2 Junï 1932

PrijS 0.50 fr. HUMORISTISCH WEEKBLAD - 2e Jaargang - Nr. 5 2 Junï 1932

2 KOEKOEK
GROOTE PRIJSKAMP
VAN KOEKOEK M
I. — VOOR DE INZENDERS
VAN EEN VROOLIJK
STUK
Eerste prijs. — Een zilveren horloge
«Lip» (remontoir), waarde 495 fr.
Tweede prijs. — Een zilveren bracelet-horloge,
waarde 275 fr.
Derde prijs. — Een zilveren bracelet-uurwerk
(voor vrouwen), waarde
275 fr.
Vierde prijs. — Een sporthorloge
(compteur de sport), waarde 250 fr.
Vijfde prijs. — Idem, waarde 225 fr.
Zesde prijs. — Een flesch eau-decologne
«Houbigant», waarde 117,50 fr.
Zevende prijs. — Een pull-over
«Alex» (Huis Henry, Kleine Vischmarkt,
Gent) waarde 95 fr.
Achtste prijs. — Een imperméable
.(voor vrouwen), waarde 75 fr.
Negende prijs. — Een paraplu (voor
mannen), waarde 69 fr.
Tiende prijs. — Een nikkelen sportchronometer,
waarde 55 fr.
Elfde prijs. — Scheerapparaat
«Valet» (met onverslijtbaar mesje),
waarde 45 fr.
Twaalfde prijs. — Een klak «Henry
Sport», waarde 30 fr.
Dertiende en veertiende prijs. — ld.
Vijftiende prijs tot en met twintigste
prijs. — Een jaarabonnement op
«Koekoek» (derde jaargang).
Een en twintigste tot en met vijf
en twintigste prijs. — Een abonnement
van 3 maanden op A. B. C.
II. — VOOR ALLE LEZERS
Eerste prijs. — Een bracelet-uurwerk
«Mlrage» voor vrouwen (goud 18
karaat), waarde 475 fr.
Tweede prijs. — Een zilveren bra­
celet-horloge voor vrouwen, waarde
400 fr.
Derde prijs. — Een anker-bracelethorloge
voor mannen (or plaque),
waarde 350 fr.
Vierde prijs. — Wem voor mannen,
waarde 250 fr.
Vijfde prijs. — Een sporthorloge
(compteur de sport), waarde 250 fr.
Zesde prijs. — Een luxe-écrin voor
nagelverzorging, waarde 125 fr.
Zevende prijs. — Een toilet garnituur,
waarde 95 fr.
Achtste prijs. — Een zijden halsdoek
(voor vrouwen), waarde 80 fr.
Negende prijs. — Een vaporisateur,
waarde 65 fr.
Tiende prijs. — Een flesch lotion
(douce France), waarde 56,50 fr.
Elfde prijs. — Een nikkelen scheergarnituur
met spiegel, waarde 55 fr.
Twaalfde prijs. — Een lederen
saccoche, waarde 49 fr.
Dertiende prijs. — Een Chineesche
kimono, waarde 49 fr.
Veertiende prijs. — Een klak «Henry
Sport», waarde 30 fr.
Vjftiende en zestiende prijs. — ld.
Zeventiende prijs. — Wollen garnituur
voor vrouwen, waarde 29 fr.
Achttiende prijs. — Een paarlen
halssnoer, waarde 25 fr.
Negentiende tot en met drie en
twintigste prijs. — Een jaarabonnement
op «Koekoek» (derde jaargang).
Vier en twintigste prijs. — Een
paarlen halssnoer, waarde 20 fr.
Vijf en twintigste tot en met dertigste
prijs. — Een abonnement van drie
maanden op A. B. C.
Een en dertigste tot vijf en dertigste
prijs. — Ieder, 10 pakjes sigaretten
«Belga».
EKONOMISCHE KRONIEK
HET GOUD
Het was een leemte in ons encyfclopedisch
weekblad: totnogtoe hadden we
geen ekonomische kroniek.
Onze lezers hebben aan die bekentenis
een nieuw bewijs van onze
objektiviteit. We durven onze gebreken
bekend maken!
Doch, iedereen zal toegeven, dat
een medewerker te vinden, heelemaal
op de hoogte van de ekonomie, geen
gemakkelijk pikske is.
Niettemin gelooven we hem thans
te hebben gevonden: een opsteller van
«De Gentenaar»-«De . Landwacht»,
het bekende blad van 't Ketelvestje
te Gent.
Zijn eerste bijdrage laten we hieronder
volgen, bijdrage, die we, met
inachtneming der auteursrechten, uit
«De Gentenaar» overnemen:
HET GOUD IN AMERIKA
Amerika heeft zoodanig veel goud in
zijn kelders, dat het er geen weg mede
weet.
En de straten loopen vol werkloozen.
Men mag waarlijk zeggen, dat Amerika
bezig is met zich de keel af te
snijden met een gouden scheermes.
Ook Frankrijk heeft goud met groote
hoeveelheid nog meer in proportie dan
Amerika.
En welke zijn de landen, waar alles
het duurst is? In Amerika en in Frankrijk!
Zoodat al dat goud tot niets
dient.
Kort en goed. Beknopt en klaar.
Snedig en scherp. Nu weet ge 't allemaal!
De kelders van Amerika liggen vol
goud en men weet er niet wat mede
aanvangen. Eens of morgen wordt de
toestand zoo wanhopig, dat er een
zelfmoord zal gebeuren, die door een
luxueus gouden scheermes nog de
tragiek er van zal verhoopen.
Ja, weg met het goud!
P. S. — Diegenen onder onze lezers,
die zich van hun goud willen
ontmaken, mogen het ons zenden.
Zonder extra kosten zal het in ontvangst
worden genomen.
HA SAP IS HET
ONZE BEURT
De. ministerfcrisis is opgelost, zeggen
de serieuse bladen, maar zij dolen. Nu
begint ze pas. Haha. wij hebben niet
van nabij de laatste, pardon, de voorlaatste
krisis gevolgd zonder er lessen
uit te nemen.
En zoo zagen wij Sap onverzoenlijk,
met het mes tusschen de tanden, geHjs
een vulgaire bolsjewist, eiken dag
Renfcin en zijn vroegere mannen bestoken.
Tot op het oogenblik, dat Sap zelf in
de regeering zat, met denzelfden Petitjean
en met dezelfde amendementen
van dienzelfden Petitjean, dan was
de krisis opgelost. Voor Sap. Maar
niet voor ons.
ONS PROGRAMMA
Wat vragen wij? Wij vragen, dat
«Koekoek» eindelijk al zijn rechten
zou krijgen. De tijd'is gekomen dat wij
niet meer zullen wijken. Wh' willen wat
wij willen en wij zijn groote jongens
genoeg om te weten wat wij willen.
Natuurlijk zullen wij al onze eischen
niet aan den neus van het publiek
gaan hangen. Maar dat belet niet, dat
wij ons recht zullen bevechten.
En in de eerste plaats moet het Lam
Gods van de gebroeders Van Eyck worden
verbrand. Deze schilderij kwetst
onze vrijzinnige gevoelens. In de plaats
van dit zoogezegd meesterwerk, moet
de schilderij van «Koekoek» komen;
Gazet van Antwerpen en Wies Moens
mogen zich nu met hand en tand verzetten.
Wij wijken geen duimbreed.
Verder eischen wij, dat Dens terugkeert.
Zijn vervanging door Crockaert
is al te duidelijk een aanslag op «Koekoek».
Zeker, in de regeering zitten
nog vroolijke kwasten. Maar in Dens
hadden wij onuitputtelijke stof gevonden.
Meent de heer Renkin dat hij ons
klein aal krijgen door onzen favoriet
aldus te dekapiteeren? Dat zal niet
pakken. Bulgen of barsten zal hij,
zooals Sap nog kort geleden zei.
Wij hebben nog andere verlangens,
die wij aan Renkin zullen bekend maken,
zoohaast hij ons op zijn kabinet
roept.
En Wij voegen er aan toe, dat wij
reeds met een portefeuille zouden tevreden
zijn. De heer Renkin weet nu
wat hem te doen staat.
De kortste krisis zal de beste zijn.
Wij vragen voor een kandidaat van
«Koekoek» het ministerie van Financiën.
De rest kan ons niet bommen.
Want wij zullen niet met slinksche
middelen te werk gaan. Recht op ons
doel af, ziedaar onze leus. Wij zullen
niet trachten vergunningen in Kongo
los te krijgen, of een mandaat van
beheerder in de «Société Générale» of
de «Banque de Bruxelles». Wij eischen
klinkende munt voor onze princiepen.
En voor iets anders zijn wij niet uit te
koopen.

