Watermaalse Baardkriel

Watermaalse
Baardkrielen
Zwart
Dit sierlijke rasje is in het begin van de vorige eeuw
gecreëerd. Fokkerij Les Fongires van Antoine
Dresse te Watermaal was hier verantwoordelijk
voor. Niemand, inclusief Antoine en de zijnen,
heeft daar ooit iets over naar buiten gebracht. Men
scheen scheen daar zeer geheimzinnig over te doen. Het
staat echter onomstotelijk vast dat de Antwerpse
Baardkriel mede heeft bijgedragen aan het ontstaan
van deze Belgische pronkjuweeltjes. Het is echter
een misvatting dat de Watermaalse een Antwerpse
is, met als extra het nekkuifje en de driedoornige
kam. Nee, het type wijkt er nogal van af. De Watermaalse
kende destijds nooit de verspreiding zoals
andere Belgische krielrassen en bleef zelfs lange tijd
een lokaal Brussels ras. Meer dan 30 jaar geleden
bliezen dhr. Hendriks uit Margraten en wijlen
dhr. Engelberts uit Emmen het ras nieuw leven in.
Dat resulteerde in grote aantallen Watermaalse
Baardkrielen op o.a. een clubshow op de reeds
254
Koekoek
opgedoekte Drenatoshow te Hoogeveen. Ruim 90
diertjes werden er toen ingezonden. Ze werden met
liefde en heel veel voorzichtigheid gekeurd, want
ja er mankeerde nogal wat aan. Maar in het land
der blinden is één oog koning, dus vooruit maar.
Ik herinner me nog goed dat er maar weinig van
deze vogels waren die een goede driedoornige kam
bezaten. Ook de kuif was veelal te breed en schedelknobbels
werden in sommige gevallen omschreven
als een lichte schedelverhoging. Alhoewel het een
aantal jaren goed ging, werd het stil rond het ras.
Op een gegeven moment werd de draad toch weer
Wit columbia zwartgetekend Blauw ongezoomd Zwart witgepareld
Wit
opgepakt door o.a. Aad en Ineke Rijs als adviseurs.
Natuurlijk bleef dhr. Hendriks uit Margraten de
nestor van dit ras. Dat is zonder meer terecht, want
hij is niet alleen een zeer kundig fokker, hij was ook
een groot promotor van het Watermaalse ras. Hij
creëerde zelfs de kleurslag wit citroenkwartel. En
hoewel dit een fraaie kleurslag is werd het in een

Buff columbia zwartgetekend Kwartel
later stadium min of meer verdrongen door weer
een nieuwe creatie namelijk witkwartel, welke
aanzienlijk contrastrijker is dan de citroenkleurige
variant.
Begin jaren negentig ontstond de Z.O.B.K. uit de
voormalige Watermaalse baardkrielenclub en kon
de veredeling worden voortgezet. Onder bezielende
leiding van Aad en Ineke Rijs en een aantal
deskundige en gemotiveerde fokkers werd het ras
verbeterd en verbeterd. Daarnaast vond de nodige
verspreiding plaats naar fokkers die echt belangstelling
hadden voor dit elegante krielras. Een fraai
clubblad verscheen onder de naam “Zeker en Vast”,
een cluborgaan dat vandaag de dag gerekend mag
worden tot één van de beste clubbladen van een speciaalclub.
Naast de Watermaalse nam de Z.O.B.K.
alle oorspronkelijke zeldzame Belgische krielrassen
onder haar hoede. Door de jaren heen is het krieltje
uit Watermaal het meest populaire ras van deze club
geworden. De aantallen, qua inzendingen werden
groter en de kwaliteit is dermate verbeterd, dat we
Witkwartel
niet meer kunnen stellen dat het ras nog zeldzaam
is, althans het gros van de erkende kleurslagen.
Schedelknobbels komen niet meer voor, de kuifjes
zijn geproportioneerd en blijven binnen de schedellijn.
