03.05.2013 Views

Attent 2013 - CMS

Attent 2013 - CMS

Attent 2013 - CMS

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

De schijnwerper op KiKa<br />

een goeDaarDige hersentumor: einD goeD, al goeD?<br />

als je KinD niet meer beter worDt<br />

1<br />

jaargang 27<br />

voorjaar <strong>2013</strong>


2<br />

COLOFON De VereNigiNg OuDers, KiNDereN eN KaNKer (VOKK)<br />

<strong>Attent</strong>, jaargang 27, nummer 1,<br />

Voorjaar <strong>2013</strong><br />

uitgave van de Vereniging Ouders, Kinderen<br />

en Kanker. Verschijnt 4x per jaar, oplage 3300<br />

issN 0915-2479<br />

Eindredactie<br />

annet Franssen, Marianne Naafs-Wilstra<br />

Redactie<br />

Joost Keijer, Marinka Draaijer, Natascha<br />

evers-van der stok, Valerie strategier, Floor rost<br />

Onnes, Jaap den Hartogh, renske Laroo.<br />

Met medewerking van<br />

Femke aarsen, amber van ameijde, annemaret<br />

Bouwman, anna Brands, Tineke Brasser,<br />

rijkje van Diermen, Harald en sandra Fluks,<br />

Juul gerritsma, Trijn israels, adrienne de Jonghe,<br />

anouk Klaassen, Meike Naafs, Francis<br />

te Nijenhuis, Marian Potters, Cisca reininga,<br />

roos Pelle, angela Poort, Hijltje Vink.<br />

Ontwerp<br />

T2 Ontwerp, Katwijk<br />

Drukker<br />

antilope<br />

Overname van artikelen is uitsluitend toegestaan<br />

na toestemming en met bronvermelding.<br />

Sluitingsdatum nieuwe kopij:<br />

15 april <strong>2013</strong> Mailadres: attent@vokk.nl<br />

Lid worden van <strong>Attent</strong><br />

Lid worden kan via het formulier achterop attent<br />

of via www.vokk.nl.<br />

Opzeggingen<br />

attent opzeggen kan met ingang van het eerstvolgende<br />

kalenderjaar via www.vokk.nl. u kunt<br />

ook een e-mail sturen met uw opzegging, en de<br />

reden hiervan, naar bureau@vokk.nl.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

Vereniging Ouders, Kinderen en<br />

Kanker<br />

De VOKK, een belangenvereniging van<br />

gezinnen met een kind met kanker, heeft<br />

als missie: het steunen en begeleiden<br />

van gezinnen met een kind met kanker<br />

in alle fasen, en het bevorderen van<br />

optimale zorg voor kind en gezin.<br />

De kerntaken van de VOKK zijn voorlichting,<br />

persoonlijke contacten, belangenbehartiging,<br />

individuele dienstverlening<br />

en kwaliteitstoetsing.<br />

Lidmaatschap<br />

Leden van de VOKK zijn (groot)ouders<br />

en/of verzorgers van (klein)kinderen<br />

die kanker hebben (gehad) of hieraan<br />

zijn overleden. Ook (jong)volwassenen<br />

die kanker hebben gehad en broers en<br />

zussen kunnen lid worden. alle overige<br />

natuurlijke en/of rechtspersonen kunnen<br />

ondersteunend lid worden.<br />

Leden en ondersteunende leden ontvangen<br />

attent en eventueel het jongerenblad<br />

(LeF) en krijgen uitgaven van de VOKK<br />

gratis of tegen korting.<br />

Contributie en giften<br />

Het richtbedrag voor de contributie is<br />

€ 25,- per jaar. giften kunt u storten op<br />

bankrekeningnummer 93.84.000.45 of<br />

op gironummer 89.42.812 ten name van<br />

de Vereniging Ouders, Kinderen<br />

en Kanker te Nieuwegein.<br />

advertentie<br />

Bureau<br />

VOKK, Marianne Naafs-Wilstra, directeur<br />

schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />

T 030 24 22 944<br />

F 030 24 22 945<br />

e bureau@vokk.nl<br />

W www.vokk.nl<br />

www.kanjerketting.nl<br />

www.koesterkind.nl<br />

@VOKK_NL<br />

@deKanjerKetting<br />

@pratenoverlater<br />

VOKK<br />

KanjerKetting<br />

Bestuur<br />

angela Poort (voorzitter), Jaco den Boer<br />

(penningmeester), Cor Broekhuizen (secretaris),<br />

ellen te Kloeze, Marieke Wekking,<br />

Juul Coumans (aspirant) en rik Keessen<br />

(aspirant).<br />

Secties en werkgroepen<br />

Persoonlijke contacten<br />

Mentorprogramma<br />

Kinderen/jongeren<br />

redactie attent<br />

redactie Lef<br />

redactie websites<br />

Onderwijs<br />

Klinische studies<br />

Prinses Máxima Centrum<br />

Hersentumoren i.o.<br />

survivors<br />

Palliatieve zorg<br />

Fanconi anemie


Foto: Etienne Oldeman ©<br />

VaN De reDaCTie<br />

Beste lezers,<br />

er zijn van die periodes waarin alles tegelijk komt en je flink<br />

moet aanpoten om de zaken op tijd af te krijgen. Deze week –<br />

ik schrijf dit op 12 februari – is het Wereld Kinderkanker Dag.<br />

We vragen dit keer aandacht voor kinderen met kanker die<br />

geboren worden in ontwikkelingslanden, zo’n 80 procent van<br />

het totaal aantal kinderen met kanker wereldwijd. slechts 20<br />

procent van hen heeft kans op genezing. en dat terwijl in de<br />

rijke landen de andere 20 procent van de kinderen met kanker<br />

een genezingskans heeft van bijna 80 procent. Daarom versturen<br />

we persberichten, twitteren we en plaatsen we berichten<br />

op Facebook en in onze digitale nieuwsbrief.<br />

in deze zelfde periode verzorgen we de publiciteit voor het<br />

congres voor survivors op 9 maart dat we samen met sKiON<br />

en het Tom Voûte Fonds organiseren en voor ons symposium<br />

voor (groot)ouders en brussen van een overleden kind op 6<br />

april. Ook is de VOKK betrokken bij de campagne van KiKa<br />

voor de bouw van het Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie.<br />

Op 27 maart houdt KiKa een grote televisieactie om<br />

geld in te zamelen. Daarnaast heeft de voorgestelde wijziging<br />

van de Wet Mensgebonden Onderzoek onze aandacht.<br />

Hierover gaan we in discussie met de leden van de Vaste<br />

Kamercommissie Volksgezondheid. een drukke periode, maar<br />

gelukkig komt alles altijd weer op zijn pootjes terecht.<br />

Hoe anders voelde het toen onze dochter kanker had. Zonder<br />

de zekerheid dat het goed kwam, probeerden we alles draaiende<br />

te houden: de zorg voor onze zieke dochter en de andere<br />

kinderen, contact met school, ons werk… u herkent het vast.<br />

We denken, of nee, we wéten dat juist die gedeelde ervaring<br />

het werk van de VOKK zo waardevol maakt. Ouders en<br />

kinderen zijn er voor elkaar, delen ervaringen, weten aan welke<br />

informatie behoefte is en werken samen aan een betere zorg.<br />

‘samen voor beter’ is dan ook ons motto.<br />

in dit nummer staan de uitkomsten<br />

van een onderzoek naar het gebruik<br />

van complementaire en alternatieve<br />

geneeswijzen bij kinderen met kanker.<br />

u kunt lezen over de gevolgen van<br />

‘goedaardige’ hersentumoren, over<br />

de ontwikkelingen op het gebied van<br />

palliatieve zorg en over de behandeling<br />

van kinderkanker in afrika. en natuurlijk delen een aantal<br />

ouders en grootouders hun ervaringen weer met u. Want dat is<br />

toch wat ons verenigt: de gedeelde ervaring.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

iNHOuD 3<br />

Danique Sommers, overleden op 5 november 2007<br />

Van de redactie 3<br />

Lezers schrijven 4<br />

Van de voorzitter 5<br />

Complementaire en alternatieve geneeswijzen<br />

bij kinderen met kanker 6<br />

een goedaardige hersentumor: eind goed, al goed? 8<br />

‘Fee is mijn wonderkleinkind’ 10<br />

Column 12<br />

VOKK op uiteenlopende fronten actief 13<br />

Van gespreksgroepen tot familiedagen 14<br />

Zondagskind 16<br />

Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie 18<br />

De onzekerheid blijft bestaan 19<br />

attentie kids! 20<br />

in profiel: Floor rost Onnes 22<br />

Behandelprotocol voor kinderen met Wilms-tumor<br />

in afrika 23<br />

KanjerKetting trekt publiciteit 24<br />

sKiON LaTer studie van start 26<br />

De schijnwerper op: KiKa 28<br />

aftrekmogelijkheden zorgkosten 30<br />

als je kind niet meer beter wordt… 32<br />

Helden race amsterdam <strong>2013</strong> 34<br />

Wat houdt je op de been? 35<br />

Fanconi anemie 36<br />

Nieuws 37<br />

Leeswijzer 38<br />

Fondsenwerving 39<br />

18+ kamp: Nieuwe vrienden maken! 40<br />

Verenigingsnieuws 41<br />

agenda 42<br />

Column 43<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong>


4<br />

LeZers sCHriJVeN<br />

tROOSt<br />

We willen jullie graag laten meegenieten<br />

van een supertrots meisje<br />

dat straalt bij de aanblik van haar<br />

bloemenkraal. Wát betekenden de<br />

KanjerKralen veel voor Pien. Ze heeft<br />

haren getrokken om de petjeskraal te<br />

krijgen, voelde zich getroost als ze een<br />

kraal voor meerdere keren prikken<br />

kreeg wanneer het niet in één keer<br />

lukte. En waar wij opzagen tegen een<br />

ketting van een meter, was zij blij dat<br />

hij steeds langer werd. Eind november<br />

kreeg Pien de bloemenkraal. De<br />

Pien<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

KanjerKetting, 10 meter en 6 centimeter<br />

lang, is zo belangrijk voor haar dat<br />

ze ons laatst op het hart drukte hem<br />

wel mee te nemen, mocht ons huis in<br />

brand staan. Ondanks de confrontatie<br />

met de in totaal 601 kralen, is het een<br />

bijzonder aandenken. Zowel Pien als<br />

wij lezen er het behandeltraject in<br />

terug en dat is erg goed voor de verwerking.<br />

Heel erg bedankt voor jullie<br />

geweldige initiatieven. Wij waarderen<br />

het enorm dat deze dingen bestaan.<br />

Danny & Joseline Kann<br />

tAARt<br />

Onze dochter Anique heeft in december<br />

haar leukemiebehandeling van<br />

twee jaar afgerond. Reden genoeg om<br />

te trakteren op school. Ze trakteerde<br />

op een helemaal zelfgemaakte Kanjer-<br />

Ketting taart. Wel toepasselijk of niet?<br />

Met natuurlijk in het midden de felbegeerde<br />

bloemetjeskraal.<br />

Familie Willeman<br />

KERStACtiE<br />

Wij, ouders van Thomas de Laat,<br />

overleden op 20 mei 2009, komen<br />

nog regelmatig op het Jacob Roelands<br />

Lyceum in Boxtel om een bloemetje<br />

te plaatsen bij de herdenkplek voor<br />

onze zoon. We vonden het dan ook<br />

geweldig dat de school ons vroeg om<br />

een goed doel aan te dragen voor de<br />

kerstactie 2012. Onze keuze was snel<br />

gemaakt: de VOKK. De leerlingen<br />

konden kiezen uit verschillende doelen,


waaronder het Wereld Natuur Fonds<br />

en Stichting Opkikker, maar kozen<br />

voor de VOKK. Wat waren we blij<br />

verrast! De school haalde echt alles<br />

uit de kast om het evenement, dat<br />

op 21 december plaatsvond, te doen<br />

slagen. In totaal 1200 leerlingen zetten<br />

zich actief in. Ze wandelden, hielden<br />

een rommelmarkt, verkochten warme<br />

dranken en worsten, maakten muziek,<br />

speelden toneel enz. Onze stand, die<br />

wij samen met Carlijn Roestenburg,<br />

leerling en survivor, en Mieke Spaink<br />

van de VOKK bemanden, werd goed<br />

bezocht. We kregen veel vragen over<br />

Thomas’ KanjerKetting en veel ouders<br />

en leerlingen kochten VOKK-polsbandjes<br />

of deden iets in de collectebus.<br />

Het werd een fantastische actiedag met<br />

als geweldig resultaat een opbrengst<br />

van 8.162 euro voor de VOKK.<br />

Alle leerlingen, directie, docenten en<br />

ondersteunend personeel, maar vooral<br />

ook kanjer Carlijn: heel veel dank dat<br />

jullie dit voor de VOKK, maar ook een<br />

beetje voor ons, hebben willen doen.<br />

Hans en Ingrid de Laat<br />

SChRijVEn, REAgEREn?<br />

Wilt u iets met ons delen, heeft<br />

u een tip of wilt u reageren op<br />

een artikel? schrijf dan naar<br />

attent@vokk.nl. De redactie<br />

maakt een selectie uit de reacties.<br />

Wachten<br />

VaN De VOOrZiTTer<br />

Vaak wanneer ik mijn ‘Van de voorzitter’ moet schrijven, wacht ik lang. ik<br />

stel het uit, er is altijd wel iets anders wat hoognodig moet gebeuren. Toch<br />

heb ik een grote hekel aan wachten. Dat bleek onlangs nog, toen we met<br />

onze dochter een weekje op wintersportvakantie gingen. Normaal rijden<br />

we naar Oostenrijk, maar dit keer kozen we voor vliegen. Vertrekken vanuit<br />

rotterdam, waar we dicht bij wonen, en anderhalf uur later uitstappen in<br />

innsbruck. geweldig, dachten we. alles verliep voorspoedig tot we de<br />

alpen zagen. De piloot liet weten dat er vanwege de mist niet direct kon<br />

worden geland. Terwijl de onrust aan boord steeg, zette hij na wat extra<br />

rondjes de daling in. Maar vlak voordat we de grond raakten, ging de neus<br />

van het toestel weer omhoog. Helaas, we vlogen naar München waar het<br />

lange wachten op beter weer begon. Terwijl we daar zaten, moest ik denken<br />

aan de wachtkamer van het ziekenhuis. Die spanning… Zou de uitslag<br />

wel goed zijn? en welke stappen moesten er nu weer genomen worden?<br />

Wachten dus, eindeloos lang wachten. Op zo’n moment ga je op zoek naar<br />

afleiding. Je leest een tijdschrift, haalt koffie. en soms raak je in gesprek<br />

met wildvreemde mensen. Het wachten schept een band. Je vertelt elkaar<br />

waarom je er zit, hoe het met je gaat. Dat levert in korte tijd boeiende en<br />

vaak persoonlijke gesprekken op. Dat gebeurde in de wachtkamer, maar<br />

dus ook in het vliegtuig. Na enkele uren hoorden we dat we met de bus<br />

verder zouden gaan. Tijdens het wachten in de bagagehal sloten we ons<br />

aan bij lotgenoten die dezelfde kant opgingen, we trokken samen een plan<br />

en deelden onze zorgen. uiteindelijk werd het een gezellige reis, waarin we<br />

veel gepraat en gelachen hebben met onze medepassagiers.<br />

Zo verging het ons in de wachtkamer van het ziekenhuis ook vaak. Je hebt<br />

bijzondere ontmoetingen, voert waardevolle gesprekken. Dit is dan weer<br />

het voordeel van het lange wachten waar ik zo’n hekel aan heb. ik hoop dan<br />

ook dat wij daar straks, in het toekomstige Prinses Máxima Centrum voor<br />

Kinderoncologie, goede oplossingen voor kunnen bedenken. en toch verbaas<br />

ik me over wat er gebeurt als een willekeurige groep mensen ineens<br />

samen moet wachten. er ontstaat gezamenlijke kracht omdat je hetzelfde<br />

lot deelt. en het maakt het lange wachten uiteindelijk toch de moeite waard.<br />

Angela Poort<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

5


6<br />

Enquête onder ouders<br />

Complementaire en<br />

alternatieve geneeswijzen<br />

bij kinderen met kanker<br />

Kankerpatiënten in nederland kiezen in toenemende mate voor<br />

complementaire en alternatieve geneeswijzen. Ook kinderen met<br />

kanker maken steeds vaker gebruik van middelen, methoden en<br />

deskundigheid uit het ‘alternatieve circuit’. Een groep onderzoekers<br />

en de VOKK wilden meer weten over dit gebruik en legden aan bijna<br />

300 ouders en kinderen een vragenlijst voor.<br />

Bij complementaire en alternatieve<br />

geneeswijzen gaat het om therapieën, geneesmiddelen<br />

en diagnostische handelingen<br />

waarvoor geen algemeen aanvaard<br />

wetenschappelijk bewijs bestaat dat<br />

ze geneeskundig effectief zijn. Meestal<br />

worden ze ook niet aan medische faculteiten<br />

of officieel erkende paramedische<br />

opleidingen gedoceerd. Een behandeling<br />

heet ‘complementair’ als deze naast de<br />

reguliere behandeling wordt gebruikt en<br />

‘alternatief’ als deze de reguliere geneeskunde<br />

vervangt. Bekende voorbeelden<br />

zijn homeopathie, acupunctuur, yoga en<br />

kruidensupplementen.<br />

ViER VRAgEn<br />

Het onderzoek naar het gebruik<br />

van complementaire en alternatieve<br />

geneeswijzen bij kinderen met kanker<br />

had als doel antwoord te krijgen op<br />

de volgende vier vragen:<br />

• Welk percentage van de ouders van<br />

kinderen met kanker in Nederland<br />

maakt gebruik van complementaire<br />

en/of alternatieve geneeswijzen?<br />

• Zijn er factoren die het gebruik van<br />

deze geneeswijzen bepalen?<br />

• Hoe communiceren ouders met de<br />

behandelend arts van hun kind over<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

het gebruik van alternatieve geneesmiddelen<br />

of therapieën?<br />

• Hoe kijken ouders aan tegen onderzoek<br />

naar alternatieve therapieën,<br />

geneesmiddelen etc. en tegen een<br />

integratie van alternatieve geneesmiddelen<br />

en methoden in de<br />

reguliere geneeskunde?<br />

Aan het onderzoek deden 288 ouders<br />

en kinderen mee. Zij hadden in de<br />

periode juni 2011 - januari 2012 een<br />

afspraak op de oncologieafdeling van<br />

een van de zes academische ziekenhuizen<br />

in Nederland en vulden daar een<br />

vragenlijst in. Deze was zo opgesteld<br />

dat het mogelijk is de onderzoeksresultaten<br />

internationaal te vergelijken.<br />

RESuLtAtEn<br />

Hieronder staan de belangrijkste<br />

onderzoeksresultaten.<br />

Gebruik:<br />

• Ruim 40% van de respondenten gaf<br />

aan gebruik te maken van complementaire<br />

en alternatieve geneeswijzen<br />

(CAG).<br />

• Redenen om CAG te gebruiken<br />

waren het verbeteren van gezond-<br />

heid en welzijn (72%), het verminderen<br />

van de bijwerkingen van<br />

conventionele therapie (36%) en<br />

genezen van kanker.<br />

• Het meest populair waren homeopathie,<br />

(19%), voedingssupplementen<br />

(12%) massage of Reiki (11%) en<br />

ontspanningsoefeningen (10%).<br />

• Gemiddeld gaven ouders € 83 per<br />

jaar uit aan CAG.<br />

• Bijna de helft van de ouders vond<br />

CAG zeer effectief voor hun kind;<br />

vooral degenen die een alternatieve<br />

genezer in de arm hadden genomen,<br />

waren tevreden over het resultaat.<br />

Factoren die het gebruik beïnvloeden:<br />

• Factoren die het gebruik van CAG<br />

kunnen voorspellen, zijn: vrouw zijn<br />

en gebruik van CAG door één van<br />

de ouders.<br />

Communicatie tussen ouders en arts:<br />

• Circa een derde van de ouders had<br />

het gebruik van CAG besproken met<br />

de behandelend arts van hun kind.<br />

In bijna alle gevallen gebeurde dit op<br />

initiatief van de ouders (83%). De reactie<br />

van de arts op het gebruik van<br />

CAG was ofwel neutraal of positief.<br />

• Meer dan 80% van de respondenten<br />

gaf aan behoefte te hebben aan<br />

informatie van de kinderarts over<br />

CAG. Verder zou circa twee derde<br />

van de patiënten graag willen dat<br />

vooral evidence-based alternatieve<br />

therapieën, homeopathie en ontspanningstherapie<br />

voortaan in het<br />

ziekenhuis werden aangeboden.


