(2e vervolg). Om dus eene degelijke konkurrentie te kunnen voeren, om zich van de markt meester te maken, hoeven de voortbrengsthoedanigheden verhoogd ; zoo komt het dan ook dat die voortbrengst in derwijze klimt, dat zij de hoeveelheid overtreft, die gewoonlijk in eigen land kan verbruikt worden. Die meer-voortbrengst hoeft dan natuurlijk aan den man gebracht, 0111 hare winst te verwezenlijken; vandaar de wedijver tusschen twee of meerdere kartels, om zich van die streken meester te maken, waar de nijverheid nog niet bestaat, ofwel zich nog niet heeft ontwikkeld. Die mededinging of wedijver zal vreedzaam zijn of uitloopen op geweld, naarrolgens de macht der trusts, in de zaak gewikkeld, evenals de markt hunner regeeringen, die in feite slechts hunne ondergeschikten zijn, ook volgens de belangrijkheid der te veroveren streek, ook nog volgens de tijdsomstandigheden. Die streken, die dienen moeten, om de in eigen landen overtollige nijverheidsartikelen van de hand te doen, noemt men afzetgebieden. Het zal er voor de belanghebbende trusts, die er in gelukt zijn zich van een afzetgebied meester te maken op aan komen, daar hunne voortbrengst op de markt te werpen en te verwisselen voor b. v. grondstoffen uit die streek, die hen JEUGDRUBRIEK. Voor onzen " Te Huis " De Nationale Federatie van Soc. Jonge Wachten nad het gedacht opgevat, naar 't voorbeeld onzer Noorderburen, d£ Hollandsche Arbeidersj eugd-Centrale, onze arbeidersjeugd een vacantie-huis te bezorgen om onze jongelingen en meisjes toe te laten, net als de begoede burgers, eenige dagen te gaan doorbrengen aan de zee, die bruist en stormt en op wiens woeste baren onze koene en roekelooze vissakers hun leven wagen, om voedsel aan de menschheid te verschaffen. Om de jeugd dei waalsche streken ook eenige dagen te laten leven aan de zee, om hen het grootsche der vlaamsche duinen te laten bewonderen, en om ze den indruk te laten meedragen naar het zwarte land, van het schoone majestieke der natuur, die wij, vlaamsche kinders, gemakkelijk kunnen genieten. De Oostendsche makkers mieken van de gelegenheid gebruik om het «Te- Huis» op hun grondgebied te krijgen, nevens de groote en prachtige hotels en villam van den dijk; de grond werd gezocht en gevonden; de eerste inschrijvingen voor het «Te-Huis» brachten ongeveer 4000 fr. op, en werden bestemd tot het koopen van den grond. Het «Te-Huis», die op de laatste en modernste wijze moet en zal gebouwd worden, zal nagenoeg 150.000 fr. kosten. Waar het geld (denk eens honderd vijftig duizend franken) gevonden? Hewel bij ons, socialistische jeugd, zal het geld gevonden worden. Dat de 15.000 jongelingen en meisjes aan de Nationale Federatie van S. J. W. aangesloten, gedurende 1925, ieder de som van 10 fr. sparen en ze bestemmen voor onzen «Te-Huis» en in 1926 zal de belgische socialistische jeugd er mogen op roemen een prachtig vacantiehuis te bezitten, die niet zal moeten onderdoen voor gelijk welkdanig hotel, palace of kursaal van de Belgische kust. Wie zal dus niet willen meehelpen? Welke jongeling of welk meisje zou het zijne niet willen bijdragen om dit ideaal te verwezenlijken? Niemand, hopen wij ! Het «Te-Huis» moet en zal er komen en wat de jeugd wil, heeft ze. Dat elk dus gedurende gansch het jaar 1925 wekelijks 25 centiemen weglegge en alzoo allen de som van 10 fr. aanbrengen. Vooruit en niet geaarzeld ! M. DUMORTIER. iimiiiimimmmmmiiiiimmiiiiiiiimiiimimim KOSTELOOZE RAAD Z'hebben 't gevonden. De eenigste remedie tegen 't duur leven is meer voortbrengen, minder verbruiken en sparen zegt «De Vrijheid». Aangenomen. De arbeiders doen hun part, ze werken acht uren per dag, 't is zelfs nog te veel, laat nu maar de rijke luiaards, die niets doen, beginnen met ook te werken ; dat zal al iets maken. Degenen die* brassen en zwelgen, juist de rijke nietsdoeners-, zullen ook goed doen uwen raad te volgen. Voor wat 't sparen betreft, eveneens. En als 't dan nog niet gaat, dan is uwen raad deze van een wonderdoktoor. Wanneer gaat hef gespuis aan den trok ? noodig zijn om nieuwe voortbrengst te scheppen; dat gebeurt clan natuurlijk ten koste van de uibuiting cler inwoners dier streek : langs den eenen kant als arbeiders (verzamelen der grondstoffen), langs den anderen kant als verbruikers (afzet van de overtollige voortbrengst. De ekonomische bazis van het imperialisme is dus in 't kort de verzameling van de ekonomische, geldelijke en handelsfaktoren, beginnend van de kapitaal- en voortbrengstsamentrekking, leidend langs het vormen van trusts, kartels en patroonssyndikaten, om te eindigen vreedzaam of door oorlog, met de uitbuiting van de koloniale of de overwonnen landen. Men kan gerust beweren, meer nog, wij hebben er de stellige bewijzen van. dat het bedendaagsch politiek en sociaal leven van de groote landen, rechtstreeks afhangt van dc noodwendigheden tot het winnen van afzetgebieden, in andere woorden van het imperialisme. In een volgend artikel zullen wij de middels nagaan, die men gebruikt om meester te worden van de markt in het binnenland, of van de wereldmarkt. Van nu af aan kunnen wij reeds aanstippen dat de meeste streken, welke men tot koloniën herscheppen kan door er afzetgebieden van te maken, reeds verdeeld zijn tusschen de verschillende groote mach ten, dat die machten niet bereid zijn willoos zich koloniën te laten afnemen, en dat, vandaar uit, het door gewapend ge weid moet gebeuren, als een land zich een wereldmarkt toeëigenen wil. (Vervolgt). ' G. D. S. iiiif mum Wat van Alles ZE JUBELEN Onze klerikale bladen jubelen, omdat de conservatieven terug de regeering in handen krijgen in Engeland. Onze klerikalen stemmen dus in met de politiek der conservatieven. 't Is goed dat z'het zeggen. AU- de Engelscbe conservatieven een werkersvijandige, imperialistische poli tiek zullen huldigen, als door die politiek den Vrede nieuwe hinderpalen zal worden in den weg gelegd, en de werkers tot opstanding zullen worden gedreven, zullen wij weten dat zulks de goedkeuring wegdraagt onzer klerikalen en deze natuurlijk hetzelfde zouden doen, indien ze daartoe de gelegenheid hadden. VROEGER EN NU. In een oud Volksrechtje, dat ons toevallig in handen komt, lezen wij dat de tegenstrevers er de partij een verwijt van mieken, dat Anseele nog geen we verij had opgericht, om de werklieden werk te verschaffen. Nu verwijten dezelfde tegenstrevers Anseele en de partij te veel fabrieken te bezitten. HUISMOEDERS, ARBEIDSTERS, BEDIENDEN, Het is een plicht in de rangen van degene te zijn, die op Dinsdag 11 November 1924 zullen betoogen tegen de duurte der levensmiddelprijzen. En U, makkers, gij zult ons uwe moeders, uwe echtgenooten, uwe dochters zenden, opdat wij aan de openbare machten zullen de proef kunnen afgeven, dat alle vrouwen der werkende klasse vereenigd zijn, om maatregelen te eischen, die den levensprijs zullen verminderen. Afgevaardigden van alle arrondissementen zullen met ons zijn op dien dag. Geen enkele vrouw mag aan hare plicht te kort komen. Allen dus op de .nationale vrouwenbetooging van den 11 November. HÈT ARR. VROUWENACTIE-KOMITEIT vergadert te Kortrijk den 23 