,<br />
deze later toch kunnen krijgen. Dit wordt het ‘growing into<br />
deficit’ fenomeen genoemd. Een kind dat bijvoorbeeld met<br />
zes maanden een hersentumor in zijn taalgebied heeft, kan<br />
daardoor niet spreken. Dat probleem wordt natuurlijk pas<br />
duidelijk als het kind ouder wordt en met tweeënhalf jaar<br />
nog niet spreekt. Het kind ‘groeit dan in zijn tekort’.<br />
SChOOL<br />
Bijna de helft van de kinderen heeft extra hulp nodig op<br />
school. Zij gaan naar het speciaal onderwijs of krijgen<br />
extra hulp op school via de leerlinggebonden financiering.<br />
Kinderen die op jonge leeftijd of opnieuw een hersentumor<br />
krijgen, hebben vaker extra hulp op school nodig<br />
dan andere kinderen.<br />
gEDRAg<br />
Ouders geven op vragenlijsten aan dat hun kinderen<br />
meer teruggetrokken zijn, maar ook banger, somberder<br />
of juist agressiever. Ook geven ze aan dat er veel sociale<br />
problemen zijn, zoals minder vriendjes hebben, slechter<br />
samenspelen, maar ook concentratieproblemen (impulsief,<br />
dromerig, snel afgeleid). Kinderen die opnieuw een tumor<br />
krijgen en kinderen met een tumor in de kleine hersenen<br />
hebben meer sociale problemen. De laatste groep kan ook<br />
wat teruggetrokkener en stiller zijn.<br />
PsyCHOsOCiaaL<br />
KwALitEit VAn LEVEn<br />
Ouders geven een verlaagde kwaliteit van leven aan op alle<br />
gebieden. De kinderen zelf zeggen dat ze in hun leven veel<br />
last ondervinden van hun problemen in de motoriek en van<br />
de cognitieve en sociale vaardigheden. Kinderen met een<br />
goedaardige hersentumor doen het dus niet altijd goed, zoals<br />
artsen vaak dachten. Door de bevindingen uit dit onderzoek<br />
kunnen we ouders nu beter informeren over de mogelijke<br />
gevolgen. Ook is nu duidelijk geworden dat kinderen in hun<br />
tekort kunnen groeien en dus pas later problemen krijgen.<br />
Door dit besef kunnen artsen problemen sneller herkennen<br />
en krijgen ouders eerder erkenning voor de problemen<br />
van hun kinderen. Voor de genoemde problemen bestaan<br />
verschillende soorten behandelingen. Omdat nog onduidelijk<br />
is welke behandeling het beste werkt voor welk probleem,<br />
gaan we daar in een volgend onderzoek naar kijken. Uiteindelijk<br />
gaat het erom dat een kind de juiste behandeling krijgt,<br />
zodat het steeds meer kan doen wat het vroeger ook kon.<br />
Dr. Femke Aarsen,<br />
Klinisch neuropsycholoog BIG<br />
ErasmusMC/Sophia Kinderziekenhuis<br />
Dit verhaal is een korte samenvatting van mijn proefschrift<br />
‘Neuropsychologische gevolgen bij kinderen,<br />
die gediagnosticeerd zijn met een laaggradig astrocytoom’<br />
van oktober 2012.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
9
10<br />
‘Fee is mijn wonderkleinkind’<br />
Mijn moeder, nelleke Simons, was tijdens het behandelingstraject<br />
van onze dochter Feline (Fee) voor neuroblastoom een grote steun<br />
voor ons gezin. ze logeerde regelmatig bij Fee in het ziekenhuis en<br />
ging mee naar de Verenigde Staten waar Fee zes maanden werd<br />
behandeld. Fee is nu drie jaar oud en het gaat goed met haar. Dit is<br />
het verhaal van mijn moeder.<br />
‘Op 26 mei 2010 belde je me vanuit<br />
het ziekenhuis. Ze hadden een tumor<br />
ontdekt in de buik van Fee. Ik ben<br />
meteen naar je toe gekomen. Jij stond<br />
beneden in de hal op me te wachten.<br />
Ik zal je gezicht nooit vergeten. Het<br />
leek wel een nachtmerrie. Ik dacht, als<br />
ik straks naar huis ga, is alles weer gewoon.<br />
Ik heb die dag niemand gebeld.<br />
Ik wist dat het helemaal mis was, maar<br />
kon het niet uitspreken, want dan<br />
wordt het echt: “Mijn kleindochter van<br />
vijf maanden oud heeft kanker”.<br />
De verbijstering van het slechte<br />
nieuws maakte al snel plaats voor een<br />
groot vertrouwen in de goede afloop.<br />
Ik ben de eerste dagen veel bij de on-<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
derzoeken geweest. Jij was al weken<br />
in het ziekenhuis en moest zo nu en<br />
dan naar huis. Ook tijdens de behandelingen<br />
was ik veel bij Fee. Ik heb<br />
het altijd heel bijzonder gevonden<br />
dat ik dit voor jullie kon doen. Ik had<br />
het fijn met haar op dat ziekenhuiskamertje<br />
in het VU medisch centrum.<br />
Ik heb nooit één seconde gedacht dat<br />
ik het niet aan kon. Het was altijd zo<br />
vertrouwd met haar.<br />
De laatste maanden van de behandeling<br />
in Nederland vond ik wel pittig.<br />
Na de stamceltransplantatie is Fee<br />
met een lijninfectie op de IC beland.<br />
Jij wilde niet dat ik haar daar kwam<br />
bezoeken. Ze werd beademd en er<br />
waren overal toeters en bellen. Jij<br />
vond dat beeld niet geschikt voor een<br />
grootmoeder. Ik wilde wel naar jullie<br />
toekomen, maar dat deed ik niet. Gelukkig<br />
kon Fee al na een week terug<br />
naar de gewone afdeling.’<br />
iMMunOthERApiE<br />
‘Ik was zo blij dat ik mee kon naar de<br />
Verenigde Staten waar Fee nog zes<br />
maanden immunotherapie kreeg. Ik was<br />
alleen graag wat eerder gekomen. Jij zat<br />
een aantal weken hoogzwanger alleen<br />
met Fee in Philadelphia. Jouw man Paul<br />
moest tussendoor naar Nederland. Je<br />
deed er heel stoer over, maar het viel<br />
behoorlijk tegen. Ik heb twee kuren<br />
immunotherapie meegemaakt en sliep<br />
weer bij Fee op de kamer. Ze was zwaar<br />
gedrogeerd om de pijn tegen te gaan.<br />
Elke vijf minuten ging er een alarm af<br />
en er liepen voortdurend verpleegkundigen<br />
en artsen binnen. De avond dat<br />
we thuiskwamen na een kuur moest jij<br />
op stel en sprong naar het ziekenhuis.<br />
Daar werd Olivia geboren, een lief,<br />
klein, blond meisje. Ze was twee weken
te vroeg. Gelukkig was Paul net op tijd<br />
terug uit Nederland. Je hebt helemaal<br />
geen kraamtijd gehad, want je wilde<br />
meteen naar Fee die weer was opgenomen.<br />
Dat vond ik moeilijk om te zien.<br />
Gelukkig gaf Fee mij ook daar zo veel<br />
energie. Daarnaast heb ik enorm genoten<br />
van de wandelingen van het huis<br />
naar het ziekenhuis langs de rivier.’<br />
KRAAnVOgELS<br />
‘Ik heb me nooit zorgen gemaakt over<br />
de toekomst van Fee. Ze straalde aan<br />
alle kanten uit dat ze beter zou worden.<br />
Dat heb ik dus ook altijd geloofd.<br />
Tijdens het hele behandelingstraject<br />
heb ik elke dag een kraanvogel voor<br />
haar gevouwen. De kraanvogelslingers<br />
hingen we aan haar bedje, voor beterschap<br />
en geluk. Ik hield ook een boekje<br />
bij. Tijdens haar tweede chemokuur<br />
schreef ik: “Je bent vandaag 30 dagen<br />
ziek. Ik heb 30 kraanvogels gevouwen.<br />
Elke dag komt er een bij, net zolang<br />
tot je weer helemaal beter bent, want<br />
daar ga je voor. Je bent heel sterk en<br />
dapper en vol, vol levenslust.”’<br />
DROOM<br />
‘Toen we jullie van Schiphol kwamen<br />
ophalen, had ik weer het gevoel dat<br />
het een droom was. Was het wel echt<br />
allemaal gebeurd? Het blijft voor mij<br />
iets onwerkelijks. Als ik nu met Fee<br />
grOOTOuDers<br />
ergens ben, bijvoorbeeld in de zandbak,<br />
dan vertel ik haar verhaal wel eens<br />
aan andere (groot)ouders. Die weten<br />
dan niet wat ze horen. Ik kan zelf ook<br />
nog steeds moeilijk bevatten dat deze<br />
vrolijke peuter zo ziek is geweest.<br />
Ik zie een zeer zonnige toekomst voor<br />
mijn kleine Fee. Ze blijft mijn wonderkleinkind.<br />
We wonen bijna bij elkaar<br />
om de hoek, maar als we elkaar een<br />
paar dagen niet zien, dan fiets ik even<br />
langs of belt zij mij op en zegt ze: “Omi,<br />
mag ik komen spelen?” Ja, we hebben<br />
een heel speciale band met elkaar.’<br />
Floor Rost Onnes<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
11
12 COLuMN<br />
Herinneringen<br />
Vandaag ging ik met Tamara winkelen. Het was uitverkoop<br />
en zij had nieuwe kleding nodig. Nadat we geslaagd<br />
waren, spoedden we ons naar V&D voor een lekkere latte<br />
macchiato, de favoriete koffie van mijn dochter. Terwijl we<br />
daar zaten, dacht ik aan een onderwerp voor mijn column<br />
in attent en vroeg Tamara wat zij zich vooral herinnerde<br />
van de tijd dat zij ziek was. Ze moest even diep nadenken<br />
en begon toen te lachen. Op nummer 1 met stip stonden<br />
de CliniClowns. Die vond ze zo geweldig, dat ze ze zelfs<br />
in amersfoort heeft bezocht.<br />
Maar er kwamen meer mooie herinneringen boven. Zoals<br />
Villa Pardoes, waar ze het liefst had willen blijven. Ook<br />
voor haar broers en zus was die week in Kaatsheuvel<br />
heel speciaal. Zij kwamen in contact met kinderen die<br />
ook een zieke broer of zus hadden. Dit opende hun<br />
ogen, ze waren niet alleen. en ook wij, als ouders,<br />
denken met plezier aan het verblijf in Villa Pardoes terug.<br />
Hoe we lekker lang opbleven met een glaasje en met<br />
elkaar over de meest intieme emoties spraken…<br />
en natuurlijk was er de vakantieweek in Limburg die<br />
we door stichting gaandeweg kregen aangeboden.<br />
Heel gaaf, weet Tamara nog. Net zo leuk als de<br />
Twee vakantiewoningen, van alle gemakken<br />
voorzien, die tegen de schapenschuur zijn<br />
gebouwd. Vanuit je slaapkamer kijk je zo<br />
de stal in en zie je (natuurlijk in het voorjaar)<br />
de lammetjes geboren worden.<br />
TARPANIA’S HOEVE is speciaal<br />
gebouwd voor jeugdige patiëntjes die ernstig<br />
en langdurig ziek zijn, hun ouders<br />
of verzorgers en hun broertjes en zusjes.<br />
Om op adem te komen in de schone<br />
Flevolandse lucht. Om mee te kijken en<br />
als je zin hebt, om mee te doen op de<br />
schapen- en akkerbouwboerderij. Veel mag,<br />
maar niets hoeft...<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
Dolledingendag, waar zij nog een T-shirt van heeft<br />
bewaard. Maar ook Connie en haar poppen Bast en<br />
snavel maakte een onuitwisbare indruk. We mochten het<br />
uMC groningen pas verlaten als Connie en haar poppen<br />
langs waren geweest.<br />
ik vroeg Tamara ook of ze nog wist hoe het was om ziek<br />
te zijn. Ze vertelde dat ze de pijn en de vervelende prikken<br />
was vergeten. De zakjes met geel spul, de chemo,<br />
kon ze zich nog wel voor de geest halen. Maar hoe ziek<br />
ze was geweest? Nee, dat kon ze zich niet meer herinneren.<br />
Wat ze nog wel wist, was de eerste nacht alleen<br />
in het ziekenhuis. Wij hadden de eerste weken om en<br />
om bij haar geslapen omdat het echt niet goed met haar<br />
ging. Maar op een gegeven moment vonden we dat<br />
ze wel alleen kon slapen. Jan, de verpleegkundige die<br />
nachtdienst had, beloofde heel goed voor haar te zorgen.<br />
De volgende dag hoorden we dat ze tot half twee in de<br />
nacht bordspelletjes had gespeeld... Daarna was ze van<br />
vermoeidheid in slaap gevallen.<br />
Voor ons indertijd een hele opluchting, voor Tamara<br />
inmiddels een mooie herinnering.<br />
Anna Brands<br />
Vakantieboerderij voor kankerpatiëntjes<br />
Kom naar de TARPANIA’S HOEVE bij<br />
Swifterbant. Om te ontdekken dat je meer<br />
kunt dan je dacht.<br />
Tarpania’s Hoeve<br />
Fam. A.P.G. de Lange<br />
Tarpanweg 3<br />
8255 RT Swifterbant<br />
tel: 0321-321326<br />
fax: 0321-322486<br />
06-51196338<br />
e-mail: info@tarpania.nl<br />
www.tarpania.nl<br />
advertentie
voKK op uiteenlopende<br />
fronten actief<br />
Op verschillende manieren springt de VOKK in de bres voor<br />
kinderen met kanker. Vaak onzichtbaar, maar wel met resultaat.<br />
BEhAnDELing<br />
nEuROBLAStOOM in VS<br />
VERgOED<br />
In maart vorig jaar bleek dat de vergoeding<br />
door de zorgverzekeraars van<br />
de immunotherapie in de Verenigde<br />
Staten van kinderen met een hoogrisico<br />
neuroblastoom ernstig op de<br />
tocht stond. Enkele verzekeraars<br />
vergoedden wel, andere niet. Reden<br />
voor een van de verzekeraars om aan<br />
het College voor Zorgverkeringen<br />
(CVZ), het orgaan dat in Nederland<br />
bepaalt wat verzekerde zorg is en wat<br />
niet, te vragen een uitspraak te doen.<br />
Het CVZ verklaarde de behandeling<br />
tot niet-verzekerde zorg. Dat<br />
leidde tot veel onrust bij ouders. Een<br />
internationaal erkende behandeling<br />
die 20 procent meer overlevingskansen<br />
biedt, zou hun kind onthouden<br />
worden. VOKK en SKION hebben<br />
vervolgens overleg gevoerd met CZ<br />
en Zorgverzekeraars Nederland, met<br />
als resultaat dat de behandeling in de<br />