Arine Vlieger<br />

RiSiCO’S En VOORDELEn VAn ALtERnAtiEVE En<br />

COMpLEMEntAiRE gEnEESMiDDELEn in KinDEROnCOLOgiE<br />

er zijn onderzoeken gedaan naar de potentiële risico’s van alternatieve en<br />

complementaire geneesmiddelen en de mogelijke voordelen anderzijds.<br />

Hieronder enkele voorbeelden van de kennis die is opgedaan.<br />

Risico’s<br />

• Voedingssupplementen kunnen een wisselwerking vertonen met vitamineantagonisten<br />

zoals methotrexaat. Dit betekent dat gelijktijdig gebruik<br />

vermeden moet worden.<br />

• Sommige natuurproducten kunnen schadelijk zijn omdat ze een wisselwerking<br />

hebben met chemotherapie, neoplastisch weefsel stimuleren<br />

en/of giftige effecten hebben. st. Janskruid bijvoorbeeld, vermindert de<br />

werking van antikankermedicijnen zoals imatinib en irinotecan. Het versterkt<br />

de werking van het leverenzym cytochroom P450 waardoor deze<br />

geneesmiddelen sneller worden afgebroken en daardoor een geringere<br />

werking hebben. Ook van plantaardige supplementen zoals kava<br />

(Pipermethysticum) en comfrey (symphytum officinale) is bekend dat ze<br />

directe toxische effecten hebben.<br />

Voordelen<br />

• Zelfhypnose blijkt een gunstig effect te hebben op het terugdringen van<br />

pijn, angst en distress tijdens onderzoeken en procedures zoals een<br />

lumbaalpunctie.<br />

• Ontspanningstechnieken verminderen de spierspanning en helpen ook<br />

om geestelijk te ontspannen.<br />

MeDisCH<br />

Onderzoek naar CAG:<br />

• Een grote meerderheid van de<br />

ouders (86%) was positief over<br />

onderzoek naar CAG.<br />

• Bijna de helft van de ouders was<br />

geïnteresseerd in deelname aan<br />

toekomstig onderzoek naar CAG.<br />

MEER OnDERzOEK<br />

Uit dit onderzoek blijkt dat in Nederland<br />

ruim 40% van de ouders van<br />

kinderen met kanker gebruikmaakt<br />

van complementaire en/of alternatieve<br />

geneeswijzen voor hun kind. Tegelijkertijd<br />

is van veel complementaire en<br />

alternatieve geneeswijzen (nog) niet<br />

aangetoond of ze werkzaam en veilig<br />

zijn. Zo is er bijvoorbeeld nog onvoldoende<br />

kennis over de wisselwerking<br />

tussen reguliere en complementaire<br />

geneesmiddelen. Ook over het werkingsmechanisme<br />

van complementaire<br />

geneesmiddelen is weinig bekend.<br />

Tot slot is er op dit moment geen<br />

algemeen geaccepteerde standaard om<br />

bijwerkingen op te sporen en te documenteren,<br />

of ze nou uitsluitend door<br />

complementaire/alternatieve middelen<br />

veroorzaakt worden of door de interactie<br />

van deze middelen met ‘gewone’<br />

medicijnen. Wil men in de toekomst<br />

evidence-based complementaire en<br />

alternatieve geneeswijzen gebruiken<br />

in de kinderoncologie, dan is verder<br />

onderzoek dringend noodzakelijk.<br />

Annemaret Bouwman<br />

Dit is een bewerking van het<br />

artikel ‘High prevalence of<br />

complementary and alternative<br />

medicine use in the Dutch<br />

pediatric oncology population,<br />

a multicenter survey’ van<br />

Maartje singendonk, gert-Jan<br />

Kaspers, Marianne Naafs-<br />

Wilstra, antoinette schoutenvan<br />

Meeteren, Jan Loeffen en<br />

arine Vlieger dat verscheen in<br />

het european Journal of<br />

Pediatrics, september 2012.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

7


8<br />

Een goedaardige<br />

hersentumor:<br />

eind goed, al goed?<br />

na leukemie is een hersentumor de meest gestelde diagnose binnen de kinderoncologie, waarbij<br />

goedaardige hersentumoren het meest voorkomen. Bij de behandeling van zo’n tumor wordt meestal<br />

gekozen voor een operatie, tenzij dit door de plaats van de tumor niet mogelijk is. Kinderen met de<br />

diagnose ‘goedaardige hersentumor’ hebben een grote kans op overleving met goede kwaliteit van<br />

leven. Maar hoe ziet die kwaliteit van leven eruit? in het Sophia Kinderziekenhuis onderzochten wij de<br />

langetermijneffecten.<br />

In de vakliteratuur wordt goed beschreven welke gevolgen<br />

kinderen met een goedaardige hersentumor in de kleine<br />

hersenen (cerebellum) op korte termijn ondervinden. Zo<br />

kunnen er direct na de operatie problemen optreden met<br />

emoties, taal en spraak, gedrag, zindelijkheid en motoriek.<br />

Dit wordt ook wel het ‘posterior fossa syndroom’ genoemd.<br />

Maar ook op het gebied van geheugen, aandacht<br />

Femke Aarsen<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

en concentratie, visueel-ruimtelijk inzicht en uitvoerende<br />

controlefuncties (denk aan plannen) kunnen zich problemen<br />

voordoen. Over de langetermijneffecten daarentegen<br />

is weinig bekend. Ouders hebben vaak behoefte aan meer<br />

informatie. Wanneer zich thuis, op school of met vriendjes<br />

problemen voordoen, vragen zij zich af of die te maken<br />

hebben met de eerdere behandeling van hun kind. Ook<br />

weten ze niet altijd waar ze in die gevallen hulp kunnen<br />

krijgen. Om ouders beter te informeren, hebben we in het<br />

Sophia Kinderziekenhuis een onderzoek gedaan naar die<br />

langetermijneffecten. Ook onderzochten we of er kinderen<br />

zijn die meer risico lopen om problemen te krijgen dan andere<br />

kinderen, zodat we ouders beter kunnen informeren<br />

over deze toekomstige risico’s.<br />

nEuROLOgiSChE gEVOLgEn<br />

Uit ons onderzoek komt naar voren dat meer dan de<br />

helft van de kinderen lange tijd na de behandeling nog<br />

neurologische problemen ondervindt. Problemen met<br />

de fijne of grove motoriek of met het gezichtvermogen<br />

worden het meest genoemd. Kinderen met een tumor in<br />

de grote hersenen hebben vaker last met kijken, omdat<br />

ze een stukje van het gezichtsveld missen of minder<br />

scherp kunnen zien. Kinderen met een tumor in de kleine<br />

hersenen hebben meer moeite met het aansturen van de<br />

motoriek. Daarnaast geven veel ouders aan dat hun kind<br />

snel moe is.<br />

pSyChOLOgiSChE pROBLEMEn<br />

Bij bijna alle kinderen zien we dat ze iets trager zijn geworden<br />

en dat ze meer moeite hebben zich te concentreren.<br />

Kinderen met een tumor in de grote hersenen zijn iets<br />

sneller afgeleid en kunnen minder goed plannen, terwijl


kinderen met een tumor in de thalamus (deel van de tussenhersenen)<br />

meer moeite hebben met het geheugen en<br />

de taal. Als de tumor in de kleine hersenen zit, hebben we<br />

meer problemen gezien met taal en spraak, het geheugen,<br />

de uitvoerende controlefuncties en het visueel-ruimtelijk<br />

inzicht. Deze problemen, samen met emotionele problemen<br />

of veranderingen in het gedrag, noemen we het<br />

Cerebellair Cognitief Affectief Syndroom (CCAS).<br />

Kinderen die bestraald zijn of waarbij de hersenkamers nog<br />

vergroot zijn, hebben vaak nog meer last. Ook blijkt dat<br />

hoe jonger het kind was toen de diagnose gesteld werd,<br />

hoe meer neuropsychologische problemen er kunnen optreden.<br />

Verder is een belangrijke bevinding dat kinderen die<br />

eerst geen neuropsychologische problemen ondervonden,<br />

deze later toch kunnen krijgen. Dit wordt het ‘growing into<br />

deficit’ fenomeen genoemd. Een kind dat bijvoorbeeld met<br />

zes maanden een hersentumor in zijn taalgebied heeft, kan<br />

daardoor niet spreken. Dat probleem wordt natuurlijk pas<br />

duidelijk als het kind ouder wordt en met tweeënhalf jaar<br />

nog niet spreekt. Het kind ‘groeit dan in zijn tekort’.<br />

SChOOL<br />

Bijna de helft van de kinderen heeft extra hulp nodig op<br />

school. Zij gaan naar het speciaal onderwijs of krijgen<br />

extra hulp op school via de leerlinggebonden financiering.<br />

Kinderen die op jonge leeftijd of opnieuw een hersentumor<br />

krijgen, hebben vaker extra hulp op school nodig<br />

dan andere kinderen.<br />

gEDRAg<br />

Ouders geven op vragenlijsten aan dat hun kinderen<br />

meer teruggetrokken zijn, maar ook banger, somberder<br />

of juist agressiever. Ook geven ze aan dat er veel sociale<br />

problemen zijn, zoals minder vriendjes hebben, slechter<br />

samenspelen, maar ook concentratieproblemen (impulsief,<br />

dromerig, snel afgeleid). Kinderen die opnieuw een tumor<br />

krijgen en kinderen met een tumor in de kleine hersenen<br />

hebben meer sociale problemen. De laatste groep kan ook<br />

wat teruggetrokkener en stiller zijn.<br />

PsyCHOsOCiaaL<br />

KwALitEit VAn LEVEn<br />

Ouders geven een verlaagde kwaliteit van leven aan op alle<br />

gebieden. De kinderen zelf zeggen dat ze in hun leven veel<br />

last ondervinden van hun problemen in de motoriek en van<br />

de cognitieve en sociale vaardigheden. Kinderen met een<br />

goedaardige hersentumor doen het dus niet altijd goed, zoals<br />

artsen vaak dachten. Door de bevindingen uit dit onderzoek<br />

kunnen we ouders nu beter informeren over de mogelijke<br />

gevolgen. Ook is nu duidelijk geworden dat kinderen in hun<br />

tekort kunnen groeien en dus pas later problemen krijgen.<br />

Door dit besef kunnen artsen problemen sneller herkennen<br />

en krijgen ouders eerder erkenning voor de problemen<br />

van hun kinderen. Voor de genoemde problemen bestaan<br />

verschillende soorten behandelingen. Omdat nog onduidelijk<br />

is welke behandeling het beste werkt voor welk probleem,<br />

gaan we daar in een volgend onderzoek naar kijken. Uiteindelijk<br />

gaat het erom dat een kind de juiste behandeling krijgt,<br />

zodat het steeds meer kan doen wat het vroeger ook kon.<br />

Dr. Femke Aarsen,<br />

Klinisch neuropsycholoog BIG<br />

ErasmusMC/Sophia Kinderziekenhuis<br />

Dit verhaal is een korte samenvatting van mijn proefschrift<br />

‘Neuropsychologische gevolgen bij kinderen,<br />

die gediagnosticeerd zijn met een laaggradig astrocytoom’<br />

van oktober 2012.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

9


10<br />

‘Fee is mijn wonderkleinkind’<br />

Mijn moeder, nelleke Simons, was tijdens het behandelingstraject<br />

van onze dochter Feline (Fee) voor neuroblastoom een grote steun<br />

voor ons gezin. ze logeerde regelmatig bij Fee in het ziekenhuis en<br />

ging mee naar de Verenigde Staten waar Fee zes maanden werd<br />

behandeld. Fee is nu drie jaar oud en het gaat goed met haar. Dit is<br />

het verhaal van mijn moeder.<br />

‘Op 26 mei 2010 belde je me vanuit<br />

het ziekenhuis. Ze hadden een tumor<br />

ontdekt in de buik van Fee. Ik ben<br />

meteen naar je toe gekomen. Jij stond<br />

beneden in de hal op me te wachten.<br />

Ik zal je gezicht nooit vergeten. Het<br />

leek wel een nachtmerrie. Ik dacht, als<br />

ik straks naar huis ga, is alles weer gewoon.<br />

Ik heb die dag niemand gebeld.<br />

Ik wist dat het helemaal mis was, maar<br />

kon het niet uitspreken, want dan<br />

wordt het echt: “Mijn kleindochter van<br />

vijf maanden oud heeft kanker”.<br />

De verbijstering van het slechte<br />

nieuws maakte al snel plaats voor een<br />

groot vertrouwen in de goede afloop.<br />

Ik ben de eerste dagen veel bij de on-<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