Bovendien kunnen de keurmeesters hoge eisen
stellen aan de driedoornige kam. Ook is het type
sterk verbeterd, met andere woorden, ze zijn veel
eleganter geworden, iets wat dit ras zo verschillend
maakt van de Antwerpse.
Rasbeschrijving
Het is een zeer klein krieltje, gebaard en voorzien
van een bescheiden kuifje die binnen de schedellijn
blijft. De kam is een unieke rozenkam waaraan
zich drie doorntjes moeten bevinden. Ideaal is
dat de middendoorn iets langer is dan de overige
twee, iets wat zich bij de haantjes natuurlijk het
meest openbaart. De baard is driedelig zonder al
te uitbundig te zijn. De manen (lees halsbehang)
dienen goed ontwikkeld te zijn maar niet zo zwaar
als bij de Antwerpse. Het type is opgericht van
houding met een iets afl opende rug. De staartaanzet
is redelijk breed maar de pennen dienen zich aan
te eind samen te vouwen zodat er sprake is van een
kegelvormige staart bij de hennetjes. De haantjes
dienen sabelvormige sikkels te hebben, terwijl ook
de staartpennen niet te breed gedragen mogen
worden. Een belangrijk gegeven in deze is dat de
onderste staartpennen opwaarts gedragen worden.
De staartdracht mag bovendien niet hoog of hoekig
zijn en wordt bij de hennen in een hoek van 40°
gedragen. De vleugels zijn middellang, iets naar
beneden gericht en enigszins naar binnen gebogen.
De Antwerpse daarentegen draagt de vleugels lager.
Alhoewel de Watermaalse relatief breed moet zijn
vertoont het, ook door haar kleinheid, net minder
‘voorbouw’ dan de Antwerpse. Kortom het behoort
minder a-symmetrisch te zijn dan de Antwerpse
Baardkriel. Dit chique krieltje wijkt dus o.a. qua
type nogal wat af van de Antwerpse. Zo af en toe
Tekst: Roelof Kleef, foto’s: Willem Hoekstra
zien we nog exemplaren die wat lomp van bouw
zijn. Vooral bij de zwarte haantjes zien we dieren die
een diepe borst hebben, zeg maar te diep. Men kan
er dan zeker van zijn dat het een kruisingsproduct
met de Antwerpse betreft. Watermaalse Baardkrielen
zijn in een scala van kleurslagen erkend.
We beperken ons tot de kleurslagen die we in ons
land tegen komen. Dit doen we in telegramstijl.
De positieve punten en de wensen zullen we aan
het papier toevertrouwen. Dit is geen kritiek, het
is echter de bedoeling dat fokkers en keurmeesters
er hun voordeel mee doen.
Porselein: komt nog weinig voor, wordt aan gewerkt.
Zijn fraai typisch, de grondkleur is vaak iets
te licht, deze moet roder zijn dan die van onze
Sabelpootkrielen van die kleurslag. De lover en
pareltekening graag nog iets scherper begrensd.
Citroenporselein: komt weinig voor. Ook hier
kleine wensen m.b.t. de scherpe begrenzing van de
lover en pareltekening.
Isabelporselein: weinig inzendingen maar meestal
fraai gekleurde en getekende diertjes. De haantjes
kampen met een bevederingsprobleem, iets wat het
gen van parelgrijs met zich meebrengt.
Roelof Kleef 1958-2007
Op woensdag 18 april is Roelof Kleef op
48-jarige leeftijd onverwachts overleden.
De redactie wenst zijn naasten alle
sterkte toe om deze moeilijke tijd door
te komen.
Redactie Kleindier Magazine
255

Isabelporselein
Kwartel: knappe kwaliteit. Soms zijn de kuifjes
bij de hennen wat fors en de kleur wat rood. De
haantjes zijn wel eens wat vlak in de borst.
Zilverkwartel: vooral de hennetjes fraai van type
en subliem getekend. De haantjes blijven qua kleur
en tekening achter.