November, om 3 ure namiddag. DAGORDE: 1. Benoeming sekretares ; 2. Inrichting gewestelijke vrouwencursus ; 3. De vrouwenpropaganda. De groepen'van Kortrijk, Meenen, Harelbeke, Waereghem, Moeskroen, Herseaux en Dottenijs zijn verzocht zich door eene vrouwendelegatie te doen vertegenwoordigen. DE ONTCHRISTELIJKING DER ARBEIDERS. De christene leider Emiel Verheeke betoogt in «De Tijd» dat de ontchristelijking van de arbeiders grootelijks de schuld is van de katholieke bourgeoisie, die, met het kapitalistisch uitbuitingsstelsel immoreele toestanden hebben geschapen of behouden. Waarom moeten de christene arbeiders dan nog met diezelfde heeren, die de ontchristelijking der arbeiders veroorzaken, één partij vormen? Waarom sluiten ze zich niet bij ons aan, om samen eene onweerstaanbare werkersmacht vormende, alle voor de werklieden slechte toestanden weg te ruimen ? IIMIIIIIIIIMHIIIIIIillllllilllllllllllllllllllllllilllllllin ZELFONTWIKKELING Het is een openbaar geheim dat de grootste vijand van het Socialisme bestaat in Onwetendheid en Onverschilligheid; voorwaar, het eerste verbindt het tweede en omgekeerd. Vele lezers zullen misschien de schouders ophalen en zeggen : onnoodig mij den kop te breken met lezen, schrijven, denken, zichzelf een oordeel vormen, wij hebben immers ónze mannen daarvoor speciaal aangesteld en wij schenken hun ons volledig vertrouwen. Dit weze niet voldoende ; vertrouwen hebben in onze mannen is plicht, ja, zelfs eene allereerste noodzakelijkheid, zonder dewelke iedere vorm van organisatie en samenwerking onmogelijk ware. Maar, beste vrienden(innen), ieder van ons, die slechts één oogenblik nadenkt zal moeten bekennen dat onze organisaties, alhoewel groot in uitgestrektheid, veel te weinig heeft aan diepte, in andere woorden, mannen en vrouwen, begaafd me een gezond oordeel, standvastigheid en vrijen wil. Om daaraan te verhelpen vinden wij in de socialistische pers het dagelijksche voedsel, noodig tot het voeren van den strijd tegen onze talrijke politieke tegenstrevers aller geur en kleur. Een socialistisch artikel lezen en begrijpen brengt, volgens mijn bescheiden oordeel, meer goed te weeg aan onze zaak, dan 100 meesterlijke redevoeringen. Onze bibliotheken, uitsluitelijk geschapen voor onze werkers en met onze eigene centen bekostigd, zijn ook een machtig element oms ons te ontwikkelen. Maken wij er dus gebruik van gedurende de lange winteravonden en na korten tijd zullen wij de zelfvoldoening smaken ook iets te hebben bijgebracht voor de rechtvaardige zaak. Woeste heeft eens in volle kamer gezegd: «Er is geene sociale kwestie». Met die enkele woorden bedoelde hij : De werklieden morren niet, zijn tevreden in hun lot, hebben dus niet te klagen, laten wij hen dus in den poel van ellende en onwetendheid. Ware die rekel niet overtuigd geweest te doen te hebben met eene onwetende, onverschillige massa, hij hadde voorzeker die woorden niet uitgesproken, want hij, ten dien tijde chef en woordvoerder der kapitalistische, reactionnaire bende, had het doodvonnis geteekend zijner partij. Om al deze redenen, en bijzonderlijk richt ik mij tpt de leden onzer syndikaten, gebruiken wij nuttig onze vri^ uren, lezen wij met aandacht ons geliefd blad VOORUIT, de eenige kamper voor rechtvaardigheid en vrijheid, verdediger der onterfden; schuwen wij alle andere zoogezegde werkersbladen, die slechts voor doel hebben ons te verdeelen, om zoodoende ons machteloos te maken tegenover de bezittende klasse, wiens voorrechten zij slechts verdedigen en beschermen. Binnen enkele weken staan