VS door alle verzekeraars uit coulance<br />
vergoed blijft. Intussen wordt er hard<br />
aan gewerkt om deze behandeling<br />
naar Nederland te krijgen, zodat kinderen<br />
in de toekomst niet meer naar<br />
de Verenigde Staten hoeven.<br />
gROOt COngRES VOOR<br />
SuRViVORS<br />
Half december kwam het Tom Voûte<br />
Fonds (TVF) met het plan een congres<br />
voor survivors van het Emma Kinderziekenhuis<br />
(EKZ) te organiseren. De<br />
LATER-artsen van het EKZ waren<br />
van mening dat zo’n congres eigenlijk<br />
voor alle survivors toegankelijk zou<br />
moeten zijn en dat de VOKK bij de<br />
organisatie betrokken moest worden.<br />
Binnen een dag was het organisatieteam<br />
gevormd en binnen een maand<br />
hadden we samen, TVF, SKION en<br />
VOKK, een programma in elkaar<br />
gezet. Belangrijk uitgangspunt was de<br />
vraag ‘Wat willen survivors horen?’<br />
en niet ‘Wat kunnen dokters allemaal<br />
vertellen?’ Het congres werd een groot<br />
succes juist dankzij de samenwerking.<br />
Er waren maar liefst 540 deelnemers,<br />
het maximale aantal. We overwegen<br />
het congres te herhalen, omdat we<br />
veel mensen moesten teleurstellen.<br />
BEtROKKEnhEiD Bij<br />
OnDERzOEK<br />
De VOKK is op verschillende manieren<br />
betrokken bij medisch wetenschappelijk<br />
onderzoek. Vaak betreft<br />
advertentie<br />
aCHTer De sCHerMeN<br />
dat de beoordeling van de ethische<br />
aspecten van een onderzoek en de<br />
wijze waarop ouders en kinderen<br />
het beste kunnen worden geïnformeerd.<br />
Soms gaat het om het onder<br />
de aandacht brengen van onderzoek<br />
bij de doelgroep, maar steeds vaker<br />
worden we al bij de opzet van het onderzoek<br />
betrokken. Dat is een goede<br />
zaak, want zo kunnen we de stem<br />
van kinderen en ouders goed laten<br />
doorklinken.<br />
KwALitEit<br />
Sinds het najaar van vorig jaar heeft<br />
de VOKK een vertegenwoordiging in<br />
de nieuwe Taakgroep Kwaliteit van de<br />
SKION. Deze heeft als doel te zorgen<br />
voor optimale kwaliteit van zorg voor<br />
kinderen met kanker. Onderdelen zijn<br />
de ontwikkeling van een kwaliteits-<br />
systeem, de patiëntveiligheid, evidence<br />
based practice, optimalisatie van het<br />
zorgproces, patiëntgerichtheid en<br />
communicatie. We vertellen u in<br />
de toekomst zeker meer over deze<br />
taakgroep.<br />
Marianne Naafs-Wilstra<br />
Vrolijk sondezakje!<br />
• Zakje voor afgekoppelde neussonde<br />
• Veilige clip (geen veiligheidspeld)<br />
• Wasbaar op 40 graden<br />
• • In In diverse diverse stoere stoere en en vrolijke vrolijke prints<br />
• Los te bestellen bestellen vanaf ¤ 7,95<br />
www.borsa-medico.com<br />
Advertentie17x8 BORSA!-V2.indd 1 7/26/12 9:49 AM<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
13
14<br />
van gespreksgroepen<br />
tot familiedagen<br />
Veel gezinnen vinden na de diagnose en tijdens de behandeling steun en troost in hun sociale omgeving.<br />
Een netwerk van familie, vrienden, collega’s en buren staat voor hen klaar. Maar na verloop van tijd, als het<br />
gewone leven zich enigszins lijkt te herstellen, kan – hoe de uitkomst ook is geweest – de aandacht van<br />
de buitenwereld verflauwen. juist dan hebben (groot)ouders nog behoefte aan steun. De VOKK is er voor<br />
gezinnen in alle omstandigheden. we luisteren, denken mee en geven tips.<br />
De VOKK organiseert door het jaar en verspreid over het<br />
land vele bijeenkomsten, van gespreksgroepen tot informatiedagen.<br />
De bijeenkomsten vinden ook vaak in de vorm<br />
van een wandeling plaats.<br />
gESpREKSgROEpEn<br />
In Groningen, Eindhoven en Goes organiseren we gespreksgroepen<br />
voor (groot)ouders van een (klein)kind in<br />
behandeling of net uit behandeling. Voor (groot)ouders<br />
van wie een (klein)kind is overleden, vinden gespreksgroepen<br />
plaats in Groningen, Langbroek, Goes, Heerlen,<br />
Sittard en binnenkort ook in Brabant. Tijdens deze<br />
bijeenkomsten komen verschillende thema’s aan bod, zoals<br />
angst en onzekerheid, broertjes en zusjes, verlies, school en<br />
reacties van de omgeving.<br />
inLOOpSpREEKuREn<br />
In het UMC St Radboud in Nijmegen bieden we ouders en<br />
kinderen een inloopspreekuur. Hier vindt u een luisterend<br />
oor bij ervaringsdeskundige ouders. Bij de overige kinderoncologische<br />
centra kunt u via de verpleegkundige een<br />
afspraak maken.<br />
‘ Wat een prachtige organisatie! De VOKK biedt<br />
de mogelijkheid om ouders te treffen met<br />
dezelfde achtergrond (en niet alleen dat). Wat<br />
heb ik er veel aan gehad ... mijn verhaal met<br />
lotgenoten delen ... mijn emoties “mogen” laten<br />
zien ... zonder iets te hoeven uitleggen! En dan<br />
heb ik het nog niet eens over alle informatie en<br />
voorlichting die de VOKK verschaft.’<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
thEMA-AVOnDEn<br />
Voor (groot)ouders van een (klein)kind dat - tot twee jaar - uit<br />
behandeling is, organiseren we thema-avonden in de kinderoncologische<br />
centra. Op deze avonden komen verschillende<br />
onderwerpen aan bod die te maken hebben met de (late) gevolgen<br />
van kanker, bijvoorbeeld bij het naar school gaan of in<br />
het sociale leven. Na een inleiding door een spreker praten de
‘Vanmiddag naar de bijeenkomst geweest in<br />
Langbroek. Verdriet, herkenning, radeloosheid,<br />
onmacht... Alles kwam langs, een bijzonder<br />
mooie middag. Erg bedankt Mieke en<br />
vrijwilligers! Top georganiseerd!’<br />
deelnemers verder in groepen. Deze avonden vinden nu nog<br />
alleen in het Sophia Kinderziekenhuis plaats. De bedoeling is<br />
dergelijke avonden ook in andere centra te organiseren.<br />
FAMiLiEDAgEn<br />
Speciale familiedagen zijn er voor ouders van een kind dat<br />
een hersentumor heeft (gehad) en voor ouders van kinderen<br />
met Fanconi anemie. Deze vinden plaats op wisselende<br />
locaties. We bieden op deze dagen een combinatie van<br />
informatie en ontspanning. Kinderen zijn vanzelfsprekend<br />
van harte welkom, zij volgen een apart programma.<br />
MEER inFORMAtiE?<br />
Heeft u vragen over de bijeenkomsten, bel ons dan op<br />
030 24 22 944 of mail naar mieke.spaink@vokk.nl. Voor data en<br />
locaties verwijzen we u ook naar de agenda op www.vokk.nl.<br />
COntACt MEt AnDERE (gROOt)OuDERS<br />
Wilt u direct in contact komen met andere (groot)ouders?<br />
Ook dat kan via de VOKK. In het kader op deze pagina<br />
wiE u Kunt BELLEn<br />
VOKK VOOr u<br />
inDRuKwEKKEnDE CijFERS<br />
De VOKK organiseerde in 2012 naast twee symposia,<br />
maar liefst 157 bijeenkomsten, inloopspreekuren,<br />
familiedagen en wandelingen. Dat<br />
gebeurde landelijk en regionaal, onder meer in<br />
Amsterdam, Eindhoven, Goes, Groesbeek, Groningen,<br />
Heerlen, Langbroek, Nijmegen, Rotterdam,<br />
Sittard en Utrecht. Voor ouders was er verder nog<br />
een verwenmiddag. Het totaal aantal deelnemers<br />
aan deze activiteiten was 907.<br />
Via telefonische hulplijnen boden onze vrijwilligers<br />
een luisterend oor aan vele ouders. Ze<br />
hadden vorig jaar 534 telefoongesprekken en<br />
mailcontacten. Het bureau verwerkte dagelijks<br />
gemiddeld twee tot drie hulpvragen, bestellingen<br />
en aanmeldingen voor lidmaatschap of activiteiten<br />
niet meegerekend. Aan de vrijwilligers die betrokken<br />
zijn bij deze persoonlijke contacten bood het<br />
bureau trainingen en begeleiding.<br />
vindt u de telefoonnummers van onze vrijwilligers die u<br />
een luisterend oor kunnen bieden. Daarnaast bieden we u<br />
de mogelijkheid via het forum op www.vokk.nl, Facebook<br />
of Twitter andere ouders te ontmoeten.<br />
Marianne Naafs-Wilstra<br />
als u behoefte heeft aan een luisterend oor of in contact wilt komen met andere ouders in een<br />
vergelijkbare situatie, dan kunt u bellen met een van de volgende personen. Zij zijn allen ouders<br />
die zelf een kind met kanker hebben of hebben gehad.<br />
• Debby Oudenaarde: 079 343 29 27 (voor ouders van een heel jong kind in of net uit behandeling – landelijk)<br />
• Roos van Straten: 0571 27 69 24 (voor ouders van een kind met Fanconi anemie – landelijk)<br />
• Marleen Roeden: 046 443 32 47 (voor ouders van een overleden kind – landelijk)<br />
• tineke Brenkman: 0172 40 87 67 of tinekebrenkman@gmail.com (voor grootouders van een (overleden) kind<br />
met kanker – landelijk)<br />
• Marian potters: 06 391 05 000 (voor ouders die weten dat hun kind niet meer beter zal worden)<br />
• Mieke Spaink: 030 242 29 44 (Voor ouders met vragen over opvoeding en begeleiding)<br />
Voor algemene informatie kunt u bellen met ons bureau: 030 242 29 44.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
15
16<br />
Zondagskind<br />
juveniele myeloide monocitaire leukemie. ik kreeg de betekenis van de letters jMML het eerste jaar<br />
van Marc’s ziekte m’n strot niet uit. Veel te ingewikkeld voor mijn brein, dat na de diagnose leukemie<br />
wel ontploft leek. Aan die definitieve diagnose waren negen lange weken van onderzoek in Freiburg<br />
voorafgegaan. ‘Doe iets!’, wilde ik in die periode wel uitschreeuwen. Ons kind had een tikkende tijdbom<br />
in zich, er mocht geen seconde worden verspild om deze onschadelijk te maken.<br />
Na de diagnose werd direct duidelijk dat alleen een stamceltransplantatie<br />
Marc zou kunnen redden. Geen chemokuren,<br />
maar een totale vernietiging van het beenmerg en<br />
inbreng van donorcellen. Een alles of niets ingreep was<br />
voor onze lieverd de enige mogelijkheid. In 2009 kreeg<br />
Marc zijn eerste stamceltransplantatie in Leiden, zijn net<br />
eenjarige broertje Tom was donor. Marc deed het ‘conform<br />
het boekje’ en de turbocellen van Tom sloegen snel aan.<br />
Zonder complicaties mocht Marc na zeven weken weer<br />
naar huis. Vreugdevol en beangstigend… Zeven weken<br />
had Marc in zijn tent in een steriele omgeving gebivakkeerd.<br />
We mochten hem alleen verkleed als ‘banaan’ in<br />
een geel pak, en met mondmasker voor en steriele handschoenen<br />
aan, benaderen. En nu kon hij opeens mee naar<br />
huis. Eenmaal thuis begon het wachten. Kijken of hij<br />
geen virussen op zou lopen, of het bloedbeeld zich naar<br />
behoren ontwikkelde. Een slopende periode, waarin de<br />
spanning pas geleidelijk afnam toen bleek dat het voorspoedig<br />
ging. Vooral in het begin voelde de overgang van<br />
een steriele omgeving naar thuis als een immense stap.<br />
Marc en Tom<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
En toen, na een jaar was er toch opeens een recidief. Een<br />
tweede stamceltransplantatie, met behulp van anonieme<br />
donorcellen, volgde. Maar al na enkele maanden liet de<br />
ziekte zich opnieuw gelden. Er werd gegrepen naar een<br />
experimenteel middel. Marc deed het hier verrassend<br />
goed op en in de zomer van 2011 volgde uiteindelijk een<br />
derde stamceltransplantatie.<br />
DRiE jAAR LAtER<br />
Op zondag 29 januari 2012 schrijf ik met intens verdriet<br />
het volgende in mijn dagboek:<br />
29 januari 2009 werd bij Marc de diagnose leukemie gesteld<br />
en nu, drie jaar later, staan we met lege handen. Een<br />
hard gelag. Drie enorm intensieve jaren, waarvan ik me<br />
nu pas realiseer hoeveel ze van ons gevergd hebben. Dat<br />
is tevens het meest frustrerende: we zijn tot op de bodem<br />
gegaan, hebben altijd getracht ‘de blink boven te houden’.<br />
Ondanks dit alles èn het onverwoestbare karakter van<br />
onze superkanjer, konden we deze verschrikkelijke strijd<br />
niet winnen. Het is afschuwelijk om op te schrijven, maar<br />
wat was het een bijzondere week, die laatste week van<br />
Marc zijn leven. De afgelopen weken heb ik alles gedetailleerd<br />
opgeschreven en kwam tot de conclusie dat het<br />
eigenlijk een feestweek was, met als vreselijk einde de alles<br />
vernietigende leukemiebom die in Marcs lijfje ontplofte.<br />
Feestweek, een rare term in deze context, maar achteraf<br />
leek het alsof alles zo moest zijn. Op maandag zou bekend<br />
worden of we de wedstrijd van KPN’s Mooiste Contact<br />
Fonds hadden gewonnen. Donderdag was de bekendmaking.<br />
Ik vertelde Marc dat het een feestdag zou worden,<br />
want er viel een echte ijsbaan te winnen. Marc wilde die<br />
dag daarom gel in zijn haar: ‘Die van papa, want die ruikt<br />
zo lekker.’ Als een stoere bink ging hij vervolgens naar<br />
beneden. En, we wonnen!