ABONNEMENT 1 JAAR FR- 25.00
ABONNEMENT G MAANDEN ft. 1£.J0
ABONNEMENT 3 MAANDEN IR- b.t.t
POSTCHECKREKENLNG «HET LICHT» N. 56733
HUMORISTISCH WEEKBLAD van VOORUIT
Redaktie : 64, St. Pietersnieuwstraat, Gent — Telefoon 157.40
Verschijnt den Donderdag — 0.50 fr. per nummer
Nummer 5 Tweede Jaargang — 2 Juni 1932
ONZE GALERIJ VAN BEROEMDE EN BERUCHTE MANNEN
Ge hebt daar van die aartsdomme
spreekwoorden. B.v.: Stel niet uit tot
morgen, wat ge heden doen kunt. Ge
trouwt dus, met het gevolg dat ge
morgen getrouwd zijt. Of b.v..: Beter
een vogel in de hand dan tien in de
lucht. Goed, maar de maatschappij
voor dierenbescherming of de veldwachter
nemen u bij den schabernak
als ge een vogel in de hand hebt.
«Schoenmaker blijf bij uw leest», is
nog een van die godvergeten dwaasheden.
Moest hij het spreekwoord hebben
toegepast, dan zou Gelders nog
schoenen zitten te lappen. Nu is het
een feit dat een goede schoenmaker
ook al niet te verachten is. Maar
mannen als Gelders, die een gansche
streek omkeeren, worden niet alle dagen
geboren. Wij mogen den hemel
en Marx danken, dat hij bij zijn leest
niet is gebleven.
Het ging niet zoo gemakkelijk. In
dien tijd kon men nog voor geen baas
werken en tevens socialist zijn. Zoo
moest Gelders er iets op vinden om
zijn werk van socialist te beginnen.
Onder een valschen naam ging hij
meetings houden. En als Frans Gelders
den ganschen dag achter zijn
leest had gezeten, dan trok Pol Smits
of zoo iets 's avonds naar vergaderingen,
en betoogingen. Men zal nooit
genoeg kunnen waardeeren wat die
eerste pioniers van het socialisme hebben
doorgemaakt. Eerst in de groote
steden. En dan in de kleine plaatsen
als Vilvoorde, waar Gelders zat.
In 1894 stichtte hij daar de afdeeling
van de socialistische partij, en de
eene groepeering volgde op de andere.
Gelders zelf werd gerant van het
Volkshuis en van den kruidenierswin
kei. Hij was bij zijn leest niet geble
ven, maar hij gaf toch van zijn leer,
én hij paste de tegenstanders meer
dan een schoentje.
In 1911 werd hij gemeenteraadslid,
alleen tusschen 6 liberalen en evenveel
katholieken; ge kent van die toestanden,
waar een enkel man de wet
kan stellen; maar Gelders die aldus
veel diensten kon bewijzen, maakte
geen misbruik van de situatie. Zijn
grootste kracht is immers zijn eerlijkheid
op elk gebied; voor geen man
daat van de wereld zou hij buiten zijn
recht en zijn princiepen gaan. En
FRANS GELDERS
als hij er niet tegen opziet met liberalen
en katholieken in het zelfde
schepenenkollege te zetelen, dan zou
hij toch niet de minste toegeving doen
om zelf aan het bewind te blijven.
Dat bewees hij duidelijk genoeg, toen
hij na de laatste verkiezingen burgemeester
had kunnen worden. Maar hij
weigerde de toelagen aan de vrije
scholen, waardoor de socialisten in
de oppositie kwamen, de liberalen gaven
wat de katholieken vroegen.
In 1920 waren reeds 6 socialisten in
den gemeenteraad gekozen. En hetzelfde
jaar kwam Frans Gelders in
den provincieraad.
Het was een jaar later, als wij ons
niet vergissen, dat zijn zoon zou trouwen.
Op een dag kwam Gelders, toen
hij terugkeerde van den provincieraad,
een vriend tegen.
— Haha, lachte hij, en hij liet zijn
20 fr. zitpenningen zien. Haha, ik ga
een stoel koopen voor mijn zoon die
trouwt.
Want Gelders Iveeft minder rijkdommen
verzameld in de politiek, dan
hij met fijne schoentjes had kunnen
vergaren. Wat niet belet, dat de tegenstanders
van hem zeggen, wat ze
van alle socialisten beweren: namelijk
dat hij in het goud zwemt. En
zoo beweert men dat Gelders kasteelen
heeft staan op Hollandschen grond.
Noch minder, noch meer. En peins ne
keer wat valschaard, die Gelders: hij
woont in een arbeiderswijk, is daar
altijd te vinden, en van al die kasteelen
en dat geld profiteert hij niet!
Alle lachen terzijde, hij begaat soms
wel dingen, die men hem verwijten
kan. Zoo gebeurt het af en toe dat
hij een nieuwen hoed koopt. En hij
heeft een bijzondere voorliefde voor
een pitanleer. Vóór den oorlog zong
men zelfs een liedje :
Franske met zijn pitanleer...
Wij hebben het hem nooit zélf hooren
zingen. Maar wij weten toch dat
hij een schoone stem heeft. Daarmee
heeft hij ook al geen fortuin gemaakt,
gelijk zijn kollega Caruso deed. Frans
gebruikte die stem weeral voor de
propaganda en liet ze weerklinken op
meetings en propagandavergaderingen.
Het is waar, en dat kan men hem
ook al verwijten, terwijl hij met al
die kasteelen in Holland zit, heeft hij
geen kasteelen gebouwd voor de ar­
beiders. Maar werkmanswoningen wél.
En scholen. En Vilvoorde kan getuigen
dat het niet veel Gelders heeft gekend.
Ook dragen de arbeiders van
de streek hem op hun handen. Wat
nog al te doen is, want Frans is van
de grootste niet.
Sedert 1925 is hij volksvertegenwoordiger
en zoolang als Van Severen
geen Duce wordt met zijn fascio zal
Gelders volksvertegenwoordiger blijven.
Dat zou dus nog een tijdje kunnen
duren.
Hij spreekt Vlaamsch in de Kamer.
Aan zijn Vlaamschgezindheid kan zelfs
een fronter niet twijfelen. Daarom zet
Gelders geen grooten mond op. Hij is
flamingant omdat hij zich geen
Vlaamsch arbeider kan voorstellen die
geen Vlaamschgezinde zou zijn. Zijn
flamingantisme is een natuurlijk deel
van zijn demokratische overtuiging.
Gelders is iemand die niet lacht
met de princiepen. Hij is door geen
drogredenen van zijn paard te slaan.
En flaicwe truut is flauwe truvt voor
hem. Wat niet zeggen wil, dat hij
niet vroolijk kan zijn. Hij heeft soms
een droge komiek over zich, die u
doet schateren terwijl hij zelf geen
spier vertrekt.
Zoo werd er onlangs gestemd in de
Kamer. Ge weet, als de helft van de
kamerleden niet aanwezig is, wordt
de stemming ongeldig en moet de ver'
gadering worden opgeheven.
Er waren een 7 of 8 leden aanwezig.
En toen de stemming was afgeloopen,
ging Gelders voor den lessenaar
van den voorzitter staan, en vroeg
met zijn onschuldigste gezicht:
— Zijn we niet in getal, mijnheer,
de voorzitter?
Bij een van de laatste kamervergaderingen
sprak Poullet. Hij maakte
den lof van de vorige regeering en
verklaarde onder meer dat Dens zelfs
Vlaamsolie klassen voor officieren
heeft ingericht.
— Is het daarom dat hij weg moest?,
vroeg Gelders lakoniek.
Onze Frans spreekt anders niet
veel. Maar hij zegt altijd wat als fttf
spreekt. En eigenlijk spreekt hij met
duizenden stemmen. De stemmen valt
de arbeiders van gansch de groote
streek, die Gelders rood heeft ge»
maakt.