wij in volle kiesstrijd; alles laat voorzien Jat de kamp lastig en hardnekkig zal ge-L voerd worden ; laster en verdachtmakingen tegenover de werkliedenpartij en hare leiders zullen het ordewoord wezen, maar tegenover het kapitaal en zijnen invloed stellen wij onze eendracht. Onze politieke vijanden hebben te veel op hun geweten om niet met klank, door ieder bewuste, doorzichtige arbeider wandelen gezonden te worden. Terecht zai *.r mogea gezegd worden: slechts de bezitters, de parasieten en onwetende werkmenschen stemmen voor den clerico-liberale blok. Het wachtwoord moet en zal wezen : Leve het Socialisme! Leve de Werkliedenpartij! (Meenen). C. VANCOILLIE. mimmmiiiiimmimimmmiiiiiiiiijiiiiiiiimiim MEENEN BURGERSTAND van 29 October tot 5 November 1924. GEBOORTEN. Troch Lea-Paulina, Bruggep. 478 — Bultinek Marcel-Alphonse, Rijsselstr. 77 — Vanderbrugge Jean-Pierre, Donkerstr. 20 — Vanhee André-Roger, Leegeweg, 276. HUWELIJKSBELOFTEN. Caveye Hector, wever te Deerlijk en Laruweere Madeleine, fabriekwerkster, Moorseelestr. i 27 _ Lippens Arthur, wever te Hallewijn en Denys Marie, bobijnster, Bakkerstr. 2 — D'Hulster Hilaire, aardewerker, Leegeweg, 75 en Dekein Maria, stoelvlechtster, Wervickstr. 137. HUWELIJKEN. Leveugle Louis, verwer, 42 j., Rijsselstr. 224 en Vermote Leonie, herbergierster, 55 j., Rijsselstr. 224 — Vermeersch Jules, drukker, 27 j.. Schoolstr. 6 en Sterckx Marie, huiswerkster, 20 j., Wervickstr. 71 — Bossuyt Constant, landbou wer, 27 j., te Wevelghem en Cornillie Bertha, landbouwster, 22 i., Bruggep. 14. ECHTSCHEIDINGEN. Dupont Elodie, winkelvrouw, 49 j., te St Jans-Molenbeek en Valcke Ferdinand, fabriekbediende, 52 j., te Meenen. STERFGEVALLEN. Callewaert Madeleine, 27 j., Kortrijkp. 197 — Deprez Eugenie, 60 j., Bruggep. 2 — Blieck Marie, 7 m., Yperp. 32 — Pardoen Aurélie, 68 j., Rijsselstr. 50 — Vanheede Marie, 69 j., Parkstr. 14 — Waucquier Eline, 57 j., St-Josephspl. 8. Op mijne wandeling werd ik hier en daar inlichtingen gevraagd over den front-à-rue-taks. 'k Ben naar 't stadsbestuur geweest en z'hebben mij daar over de toepassing der taks inlichtingen gegeven, die ik hier wil mededeelen om onze lezers in staat te stellen na te rekenen, wat zij te betalen hebben. De eigendommen zijn gerangschikt in twee klassen. De eerste klas bevat de eigendommen, gelegen in het gedeelte der stad, verlicht door de gaz, dit ge deelte noemt «in de stad» en de tweede klas, bevattende de eigendommen daar buiten gelegen, dat is «buiten de stad». «In de stad» betaalt men per loopende meter voorkant : 3,60 fr. in de straten, die gansch gekasseid zijn; 2,70 in de straten, alleen in het midden ge kasseid ; 2,40 fr. in de niet gekasseide straten en de wegen van min dan 6 meters breed; 1,80 fr. in de straatjes zonder uitweg (koeren). «Buiten de stad» is de taks: 2,40 fr. in de gansch of in het midden gekas seide straten; 1,80 fr. langs de gravierwegen; 1,60 fr. langs de aardewegen. Deze taks is met een derde vermeerderd voor de eigendommen die een verdiep (étage) hebben boven het gelijkvloers, met twee derden voor twee etagen en is verdubbeld voor drie etagen en meer. De zolderkamers of mansarden vermeerderen den taks met een zesde. De niet bebouwde eigendommen, omsloten langs den openbaren weg door muren, hagen, planken, traliehekken, en die van geene woonhuizen afhangen, betaalt men het derde der taks. Voor de barakken betaalt men den helft der taks. Als het huis door een hofje van den openbaren weg gescheiden is, betaalt men juist alsof het huis langs den openbaren weg zou staan. Heeft