Marc<br />
Vrijdag gingen we naar de poli van het UMC Groningen<br />
waar zijn favoriete verpleegkundige ‘Trudel’ voor hem<br />
klaarstond, geassisteerd door Wilma. Toen we klaar<br />
waren, dacht ik: het was gewoon gezellig op de poli,<br />
ondanks de vreselijke aanleiding dat je daar moet zijn.<br />
Na het afrekenen van het parkeerkaartje stond tot onze<br />
stomme verbazing poppenspeelster Connie, met Snavel,<br />
achter ons. Zij kwam Marc nog een kerstgroet en een<br />
kaarslampje brengen. Connie had sterk het gevoel dat ze<br />
ons moest zoeken...<br />
Zaterdagmorgen ontstond plotseling die vreselijke explosie<br />
van foute cellen in Marcs lichaam waardoor hij zondagmorgen<br />
vroeg is overleden. En ja, dan heb je een afscheid<br />
te organiseren, waarbij ik steeds dacht: dit wil ik allemaal<br />
niet regelen! Uiteindelijk werd zijn afscheidsdienst helemaal<br />
zoals wij het voor hem wilden: helemaal Marc-waardig.<br />
Wat zouden we graag ontwaken uit de slechte film die aan<br />
ons voorbij is getrokken. Maar we moeten nu verder zonder<br />
ons bijzondere zondagskind: geboren op een zondag<br />
en gegaan op een zondag. Met zijn ruim vijf jaar al een<br />
hele persoonlijkheid en gedurende de jaren van zijn ziekte<br />
ongekend dapper, lief en enorm wijs voor zijn leeftijd. Drie<br />
jaar lang strijden, drie stamceltransplantaties ondergaan en<br />
dan zo vrolijk blijven… dat maakt Marc voor altijd onze<br />
allerliefste superkanjer!<br />
Cisca Reininga<br />
erVariNg<br />
ijSBAAn<br />
inmiddels een jaar verder, hebben we op 13 december<br />
jl. de ijsbaan laten plaatsen en er een actie<br />
voor de KanjerKetting aan verbonden. Het werd een<br />
mooie, waardevolle dag die helemaal in het teken<br />
stond van Marc. De ijsbaan werd door zijn broertje,<br />
vriendjes, neef en nichten geopend met de onthulling<br />
in school van het prachtige bord met de naam Marc.<br />
Na een emotioneel begin zagen we vrolijk schaatsende<br />
kinderen, rode wangen van plezier, swingende<br />
dames met koek-en-zopie en kinderen die gauw nog<br />
een armbandje voor het goede doel scoorden. Het<br />
is een gedenkwaardige dag geworden die we met<br />
velen hebben mogen delen ter herinnering aan onze<br />
allerliefste superkanjer.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
17
18<br />
PriNses MáxiMa CeNTruM VOOr KiNDerONCOLOgie<br />
Een nieuwe naam,<br />
een nieuw gezicht<br />
in de laatste <strong>Attent</strong> van 2012 onthulden we al de naam prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie.<br />
nu kunnen we u het bijpassende gezicht tonen: het nieuwe logo! Deze kersverse huisstijl past bij de<br />
vorstelijke naam èn bij kinderen. Op de vraag of het straks ‘Koningin Máxima’ wordt, is het antwoord ‘nee’.<br />
het blijft prinses. prinsessen passen ook veel beter in de wereld van kinderen.<br />
OuDER-KinDEEnhEDEn<br />
Vernieuwend in het Prinses Máxima Centrum zijn de speciale<br />
ouder-kindeenheden (OKE’s). Ook nu al kunnen ouders<br />
dag en nacht bij hun kind blijven, maar in het nieuwe<br />
centrum is dat niet langer op een bank maar in een eigen<br />
ruimte die met een schuifwand is af te scheiden van de kamer<br />
van het kind. Daar kunnen ouders overnachten, rustig<br />
werken of gesprekken voeren zonder het kind te storen.<br />
Het Innovatiefonds Zorgverzekeraars vindt de OKE’s het<br />
ondersteunen waard en stelt voor het ouderdeel financiële<br />
steun ter beschikking tot een bedrag van 8 miljoen euro.<br />
KRAChtigE OnDERBOuwing COnCEntRAtiE<br />
Rutger Knops en enkele andere auteurs van het AMC,<br />
het Erasmus MC en het VUmc publiceerden eind januari<br />
een review van veertien studies in ‘Annals of Oncology’,<br />
waarin ze aantoonden dat er inderdaad een hogere genezingskans<br />
is en een betere kwaliteit van zorg wanneer een<br />
kinderoncologisch centrum meer kinderen met kanker<br />
behandelt. Zij zagen in geen enkele studie negatieve effecten<br />
van concentratie.<br />
Knops en zijn collega’s concluderen: ‘This systematic<br />
review provides support for the statement that higher<br />
volume hospitals, higher case volume providers, and<br />
specialised hospitals are related to the better outcome in<br />
paediatric oncology. No studies reported a negative effect<br />
of a higher volume.’<br />
BEtROKKEnhEiD tu DELFt<br />
Studenten van de faculteit Industrieel Design aan de Technische<br />
Universiteit Delft ontwierpen in het kader van hun<br />
minor interactieve ruimtes voor kinderen in het Prinses<br />
Máxima Centrum. Het project leverde fraaie concepten<br />
op: een hangout-ruimte voor tieners en twee ruimtes waar<br />
kinderen in de leeftijd van 6 tot 12 jaar met muziek en<br />
geluidsfragmenten kunnen spelen. Inspirerend en misschien<br />
straks in het nieuwe ziekenhuis daadwerkelijk toe te passen.<br />
niEuwSBRiEF<br />
Wilt u op de hoogte blijven van de vorderingen van het<br />
Prinses Máxima Centrum, abonneert u zich dan op de<br />
nieuwsbrief via www.prinsesmaximacentrum.nl.<br />
Marianne Naafs-Wilstra
Wouter<br />
De onzekerheid<br />
blijft bestaan<br />
we waren al heel blij met ons zoontje wouter, maar de geboorte van zijn zusje Lieke, tweeënhalf jaar<br />
geleden, maakte ons geluk compleet. Een zoon en een dochter, een echt ‘koningsgezin’. Bovendien<br />
woonden we in een mooi huis en hadden allebei een leuke baan: we konden ons geluk niet op. toch<br />
hebben we maar zes maanden zorgeloos van dit alles kunnen genieten.<br />
Eind september 2010 werd Wouter<br />
op een zondag huilend wakker. Zijn<br />
kontje deed zeer. Toen we zijn luier<br />
afdeden, schrokken we enorm. Zijn<br />
billetjes waren bijna zwart, ze leken<br />
wel verbrand. ‘Luieruitslag’, zeiden ze<br />
bij de huisartsenpost. Maar wij voelden<br />
dat dit niet klopte. De volgende<br />
dag bleek onze huisarts het ook niet<br />
te vertrouwen. Later in het ziekenhuis,<br />
na de bloedcontrole, kregen we<br />
het vreselijke nieuws: onze zoon had<br />
waarschijnlijk leukemie. De dag daarop<br />
werd de definitieve diagnose in het<br />
UMC Groningen gesteld. Wouter had<br />
inderdaad acute lymfatische leukemie<br />
(ALL). Alle fundamenten onder ons<br />
zorgeloze leventje werden ineens weggeslagen.<br />
Wat vanzelfsprekend was,<br />
bestond niet meer. Een kindje met<br />
kanker…wat nu? Onze eerste gedachte<br />
was: hoe lang hebben we nog? Maar<br />
de artsen wisten ons te overtuigen van<br />
het feit dat verliezen geen optie was.<br />
FAntAStiSChE uitStApjES<br />
Hoewel de behandeling lang en intensief<br />
was, konden we in die periode<br />
gelukkig ook erg genieten. Niet alleen<br />
van het samenzijn, maar ook van de<br />
fantastische uitstapjes die we dankzij<br />
Stichting Opkikker, Dolledingendag,<br />
Stichting Gaandeweg, Make-a-Wish,<br />
Racen tegen Kanker en Villa Pardoes<br />
konden maken. Voelde het in eerste<br />
instantie een beetje als ‘gebruik maken<br />
van’, achteraf gezien leverden deze<br />
uitjes een positieve bijdrage aan het<br />
hele proces. Wij kunnen het iedereen<br />
van harte aanraden. Het zijn mooie geschenken<br />
tijdens een moeilijke periode.<br />
Daarnaast sloten we in het ziekenhuis<br />
ook nieuwe vriendschappen. We<br />
ontmoetten mensen die in hetzelfde<br />
schuitje zaten, waarmee we konden<br />
praten, die dezelfde gevoelens hadden.<br />
Mensen die we niet meer willen missen,<br />
maar waarvan we soms denken: we<br />
hadden jullie liever niet gekend. Een<br />
vreemde maar begrijpelijke gedachte.<br />
KAnjERKEtting<br />
Eind september 2012 organiseerden<br />
we voor Wouter een einde-chemo-<br />
erVariNg<br />
feestje. Iedereen die ons tijdens de<br />
behandelingsperiode steunde en<br />
bijstond, was van harte welkom. En<br />
speciaal voor Wouter hadden wij zijn<br />
KanjerKetting in de vorm van zijn<br />
naam laten inlijsten. Zowel Wouter<br />
als Lieke zijn die dag enorm verwend.<br />
Van het geld dat hij kreeg, kocht Wouter<br />
een grote Legotrein. Het restant<br />
doneerden wij aan de KanjerKetting.<br />
twEEDE hELFt<br />
Twee lange jaren van behandeling liggen<br />
nu achter ons, maar de wedstrijd<br />
is nog niet afgelopen. We hebben letterlijk<br />
en figuurlijk rust. In die rust staat<br />
Wouter met 1-0 voor, al durven we daar<br />
wel 2-0 van te maken gezien de energie<br />
en vechtlust die hij aan de dag legt. Wat<br />
zou het fijn zijn om de overwinning<br />
zonder angst te kunnen vieren. Maar<br />
de onzekerheid blijft bestaan. Komt de<br />
ziekte terug of niet? Die tweede helft<br />
zullen we hoe dan ook moeten spelen.<br />
Harald en Sandra Fluks<br />
ouders van Wouter en Lieke<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
19
20<br />
Paultje en<br />
de draak oP tv<br />
op 15 februari, Wereld kinderkanker dag,<br />
werd de film Paultje en de draak op de<br />
televisie uitgezonden. alle kinderen die rond<br />
die datum in een kinderoncologisch centrum<br />
kwamen, kregen een speciale kraal voor aan<br />
hun kanjerketting en natuurlijk de dvd en het<br />
kleurboek van Paultje en de draak.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
naar de<br />
dierentuin<br />
Begin juni gaan ’s avonds de poorten<br />
van verschillende dierentuinen weer<br />
open voor dreamnight at the Zoo.<br />
ook jij bent van harte welkom!<br />
Houd de agenda op onze website<br />
www.vokk.nl in de gaten of vraag<br />
of je ouders zich abonneren op onze<br />
digitale nieuwsbrief (ook via<br />
www.vokk.nl). de uitnodiging komt<br />
dan vanzelf via de mail binnen.<br />
Mentor<br />
Heb jij kanker en wil je weleens kletsen met een<br />
jongere die vroeger ook kanker heeft gehad?<br />
dan is een mentor misschien iets voor jou.<br />
Ben je niet zo’n prater? Geen probleem. Samen<br />
met een mentor kun je ook allerlei leuke dingen<br />
doen! meer weten? Bel of mail dan met meike,<br />
030 24 22 944, mentorprogramma@vokk.nl.<br />
kinderkamP<br />
van 19 t/m 21 april is er weer zo’n<br />
superleuk kinderkamp in ommen.<br />
kom jij ook? je mag je broer of zus<br />
meenemen. de kosten zijn € 30, -<br />
per kind als je ouders lid zijn van<br />
de vokk. Zijn jullie geen lid, dan<br />
betaal je € 50, -. meer weten?<br />
mail dan met mieke.spaink@vokk.nl<br />
of bel 030 24 22 944.