4 KOEKOEK
Voor onze jonge meisjes
(Speciale hvonieh van onzen nieuwen
• = medewevher =^
Wies van '"De Qazeï van iïnlwevnen,,)
Verleden week schreven wij in Koekoek:
«Ook de redaktie van de «Gazet van
Antwerpen» mag meedingen in onzen
prijskamp!!».
Zonder zich om het reglement van
dien prijskamp, dat we op onze 2de
pagina afkondigden, te bekommerea,
zette de journalist Wies der «Gazet
van Antwerpen», zich aan 't schrijven
en werkte naar zijn beste kunnen het
onderwerp uit: «Welke zijn de gebreken
van uw vrouw, zelfs als ge er geene
hebt?».
m plaats van zijn kopij in te-zenden
onder gesloten en gefrankeerden
omslag aan het adres: Prijskamp Koekoek,
St. Pietersnieuwstraat, 64, Gemt,
heeft de humoristische steller zijn pro-
2a naar de redaktie van zijn blad gestuurd
en versoheen aldus bij vergasing
zijn bijdrage in «De Gazet van
Antwerpen».
Het spreekt van zelf, dat dit epistel
niet meer in aanmerking komt voor
onzen concours.
Nochtans geven wij er hier de
schoonste brokken uit weer, tot. troost
van den schrijver en tot vermaak van
allen.
* • •
De meisjes aan de beurt!
O, die moderne meisjes! Wat een
geluk dat we nog onze Kajotsters hebben!
Of meisjesorganisatie een noodwendigheid
is in deze tijden?
«Eene betrouwbare statistiek gewaagt
van eene criminaiiteitsverhooging
bij de vrouwen sedert 1914 met
meer dan 250 %; de vrouwengevangenissen
tellen steeds meer kostgang-
Bters, en zulks is des te meer bedroevend,
daar het juist de vrouw is, die
den zedeiükheidsbarometer van een
tijdperk vormt.
De zachtheid en zielefijnheid —
twee der mooiste sieraden van het
jonge meisje — gaan teloor in een
tijd van ongezonde vrouwenonivoogüing.
Men spreekt van «zwak geslacht»,
van lichamelijk standpunt uit; maar
niettemin is de vrouw — naar het
woord van een groot denker — het
wezen dat de wereld omhoog werkt,
of ons naar den dieperik voert.
Het is ook de vrouw geweest, die de
eerste miserie in de wereld bracht...
Wat heeft de vrouwehontvoogding,
waarop daze tijd zoo prat gaat, al
niet gebracht? Nonchalante jongenskoppen,
die er vooral op belust zijn in
alles den man na te apen...
Ze rooken sigaretten, ja, zelfs pijpen.
Een bekend pijpenhandelaar uit Londen
heeft immers den laatsten tijd al
heel wat pijpen aan dames verkocht;
er waren heel mooie onder, sommige
zelfs met briljanten bezet.
Ze dragen een sportbroek en rijden
op een mansfiets; ze boksen, worstelen,
vliegen en halen dwaae rekores
neer.
Ze staan in bewondering voor alles
wat dwaas en onzinnig is, en droomen
er van als Miss Univers uitgeroepen te
worden.
Ja, die ploertige schoenheidsprij:;kampen!
Met al die uiterlijke praal, die verf03ilijke
gewoonte zich te verven en
te poederen heeft het meisje de innerlijke
waarde vergeten.
Poppetjes, kinderspeelgoed, verleidelijk
en mooi van verre, maar verre van
mooi.
Bij het doorsnee^meisje is een ziekelijke
zucht te bespeuren om te behugen
aan kereltjes, die maar fat-achtig
doen.
Ze zien liever een snobs met fletsche
oogen en vertaande gsJaatskleur,
één sentimsnteelen donkeren prins uit
de een' of andere schunnige film of
roman...
Kerngezonde jongens van te lande
met den geur van het land en den adel
van het heerlijke labeur in hun hart
worden misprijzend vermeden.
Waar holt de wereld heen?
WIES».
Wij, jongens, met den geur van het
land in ons hart, vragen het ons ook
af.
» * #
Kijkt toch goed uit uwe
oogen!
Dezelfde Wies maakt vervolgens de
10 geboden van het trouwlustige meisje
kenbaar.
Hier zijn ze:
1. «Trouw met een man die goed is
voor zijn moeder e:i haar soms een geschenkje
meebrengt. Indien hij hard
is voor zijn moeder, zal hij een dwingeland
zijn voor zijn vrouw en een beul
voor zijn kinderen».
Indien hij geen moeder heeft, moet
ge hem niet trouwen en zelfs als hij
later geen kinderen krijgt zal hij er
toch een beul voor zijn.
W M U W . ' . ' I S W I ' . W . W
VOOR HEM WAS ER GEEN
GEVAAR
Jefke wil met z'n vriendje gaan timmeren.
— Nee, Jefke, ge moogt niet met den
hamer spelen, dan bezeert gij uw vingers
maar.
— Geen nood, moeder. Jantje houdt
de nagels vast.
2. «Trouw niet met een jongen, die
zijn haar laat krullen, zijn kleederan
parfumeert en uitermate bezorgd is
om de plooi in zijn broek; indien hij
zulke middeltjes moet aanwenden om
uw gunst te winnen, moogt gij denken,
dat zijn innerlijke waarde niet groot
is».
Neem integendeel een negligente
jongen, die ongekamd, met slordige
kleeren en zonder broek loopt om uw
gunst te winnen, dan moogt ge gerust
zijn over zijn innerlijke waarde.
3. «Trouw met een man, die desnoods
«neen» kan zeggen tegen zijn
verloofde; iemand die altijd «ja» zegt
vóór zijn huwelijk, zal weldra zijn
schade inhalen en meestal koppig
«neen» blijven zeggen naderhand».
Zco is 't. En 't zijn vooral de leden
der Anti-oorlogsliga, die «neen, wij
doen niet mee!» in hun schild voeren...
Zij zijn dus a prlori de besten
onder de besten.
Iemand die altijd «ja» zegt, is een
sukkelaar, zelfs als hij het zect op de
trouwformiule.
4. «Trouw«niet met een man die ts
veel spreekt over zijn hart en te weinig
over zijn verstand en wil; later zal
hij ook over zijn hart zwijgen, en nog'
alleen spreken over zijn maag en zijn
zeere voeten».
De ideale man is inderdaad degene,
die vóór zijn huwelijk steeds over zijn
eksteroagen spreekt. Later zal hij over
zijn voeten zwijgen en neg alleen zijn
hart laten parlesanten.
5. «-Trouw met een jongen, die uit
11 fde voor u, zijn vrienden en zijn voev
balmatch kan Vaarwel zeggen; zooniet
zal uw huisje later een sportplein worden,
waar veel gematcht en gebokst
wordt».
Neem dus iemand, die ontrouw is
aan de sport om zeker te zijn van 'i
sport.
6. «Trouw niet met een jongeman,
die zijn werk en zijn plicht laat varon
om u te ontmoeten; later zal hij U laten
staan om anderen te ontmoeten».
Schenk dus uw vertrouwen aan hem,
die u laat staan om zijn werk en zijn
plichten te volbrengen of anderen te
ontmoeten; later zal dat veranderen
ofte wel niet.
7. «Trouw met een man, die van
kinderen houdt en gaarne met kinderen
speelt; hij zal een minzame bruidegom
en goede vader zijn».
Zelfs als hij gaarne met kinderen
speelt tusschen het 17de en het 25ste
jaar..
8e, 9e en 10e gebod: Kijkt toch goed
uit uwe oogen, meisjes, en vlucht de
Peter Kurtens, de Landru's, de Al
Capones en de Jojo's.
Hebt integendeel diegenen lief, die
weten met «Koekoek» om te gaan
zooals 't behoort en er propaganda
voor voeren ohder de leuze: «We gaan
en vermenigvuldigen!».
Vooruit naar de 10.000 lezers!

KOEKOEK
• De week der boetveerdigheid •
EEN WIJS BESLUIT
Terwijl de bladen ons willen doen
aannemen, dat de krisis er eene is
van 't vertrouwen en dat ze slechts
kan opgelost worden zoo iedereen intens
en optimistisch begint te leven,
te '.ccopen, te verbruiken, te leenen en
t v> verteren, verkondigt nu Paus
Pius XI een oneindig wijzer besluit.
«Halt, mannekens», zegt hij, «doet
boete en onthoudt u van alle plezier,
van den 3n Juni af tot den lOn.»
Overal kunnen we dien raad lezen
op de ontelbare aanpilakbrieven, die
thans aan de muren onzer steden zijn
bevestigd niet gewijde pap.
De affichen behelzen o.m. den volgenden
stillen, maar overduidelijken
wenk:
«Gedurende heel de week zullen dagelijks
oefeningen van gebed en eerherstel
geschieden, terwijl Zijne
Heiligheid ook vraagt dat aan versterving
zou gedaan worden, voornamelijk
door het zich onthouden van vermaken,
klnemabezoek, toonaai, enz.»
Het is dus wel verstaan, dat er van
den 3n Juni tot den lOn niet gelachen
wordt, noch gezongen, gesprongen,
noch gelold.
Al de katholieke kinema's zullen
hun deuren sluiten en de luimige bladen
«Het Volk» en «De Gazet van
Antwerpen», zullen speciaal met een
rouwband verschijnen.
Ook de schouwburgen zuilen slechts
vóór enkele heidenen en bolsjewisten
spelen, terwijl alleen het Satansgebroed
de herbergen, de Vlaamsche foren
en de friethuizen zal bezoeken.
Dat aan den oproep van den Paus
streng zal gehoorzaamd worden, lijdt
geen twijfel en al de kinema- en cafébazen,
die deze week op een goede
recette rekenden, zulle. ' er eens te
meer aan geschoren zijn!
EEN MEDEDEELING
NAMENS DE KATHOLIEKE
PERS
In verband met de besluiten der encycliek
Caritate Christi, zond de katholieke
pers ons volgende mededeehng:
«Gezien gedurende de H. Hartweek
de heele kristen wereld aan versterving
doet, verzoeken wij de lezers,
korrespondenten en redakteurs der
katholieke pers:
a) geen aangiften te doen van ongelukken,
paardenkoersen, nieuwe modes,
drielingen, huwelijken, aedenschandialen,
nieuwe revoluties, doodsberichten
en politieke hoofdartikels
over de lijkverbranding van Lindbergh's
kind;
b) geen melding te maken van prinselijke
verlovingen, de oorvijgen van
Koning ^fons, de w: -
nende loten van
tombola's, de ronde van Italië en de
gemengde annoncen over trouwlustigen;
c) geen kennis te geven van achttienders,
mfastklimimingen, kajotteruitstapjes,
den gezondheidstoestand
van M. Heyman en de huldefeesten
van M. Van Caeneghem.
en d) de kinderwereld en het hoekje
van «De Kapper» in «Het Volk-De
Tijd» te saboteeren, omdat ze beiden
te veel de kleuters doen weenen en
de groote menschen schaterlachen.
HOE ZAL MEN
AAN VERSTERVING DOEN?
Ziehier de 10 geboden tegen de
krisis, door den Heiligen Stoel uitgevaardigd.
1. Ik ben de oplosser der krisis; ge
zult geen vreemde feniksen nevens
mij hebben; ge zult u geen gesneden
beeld van kristen demokratische leiders
of spekuiatiemannen maken, om
die te aanbidden en te vereeren.
2. Ge zult het woord krisis niet ijdel
gebruiken, om daarvoor te gaan stempelen,
werkloozensteun te eischen of
te protesteeren tegen loonsverlaging.
3. Gedenkt dat gij de boete-week
heiliget en noch de cirkussen, de
fooren, de stümir.ees noch de patronages
bezoeket!
4. Gij zult Carton en Heyman eeren,
opdat het hun welga en ze lang mogen
leven.
5. Ge zult niet doodslaan, noch socialisten,
noch andere bolsjewisten.
6. Ge zult geen overspel bedrijven,
zelfs niet met uw vrouw, noch aan
kinema doen, noch aan radio, noch
aan catch as catch cari.
7.) Ge zult niet stelen, maar uw
belastingen dubbel betalen en boete
doen, door de nieuwe encycliek te
koopen bij het sekretariaat der Bonden
van het H. Hart, 16, Korte Schipstraat,
Mechelen; tel. 1160, postch.
89531.
1 ex.: 0.50 fr.; franco 0.60 fr.
100 ex.' 33 fr., franco 37 fr.; 500 ex.
140 fr., franco 148,50 fr.; 1000 ex.
240 fr., franco 250 fr.
8. Ge zult tegen uwen naaste geen
valsche getuigenis geven, mrar zeggen
dat het de schuld is van de socialisten
en van de goddeloozen als
't nu krisis is, de koffie en het graan
in de zee worden gegooid en er duizenden
van honger krepeeren.
9. Ge zult de huisvrouw van uwen
naaste niet begeeren, geen vleesch
eten, geen melk drinken, maar u in
een opperst zelfvergeten alles onthouden.
10. Ge zult de barakwoning van
uwen naaste niet begeeren, noch zijn
lompen noch klompen, noch zijn lang
opgezegde betrekking, noch zijn
dienstknecht, die ook zonder werk is,
noch zijn dienstmaagd, die waarschijnlijk
toch geen maagd meer is,
noch zijn os, noch zijn ezel, maar ge
zult de rijken hun gang laten gaan
en u onderwerpen aan hun gewettigd
gezag, hun zalvende aalmoezen en hun
overrijdende auto'6.
Als men zich 8 dagen lang aan deze
geboden houdt is het klaar, dat we
twee uren daarna de onmiddellijke en
algemeene ontwapening hebben, benevens
een overklaarbare vraag naar
allerlei produkten, die al de werklpozen
terug aan den arbeid zetten zal.
DE KONTROOL TIJDENS
DE BOETEWEEK
Het zal voor de katholieken, die zich
naar deze maatregelen niet gedragen,
sapristi niet gepast zijn. Ook zal men
gedurende de acht dagen, die nu
komen, een nauwgezette kontrool uitoefenen
om vast te stellen wie niet
de geboden der krisis naleeft.
Het leger van de broerkens van
liefde zal gemobiliseerd worden om
naar de kinema's te gaan en na te
zien hoe de geloofsgenooten in . de
baignoires daar de goede zeden en de
versterving toepassen.
De onderpastoors zullen op de koncerten
en in de schouwburgen op
spionnagedienst zijn, terwijl de paters
langs de staten zullen loopen om al
wie lacht of er eenigszins kontent
uit ziet in overtreding te nemen.
Er wordt nochtans uitzondering gemaakt
voor zekere lieden, die wel de
boetereglementen mogen over het
hoofd zien wegens den aard hunner
ambtsbezigheden.
Zullen bijgevolg al de leute voor
zich alleen mogen houden:
de ministers, de bankiers, de biechtvaders,
de kristen vakbondleiders en
de generale staf van het Votikaan.
ZAL KOEKOEK
VERSCHIJNEN?
We hebben er eerst eens ernstig
over nagedacht of het wel zou passen
te verschijnen tijdens de week der
boetveerdigheid.
Dr. Pangloss stelde zelfs voor, dat,
al onze lezers toekomende week akte
van boete zouden doen door een
«Koekoek» te koopen, waar niets zou
opstaan.
Tenslotte kwamen.we overeen eens
een treurig nummer te maken, dat
trouw verslag zou uitbrengen over de
manier, waarop de wereld den wereldbrief
van Pius XI beantwoordde.
Het spreekt vanzelf dat we van
morgen af geen enkel lolleken meer
wülen hooren en dat onze redaktiebureelen
zullen gesloten zijn tot
den lOn.
Daarna zal iedereen zijn schade
kunnen inhalen. De krisis zal uit de
voeten zijn en overal zullen groote
feestelijkheden op touw gezet worden.
Nog een goede acht dagen, lezers,
en de ellende zal opgelost zijnl
Bereidt u in stilte voor op de jubeldagen,
die naderend zijn!
Welhaast trekt de miserie uit het
land met al haar encyklieken en ency.
klakken JEjndelijkl

