Klik hier om Maks! - pdf.klasse.be

10
“Toen ik mijn ouders voor
het eerst vertelde dat ik
er een jaar tussenuit wou
na m'n middelbaar, deden
ze het af als een bevlieging”,
aldus Jonas. “Ik studeerde
Economie-Talen en iedereen – ook
mijn leraren - dachten dat ik na mijn
secundair in dezelfde richting verder
zou gaan. Maar ik was de schoolbanken
beu. Zes jaar is lang, weet
je. Bovendien wist ik niet goed wat
te doen. Ik wou naar het buitenland,
een beetje van de wereld zien. Met
de Bouworde mocht ik niet mee
wegens te oud, maar AFS had nog
een plek in een project met straat-
“last van
heimWee
had ik niet”
kinderen in Peru. Dus heb ik een
motivatiebrief geschreven en mijn
ouders overtuigd. Zodra ze zagen
dat ik het serieus meende, steunden
ze me volop.”
“Thuis vonden ze het natuurlijk
wel jammer dat ze
me zo lang zouden moeten
missen. Ik ben het kakkenestje,
de jongste die het huis verlaat
(lacht). Toch heb ik in Peru weinig
last gehad van heimwee. Sommigen
sluiten zichzelf op en gaan
dan in een hoekje staan wenen,
maar ik kon die nieuwe omgeving
heel goed relativeren. Ik pikte de
taal snel op en mijn gastgezin was
fantastisch. Ze zeggen dat je op
een sabbatjaar jezelf tegenkomt,
maar ik kende mezelf al redelijk
goed voor ik vertrok. Dat jaartje
weg heeft alleen maar bevestigd
wat voor een nuchtere mens ik
eigenlijk ben.”
“Toen ik terugkwam
uit Peru belandde het
onderwerp waarvoor ik
gevlucht was – mijn studiekeuze
– natuurlijk terug
op m'n bord. Omdat ik er in
het zesde altijd al van droomde
om animatiefi lms te gaan maken,
deed ik daarvoor een toelatingsproef.
Helaas was ik door m'n