Tak<br />
‘Mama, mag ik een tak?’<br />
Mama kijkt verbaasd op van haar haakwerk.<br />
‘Een tak? Waar heb je die voor nodig?’<br />
Maarten kijkt heel geheimzinnig naar mama en lacht een beetje.<br />
‘Dat zeg ik niet’, zegt hij en zijn wangen kleuren een beetje rood.<br />
Mama kijkt Maarten aan.<br />
‘Volgens mij liggen er in de tuin van buurman Jan nog takken, je kunt<br />
het daar even vragen.’<br />
Maarten durft dat eigenlijk niet en hij steekt zijn handen diep in de zakken<br />
van zijn broek.<br />
‘Je kunt Karin vragen of ze mee gaat’, zegt mama.<br />
‘O ja’, zegt Maarten blij en huppelt meteen naar de achterdeur om het<br />
aan Karin te vragen.<br />
‘Wel je jas aandoen’, roept mama hem na.<br />
‘Naar buurman Jan? Karin is verbaasd. ‘Wat moeten we daar doen?’<br />
‘Een tak halen natuurlijk’, zegt Maarten.<br />
‘Maar wat moeten we met een tak?’ Karin begrijpt er helemaal niks van.<br />
Maarten fluistert wat in het oor van Karin en zij begint te lachen.<br />
‘Goed idee’, zegt Karin en snel trekt zij haar jas en schoenen aan.<br />
De moeder van Karin vraagt: ‘Wat gaan jullie doen?’<br />
Maarten en Karin lachen en roepen tegelijk: ‘Verrassing!’<br />
Karin belt aan bij buurman Jan, hij is heel aardig.<br />
Ze vertellen buurman Jan wat ze nodig hebben en waarom ze dat nodig<br />
hebben.<br />
Buurman Jan lacht en neemt Maarten en Karin mee naar de tuin waar<br />
een grote berg met takken ligt.<br />
‘Zoek maar een mooie uit hoor’, zegt buurman Jan.<br />
Maarten en Karin vinden alle twee een mooie tak en zwaaien naar buurman<br />
Jan als ze de tuin uitlopen.<br />
Thuisgekomen zet Maarten de tak in de grote bloempot die voor het<br />
raam staat.<br />
Mama kijkt verbaasd naar Maarten.<br />
Als hij klaar is, zegt Maarten; ‘Kijk mama, een paastak voor de paaskuikentjes<br />
die jij aan het haken bent.’<br />
Mama lacht. ‘Wat slim bedacht van jou! Ik heb het eerst kuikentje net af,<br />
hang het er maar in.’<br />
Dat doet Maarten. Het staat heel schattig dat gele kuikentje hangend aan<br />
de tak.<br />
‘Het kuikentje is wel wat alleen he’, zegt mama.<br />
Maarten vraagt: ‘Maak je er meer? En ook voor Karin?’<br />
‘Ja hoor’, antwoordt mama.<br />
Wordt vervolgd<br />
Anna Brands<br />
aTTeNTie KiDs!<br />
aTTeNT 4 – 2012<br />
21
22 iN PrOFieL<br />
Floor Rost Onnes<br />
‘ Ik wil iets terugdoen<br />
voor de VOKK’<br />
toen onze dochter Feline vijf maanden oud was, werd in haar buik een grote tumor met uitzaaiingen<br />
ontdekt. Al gauw werd duidelijk dat het om neuroblastoom stadium iV ging. Feline is direct gestart met<br />
chemotherapie. Van een roze geboortewolk belandden we in de hele donkere wereld van kinderkanker.<br />
Toch veranderden de eerste ellendige weken snel in optimisme,<br />
hoop en strijdlust. Feline gaf ons daartoe ook alle<br />
aanleiding. De behandelingen waren erg zwaar voor haar,<br />
maar ze sloegen goed aan. Feline overwon heftige complicaties.<br />
Ze bleef een opgewekt en innemend meisje met een<br />
ijzeren gestel.<br />
Ons gezinsleven verplaatste zich van het VU medisch<br />
centrum naar het Children’s Hospital of Philadelphia<br />
(CHOP). Terwijl Feline in het CHOP immunotherapie<br />
kreeg, werd onze jongste dochter Olivia in het naast-<br />
gelegen ziekenhuis geboren.<br />
In de zomer van 2011 keerden we met een schone Feline<br />
en baby Olivia terug naar Nederland. Mijn man Paul ging<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
na een sabbatical direct weer aan het werk. Ook ik ging<br />
weer aan de slag. Het leven hernam zijn loop.<br />
Tijdens de ziekte van Feline hebben we steun gehad van<br />
de VOKK. Ik heb me toen voorgenomen om iets terug te<br />
gaan doen zodra de scherpe kantjes van onze ervaringen<br />
eraf zouden zijn. Feline is nu ruim twee jaar schoon. Ze<br />
is een vrolijke peuter met lange haren en een passie voor<br />
ballet. We zijn onuitsprekelijk blij dat we ons meisje nog<br />
bij ons hebben. Ze vormt het levende bewijs dat er ook bij<br />
grimmige prognoses alle reden is tot hoop. Via mijn bijdragen<br />
in <strong>Attent</strong> wil ik die hoop graag met de lezers delen.<br />
Floor Rost Onnes<br />
redactielid <strong>Attent</strong>
Behandelprotocol voor<br />
iNTerNaTiONaaL<br />
kinderen met Wilms-tumor<br />
in afrika<br />
wilms-tumor is een type nierkanker dat optreedt bij jonge kinderen. De behandeling bestaat uit<br />
chemotherapie en chirurgie, soms gecombineerd met radiotherapie. terwijl het overlevingspercentage in<br />
nederland ongeveer 90 procent bedraagt, ligt dat percentage in ontwikkelingslanden beduidend lager. wij<br />
streven ernaar om hier in Afrika verandering in te brengen. in Malawi leidde dit al tot hoopgevende resultaten.<br />
Hoewel steeds meer kinderen met<br />
kanker in Afrika kunnen genezen, zijn<br />
er heel wat hindernissen te nemen.<br />
Factoren als te late ontdekking,<br />
ondervoeding, ontbrekende ondersteunende<br />
zorg en voortijdig afbreken<br />
van behandelingen zijn debet aan<br />
een relatief laag genezingspercentage,<br />
ook in het geval van Wilms-tumor.<br />
Om hierin verandering te brengen,<br />
introduceerden wij in Malawi,<br />
samen met dr. Jan de Kraker uit het<br />
Emma Kinderziekenhuis en collega’s<br />
uit Malawi, in 2005 een aangepast<br />
behandelprotocol ten behoeve van<br />
kinderen met een Wilms-tumor. In<br />
dit behandelprotocol schenken we<br />
speciale aandacht aan preoperatieve<br />
chemotherapie, voedingsondersteuning<br />
en sociale steun om de ouders<br />
in staat te stellen de behandeling af<br />
te maken. De sociale steun bestaat uit<br />
reisgeld om terug naar het ziekenhuis<br />
te komen voor chemotherapiekuren,<br />
onderdak en eten tijdens het verblijf<br />
in het ziekenhuis en extra voeding<br />
(pindakaas!) voor de patiënten. Het<br />
project werd financieel ondersteund<br />
door onder andere de VOKK.<br />
Resultaat van deze aanpak is dat<br />
ongeveer 50 procent van de kinderen<br />
overleeft. Een beduidend hoger percentage<br />
dan in andere ontwikkelingslanden<br />
en gezien de omstandigheden<br />
in Malawi, een ‘goed’ resultaat. Ter<br />
vergelijking, de overleving in Soedan<br />
bedraagt 11 procent, terwijl die in<br />
Midden-Amerika rond 60 procent<br />
ligt. De relatief hoge overleving in<br />
Malawi komt vooral doordat bijna<br />
alle kinderen (en hun ouders) de behandeling<br />
afmaken. Het resultaat van<br />
goede voorlichting over diagnose en<br />
benodigde (complete) behandeling,<br />
en vooral ook van de financiële steun<br />
voor de bijkomende kosten voor<br />
sociale ondersteuning.<br />
FinAnCiëLE StEun<br />
Het afgelopen jaar heeft de International<br />
Society of Pediatric Oncology<br />
- Pediatric Oncology in Developing<br />
Countries (SIOP PODC) een aantal<br />
richtlijnen ontwikkeld en gepubliceerd<br />
voor de behandeling van<br />
kinderkanker in ontwikkelingslanden.<br />
In Afrika betreft het richtlijnen voor<br />
Burkitt-lymfoom, Kaposi-sarcoom,<br />
retinoblastoom,Wilms-tumor en<br />
bijbehorende, ondersteunende zorg.<br />
Belangrijkste aandachtspunten in<br />
de richtlijn voor Wilms-tumor zijn:<br />
voorbehandeling, dosisvermindering<br />
van de chemotherapie bij acuut ondervoede<br />
kinderen, goede echografie<br />
en vooral het belang van adequate<br />
sociale ondersteuning.<br />
Inmiddels hebben zes ziekenhuizen<br />
uit Tanzania, Kenia, Oeganda, Malawi,<br />
Kameroen en Ghana zich bij dit<br />
SIOP Africa / PODC Collaborative<br />
Wilms Tumour Project aangesloten<br />
en wordt de richtlijn geïmplementeerd.<br />
We verwachten ongeveer 200<br />
kinderen per jaar te behandelen<br />
en hopen op een overlevingscijfer<br />
vergelijkbaar met Malawi. Een belangrijke<br />
voorwaarde hiervoor is dat<br />
er voldoende geld beschikbaar komt<br />
voor de sociale ondersteuning aan<br />
gezinnen, zodat kinderen de behandeling<br />
afmaken.<br />
Graag vragen we hiervoor uw steun.<br />
Mocht u een mogelijkheid zien om<br />
dit project, en dan met name de ondersteuning<br />
aan de ouders, financieel<br />
te steunen, neem dan contact op met<br />
de VOKK (bureau@vokk.nl). Bij voorbaat<br />
dank!<br />
Trijn Israels<br />
VUmc Outreach Programma<br />
Coordinator SIOP Africa - PODC<br />
Collaborative Wilms Tumour Project<br />
Malawiaans kindje met een<br />
Wilms-tumor en zijn moeder<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
23
24<br />
KanjerKetting trekt<br />
publiciteit<br />
De KanjerKetting is in nederland inmiddels niet meer weg te denken<br />
bij de behandeling van een kind met kanker en duikt daarom ook<br />
steeds vaker op in de media. hierdoor wordt de KanjerKetting steeds<br />
bekender en dat levert de nodige financiële steun op.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
FiLMS<br />
In de film Achtste-Groepers Huilen Niet krijgt Akkie een<br />
KanjerKetting. De ketting komt op verschillende momenten<br />
prachtig in beeld. De film heeft intussen enkele internationale<br />
prijzen gewonnen en de KanjerKetting is daardoor<br />
al in heel veel landen te zien geweest. Ook in de film De<br />
Groeten van Mike speelt de KanjerKetting een rol, omdat<br />
hoofdpersoon Mike een KanjerKetting heeft.<br />
BOEK<br />
Het boek Achtste-Groepers Huilen Niet is naar aanleiding<br />
van de succesvolle film nogmaals uitgegeven. In deze herdruk<br />
zijn allerlei mooie foto’s uit de film opgenomen, waar<br />
ook de KanjerKetting op staat.
tELEViSiE<br />
Vorig jaar was de KanjerKetting onder meer in de volgende<br />
televisieprogramma’s te zien: Familieberichten, het Kinderziekenhuis<br />
Welcome Home, Sta op tegen kanker, 5 op 2 en<br />
Nieuws uit de Natuur.<br />
KRAntEn<br />
De KanjerKetting verschijnt af en toe in verschillende kranten.<br />
Het afgelopen jaar heeft de GPD (Geassocieerde Pers<br />
Diensten) een artikel geschreven over de KanjerKettingen<br />
van Luca, Ricky en Thomas. Het artikel is in vele dagbladen<br />
geplaatst, zoals de Gooi en Eemlander, het Brabants<br />
Dagblad en het Nederlands Dagblad. Op internet was het<br />
artikel onder andere te lezen in het Eindhovens Dagblad.<br />
Tijdschriften<br />
KaNJerKeTTiNg<br />
tijDSChRiFtEn<br />
Ook tijdschriften besteden aandacht aan de KanjerKetting.<br />
Zo trok Kinderthuiszorg twee pagina’s uit om de ketting<br />
naamsbekendheid te geven, stond VOKK-vrijwilliger<br />
Rianne Schaap met de ketting om haar nek in Girlz en in<br />
het magazine van de landelijke serviceapotheek Leef staat<br />
de ketting elke editie op de puzzelpagina.<br />
Meike Naafs<br />
De KanjerKetting steunen?<br />
ga naar www.kanjerketting.nl. Volg de KanjerKetting<br />
ook op Facebook en Twitter.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
25
26<br />
SKIon LaTEr studie<br />
van start<br />
na een voorbereidingsperiode van enkele jaren is onlangs de SKiOn LAtER studie, een omvangrijk<br />
onderzoek naar late gevolgen, van start gegaan. Een echte mijlpaal! Voorafgaand aan de officiële<br />
start deden het Vumc en het AMC enkele maanden geleden al een pilot, waarin werd gekeken hoeveel<br />
survivors op de uitnodiging tot deelname reageerden. <strong>Attent</strong> vroeg Kevin en Cherie, twee survivors, naar<br />
hun ervaringen en dr. heleen van der pal naar het belang van deelname aan de SKiOn LAtER studie.<br />
Kevin Houwaart kreeg op zijn zevende te horen dat hij een<br />
rhabdomyosarcoom had. Inmiddels is hij 22 jaar, dus al<br />
lange tijd uit behandeling. Hij kreeg onlangs de vragenlijst<br />
thuisgestuurd met een begeleidende brief met informatie<br />
over het onderzoek. Omdat deelname vrijwillig is, moet<br />
duidelijk zijn wat het doel is van het onderzoek. Kevin:<br />
‘Het invullen van de vragenlijst was eigenlijk een kleine<br />
moeite. Omdat ik graag iets wilde betekenen voor kinderen<br />
die nu ziek zijn, besloot ik mee te doen.’<br />
Ook Cherie kreeg de vragenlijst thuisgestuurd. Cherie, nu<br />
bijna 20, heeft als kind een hersentumor gehad. Zij vond<br />
de meeste vragen niet moeilijk te beantwoorden. ‘De<br />
vragen over of je familie of familieleden ook kanker hebben<br />
gehad, vond ik lastig. Gelukkig kon mijn moeder me<br />
daarbij helpen.’<br />