De
regeeringsverklaring
heeft vele tientallen kilo's inkt in de
dagbladdrukkerijen doen verspelen en
was natuurlijk voor sommige redakteurs
een gelegenheid blijk te geven
van hun beroepskwaliteiten.
Zoo schrijft DE NIEUWE GAZET:
Het stuk is sober, zakelijk en degelijk.
De toon is ernstig, maar
niet luguber.
Er glimt een lichtstraal van hoop
en bemoediging, maar het verkoopt
aan de natie geen appelen voor
citroenen.
Dat is een volledig maal, met dessert
er bij.
De GAZETTE VAN GENT heeft het
anders op, meer patriottisch:
Laat ons nu de verwezenlijking
van dit mooi programma afwachten.
Zonder pessimisme te verspreiden,
voegen we er bij dat alle Belgen
eendrachtig moeten zijn, opdat
het buitenland overtuigd zij
dat ons Land zich desnoods zou
weren als in 1914.
De Duitschers kunnen het zich voor
gezegd houden. Leve de oorlog desnoods!
We hebben 't zitten
En leelijk. HET HANDELSBLAD
meldt: Het Journal Officiel te Parijs
deelt Donderdag morgen* een decreet
meê van den minister van
buitenlandsche zaken, waarbij inen
doorvoer van Belgische aardappelen
en vruchten worden verboden.
Anders gezeid: We zitten in de patatten,
of: Daar zitten we nu met ons
gestoofde peren.
•••••••••••••••••••I
' — *fc Geef u het order te zwijgen en
antwoorden op mijn vragen l
VA PI
&NVAN AMDtRtfl
Nieuwe zangkunst
We smaken tegenwoordig niet alleen
meer het genoegen van jazz-muziek
en andere oorstreelingen, in de
zangkunst is een nieuwe vorm opgekomen,
waarvan het beste mag verwacht
worden.
We lazen namelijk in een verslag van
VOORUIT over een koncert in den
Pranschen Schouwbburg te Gent:
Als zangeressen meldden we de
zoo graag geziene mevr. H. Krinkels,
en naast haar de lieftallige
en talentvolle komba*rice Mevr.
Van Geert.
Kombatrlce! En waarom niet? We
leven in een tijd van strijd.
Wat is afgang?
Het onderwerp stoot misschien een
beetje af, doch het is niettemin menschelijk.
En we zijn daarenboven van
oordeel, dat een wetenschappelijke
verklaring ten goede komt aan de
darmen van den mensch. 'T GE­
TROUWE MALDEGHEM, in zijn «geneeskundige
voorlichting door volksonderwijs»
heeft het over den afgfing.
Zet u en lees :
Afgang, zoowel als verstopping,
heeft zijn oorzaak in misvoeding.
Vooral in verkeerde mengeling
der spijzen in #de eetmalen. Afgang
beteekent vechten.
Dat voorspelt niets goeds voor den
toekomenden laatsten oorlog.
Er komt klaarte
De tragische ramp met de «Georges
Philippar» zal, hopen we, worden
klaar getrokken. Want we lazen in
ons bijblad VOORUIT:
Veertien van de 53 vermisten
waren Chineezen, die op het tusschendek
van de «Georges Phillipar»,
de reis meemaakten.
Anderzijds is ook in een kommissievergadering
van den gemeenteraad
van Brussel sprake
geweest over het geval.
Dus burgemeester Max begint het
zich aan te trekken, 't Zal goed gaan.
ILLLLLLLILLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL
LEEST & VERSPREIDT
KOEKOEK
KOEKOEK -
Smaad aan officieren
We lezen in «Het Laatste Nieuws»:
Smaad aan leden van Kamer eh
Senaat, aan ministers, aan leden van
gevestigde lichamen bij de uitoefening
van hun ambt, valt onder toepassing
ven het Strafwetboek. De beleedigers
kunnen veroordeeld worden van 15 dagen
tot 6 maand gevangenis, of 50 tot
300 fr. boete.
Thans is een wetsontwerp in voorbereiding
waarbij deze bescherming TOU
worden uitgebreid tot de officieren.
• • *
Het land wordt een triestige pleisterplaats,
waar wij eenige jaren verblijven
alvorens ons naar vroolijker
oorden, hetzij den hemel, hetzij het
vagevuur, te begeven.
Zullen we nog mogen lachen met
het heerlijk nieuw uniform? Zullen we
nog mogen lachen als een officier een
gansche kompagnie straft omidit een
man in de rangen... een wind laat vliegen?
Triestige merelaars. Op het oogenblik,
dat niemand n.eer gelooft aan
grenzen, aan soldatendom (pardon:
soldatenslim), gaan ze u nu in de gevangenis
werpen als ge 't zegt.
Ons goed. Dan maken we van «Koekoek»
een serieus Wad voor Verkalkte
Azijnpissers.
De laatste zwem wij ze
«Vooruit» brengt ons het portret
Mej. Yvonne Godard, die 200 m. heeft
gezwommen op 2' 42"; alsook dit van
den zwemmer Taris, die over slech»
100 m. 13' 2" doet. Beide tijden gelden
als rekorden, naar 't schijnt.
Voor ons niet gelaten, maar bij deze
getallen hebben wij algelijk 2' 42"
maal 13' 2" moeten mijmeren.
De zaak is ons echter klaar geworden
toen wij de onderschriften nog
eens overlazen en vaststelden, dat Mej.
Godard er een nieuwe zwemwijze op
gevonden had, n. 1. de vrije slap.
— Zeg nog eens, dat ik een opvliegend
en brutaal karakter hebl.

