Clubblad 4 2010 - Ziggo

Vanaf het dalstation ging het door het bos weer stijgen. Eerst nog wat technische
stukken maar daarna weer echt klimmen. Op sommige stukken wees de Garmin
25 % aan. Ik had het gevoel dat ik thuis de trap op reed. Ik was niet de enige die
daar even ging lopen…
Eenmaal boven op 1800 meter (we hadden er dus 1000 geklommen) weer een
verzorgingpost overvallen en daar weer de snelle afdaling begonnen. Hierbij
kwam ik ook het stuk tegen dat ik vrijdag verkend had. Er stonden nu ten minste
EHBO mensen bij, dat is een geruststellende gedachte dus dan maar naar
beneden. De operatietafel was immers binnen handbereik.
Na enkele snelle kilometers door het bos begon de laatste klim voor mijn route.
Nog eenmaal 200 meter klimmen door een mooi bos en daarna richting de
finish. Tijdens die afdaling werden wij over een alpenwei gestuurd waarbij je de
60 km/ uur kon aantikken. Geeft wel een kick hoor.
Daarna nog een lastig stuk door een bos om dan uiteindelijk in Kirchberg te
finishen na 4 uur en 3 minuten. Van de twaalf deelnemende Nederlanders was ik
absoluut niet de slechtste. Bart Brentjes eindigde 20 minuten na mij, hij had
echter bijna de dubbele afstand afgelegd… Wat een klasse. Bart finishte met
ruim 5 minuten voorsprong op de tweede man. Echt een klasse apart. Op mijn
vraag of hij nog had gelopen gaf hij aan alleen op de Hahnenkamm uit de
pedalen te zijn gegaan, maar dat was dan ook een lange trap die bestond uit
boomstammen.
Al met al een schitterend evenement,
perfect georganiseerd, dat je als
mountainbiker een keer mee moet
maken.
Zie ook de filmpjes op internet,
YouTube.
Wij zijn zondag weer naar Nederland
gaan rijden. Hiermee hebben wij de
kidscross gemist, maar ik heb een heel
goed gevoel overgehouden aan deze
korte vakantie in Oostenrijk.
28
Wat mij betreft: volgend jaar weer.
Arie de Goede