derzoeken geweest. Jij was al weken<br />

in het ziekenhuis en moest zo nu en<br />

dan naar huis. Ook tijdens de behandelingen<br />

was ik veel bij Fee. Ik heb<br />

het altijd heel bijzonder gevonden<br />

dat ik dit voor jullie kon doen. Ik had<br />

het fijn met haar op dat ziekenhuiskamertje<br />

in het VU medisch centrum.<br />

Ik heb nooit één seconde gedacht dat<br />

ik het niet aan kon. Het was altijd zo<br />

vertrouwd met haar.<br />

De laatste maanden van de behandeling<br />

in Nederland vond ik wel pittig.<br />

Na de stamceltransplantatie is Fee<br />

met een lijninfectie op de IC beland.<br />

Jij wilde niet dat ik haar daar kwam<br />

bezoeken. Ze werd beademd en er<br />

waren overal toeters en bellen. Jij<br />

vond dat beeld niet geschikt voor een<br />

grootmoeder. Ik wilde wel naar jullie<br />

toekomen, maar dat deed ik niet. Gelukkig<br />

kon Fee al na een week terug<br />

naar de gewone afdeling.’<br />

iMMunOthERApiE<br />

‘Ik was zo blij dat ik mee kon naar de<br />

Verenigde Staten waar Fee nog zes<br />

maanden immunotherapie kreeg. Ik was<br />

alleen graag wat eerder gekomen. Jij zat<br />

een aantal weken hoogzwanger alleen<br />

met Fee in Philadelphia. Jouw man Paul<br />

moest tussendoor naar Nederland. Je<br />

deed er heel stoer over, maar het viel<br />

behoorlijk tegen. Ik heb twee kuren<br />

immunotherapie meegemaakt en sliep<br />

weer bij Fee op de kamer. Ze was zwaar<br />

gedrogeerd om de pijn tegen te gaan.<br />

Elke vijf minuten ging er een alarm af<br />

en er liepen voortdurend verpleegkundigen<br />

en artsen binnen. De avond dat<br />

we thuiskwamen na een kuur moest jij<br />

op stel en sprong naar het ziekenhuis.<br />

Daar werd Olivia geboren, een lief,<br />

klein, blond meisje. Ze was twee weken


te vroeg. Gelukkig was Paul net op tijd<br />

terug uit Nederland. Je hebt helemaal<br />

geen kraamtijd gehad, want je wilde<br />

meteen naar Fee die weer was opgenomen.<br />

Dat vond ik moeilijk om te zien.<br />

Gelukkig gaf Fee mij ook daar zo veel<br />

energie. Daarnaast heb ik enorm genoten<br />

van de wandelingen van het huis<br />

naar het ziekenhuis langs de rivier.’<br />

KRAAnVOgELS<br />

‘Ik heb me nooit zorgen gemaakt over<br />

de toekomst van Fee. Ze straalde aan<br />

alle kanten uit dat ze beter zou worden.<br />

Dat heb ik dus ook altijd geloofd.<br />

Tijdens het hele behandelingstraject<br />

heb ik elke dag een kraanvogel voor<br />

haar gevouwen. De kraanvogelslingers<br />

hingen we aan haar bedje, voor beterschap<br />

en geluk. Ik hield ook een boekje<br />

bij. Tijdens haar tweede chemokuur<br />

schreef ik: “Je bent vandaag 30 dagen<br />

ziek. Ik heb 30 kraanvogels gevouwen.<br />

Elke dag komt er een bij, net zolang<br />

tot je weer helemaal beter bent, want<br />

daar ga je voor. Je bent heel sterk en<br />

dapper en vol, vol levenslust.”’<br />

DROOM<br />

‘Toen we jullie van Schiphol kwamen<br />

ophalen, had ik weer het gevoel dat<br />

het een droom was. Was het wel echt<br />

allemaal gebeurd? Het blijft voor mij<br />

iets onwerkelijks. Als ik nu met Fee<br />

grOOTOuDers<br />

ergens ben, bijvoorbeeld in de zandbak,<br />

dan vertel ik haar verhaal wel eens<br />

aan andere (groot)ouders. Die weten<br />

dan niet wat ze horen. Ik kan zelf ook<br />

nog steeds moeilijk bevatten dat deze<br />

vrolijke peuter zo ziek is geweest.<br />

Ik zie een zeer zonnige toekomst voor<br />

mijn kleine Fee. Ze blijft mijn wonderkleinkind.<br />

We wonen bijna bij elkaar<br />

om de hoek, maar als we elkaar een<br />

paar dagen niet zien, dan fiets ik even<br />

langs of belt zij mij op en zegt ze: “Omi,<br />

mag ik komen spelen?” Ja, we hebben<br />

een heel speciale band met elkaar.’<br />

Floor Rost Onnes<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

11


12 COLuMN<br />

Herinneringen<br />

Vandaag ging ik met Tamara winkelen. Het was uitverkoop<br />

en zij had nieuwe kleding nodig. Nadat we geslaagd<br />

waren, spoedden we ons naar V&D voor een lekkere latte<br />

macchiato, de favoriete koffie van mijn dochter. Terwijl we<br />

daar zaten, dacht ik aan een onderwerp voor mijn column<br />

in attent en vroeg Tamara wat zij zich vooral herinnerde<br />

van de tijd dat zij ziek was. Ze moest even diep nadenken<br />

en begon toen te lachen. Op nummer 1 met stip stonden<br />

de CliniClowns. Die vond ze zo geweldig, dat ze ze zelfs<br />

in amersfoort heeft bezocht.<br />

Maar er kwamen meer mooie herinneringen boven. Zoals<br />

Villa Pardoes, waar ze het liefst had willen blijven. Ook<br />

voor haar broers en zus was die week in Kaatsheuvel<br />

heel speciaal. Zij kwamen in contact met kinderen die<br />

ook een zieke broer of zus hadden. Dit opende hun<br />

ogen, ze waren niet alleen. en ook wij, als ouders,<br />

denken met plezier aan het verblijf in Villa Pardoes terug.<br />

Hoe we lekker lang opbleven met een glaasje en met<br />

elkaar over de meest intieme emoties spraken…<br />

en natuurlijk was er de vakantieweek in Limburg die<br />

we door stichting gaandeweg kregen aangeboden.<br />

Heel gaaf, weet Tamara nog. Net zo leuk als de<br />

Twee vakantiewoningen, van alle gemakken<br />

voorzien, die tegen de schapenschuur zijn<br />

gebouwd. Vanuit je slaapkamer kijk je zo<br />

de stal in en zie je (natuurlijk in het voorjaar)<br />

de lammetjes geboren worden.<br />

TARPANIA’S HOEVE is speciaal<br />

gebouwd voor jeugdige patiëntjes die ernstig<br />

en langdurig ziek zijn, hun ouders<br />

of verzorgers en hun broertjes en zusjes.<br />

Om op adem te komen in de schone<br />

Flevolandse lucht. Om mee te kijken en<br />

als je zin hebt, om mee te doen op de<br />

schapen- en akkerbouwboerderij. Veel mag,<br />

maar niets hoeft...<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

Dolledingendag, waar zij nog een T-shirt van heeft<br />

bewaard. Maar ook Connie en haar poppen Bast en<br />

snavel maakte een onuitwisbare indruk. We mochten het<br />

uMC groningen pas verlaten als Connie en haar poppen<br />

langs waren geweest.<br />

ik vroeg Tamara ook of ze nog wist hoe het was om ziek<br />

te zijn. Ze vertelde dat ze de pijn en de vervelende prikken<br />

was vergeten. De zakjes met geel spul, de chemo,<br />

kon ze zich nog wel voor de geest halen. Maar hoe ziek<br />

ze was geweest? Nee, dat kon ze zich niet meer herinneren.<br />

Wat ze nog wel wist, was de eerste nacht alleen<br />

in het ziekenhuis. Wij hadden de eerste weken om en<br />

om bij haar geslapen omdat het echt niet goed met haar<br />

ging. Maar op een gegeven moment vonden we dat<br />

ze wel alleen kon slapen. Jan, de verpleegkundige die<br />

nachtdienst had, beloofde heel goed voor haar te zorgen.<br />

De volgende dag hoorden we dat ze tot half twee in de<br />

nacht bordspelletjes had gespeeld... Daarna was ze van<br />

vermoeidheid in slaap gevallen.<br />

Voor ons indertijd een hele opluchting, voor Tamara<br />

inmiddels een mooie herinnering.<br />

Anna Brands<br />

Vakantieboerderij voor kankerpatiëntjes<br />

Kom naar de TARPANIA’S HOEVE bij<br />

Swifterbant. Om te ontdekken dat je meer<br />

kunt dan je dacht.<br />

Tarpania’s Hoeve<br />

Fam. A.P.G. de Lange<br />

Tarpanweg 3<br />

8255 RT Swifterbant<br />

tel: 0321-321326<br />

fax: 0321-322486<br />

06-51196338<br />

e-mail: info@tarpania.nl<br />

www.tarpania.nl<br />

advertentie


voKK op uiteenlopende<br />

fronten actief<br />

Op verschillende manieren springt de VOKK in de bres voor<br />

kinderen met kanker. Vaak onzichtbaar, maar wel met resultaat.<br />

BEhAnDELing<br />

nEuROBLAStOOM in VS<br />

VERgOED<br />

In maart vorig jaar bleek dat de vergoeding<br />

door de zorgverzekeraars van<br />

de immunotherapie in de Verenigde<br />

Staten van kinderen met een hoogrisico<br />

neuroblastoom ernstig op de<br />

tocht stond. Enkele verzekeraars<br />

vergoedden wel, andere niet. Reden<br />

voor een van de verzekeraars om aan<br />

het College voor Zorgverkeringen<br />

(CVZ), het orgaan dat in Nederland<br />

bepaalt wat verzekerde zorg is en wat<br />

niet, te vragen een uitspraak te doen.<br />

Het CVZ verklaarde de behandeling<br />

tot niet-verzekerde zorg. Dat<br />

leidde tot veel onrust bij ouders. Een<br />

internationaal erkende behandeling<br />

die 20 procent meer overlevingskansen<br />

biedt, zou hun kind onthouden<br />

worden. VOKK en SKION hebben<br />

vervolgens overleg gevoerd met CZ<br />

en Zorgverzekeraars Nederland, met<br />

als resultaat dat de behandeling in de<br />

VS door alle verzekeraars uit coulance<br />

vergoed blijft. Intussen wordt er hard<br />

aan gewerkt om deze behandeling<br />

naar Nederland te krijgen, zodat kinderen<br />

in de toekomst niet meer naar<br />

de Verenigde Staten hoeven.<br />

gROOt COngRES VOOR<br />

SuRViVORS<br />

Half december kwam het Tom Voûte<br />

Fonds (TVF) met het plan een congres<br />

voor survivors van het Emma Kinderziekenhuis<br />

(EKZ) te organiseren. De<br />

LATER-artsen van het EKZ waren<br />

van mening dat zo’n congres eigenlijk<br />

voor alle survivors toegankelijk zou<br />

moeten zijn en dat de VOKK bij de<br />

organisatie betrokken moest worden.<br />

Binnen een dag was het organisatieteam<br />

gevormd en binnen een maand<br />

hadden we samen, TVF, SKION en<br />

VOKK, een programma in elkaar<br />

gezet. Belangrijk uitgangspunt was de<br />

vraag ‘Wat willen survivors horen?’<br />

en niet ‘Wat kunnen dokters allemaal<br />

vertellen?’ Het congres werd een groot<br />

succes juist dankzij de samenwerking.<br />

Er waren maar liefst 540 deelnemers,<br />

het maximale aantal. We overwegen<br />

het congres te herhalen, omdat we<br />

veel mensen moesten teleurstellen.<br />

BEtROKKEnhEiD Bij<br />

OnDERzOEK<br />

De VOKK is op verschillende manieren<br />

betrokken bij medisch wetenschappelijk<br />

onderzoek. Vaak betreft<br />

advertentie<br />

aCHTer De sCHerMeN<br />

dat de beoordeling van de ethische<br />

aspecten van een onderzoek en de<br />

wijze waarop ouders en kinderen<br />

het beste kunnen worden geïnformeerd.<br />

Soms gaat het om het onder<br />

de aandacht brengen van onderzoek<br />

bij de doelgroep, maar steeds vaker<br />

worden we al bij de opzet van het onderzoek<br />

betrokken. Dat is een goede<br />

zaak, want zo kunnen we de stem<br />

van kinderen en ouders goed laten<br />

doorklinken.<br />

KwALitEit<br />

Sinds het najaar van vorig jaar heeft<br />

de VOKK een vertegenwoordiging in<br />

de nieuwe Taakgroep Kwaliteit van de<br />

SKION. Deze heeft als doel te zorgen<br />

voor optimale kwaliteit van zorg voor<br />

kinderen met kanker. Onderdelen zijn<br />

de ontwikkeling van een kwaliteits-<br />

systeem, de patiëntveiligheid, evidence<br />

based practice, optimalisatie van het<br />

zorgproces, patiëntgerichtheid en<br />

communicatie. We vertellen u in<br />

de toekomst zeker meer over deze<br />

taakgroep.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

Vrolijk sondezakje!<br />

• Zakje voor afgekoppelde neussonde<br />

• Veilige clip (geen veiligheidspeld)<br />

• Wasbaar op 40 graden<br />

• • In In diverse diverse stoere stoere en en vrolijke vrolijke prints<br />

• Los te bestellen bestellen vanaf ¤ 7,95<br />

www.borsa-medico.com<br />

Advertentie17x8 BORSA!-V2.indd 1 7/26/12 9:49 AM<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

13


14<br />

van gespreksgroepen<br />

tot familiedagen<br />

Veel gezinnen vinden na de diagnose en tijdens de behandeling steun en troost in hun sociale omgeving.<br />

Een netwerk van familie, vrienden, collega’s en buren staat voor hen klaar. Maar na verloop van tijd, als het<br />

gewone leven zich enigszins lijkt te herstellen, kan – hoe de uitkomst ook is geweest – de aandacht van<br />

de buitenwereld verflauwen. juist dan hebben (groot)ouders nog behoefte aan steun. De VOKK is er voor<br />

gezinnen in alle omstandigheden. we luisteren, denken mee en geven tips.<br />

De VOKK organiseert door het jaar en verspreid over het<br />

land vele bijeenkomsten, van gespreksgroepen tot informatiedagen.<br />

De bijeenkomsten vinden ook vaak in de vorm<br />

van een wandeling plaats.<br />

gESpREKSgROEpEn<br />

In Groningen, Eindhoven en Goes organiseren we gespreksgroepen<br />

voor (groot)ouders van een (klein)kind in<br />

behandeling of net uit behandeling. Voor (groot)ouders<br />

van wie een (klein)kind is overleden, vinden gespreksgroepen<br />

plaats in Groningen, Langbroek, Goes, Heerlen,<br />

Sittard en binnenkort ook in Brabant. Tijdens deze<br />

bijeenkomsten komen verschillende thema’s aan bod, zoals<br />

angst en onzekerheid, broertjes en zusjes, verlies, school en<br />

reacties van de omgeving.<br />

inLOOpSpREEKuREn<br />

In het UMC St Radboud in Nijmegen bieden we ouders en<br />

kinderen een inloopspreekuur. Hier vindt u een luisterend<br />

oor bij ervaringsdeskundige ouders. Bij de overige kinderoncologische<br />

centra kunt u via de verpleegkundige een<br />

afspraak maken.<br />

‘ Wat een prachtige organisatie! De VOKK biedt<br />

de mogelijkheid om ouders te treffen met<br />

dezelfde achtergrond (en niet alleen dat). Wat<br />

heb ik er veel aan gehad ... mijn verhaal met<br />

lotgenoten delen ... mijn emoties “mogen” laten<br />

zien ... zonder iets te hoeven uitleggen! En dan<br />

heb ik het nog niet eens over alle informatie en<br />

voorlichting die de VOKK verschaft.’<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

thEMA-AVOnDEn<br />

Voor (groot)ouders van een (klein)kind dat - tot twee jaar - uit<br />

behandeling is, organiseren we thema-avonden in de kinderoncologische<br />

centra. Op deze avonden komen verschillende<br />

onderwerpen aan bod die te maken hebben met de (late) gevolgen<br />

van kanker, bijvoorbeeld bij het naar school gaan of in<br />

het sociale leven. Na een inleiding door een spreker praten de


‘Vanmiddag naar de bijeenkomst geweest in<br />

Langbroek. Verdriet, herkenning, radeloosheid,<br />

onmacht... Alles kwam langs, een bijzonder<br />

mooie middag. Erg bedankt Mieke en<br />

vrijwilligers! Top georganiseerd!’<br />

deelnemers verder in groepen. Deze avonden vinden nu nog<br />

alleen in het Sophia Kinderziekenhuis plaats. De bedoeling is<br />

dergelijke avonden ook in andere centra te organiseren.<br />

FAMiLiEDAgEn<br />

Speciale familiedagen zijn er voor ouders van een kind dat<br />

een hersentumor heeft (gehad) en voor ouders van kinderen<br />

met Fanconi anemie. Deze vinden plaats op wisselende<br />

locaties. We bieden op deze dagen een combinatie van<br />

informatie en ontspanning. Kinderen zijn vanzelfsprekend<br />

van harte welkom, zij volgen een apart programma.<br />

MEER inFORMAtiE?<br />

Heeft u vragen over de bijeenkomsten, bel ons dan op<br />

030 24 22 944 of mail naar mieke.spaink@vokk.nl. Voor data en<br />

locaties verwijzen we u ook naar de agenda op www.vokk.nl.<br />

COntACt MEt AnDERE (gROOt)OuDERS<br />

Wilt u direct in contact komen met andere (groot)ouders?<br />

Ook dat kan via de VOKK. In het kader op deze pagina<br />

wiE u Kunt BELLEn<br />

VOKK VOOr u<br />

inDRuKwEKKEnDE CijFERS<br />

De VOKK organiseerde in 2012 naast twee symposia,<br />

maar liefst 157 bijeenkomsten, inloopspreekuren,<br />

familiedagen en wandelingen. Dat<br />

gebeurde landelijk en regionaal, onder meer in<br />

Amsterdam, Eindhoven, Goes, Groesbeek, Groningen,<br />

Heerlen, Langbroek, Nijmegen, Rotterdam,<br />

Sittard en Utrecht. Voor ouders was er verder nog<br />

een verwenmiddag. Het totaal aantal deelnemers<br />

aan deze activiteiten was 907.<br />

Via telefonische hulplijnen boden onze vrijwilligers<br />

een luisterend oor aan vele ouders. Ze<br />

hadden vorig jaar 534 telefoongesprekken en<br />

mailcontacten. Het bureau verwerkte dagelijks<br />

gemiddeld twee tot drie hulpvragen, bestellingen<br />

en aanmeldingen voor lidmaatschap of activiteiten<br />

niet meegerekend. Aan de vrijwilligers die betrokken<br />

zijn bij deze persoonlijke contacten bood het<br />

bureau trainingen en begeleiding.<br />

vindt u de telefoonnummers van onze vrijwilligers die u<br />

een luisterend oor kunnen bieden. Daarnaast bieden we u<br />

de mogelijkheid via het forum op www.vokk.nl, Facebook<br />

of Twitter andere ouders te ontmoeten.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

als u behoefte heeft aan een luisterend oor of in contact wilt komen met andere ouders in een<br />

vergelijkbare situatie, dan kunt u bellen met een van de volgende personen. Zij zijn allen ouders<br />

die zelf een kind met kanker hebben of hebben gehad.<br />

• Debby Oudenaarde: 079 343 29 27 (voor ouders van een heel jong kind in of net uit behandeling – landelijk)<br />

• Roos van Straten: 0571 27 69 24 (voor ouders van een kind met Fanconi anemie – landelijk)<br />

• Marleen Roeden: 046 443 32 47 (voor ouders van een overleden kind – landelijk)<br />

• tineke Brenkman: 0172 40 87 67 of tinekebrenkman@gmail.com (voor grootouders van een (overleden) kind<br />

met kanker – landelijk)<br />

• Marian potters: 06 391 05 000 (voor ouders die weten dat hun kind niet meer beter zal worden)<br />

• Mieke Spaink: 030 242 29 44 (Voor ouders met vragen over opvoeding en begeleiding)<br />

Voor algemene informatie kunt u bellen met ons bureau: 030 242 29 44.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

15


16<br />

Zondagskind<br />

juveniele myeloide monocitaire leukemie. ik kreeg de betekenis van de letters jMML het eerste jaar<br />

van Marc’s ziekte m’n strot niet uit. Veel te ingewikkeld voor mijn brein, dat na de diagnose leukemie<br />

wel ontploft leek. Aan die definitieve diagnose waren negen lange weken van onderzoek in Freiburg<br />

voorafgegaan. ‘Doe iets!’, wilde ik in die periode wel uitschreeuwen. Ons kind had een tikkende tijdbom<br />

in zich, er mocht geen seconde worden verspild om deze onschadelijk te maken.<br />