_ _ KOEKOEK _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 7 „
HET LAATSTE AVONDMAAL
VOOR DE VERKIEZINGEN
Sedert Krisibus op Golgotha werd om
gebracht om zijn Marxistische theorieën,
zijn het de apostels van 't kapitalistisch
regime, die den wijn en het
brood verdeellen!
Als ze het kunnen gedaan krijgen
zonder de kontrole der socialisten zijn
ze er boven op en vergaderen ze liefst
onder het voorzitterschap van hun
Meester, den coffre-fort.
Zulks was alweer het geval ha de
Jongste miritetoerkrisis.
Het was nu juist een jaar geleden,
dat Henkin beloofd had, de moeilijke
politieke vraagstukken te zullen oplossen.
Thans zou die belofte vervuld
worden.
Toen ministers Dens, Van Isacker,
Vah Caneghem en het paaschlam opgegeten
waren en het avondmaal ten
einde liep, nam de coffre-fort de sociale
en de taalwetten, die nog op tafel
lagen, verhief de oogen ten hemel en
sprak: Neemt en slikt dit in, dat is
hetgene, dat voor n zal overgeleverd
worden; doet dit tot mijn nagedachtenis.
Vervolgens nam hij een kelk, waarin
goud en dekoraties lagen te spartelen,
zegende dien en gaf hem aan zijn leerlingen,
zeggende: Neemt ook hiervan,
dit is datgene, dat voor velen zal vergoten
worden tot vergiffenis der zonden.
Zoo dikwijls gü dit doen zult, doet
het te mijner gedachtenis».
Zoo luidden de woorden van des coffre-forts
almacht en liefde!
Zoo heeft de meester, der nieuwe
regeering het safcrament van de politiek
ingesteld.
Te gehjker tüd offerde hij zichzelf,
op onbloedige wijze, aan de Soclété
Générale en den Boerenbond op en
stelde het Heilig Kiesoffer in.
Ook sprak de coffre-fort nog tot
zijn apostelen: Doet dit tot mijn gedachtenis.
Hij beval hen dus hetzelfde
te doen hetgeen hij gedaan had ;ook
zh" moesten, als zijn bedienaren, de
sociale en de Vlaamsche wetgevingen
alsmede al de eerbewijzen aan de vaderlijke
grootbanken opdragen.
Door hun dat bevel te geven, schonk
hij hun tevens de macht om te doen
wat lüjzelf gedaan en hun bevolen had
Hij stelde hen dus aan tot priesters
van het nieuwe verbond, die in hun
opvolgers, tot aan het einde der wereld,
dezelfde politiek zouden voortsetten.
• • •
Als we op dien toon zouden voortgaan,
zou men ons kunnen verwijten
het Nieuw Testament te plagieeren en
zouden we weer in 't varkenekot of den
bedrput der Gazet van Antwerpen te
recht komen.
Om dit te vermijden, ziehier een
kleine variante.
DE VOORSPELLING DER
VERLOOCHENING EN
'T FAILLIET
Benkin, dien de coffre-fort bijzonder
lief had, was aan tafel naast hem
gezeten en nood&gde deze uit nog enkele
woorden te spreken alvorens zich
terug te trekken.
De coffre-fort knikte en opende den
muil.
Het geld en de bankbriefjes stroomden
over de tafel en elk deed zich te
goed aan de lekkere spijzen. Alleen
Heymanneke kwam te laat om zijn
part te hebben en stond te blaten met
leege handen.
— Zwijg, tsiepmuile, zei Renkin, ge
moogt kontent zijn, dat we u bij de
hors d'ceuvres niet mede hebben opgegeten.
— Mijn lieve discipelen, vervolgde de
coffre-fort, ik moet aan den heiligen
Tsapus en Tschoffen doen opmerken,
dat ze met hun handen zoo onder de
tafel niet mogen spelen. Wat beteekent
dat voor apostels? Smeden ze
misschien een komptot? Ha, wil er
mi) wellicht iemand verraden en mij
aan de sociaal demokratie overleveren?
— Ik zal het toch niet zijhl riep
Henri.
— Natuurlijk! Maar een stommiteit
is gauw gebeurd! En daarbij, weest allen
voorzichtig, ging de meester voort,
want Van Oaeneghem zou mij ook
nooit verloochend hebben, maar vooraleer
Anseele tweemaal in 't parlement
had gekraaid over de aanbestedingen
van 't Albertkanaial was 't al
driemaal zoo laat!
De apostels waren over deze woorden
zeer bedroefd.
— Wie zou u thans bejudassen, vroeg
den H. Pernandus Cocq zachtjes, ben
Fabelke voor kinders
De hen liep uit het hof,
en leverde daar stof
voor 't noenmaal van een vos.
Luister naar goeden raad,
o kind, of 't is te laat,
loop niet van moeder los.
Maai was de hen gebleven
zeer braaf haar ganeche leven
in 't rustig kiekenkot,
dan ging zij vroeg of later
den oven in of 't water
van onzen keukenpot...
ik het, omdat ik van de familie der
kraaiende hanen ben?
— Hebt ge een pik op mij, stelde
Paulus Tschoffen op zijn beurt d>?
brandende kwestie.
— Ge verdenkt mij toch niet? sprak
Crockaert, terwijl hij zijn handen opstak,
als een, die zich op voorhand
overgeeft.
Juulken Renkin zei niets, maar trok
een oogsken, terwijl Frandskus Bovesse
een ptt Met vliegeh.
— Ik word al ongemakkelijk, verontschuldigde
deze zich, ik zal het dus
heel zeker niet zijn!
Van Dievoet haalde een stokje rabarber
te voorschijn en zette er zich
aan te tsoeeen als een wichtje, onbekwaam
tot elke misdaad.
De stilte rondom den coffre-fort
woog langs om pijnlijker. Iedereen
voelde de tragische verdenking in 't
ronde zweven en degenen, die nog niets
gezegd hadden wilden zich toch ook
nog met een woordje verweren:
— Hebt ge al ooit iemand gezien, die
een wipneus had, en terzelfdertijd
slecht was? vroeg Petitjean.
— In heel die zaak sta ik als een
sterke man, beweerde Forthomme.
— En ik, stamelde Hymans, heb ik
al geen verraad genoeg te plegen te
Genève? Zóu ik ook dit hier nog op
mijn oude schouders laden?
— Zie, zei Cartoh tenslotte, ik wil,
niet langer in twijfel leven! Zeg ons
meester, wie we hier 't meest in de
gaten moeten houden...
De coffre-fort lachte, dat het goud
in zijn chokkenden buik er van rammelde.
— Wie het is? proestte hü uit, wie
mi) verraden kan? wie mij teto val kan
brengen? De verkiezingen nondeku!
Al de apostels werden bleek van ontroering
maar de coffre-fort lachte
vcort als een gek.
— Zou het kapitalisme toch zot geworden
zijn, waagde Heyman in het
midden te brengen, ongerust over dat
cynisch lachen.
— Bek toe! riepen Oarton en Renkin
te gelijker tijd. En Henri verdween
onder het tafelkleed.
De brandkast schudde van het onbedaarlijk
gelach en sleepte öch buiten,
besluitende:
— Komt kinderkens, het rijk der
hemelen hoort u toe .
Zóó eindigde de laatste souper der
nieuwe regeering alvorens zy den kalvarie
van 't algemeen stemrecht zou
bestijgen.
Vijf minuten te voren was Leonardo
Da Vinei daar juist voorbijgegaan en
nam met zijn kodaksfce een snapschot
der vergadering, die we hier op blz. 8
en 9 reproduceeren.

HET LAATSTE AVONDMA
mmm
' •» ••
Heer, ben ik het? vroeg de apostel Tsapus aan den coffre-forj
i p.ntwoorde deze, de verrader is hij, wier* ik het ingeae 1

VOOR DE VERKIEZINGEN
brood zal geven... En als Heyman den mond durft open doen, heeft hy het zitten!
(FOTO LEONARDO l}\ V1NCI),
ƒ r

10 KOEKOEK
J&tieom- oan~ JUeckett-
Oopenbaren brief aan den weleedelbaren heer
Fransken van de statschoole over den goejenwilsdag
Gent den 25 Mei. Meneer fransken,
Ik geeve altijt iemant d'eere die
hem toekomt, vrient of vijjant, Import,
als hij maar gelijk gij, zijnen weerelt
kent en niet begint mee te donderen
op de tseefkeschole. Geloft mij vrij
daar springde altijt t' verste mee in
t' leeven en t' is dank aan dit prljnsiep
van verdragzamigeit dat de kriestelijke
kerk ezoo haaren snij kunnen
gaan eeft tusgen de strulkelbloketo en
de bedorvenheeden des heelals.
Ik zie apropoo dat gij vol vier zijt
cover den goejenwilsdag die uwen weereldsgen
broeder in zijn klas gat vieren
tenijnde niet meer te zeuren in de kompoziese
en geen pampieren manekes
nemeer naar den blafon te zwieren
in de stonden van verpoozihk.
Ik begreip en neem deel in uwe
ontroerink van het plegtlg oogenblik
als uweh meester zijn blatje uit zijnen
zieleezak baaldege en in t' zweet zijns
aansgijns zijnen devoir begost af te
leezen cover den goejenwilsdag die
luj gekreegen hat van zijnen dierekteur
die hem gekreegen hat van zijnen
ijnspekteur die hem gekreegen hat van
den mieniester die hem gekregen hat
van de goodelijike inblaazink. Waaruit
ge kunt leeren beste Fransken als ge
niet te dwaas zijt dat alles goet aaneen
hangt in den weerelt der peerdagozie
en als den ooperdirekteur ne keer
nen slegten nagt gat eeft dat al de
jongens het moogen uitzweeten.
Hoe droevlch dit ook mooge klinken
t* is toch een bewijs dat den weerelt
zonder ons niet vortfcan, getuige de
woorden die uwen meester gesprooken
eeft: Wat al die groote koppen niet
kunnen tot stand brengen, ét is te
zeggen den wereldvrede, dat zullen
wjj, schooljongens, doen, al moesten
wij er voor vechten I
SeesaI en tot" den pauws toe van
roome is t' mee ons eens gelijk ge misgien
weet als uwen meester welteverstaan
de laatrjnsge huiswerken in uwe
klas mee de noodige hekspliekassie
voorleest oever de bolsseviesten die alemal
eerst in den keetel moeten voordat
men oover d'ontwaapehink ln praktiesgen
en godejoloziesgen zin kan spreeken.
Tis klaar als pompwaater dat er
op den goejen wilsdag van niets anders
mag geprat worden dan oover d'eedele
gevoelens die ieder weldenkent mens
er toe dreiven van desnoods mee t'
zwaart in d'hant d'ongeloovigen uit te
roejen en te verdesteluweeren en als t'
zoo vortgat dat ze t' jaar weldra een
verlengstuk ziulen moeten aanzetten
gelijk ge zegt om al die feestdaagen
te bevatten die ln de mooderne opvo*derlngkunde
werden ingevoert, zoojals
den dag van t'spaaren, den dag van
t' root kruis, den dag van de puublieke
dronkensgap, den dag van de besgermink
der trekhonden en der kaanarevoogels,
den dag van den belaieksger.
fran, den dag van de weleevendigheit,
den dag van de d'openbaare reinigheit
den dag van t' hooptiemiesme, den dag
van t' omgekeerde, den dag van de gejuwde
moeders, den dag der onnoozele
kinderen, den dag der otomobielongelukkeh,
den dag der sgeefpiesers. den
dag der misbakten, den dag van t'
deens vlees, den dag van de margaarlene,
den dag van de vervroozen po~temonees,
den dag van d'ongebooreni
zeeniejeh, den dag van d'ealige Apolonieja
teegen de tantpijn, den dag van
de broederliefde en den zustemiin, den
dag vah elk trekt zijn plan, den dag
van t' langst leeft eeft t' al, den dag
van den gejoorzaamen kiezer, den dag
van dendienen die nog geen deekorasse
eeft en den dag van deh dag zonder
iets. Als ik goet tel dan kom ik alzoo
tot de som van twee hondert zee ven
en dertig daagen waarop onzen ge^st
van de taalfouten en de reekenkundige
proohleemas bevrijt, zich volkoomen
kan weiden aan den fierlozofiesgen
en theejolozieksgen vraagbak uit van
den meehelsgen kattekiesmuus.
T'is daarom ook dat ik u met be'de
handen bejaaim, waarde Fransken,
waar gij in uwen eehigszons vremden
oortograaf deeze wijze besluiten
schrijft: In afwachting van den wereldvrede
zouden wij, leerlingen van de
stadsscholen en tjeefkesscholen, samen
moeten vechten, Pierke, met vereenigde
krachten, om te bekomen dat de
minister al deze feestdagen verandert
in verlofdagen, terwijl onze meester
thuis van alles uitknipt dat wij in de
klas dan kunnen inplakken op de weinige
dagen van 't jaar dat de school
nog open zou zijn.
Allah! boneur* en vieve la lieberKel
Aanvaart, waarde Fransken, de verzeekerink
mijner diepe groeten en de
komplementen tuis.
PIERKEN.

