GEDURFDE STADSWONINGEN IN KORTRIJK - Kortrijk Heritage

50
“De skeletbouw van het nieuwe gedeelte is volledig in hout.
Een stenen huis kan langer koelte bewaren. En in de winter
duurt het wat langer eer het opwarmt. Stenen vormen meer
massa en houden beter de warmte vast. Maar als alles goed
geïsoleerd is, dan heeft houtskeletbouw uiteindelijk meer
voordelen. Het gaat snel. En als je een beetje handig bent, kan
je de binnenkant zelf afwerken. Ik vind het een mooie manier
van bouwen. In andere landen doen ze het voortdurend, maar
wij Belgen zijn nog altijd verknocht aan bakstenen. Ik heb de
muren hier zelf afgewerkt met duizenden latjes die ik tegen
elkaar heb genageld. Ik ben zeer tevreden over het effect.
Het hout dat ik daarvoor heb gebruikt is waaiboom. Ken je
dat niet? Ik kende het ook niet. Ik ging naar een houthandel
en vroeg naar het goedkoopste hout om iets af te werken.
En daar zei men: Waaiboom. Dat blijkt een term te zijn voor
goedkoop hout: populier of den of alles wat van de bomen
is gewaaid. Ik heb dat ook gebruikt om aan de achterkant
de gevel af te werken. Allemaal latjes. Zwart geschilderd. Het
effect van die latjes die allemaal door mekaar lopen, moet een
grove tekening in hout zijn. Vooral niet effen en gelijk. Jazz
tegen de muren. Maar mijn pa is een stielman. Het moeilijkste
was om aan hem uit te leggen dat het er moest uitzien alsof
dat hout zomaar tegen de muur gekwakt was. Stukken van de
boom die ertegen gewaaid zijn. Dat lukte hem niet. Je moet
eens tegen een metselaar zeggen: Ik wil dat je scheef metselt,
het mag niet te proper zijn. Mijn vader is trots op zijn stiel en
vond het heel raar dat ik van hem verwachtte dat hij zijn werk
niet goed deed. Ik zei: Pa, je neemt eens een dik latje, dan een
dun, dan weer twee dikke, of een paar dunne. Het moet eruitzien
alsof het heel chaotisch is. Maar hij verstond dat niet. Hij wou
daar een bepaald patroon insteken. En hier en daar kon hij het
niet laten. Het mocht nog chaotischer zijn.”
“In het oude gedeelte vooraan zijn we nog volop aan het
werken. We trachten de oorspronkelijke karakteristieken
bloot te leggen. In de living hebben we drie valse plafonds
weggenomen, en zijn we uitgekomen bij een authentieke
hoge plafond met sierlijsten en een mooie rozet. Ze hadden
die lijsten gewoon met slijpschijven kapot gemaakt om er
elektriciteitskabels voor de verlichting door te trekken. Maar
mijn stukadoor heeft alles heel geduldig en zorgvuldig
hersteld. Hij is wel tien dagen bezig geweest aan die twee
plafonds, maar het resultaat mag gezien zijn. Ook de dubbele
deuren hebben we weer in hun oorspronkelijke staat
gebracht. Ze hadden planken genageld over het schrijnwerk
en alles geel geschilderd. En ze vormen een mooi contrast
met de moderne elementen. Zoals de schuifdeur bijvoorbeeld,
waarlangs je naar de tuin en de koer kan. Dat was vroeger
helemaal overdekt. En kijk naar de muur als je buiten komt,
je ziet overal dichtgemetselde openingen en gaten. Blijkbaar
kon je ooit van het ene huis in het andere. Ook op zolder
zitten er nog van die dichtgemetselde gaten. Mooi om te
zien hoe de geschiedenis en de moderne tijd in mekaar
vloeien. Onze wilde wingerd doet intussen zijn best om alles
te overwoekeren. Een prachtige tuin hé, zo midden in de stad.
We zijn content. Knal in het centrum en toch alle rust. Mijn
vrouw geeft les aan de overkant van de straat, waar ook de
kindjes school lopen. Op 2 minuten van hier kan je wandelen
langs de Leie, vroeger een open riool, nu komt men van ver
om hier te fietsen. Nee, ons hoef je niet te overtuigen van de
charme.”
Anders in de rij Proosdijstraat
51