Na de diagnose werd direct duidelijk dat alleen een stamceltransplantatie<br />

Marc zou kunnen redden. Geen chemokuren,<br />

maar een totale vernietiging van het beenmerg en<br />

inbreng van donorcellen. Een alles of niets ingreep was<br />

voor onze lieverd de enige mogelijkheid. In 2009 kreeg<br />

Marc zijn eerste stamceltransplantatie in Leiden, zijn net<br />

eenjarige broertje Tom was donor. Marc deed het ‘conform<br />

het boekje’ en de turbocellen van Tom sloegen snel aan.<br />

Zonder complicaties mocht Marc na zeven weken weer<br />

naar huis. Vreugdevol en beangstigend… Zeven weken<br />

had Marc in zijn tent in een steriele omgeving gebivakkeerd.<br />

We mochten hem alleen verkleed als ‘banaan’ in<br />

een geel pak, en met mondmasker voor en steriele handschoenen<br />

aan, benaderen. En nu kon hij opeens mee naar<br />

huis. Eenmaal thuis begon het wachten. Kijken of hij<br />

geen virussen op zou lopen, of het bloedbeeld zich naar<br />

behoren ontwikkelde. Een slopende periode, waarin de<br />

spanning pas geleidelijk afnam toen bleek dat het voorspoedig<br />

ging. Vooral in het begin voelde de overgang van<br />

een steriele omgeving naar thuis als een immense stap.<br />

Marc en Tom<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

En toen, na een jaar was er toch opeens een recidief. Een<br />

tweede stamceltransplantatie, met behulp van anonieme<br />

donorcellen, volgde. Maar al na enkele maanden liet de<br />

ziekte zich opnieuw gelden. Er werd gegrepen naar een<br />

experimenteel middel. Marc deed het hier verrassend<br />

goed op en in de zomer van 2011 volgde uiteindelijk een<br />

derde stamceltransplantatie.<br />

DRiE jAAR LAtER<br />

Op zondag 29 januari 2012 schrijf ik met intens verdriet<br />

het volgende in mijn dagboek:<br />

29 januari 2009 werd bij Marc de diagnose leukemie gesteld<br />

en nu, drie jaar later, staan we met lege handen. Een<br />

hard gelag. Drie enorm intensieve jaren, waarvan ik me<br />

nu pas realiseer hoeveel ze van ons gevergd hebben. Dat<br />

is tevens het meest frustrerende: we zijn tot op de bodem<br />

gegaan, hebben altijd getracht ‘de blink boven te houden’.<br />

Ondanks dit alles èn het onverwoestbare karakter van<br />

onze superkanjer, konden we deze verschrikkelijke strijd<br />

niet winnen. Het is afschuwelijk om op te schrijven, maar<br />

wat was het een bijzondere week, die laatste week van<br />

Marc zijn leven. De afgelopen weken heb ik alles gedetailleerd<br />

opgeschreven en kwam tot de conclusie dat het<br />

eigenlijk een feestweek was, met als vreselijk einde de alles<br />

vernietigende leukemiebom die in Marcs lijfje ontplofte.<br />

Feestweek, een rare term in deze context, maar achteraf<br />

leek het alsof alles zo moest zijn. Op maandag zou bekend<br />

worden of we de wedstrijd van KPN’s Mooiste Contact<br />

Fonds hadden gewonnen. Donderdag was de bekendmaking.<br />

Ik vertelde Marc dat het een feestdag zou worden,<br />

want er viel een echte ijsbaan te winnen. Marc wilde die<br />

dag daarom gel in zijn haar: ‘Die van papa, want die ruikt<br />

zo lekker.’ Als een stoere bink ging hij vervolgens naar<br />

beneden. En, we wonnen!


Marc<br />

Vrijdag gingen we naar de poli van het UMC Groningen<br />

waar zijn favoriete verpleegkundige ‘Trudel’ voor hem<br />

klaarstond, geassisteerd door Wilma. Toen we klaar<br />

waren, dacht ik: het was gewoon gezellig op de poli,<br />

ondanks de vreselijke aanleiding dat je daar moet zijn.<br />

Na het afrekenen van het parkeerkaartje stond tot onze<br />

stomme verbazing poppenspeelster Connie, met Snavel,<br />

achter ons. Zij kwam Marc nog een kerstgroet en een<br />

kaarslampje brengen. Connie had sterk het gevoel dat ze<br />

ons moest zoeken...<br />

Zaterdagmorgen ontstond plotseling die vreselijke explosie<br />

van foute cellen in Marcs lichaam waardoor hij zondagmorgen<br />

vroeg is overleden. En ja, dan heb je een afscheid<br />

te organiseren, waarbij ik steeds dacht: dit wil ik allemaal<br />

niet regelen! Uiteindelijk werd zijn afscheidsdienst helemaal<br />

zoals wij het voor hem wilden: helemaal Marc-waardig.<br />

Wat zouden we graag ontwaken uit de slechte film die aan<br />

ons voorbij is getrokken. Maar we moeten nu verder zonder<br />

ons bijzondere zondagskind: geboren op een zondag<br />

en gegaan op een zondag. Met zijn ruim vijf jaar al een<br />

hele persoonlijkheid en gedurende de jaren van zijn ziekte<br />

ongekend dapper, lief en enorm wijs voor zijn leeftijd. Drie<br />

jaar lang strijden, drie stamceltransplantaties ondergaan en<br />

dan zo vrolijk blijven… dat maakt Marc voor altijd onze<br />

allerliefste superkanjer!<br />

Cisca Reininga<br />

erVariNg<br />

ijSBAAn<br />

inmiddels een jaar verder, hebben we op 13 december<br />

jl. de ijsbaan laten plaatsen en er een actie<br />

voor de KanjerKetting aan verbonden. Het werd een<br />

mooie, waardevolle dag die helemaal in het teken<br />

stond van Marc. De ijsbaan werd door zijn broertje,<br />

vriendjes, neef en nichten geopend met de onthulling<br />

in school van het prachtige bord met de naam Marc.<br />

Na een emotioneel begin zagen we vrolijk schaatsende<br />

kinderen, rode wangen van plezier, swingende<br />

dames met koek-en-zopie en kinderen die gauw nog<br />

een armbandje voor het goede doel scoorden. Het<br />

is een gedenkwaardige dag geworden die we met<br />

velen hebben mogen delen ter herinnering aan onze<br />

allerliefste superkanjer.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

17


18<br />

PriNses MáxiMa CeNTruM VOOr KiNDerONCOLOgie<br />

Een nieuwe naam,<br />

een nieuw gezicht<br />

in de laatste <strong>Attent</strong> van 2012 onthulden we al de naam prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie.<br />

nu kunnen we u het bijpassende gezicht tonen: het nieuwe logo! Deze kersverse huisstijl past bij de<br />

vorstelijke naam èn bij kinderen. Op de vraag of het straks ‘Koningin Máxima’ wordt, is het antwoord ‘nee’.<br />

het blijft prinses. prinsessen passen ook veel beter in de wereld van kinderen.<br />

OuDER-KinDEEnhEDEn<br />

Vernieuwend in het Prinses Máxima Centrum zijn de speciale<br />

ouder-kindeenheden (OKE’s). Ook nu al kunnen ouders<br />

dag en nacht bij hun kind blijven, maar in het nieuwe<br />

centrum is dat niet langer op een bank maar in een eigen<br />

ruimte die met een schuifwand is af te scheiden van de kamer<br />

van het kind. Daar kunnen ouders overnachten, rustig<br />

werken of gesprekken voeren zonder het kind te storen.<br />

Het Innovatiefonds Zorgverzekeraars vindt de OKE’s het<br />

ondersteunen waard en stelt voor het ouderdeel financiële<br />

steun ter beschikking tot een bedrag van 8 miljoen euro.<br />

KRAChtigE OnDERBOuwing COnCEntRAtiE<br />

Rutger Knops en enkele andere auteurs van het AMC,<br />

het Erasmus MC en het VUmc publiceerden eind januari<br />

een review van veertien studies in ‘Annals of Oncology’,<br />

waarin ze aantoonden dat er inderdaad een hogere genezingskans<br />

is en een betere kwaliteit van zorg wanneer een<br />

kinderoncologisch centrum meer kinderen met kanker<br />

behandelt. Zij zagen in geen enkele studie negatieve effecten<br />

van concentratie.<br />

Knops en zijn collega’s concluderen: ‘This systematic<br />

review provides support for the statement that higher<br />

volume hospitals, higher case volume providers, and<br />

specialised hospitals are related to the better outcome in<br />

paediatric oncology. No studies reported a negative effect<br />

of a higher volume.’<br />

BEtROKKEnhEiD tu DELFt<br />

Studenten van de faculteit Industrieel Design aan de Technische<br />

Universiteit Delft ontwierpen in het kader van hun<br />

minor interactieve ruimtes voor kinderen in het Prinses<br />

Máxima Centrum. Het project leverde fraaie concepten<br />

op: een hangout-ruimte voor tieners en twee ruimtes waar<br />

kinderen in de leeftijd van 6 tot 12 jaar met muziek en<br />

geluidsfragmenten kunnen spelen. Inspirerend en misschien<br />

straks in het nieuwe ziekenhuis daadwerkelijk toe te passen.<br />

niEuwSBRiEF<br />

Wilt u op de hoogte blijven van de vorderingen van het<br />

Prinses Máxima Centrum, abonneert u zich dan op de<br />

nieuwsbrief via www.prinsesmaximacentrum.nl.<br />

Marianne Naafs-Wilstra


Wouter<br />

De onzekerheid<br />

blijft bestaan<br />

we waren al heel blij met ons zoontje wouter, maar de geboorte van zijn zusje Lieke, tweeënhalf jaar<br />

geleden, maakte ons geluk compleet. Een zoon en een dochter, een echt ‘koningsgezin’. Bovendien<br />

woonden we in een mooi huis en hadden allebei een leuke baan: we konden ons geluk niet op. toch<br />

hebben we maar zes maanden zorgeloos van dit alles kunnen genieten.<br />

Eind september 2010 werd Wouter<br />

op een zondag huilend wakker. Zijn<br />

kontje deed zeer. Toen we zijn luier<br />

afdeden, schrokken we enorm. Zijn<br />

billetjes waren bijna zwart, ze leken<br />

wel verbrand. ‘Luieruitslag’, zeiden ze<br />

bij de huisartsenpost. Maar wij voelden<br />

dat dit niet klopte. De volgende<br />

dag bleek onze huisarts het ook niet<br />

te vertrouwen. Later in het ziekenhuis,<br />

na de bloedcontrole, kregen we<br />

het vreselijke nieuws: onze zoon had<br />

waarschijnlijk leukemie. De dag daarop<br />

werd de definitieve diagnose in het<br />

UMC Groningen gesteld. Wouter had<br />

inderdaad acute lymfatische leukemie<br />

(ALL). Alle fundamenten onder ons<br />

zorgeloze leventje werden ineens weggeslagen.<br />

Wat vanzelfsprekend was,<br />

bestond niet meer. Een kindje met<br />

kanker…wat nu? Onze eerste gedachte<br />

was: hoe lang hebben we nog? Maar<br />

de artsen wisten ons te overtuigen van<br />

het feit dat verliezen geen optie was.<br />

FAntAStiSChE uitStApjES<br />

Hoewel de behandeling lang en intensief<br />

was, konden we in die periode<br />

gelukkig ook erg genieten. Niet alleen<br />

van het samenzijn, maar ook van de<br />

fantastische uitstapjes die we dankzij<br />

Stichting Opkikker, Dolledingendag,<br />

Stichting Gaandeweg, Make-a-Wish,<br />

Racen tegen Kanker en Villa Pardoes<br />

konden maken. Voelde het in eerste<br />

instantie een beetje als ‘gebruik maken<br />

van’, achteraf gezien leverden deze<br />

uitjes een positieve bijdrage aan het<br />

hele proces. Wij kunnen het iedereen<br />

van harte aanraden. Het zijn mooie geschenken<br />

tijdens een moeilijke periode.<br />

Daarnaast sloten we in het ziekenhuis<br />

ook nieuwe vriendschappen. We<br />

ontmoetten mensen die in hetzelfde<br />

schuitje zaten, waarmee we konden<br />

praten, die dezelfde gevoelens hadden.<br />

Mensen die we niet meer willen missen,<br />

maar waarvan we soms denken: we<br />

hadden jullie liever niet gekend. Een<br />

vreemde maar begrijpelijke gedachte.<br />

KAnjERKEtting<br />

Eind september 2012 organiseerden<br />

we voor Wouter een einde-chemo-<br />

erVariNg<br />

feestje. Iedereen die ons tijdens de<br />

behandelingsperiode steunde en<br />

bijstond, was van harte welkom. En<br />

speciaal voor Wouter hadden wij zijn<br />

KanjerKetting in de vorm van zijn<br />

naam laten inlijsten. Zowel Wouter<br />

als Lieke zijn die dag enorm verwend.<br />

Van het geld dat hij kreeg, kocht Wouter<br />

een grote Legotrein. Het restant<br />

doneerden wij aan de KanjerKetting.<br />

twEEDE hELFt<br />

Twee lange jaren van behandeling liggen<br />

nu achter ons, maar de wedstrijd<br />

is nog niet afgelopen. We hebben letterlijk<br />

en figuurlijk rust. In die rust staat<br />

Wouter met 1-0 voor, al durven we daar<br />

wel 2-0 van te maken gezien de energie<br />

en vechtlust die hij aan de dag legt. Wat<br />

zou het fijn zijn om de overwinning<br />

zonder angst te kunnen vieren. Maar<br />

de onzekerheid blijft bestaan. Komt de<br />

ziekte terug of niet? Die tweede helft<br />

zullen we hoe dan ook moeten spelen.<br />

Harald en Sandra Fluks<br />

ouders van Wouter en Lieke<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

19


20<br />

Paultje en<br />

de draak oP tv<br />

op 15 februari, Wereld kinderkanker dag,<br />

werd de film Paultje en de draak op de<br />

televisie uitgezonden. alle kinderen die rond<br />

die datum in een kinderoncologisch centrum<br />

kwamen, kregen een speciale kraal voor aan<br />

hun kanjerketting en natuurlijk de dvd en het<br />

kleurboek van Paultje en de draak.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

naar de<br />

dierentuin<br />

Begin juni gaan ’s avonds de poorten<br />

van verschillende dierentuinen weer<br />

open voor dreamnight at the Zoo.<br />

ook jij bent van harte welkom!<br />

Houd de agenda op onze website<br />

www.vokk.nl in de gaten of vraag<br />

of je ouders zich abonneren op onze<br />

digitale nieuwsbrief (ook via<br />

www.vokk.nl). de uitnodiging komt<br />

dan vanzelf via de mail binnen.<br />

Mentor<br />

Heb jij kanker en wil je weleens kletsen met een<br />

jongere die vroeger ook kanker heeft gehad?<br />

dan is een mentor misschien iets voor jou.<br />

Ben je niet zo’n prater? Geen probleem. Samen<br />

met een mentor kun je ook allerlei leuke dingen<br />

doen! meer weten? Bel of mail dan met meike,<br />

030 24 22 944, mentorprogramma@vokk.nl.<br />

kinderkamP<br />

van 19 t/m 21 april is er weer zo’n<br />

superleuk kinderkamp in ommen.<br />

kom jij ook? je mag je broer of zus<br />

meenemen. de kosten zijn € 30, -<br />

per kind als je ouders lid zijn van<br />

de vokk. Zijn jullie geen lid, dan<br />

betaal je € 50, -. meer weten?<br />

mail dan met mieke.spaink@vokk.nl<br />

of bel 030 24 22 944.


Tak<br />

‘Mama, mag ik een tak?’<br />

Mama kijkt verbaasd op van haar haakwerk.<br />

‘Een tak? Waar heb je die voor nodig?’<br />

Maarten kijkt heel geheimzinnig naar mama en lacht een beetje.<br />

‘Dat zeg ik niet’, zegt hij en zijn wangen kleuren een beetje rood.<br />

Mama kijkt Maarten aan.<br />

‘Volgens mij liggen er in de tuin van buurman Jan nog takken, je kunt<br />

het daar even vragen.’<br />

Maarten durft dat eigenlijk niet en hij steekt zijn handen diep in de zakken<br />

van zijn broek.<br />

‘Je kunt Karin vragen of ze mee gaat’, zegt mama.<br />

‘O ja’, zegt Maarten blij en huppelt meteen naar de achterdeur om het<br />

aan Karin te vragen.<br />

‘Wel je jas aandoen’, roept mama hem na.<br />

‘Naar buurman Jan? Karin is verbaasd. ‘Wat moeten we daar doen?’<br />

‘Een tak halen natuurlijk’, zegt Maarten.<br />

‘Maar wat moeten we met een tak?’ Karin begrijpt er helemaal niks van.<br />

Maarten fluistert wat in het oor van Karin en zij begint te lachen.<br />

‘Goed idee’, zegt Karin en snel trekt zij haar jas en schoenen aan.<br />

De moeder van Karin vraagt: ‘Wat gaan jullie doen?’<br />

Maarten en Karin lachen en roepen tegelijk: ‘Verrassing!’<br />

Karin belt aan bij buurman Jan, hij is heel aardig.<br />

Ze vertellen buurman Jan wat ze nodig hebben en waarom ze dat nodig<br />

hebben.<br />

Buurman Jan lacht en neemt Maarten en Karin mee naar de tuin waar<br />

een grote berg met takken ligt.<br />

‘Zoek maar een mooie uit hoor’, zegt buurman Jan.<br />

Maarten en Karin vinden alle twee een mooie tak en zwaaien naar buurman<br />

Jan als ze de tuin uitlopen.<br />

Thuisgekomen zet Maarten de tak in de grote bloempot die voor het<br />

raam staat.<br />

Mama kijkt verbaasd naar Maarten.<br />

Als hij klaar is, zegt Maarten; ‘Kijk mama, een paastak voor de paaskuikentjes<br />

die jij aan het haken bent.’<br />

Mama lacht. ‘Wat slim bedacht van jou! Ik heb het eerst kuikentje net af,<br />

hang het er maar in.’<br />

Dat doet Maarten. Het staat heel schattig dat gele kuikentje hangend aan<br />

de tak.<br />

‘Het kuikentje is wel wat alleen he’, zegt mama.<br />

Maarten vraagt: ‘Maak je er meer? En ook voor Karin?’<br />

‘Ja hoor’, antwoordt mama.<br />

Wordt vervolgd<br />

Anna Brands<br />

aTTeNTie KiDs!<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

21


22 iN PrOFieL<br />

Floor Rost Onnes<br />

‘ Ik wil iets terugdoen<br />

voor de VOKK’<br />

toen onze dochter Feline vijf maanden oud was, werd in haar buik een grote tumor met uitzaaiingen<br />

ontdekt. Al gauw werd duidelijk dat het om neuroblastoom stadium iV ging. Feline is direct gestart met<br />

chemotherapie. Van een roze geboortewolk belandden we in de hele donkere wereld van kinderkanker.<br />