KOEKOEK
De ultieme vaderlandsche daad wan de liberalen
De tribunes zitten stampvol. De
dames van al de liberale associaties
van het land zijn voltallig alle 23 in
de loge van het voorzittersschap aanwezig.
Ofschoon lang de 70 voorby
zijn zü vol jeugdige opwinding. De
tijden zijn immers beroerd en groote
gebeurtenissen zijn op til.
Als voorzitter PONCELET te 2 uur
de vergadering opent, is aller verwachting
tot het uiterste gespannen.
De zaal is nog ledig, maar daar verschUnt
Jacquemotte met een dolk tusschen
de tanden, waarmede hy blijkbaar
juist een zwangere vrouw den
buik heeft opengereten, want onschuldig
kinderbloed druipt van het staal.
Hij wordt gevolgd door de katholieke
Vlamingen, die hun intrede doen onder
den kreet : Alles voor Christus,
weg met den Belgiek! Maar Sap doet
een teeken en zy zingen nu een slappe
Brabanconne. De socialisten verschynen
elk met een gebroken geweer.
En eensklaps valt een diepe stilte.
Daar treden in plechtigen stoet de
liberalen aan. zy zyn allen in een
versche driekleur gewikkeld en de vaderlandsliefde
loopt hun kinnebakken
af. De liberale dames* kunnen zich
niet meer houden en roepen als één
man (met vrouwenstem) : Vive le
Roi!
VOORZl'lTEK. — Stilte op de tribunes!
M. CARPENTIER. — Waarom mogen
zy niet roepen? Vive le Roi, is
toch goed Fransch!
VOORZITTER. — Mijne heeren,
ten einde de rust te herstellen in het
land, zet ik u aan zoo spoedig mogelijk
de taalontwerpen goed te keuren.
M. SAP. — Ja, en definitief dezen
keer. De medewerking van de Standaard
is verzekerd.
M. VOS. — wy eischen de volledige
vervlaamsching van Vlaanderen.
M. HYMANS. — Aangenomen (Tranen
springen in zyn oogen).
M. DECLERCQ. —- En van Brussel
ook.
M. PETITJEAN. — Aangenomen
met den dood in 't hart!
M. HERMANS. — En van Wfcllonië
erby. •
M. BOVESSE. — Aangenomen. (Hy
Himlt op zyn bank en galmt uit) :
Waal en Belg zyn onze voornamen,
Vlaming is onze familienaam!
(De dames in de tribunes : Vive
la Flandre une et indivisible!)
VOORZITTER. — stilte in de tribunes.
M. CARPENTIER. — Heer voorzitter,
ze kunnen nog geen Vlaamsch
spreken, maar ze zullen het leeren.
VOORZITTER. — Het woord is asn
M. Devèze, om een verklaring af te
leggen namens de liberalen.
De laatste rede van M. Devèze
M. DEVEZE. — Dames en Heeren,
ik heb het zoo dikwüls herhaald, dat
iedereen het nu wel gelooven moet:
De liberalen zün het oninneemlbare
fort, het glorieryke bolwerk, de stut
en de steunpilaar van het vaderland.
DE LIBERALE DAMES. — Vive la
guerre!
EEKELERS. — Gelukkig zijn cr
niet genoeg liberalen meer en België
men zal dus wel moeten ontwap:nen.
DEVEZE. — Niet alleen door te
sneuvelen dienen wij ons vaderland,
maar ook door te leven.
M. SINZOT. — Dat is nu juist
geiyk ik.
M. DEVEZE. — Na den oorlog hebt
gy onze wraakkreten gehoord tegen
den man van Stockholm. Later zijn
wy weliswaar met Huysmans in een
zelfde regeering getreden, maar dat
wfos weer eens om het vaderland te
redden.
HUYSMANS. — Niets beter dan
landverraders om het land te redden.
M. BOVESSE. — Dat zeg ik ook;
anders zou ik nooit tegelijk met Sap
een portefeuille hebben aanvaard.
M. DEVEZE. — En wij zijn bereid
morgen met den duivel en met Ward
Hermans samen te werken voor het
welzyn van het land.
M. SINZOT. — Jamaar, ik niet
zulle! Als ik niet niaar het front gegaan
ben, dan is het juist omdat Ward
Hermans aan het front was en ik
niet by hem wilde zijn.
•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=
Een menheer komt naar beneden
en is dronken.
— Het was zeker donker boven?
— Neen, het was piiseni
11
M. DEVEZE. — Later wilden de aktivisten
absoluut de hoogeschool van
Gent vervlaamschen. Wü bewezen,
dat de vervlaamsching van Gent het
einde vian Belgüë beteekende. Wy hadden
princiepen waarvan wy geen duim
wilden afwyken. Maar wü hebben
tenslotte onze princiepen laten varen
terwiUe van het vaderland.
M. HYMANS. — Het zyn de liberalen
die Gent hebben vervlaamscht.
M. DEVEZE. — Zwüg paltoquet.
Pardon, ik dacht aan Louis Franck.
Om het even. De snoode landverraders
wilden toen het leger vervlaamschen.
In onze vaderlandsche verontwaardiging
besloten wy liever te sneuvelen...
•M. SINZOT. — Ja! Sneuvelen!!
M. DEVEZE. — ... te sneuvelen dan
het leger te laten verdeelen. De liberalen
hebben echter het leger laten
vervlaamschen terwiüle vun de eenheid
van het land.
EEKELERS. — Weg met alle legers!
M. DEVEZE. — Nooit!
M. HYMANS. — Jamais!
M. DEVEZE. — Tenzn morgen het
vaderland de verdwyning van het leger
eischt. Kortom, mijne heeren, het
eene na het andere hebben wy alle
liberale princiepen prijs gegeven uit
liefde voor het vaderland.
Nu zyn wy aan het einde van onze
toegevingen gekomen. Of Wever, er
is mtaar een toegeving die het vaderland
nog van ons vergi.
En wat vraagt het vaderland, om
zijn eenheid te herstellen? De verdwyning
van alle liberalen.
Welnu, wy zyn bereid!
(Onder de blikken van de ontzette
liberale dames haalt Devèze een dolk
te voorschyn).
M. SINZOT. — Haltela! Dat kan ik
niet zien! (Hy vlucht).
M. SAP. — Is düt misschien voor
mij?
HUYSMANS. — Wel neen, gy moet
niet meer vermoord worden; gy alt
reeds in de regeering.
M. DEVEZE ploft zich den dolk in
het hart van het liberalisme. Dames
vallen nog flauwer dan zij reeds waren.
Alle liberalen rijzen overeind en
volgen zoo goed en zoo kwaad als het
kan het voorbeeld van hun leider.
Cocq kraait voor de laatste maal.
Hymans loopt zich verdrinken in de
Wielingen. Bovesse verbergt het hoofd
in zijn portefeuille tot hij stikt. De
eene drinkt zijn inktpot ledig, de andere
steekt zijn vinger in zyn oog.
VOORZITTER. — Bc stel de Kamer
voor deze helden met de nationale
eer te begraven. De kwestie is maar,
dat niemand een patriottische redevoering
aal kunnen uitspreken, vermits
ale liberalen dood zijn, ,