De vragen gaan over veel verschillende aspecten. Kevin<br />
had dat wel verwacht. ‘Ik snap dat ze van alles willen weten.<br />
Als ze de late gevolgen goed in kaart willen brengen,<br />
dan moeten ze ook veel informatie hebben.’ Dat er ook<br />
intieme vragen worden gesteld, over seksualiteit bijvoorbeeld,<br />
maakt hem niet zo veel uit: ‘Nee, dat vind ik geen<br />
probleem, dat hoort er gewoon bij.’<br />
Met het invullen van de uitgebreide vragenlijst hopen Kevin<br />
en Cherie dat de medische wetenschap er in slaagt de<br />
late gevolgen terug te dringen, zodat de kwaliteit van leven<br />
na de behandeling zo goed mogelijk zal zijn.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
DEELnAME hEEL BELAngRijK<br />
Dr. Heleen van der Pal is LATER-arts in het Emma Kinderziekenhuis<br />
te Amsterdam. Zij was vanaf het begin nauw<br />
betrokken bij de aanloop naar de SKION LATER studie.<br />
<strong>Attent</strong> stelde haar enkele vragen over het onderzoek en<br />
waarom het zo belangrijk is dat zo veel mogelijk survivors<br />
meedoen.<br />
Hoe lang gaat het onderzoek duren?<br />
‘Het hele onderzoek loopt tot 2016. De duur van het
Kevin Houwaart<br />
onderzoek verschilt per survivor, want is afhankelijk van de<br />
behandeling die hij of zij heeft gehad. Het invullen van het<br />
vragenlijstonderzoek neemt ongeveer 45 minuten tot een<br />
uur in beslag. Een bezoek aan de LATER-poli varieert van<br />
minimaal een uur tot een paar uur.’<br />
Hoe werkt het onderzoek?<br />
‘Het onderzoek bestaat uit twee delen. Het eerste deel is<br />
een vragenlijstonderzoek. Iedereen die tussen 1963 en 2001<br />
in een van de kinderoncologische centra is behandeld en<br />
bij wie de diagnose minstens vijf jaar geleden plaatsvond,<br />
krijgt de LATER-vragenlijst toegestuurd. Deel twee van<br />
het onderzoek bestaat uit een bezoek aan de huidige of<br />
vroegere LATER-poli. Afhankelijk van de ondergane<br />
behandeling, volgen er nog andere onderzoeken. Denk<br />
hierbij aan een onderzoek door de LATER-arts, vragenlijsten<br />
over de kwaliteit van leven of een echo van het hart.<br />
Dat is voor iedereen verschillend. Van tevoren wordt met<br />
de deelnemer doorgesproken met welke onderzoeken hij<br />
of zij mee wil doen. En wat we in ieder geval al doen in<br />
het kader van de reguliere controle.’<br />
Is deelname verplicht? En vindt soortgelijk onderzoek niet<br />
al tijdens reguliere controles op de LATER-poli plaats?<br />
‘Nee, deelname is niet verplicht. We zullen alle onderzoeken<br />
zo goed mogelijk combineren met de gewone controles op<br />
surViVOrs<br />
de LATER-poli. Natuurlijk krijgen we ook informatie uit<br />
die reguliere controles. Door het combineren van vragen<br />
en onderzoeken gaan we proberen de individuele survivor<br />
zo min mogelijk te belasten. Bijvoorbeeld door iemand een<br />
keer uit te nodigen voor een uitgebreid onderzoek in plaats<br />
van vijf keer voor enkele kleine onderzoeken.’<br />
Waarom is het belangrijk dat zo veel mogelijk survivors<br />
meedoen met de SKION LATER studie?<br />
‘Wie meedoet met de SKION LATER studie maakt<br />
belangrijk wetenschappelijk onderzoek mogelijk. Met de<br />
resultaten hiervan kunnen we langetermijneffecten van<br />
kinderkanker beter behandelen en misschien zelfs voorkomen.<br />
Bovendien hopen we de behandeling en zorg voor<br />
kinderen met kanker in de toekomst te verbeteren. Dus om<br />
zo goed mogelijk onderzoek te doen, is het belangrijk dat<br />
zo veel mogelijk survivors van kinderkanker meedoen met<br />
de SKION LATER studie.’<br />
Jaap den Hartogh<br />
inFORMAtiE<br />
Meer informatie over de sKiON LaTer studie?<br />
ga naar http://skionlaterstudie.nl/<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
27
28<br />
De schijnwerper<br />
op… KiKa<br />
Stichting KiKa is de grootste fondsenwerver voor onderzoek naar kinderkanker in nederland. De<br />
organisatie geniet grote naamsbekendheid onder het publiek en wordt als een zeer sympathiek goed doel<br />
ervaren. Maar wat gebeurt er met het ingezamelde geld? En waarin onderscheidt KiKa zich van de VOKK?<br />
Stichting Kinderen Kankervrij (KiKa) is in 2002 opgericht<br />
door Frits Hirschstein, de huidige directeur, en Maarten<br />
Stoopendaal, directeur van communicatiebureau Giftkikker.<br />
Aanleiding was het verzoek van de hoogleraren Rob<br />
Pieters van het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam en<br />
Huib Caron van het Emma kinderziekenhuis in Amsterdam<br />
om te kijken of er meer geld beschikbaar kon komen<br />
voor onderzoek naar kinderkanker. De genezingskans<br />
stond al geruime tijd op circa 70 procent, terwijl de beide<br />
artsen ervan overtuigd waren dat door onderzoek een<br />
verhoging van dat percentage mogelijk moest zijn. En<br />
daar hebben ze gelijk in gekregen. De genezingskans is de<br />
afgelopen jaren gestegen naar 75 procent. Een percentage<br />
dat met de komst van het Prinses Máxima Centrum voor<br />
Kinderoncologie naar verwachting stijgt tot 95 procent in<br />
2025. Een doelstelling die door KiKa uiteraard van harte<br />
wordt ondersteund.<br />
Daarnaast zamelt de stichting geld in voor onderzoek<br />
gericht op het verbeteren van de kwaliteit van de behandeling<br />
(minder agressief waar mogelijk) en het verminderen<br />
van bijwerkingen na de behandeling (effecten op<br />
latere leeftijd).<br />
200.000 DOnAtEuRS<br />
KiKa maakte een vliegende start dankzij de belangeloze<br />
medewerking van vele mensen, de ruime aandacht in de<br />
media en sponsors met klinkende namen als BMW en de<br />
Rabobank. Oud-zwemster Inge de Bruijn werd ambassadrice<br />
van KiKa en ook dat leverde de stichting veel<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
aandacht op. In de eerste jaren na de start kwam er een<br />
enorme toevloed op gang van activiteiten die particulieren<br />
en bedrijven spontaan organiseerden. Inmiddels heeft KiKa<br />
ruim 200.000 donateurs en worden er zo’n 3.600 acties per<br />
jaar voor KiKa georganiseerd. Met het ingezamelde geld<br />
heeft de organisatie al 115 onderzoeken goedgekeurd en<br />
gefinancierd. De bekendheid van KiKa is in de loop der<br />
jaren gegroeid naar maar liefst 85 procent (bron: Charibarometer,<br />
januari 2010) en staat daardoor in de top 10 van<br />
goede doelen.<br />
oud-zwemster Inge de Bruijn<br />
werd ambassadrice van KiKa en<br />
ook dat leverde de stichting veel<br />
aandacht op<br />
115 OnDERzOEKEn<br />
Het onderzoeksgeld gaat naar zeven academische kinderoncologsiche<br />
centra in Nederland: het Erasmus MC<br />
- Sophia Kinderziekenhuis Rotterdam, het Emma Kinderziekenhuis<br />
AMC Amsterdam, het UMC St. Radboud<br />
Nijmegen - Kinderziekenhuis, het Wilhelmina Kinderziekenhuis<br />
Utrecht, het VU medisch centrum Amsterdam,<br />
het Beatrix Kinderziekenhuis UMC Groningen en het<br />
Willem-Alexander Kinder- en Jeugdcentrum Leiden. Deze<br />
centra hebben hun onderzoeksactiviteiten gebundeld en<br />
op elkaar afgestemd binnen het verband van de Stichting
Kinderoncologie Nederland (SKION). De eerste door<br />
KiKa gefinancierde onderzoeken gingen in 2004 in alle<br />
zeven centra van start en onlangs is de financiering van<br />
het 115de onderzoek toegezegd. De meeste van deze<br />
onderzoeken zouden zonder steun van KiKa niet zijn<br />
uitgevoerd. Een volledig overzicht van alle door KiKa gefinancierde<br />
onderzoeken kunt u vinden op www.kika.nl.<br />
Meer informatie: www.kika.nl en<br />
www.prinsesmaximacentrum.nl.<br />
Natascha Evers-van der Stok<br />
De sCHiJNWerPer OP…<br />
ACtiE VOOR DE BOuw VAn hEt pRinSES<br />
MáxiMA CEntRuM<br />
Draag je steentje bij<br />
Op verzoek van het Prinses Máxima Centrum voor<br />
Kinderoncologie organiseert KiKa een landelijke<br />
campagne om fondsen te werven voor de bouw van<br />
het nieuwe centrum. Wilt u voor 5 euro een steentje<br />
bijdragen, ga dan naar www.kikabouw.nl. u kunt hiervoor<br />
ook de speciale KiKabouw-app downloaden. uw<br />
naam komt dan op de Wall of Name in het Prinses<br />
Máxima Centrum te staan. u kunt helpen de actie tot<br />
een succes te maken door deze informatie via Facebook<br />
en Twitter te verspreiden! Op 27 maart, rond<br />
de tijd dat deze attent bij u door de bus valt, zendt<br />
de TrOs een grote live TV-show uit waarin de bouw<br />
en doelstellingen van het Prinses Máxima Centrum<br />
centraal staan en waarmee KiKa zoveel mogelijk geld<br />
voor de bouw hoopt in te zamelen.<br />
VERSChiL KiKA En VOKK<br />
KiKa is een fondsenwervende organisatie ten behoeve<br />
van onderzoek, terwijl de VOKK een belangenvereniging<br />
is die kinderen en gezinnen steunt. De<br />
VOKK financiert geen onderzoek maar richt zich op<br />
voorlichting, persoonlijke contacten, belangenbehartiging,<br />
individuele dienstverlening en kwaliteitstoetsing.<br />
Net als KiKa is de VOKK grotendeels afhankelijk van<br />
lidmaatschappen, donaties en sponsoring.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
29
30<br />
aftrekmogelijkheden<br />
zorgkosten<br />
geeft u veel geld uit aan medische behandelingen, zorg, hulpmiddelen en voorzieningen, dan kunt u<br />
gebruikmaken van de aftrek van specifieke zorgkosten bij de aangifte van uw inkomstenbelasting.<br />
hoe dat in zijn werk gaat, leest u hieronder.<br />
AAngiFtE inKOMStEnBELASting<br />
Ga naar de website www.belastingdienst.nl en download<br />
het Aangifteprogramma 2012. Zorg dat u op tijd over<br />
een DigiD (www.DigiD.nl) beschikt, want u verzendt de<br />
aangifte via internet. Wanneer u een belastingbiljet wilt<br />
invullen, dan kunt u bij de Belastingtelefoon (0800-0543)<br />
een P-biljet aanvragen.<br />
AAngiFtE Bij EEn LAAg inKOMEn<br />
Zelfs als uw inkomen zo laag is dat u nauwelijks of geen<br />
belasting hoeft te betalen, kunt u belastinggeld terugkrijgen<br />
vanwege specifieke zorgkosten. U valt dan onder de<br />
speciale Tegemoetkomingregeling. Wanneer u specifieke<br />
zorgkosten hebt opgevoerd bij uw belastingaangifte en u<br />
voldoet aan de voorwaarden, dan krijgt u daarover automatisch<br />
bericht van de Belastingdienst.<br />
AFtREKpOStEn<br />
De aftrekpost specifieke zorgkosten bestaat uit verschillende<br />
onderdelen, te weten:<br />
• Genees- en heelkundige hulp<br />
Het gaat bij dit onderdeel om (1) medische en paramedische<br />
zorg, inclusief tandartskosten en (2) om uitgaven<br />
voor particuliere verpleging en verzorging.<br />
Uitgaven boven een bruto persoonsgebonden budget<br />
voor verpleging of verzorging vallen hier ook onder.<br />
• Reiskosten voor ziekenbezoek<br />
Het gaat om ziekenbezoek aan een (voormalige) huisgenoot<br />
die minstens 10 km verderop verpleegd wordt.<br />
Reist u per openbaar vervoer of met een taxi, dan zijn de<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
kosten volledig aftrekbaar. Neemt u de auto, dan geldt<br />
een standaardtarief van € 0,19 per kilometer.<br />
• Voorgeschreven medicijnen<br />
Het gaat alleen om geneesmiddelen op voorschrift van<br />
een arts waarvoor u geen (volledige) vergoeding hebt<br />
gekregen, bijvoorbeeld omdat u moest bijbetalen. Ook<br />
homeopathische geneesmiddelen vallen hier onder, maar<br />
alleen als ze zijn voorgeschreven door een arts.<br />
• Hulpmiddelen<br />
Denk aan prothesen, loophulpmiddelen, rolstoelen,<br />
oplaadkosten voor accu’s van elektrische rolstoel of<br />
scootmobiel en gehoorapparaten.<br />
Niet aftrekbaar zijn kosten voor brillen en contactlenzen.<br />
• Vervoer<br />
Het betreft hier vervoerskosten die u maakt vanwege uw<br />
handicap of ziekte. Denk aan ziekenvervoer voor bezoeken<br />
aan artsen of andere behandelaars.<br />
Reist u per openbaar vervoer of met een taxi, dan zijn<br />
de kosten volledig aftrekbaar. Neemt u de auto, ga dan<br />
uit van de werkelijke kosten per kilometer, dus inclusief<br />
afschrijving en onderhoud. U kunt die kilometerprijs<br />
berekenen aan de hand van de tabellen en rekenmodules<br />
van de ANWB of de Consumentenbond.<br />
• Dieet<br />
Het betreft dieet op voorschrift van een arts of<br />
erkende diëtist. U kunt alleen dieetkosten opvoeren<br />
zoals die genoemd worden in de tabellen van de<br />
Belastingdienst.