Toch veranderden de eerste ellendige weken snel in optimisme,<br />

hoop en strijdlust. Feline gaf ons daartoe ook alle<br />

aanleiding. De behandelingen waren erg zwaar voor haar,<br />

maar ze sloegen goed aan. Feline overwon heftige complicaties.<br />

Ze bleef een opgewekt en innemend meisje met een<br />

ijzeren gestel.<br />

Ons gezinsleven verplaatste zich van het VU medisch<br />

centrum naar het Children’s Hospital of Philadelphia<br />

(CHOP). Terwijl Feline in het CHOP immunotherapie<br />

kreeg, werd onze jongste dochter Olivia in het naast-<br />

gelegen ziekenhuis geboren.<br />

In de zomer van 2011 keerden we met een schone Feline<br />

en baby Olivia terug naar Nederland. Mijn man Paul ging<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

na een sabbatical direct weer aan het werk. Ook ik ging<br />

weer aan de slag. Het leven hernam zijn loop.<br />

Tijdens de ziekte van Feline hebben we steun gehad van<br />

de VOKK. Ik heb me toen voorgenomen om iets terug te<br />

gaan doen zodra de scherpe kantjes van onze ervaringen<br />

eraf zouden zijn. Feline is nu ruim twee jaar schoon. Ze<br />

is een vrolijke peuter met lange haren en een passie voor<br />

ballet. We zijn onuitsprekelijk blij dat we ons meisje nog<br />

bij ons hebben. Ze vormt het levende bewijs dat er ook bij<br />

grimmige prognoses alle reden is tot hoop. Via mijn bijdragen<br />

in <strong>Attent</strong> wil ik die hoop graag met de lezers delen.<br />

Floor Rost Onnes<br />

redactielid <strong>Attent</strong>


Behandelprotocol voor<br />

iNTerNaTiONaaL<br />

kinderen met Wilms-tumor<br />

in afrika<br />

wilms-tumor is een type nierkanker dat optreedt bij jonge kinderen. De behandeling bestaat uit<br />

chemotherapie en chirurgie, soms gecombineerd met radiotherapie. terwijl het overlevingspercentage in<br />

nederland ongeveer 90 procent bedraagt, ligt dat percentage in ontwikkelingslanden beduidend lager. wij<br />

streven ernaar om hier in Afrika verandering in te brengen. in Malawi leidde dit al tot hoopgevende resultaten.<br />

Hoewel steeds meer kinderen met<br />

kanker in Afrika kunnen genezen, zijn<br />

er heel wat hindernissen te nemen.<br />

Factoren als te late ontdekking,<br />

ondervoeding, ontbrekende ondersteunende<br />

zorg en voortijdig afbreken<br />

van behandelingen zijn debet aan<br />

een relatief laag genezingspercentage,<br />

ook in het geval van Wilms-tumor.<br />

Om hierin verandering te brengen,<br />

introduceerden wij in Malawi,<br />

samen met dr. Jan de Kraker uit het<br />

Emma Kinderziekenhuis en collega’s<br />

uit Malawi, in 2005 een aangepast<br />

behandelprotocol ten behoeve van<br />

kinderen met een Wilms-tumor. In<br />

dit behandelprotocol schenken we<br />

speciale aandacht aan preoperatieve<br />

chemotherapie, voedingsondersteuning<br />

en sociale steun om de ouders<br />

in staat te stellen de behandeling af<br />

te maken. De sociale steun bestaat uit<br />

reisgeld om terug naar het ziekenhuis<br />

te komen voor chemotherapiekuren,<br />

onderdak en eten tijdens het verblijf<br />

in het ziekenhuis en extra voeding<br />

(pindakaas!) voor de patiënten. Het<br />

project werd financieel ondersteund<br />

door onder andere de VOKK.<br />

Resultaat van deze aanpak is dat<br />

ongeveer 50 procent van de kinderen<br />

overleeft. Een beduidend hoger percentage<br />

dan in andere ontwikkelingslanden<br />

en gezien de omstandigheden<br />

in Malawi, een ‘goed’ resultaat. Ter<br />

vergelijking, de overleving in Soedan<br />

bedraagt 11 procent, terwijl die in<br />

Midden-Amerika rond 60 procent<br />

ligt. De relatief hoge overleving in<br />

Malawi komt vooral doordat bijna<br />

alle kinderen (en hun ouders) de behandeling<br />

afmaken. Het resultaat van<br />

goede voorlichting over diagnose en<br />

benodigde (complete) behandeling,<br />

en vooral ook van de financiële steun<br />

voor de bijkomende kosten voor<br />

sociale ondersteuning.<br />

FinAnCiëLE StEun<br />

Het afgelopen jaar heeft de International<br />

Society of Pediatric Oncology<br />

- Pediatric Oncology in Developing<br />

Countries (SIOP PODC) een aantal<br />

richtlijnen ontwikkeld en gepubliceerd<br />

voor de behandeling van<br />

kinderkanker in ontwikkelingslanden.<br />

In Afrika betreft het richtlijnen voor<br />

Burkitt-lymfoom, Kaposi-sarcoom,<br />

retinoblastoom,Wilms-tumor en<br />

bijbehorende, ondersteunende zorg.<br />

Belangrijkste aandachtspunten in<br />

de richtlijn voor Wilms-tumor zijn:<br />

voorbehandeling, dosisvermindering<br />

van de chemotherapie bij acuut ondervoede<br />

kinderen, goede echografie<br />

en vooral het belang van adequate<br />

sociale ondersteuning.<br />

Inmiddels hebben zes ziekenhuizen<br />

uit Tanzania, Kenia, Oeganda, Malawi,<br />

Kameroen en Ghana zich bij dit<br />

SIOP Africa / PODC Collaborative<br />

Wilms Tumour Project aangesloten<br />

en wordt de richtlijn geïmplementeerd.<br />

We verwachten ongeveer 200<br />

kinderen per jaar te behandelen<br />

en hopen op een overlevingscijfer<br />

vergelijkbaar met Malawi. Een belangrijke<br />

voorwaarde hiervoor is dat<br />

er voldoende geld beschikbaar komt<br />

voor de sociale ondersteuning aan<br />

gezinnen, zodat kinderen de behandeling<br />

afmaken.<br />

Graag vragen we hiervoor uw steun.<br />

Mocht u een mogelijkheid zien om<br />

dit project, en dan met name de ondersteuning<br />

aan de ouders, financieel<br />

te steunen, neem dan contact op met<br />

de VOKK (bureau@vokk.nl). Bij voorbaat<br />

dank!<br />

Trijn Israels<br />

VUmc Outreach Programma<br />

Coordinator SIOP Africa - PODC<br />

Collaborative Wilms Tumour Project<br />

Malawiaans kindje met een<br />

Wilms-tumor en zijn moeder<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

23


24<br />

KanjerKetting trekt<br />

publiciteit<br />

De KanjerKetting is in nederland inmiddels niet meer weg te denken<br />

bij de behandeling van een kind met kanker en duikt daarom ook<br />

steeds vaker op in de media. hierdoor wordt de KanjerKetting steeds<br />

bekender en dat levert de nodige financiële steun op.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

FiLMS<br />

In de film Achtste-Groepers Huilen Niet krijgt Akkie een<br />

KanjerKetting. De ketting komt op verschillende momenten<br />

prachtig in beeld. De film heeft intussen enkele internationale<br />

prijzen gewonnen en de KanjerKetting is daardoor<br />

al in heel veel landen te zien geweest. Ook in de film De<br />

Groeten van Mike speelt de KanjerKetting een rol, omdat<br />

hoofdpersoon Mike een KanjerKetting heeft.<br />

BOEK<br />

Het boek Achtste-Groepers Huilen Niet is naar aanleiding<br />

van de succesvolle film nogmaals uitgegeven. In deze herdruk<br />

zijn allerlei mooie foto’s uit de film opgenomen, waar<br />

ook de KanjerKetting op staat.


tELEViSiE<br />

Vorig jaar was de KanjerKetting onder meer in de volgende<br />

televisieprogramma’s te zien: Familieberichten, het Kinderziekenhuis<br />

Welcome Home, Sta op tegen kanker, 5 op 2 en<br />

Nieuws uit de Natuur.<br />

KRAntEn<br />

De KanjerKetting verschijnt af en toe in verschillende kranten.<br />

Het afgelopen jaar heeft de GPD (Geassocieerde Pers<br />

Diensten) een artikel geschreven over de KanjerKettingen<br />

van Luca, Ricky en Thomas. Het artikel is in vele dagbladen<br />

geplaatst, zoals de Gooi en Eemlander, het Brabants<br />

Dagblad en het Nederlands Dagblad. Op internet was het<br />

artikel onder andere te lezen in het Eindhovens Dagblad.<br />

Tijdschriften<br />

KaNJerKeTTiNg<br />

tijDSChRiFtEn<br />

Ook tijdschriften besteden aandacht aan de KanjerKetting.<br />

Zo trok Kinderthuiszorg twee pagina’s uit om de ketting<br />

naamsbekendheid te geven, stond VOKK-vrijwilliger<br />

Rianne Schaap met de ketting om haar nek in Girlz en in<br />

het magazine van de landelijke serviceapotheek Leef staat<br />

de ketting elke editie op de puzzelpagina.<br />

Meike Naafs<br />

De KanjerKetting steunen?<br />

ga naar www.kanjerketting.nl. Volg de KanjerKetting<br />

ook op Facebook en Twitter.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

25


26<br />

SKIon LaTEr studie<br />

van start<br />

na een voorbereidingsperiode van enkele jaren is onlangs de SKiOn LAtER studie, een omvangrijk<br />

onderzoek naar late gevolgen, van start gegaan. Een echte mijlpaal! Voorafgaand aan de officiële<br />

start deden het Vumc en het AMC enkele maanden geleden al een pilot, waarin werd gekeken hoeveel<br />

survivors op de uitnodiging tot deelname reageerden. <strong>Attent</strong> vroeg Kevin en Cherie, twee survivors, naar<br />

hun ervaringen en dr. heleen van der pal naar het belang van deelname aan de SKiOn LAtER studie.<br />

Kevin Houwaart kreeg op zijn zevende te horen dat hij een<br />

rhabdomyosarcoom had. Inmiddels is hij 22 jaar, dus al<br />

lange tijd uit behandeling. Hij kreeg onlangs de vragenlijst<br />

thuisgestuurd met een begeleidende brief met informatie<br />

over het onderzoek. Omdat deelname vrijwillig is, moet<br />

duidelijk zijn wat het doel is van het onderzoek. Kevin:<br />

‘Het invullen van de vragenlijst was eigenlijk een kleine<br />

moeite. Omdat ik graag iets wilde betekenen voor kinderen<br />

die nu ziek zijn, besloot ik mee te doen.’<br />

Ook Cherie kreeg de vragenlijst thuisgestuurd. Cherie, nu<br />

bijna 20, heeft als kind een hersentumor gehad. Zij vond<br />

de meeste vragen niet moeilijk te beantwoorden. ‘De<br />

vragen over of je familie of familieleden ook kanker hebben<br />

gehad, vond ik lastig. Gelukkig kon mijn moeder me<br />

daarbij helpen.’<br />

De vragen gaan over veel verschillende aspecten. Kevin<br />

had dat wel verwacht. ‘Ik snap dat ze van alles willen weten.<br />

Als ze de late gevolgen goed in kaart willen brengen,<br />

dan moeten ze ook veel informatie hebben.’ Dat er ook<br />

intieme vragen worden gesteld, over seksualiteit bijvoorbeeld,<br />

maakt hem niet zo veel uit: ‘Nee, dat vind ik geen<br />

probleem, dat hoort er gewoon bij.’<br />

Met het invullen van de uitgebreide vragenlijst hopen Kevin<br />

en Cherie dat de medische wetenschap er in slaagt de<br />

late gevolgen terug te dringen, zodat de kwaliteit van leven<br />

na de behandeling zo goed mogelijk zal zijn.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

DEELnAME hEEL BELAngRijK<br />

Dr. Heleen van der Pal is LATER-arts in het Emma Kinderziekenhuis<br />

te Amsterdam. Zij was vanaf het begin nauw<br />

betrokken bij de aanloop naar de SKION LATER studie.<br />

<strong>Attent</strong> stelde haar enkele vragen over het onderzoek en<br />

waarom het zo belangrijk is dat zo veel mogelijk survivors<br />

meedoen.<br />

Hoe lang gaat het onderzoek duren?<br />

‘Het hele onderzoek loopt tot 2016. De duur van het


Kevin Houwaart<br />

onderzoek verschilt per survivor, want is afhankelijk van de<br />

behandeling die hij of zij heeft gehad. Het invullen van het<br />

vragenlijstonderzoek neemt ongeveer 45 minuten tot een<br />

uur in beslag. Een bezoek aan de LATER-poli varieert van<br />

minimaal een uur tot een paar uur.’<br />

Hoe werkt het onderzoek?<br />

‘Het onderzoek bestaat uit twee delen. Het eerste deel is<br />

een vragenlijstonderzoek. Iedereen die tussen 1963 en 2001<br />

in een van de kinderoncologische centra is behandeld en<br />

bij wie de diagnose minstens vijf jaar geleden plaatsvond,<br />

krijgt de LATER-vragenlijst toegestuurd. Deel twee van<br />

het onderzoek bestaat uit een bezoek aan de huidige of<br />

vroegere LATER-poli. Afhankelijk van de ondergane<br />

behandeling, volgen er nog andere onderzoeken. Denk<br />

hierbij aan een onderzoek door de LATER-arts, vragenlijsten<br />

over de kwaliteit van leven of een echo van het hart.<br />

Dat is voor iedereen verschillend. Van tevoren wordt met<br />

de deelnemer doorgesproken met welke onderzoeken hij<br />

of zij mee wil doen. En wat we in ieder geval al doen in<br />

het kader van de reguliere controle.’<br />

Is deelname verplicht? En vindt soortgelijk onderzoek niet<br />

al tijdens reguliere controles op de LATER-poli plaats?<br />

‘Nee, deelname is niet verplicht. We zullen alle onderzoeken<br />

zo goed mogelijk combineren met de gewone controles op<br />

surViVOrs<br />

de LATER-poli. Natuurlijk krijgen we ook informatie uit<br />

die reguliere controles. Door het combineren van vragen<br />

en onderzoeken gaan we proberen de individuele survivor<br />

zo min mogelijk te belasten. Bijvoorbeeld door iemand een<br />

keer uit te nodigen voor een uitgebreid onderzoek in plaats<br />

van vijf keer voor enkele kleine onderzoeken.’<br />

Waarom is het belangrijk dat zo veel mogelijk survivors<br />

meedoen met de SKION LATER studie?<br />

‘Wie meedoet met de SKION LATER studie maakt<br />

belangrijk wetenschappelijk onderzoek mogelijk. Met de<br />

resultaten hiervan kunnen we langetermijneffecten van<br />

kinderkanker beter behandelen en misschien zelfs voorkomen.<br />

Bovendien hopen we de behandeling en zorg voor<br />

kinderen met kanker in de toekomst te verbeteren. Dus om<br />

zo goed mogelijk onderzoek te doen, is het belangrijk dat<br />

zo veel mogelijk survivors van kinderkanker meedoen met<br />

de SKION LATER studie.’<br />

Jaap den Hartogh<br />

inFORMAtiE<br />

Meer informatie over de sKiON LaTer studie?<br />

ga naar http://skionlaterstudie.nl/<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

27


28<br />

De schijnwerper<br />

op… KiKa<br />

Stichting KiKa is de grootste fondsenwerver voor onderzoek naar kinderkanker in nederland. De<br />

organisatie geniet grote naamsbekendheid onder het publiek en wordt als een zeer sympathiek goed doel<br />

ervaren. Maar wat gebeurt er met het ingezamelde geld? En waarin onderscheidt KiKa zich van de VOKK?<br />

Stichting Kinderen Kankervrij (KiKa) is in 2002 opgericht<br />

door Frits Hirschstein, de huidige directeur, en Maarten<br />

Stoopendaal, directeur van communicatiebureau Giftkikker.<br />

Aanleiding was het verzoek van de hoogleraren Rob<br />

Pieters van het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam en<br />

Huib Caron van het Emma kinderziekenhuis in Amsterdam<br />

om te kijken of er meer geld beschikbaar kon komen<br />

voor onderzoek naar kinderkanker. De genezingskans<br />

stond al geruime tijd op circa 70 procent, terwijl de beide<br />

artsen ervan overtuigd waren dat door onderzoek een<br />

verhoging van dat percentage mogelijk moest zijn. En<br />

daar hebben ze gelijk in gekregen. De genezingskans is de<br />

afgelopen jaren gestegen naar 75 procent. Een percentage<br />

dat met de komst van het Prinses Máxima Centrum voor<br />

Kinderoncologie naar verwachting stijgt tot 95 procent in<br />

2025. Een doelstelling die door KiKa uiteraard van harte<br />

wordt ondersteund.<br />

Daarnaast zamelt de stichting geld in voor onderzoek<br />

gericht op het verbeteren van de kwaliteit van de behandeling<br />

(minder agressief waar mogelijk) en het verminderen<br />

van bijwerkingen na de behandeling (effecten op<br />

latere leeftijd).<br />

200.000 DOnAtEuRS<br />

KiKa maakte een vliegende start dankzij de belangeloze<br />

medewerking van vele mensen, de ruime aandacht in de<br />

media en sponsors met klinkende namen als BMW en de<br />

Rabobank. Oud-zwemster Inge de Bruijn werd ambassadrice<br />

van KiKa en ook dat leverde de stichting veel<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