de eigendom eene kleine breedte maar groote diepte, men mag niet minder betalen dan het derde van een kant van het vierkant dat men veronderstelt dat den eigendom heeft. Wij zullen dat door een voorbeeld duidelijk maken. Een huis heeft vier meters breedte, maar heeft een grooten achteruit. Veronderstellen wij dat de bebouwde en niet bebouwde oppervlakte 441 vierkante meters is. Moest die oppervlakte een vierkant uitmaken, hoe lang zou een kant zijn? 21 meters, want 21x21 is 441 m2. Het derde van 21 m. is 7 m. Dus, men moet voor zeven meters betalen. Heeft de eigendom nu een groote façade, maar een kleine diepte, men moet nooit meer betalen dan voor een kant van het verondersteld vierkant. Vormt de eigendom een hoek, men betaalt voor den helft van iedere zijde. Men betaalt daarbij nog 10 cm. per loopende meter trottoir, als deze niet meer dan een meter breedte heeft en 20 cm. als de breedte een meter overtreft. 'k Moet ook nog zeggen dat de taks voor de helft vermindert, als men den eigendom maar zes maanden of min in gebruik heeft. Eene ontlasting is toegestaan van een tiende per kind onder de 18 jaar, te beginnen van het derdt. Als men nu vaststelt dat men te veel betaalt, moet men beginnen sakkeren en leelijk doen? Daarmede wordt de missing niet hersteld. Wat men moet doen is eene klacjit gaan neerleggen op het bureel der finaneien in het stadhuis, tweede verdiep, rechtover het bureel der openbare werken. 'k Heb al kunnen vaststellen dat er menschen zijn, die nog al gauw een grooten mond open zetten, maar zeggen daarbij altijd zooveel.dat ze niet weten. Dan is 't noodig hen uiteen te doen dat de stad geen taksen mag toepassen, die zij wil, maar dat ze alleen haar toevlucht kan nemen tot deze taksen, die zij in het ministerie kan goedgekeurd krijgen. En dat de regeering onze meening niet deelt, betreffende de belastingen, is toch al lang geweten. Ik vind het ook dat het niet wel is, eene belasting te eischen van werkmen- schen, die niet genoeg verdienen om te leven. De socialisten zullen in de kamers nogmaals voorstellen en aandringen om het onbelastbaar gedeelte van het loon te verhoogen. Maar de socialisten zijn in minderheid en als hun voorstellen worden afgewezen, kan men kwaad zijn op de tegenstn vers en op de werklieden, die nog zoo dom zijn van voor mannen te stem-i men, die hunne belangen miskennen. De taks op de front-à-rue heeft men kunnen doen aannemen, omclat deze steunt op de VERMEERDERING der uitgaven van 113.400 fr. voor den policiedienst, van 75.000 fr. voor de openbare verlichting, van 42.000 fr. voor den reinigingsdienst en van 42.000 fr. voor den wegenisdienst. En aangezien allen daarvan het gebruik hebben, moeten allen daarvoor betalen. Zoo wil het de kamer, waarvan de anti-socialistische meerderheid heeft besloten dat het de huurders zijn, die soortgelijke taksen, als de frontà-rue-taks moeten betalen (Januari van dit jaar). Wat spijtig is 't is dat er te weinig belang wordt gehecht aan de onrechtstreeksche belastingen. Wat zouden velen aan hun eigenaar moeten betalen hebben, had de taks door de eigenaars verschuldigd ge-j weest? Dat dezen die best kunnen betalen,, gespaard zijn geworden door het stadsbestuur, is niet waar, want al de taksen, 1 die hen konden opgelegd worden, werden gestemd. Als er zijn die taksen kennen, door de bezitters te betalen, welke de stad zou kunnen doen goedkeuren, hunne nuttige inlichtingen zullen door onze vrienden stadsbestuurders dankbaar aanvaard worden. Een woordje nog voor dezen die de front-à-rue-taks zouden kunnen zwaar vinden