De staking van
Kerkzangers tt Tervuren
Als ge de hemelsche zangen van het
doksaal hoort weerklinken, zoudt ge
nooit vermoeden, dat er wereldsche ?n
revolutionnaire gevoelens in deze kelen
heerschen.
En nochtans! Als die engelkens den
doksaaitrap afdalen zijn zij weer stervelingen
van vleesch en beenderen.
Zoo gebeurde te Tervoiren bij Brussel
De kerkzangers zijn er in staking. Lastertongen
zullen beweren, dat deze stiking
aan gang werd gestoken door
Huysmans, die te Tervuren woont, ea
die dat volkske kent vermits hij zelf
misdiener is geweest.
Maar Huysmans heeft zijn kwale
tong in deze zaak niet. Het is overigens
geenszins voor sociale wetten of
loonsverhooging, dat de kerkzangers
van Tervuren staken. Hun verzuchtingen
zijn van edeler aard, bijaldien men
de gastronomie onder de edele verzuoitingen
van het mcnschelijk vernuft
mag rekenen. Want de staking is van
gastronomischen aard. De kerkzangers
van Tervuren eischten een diner. Een
soort van banket .En zij kregen hst
niet. Daarom gingen zij als vulgaire
socialisten in staking.
De kerkfabriek hield eeh noodverga-dering.
Er werd berekend dat het diner
, De afgang. De doorval
We hebben de eer en het genoegen
vandaag een geneeskundige kroniek te
geven over den afgang en den doorval,
naar de wetenschappelijke gegevens
Uit het GETROUWE MALDE-
GHEM. We bepalen ons bij eenige
voorname brokjes uit het proza van
dokter Deïille.
Ih onze rubriek «Ezelarijen» hebben
we de bepaling gegeven van
«afgang» (zie bladzijde 6 en leer
van buiten).
Gelief nu verder uw levenswijze te
regelen naar volgende gegevens :
« De stads- en nu ook landelijke menu's
waardoor een menschelijke maag,
jaren, een ballast ontvangt van pikante
< hors d'oeuvres» van pickels,
azijn, félle koffie, charcuterie, patiserie,
konserverijen, en dies meer, van
dagelijksche alkoholdranken, overzouten
spijzen, tegenordelijke bakten waarin
fruitsoorten gebakken zijn in toitreelspijzen,
zijn de oorzaak van de
meeste darmontredderingen.
De maag en darm die zoo een verzameling
moet veroberen noem ik een
slachtoffer. >
Nu ge't weet en, naar we hopen,
650 fr. moest kosten. Er was geen geld
genoeg. Toen stelde een van de leden,
die voor verzoening was, voor, dat aiie
leden van de kerkfabriek wat zouden
bijleggen uit eigen zak. Maar na eea
grondig debat werd geen gevolg gegeven
aan dit voorstel.
De kerkzangers maken zich intusschen
het leven gemakkelijk. Zij moeten
naar de hoogmis niet meer. Zij
mogen het lof verzuimen, kortom, zij
leven gelijk God in Frankrijk.
De koster heeft het des te moeilijker.
Hij moet tiendubbel hard op de
zware basnoten van zijn orgel drukken,
om de kerk te vullen en den indruk
te verwekken, dat hij daar niet mo'derziel
alleen zit op het doksaal.
Als de kerkzangers dat hooren, lachen
zij in hun vuistje. Zij komen
soms in een troepje naar de kerk, ziSten
onder het doksaal en richten dan
met een spottend lachje de blikken
naar het doksaal en den zweetenden
koster.
En als het gebeurt dat de arme koster
de Brabanconne moet laten weerklinken,
brommen de kerkzangers beneden
zachtjes mee; maar 't is de
Vlaamsche Leeuw, dien zij brommen. .
GENEESKUNDIGE KRONIEK
gij geen slachtoffer van uw darmen
zult maken, is 't eveneens nuttig de
doorval in de gaten te houden.
«De verpleging van den voorbijgaanden
hevigen doorval bij menschen die
anders normale gezonde stoelgang hadden
moet sieunen op wijselijk inzicht.
Dat is zooals hooger gezegd, niet de
afgang tegenwerken doch om zoo te
zeggen helpen. Het lichaam dat door
een plotse verkeerde voeding of besmetting
bevallen is, moet zich kuischen,
liet is reddingswerk. »
Dat is zeer duidelijk. En ge kunt
wellicht uw profijt trekken uit dit
konkreet geval:
«Ik herinner me een juffrouw uit
het Thieltsche die overdreven stoelgang
had en om te genezen veel gekookte
melk en witmeelpap eten
moest, ook beafstukken en rijst. Ze genas
niet. Ik keerde het voorschrift om
en deed haar volle natuurkost eten.
Ze genas. »
Dus: opgepast met biefstukken,
rijst, melk en pap! Keer het voorschrift
om en eet natuurkost.
Onze redaktie neemt van dit oogenblik
af geen verantwoordelijkheid
meer voor den «afgang» en den «doorval»
van de lezers.
KOEKOEK
Hzj de sin/eren
Er werd een nieuwe minlsterieele
vloek bedacht: Sap-perdeboeren! oui
hulde te brengen aan Sap en den
Boerenbond.
Zooals ieder jaar heeft het dapper
geregend met kleine kermis.
Met groote kermis zal het natuurlijk
gieten!
Ter vervanging van Sus Franck werd
onze vriend Camille, als afgevaardigde
van den Staat, in de bijzondere kommissie
van het Museum van Schoone
Kunsten benoemd.
Door Opsomer is zijn beste doeken
al aan het vernissen.
Het is niet waar schijnt het, dat
Otto van Habsburg die hier in onze
buurt op het kasteel te Steenokkerzeel
woont, zich verloofd heeft met prinses
Maria van Beieren.
In elk geval, met een meisken van
Steenokkerzeel is hij 't ook niet.
We krijgen een revue in de Scala:
«Hij ligt er uit!» getiteld.
Ondervraagd, heeft de heer Kindermans
verklaard dat er in dit spektakel
absoluut niet wordt gezinspeeld
op het droevige lot dat de heer Dens
als minister zoo pas heeft ondergaan.
Een koffiehuisbediende, die gedurende
een vechtpartij den vriend van
zijn vrouw een been brak, werd veroordeeld
tot 4 maand gevangenis en
9000 frank schadevergoeding.
Daar zijn er die den vriend van hun,
vrouw den nek hebben gebroken en'
werden... vrijgesproken.
— Er zijn honden, Madame, die
verstandiger zijn dan hun meesters.
— Zeker, Marietje, zie, de mijne is
van dat ras.
H NEEMT DEEL AAN KOEKOEK'S PRIJSKAMP •

KOEKOEK 13
Vcm JCetjes m Jiiekepteitecs
By Toone, in het
Poesjenelle-kot
• Het was donderdagavond «gruuten
entraktemeint» op d'Huugstroet, ofte
Hoogstraat, het hart van d? stad van
plezier en van gevLenlambik, waarvan
de Violettenstraat en den Vlomschen
Steenweg de longempüp zyn.
De ganschen dag had het mot gegeven
onder de mosselwijven van de Kapelle-markt,
de appel- en citroen-verkoopsters
van de Karikolle-gang. De
ketjes, de zonnekloppers, en de «fleurs
de bitume» van de Marolle waren zeer
opgeruimd. Er heerschte een atmosfeer
van feestelijkheid.
Vooravond op de «Scholle-kermis» ?
Toch niet. Overal had men sinds een
paar dagen gaan uitbazuinen dat den
Dolf, den «bougmestre sympathique et
populaire» in het Pieter Breughelkwartier
zou komen.
Wij moeten beikennen, dat münhesr
Max z4jn propaganda op heel behendige
wü'ze voert. De «ajoeine» waren
gorequisiüonneerd geworden om overal
in straatjes en steegjes, op hoeken en
kanten de blijde mare te verkondigen.
Jef Poeier, een der fierste politie-agenten
van de hoofdstad, had zyn rondeike
gedaan in den Bloömipansjgang cn
de Dievenstraat, en overal had hy de
deugden geroemd van dien grooten
burgemeester, die van het fiere stadhuis
zou afdalen en in den Warschaugang
een vertooning in het poesjenellekoFvan
Toone by wonen. .
— Het is de chikste type van de
wereld, had Jef Poeier verteld, by
Tisch van de Blonde, in de Pieremansstraat.
Wy, agenten zyn er heel tevreden
over. Hier in het kwartier
wonen veel mannen van de mestbak,
zei hy. Ehwel, vroeger moesten die
menschen 10 en 12 uur per dag werken
nu werken ze maar acht uur meer en
dat hebben ze den grooten burgemeester
Max te danken.
En Jef wachtte een cogenblikske op
het effekt dezer verklaring .
Het bleef niet lang uit.
Tegen den toog geleund lag daar een
zonneklopper, «n'en echte» en die
vcnd onmiddellijk het gewensche argument.
— Ik hem nuudt ni gewerkt. In ma
lêive gin eur. Ik vêig man polleveëe
oen aan beurgemiester, zei hy en lokte
algemeen gelach uit tot groote
schande van Jef Poeier, die het afstapte.
En-zoo was het overal gegaan twee,
drie dagen lang.
Dien avond dus was er een groote
massa volk geschaard rond den ingang
van den Warschau-gang, waar Toone
zy'n poesjenellé-kelder heeft opgetrokken.
Ohik volk kwam aan, te voet en per
auto, heeren wel opgeknapt, fyn gepluimde
mokkes, en allen trokken tussohen
de dubbele ry der toeschouwers,
die er groot plezier aan beleefden. Hei
ging er inderdaad lustig aan toe.
Het was een buitenkansje voor het
gepeupel en elkeen der aankomende
gasten «kreeg zün pakske mee».
— Zeet is doe, riep een scholle-wijf,
daan heit ne stok ingeslikt!
— Och, zeet is, Jeannette, z'es ne'.!
— Oei, oei, Madame Comme-il-Faut
es doe.
Een welgekend journalist bood zioa
aan.
— Da es ne rüken type, zei er een.
Dane mokt zan sigarette zeulf.
En allen lachten.
Eindeiyk kwam de heer Max per
auto aangereden. Onmiddeliyk sprong
de politie toe om hem te beschermen
tegen de al te groote sympathie, die
het volk hem zou kunnen betuigen.
Ook den burgemeester van de Marolle,
M. Lavendöme, was aanwezig en stapte
fier zyn kollega te gamoet. En met
een warme «hand-shake» groetten beide
burgervaders elkander. Ook de
«prix de beauté» van de Marolle was
daar, werd den Dolf voorgesteld en
deze vervaardigde zich het «krotje» te
kussen,
— Kust hem duud!, riep een der
aanwezige mannen, waarschynlijk uit
jaloerseheid. En allen lachten, terwijl
Mijnheer Max de zaal binnentrad.
wy volgden hem om het spektakel
by te wonen. Koekoek moet inderdaad
overal vertegenwoordigd zyn.
wy hadden een plaatsje weten te
veroveren naby het tooneel.
DRAME DE CAPE ET
D'EPEE
In de zaal waren al «d'Huug e Koppe»
van het Stadoeis en uit de artistieke
wereld van Brussel aanwezig,
wat den heer Max niet kon nalateo
te doen opmerken aan Toone zelf.
— Je vous félicite, zei hy.
—Parallèlement, antwoordde Toone,
die toch nog een beetje Fransch kent.
En het spektakel ging aan gang.
Het was een drama uit den tyd van
de edele Bidders, minnezangers en
hofdames, met natuuriyk het onvermydelijke
tweegevecht voor de blauwe
oogen van een schoonheid.
De tegenstanders waren aan 't schermen,
de slagen vielen als regen op de
stalen harnassen maar geen van de
vechters werd doodehjk gewond. Er
haperde klaarblükehjk iets. Met een
hooren wy Toone roepen achter de
schermen: Jules, losj aan poesjenel
vallen, hei es duud.
Maar Jules antwordde:
— Nêie, ik loet hem nl valle. Hêi
es zoe sterk as dane van Folie. Nè nog
ne stek.
Polle en Jules hadden in den namiddag
ruzde gemaakt en geen van beiden
wilde voor den andere buigen.
— Lotj hem valle nondedju, riep
Toone.
—Loept noe den dtuvel, antwoordde
Jules en hij deed z«n poesjesnel voortschermen,
zoodat tenslotte Toone hes
gordün moest laten dalen.
Daarna kregen wy een bedrijf uit
het Oostersche drama: «Vivia en Mallegeys».
Het was pathetisch Menigeen wischte
een welgemeenden traan af als
Vivia uitriep:
Mallegeys, MaUegeys
Bi ga naar mün paleis.
— Waar is uw paleis, Vivia?
—In het Saroopstraatje.
Mallegeys.
Ne me. heer kwam ook een verhaal
voorlezen in 't Brusselsen, van vóór den
oorlog, zoodat niemand er iets van
begreep, en tenslotte kregen we in het
schoone Fransch: «Les Amours de Pitje
Schramouille» of «De Liefdesavonturen
van Pitje Schramoeüje».
Dat was raak, zeg!
De ténor. begon te zingen over de
idylle van Malvina met Ernest:
Het was hartroerend.
«Le dimanche allant en promenade
Avec Malvina chez Moeier Lambik
Manger die kalfskop en salade.
Ou des bouterhamme de kramlk.
Tartine au fromage de Bruxelles
Eet comme dessert on prenait de»
[fois
Patêekes, nougat, caramelle
Et le soir dans le fond du bols:
REFREIN
Och Ernest, dit-elle, en zitsj toch stille
Frémissez 1'agent vient de passer!
Maar Ernest was wispelturig, en Malvina,
die een felle teef is, was wel
besloten zich niet te laten «arrangeeren».
En het poëma sloot op die vermaning
van Malvin.L
«tranquille Ernest
Of ge vliegt mêe aan sm... in 't gest»
Allen uichten toe en de burgemeester
was vast niet de laatste om te applaudisseerexi.
— Charmante soiree, zei Mynheer
Max op het oogenblik, dat hy weer zyn
auto insi.apte.
Gepeupel was er nie. meer by hel
vertrek der «huuge koppe». Allen waren
gevlucht in de staminees, waaf
enkelen «scheel, krimineel zat» waren»
om dien heugehjken dag te vieren.