aandacht op. In de eerste jaren na de start kwam er een<br />

enorme toevloed op gang van activiteiten die particulieren<br />

en bedrijven spontaan organiseerden. Inmiddels heeft KiKa<br />

ruim 200.000 donateurs en worden er zo’n 3.600 acties per<br />

jaar voor KiKa georganiseerd. Met het ingezamelde geld<br />

heeft de organisatie al 115 onderzoeken goedgekeurd en<br />

gefinancierd. De bekendheid van KiKa is in de loop der<br />

jaren gegroeid naar maar liefst 85 procent (bron: Charibarometer,<br />

januari 2010) en staat daardoor in de top 10 van<br />

goede doelen.<br />

oud-zwemster Inge de Bruijn<br />

werd ambassadrice van KiKa en<br />

ook dat leverde de stichting veel<br />

aandacht op<br />

115 OnDERzOEKEn<br />

Het onderzoeksgeld gaat naar zeven academische kinderoncologsiche<br />

centra in Nederland: het Erasmus MC<br />

- Sophia Kinderziekenhuis Rotterdam, het Emma Kinderziekenhuis<br />

AMC Amsterdam, het UMC St. Radboud<br />

Nijmegen - Kinderziekenhuis, het Wilhelmina Kinderziekenhuis<br />

Utrecht, het VU medisch centrum Amsterdam,<br />

het Beatrix Kinderziekenhuis UMC Groningen en het<br />

Willem-Alexander Kinder- en Jeugdcentrum Leiden. Deze<br />

centra hebben hun onderzoeksactiviteiten gebundeld en<br />

op elkaar afgestemd binnen het verband van de Stichting


Kinderoncologie Nederland (SKION). De eerste door<br />

KiKa gefinancierde onderzoeken gingen in 2004 in alle<br />

zeven centra van start en onlangs is de financiering van<br />

het 115de onderzoek toegezegd. De meeste van deze<br />

onderzoeken zouden zonder steun van KiKa niet zijn<br />

uitgevoerd. Een volledig overzicht van alle door KiKa gefinancierde<br />

onderzoeken kunt u vinden op www.kika.nl.<br />

Meer informatie: www.kika.nl en<br />

www.prinsesmaximacentrum.nl.<br />

Natascha Evers-van der Stok<br />

De sCHiJNWerPer OP…<br />

ACtiE VOOR DE BOuw VAn hEt pRinSES<br />

MáxiMA CEntRuM<br />

Draag je steentje bij<br />

Op verzoek van het Prinses Máxima Centrum voor<br />

Kinderoncologie organiseert KiKa een landelijke<br />

campagne om fondsen te werven voor de bouw van<br />

het nieuwe centrum. Wilt u voor 5 euro een steentje<br />

bijdragen, ga dan naar www.kikabouw.nl. u kunt hiervoor<br />

ook de speciale KiKabouw-app downloaden. uw<br />

naam komt dan op de Wall of Name in het Prinses<br />

Máxima Centrum te staan. u kunt helpen de actie tot<br />

een succes te maken door deze informatie via Facebook<br />

en Twitter te verspreiden! Op 27 maart, rond<br />

de tijd dat deze attent bij u door de bus valt, zendt<br />

de TrOs een grote live TV-show uit waarin de bouw<br />

en doelstellingen van het Prinses Máxima Centrum<br />

centraal staan en waarmee KiKa zoveel mogelijk geld<br />

voor de bouw hoopt in te zamelen.<br />

VERSChiL KiKA En VOKK<br />

KiKa is een fondsenwervende organisatie ten behoeve<br />

van onderzoek, terwijl de VOKK een belangenvereniging<br />

is die kinderen en gezinnen steunt. De<br />

VOKK financiert geen onderzoek maar richt zich op<br />

voorlichting, persoonlijke contacten, belangenbehartiging,<br />

individuele dienstverlening en kwaliteitstoetsing.<br />

Net als KiKa is de VOKK grotendeels afhankelijk van<br />

lidmaatschappen, donaties en sponsoring.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

29


30<br />

aftrekmogelijkheden<br />

zorgkosten<br />

geeft u veel geld uit aan medische behandelingen, zorg, hulpmiddelen en voorzieningen, dan kunt u<br />

gebruikmaken van de aftrek van specifieke zorgkosten bij de aangifte van uw inkomstenbelasting.<br />

hoe dat in zijn werk gaat, leest u hieronder.<br />

AAngiFtE inKOMStEnBELASting<br />

Ga naar de website www.belastingdienst.nl en download<br />

het Aangifteprogramma 2012. Zorg dat u op tijd over<br />

een DigiD (www.DigiD.nl) beschikt, want u verzendt de<br />

aangifte via internet. Wanneer u een belastingbiljet wilt<br />

invullen, dan kunt u bij de Belastingtelefoon (0800-0543)<br />

een P-biljet aanvragen.<br />

AAngiFtE Bij EEn LAAg inKOMEn<br />

Zelfs als uw inkomen zo laag is dat u nauwelijks of geen<br />

belasting hoeft te betalen, kunt u belastinggeld terugkrijgen<br />

vanwege specifieke zorgkosten. U valt dan onder de<br />

speciale Tegemoetkomingregeling. Wanneer u specifieke<br />

zorgkosten hebt opgevoerd bij uw belastingaangifte en u<br />

voldoet aan de voorwaarden, dan krijgt u daarover automatisch<br />

bericht van de Belastingdienst.<br />

AFtREKpOStEn<br />

De aftrekpost specifieke zorgkosten bestaat uit verschillende<br />

onderdelen, te weten:<br />

• Genees- en heelkundige hulp<br />

Het gaat bij dit onderdeel om (1) medische en paramedische<br />

zorg, inclusief tandartskosten en (2) om uitgaven<br />

voor particuliere verpleging en verzorging.<br />

Uitgaven boven een bruto persoonsgebonden budget<br />

voor verpleging of verzorging vallen hier ook onder.<br />

• Reiskosten voor ziekenbezoek<br />

Het gaat om ziekenbezoek aan een (voormalige) huisgenoot<br />

die minstens 10 km verderop verpleegd wordt.<br />

Reist u per openbaar vervoer of met een taxi, dan zijn de<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

kosten volledig aftrekbaar. Neemt u de auto, dan geldt<br />

een standaardtarief van € 0,19 per kilometer.<br />

• Voorgeschreven medicijnen<br />

Het gaat alleen om geneesmiddelen op voorschrift van<br />

een arts waarvoor u geen (volledige) vergoeding hebt<br />

gekregen, bijvoorbeeld omdat u moest bijbetalen. Ook<br />

homeopathische geneesmiddelen vallen hier onder, maar<br />

alleen als ze zijn voorgeschreven door een arts.<br />

• Hulpmiddelen<br />

Denk aan prothesen, loophulpmiddelen, rolstoelen,<br />

oplaadkosten voor accu’s van elektrische rolstoel of<br />

scootmobiel en gehoorapparaten.<br />

Niet aftrekbaar zijn kosten voor brillen en contactlenzen.<br />

• Vervoer<br />

Het betreft hier vervoerskosten die u maakt vanwege uw<br />

handicap of ziekte. Denk aan ziekenvervoer voor bezoeken<br />

aan artsen of andere behandelaars.<br />

Reist u per openbaar vervoer of met een taxi, dan zijn<br />

de kosten volledig aftrekbaar. Neemt u de auto, ga dan<br />

uit van de werkelijke kosten per kilometer, dus inclusief<br />

afschrijving en onderhoud. U kunt die kilometerprijs<br />

berekenen aan de hand van de tabellen en rekenmodules<br />

van de ANWB of de Consumentenbond.<br />

• Dieet<br />

Het betreft dieet op voorschrift van een arts of<br />

erkende diëtist. U kunt alleen dieetkosten opvoeren<br />

zoals die genoemd worden in de tabellen van de<br />

Belastingdienst.


• Extra uitgaven voor kleding en beddengoed<br />

Kunt u aantonen dat u vanwege handicap of ziekte meer<br />

dan € 620 extra kosten hebt gemaakt voor kleding en<br />

beddengoed, dan mag u standaard € 775 aftrekken. Kunt<br />

u dat niet, maar blijkt ‘uit algemene kennis of uit eerdere<br />

aangiften’ dat de handicap of ziekte inderdaad extra<br />

kosten voor kleding en beddengoed met zich meebrengt,<br />

dan mag u € 310 aftrekken. De bedragen gelden per<br />

persoon.<br />

• Woningaanpassingen<br />

De woning moet op medisch voorschrift zijn aangepast.<br />

Bovendien geldt een ingewikkelde verrekening met de<br />

mogelijke waardestijging. De regeling geldt ook voor<br />

huurwoningen, nieuwe woningen en vakantiehuisjes.<br />

• Andere aanpassingen<br />

Bijvoorbeeld specifieke aanpassingen aan uw auto.<br />

• Uitgaven voor extra gezinshulp<br />

Het gaat bij deze post alleen om particuliere hulp,<br />

zonder Wmo-indicatie. Ook uitgaven boven een bruto<br />

persoonsgebonden budget voor huishoudelijke hulp vallen<br />

hieronder.<br />

Bovenstaande kosten kunt u niet allemaal aftrekken. Er<br />

geldt een drempel. Uw zorgkosten moeten hoger zijn dan<br />

advertentie<br />

WerK<br />

die drempel. U kunt alleen de kosten boven de drempel<br />

aftrekken. De drempel is afhankelijk van uw inkomen.<br />

Hoe hoger uw inkomen, hoe hoger de drempel. Gebruikt<br />

u het aangifteprogramma, dan berekent het programma<br />

automatisch hoe hoog de drempel voor u is en of u die<br />

drempel haalt.<br />

Hebt u een laag inkomen, dan mag u een aantal specifieke<br />

zorgkosten verhogen met een vast percentage. De grens<br />

hiervoor ligt bij een (gezamenlijk) inkomen van maximaal<br />

€ 34.055. Gebruikt u het Aangifteprogramma, dan<br />

berekent het programma automatisch de verhoging. De<br />

verhoging telt mee om de drempel te halen.<br />

Voorwaarde is dat u de kosten zelf draagt. Hebt u een<br />

vergoeding gekregen, dan kunt u de uitgaven niet ook nog<br />

eens aftrekken. U moet de kosten bovendien in 2012 betaald<br />

hebben. Verder gelden er per onderdeel van de aftrek<br />

soms gedetailleerde regels, die erg ingewikkeld zijn.<br />

Anouk Klaassen<br />

Helpdesk Ouder en Werk(gever)<br />

Dit artikel is gebaseerd op een stuk van Kees Dijkman<br />

van de Chronisch zieken en gehandicaptenraad<br />

Nederland (Cg-raad).<br />

als werkende ouder van een kind met kanker loop je soms ook buiten het gezin tegen problemen aan. Hoe combineer<br />

je de zorg voor je zieke kind met je werkzaamheden bij een werkgever of een eigen onderneming? Zaken die in eerste<br />

instantie van ondergeschikt belang zijn of lijken, maar op een gegeven ogenblik toch naar voren komen.<br />

Vragen over ziekmelding, zorgverlof, conflicten op het werk, re-integratie enz. komen regelmatig op de VOKK af.<br />

Wetgeving en regels rond arbeid en arbeidsrechtelijke aangelegenheden wijzigen echter voortdurend. Daartegenover<br />

staat dat een correct advies aan zelfstandigen, werknemers en werkgevers van wezenlijk belang is. Het adviesbureau<br />

voor personeel & organisatie spaink & Partners BV heeft de expertise in huis om u, als werknemer of zelfstandige, en/<br />

of uw afdeling P&O te adviseren hoe te handelen nu uw kind kanker heeft.<br />

spaink advies doet dit kosteloos in de vorm van de Helpdesk ”Ouder en<br />

Werk(gever)”. u kunt uw vragen telefonisch of per e-mail (www.spaink.nl/vokk)<br />

aan hen richten.<br />

Spaink & partners BV, panta Rhei, godfried Bomansstraat 8a,<br />

4103 wR Culemborg, tel. 0345 58 70 70.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

31


32<br />

als je kind niet meer<br />

beter wordt…<br />

Als een kind niet meer beter wordt, verdient het de allerbeste zorg die er is. helaas komt uit de ervaringen<br />

van ouders en kinderen een ander beeld naar voren. Ouders nemen hun kind mee naar huis en staan<br />

er dan goeddeels alleen voor. Sinds het project Koesterkind weten we wat deze ouders wensen:<br />

een verpleegkundige die de regie neemt en gezinnen terzijde staat.<br />

Ouders die voor deze situatie komen te staan, willen<br />

iemand met verstand van zaken, die 24 uur per dag zeven<br />

dagen per week bereikbaar is en bij je thuiskomt. Iemand<br />

die vooruitkijkt en het gezin voorbereidt op wat komt.<br />

En die ouders en kinderen helpt het leven te blijven leven,<br />

ook als het einde dichterbij komt.<br />

pALLiAtiEVE zORg AAn huiS<br />

Tot op heden is de palliatieve zorg niet overal in Nederland<br />

zo georganiseerd. In Amsterdam is medio 2011 als proef het<br />

Emma Thuis Team gestart, een team van verpleegkundigen<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

dat vanuit het ziekenhuis ondersteuning en begeleiding<br />

biedt bij mensen thuis. De verpleegkundigen maken deel<br />

uit van een team van experts uit verschillende disciplines<br />

(medisch, psychologisch, pedagogisch en geestelijk verzorgend).<br />

Als deze proef succesvol verloopt, hopen we dat de<br />

rest van Nederland snel volgt.<br />

Een grote stap vooruit is ook de totstandkoming van de<br />

‘Richtlijn Palliatieve zorg bij kinderen’. In 2011 is hier hard<br />

aan gewerkt door de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde<br />

en ook ouders van de VOKK waren hierbij


etrokken. De richtlijn wordt medio <strong>2013</strong> ingevoerd. Wij<br />

hebben erop aangedrongen dat er een handzaam boekje<br />

komt voor de huisarts en thuiszorgverpleegkundigen en<br />

een aparte ‘leken’ versie voor ouders. Aan dat laatste wordt<br />

op dit moment de laatste hand gelegd.<br />

OnDERzOEK<br />

In februari <strong>2013</strong> is Lizzy Straathof, student ‘Health Science’<br />

aan de TU Twente begonnen aan haar afstudeeronderzoek<br />

naar de behoeften en wensen van ouders van een kind met<br />

kanker dat niet beter wordt. Wij kennen natuurlijk al veel<br />

ervaringen van ouders, onder meer dankzij de brochure<br />

KOEStERKinD<br />

Met het programma Koesterkind geven we antwoord<br />

op de vragen die rijzen als een kind niet meer beter<br />

kan worden. Het programma bestaat uit een informatieve<br />

website, www.koesterkind.nl, het boekje ‘Koesterkind,<br />

ons kind wordt niet meer beter’ voor ouders,<br />

de brochure ‘Koesterkind’ voor hulpverleners en het<br />

koesterboekje ‘Verbonden met jou’.<br />

Koesterkind kwam tot stand met medewerking van<br />

ruim 200 ouders. Hun ervaringen vormden de basis<br />

voor de informatie.<br />

PaLLiaTieVe ZOrg<br />

Koesterkind en de bijbehorende website. Met dit onderzoek<br />

willen we de ervaringen bundelen tot ‘ervaringskennis’.<br />

Centraal in het onderzoek staat hoe de palliatieve zorg<br />

in de verschillende centra nu georganiseerd is en wat de<br />

ervaringen zijn van ouders en kinderen. Aan de hand van<br />

de verschenen richtlijn onderzoekt Straathof welke behoeften<br />

ouders hebben en hoe de VOKK daar in kan voorzien.<br />

Nu wij de organisatie van de palliatieve zorg in het toekomstige<br />

Prinses Máxima Centrum voor Kinderoncologie<br />

concreet gaan invullen, is dit zeer waardevolle kennis.<br />

Marian Potters<br />

beleidsmedewerker palliatieve zorg VOKK<br />

advertentie<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

33


34 BeLiCHT<br />

Helden Race<br />

Amsterdam <strong>2013</strong><br />

Op zondag 9 juni <strong>2013</strong> van half negen tot twee uur vindt in het Amsterdamse Bos de helden Race plaats.<br />

De race wordt georganiseerd om geld bij elkaar te brengen voor een goed doel naar keuze. iedereen die<br />

meedoet is een….held! je kunt aan verschillende activiteiten deelnemen en het uiteindelijke doel is dat je<br />

het zes kilometer lange parcours rent, loopt of misschien wel vliegt.<br />

Het principe is simpel: elke held wordt uitgedaagd om<br />

minstens 200 euro met behulp van zijn of haar omgeving<br />

(vrienden, familie, collega’s…) in te zamelen voor het<br />

gekozen goede doel. Een held word je echter niet zomaar.<br />

Je moet van aanpakken weten, krachten ontwikkelen en<br />

jezelf bewijzen. Het Helden Race team heeft een aantal<br />

uitdagingen georganiseerd om je voor te bereiden op de<br />

dag van de race.<br />

Word ook een held en steun de VOKK door zes kilometer<br />

te rennen of te lopen tijdens de Helden Race in Amsterdam.<br />

Inschrijven kan via: www.heldenrace.com en voor meer<br />

informatie kun je mailen naar marinka.draaijer@vokk.nl.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

