RAAK-project Jeugd

More documents

Recommendations

Info

P.2 riode terugvallen in ongewenst gedrag. Via het RAAK-project proberen we jongeren nu in een eerdere fase al kennis te laten maken met de zorgaanpak die de RIBW biedt. Speciaal daarvoor heeft de DHG de leefgroep Tyfoon opgericht, waar we jongeren een traject aanbieden om zo de overgang naar de RIBW te vergemakkelijken.’ Wat is Tyfoon precies? Noor: ‘Tyfoon is een leefgroep waar we jongeren gedurende zes maanden leren wat het betekent om zelfstandig in de maatschappij te functioneren. De zorg die wij bieden is sterk gericht op structuur en begeleiding. In GGz-instellingen wordt meer vraaggericht gewerkt. In de Tyfoon leren we jongeren in een individueel traject hoe ze daar mee om kunnen gaan. Ik zal een voorbeeld geven: wanneer een jongere binnen de DHG naar huis reist, ligt er op vrijdag een envelop klaar met gepast reisgeld. Met ouders is door groepsleiding een planning gemaakt, wanneer de jongere naar huis toe gaat, de groepsleiding heeft uitgezocht hoeveel strippen er nodig zijn en het treinkaartje is reeds besteld. Bij de RIBW wordt reizen niet bekostigt door het RIBW, maar door jongeren of ouders zelf. Wanneer jongeren en ouders elkaar willen bezoeken, zullen zij met elkaar af moeten spreken hoe en wanneer ze dit doen. Welke reis een jongere daarvoor moet maken, moet hij zelf uitzoeken. Op deze manier wordt een jongere continue uitgedaagd en bevraagd, hoe hij zaken denkt te gaan regelen. Vanuit Tyfoon stromen de jongeren vervolgens door naar de jeugdvoorziening van de RIBW Oost-Veluwe. Het mooie is dat we in Tyfoon een werkwijze hebben, die aansluit op de nieuwe methodiek van de jeugdvoorziening van de RIBW.’ Wat houdt die methodiek precies in? Noor: ‘Simpel gezegd proberen we met behulp van de nieuwe methodiek er achter te komen wat jongeren wel en niet kunnen. Zoals gezegd bieden wij vanuit de DHG jongeren veel structuur en is onze werkwijze gericht op behandeling. De werkwijze binnen de RIBW is veel meer gericht op rehabilitatie. De nieuwe methodiek heeft raakvlakken met beide werkwijzen. De jongeren worden tijdens hun verblijf in Tyfoon en de jeugdvoorziening van de RIBW intensief bevraagd: ‘waar hang je uit?’, ‘wat kun je wel en wat niet?’, ‘hoe is je financiële situatie, heb je een netwerk waarop je kunt terugvallen?’. Met behulp van deze vragen, gecombineerd met een individuele aanpak, kunnen we gezamenlijk achterhalen wat een jongere wel of niet kan. Dat moet je echt onderzoeken, want veel jongeren zijn nog niet tot zelfreflectie in staat en zijn niet goed in staat een hulpvraag te stellen. Dat laatste is dan ook de hoofddoelstelling binnen Tyfoon. Ook bij de RIBW moet hiervoor zeker aandacht blijven. Gedurende het project hebben we veel tijd besteed aan het leren begrijpen van elkaars taal. Wij spreken veel in termen van ‘(voor)structureren’ en ‘zorg hebben voor’, de RIBW legt de focus meer op initiatiefname van de cliënten. Dat gegeven leverde in het begin van dit project ook vaak miscommunicatie op met de RIBW Oost-Veluwe en Saxion. Inmiddels is gebleken dat dat vaak te maken had met interpretatiekwesties.’ Hoezo? Noor: ‘We zijn allen zó gewend aan onze eigen methodiek, wijze van aanpak en jargon, dat je er snel vanuit gaat dat alle aanwezigen begrijpen waar de woorden vandaan komen. We hebben vaak met elkaar aan tafel gezeten en zijn met elkaar flink gestruikeld over termen als: structuur, zorgen voor, vraaggerichte aanpak, eigen initiatief en eigen keuzes. Naast de zoektocht naar de juiste praktijktermen hadden we Saxion ook nog als samenwerkingspartner, die alles vanuit de theorie bekeek en probeerde te duiden. Het heeft dan ook veel tijd en energie gekost om elkaar te leren verstaan. En eigenlijk is dat het grote winstpunt van het project. We zijn er met z’n drieën in geslaagd om onze stokpaardjes los te laten en naar elkaar te luisteren.’ En dat gaat goed? Noor: ‘Ja. We zijn nu bezig met de tweede lichting jongeren die we begeleiden binnen leefgroep Tyfoon. Deze groep jongens zal rond februari/maart 2009 de overstap kunnen maken naar de jeugdvoorziening binnen de RIBW, waar gewerkt wordt met de nieuwe methodiek. De eerste ronde heeft ons veel informatie opgeleverd. We weten elkaar steeds beter te begrijpen en te vinden. Het prettige aan RAAK is dat we nóg beter zicht hebben gekregen op de verschillen en dat die verschillen ook beschreven zijn.’