• Extra uitgaven voor kleding en beddengoed<br />
Kunt u aantonen dat u vanwege handicap of ziekte meer<br />
dan € 620 extra kosten hebt gemaakt voor kleding en<br />
beddengoed, dan mag u standaard € 775 aftrekken. Kunt<br />
u dat niet, maar blijkt ‘uit algemene kennis of uit eerdere<br />
aangiften’ dat de handicap of ziekte inderdaad extra<br />
kosten voor kleding en beddengoed met zich meebrengt,<br />
dan mag u € 310 aftrekken. De bedragen gelden per<br />
persoon.<br />
• Woningaanpassingen<br />
De woning moet op medisch voorschrift zijn aangepast.<br />
Bovendien geldt een ingewikkelde verrekening met de<br />
mogelijke waardestijging. De regeling geldt ook voor<br />
huurwoningen, nieuwe woningen en vakantiehuisjes.<br />
• Andere aanpassingen<br />
Bijvoorbeeld specifieke aanpassingen aan uw auto.<br />
• Uitgaven voor extra gezinshulp<br />
Het gaat bij deze post alleen om particuliere hulp,<br />
zonder Wmo-indicatie. Ook uitgaven boven een bruto<br />
persoonsgebonden budget voor huishoudelijke hulp vallen<br />
hieronder.<br />
Bovenstaande kosten kunt u niet allemaal aftrekken. Er<br />
geldt een drempel. Uw zorgkosten moeten hoger zijn dan<br />
advertentie<br />
WerK<br />
die drempel. U kunt alleen de kosten boven de drempel<br />
aftrekken. De drempel is afhankelijk van uw inkomen.<br />
Hoe hoger uw inkomen, hoe hoger de drempel. Gebruikt<br />
u het aangifteprogramma, dan berekent het programma<br />
automatisch hoe hoog de drempel voor u is en of u die<br />
drempel haalt.<br />
Hebt u een laag inkomen, dan mag u een aantal specifieke<br />
zorgkosten verhogen met een vast percentage. De grens<br />
hiervoor ligt bij een (gezamenlijk) inkomen van maximaal<br />
€ 34.055. Gebruikt u het Aangifteprogramma, dan<br />
berekent het programma automatisch de verhoging. De<br />
verhoging telt mee om de drempel te halen.<br />
Voorwaarde is dat u de kosten zelf draagt. Hebt u een<br />
vergoeding gekregen, dan kunt u de uitgaven niet ook nog<br />
eens aftrekken. U moet de kosten bovendien in 2012 betaald<br />
hebben. Verder gelden er per onderdeel van de aftrek<br />
soms gedetailleerde regels, die erg ingewikkeld zijn.<br />
Anouk Klaassen<br />
Helpdesk Ouder en Werk(gever)<br />
Dit artikel is gebaseerd op een stuk van Kees Dijkman<br />
van de Chronisch zieken en gehandicaptenraad<br />
Nederland (Cg-raad).<br />
als werkende ouder van een kind met kanker loop je soms ook buiten het gezin tegen problemen aan. Hoe combineer<br />
je de zorg voor je zieke kind met je werkzaamheden bij een werkgever of een eigen onderneming? Zaken die in eerste<br />
instantie van ondergeschikt belang zijn of lijken, maar op een gegeven ogenblik toch naar voren komen.<br />
Vragen over ziekmelding, zorgverlof, conflicten op het werk, re-integratie enz. komen regelmatig op de VOKK af.<br />
Wetgeving en regels rond arbeid en arbeidsrechtelijke aangelegenheden wijzigen echter voortdurend. Daartegenover<br />
staat dat een correct advies aan zelfstandigen, werknemers en werkgevers van wezenlijk belang is. Het adviesbureau<br />
voor personeel & organisatie spaink & Partners BV heeft de expertise in huis om u, als werknemer of zelfstandige, en/<br />
of uw afdeling P&O te adviseren hoe te handelen nu uw kind kanker heeft.<br />
spaink advies doet dit kosteloos in de vorm van de Helpdesk ”Ouder en<br />
Werk(gever)”. u kunt uw vragen telefonisch of per e-mail (www.spaink.nl/vokk)<br />
aan hen richten.<br />
Spaink & partners BV, panta Rhei, godfried Bomansstraat 8a,<br />
4103 wR Culemborg, tel. 0345 58 70 70.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
31
32<br />
als je kind niet meer<br />
beter wordt…<br />
Als een kind niet meer beter wordt, verdient het de allerbeste zorg die er is. helaas komt uit de ervaringen<br />
van ouders en kinderen een ander beeld naar voren. Ouders nemen hun kind mee naar huis en staan<br />
er dan goeddeels alleen voor. Sinds het project Koesterkind weten we wat deze ouders wensen:<br />
een verpleegkundige die de regie neemt en gezinnen terzijde staat.<br />
Ouders die voor deze situatie komen te staan, willen<br />
iemand met verstand van zaken, die 24 uur per dag zeven<br />
dagen per week bereikbaar is en bij je thuiskomt. Iemand<br />
die vooruitkijkt en het gezin voorbereidt op wat komt.<br />
En die ouders en kinderen helpt het leven te blijven leven,<br />
ook als het einde dichterbij komt.<br />
pALLiAtiEVE zORg AAn huiS<br />
Tot op heden is de palliatieve zorg niet overal in Nederland<br />
zo georganiseerd. In Amsterdam is medio 2011 als proef het<br />
Emma Thuis Team gestart, een team van verpleegkundigen<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
dat vanuit het ziekenhuis ondersteuning en begeleiding<br />
biedt bij mensen thuis. De verpleegkundigen maken deel<br />
uit van een team van experts uit verschillende disciplines<br />
(medisch, psychologisch, pedagogisch en geestelijk verzorgend).<br />
Als deze proef succesvol verloopt, hopen we dat de<br />
rest van Nederland snel volgt.<br />
Een grote stap vooruit is ook de totstandkoming van de<br />
‘Richtlijn Palliatieve zorg bij kinderen’. In 2011 is hier hard<br />
aan gewerkt door de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde<br />
en ook ouders van de VOKK waren hierbij
etrokken. De richtlijn wordt medio <strong>2013</strong> ingevoerd. Wij<br />
hebben erop aangedrongen dat er een handzaam boekje<br />
komt voor de huisarts en thuiszorgverpleegkundigen en<br />
een aparte ‘leken’ versie voor ouders. Aan dat laatste wordt<br />
op dit moment de laatste hand gelegd.<br />
OnDERzOEK<br />
In februari <strong>2013</strong> is Lizzy Straathof, student ‘Health Science’<br />
aan de TU Twente begonnen aan haar afstudeeronderzoek<br />
naar de behoeften en wensen van ouders van een kind met<br />
kanker dat niet beter wordt. Wij kennen natuurlijk al veel<br />
ervaringen van ouders, onder meer dankzij de brochure<br />
KOEStERKinD<br />
Met het programma Koesterkind geven we antwoord<br />
op de vragen die rijzen als een kind niet meer beter<br />
kan worden. Het programma bestaat uit een informatieve<br />
website, www.koesterkind.nl, het boekje ‘Koesterkind,<br />
ons kind wordt niet meer beter’ voor ouders,<br />
de brochure ‘Koesterkind’ voor hulpverleners en het<br />
koesterboekje ‘Verbonden met jou’.<br />
Koesterkind kwam tot stand met medewerking van<br />
ruim 200 ouders. Hun ervaringen vormden de basis<br />
voor de informatie.<br />
PaLLiaTieVe ZOrg<br />
Koesterkind en de bijbehorende website. Met dit onderzoek<br />
willen we de ervaringen bundelen tot ‘ervaringskennis’.<br />
Centraal in het onderzoek staat hoe de palliatieve zorg<br />
in de verschillende centra nu georganiseerd is en wat de<br />
ervaringen zijn van ouders en kinderen. Aan de hand van<br />
de verschenen richtlijn onderzoekt Straathof welke behoeften<br />
ouders hebben en hoe de VOKK daar in kan voorzien.<br />
Nu wij de organisatie van de palliatieve zorg in het toekomstige<br />
Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie<br />
concreet gaan invullen, is dit zeer waardevolle kennis.<br />
Marian Potters<br />
beleidsmedewerker palliatieve zorg VOKK<br />
advertentie<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
33
34 BeLiCHT<br />
Helden Race<br />
Amsterdam <strong>2013</strong><br />
Op zondag 9 juni <strong>2013</strong> van half negen tot twee uur vindt in het Amsterdamse Bos de helden Race plaats.<br />
De race wordt georganiseerd om geld bij elkaar te brengen voor een goed doel naar keuze. iedereen die<br />
meedoet is een….held! je kunt aan verschillende activiteiten deelnemen en het uiteindelijke doel is dat je<br />
het zes kilometer lange parcours rent, loopt of misschien wel vliegt.<br />
Het principe is simpel: elke held wordt uitgedaagd om<br />
minstens 200 euro met behulp van zijn of haar omgeving<br />
(vrienden, familie, collega’s…) in te zamelen voor het<br />
gekozen goede doel. Een held word je echter niet zomaar.<br />
Je moet van aanpakken weten, krachten ontwikkelen en<br />
jezelf bewijzen. Het Helden Race team heeft een aantal<br />
uitdagingen georganiseerd om je voor te bereiden op de<br />
dag van de race.<br />
Word ook een held en steun de VOKK door zes kilometer<br />
te rennen of te lopen tijdens de Helden Race in Amsterdam.<br />
Inschrijven kan via: www.heldenrace.com en voor meer<br />
informatie kun je mailen naar marinka.draaijer@vokk.nl.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
AFgELOpEn jAAR LiEpEn RijKjE En pEtER VAn<br />
DiERMEn MEE in DE hELDEn RACE. Dit iS hun<br />
VERSLAg.<br />
‘Een jaar geleden had ik Peter en mezelf opgegeven voor<br />
de Helden Race in Amsterdam. Uit de 49 doelen kozen<br />
wij voor de VOKK, in het bijzonder voor de KanjerKetting.<br />
Vragen om geld is niet mijn sterkste punt, maar na mijn<br />
oproep op Facebook kreeg ik veel reacties. We haalden<br />
uiteindelijk 1000 euro op. (De minimum inleg is dit jaar<br />
200 euro per persoon, moet te doen zijn…).<br />
Zondag 8 juli 2012 vertrokken we richting het Amsterdamse<br />
Bos. Het regende hard terwijl wij de zes kilometer liepen. Je<br />
mag er twee uur over doen, maar wij liepen en renden het<br />
in een uurtje, aangemoedigd door Meike Naafs (VOKK).<br />
Het was super leuk, maar wel jammer dat alleen wij voor<br />
de VOKK liepen. Ik hoop dit jaar op een grote groep<br />
deelnemers. Samen sterk voor de VOKK! Kinderen met<br />
kanker voeren een enorme strijd. Wat een pijn en verdriet.<br />
De KanjerKetting is dan een beloning, dat hebben we zelf<br />
ervaren. Onze dochter is nu bijna 18 jaar en bij haar werd in<br />
mei 2010 een Ewing sarcoom in de ribben ontdekt. Na een<br />
zware behandeling van een jaar gaat het nu goed met haar.<br />
Ze volgt een opleiding voor pedagogisch medewerkster<br />
jeugdzorg, rijdt paard en geniet met vrienden en vriendinnen.<br />
Wel heeft ze nog steeds chronische zenuwpijn en is<br />
sneller moe. Toch genieten we weer van het leven en van<br />
onze dochter die gelukkig nog bij ons is... De kinderen die<br />
zijn overleden, vergeten wij nooit.<br />
Een hartelijke groet en heel veel sterkte voor alle kinderen<br />
en ouders die nu in het zware traject zitten. Houd moed<br />
lieve mensen!’<br />
Rijkje van Diermen
onze nieuwe<br />
WaT HOuDT Je OP De BeeN?<br />
levensinstelling is bevrijdend<br />
wanneer je hoort dat je (klein)kind kanker heeft, stort je wereld in.<br />
Een lange, onzekere periode van behandelingen breekt aan. hoe<br />
blijf je in deze zware tijd op de been? Christine, de zevenjarige<br />
dochter van Adrienne de jonghe, wordt al twee jaar behandeld voor<br />
een neuroblastoom. Adrienne vertelt hoe belangrijk het gewone<br />
gezinsleven is in deze moeilijke periode.<br />
14 februari 2011. De dag waarop anderen<br />
volop bezig zijn met geheimzinnige<br />
valentijnsberichten, krijgen wij te horen<br />
dat onze jongste dochter Christine een<br />
neuroblastoom heeft. Opeens sta je aan<br />
de andere kant van de lijn. Jarenlang<br />
heb ik als ouderenarts mensen slecht<br />
nieuws gebracht en nu ben ik, naast<br />
dokter, vooral ook moeder. Een heel<br />
bezorgde moeder met wel honderdduizend<br />
vragen over mijn kind. Wordt ze<br />
weer beter? Wat zijn de kansen? Waar<br />
bestaat de behandeling uit?<br />
Al snel word je geleefd. De dagen<br />
bestaan uit ritjes naar het VUmc en<br />
ondertussen al die andere ballen in<br />
de lucht houden. Christine heeft drie<br />
oudere zussen; Bastienne, Charlotte<br />
en Louise. Heerlijke meiden die ons<br />
vanaf het begin midden in het gewone<br />
leven hebben gehouden. Ik herinner<br />
mij nog de dag dat wij hoorden dat de<br />
behandelingen geen effect hadden ge-<br />
had. Maar er was die dag ook gewoon<br />
hockeytraining en voor Charlotte<br />
is sport een belangrijke uitlaatklep.<br />
Dus stond ik langs de lijn, Charlotte<br />
aanmoedigend. Of die keer dat Louise<br />
met haar zangtalent op een kerstmarkt<br />
een liedje zong speciaal voor Chris,<br />
die op dat moment in het ziekenhuis<br />
lag. En dan Bastienne…14 jaar en<br />
dol op dingen waar pubermeiden van<br />
houden. Maar zij is er ook heel erg<br />
voor haar zusje en kan al oppassen als<br />
Jos en ik er even uit willen. Natuurlijk<br />
wordt er ook af en toe lekker stevig<br />
ruziegemaakt over welk televisieprogramma<br />
we kijken of wie als eerste<br />
mag beginnen bij een spelletje. Net als<br />
in een gewoon gezin eigenlijk.<br />
Voor mijzelf is sport een onmisbare<br />
uitlaatklep. Niets is fijner dan even<br />
een rondje hardlopen of fietsen. Op<br />
die momenten zet ik al mijn gedachten<br />
op een rijtje en krijg ik ruimte<br />
Boven Charlotte (12 jaar), rechts<br />
Louise (10 jaar), onder Bastienne (14<br />
jaar) en links Christine (7 jaar)<br />
voor nieuwe ideeën, andere gezichtspunten<br />
en creatieve ingevingen. Ingevingen<br />
die ik dan weer mooi kwijt<br />
kan op de wekelijkse repetitieavond<br />
van mijn musicalgroep Lef!<br />
We zijn door schade en schande wijs<br />
geworden. Waar we eerst dingen vaak<br />
ver vooruit planden, hebben we nu<br />
de ’10-minuten-regel’ ingevoerd. De<br />
ziekte van Chris heeft ons geleerd<br />
dat alles over 10 minuten anders kan<br />
zijn. Onze nieuwe levensinstelling<br />
vraagt om veel flexibiliteit, maar is<br />
ook bevrijdend en geeft ruimte voor<br />
spontane dingen: even een ijsje halen<br />
bij die lekkere ijswinkel in het dorp<br />
of samen voor de open haard de dag<br />
doornemen met lekkere hapjes.<br />
En dat is wat ons op de been houdt:<br />
het ‘gewone’ gezinsleven met alle<br />
dagelijkse beslommeringen. Met een<br />
open en eerlijke communicatie naar<br />
alle kinderen. Gekscherend zeggen<br />
Jos en ik wel eens tegen elkaar: instorten<br />
kan altijd nog.<br />
Adrienne de Jonghe<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
35
36 FaNCONi aNeMie<br />
aTTeNT 1 – <strong>2013</strong><br />
onze dappere Lisette<br />
De afgelopen jaren las u in <strong>Attent</strong> regelmatig over onze dochter Lisette en haar ziekte FA.<br />
Zo vertelden wij in 2009 dat zij het eerste Nederlandse meisje was bij wie in Duitsland<br />
mondslijmvlies werd afgenomen. Ook schonken we aandacht aan de moeilijke overgang van<br />
de kinder- naar de volwassenenpoli, waar artsen geen idee hadden wat FA inhield. En met<br />
het door haarzelf ontworpen, vorige FA-logo, drukte Lisette letterlijk haar stempel op onze<br />
vaste FA-pagina.<br />
Lisette was zes jaar toen bij haar FA werd ontdekt. Omdat haar bloedwaarden erg laag<br />
waren, kreeg ze heel veel bloedtransfusies. De twee beenmergtransplantaties die ze<br />
onderging, hadden grote gevolgen voor haar lichaam. Vooral haar longen liepen schade<br />