AFgELOpEn jAAR LiEpEn RijKjE En pEtER VAn<br />

DiERMEn MEE in DE hELDEn RACE. Dit iS hun<br />

VERSLAg.<br />

‘Een jaar geleden had ik Peter en mezelf opgegeven voor<br />

de Helden Race in Amsterdam. Uit de 49 doelen kozen<br />

wij voor de VOKK, in het bijzonder voor de KanjerKetting.<br />

Vragen om geld is niet mijn sterkste punt, maar na mijn<br />

oproep op Facebook kreeg ik veel reacties. We haalden<br />

uiteindelijk 1000 euro op. (De minimum inleg is dit jaar<br />

200 euro per persoon, moet te doen zijn…).<br />

Zondag 8 juli 2012 vertrokken we richting het Amsterdamse<br />

Bos. Het regende hard terwijl wij de zes kilometer liepen. Je<br />

mag er twee uur over doen, maar wij liepen en renden het<br />

in een uurtje, aangemoedigd door Meike Naafs (VOKK).<br />

Het was super leuk, maar wel jammer dat alleen wij voor<br />

de VOKK liepen. Ik hoop dit jaar op een grote groep<br />

deelnemers. Samen sterk voor de VOKK! Kinderen met<br />

kanker voeren een enorme strijd. Wat een pijn en verdriet.<br />

De KanjerKetting is dan een beloning, dat hebben we zelf<br />

ervaren. Onze dochter is nu bijna 18 jaar en bij haar werd in<br />

mei 2010 een Ewing sarcoom in de ribben ontdekt. Na een<br />

zware behandeling van een jaar gaat het nu goed met haar.<br />

Ze volgt een opleiding voor pedagogisch medewerkster<br />

jeugdzorg, rijdt paard en geniet met vrienden en vriendinnen.<br />

Wel heeft ze nog steeds chronische zenuwpijn en is<br />

sneller moe. Toch genieten we weer van het leven en van<br />

onze dochter die gelukkig nog bij ons is... De kinderen die<br />

zijn overleden, vergeten wij nooit.<br />

Een hartelijke groet en heel veel sterkte voor alle kinderen<br />

en ouders die nu in het zware traject zitten. Houd moed<br />

lieve mensen!’<br />

Rijkje van Diermen


onze nieuwe<br />

WaT HOuDT Je OP De BeeN?<br />

levensinstelling is bevrijdend<br />

wanneer je hoort dat je (klein)kind kanker heeft, stort je wereld in.<br />

Een lange, onzekere periode van behandelingen breekt aan. hoe<br />

blijf je in deze zware tijd op de been? Christine, de zevenjarige<br />

dochter van Adrienne de jonghe, wordt al twee jaar behandeld voor<br />

een neuroblastoom. Adrienne vertelt hoe belangrijk het gewone<br />

gezinsleven is in deze moeilijke periode.<br />

14 februari 2011. De dag waarop anderen<br />

volop bezig zijn met geheimzinnige<br />

valentijnsberichten, krijgen wij te horen<br />

dat onze jongste dochter Christine een<br />

neuroblastoom heeft. Opeens sta je aan<br />

de andere kant van de lijn. Jarenlang<br />

heb ik als ouderenarts mensen slecht<br />

nieuws gebracht en nu ben ik, naast<br />

dokter, vooral ook moeder. Een heel<br />

bezorgde moeder met wel honderdduizend<br />

vragen over mijn kind. Wordt ze<br />

weer beter? Wat zijn de kansen? Waar<br />

bestaat de behandeling uit?<br />

Al snel word je geleefd. De dagen<br />

bestaan uit ritjes naar het VUmc en<br />

ondertussen al die andere ballen in<br />

de lucht houden. Christine heeft drie<br />

oudere zussen; Bastienne, Charlotte<br />

en Louise. Heerlijke meiden die ons<br />

vanaf het begin midden in het gewone<br />

leven hebben gehouden. Ik herinner<br />

mij nog de dag dat wij hoorden dat de<br />

behandelingen geen effect hadden ge-<br />

had. Maar er was die dag ook gewoon<br />

hockeytraining en voor Charlotte<br />

is sport een belangrijke uitlaatklep.<br />

Dus stond ik langs de lijn, Charlotte<br />

aanmoedigend. Of die keer dat Louise<br />

met haar zangtalent op een kerstmarkt<br />

een liedje zong speciaal voor Chris,<br />

die op dat moment in het ziekenhuis<br />

lag. En dan Bastienne…14 jaar en<br />

dol op dingen waar pubermeiden van<br />

houden. Maar zij is er ook heel erg<br />

voor haar zusje en kan al oppassen als<br />

Jos en ik er even uit willen. Natuurlijk<br />

wordt er ook af en toe lekker stevig<br />

ruziegemaakt over welk televisieprogramma<br />

we kijken of wie als eerste<br />

mag beginnen bij een spelletje. Net als<br />

in een gewoon gezin eigenlijk.<br />

Voor mijzelf is sport een onmisbare<br />

uitlaatklep. Niets is fijner dan even<br />

een rondje hardlopen of fietsen. Op<br />

die momenten zet ik al mijn gedachten<br />

op een rijtje en krijg ik ruimte<br />

Boven Charlotte (12 jaar), rechts<br />

Louise (10 jaar), onder Bastienne (14<br />

jaar) en links Christine (7 jaar)<br />

voor nieuwe ideeën, andere gezichtspunten<br />

en creatieve ingevingen. Ingevingen<br />

die ik dan weer mooi kwijt<br />

kan op de wekelijkse repetitieavond<br />

van mijn musicalgroep Lef!<br />

We zijn door schade en schande wijs<br />

geworden. Waar we eerst dingen vaak<br />

ver vooruit planden, hebben we nu<br />

de ’10-minuten-regel’ ingevoerd. De<br />

ziekte van Chris heeft ons geleerd<br />

dat alles over 10 minuten anders kan<br />

zijn. Onze nieuwe levensinstelling<br />

vraagt om veel flexibiliteit, maar is<br />

ook bevrijdend en geeft ruimte voor<br />

spontane dingen: even een ijsje halen<br />

bij die lekkere ijswinkel in het dorp<br />

of samen voor de open haard de dag<br />

doornemen met lekkere hapjes.<br />

En dat is wat ons op de been houdt:<br />

het ‘gewone’ gezinsleven met alle<br />

dagelijkse beslommeringen. Met een<br />

open en eerlijke communicatie naar<br />

alle kinderen. Gekscherend zeggen<br />

Jos en ik wel eens tegen elkaar: instorten<br />

kan altijd nog.<br />

Adrienne de Jonghe<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

35


36 FaNCONi aNeMie<br />

aTTeNT 1 – <strong>2013</strong><br />

onze dappere Lisette<br />

De afgelopen jaren las u in <strong>Attent</strong> regelmatig over onze dochter Lisette en haar ziekte FA.<br />

Zo vertelden wij in 2009 dat zij het eerste Nederlandse meisje was bij wie in Duitsland<br />

mondslijmvlies werd afgenomen. Ook schonken we aandacht aan de moeilijke overgang van<br />

de kinder- naar de volwassenenpoli, waar artsen geen idee hadden wat FA inhield. En met<br />

het door haarzelf ontworpen, vorige FA-logo, drukte Lisette letterlijk haar stempel op onze<br />

vaste FA-pagina.<br />

Lisette was zes jaar toen bij haar FA werd ontdekt. Omdat haar bloedwaarden erg laag<br />

waren, kreeg ze heel veel bloedtransfusies. De twee beenmergtransplantaties die ze<br />

onderging, hadden grote gevolgen voor haar lichaam. Vooral haar longen liepen schade<br />

op. Ze had op jonge leeftijd al zuurstof nodig. Eerst alleen ’s nachts, later ook overdag.<br />

Zuurstof is nodig om te kunnen leven maar als longen niet goed functioneren, bestaat het<br />

risico dat het koolzuurgas niet goed wordt uitgeblazen en volgt een langzame vergiftiging.<br />

Dit overkwam Lisette. Alleen kapbeademing zou deze opstapeling van koolzuurgas kunnen<br />

verminderen.<br />

Omdat dit laatste bij Lisette helaas niet lukte, kwam ze op de urgentielijst voor een<br />

longtransplantatie terecht. Vanwege haar lengte van 1.40 m kwam ze in aanmerking voor<br />

kinderlongen. Nu weet iedereen dat de wachttijd voor donororganen heel lang is, maar voor<br />

kinderlongen is die wachttijd nog veel langer. Lisette heeft tot het laatst toe zo gehoopt dat<br />

die nieuwe longen voor haar beschikbaar zouden komen… Maar helaas heeft dat niet zo<br />

mogen zijn. Op 13 juli 2011 om half drie ’s middags heeft ze tot ons grote verdriet voor altijd<br />

haar ogen gesloten.<br />

Onze Lisette was een doorzetter en ze heeft er alles voor over gehad om maar te kunnen<br />

leven. Haar humor, haar lieve lach, haar creativiteit, haar kennis van de computer, haar<br />

behoefte om te lezen, maar vooral haar lieve karakter zullen we nooit vergeten. Wij dragen<br />

haar voor altijd in ons hart. We zijn zo ontzettend trots op haar. Ze is voor ons en vele<br />

anderen een groot voorbeeld geweest. In alles zullen we haar herinneren.<br />

Lisette, ons lief koesterkind.<br />

Een kalenderjaar is voorbij gegaan zonder Lisette. Ons verdriet is niet minder geworden.<br />

Toch proberen we zoveel mogelijk door te gaan en te genieten van het leven. We hebben<br />

het afgelopen jaar op heel veel momenten woorden van steun van lieve mensen mogen<br />

ontvangen. Dat geeft ons de kracht om door te gaan.<br />

Tineke Brasser, moeder van Lisette<br />

als eerbetoon aan Lisette hebben we voor deze keer het door haar ontworpen Fa-logo afgebeeld.<br />

De redactie


nieuws<br />

BRAinStARS<br />

Veel ouders en begeleiders van een<br />

kind met niet-aangeboren hersenletsel<br />

(NaH) zijn op zoek naar toegankelijke<br />

informatie over de gevolgen van NaH.<br />

Ook hebben zij behoefte aan praktische<br />

adviezen die helpen om zo goed<br />

mogelijk met het kind om te gaan. Het<br />

handboek BrainsTars voorziet in deze<br />

behoefte. Op de familiedag Hersentumoren<br />

van de VOKK, zaterdag 1 juni,<br />

vindt een presentatie over BrainsTars<br />

plaats. Op www.vilans.nl vindt u meer<br />

informatie over de van oorsprong<br />

amerikaanse methode en kunt u het<br />

handboek BrainsTars (€ 59,90 incl.<br />

BTW) bestellen.<br />

niEuwE 6Mp-DRAnK<br />

Het sophia Kinderziekenhuis in rotterdam<br />

vergeleek een nieuw ontwikkelde<br />

6MP-drank (mercaptopurine) met de<br />

gewone 6MP-capsules. Nadat bleek<br />

dat er goede bloedspiegels werden<br />

bereikt en kinderen de drank niet vies<br />

vonden, besloot het sophia Kinderziekenhuis<br />

over te stappen op de 6MP-<br />

drank, die in individuele doseringen<br />

in mondspuitjes wordt geleverd. Naar<br />

verwachting zullen de andere kinderoncologische<br />

centra volgen.<br />

gEnEzingSKAnS RECiDiEF<br />

AML VERDuBBELD<br />

een internationale onderzoeksgroep<br />

onder leiding van gert-Jan Kaspers,<br />

hoogleraar kinderoncologie Vumc,<br />

heeft aangetoond dat dankzij een<br />

nieuwe behandeling het genezingspercentage<br />

van kinderen met een<br />

recidief acute myeloïde leukemie (aML)<br />

is gestegen van 16% naar 36%.<br />

Bij deze behandeling werd o.a. liposomaal<br />

daunorubicine gebruikt. Na<br />

chemotherapie kregen alle kinderen<br />

een beenmergtransplantatie.<br />

Binnenkort start de groep van Kaspers<br />

een europees vervolgonderzoek naar<br />

een ander nieuw geneesmiddel dat de<br />

aML-cellen doelgericht aanpakt: gemtuzumab<br />

ozogamicine. Het is van groot<br />

belang ook bij kinderen de werking van<br />

nieuwe geneesmiddelen te bestuderen.<br />

Kinderen blijken een medicijn vaak<br />

anders af te breken dan volwassenen.<br />

Ook bijwerkingen en effectiviteit kunnen<br />

verschillen. aan klinisch onderzoek<br />

worden zeer hoge eisen gesteld.<br />

OMgEVingSFACtOREn En<br />

KinDERLEuKEMiE<br />

Jaarlijks wordt bij circa 80 kinderen in<br />

België en 140 kinderen in Nederland<br />

leukemie vastgesteld. al lang speelt<br />

de vraag of omgevingsfactoren een<br />

rol spelen bij het ontstaan van<br />

kinderleukemie. Binnen het european<br />

science advisory Network for Health<br />

hebben de Belgische Hoge gezond-<br />

NieuWs<br />

heidsraad en de Nederlandse<br />

gezondheidsraad de wetenschappelijke<br />

gegevens hierover in kaart gebracht<br />

en beoordeeld. Hun conclusie:<br />

er is beperkt bewijs voor oorzakelijke<br />

verbanden tussen omgevingsfactoren<br />

en kinderleukemie. Het is een complex<br />

samenspel tussen genetische factoren<br />

en omgevingsinvloeden (die zowel<br />

natuurlijk kunnen zijn als door de mens<br />

veroorzaakt). De meeste gevallen van<br />

kinderleukemie kunnen hoogstwaarschijnlijk<br />

niet voorkomen worden en het<br />

zal vermoedelijk nooit mogelijk zijn om<br />

de oorzaak van individuele gevallen te<br />

achterhalen. Meer informatie: http://<br />

gr.nl/nl/adviezen/childhood-leukaemiaand-environmental-factors<br />

AFSChEiD wiL DOLSMA<br />

Op 13 december nam dr. Wil Dolsma na<br />

30 jaar afscheid als radiotherapeut in het<br />

uMC groningen. Haar afscheidssymposium<br />

had als titel ‘er gaat niets boven<br />

patiëntenzorg’, en dat tekent Wil: een bijzondere<br />

vrouw met een warm hart voor<br />

de kinderen en hun ouders. Wij wensen<br />

Wil en haar man alle goeds toe.<br />

pROMOtiES<br />

Op 21 november promoveerde andrica<br />

de Vries aan de erasmus universiteit<br />

rotterdam op het proefschrift Molecular<br />

determinants of Juvenile Myelomonocytic<br />

Leukemia and childhood<br />

Myelodysplastic syndrome.<br />

Op 9 januari promoveerde Jacob<br />

anninga aan de rijksuniversiteit Leiden<br />

op het proefschrift Clinical and molecular<br />

features of high-grade osteosarcoma.<br />

We feliciteren beiden van harte.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

37


38 LeesWiJZer<br />

Leeswijzer<br />

een heel bijzonder boek dat vertelt hoe een gezin omgaat<br />

met kanker. De ziekte raakt niet alleen de persoon zelf, maar<br />

iedereen die bij hem of haar betrokken is. als David te horen<br />

krijgt dat er kanker op zijn strottenhoofd zit en hij zijn stem<br />

kwijtraakt, is dat een schok voor het hele gezin. alle gezinsleden<br />

reageren op hun eigen manier op de onontkoombare<br />

dood van David. Het bijzondere van dit 278 pagina’s tellende<br />

boek is dat het nauwelijks woorden bevat. schitterende<br />

aquarellen vertellen het hele verhaal. De subtiele kleuren en<br />

de sterke contrasten geven de wisselende stemmingen weer.<br />

een prachtig boek dat je alleen al voor de mooie kunstwerkjes<br />

wil hebben.<br />

Hijltje Vink<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

BROERS En zuSSEn VAn<br />

SpECiALE En gEwOnE<br />

KinDEREn<br />

Frits Boer<br />

uitgeverij Lannoo-Campus<br />

isBN 978 90 209 7590 1<br />

Prijs € 29,90<br />

Leeftijd: volwassenen<br />

een derde van alle kinderen groeit op als broer of zus van<br />

een speciaal kind. een kind dat te kampen heeft met lichamelijke<br />

of psychische problemen, dus ook een kind met kanker.<br />

Volgens Boer leveren de ziekte en de ontstane conflicten<br />

een belangrijke bijdrage aan de sociale intelligentie van de<br />

kinderen. Het boek gaat in op zaken als rivaliteit, loyaliteit,<br />

de plaats in de kinderrij en conflicten. Wat zijn de gevolgen<br />

hiervan voor de gezinsrelaties? Boer geeft tevens aan welke<br />

hulp beschikbaar is als een broer of zus zelf problemen krijgt.<br />

een aanrader.<br />

Hijltje Vink<br />

tOEn DAViD zijn StEM<br />

VERLOOR<br />

Judith Vanistendael<br />

uitgeverij Oog & Blik<br />

isBN 978 90 549 2336 7<br />

Prijs € 24,90<br />

nEDERLAnD<br />

Charlotte Dermatons<br />

uitgeverij Lemniscaat<br />

isBN 978 90 477 0498 0<br />

Prijs € 24,50<br />

Van euromast tot afsluitdijk, van Koninginnedag tot bloeiende<br />

bollenvelden. Historie, verhalen en kinderliedjes, tradities en<br />

eigenaardigheden. Zelfs de KanjerKetting is terug te vinden<br />

in dit mooie gedetailleerde boek. Charlotte Dermatons neemt<br />

je in haar boek mee op een vlucht over Nederland. in 28<br />

platen introduceert ze de volledige canon van Nederland en<br />

dat zonder woorden. als je goed kijkt, ontdek je op iedere<br />

pagina veel bekende kinderboekfiguren. Wij wensen je een<br />

mooie reis.<br />

Marinka Draaijer<br />

ELVin, hEt VERgEEtAChtigE<br />

OLiFAntjE<br />

Heather snyder en susan Beebe<br />

uitgeverij Lash & associates<br />

Publishing/Training inc,<br />

te bestellen via www.vilans.nl,<br />

bestelnummer 2011005<br />

Prijs € 17,50<br />

Leeftijd: 4+<br />

Het olifantje elvin is de meest enthousiaste trompetter<br />

van de hele kudde. Hij kan ook heel goed tellen en dingen<br />

onthouden. Op een dag valt er een grote tak op zijn kop. en<br />

vanaf die tijd is alles anders. elvin vergeet veel, kan geen<br />

vijgen meer tellen en maakt ruzie terwijl hij helemaal niet weet<br />

waarom. Hij snapt niets meer van zichzelf. uiteindelijk vertelt<br />

de dokter dat elvin niet-aangeboren hersenletsel (NaH) heeft<br />

en wat de gevolgen hiervan zijn. Dit boekje is een goed hulpmiddel<br />

voor ouders en kinderen die met een NaH te maken<br />

hebben, bijvoorbeeld kinderen met een hersentumor, en alle<br />

mensen erom heen.<br />

Hijltje Vink


Acties en donaties<br />

giFtEn En ACtiES<br />

Phoenix4Kids organiseerde een<br />

benefietrit en een evenement t.b.v. de<br />

VOKK/FA. Kyan en Mandy Kalsbeek<br />

gaven het startschot. De opbrengst<br />

bedroeg €1217.<br />

Kamerling €50; Knooppunt Baarlo<br />

€100; SMG groep, drukkerij<br />

Schutters magazijn €25; ECM van<br />

Miltenburg-Bouwman €40; CVD<br />

Protestantse Gemeente, verkoop<br />

kettingen €80; Rotary Dordrecht Ter<br />

Merwe €2500; Bas van der Voort,<br />

verrassingsfeest 5 jaar kankervrij<br />

€320; I Jansen €50; C Gerritsen €50;<br />

Personeelvereniging Geert Truyts<br />

€1000; Claassen-Wijbenga €100; PA<br />

Smit en Y Braaksma €50; R Langemeijer-van<br />

Eijndt €200; JGA van<br />

Leeuwen €1000; WE Boonstra €30;<br />

AM Oude Remmerink €114; Ruud<br />

Borst Transport €100; Diaconie Herv.<br />

Gem. jeugddienst €163; KW van der<br />

Gijp-Toff €25; HP Koelewijn €150;<br />

JSTA Eerbeek €500; WL Reekers<br />

€200; Fred Jaspers en Robert van der<br />

Struijf €212; Itannex €500; BS De Binnendijk<br />

€129; Tom Voûte Fonds €500;<br />

Stichting Jong €2637; Kerstactie Jacob<br />

Roelands Lyceum €8.169; GGD Hart<br />

van Brabant €760; Shirts4all €50.<br />

Sinterklaas bracht ons op vijf december<br />

een bezoek en overhandigde een<br />

prachtig bedrag van €3.451.<br />

KAnjERKEtting<br />

Acties en donaties<br />

MMA van der Putten, sponsorloop<br />

Santiago de Compostella voor Nena<br />

Baas €1100; fam Kranendonk (65<br />

jaar) €100; collecte huwelijk Peter en<br />

Linda Stopa-Jansen €196,46; fam van<br />

Buren €45; fam Sommers, actie ter<br />

nagedachtenis van Danique €1019;<br />

S Boender en E Kooijmans, Super-<br />

KanjerKettingkraam €1400; Yvonne<br />

Mulder, donatie KVO en Zonhove<br />

€455; KDV Mikz, kerstmarkt Drunen<br />

€160; OBS Den Bussel, kerstactie<br />

€727; van Maanen €40; De Westerkerk<br />

Ermelo, collecte kinderkerst<br />

€570; Diaconie Prot. Gemeente,<br />

kerstcollecte €209; Opa van Thymo*<br />

€550; M de Louw, verkoop walnoten<br />

€38; Personeelsvereniging<br />

V.C.D. Groningen €200; Team MPL,<br />

verkoop oliebollen €1140; KDV<br />

Klokhuis en BSO de Ketelbinkies<br />

€180; voorlopige opbrengst DACT<br />

Treasury beurs €4312.<br />

De verkoop van zelfgemaakte<br />

schilderijen door Marij en Carla,<br />

ter nagedachtenis van Kars, bracht<br />

€800 op.<br />

FONDseNWerViNg<br />

in de periode van 23 oktober 2012 tot en met 21 januari <strong>2013</strong> ontving de VOKK weer vele giften. wegens<br />

