fEGEN DE KWAKZALVERIJ - Vereniging tegen de Kwakzalverij

inrichting te Hoorn, vinden wij toch geen vrijheid
om, bij den tegenwoordigen stand van de kas der
Vereeniging, reeds terstond ƒ 22.— uit te geven
om het middel aan te koopen voor onderzoek.
Het is daarom dat wij ons eerst wenden tot onze
lezers, vooral de medische, met de vraag of zij
ook in staat zijn ons in deze zaak eenige inlichtingen
te verschaffen. Voorzoover wij konden
nagaan in het ons ten dienste staand Geneeskundig
Jaarboekje, konden wij onder de in Hoorn
gevestigde medici den naam van DR. GEBHARD
niet vinden. Misschien echter is die doctor in een
andere faculteit gepromoveerd. Zijn handteekening
wijst duidelijk op het schrift- van een Duitscher.
|
Eerst nadat wij omtrent een en ander beter
op de hoogte zijn, kunnen wij nagaan in hoeverre
de inrichting te Hoorn en in de andere
plaatsen voldoende gevaar voor de lijdende
menschheid oplevert om de bezwarende uitgaaf
voor de kas der Vereeniging te wettigen.
RECHTSZAKEN.
Een magnetiseur veroordeeld.
De magnetiseur Q. WERKHOVEN beveelt zich
als volgt in de Utrechtsche bladen aan :
„Q. WERKHOVEN, Magnetiseur, P. C. Hooftstraat
28 Utrecht. Aanbevolen door H.H. Doctoren.
Spreekuren van 2—4 en 6—7\ uur ook
te ontbieden. Vele dankbetuigingen ter inzage".
Die advertentie schijnt succes te hebben want
zijn hulp wordt herhaalde malen ingeroepen.
In het begin van Februari was hij door een
familie wonende aan den Biltscheweg onder de
gemeente Maartensdijk? gevraagd, om te komen
bij de vrouw des huizes, die, reeds op leeftijd,
door de haar behandelende doktoren was opgegeven
en onduldbare pijnen leed. Beklaagde
was driemaal aan het ziekbed geweest en had
toen strijkende bewegingen met de handen langs
het lichaam gemaakt, zonder echter de patiënte
aan te raken.
Deze was echter gestorven. Wegens het onbevoegd,
buiten noodzaak, het beroep van geneeskundige
uitoefenen, stond W. kort geleden voor
het kantongerecht te Utrecht terecht.
Na het hooren van getuigen, eischte de ambtenaar
van het O. M., die zich zeer sympathiek
over de toepassing van het magnetisme uitliet,
een geringe geldboete van / 5.—, subs 5 dagen
hechtenis, omdat de dagvaarding berust op de
wet, regelende de uitoefening der geneeskunst.
De verdediger van beklaagde verklaarde dat
hij met genoegen het requisitoir van het O.M.
had aangehoord ; alleen speet het hem, dat de
ambtenaar toch nog een, zij het dan geringe
boete had geeischt.
Hij drong aan op ontslag van rechtsvervolging,
subs, vrijspraak. De kantonrechter heeft W.
vrijgesproken.
Van dit vonnis ging de ambtenaar in hooger
beroep en zoo kwam de zaak voor de rechtbank
te Utrecht.
Deze heeft het vonnis van den,kantonrechter
vernietigd en beklaagde veroordeeld tot een
geldboete van / 2.50.
Otto Otto gedagvaard.
De ambtenaar van het O. M. bij de kantongerechten
in het arrondissement Rotterdam heeft
Otto Schlesinger, zich noemende professor Otto-
Otto, geboren te Prosnitz 12 Januari 1881, wonende
te Blankenburg in den Harz (Duitschland)
psycho-therapeut, zonder bekende woon- of verblijfplaats
hier te lande, gedagvaard om te verschijnen
op Vrijdag 1 Sept. 1922 des voormiddags
ten tien ure voor het kantongerecht te
Rotterdam. Otto-Otto moet terecht staan ter
zake, dat hij te Rotterdam op 16 Mei 1922, niet
toegelaten zijnde tot de uitoefening der geneeskunst
hier te lande, voor de uitoefening van
welk beroep de wet een toelating vordert, buiten
noodzaak dat beroep heeft uitgeoefend, hebbende
hij immers zonder dat zulks noodzakelijk
was als bedrijf geneeskundigen bijstand verleend,
in een zaal van een gebouw genaamd de Doele,
aan de Coolvest aldaar aan de hierna te noemen
personen door de navolgende verrichtingen, welke
verrichtingen door in genoemde zaal aanwezig
publiek werden bijgewoond, welk publiek daartoe
tegen betaling van eenig geld toegang had
bekomen.
De dagvaarding gaat dan voort :
„De opgemelde verrichtingen bestonden uit het
navolgende :
Een vrouw, volgens opgave genaamd Johanna
Hermina van Brummelen, weduwe van H. de
Groot, wonende Schinkelstraat No. 10 te Rotterdam,
welke vrouw niet verkeerde in oogenblikkelijk
levensgevaar en welke vrouw kennelijk
zeer moeilijk loopen kon, deed hij beklaagde,
nadat hij door genoemde vrouw, althans
door een ander was bekend gemaakt met haar
gezondheidstoestand, althans met de op gemeld
moeilijk loopen betrekking hebbende kwaal,
daar toen op een stoel zitten. Hij ging op een
stoel naast haar zitten, gaf haar een hand, keek
haar een oogenblik scherp aân en sloot zijn oogen.