op. Ze had op jonge leeftijd al zuurstof nodig. Eerst alleen ’s nachts, later ook overdag.<br />
Zuurstof is nodig om te kunnen leven maar als longen niet goed functioneren, bestaat het<br />
risico dat het koolzuurgas niet goed wordt uitgeblazen en volgt een langzame vergiftiging.<br />
Dit overkwam Lisette. Alleen kapbeademing zou deze opstapeling van koolzuurgas kunnen<br />
verminderen.<br />
Omdat dit laatste bij Lisette helaas niet lukte, kwam ze op de urgentielijst voor een<br />
longtransplantatie terecht. Vanwege haar lengte van 1.40 m kwam ze in aanmerking voor<br />
kinderlongen. Nu weet iedereen dat de wachttijd voor donororganen heel lang is, maar voor<br />
kinderlongen is die wachttijd nog veel langer. Lisette heeft tot het laatst toe zo gehoopt dat<br />
die nieuwe longen voor haar beschikbaar zouden komen… Maar helaas heeft dat niet zo<br />
mogen zijn. Op 13 juli 2011 om half drie ’s middags heeft ze tot ons grote verdriet voor altijd<br />
haar ogen gesloten.<br />
Onze Lisette was een doorzetter en ze heeft er alles voor over gehad om maar te kunnen<br />
leven. Haar humor, haar lieve lach, haar creativiteit, haar kennis van de computer, haar<br />
behoefte om te lezen, maar vooral haar lieve karakter zullen we nooit vergeten. Wij dragen<br />
haar voor altijd in ons hart. We zijn zo ontzettend trots op haar. Ze is voor ons en vele<br />
anderen een groot voorbeeld geweest. In alles zullen we haar herinneren.<br />
Lisette, ons lief koesterkind.<br />
Een kalenderjaar is voorbij gegaan zonder Lisette. Ons verdriet is niet minder geworden.<br />
Toch proberen we zoveel mogelijk door te gaan en te genieten van het leven. We hebben<br />
het afgelopen jaar op heel veel momenten woorden van steun van lieve mensen mogen<br />
ontvangen. Dat geeft ons de kracht om door te gaan.<br />
Tineke Brasser, moeder van Lisette<br />
als eerbetoon aan Lisette hebben we voor deze keer het door haar ontworpen Fa-logo afgebeeld.<br />
De redactie
nieuws<br />
BRAinStARS<br />
Veel ouders en begeleiders van een<br />
kind met niet-aangeboren hersenletsel<br />
(NaH) zijn op zoek naar toegankelijke<br />
informatie over de gevolgen van NaH.<br />
Ook hebben zij behoefte aan praktische<br />
adviezen die helpen om zo goed<br />
mogelijk met het kind om te gaan. Het<br />
handboek BrainsTars voorziet in deze<br />
behoefte. Op de familiedag Hersentumoren<br />
van de VOKK, zaterdag 1 juni,<br />
vindt een presentatie over BrainsTars<br />
plaats. Op www.vilans.nl vindt u meer<br />
informatie over de van oorsprong<br />
amerikaanse methode en kunt u het<br />
handboek BrainsTars (€ 59,90 incl.<br />
BTW) bestellen.<br />
niEuwE 6Mp-DRAnK<br />
Het sophia Kinderziekenhuis in rotterdam<br />
vergeleek een nieuw ontwikkelde<br />
6MP-drank (mercaptopurine) met de<br />
gewone 6MP-capsules. Nadat bleek<br />
dat er goede bloedspiegels werden<br />
bereikt en kinderen de drank niet vies<br />
vonden, besloot het sophia Kinderziekenhuis<br />
over te stappen op de 6MP-<br />
drank, die in individuele doseringen<br />
in mondspuitjes wordt geleverd. Naar<br />
verwachting zullen de andere kinderoncologische<br />
centra volgen.<br />
gEnEzingSKAnS RECiDiEF<br />
AML VERDuBBELD<br />
een internationale onderzoeksgroep<br />
onder leiding van gert-Jan Kaspers,<br />
hoogleraar kinderoncologie Vumc,<br />
heeft aangetoond dat dankzij een<br />
nieuwe behandeling het genezingspercentage<br />
van kinderen met een<br />
recidief acute myeloïde leukemie (aML)<br />
is gestegen van 16% naar 36%.<br />
Bij deze behandeling werd o.a. liposomaal<br />
daunorubicine gebruikt. Na<br />
chemotherapie kregen alle kinderen<br />
een beenmergtransplantatie.<br />
Binnenkort start de groep van Kaspers<br />
een europees vervolgonderzoek naar<br />
een ander nieuw geneesmiddel dat de<br />
aML-cellen doelgericht aanpakt: gemtuzumab<br />
ozogamicine. Het is van groot<br />
belang ook bij kinderen de werking van<br />
nieuwe geneesmiddelen te bestuderen.<br />
Kinderen blijken een medicijn vaak<br />
anders af te breken dan volwassenen.<br />
Ook bijwerkingen en effectiviteit kunnen<br />
verschillen. aan klinisch onderzoek<br />
worden zeer hoge eisen gesteld.<br />
OMgEVingSFACtOREn En<br />
KinDERLEuKEMiE<br />
Jaarlijks wordt bij circa 80 kinderen in<br />
België en 140 kinderen in Nederland<br />
leukemie vastgesteld. al lang speelt<br />
de vraag of omgevingsfactoren een<br />
rol spelen bij het ontstaan van<br />
kinderleukemie. Binnen het european<br />
science advisory Network for Health<br />
hebben de Belgische Hoge gezond-<br />
NieuWs<br />
heidsraad en de Nederlandse<br />
gezondheidsraad de wetenschappelijke<br />
gegevens hierover in kaart gebracht<br />
en beoordeeld. Hun conclusie:<br />
er is beperkt bewijs voor oorzakelijke<br />
verbanden tussen omgevingsfactoren<br />
en kinderleukemie. Het is een complex<br />
samenspel tussen genetische factoren<br />
en omgevingsinvloeden (die zowel<br />
natuurlijk kunnen zijn als door de mens<br />
veroorzaakt). De meeste gevallen van<br />
kinderleukemie kunnen hoogstwaarschijnlijk<br />
niet voorkomen worden en het<br />
zal vermoedelijk nooit mogelijk zijn om<br />
de oorzaak van individuele gevallen te<br />
achterhalen. Meer informatie: http://<br />
gr.nl/nl/adviezen/childhood-leukaemiaand-environmental-factors<br />
AFSChEiD wiL DOLSMA<br />
Op 13 december nam dr. Wil Dolsma na<br />
30 jaar afscheid als radiotherapeut in het<br />
uMC groningen. Haar afscheidssymposium<br />
had als titel ‘er gaat niets boven<br />
patiëntenzorg’, en dat tekent Wil: een bijzondere<br />
vrouw met een warm hart voor<br />
de kinderen en hun ouders. Wij wensen<br />
Wil en haar man alle goeds toe.<br />
pROMOtiES<br />
Op 21 november promoveerde andrica<br />
de Vries aan de erasmus universiteit<br />
rotterdam op het proefschrift Molecular<br />
determinants of Juvenile Myelomonocytic<br />
Leukemia and childhood<br />
Myelodysplastic syndrome.<br />
Op 9 januari promoveerde Jacob<br />
anninga aan de rijksuniversiteit Leiden<br />
op het proefschrift Clinical and molecular<br />
features of high-grade osteosarcoma.<br />
We feliciteren beiden van harte.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
37
38 LeesWiJZer<br />
Leeswijzer<br />
een heel bijzonder boek dat vertelt hoe een gezin omgaat<br />
met kanker. De ziekte raakt niet alleen de persoon zelf, maar<br />
iedereen die bij hem of haar betrokken is. als David te horen<br />
krijgt dat er kanker op zijn strottenhoofd zit en hij zijn stem<br />
kwijtraakt, is dat een schok voor het hele gezin. alle gezinsleden<br />
reageren op hun eigen manier op de onontkoombare<br />
dood van David. Het bijzondere van dit 278 pagina’s tellende<br />
boek is dat het nauwelijks woorden bevat. schitterende<br />
aquarellen vertellen het hele verhaal. De subtiele kleuren en<br />
de sterke contrasten geven de wisselende stemmingen weer.<br />
een prachtig boek dat je alleen al voor de mooie kunstwerkjes<br />
wil hebben.<br />
Hijltje Vink<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
BROERS En zuSSEn VAn<br />
SpECiALE En gEwOnE<br />
KinDEREn<br />
Frits Boer<br />
uitgeverij Lannoo-Campus<br />
isBN 978 90 209 7590 1<br />
Prijs € 29,90<br />
Leeftijd: volwassenen<br />
een derde van alle kinderen groeit op als broer of zus van<br />
een speciaal kind. een kind dat te kampen heeft met lichamelijke<br />
of psychische problemen, dus ook een kind met kanker.<br />
Volgens Boer leveren de ziekte en de ontstane conflicten<br />
een belangrijke bijdrage aan de sociale intelligentie van de<br />
kinderen. Het boek gaat in op zaken als rivaliteit, loyaliteit,<br />
de plaats in de kinderrij en conflicten. Wat zijn de gevolgen<br />
hiervan voor de gezinsrelaties? Boer geeft tevens aan welke<br />
hulp beschikbaar is als een broer of zus zelf problemen krijgt.<br />
een aanrader.<br />
Hijltje Vink<br />
tOEn DAViD zijn StEM<br />
VERLOOR<br />
Judith Vanistendael<br />
uitgeverij Oog & Blik<br />
isBN 978 90 549 2336 7<br />
Prijs € 24,90<br />
nEDERLAnD<br />
Charlotte Dermatons<br />
uitgeverij Lemniscaat<br />
isBN 978 90 477 0498 0<br />
Prijs € 24,50<br />
Van euromast tot afsluitdijk, van Koninginnedag tot bloeiende<br />
bollenvelden. Historie, verhalen en kinderliedjes, tradities en<br />
eigenaardigheden. Zelfs de KanjerKetting is terug te vinden<br />
in dit mooie gedetailleerde boek. Charlotte Dermatons neemt<br />
je in haar boek mee op een vlucht over Nederland. in 28<br />
platen introduceert ze de volledige canon van Nederland en<br />
dat zonder woorden. als je goed kijkt, ontdek je op iedere<br />
pagina veel bekende kinderboekfiguren. Wij wensen je een<br />
mooie reis.<br />
Marinka Draaijer<br />
ELVin, hEt VERgEEtAChtigE<br />
OLiFAntjE<br />
Heather snyder en susan Beebe<br />
uitgeverij Lash & associates<br />
Publishing/Training inc,<br />
te bestellen via www.vilans.nl,<br />
bestelnummer 2011005<br />
Prijs € 17,50<br />
Leeftijd: 4+<br />
Het olifantje elvin is de meest enthousiaste trompetter<br />
van de hele kudde. Hij kan ook heel goed tellen en dingen<br />
onthouden. Op een dag valt er een grote tak op zijn kop. en<br />
vanaf die tijd is alles anders. elvin vergeet veel, kan geen<br />
vijgen meer tellen en maakt ruzie terwijl hij helemaal niet weet<br />
waarom. Hij snapt niets meer van zichzelf. uiteindelijk vertelt<br />
de dokter dat elvin niet-aangeboren hersenletsel (NaH) heeft<br />
en wat de gevolgen hiervan zijn. Dit boekje is een goed hulpmiddel<br />
voor ouders en kinderen die met een NaH te maken<br />
hebben, bijvoorbeeld kinderen met een hersentumor, en alle<br />
mensen erom heen.<br />
Hijltje Vink
Acties en donaties<br />
giFtEn En ACtiES<br />
Phoenix4Kids organiseerde een<br />
benefietrit en een evenement t.b.v. de<br />
VOKK/FA. Kyan en Mandy Kalsbeek<br />
gaven het startschot. De opbrengst<br />
bedroeg €1217.<br />
Kamerling €50; Knooppunt Baarlo<br />
€100; SMG groep, drukkerij<br />
Schutters magazijn €25; ECM van<br />
Miltenburg-Bouwman €40; CVD<br />
Protestantse Gemeente, verkoop<br />
kettingen €80; Rotary Dordrecht Ter<br />
Merwe €2500; Bas van der Voort,<br />
verrassingsfeest 5 jaar kankervrij<br />
€320; I Jansen €50; C Gerritsen €50;<br />
Personeelvereniging Geert Truyts<br />
€1000; Claassen-Wijbenga €100; PA<br />
Smit en Y Braaksma €50; R Langemeijer-van<br />
Eijndt €200; JGA van<br />
Leeuwen €1000; WE Boonstra €30;<br />
AM Oude Remmerink €114; Ruud<br />
Borst Transport €100; Diaconie Herv.<br />
Gem. jeugddienst €163; KW van der<br />
Gijp-Toff €25; HP Koelewijn €150;<br />
JSTA Eerbeek €500; WL Reekers<br />
€200; Fred Jaspers en Robert van der<br />
Struijf €212; Itannex €500; BS De Binnendijk<br />
€129; Tom Voûte Fonds €500;<br />
Stichting Jong €2637; Kerstactie Jacob<br />
Roelands Lyceum €8.169; GGD Hart<br />
van Brabant €760; Shirts4all €50.<br />
Sinterklaas bracht ons op vijf december<br />
een bezoek en overhandigde een<br />
prachtig bedrag van €3.451.<br />
KAnjERKEtting<br />
Acties en donaties<br />
MMA van der Putten, sponsorloop<br />
Santiago de Compostella voor Nena<br />
Baas €1100; fam Kranendonk (65<br />
jaar) €100; collecte huwelijk Peter en<br />
Linda Stopa-Jansen €196,46; fam van<br />
Buren €45; fam Sommers, actie ter<br />
nagedachtenis van Danique €1019;<br />
S Boender en E Kooijmans, Super-<br />
KanjerKettingkraam €1400; Yvonne<br />
Mulder, donatie KVO en Zonhove<br />
€455; KDV Mikz, kerstmarkt Drunen<br />
€160; OBS Den Bussel, kerstactie<br />
€727; van Maanen €40; De Westerkerk<br />
Ermelo, collecte kinderkerst<br />
€570; Diaconie Prot. Gemeente,<br />
kerstcollecte €209; Opa van Thymo*<br />
€550; M de Louw, verkoop walnoten<br />
€38; Personeelsvereniging<br />
V.C.D. Groningen €200; Team MPL,<br />
verkoop oliebollen €1140; KDV<br />
Klokhuis en BSO de Ketelbinkies<br />
€180; voorlopige opbrengst DACT<br />
Treasury beurs €4312.<br />
De verkoop van zelfgemaakte<br />
schilderijen door Marij en Carla,<br />
ter nagedachtenis van Kars, bracht<br />
€800 op.<br />
FONDseNWerViNg<br />
in de periode van 23 oktober 2012 tot en met 21 januari <strong>2013</strong> ontving de VOKK weer vele giften. wegens<br />
gebrek aan ruimte vermelden we alleen bedragen boven €25, maar we zijn uiteraard blij met elke gift,<br />
groot en klein. wij danken ook degenen die online via iDeal doneren!<br />
ADOptiE KAnjERKRALEn<br />
BEDRijVEn<br />
Cabsol BV €2500; Summa Procestechnologie<br />
Eindhoven €500; Quadia<br />
Web TV €750; Interkerkelijk koor<br />
Melody €500; Marijn Ketelaar €2000;<br />
CDS Banklining B.V. €1000<br />
ADOptiE KAnjERKEtting<br />
pARtiCuLiEREn<br />
Sinds 23 oktober 2012 hebben zo veel<br />
mensen kettingen en kralen geadopteerd,<br />
dat het ondoenlijk is om iedereen<br />
hier te vermelden. De namen worden,<br />
na toestemming van betrokkenen,<br />
vermeld op www.kanjerketting.nl. Staat<br />
uw adoptie er niet bij en wilt u toch<br />
graag vermeld worden, mail dan naar<br />
bureau@vokk.nl. Heel hartelijk dank<br />
voor uw adopties.<br />
Francis te Nijenhuis<br />
aTTeNT 4 – 2012<br />
39
40<br />
18+ KaMP<br />
nieuwe<br />
vrienden<br />
maken!<br />
Van 28 tot en met 30 september 2012<br />
organiseerde de VOKK een speciaal kamp voor<br />
‘kinderen’ van boven de achttien jaar. Maar liefst<br />
35 deelnemers konden we verwelkomen. Dat<br />
zij genoten hebben, blijkt wel uit de volgende<br />
enthousiaste reacties.<br />
‘Ik had me helemaal niet gerealiseerd dat ik het met jou op<br />
Facebook had gehad over het kamp. Het was tof je te leren<br />
kennen, het kamp was super!’<br />
‘Ik was mee als brus. Ik had meer brussen verwacht die<br />
mee zouden gaan. Ik ben drie jaar geleden voor de eerste<br />
keer mee geweest en wist dat iedereen elkaar al kende.<br />
Voelde me eerst ook even het vijfde wiel aan de wagen,<br />
maar dat gevoel verdween al gauw. Mensen maakten al<br />
snel een praatje met me en je voelt je dan gelijk welkom.<br />
Als het weekend voorbij is, ben je adressen en telefoonnummers<br />
aan het uitwisselen, omdat je zoveel nieuwe<br />
vrienden hebt gemaakt’<br />
aTTeNT 4 – 2012<br />
uit EEn VERSLAg OVER DE ROEiACtiVitEit:<br />
‘We hebben genoten, de verschillende termen waren wat<br />
moeilijk uit elkaar te houden. Het duurde even voor we<br />
door hadden welke kant we op moesten bewegen, maar<br />
na een tijdje kwamen we vooruit (of eigenlijk achteruit<br />
dus…). Als we langs het terras roeiden, gingen we best<br />
soepel, maar bij het draaien raakten we telkens hopeloos in<br />
de knoei. En wij maar hopen dat de toeschouwers ons niet<br />
meer konden zien. Ook het praten onder het roeien werkte<br />
niet zo goed, ondanks ons vrouwelijk multitask-talent.’