14
KOEKOEK
UIT HET LEVEN VAN DEN PLATTE
HIJ HAD HET GEZIEN
Ze zaten een kaartje te trekken, de
Platte en zijn vrienden.
Op een gegeven oogenbllk vroeg
Jef:
— Wie deelt er?
— Altijd degene die 't vraagt, zei
de Platte met een stalen gezicht.
En Jef moest deelen.
Hij was er een beetje boos om. En
Om zijn ergernis lucht te geven zou hij
de kaarten eens nauwgezet onderschudden.
Zijn pijp hinderde hem. Hij
stak ze brandend in zijn zak en begon
daarop de kaarten te mengen als stond
er een fortuin op het spel.
Het duurde niet lang of men werd
al een brandreuk gewaar, laken dat
schroeide.
Jef dacht plots aan zijn pijp, stak
de hand in den zak en ja, er was een
groot gat in zijn jas gebrand.
De Platte glimlachte bescheiden.
Jef, die het in de gaten kreeg, vaarde
tegen hem uit:
— Waarom lacht-e gij, Platte?
— Omdat ik plezier heb!

KOEKOEK 15
BERIJMDE SCHELMERIJEN
XXII
Vivan Amerika?
Amerika, Amerika,
O, Landje van belofte
Het leek me soms of ik bijna
Voor U van liefde ontplofte.
Ge zijt zoo grootsch, zoo ideaal
Op velerlei gebieden
Dat van bewondering ik straal,
Van vuur begin te zieden.
Amerika, Amerika,
Geweldig groote natie,
Wie doet U in de wereld na
In grootsche speculatie !
Gy kent de weelde, zwemt in 't geld j
Hebt zooveel miljonairen
Als heel ons land bewoners telt.
Wat kan men meer begeeren \
Amerika, Amerika,
Wie ginder wordt geboren
Laat niet het eerste «moe» of «pa»,
Maar 't woordje «dollar» hooren.
Zyn heele leven wordt een jacht
- Op centen, centen, centen.
Alleen nog boeit hem, dag en nacht t
't Verhoogen zyner renten.
Amerika, Amerika,
O, drooggelegde staten,
Waardat men, zonder «boe» noch «ba»
U neerschiet in de straten,
Waar smokkelaars de hoogste macht
En 't hoogste recht genieten.
Nooit heeft een land 't zoo ver gebracht
Voor schurken en bandieten.
Amerika, Amerika,
Ge hebt zoo pas bewezen,
Dat gy in schurkerij weldra
Als primus dient geprezen.
Een kind, een lief onschuldig wicht
Ontvoeren en vermoorden.
Wie heeft al mooier daad verricht
Terwille van de oorden ?
Amerika, Amerika,
Ik durf gerust u zweren
Waar ik ook ga, of waar ik sta
Ik zal u steeds vereeren.
Maar... uit de verte, want hoezeer
Ge 't ook mij moogt verwijten,
Ik wil mijn leven toch maar weer
In 't oud Europa slijten !...
BRIEVENBUS
RICH. MINNE (St. Martens La/tem)
— Neen, we kunnen uw soepeetje niet
aanvaarden. De nieuwe redaktie staat
daarvoor zedelijk veel te hoog.
SAP. — Zeker, 't sap is wel de kool
waard en binnen kort geven we dan
ook uw portret.
WIES MOENS. — Een instituut om
te leeren lachen? We gelooven, dat
er ergens in Brussel een instelling bestaat,
die 't lachen aanleert per korrespondentie.
O. D. — In welk jaar de Ontwapeningskonferentie
zal eindigen, ia nu
nog niet te zeggen.
REDAKTIE GAZET VAN ANT­
WERPEN. — Ja, we zijn akkoord, er
moet gelegenheid zijn om ons af te
rossen: Mogen we de zoete hoop koesteren,
dat ge dit nummer nauwgezet
zult Inzien?
ZUSTER CANDIDA. — We danken
u voor uw hartelijken brief. Ja, 't was
schandalig wat 't Volkske van u had
geschreven 1 We hebben overigens een
nummer van «Koekoek» gezonden aan
al de bisschoppen van 't land en onze
medewerker uit het Vatikaan schreef
ons, dat Z. H. Puls XI een encycliek
naar de kliek van 't Volkske zal zenden.
THEO BOGAERTS. — *t Is met plezier
gedaan, beste jongen! En als ga
toekomenden keer bij de prijsuitdeeling
niet zijt, zal 't niet gepast zünl
We zweren het u.
NOR... (Brussel). — Onze moderubriek
wordt geschreven door een Parijsch
medewerker.
ABAKLUTS (Gent). — Wel zeker,
ge moogt niet alles gelooven wat men
over de middeleeuwen vertelt! Bedenk
maar even wat men niet allemaal zegt
van Heyman!
• X. X. — Onze medewerker Ts. een
religeuze socialist? Best mogelijk. Als
men hem goed bekijkt, wel ja, hy
heeft er zoo'n beetje het uitzicht van.
Maar dat gaat ons precies niet aan.
De jongen heeft zichzelf niet gemaakt.
PALMYRE. — Andere inlichtingen
kunnen wy niet geven: Jo-Jo is gevlucht
en Dr. Pangloss is spoorloos
verdwenen. Tracht u te troosten en
beproef een samenkomst met iemand
van onze nieuwe medewerkers, dia
allemaal veel serieuzer zyn.
DE SLIMME MEID
Het nieuwe meisje van 't land komt
opgewonden de kamer van meneer
binnenstormen:
— Meneer, meneer, ze hebben u»
auto gestolen. Bc kon niet zien hoe da
man er uit zag, maar ik heb gauw t
huinmer van den wagen genoteerd!

16
KOEKOEK
HUMOR VAN ANDEREN
NOTA DER REDAKTIE '• We nemen geen Verantwoordelijkheid op Voor Wat We zelf
schrijven, dus nog minder Voor de karikaturen Van deze bladzijde. Het feit dat Wij dezeteekeningen
overnemen. Van Vriend en tegenstander, beWifst niet dat Wij het mét de strekking eens zijn
— Hoe vindt ge de whisky?-'t Is
nog een flesch van vóór don oorlog.-
- Welke oorlog? Die te Sjanghai?
(Humorist)
Ü
— Wat voelt de mensch zich toch
klein tegenover de natuur!
• — Ik denk niet zooals gij!
(Gente Nostra)
DE VERVELENDE JONGE MAN. —
Denkt ge, dat uw vader het erg zou
vinden als ik nog wat bleef?
ZIJ. — Waarom? Hij hoeft niet
met u te praten. Udeas)
— Kunt ge lezen en schrijven?
— Ik ben docent aan de universiteit.
— Ik vraag uw beroep niet! Kunt
ge lezen en schrijven? .
(Depêche de Toulouse)
— Wat gebeurt hier?
— We spelen tandarts, en Jantje
wil geen patiënt zijn. (Pearsons>
DE SCHOTSCHE BOER (die een
nieuwen' hoed koopt). — Be zal den
strooien hoed nemen. Als hij versleten
is, heb ik er nog altijd een rantsoen
stroo van voor mijn koe.
(Bulletin, Sydney)
— Maandag wordt ik 29 jaar!
—: Dezelfde ouderdom ais ik.
— Ja, maar van mij is het voor
den eersten keer!
(Rire)
WINT NIEUWE
LEZERS VOOR
KOEKOEK