P3 ‘Elk van ons brengt z’n eigen expertise in’ Karin van Oijen is projectmedewerker Jeugd bij de RIBW Oost-Velu- we in Apeldoorn. Zij houdt binnen de RIBW de grote lijnen van het RAAK-project in de gaten. Daarnaast is zij projectleider van een deelproject waarin de effecten van de nieuwe voorzieningen voor Jeugd op de keten worden onderzocht. ‘Dat wordt een spannende periode omdat we in feite gaan onderzoeken of de jeugdvoorzieningen die we ontwikkeld hebben ook effecten hebben.’ Er wordt veel geschreven over de slechte aansluiting van de jeugdzorg op de volwassenenzorg. Hoe kijk jij daarnaar? Karin van Oijen: ‘Wij ervaren die kloof in de zorg dagelijks, want er zijn eigenlijk geen geschikte voorzieningen voor jongeren vanaf 18 jaar. En dat is ernstig omdat veel jongeren vanuit de jeugdzorg niet kunnen terugkeren naar hun ouderlijk huis. En voor velen van hen is zelfstandig wonen nog geen optie. De overgang van de jeugdzorg naar de volwassenenzorg is dus veel te groot. Dat zie je terug in de verschillen in aanpak tussen ons en de Hoederloo Groep (DHG). Een voorbeeld? Wij werken vraaggericht, de DHG biedt jongeren meer structuur. We hebben het hier over jongeren, die voor een deel echt nog opgevoed en aangestuurd moeten worden. Wij richten ons daar in ons reguliere zorgaanbod, in tegenstelling tot de DHG, veel minder op. Om de overgang tussen beide zorginstellingen te versoepelen hebben we de jongeren graag al op jonge leeftijd, vanaf 16 jaar, binnen. Op die manier kunnen ze al in een vroeg stadium ontdekken of onze faciliteiten geschikt zijn voor hen. Een ander voordeel van die jonge leeftijd is dat we dan twee jaar de tijd hebben met een jongere te werken. Want zodra ze 18 jaar zijn is de hulp die wij bieden vrijwillig.’ Wat zijn jouw ervaringen op het gebied van samenwer- ken met de Jeugdzorg? Karin: ‘We werken behalve met de DHG ook met andere jeugdinstellingen samen. Ons doel is om woonvoorzieningen voor Jeugd na de projectperiode in ons reguliere aanbod op te nemen. Jongeren kunnen dan ook vanuit andere jeugdinstellingen instromen. Voor een deel gebeurt dat al. Zo werken we bijvoorbeeld goed samen met Bureau Jeugdzorg. Natuurlijk kunnen we niet elke jongere zo maar plaatsen, maar we proberen onze faciliteiten en begeleiding zo goed mogelijk op de vraag af te stemmen. Voor ons is het belangrijk dat de overgang tussen jeugd- en volwassenenzorg, de zorgkloof waarover ik het eerder had, soepeler verloopt. Wij zijn – net als onze cliënten – gebaat bij een geleidelijke overgang waarbij begeleiding en methodiek langzaam worden omgevormd tot één herkenbare aanpak. Jongeren begeleiden op weg naar meer zelfstandigheid speelt daarin een belangrijke rol.’ Wat is jouw rol in het RAAK-project? Karin: ‘Ik houd me vooral bezig met het onderzoeksdeel van het project. Er zijn vier deelprojecten waarbij onderzoek een belangrijke rol speelt, ik ben projectleider van het deelproject waar we onderzoek doen naar effecten van de nieuwe voorzieningen voor Jeugd op de keten. Dit deelproject zit achterin de lijn van het RAAK-project. Ik heb de afgelopen tijd veel overlegd met Saxion over de onderzoeksmethodiek en het theoretisch kader. Het daadwerkelijke onderzoek in de keten vindt met name begin 2009 plaats. Dat wordt een spannende periode omdat we in feite gaan onderzoeken of de jeugdvoorzieningen die we ontwikkeld hebben ook effecten hebben. Bieden wij nu aan waar behoefte aan is en kunnen we hierdoor het gat tussen jeugdzorg en GGz verkleinen?’
Page 1: P.1 RAAK-project Jeugd Nieuwsbrief
Page 5: P.5 gewerkt, maar dat was vooral me

RAAK-project Jeugd

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?