Blauwkwartel: af en toe verdienstelijke dieren vooral
in het zuiden. De tekening van de hennen zou wat
scherper mogen zijn vooral op de vleugels.
Wit citroenkwartel: kleurslag is min of meer verdrongen
door witkwartel.
Witkwartel: fraaie typedieren met een ragfi jne
tekening, vooral op de rug van de hennen. Bij de
haantjes ontbreekt de vleugeltekening in de kleine
slagpennen nogal eens.
Goudberken: hennen fraai van type. Halstekening
is vaak zeer goed. De borstzoming meestal minimaal,
terwijl de haantjes een te zwaar gezoomde
borst hebben.
Zwart zilverhalzig: komt weinig voor en wordt natuurlijk
gekruist met berken waardoor iets zoming in
de borst voorkomt. Is dat wel in orde (dus een zwarte
borst), dan is de halstekening vaak niet optimaal.
Berken: verdienstelijke hennen met een aanvaardbare
hals- en borsttekening. Haantjes zien we
vrijwel nooit.
Wit columbia zwartgetekend: fraaie type dieren,
vleugel- en staartaftekening mag respectievelijk
zwarter en scherper.
Buff columbia zwartgetekend: zeer typische diertjes
zowel hanen als hennen. Vleugeltekening mag
wel intensiever zwart. Staartdekveren zijn vaak
fraai afgetekend.
256
Zwart witgepareld: bijzonder hoog niveau qua type
en kopversierselen. Soms spaarzame pareltekening
maar o, zo contrastrijk chapeau!
Wit: een fokker uit Friesland heeft hiermee de
absolute top bereikt en verwierf meerdere ttkampioenschappen
met hagelwitte dieren met een
uitmuntend type. Kortom Top!
Zwart: ook van grote klasse, vaak door meerdere
fokkers gebracht. Zeer typisch, veel kevergroene
glans en vaak ideale kuifjes en baarden. De haantjes
willen nogal eens een lompe (lees zware) voorbouw
hebben hetgeen inkruising verraad. Maar
ja, soms is dat nodig, vooral voor de vitaliteit van
de dieren.
Koekoek: grote klasse! Vooral de hennen zijn vaak
Goudberken
zeer typisch. Kleur en tekening voldoen aan hoge
eisen. Een tt-haantje fokken is moeilijk, de fokzuivere
zijn te licht van kleur terwijl de fokonzuivere
te donker zijn.
Blauwgezoomd: fraaie type dieren met een heldere
blauwe kleur. De zoming kan vaak wat duidelijker.
Zilverporselein: op de Noordshow 2006 gebracht
door Joop Roosma en door de standaardcommissie
erkend. Deze kleurslag is een aanwinst voor
het ras.
Roodporselein, patrijs, zilverpatrijs, blauw, goudberken,
blauwberken, blauw goudhalzig, blauw
zilverhalzig, buff columbia blauwgetekend, oker
witgepareld, blauw witgepareld, parelgrijs en rood
zien we zelden of nooit. Daarom is er weinig over
deze kleurslagen te melden.
Alhoewel de kleur van de baard bij alle kleurslagen
gelijk is aan die van de borst, is het bij kwartel,
blauwkwartel en zilverkwartel enige grijze aanslag
toegestaan.
Ooit schreef de befaamde duivenkenner wijlen
C.A.M. Spruijt het volgende, ik citeer:
‘’Iedere succesvolle fokker is een kunstenaar die uit levend
materiaal een beeld weet te scheppen dat voldoet aan de
hoogste eisen van vorm, kleur en tekening, waarvan de
richtlijnen zijn vastgelegd in de standaard van het ras.’’
Deze haast poëtische uitspraak is zeker van toepassing
op een behoorlijk aantal fokkers van de
Watermaalse Baardkriel. Het ras heeft progressie
doorgemaakt, niet alleen in kwantiteit maar ook
zeker in kwaliteit. Dat is een groot compliment
waard aan de fokkers en de speciaalclub ervan. De
website van deze club is www.zobk.nl