Daarop bracht hij een oogenblik zijn handen
aan haar hoofd en beduidde haar toen, dat
zij weer normaal kon loopen.
De dagvaarding omschrijft dan in precies dezelfde
bewoordingen eenAweéde geval.
Van de behandeling der zaak, die op 1 Sept.
is vastgesteld, kunnen wij eerst in ons volgend
no. verslag leveren.
INGEZONDEN.
Geachte redactie,
Drie gevallen.
Sedert het begin van dit jaar zijn er in mijn
praktijk drie patiënten „behandeld" door den
heer C. FRANK, van Woustraat 199 te A'dam.
Deze heer wordt j[in zijn praktijken gedekt
door den arts METELERKAMP CAPPENBERG,
rustend geneesheer te A'dam. De alwetende
Frank maakt ook huisbezoeken. Alleen de doodsverklaringen
en de recepten worden geteekend
door genoemden arts.
De eerste van de door mij bedoelde patiënten
was een lijder aan maagkanker. Men zag het
reeds aan zijn uiterlijk. Frank noemde de knobbel
echter een zenuwknoop en masseerde de maagstreek
totdat de retentie totaal was. Operatie
gaf. slechts tijdelijke verbetering. De patient
overleed aan niet meer te verwijderen maagkanker.
Op zijn sterfbed wilde men zelfs, buiten
mij om, nog de „masseur" STAM raadplegen
doch deze was zoo verstandig zijn hulp te weigeren,
omdat hij, met hier iets te verrichten, toch alleen
maar zijn naam kon bederven.
De tweede patiënt was een man van een goede
50 jaar, lijdende aan bloedvaatverkalking. Mijn
raadgevingen werden slechts gedeeltelijk opgevolgd.
Meer hulp werd verwacht van Frank, die
hem behandelde tot de patiënt plotseling overleed.
De schouwing werd in dit geval verricht door
Metelerkamp Cappenberg.
Deze beide patiënten waren ten doode opgeschreven.
Ik ben echter overtuigd dat hun dood eerder
is gekomen dan onder doelmatige behandeling
het geval zou geweest zijn. Het droevigste en
het meest sprekende verwaarloosde geval is
echter wel dat van een dame, die mij raadpleegde
over een langzaam groeiend gezwel in het bovenbeen.
Dat gezwel was eigroot toen ik het voor
het eerst zag. Ik stelde de diagnose fibromyoom
en ried oogenblikkelijke operatie aan. Patiënte
weigerde. Een in consult geroepen chirurg adviseerde
den volgenden dag hetzelfde. Weer weigerde
patiënte. Gedurende een maand hoorde
ik niets van haar, tot ik plotseling aan huis werd
ontboden.
Het gezwel was kinderhoofd groot geworden
en veroorzaakte -een ondragelijke pijn. Na herhaald
aandringen bekende zij mij, dat Frank
haar behandelde voor de „Mierstoffen", die daar
zaten, met waterverbanden van hamamelis-extractl
Den volgenden dag werd het geheele been uit
de gewrichtskom verwijderd wegens sarcoom.
Het is onnoodig over deze gevallen uit te
weiden.
Zij spreken voor zich zelf — drie in een half-jaarl
Hoogachtend,
B.
= CORRESPONDENTIE
Dr. de H. te T. Zoodra de vacanties geëindigd
zijn zullen wij het middel, door u gezonden, laten
onderzoeken.
Kunt gij ons ook iets naders omtrent beT
doelden kwakzaVer mededeelen of advertenties
of andere drukwerken zenden?
J. J. W. te C. Zooals wij u mededeelden mocht
het ons niet gelukken de samenstelling van Maxima
Doctrina vast te stellen. Toch aarzelen wij niet
het middel als gevaarlijke kwakzalverij te beschouwen:
zie o.a. het u gezonden Maandblad
van Maart 1920. V. O. is reeds herhaalde malen
wegens onbevoegde uitoefening van de geneeskunst
veroordeeld.
Uw verzoek om een zeker getal exemplaren
hebben wij aan den Secretaris-Penningmeester
onzer Vereeniging medegedeeld.
F. A. S. te A. Bedoelde magnetiseur, die
niet bevoegd is tot de uitoefening van de geneeskunst,
(meermalen heeft hij een ziekte miskend)
is o.i. niet te vertrouwen wat betreft het geven van
advies op geneeskundig terrein.
H, 8. te A. Uw tweeden brief zullen wij binnenkort
beantwoorden.
Redactie Tubantia te E. Uw blad, met de
vermelding van den inhoud van ons maandblad,
in dank ontvangen.
— Met genoegen hebben wij waargenomen
dat verschillende bladen stukken uit ons blad
hebben overgenomen. Wij stellen dit op hoogen
prijs.