voor onze werkmenschen. Zij moeten weten dat de stad jaarlijks aan onderstandswerken vijfmaal meer uitgeeft dan de opbrengst der front-à-rue, dat de openbare verlichting alleen zooveel kost als de som, die de front-à-rue-taks in de stadskas doet komen. Mochten zij toch nog de meening toegedaan zijn dat het te veel is al wat ze aan de stad betalen moeten, welnu, dat ze dan ook achterlaten van altijd maar meer en meer te eischen van de stad. Of liever dat ze meehelpen maken dat de stad en haar demokratisch bestuur niet meer kan tegengewerkt worden van eene klerikale bestendige deputatie en een klerikaal ministerie, door de klerikalen bij de aanstaande wetgevende en provinciale verkiezingen eene goede klopping te bezorgen. *** Z'hebben mij alzoo een sigaar mogen smooren, z'hebben het mogen hooren va« den bisschop, de kaloten van Meenen, die aan • ons socialistisch-liberaal stadsbestuur eenige duizende franken hebben gevraagd, om wat opslag te geven aan het kerkelijk personeel. Wat gaat het de socialisten en liberalen aan, wat wij aan de kosters, klokkeluiders en stoelkezetters betalen, riep monseigneur woedend uit. Moest ik u tot den schoonen posl van deken van Meenen verheffen, vroeg hij, aan onzen nieuwen herder, om 1 zulke domheden te zien begaan? Zoolang of dat de kleine kerkfc dienden willen werken voor een nederi' loon, zoolang of dat ze in hun lot be rusten, moet gij van geen verhoogia gaan spreken. En als het dan nog noodig mocht zijn hunnen toestand te verbeteren, welnu, zijn er dan in de stad geen geloovigen genoeg, die wat van hun overvloed kunnen afstaan voor de kerkbedienden, luidde de bisschoppelijke berisping? Al gebeurde het nu nog, voegde mon] seigneur er aan toe, dat onze christelijk: rijken te weinig christelijk gevoelen hebben om het goddelijk gebod te vol gen, dat luidt : «De hongerigen spijzen» dan nog bleven er andere middelen over om aan wat geld te geraken voor d; kerkbedienden. Hoeveel hebt ge daar niet bijeengezameld met den tombola van het katholiek onderwijs? Gaat ook met tom' lalotjes rond voor den opslag van het kerkpersoneel, maar om de liefde van God vernedert u toch zoo niet met vo onze bedienden aan socialisten en lib ralen opslag te gaan vragen, 'k Zal van uwe wijze woorden reke ning houden, antwoordde de deken, aan gezien uw traktement van den staat, met de verhooging, die u zal worden geschonken uit de staatskas, veertig duizend frank per jaar zal bedragen, ho ik, monseigneur, dat, als ik met tombolabriefjes rondga, gij mijn handgifte zultj willen zijn. 't Gedacht van monseigneur is nof zoo slecht niet. Waarom zouden de ka tholieken van stad geen tombola inrichten ? Alzoo zouden ze nog eens occist: hebben om de vrijgevigheid der geloovi gen uit te lokken, door de socialist ;n en
te 2rs Dm te erï e sn- 10g txi- ien eze 1er :ieare _ eilenarien ier, lerersmtvan mg che tiun de ge len, tds ;en, dett oor ;tad lut ien- .ard : de r aar iarlaal der ting de loet nng wat dat ïaar .ken tuur van en ikaenlop- igett van , die .sbeobea aan libel dokriep post! roeg n tl kbe. ierif. beging )odig îrbegeen jver- •kbe. be. mon. dijkt Delel volzen», over r de ;ngekambohet van voor lil* rekeaan- , met geduihoopbolazult nog : ka i in- :cisiei :n en Cinema Feestpaleis ~ Volkshuis Vrijdag 7, Zaterdag 8 er\ Zondag 9 November Ironie du Sort - Ironie van 't lot Gevcc':~ cv. aangrijpend drama in 6 deelen met Constant Remy G OUDZOEKERS AvontuurdraiM in 4 Daarbij een SCHOON KOMIEK. » • • • • • •»- Maandag 10 November om 7 ure en Dinsdag H l\ovembep Nationale F
Change language