‘Toen we weer aan de kant waren,<br />
hebben we een wedstrijdje roeien op<br />
de apparaten gedaan. We deden wie<br />
als eerst de 2000 meter bereikte, schakelden<br />
al snel over naar 500 meter<br />
als einddoel en zijn uiteindelijk bij de<br />
300 meter gestopt. Eerst maar even<br />
spierballen kweken voor we daar nog<br />
een keer aan beginnen.’<br />
‘We hebben heerlijk genoten van een<br />
motorboottochtje, van de zon en van<br />
alle anderen die de roeiboten uitprobeerden.<br />
Al met al hebben we enorm<br />
genoten! Bedankt voor deze geweldige<br />
afsluiting van ons weekend!’<br />
Amber van Ameijde en Meike Naafs<br />
VereNigiNgsNieuWs<br />
verenigingsnieuws<br />
VOORjAARSSyMpOSiuM<br />
Het voorjaarssymposium is bestemd<br />
voor (groot)ouders en brussen van<br />
een overleden kind en vindt plaats<br />
op zaterdag 6 april <strong>2013</strong> in Antropia<br />
Cultuur- en Congrescentrum te<br />
Driebergen. Als altijd is er een kinder-<br />
en jongerenprogramma. Meer<br />
informatie vindt u op www.vokk.nl<br />
hOgE OpKOMSt<br />
SuRViVORSSyMpOSiuM<br />
Het nationale symposium voor survivors<br />
van 9 maart jl., georganiseerd<br />
door SKION, Tom Voûte Fonds en<br />
de VOKK was een enorm succes. De<br />
opkomst was boven verwachting:<br />
540 deelnemers. Het laat zien dat<br />
er grote behoefte is aan informatie<br />
over de mogelijke late gevolgen van<br />
kinderkanker, maar ook aan onderling<br />
contact. We hopen hier in de<br />
toekomst een vervolg aan te geven.<br />
SAMEn VOOR BEtER<br />
Met het nieuwe logo van de VOKK<br />
kiezen we voor een nieuwe uitstraling<br />
en daarbij hoort een nieuwe<br />
slogan: Samen voor beter. Beter<br />
staat voor betere zorg, betere<br />
begeleiding en betere nazorg voor<br />
kinderen, ouders en brussen, in alle<br />
fasen. Dus ook betere palliatieve<br />
zorg, betere begeleiding van gezinnen<br />
met een overleden kind en betere<br />
zorg voor survivors. Dat doen<br />
we binnen de VOKK samen, (groot)<br />
ouders, kinderen, brussen, survivors<br />
en behandelaars. Maar ook samen<br />
met behandelaars, verenigd in de<br />
SKION. Samen voor beter.<br />
hERDRuK BROChuRE<br />
nEuROBLAStOOM<br />
Van onze brochure Neuroblastoom<br />
is in samenwerking met SKION een<br />
gewijzigde herdruk verschenen.<br />
iMMunOthERApiE VS BLijFt<br />
VERgOED<br />
Dankzij de gezamenlijke inspanningen<br />
van SKION en VOKK blijven de<br />
zorgverzekeraars immunotherapie in<br />
de Verenigde Staten van kinderen met<br />
hoogrisico-neuroblastoom vergoeden.<br />
LEF<br />
Voor jongeren van 12 jaar en ouder<br />
heeft de VOKK een eigen jongerenmagazine,<br />
LEF. Het blad komt<br />
driemaal per jaar uit en elk nummer<br />
heeft een thema. LEF sluit aan bij<br />
de belevingswereld van jongeren<br />
en biedt naast ‘serieuze’ artikelen<br />
ook leuke verhalen, zoals interviews<br />
met bekende Nederlanders. Is LEF<br />
iets voor uw kind? Een mailtje naar<br />
bureau@vokk.nl is voldoende.<br />
Marianne Naafs-Wilstra<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
41
42 ageNDa<br />
agenda van 1 april<br />
tot en met 30 juni <strong>2013</strong><br />
zaterdag 6 april<br />
VOORjAARSSyMpOSiuM<br />
Thema: Verlies<br />
Plaats: antropia Cultuur- en Congrescentrum,<br />
Driebergen<br />
Voor: (groot)ouders van een<br />
overleden kind<br />
Tijd: vanaf 13.00 uur<br />
Bijzonderheden: met kinder- en jongerenprogramma.<br />
info en opgave: bureau VOKK,<br />
030 24 22 944<br />
zaterdagavond 6 april<br />
DREAMnight At thE MuSEuM<br />
Plaats: Maritiem Museum rotterdam<br />
Tijd: 19.00 – 21.30 uur<br />
Voor wie: gezinnen<br />
info: 030 24 22 944 of<br />
marinka.draaijer@vokk.nl<br />
Opgave: via link in agenda op www.vokk.nl<br />
Diverse vrijdagen in mei en juni<br />
DREAMnight At thE zOO<br />
Plaats: diverse dierentuinen in Nederland<br />
Tijd: 18.00 – 22.00 uur<br />
Voor wie: gezinnen<br />
Bijzonderheden: houd voor de data onze<br />
nieuwsbrief en agenda op onze website<br />
in de gaten.<br />
info: 030 24 22 944 of<br />
marinka.draaijer@vokk.nl<br />
Opgave: via link in agenda op www.vokk.nl<br />
19 t/m 21 april<br />
wEEKEnDKAMp 6 tOt 12 jR<br />
Voor (ex)kankerpatiënten en brussen<br />
Plaats: Ommen<br />
Kosten leden: € 30,-<br />
Niet-leden: € 50,info<br />
en opgave: 030 24 22 944<br />
zaterdag 1 juni<br />
LAnDELijKE FAMiLiEDAg hERSEntuMOREn<br />
Plaats: Werkenrode in groesbeek<br />
Bijzonderheden: met kinder- en jongerenprogramma<br />
Tijd: 11.00 – 15.30 uur<br />
info en opgave: 030 24 22 944<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
aTTeNT 4 – 2012<br />
zaterdag 25 mei<br />
BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />
VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />
LAngBROEK<br />
Hofstede ‘De Nieuwe Donck’<br />
strijp 1, 3947 BM Langbroek<br />
Tijd: 12.00 – 16.00 uur<br />
info en opgave: 030 24 22 944 of<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
Dinsdag 14 mei<br />
BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />
VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />
nOORD<br />
Plaats: Handwerkerszijde 163 Drachten<br />
Tijd: 20.00 – 22.00 uur<br />
info: 030 24 22 944<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
aanmelden: via vokknoord@gmail.com<br />
zaterdag 13 april<br />
BijEEnKOMSt OuDERS VAn EEn<br />
OVERLEDEn KinD ROttERDAM<br />
Plaats: de Vruchtenburg rotterdam<br />
Tijd: 12.00 – 16.00 uur<br />
info en opgave: 030 24 22 944 of<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
woensdag 12 juni<br />
BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />
gOES<br />
Plaats: ggD-kantoor, Westwal 37,<br />
4460 as goes<br />
Tijd: 19.45 – 22.00 uur<br />
Bijzonderheden: na een gezamenlijke<br />
start splitsen we op in groepen.<br />
info en opgave: 011 43 10 435 of<br />
freddeburger@hotmail.com<br />
Maandag 13 mei<br />
BijEEnKOMSt VOOR (gROOt)<br />
OuDERS<br />
uMC gROningEn<br />
Plaats: uMCg, onderwijscentrum<br />
(nabij M2)<br />
Tijd: 20.00 – 22.00 uur<br />
Voor wie: (groot)ouders van een<br />
kind met kanker<br />
info: 030 24 22 944 of<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
12 april / 10 mei / 7 juni<br />
inLOOp VOOR (gROOt)OuDERS<br />
uMC St RADBOuD nijMEgEn<br />
Plaats: Verpleegafdeling Q2Zee<br />
Tijd: 10.00 – 12.00 uur<br />
info: 030 24 22 944 o<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />
BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />
VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />
SittARD<br />
Plaats: Paardestraat 31, 6131 MB sittard<br />
Tijd: 19.30 – 21.30 uur<br />
info: Marleen roeden, 046 44 33 247 of<br />
jefroeden@hetnet.nl<br />
Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />
BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />
VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />
hEERLEn<br />
Plaats: Huize De Luijff,<br />
Wilhelminaplein 24, 6411 KW Heerlen<br />
Tijd: 20.00 – 21.30 uur<br />
info: info@toonhermanshuisparkstad.nl<br />
Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />
BijEEnKOMSt VOOR (gROOt)<br />
OuDERS<br />
SOphiA KinDERziEKEnhuiS<br />
ROttERDAM<br />
Plaats: spreekkamer ronald McDonald Huis<br />
Tijd: 19.30 – 22.30 uur<br />
info: 030 24 22 944 of<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />
BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />
EinDhOVEn<br />
Plaats: inloophuis ‘de eik’, Landgoed<br />
eikenburg<br />
aalsterweg 285b, 5644 re eindhoven<br />
Welkom vanaf 19.00 uur<br />
Tijd: 19.30 – 21.30 uur<br />
info: 030 24 22 944 of<br />
mieke.spaink@vokk.nl<br />
MEER inFO?<br />
Kijk voor de actuele agenda op:<br />
www.vokk.nl > agenda<br />
schrijf je nu in voor de digitale<br />
Nieuwsbrief van de VOKK via<br />
www.vokk.nl > nieuws > tips en links
Liefde is...<br />
Liefde en het leven vieren gaan zo goed samen. Liefde<br />
tussen jezelf en je vriendje of vriendinnetje, maar ook liefde<br />
in het algemeen. Liefde staat voor mij gelijk aan geluk.<br />
en dan niet geluk als het tegenovergestelde van pech,<br />
maar levensgeluk. Het geluk om te leven überhaupt.<br />
Pak mijn hand<br />
gedichten voor kinderen met kanker en hun brussen<br />
Tekst: Marjanne den Boef<br />
illustraties: Liesbeth van Hövell-Ogtrop<br />
Pak mijn hand<br />
Ga met me mee,<br />
Ik durf niet alleen<br />
Loop jij met me mee?<br />
COLuMN<br />
Liefde is ook dingen doen waar je blij van wordt met<br />
mensen die je nog veel blijer maken. Je ouders, broertje<br />
of zusje, tante, vriendje of vriendinnetje of misschien je<br />
buurvrouw. Het zit in kleine dingen, kleine gebaren.<br />
Voor kinderen die ziek zijn, is liefde zo’n goed medicijn.<br />
en ik weet ook wel dat de kankercellen niet het loodje<br />
leggen van een dosis liefde. Hoe simpel zou dat zijn?<br />
Dan hadden we alle kankercellen allang de wereld<br />
uitgeholpen. Maar ik ben er van overtuigd dat iedereen<br />
er, in ieder geval een beetje, van opknapt. Kinderen, volwassenen,<br />
ziek of gezond, iedereen knapt op van liefde.<br />
en het is zoiets simpels, een glimlach is vaak genoeg.<br />
Met zo’n groot effect. Je wordt er sterker van, je krijgt<br />
levenslust en de kracht om te vechten. Dus indirect<br />
vernietigen we toch die kankercellen met liefde.<br />
Love rules, oh yeah.<br />
Juul gerritsma<br />
uiTgaVe BeLiCHT<br />
Zo begint het eerste gedicht in het boekje Pak mijn hand dat Marjanne den<br />
Boef voor de VOKK maakte. Zij schreef gedichten die het gevoel van kinderen<br />
met kanker omschrijven. Vriendschap, eenzaamheid, blijdschap, verdriet, angst,<br />
onzekerheid… al deze gevoelens komen er in voor. Liesbeth van Hövell-Ogtrop<br />
maakte er mooie pentekeningen bij. er zijn nog enkele exemplaren te bestellen via<br />
webwinkel.vokk.nl.<br />
<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />
43
Lid worden?<br />
Heeft u interesse gekregen in het werk van de VOKK en wilt u attent elk kwartaal thuis ontvangen?<br />
Vul dan dit antwoordformulier in of ga naar www.vokk.nl en word lid!<br />
De contributie à 2 25,- betaalt u na ontvangst van de acceptgirokaart.<br />
■ ik ben (groot)ouder, verzorger of ex-patiënt ■<br />
Mijn adresgegevens zijn:<br />
Naam:<br />
adres:<br />
Postcode:<br />
Woonplaats:<br />
e-mail:<br />
ik ben anderszins belangstellend<br />
stuur dit formulier naar: VOKK, schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />
De VOKK steunen?<br />
Ook dat kan. Vul onderstaand antwoordformulier in of ga naar www.vokk.nl. u betaalt na ontvangst van<br />
de acceptgiro. ik wil de VOKK steunen op de volgende manier:<br />
eenmalige gift ■ 20 euro ■ 30 euro ■ 50 euro ■<br />
Maandelijkse gift ■ 5 euro ■ 15 euro ■ 20 euro ■<br />
Jaarlijkse gift ■ 25 euro ■ 35 euro ■ 50 euro ■<br />
Nalatenschap (zie voor meer informatie www.vokk.nl)<br />
Naam:<br />
adres:<br />
Postcode:<br />
Woonplaats:<br />
e-mail:<br />
stuur dit formulier naar: VOKK, schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />
................. euro<br />
................. euro<br />
................. euro<br />
Voelt uw KinD zich ooK zo gesteunD Door De KanjerKetting? worD Dan liD Van De VoKK of<br />
maaK uw familie en VrienDen Donateur. zo zorgen wij er samen Voor Dat ooK in De KomenDe<br />
jaren ieDer KinD met KanKer een KanjerKetting Krijgt. u leest meer op www.VoKK.nl.