gebrek aan ruimte vermelden we alleen bedragen boven €25, maar we zijn uiteraard blij met elke gift,<br />

groot en klein. wij danken ook degenen die online via iDeal doneren!<br />

ADOptiE KAnjERKRALEn<br />

BEDRijVEn<br />

Cabsol BV €2500; Summa Procestechnologie<br />

Eindhoven €500; Quadia<br />

Web TV €750; Interkerkelijk koor<br />

Melody €500; Marijn Ketelaar €2000;<br />

CDS Banklining B.V. €1000<br />

ADOptiE KAnjERKEtting<br />

pARtiCuLiEREn<br />

Sinds 23 oktober 2012 hebben zo veel<br />

mensen kettingen en kralen geadopteerd,<br />

dat het ondoenlijk is om iedereen<br />

hier te vermelden. De namen worden,<br />

na toestemming van betrokkenen,<br />

vermeld op www.kanjerketting.nl. Staat<br />

uw adoptie er niet bij en wilt u toch<br />

graag vermeld worden, mail dan naar<br />

bureau@vokk.nl. Heel hartelijk dank<br />

voor uw adopties.<br />

Francis te Nijenhuis<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

39


40<br />

18+ KaMP<br />

nieuwe<br />

vrienden<br />

maken!<br />

Van 28 tot en met 30 september 2012<br />

organiseerde de VOKK een speciaal kamp voor<br />

‘kinderen’ van boven de achttien jaar. Maar liefst<br />

35 deelnemers konden we verwelkomen. Dat<br />

zij genoten hebben, blijkt wel uit de volgende<br />

enthousiaste reacties.<br />

‘Ik had me helemaal niet gerealiseerd dat ik het met jou op<br />

Facebook had gehad over het kamp. Het was tof je te leren<br />

kennen, het kamp was super!’<br />

‘Ik was mee als brus. Ik had meer brussen verwacht die<br />

mee zouden gaan. Ik ben drie jaar geleden voor de eerste<br />

keer mee geweest en wist dat iedereen elkaar al kende.<br />

Voelde me eerst ook even het vijfde wiel aan de wagen,<br />

maar dat gevoel verdween al gauw. Mensen maakten al<br />

snel een praatje met me en je voelt je dan gelijk welkom.<br />

Als het weekend voorbij is, ben je adressen en telefoonnummers<br />

aan het uitwisselen, omdat je zoveel nieuwe<br />

vrienden hebt gemaakt’<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

uit EEn VERSLAg OVER DE ROEiACtiVitEit:<br />

‘We hebben genoten, de verschillende termen waren wat<br />

moeilijk uit elkaar te houden. Het duurde even voor we<br />

door hadden welke kant we op moesten bewegen, maar<br />

na een tijdje kwamen we vooruit (of eigenlijk achteruit<br />

dus…). Als we langs het terras roeiden, gingen we best<br />

soepel, maar bij het draaien raakten we telkens hopeloos in<br />

de knoei. En wij maar hopen dat de toeschouwers ons niet<br />

meer konden zien. Ook het praten onder het roeien werkte<br />

niet zo goed, ondanks ons vrouwelijk multitask-talent.’


‘Toen we weer aan de kant waren,<br />

hebben we een wedstrijdje roeien op<br />

de apparaten gedaan. We deden wie<br />

als eerst de 2000 meter bereikte, schakelden<br />

al snel over naar 500 meter<br />

als einddoel en zijn uiteindelijk bij de<br />

300 meter gestopt. Eerst maar even<br />

spierballen kweken voor we daar nog<br />

een keer aan beginnen.’<br />

‘We hebben heerlijk genoten van een<br />

motorboottochtje, van de zon en van<br />

alle anderen die de roeiboten uitprobeerden.<br />

Al met al hebben we enorm<br />

genoten! Bedankt voor deze geweldige<br />

afsluiting van ons weekend!’<br />

Amber van Ameijde en Meike Naafs<br />

VereNigiNgsNieuWs<br />

verenigingsnieuws<br />

VOORjAARSSyMpOSiuM<br />

Het voorjaarssymposium is bestemd<br />

voor (groot)ouders en brussen van<br />

een overleden kind en vindt plaats<br />

op zaterdag 6 april <strong>2013</strong> in Antropia<br />

Cultuur- en Congrescentrum te<br />

Driebergen. Als altijd is er een kinder-<br />

en jongerenprogramma. Meer<br />

informatie vindt u op www.vokk.nl<br />

hOgE OpKOMSt<br />

SuRViVORSSyMpOSiuM<br />

Het nationale symposium voor survivors<br />

van 9 maart jl., georganiseerd<br />

door SKION, Tom Voûte Fonds en<br />

de VOKK was een enorm succes. De<br />

opkomst was boven verwachting:<br />

540 deelnemers. Het laat zien dat<br />

er grote behoefte is aan informatie<br />

over de mogelijke late gevolgen van<br />

kinderkanker, maar ook aan onderling<br />

contact. We hopen hier in de<br />

toekomst een vervolg aan te geven.<br />

SAMEn VOOR BEtER<br />

Met het nieuwe logo van de VOKK<br />

kiezen we voor een nieuwe uitstraling<br />

en daarbij hoort een nieuwe<br />

slogan: Samen voor beter. Beter<br />

staat voor betere zorg, betere<br />

begeleiding en betere nazorg voor<br />

kinderen, ouders en brussen, in alle<br />

fasen. Dus ook betere palliatieve<br />

zorg, betere begeleiding van gezinnen<br />

met een overleden kind en betere<br />

zorg voor survivors. Dat doen<br />

we binnen de VOKK samen, (groot)<br />

ouders, kinderen, brussen, survivors<br />

en behandelaars. Maar ook samen<br />

met behandelaars, verenigd in de<br />

SKION. Samen voor beter.<br />

hERDRuK BROChuRE<br />

nEuROBLAStOOM<br />

Van onze brochure Neuroblastoom<br />

is in samenwerking met SKION een<br />

gewijzigde herdruk verschenen.<br />

iMMunOthERApiE VS BLijFt<br />

VERgOED<br />

Dankzij de gezamenlijke inspanningen<br />

van SKION en VOKK blijven de<br />

zorgverzekeraars immunotherapie in<br />

de Verenigde Staten van kinderen met<br />

hoogrisico-neuroblastoom vergoeden.<br />

LEF<br />

Voor jongeren van 12 jaar en ouder<br />

heeft de VOKK een eigen jongerenmagazine,<br />

LEF. Het blad komt<br />

driemaal per jaar uit en elk nummer<br />

heeft een thema. LEF sluit aan bij<br />

de belevingswereld van jongeren<br />

en biedt naast ‘serieuze’ artikelen<br />

ook leuke verhalen, zoals interviews<br />

met bekende Nederlanders. Is LEF<br />

iets voor uw kind? Een mailtje naar<br />

bureau@vokk.nl is voldoende.<br />

Marianne Naafs-Wilstra<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

41


42 ageNDa<br />

agenda van 1 april<br />

tot en met 30 juni <strong>2013</strong><br />

zaterdag 6 april<br />

VOORjAARSSyMpOSiuM<br />

Thema: Verlies<br />

Plaats: antropia Cultuur- en Congrescentrum,<br />

Driebergen<br />

Voor: (groot)ouders van een<br />

overleden kind<br />

Tijd: vanaf 13.00 uur<br />

Bijzonderheden: met kinder- en jongerenprogramma.<br />

info en opgave: bureau VOKK,<br />

030 24 22 944<br />

zaterdagavond 6 april<br />

DREAMnight At thE MuSEuM<br />

Plaats: Maritiem Museum rotterdam<br />

Tijd: 19.00 – 21.30 uur<br />

Voor wie: gezinnen<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

marinka.draaijer@vokk.nl<br />

Opgave: via link in agenda op www.vokk.nl<br />

Diverse vrijdagen in mei en juni<br />

DREAMnight At thE zOO<br />

Plaats: diverse dierentuinen in Nederland<br />

Tijd: 18.00 – 22.00 uur<br />

Voor wie: gezinnen<br />

Bijzonderheden: houd voor de data onze<br />

nieuwsbrief en agenda op onze website<br />

in de gaten.<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

marinka.draaijer@vokk.nl<br />

Opgave: via link in agenda op www.vokk.nl<br />

19 t/m 21 april<br />

wEEKEnDKAMp 6 tOt 12 jR<br />

Voor (ex)kankerpatiënten en brussen<br />

Plaats: Ommen<br />

Kosten leden: € 30,-<br />

Niet-leden: € 50,info<br />

en opgave: 030 24 22 944<br />

zaterdag 1 juni<br />

LAnDELijKE FAMiLiEDAg hERSEntuMOREn<br />

Plaats: Werkenrode in groesbeek<br />

Bijzonderheden: met kinder- en jongerenprogramma<br />

Tijd: 11.00 – 15.30 uur<br />

info en opgave: 030 24 22 944<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

aTTeNT 4 – 2012<br />

zaterdag 25 mei<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

LAngBROEK<br />

Hofstede ‘De Nieuwe Donck’<br />

strijp 1, 3947 BM Langbroek<br />

Tijd: 12.00 – 16.00 uur<br />

info en opgave: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

Dinsdag 14 mei<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

nOORD<br />

Plaats: Handwerkerszijde 163 Drachten<br />

Tijd: 20.00 – 22.00 uur<br />

info: 030 24 22 944<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

aanmelden: via vokknoord@gmail.com<br />

zaterdag 13 april<br />

BijEEnKOMSt OuDERS VAn EEn<br />

OVERLEDEn KinD ROttERDAM<br />

Plaats: de Vruchtenburg rotterdam<br />

Tijd: 12.00 – 16.00 uur<br />

info en opgave: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

woensdag 12 juni<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

gOES<br />

Plaats: ggD-kantoor, Westwal 37,<br />

4460 as goes<br />

Tijd: 19.45 – 22.00 uur<br />

Bijzonderheden: na een gezamenlijke<br />

start splitsen we op in groepen.<br />

info en opgave: 011 43 10 435 of<br />

freddeburger@hotmail.com<br />

Maandag 13 mei<br />

BijEEnKOMSt VOOR (gROOt)<br />

OuDERS<br />

uMC gROningEn<br />

Plaats: uMCg, onderwijscentrum<br />

(nabij M2)<br />

Tijd: 20.00 – 22.00 uur<br />

Voor wie: (groot)ouders van een<br />

kind met kanker<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

12 april / 10 mei / 7 juni<br />

inLOOp VOOR (gROOt)OuDERS<br />

uMC St RADBOuD nijMEgEn<br />

Plaats: Verpleegafdeling Q2Zee<br />

Tijd: 10.00 – 12.00 uur<br />

info: 030 24 22 944 o<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

SittARD<br />

Plaats: Paardestraat 31, 6131 MB sittard<br />

Tijd: 19.30 – 21.30 uur<br />

info: Marleen roeden, 046 44 33 247 of<br />

jefroeden@hetnet.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

VAn EEn OVERLEDEn KinD<br />

hEERLEn<br />

Plaats: Huize De Luijff,<br />

Wilhelminaplein 24, 6411 KW Heerlen<br />

Tijd: 20.00 – 21.30 uur<br />

info: info@toonhermanshuisparkstad.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR (gROOt)<br />

OuDERS<br />

SOphiA KinDERziEKEnhuiS<br />

ROttERDAM<br />

Plaats: spreekkamer ronald McDonald Huis<br />

Tijd: 19.30 – 22.30 uur<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

Datum: zie agenda op www.vokk.nl<br />

BijEEnKOMSt VOOR OuDERS<br />

EinDhOVEn<br />

Plaats: inloophuis ‘de eik’, Landgoed<br />

eikenburg<br />

aalsterweg 285b, 5644 re eindhoven<br />

Welkom vanaf 19.00 uur<br />

Tijd: 19.30 – 21.30 uur<br />

info: 030 24 22 944 of<br />

mieke.spaink@vokk.nl<br />

MEER inFO?<br />

Kijk voor de actuele agenda op:<br />

www.vokk.nl > agenda<br />

schrijf je nu in voor de digitale<br />

Nieuwsbrief van de VOKK via<br />

www.vokk.nl > nieuws > tips en links


Liefde is...<br />

Liefde en het leven vieren gaan zo goed samen. Liefde<br />

tussen jezelf en je vriendje of vriendinnetje, maar ook liefde<br />

in het algemeen. Liefde staat voor mij gelijk aan geluk.<br />

en dan niet geluk als het tegenovergestelde van pech,<br />

maar levensgeluk. Het geluk om te leven überhaupt.<br />

Pak mijn hand<br />

gedichten voor kinderen met kanker en hun brussen<br />

Tekst: Marjanne den Boef<br />

illustraties: Liesbeth van Hövell-Ogtrop<br />

Pak mijn hand<br />

Ga met me mee,<br />

Ik durf niet alleen<br />

Loop jij met me mee?<br />

COLuMN<br />

Liefde is ook dingen doen waar je blij van wordt met<br />

mensen die je nog veel blijer maken. Je ouders, broertje<br />

of zusje, tante, vriendje of vriendinnetje of misschien je<br />

buurvrouw. Het zit in kleine dingen, kleine gebaren.<br />

Voor kinderen die ziek zijn, is liefde zo’n goed medicijn.<br />

en ik weet ook wel dat de kankercellen niet het loodje<br />

leggen van een dosis liefde. Hoe simpel zou dat zijn?<br />

Dan hadden we alle kankercellen allang de wereld<br />

uitgeholpen. Maar ik ben er van overtuigd dat iedereen<br />

er, in ieder geval een beetje, van opknapt. Kinderen, volwassenen,<br />

ziek of gezond, iedereen knapt op van liefde.<br />

en het is zoiets simpels, een glimlach is vaak genoeg.<br />

Met zo’n groot effect. Je wordt er sterker van, je krijgt<br />

levenslust en de kracht om te vechten. Dus indirect<br />

vernietigen we toch die kankercellen met liefde.<br />

Love rules, oh yeah.<br />

Juul gerritsma<br />

uiTgaVe BeLiCHT<br />

Zo begint het eerste gedicht in het boekje Pak mijn hand dat Marjanne den<br />

Boef voor de VOKK maakte. Zij schreef gedichten die het gevoel van kinderen<br />

met kanker omschrijven. Vriendschap, eenzaamheid, blijdschap, verdriet, angst,<br />

onzekerheid… al deze gevoelens komen er in voor. Liesbeth van Hövell-Ogtrop<br />

maakte er mooie pentekeningen bij. er zijn nog enkele exemplaren te bestellen via<br />

webwinkel.vokk.nl.<br />

<strong>Attent</strong> 1 – <strong>2013</strong><br />

43


Lid worden?<br />

Heeft u interesse gekregen in het werk van de VOKK en wilt u attent elk kwartaal thuis ontvangen?<br />

Vul dan dit antwoordformulier in of ga naar www.vokk.nl en word lid!<br />

De contributie à 2 25,- betaalt u na ontvangst van de acceptgirokaart.<br />

■ ik ben (groot)ouder, verzorger of ex-patiënt ■<br />

Mijn adresgegevens zijn:<br />

Naam:<br />

adres:<br />

Postcode:<br />

Woonplaats:<br />

e-mail:<br />

ik ben anderszins belangstellend<br />

stuur dit formulier naar: VOKK, schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />

De VOKK steunen?<br />

Ook dat kan. Vul onderstaand antwoordformulier in of ga naar www.vokk.nl. u betaalt na ontvangst van<br />

de acceptgiro. ik wil de VOKK steunen op de volgende manier:<br />

eenmalige gift ■ 20 euro ■ 30 euro ■ 50 euro ■<br />

Maandelijkse gift ■ 5 euro ■ 15 euro ■ 20 euro ■<br />

Jaarlijkse gift ■ 25 euro ■ 35 euro ■ 50 euro ■<br />

Nalatenschap (zie voor meer informatie www.vokk.nl)<br />

Naam:<br />

adres:<br />

Postcode:<br />

Woonplaats:<br />

e-mail:<br />

stuur dit formulier naar: VOKK, schouwstede 2b, 3431 JB Nieuwegein<br />

................. euro<br />

................. euro<br />

................. euro<br />

Voelt uw KinD zich ooK zo gesteunD Door De KanjerKetting? worD Dan liD Van De VoKK of<br />

maaK uw familie en VrienDen Donateur. zo zorgen wij er samen Voor Dat ooK in De KomenDe<br />

jaren ieDer KinD met KanKer een KanjerKetting Krijgt. u leest meer op www.VoKK.nl.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!