01.08.2013 Views

speciale - Losse Veter

speciale - Losse Veter

speciale - Losse Veter

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Nummer Drie<br />

Herfst/Winter 2012<br />

<strong>Losse</strong> <strong>Veter</strong><br />

003-4/5<br />

Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk om je<br />

rondjes ‘s avonds in het donker te lopen of vrij<br />

te regelen voor een wedstrijdweekend. Toch kan<br />

ik er ook veel energie van krijgen als alles, strak<br />

naast elkaar gepland, aan het eind van de dag<br />

gelukt is zoals ik het wilde. Soms schiet ik mezelf<br />

daarin voorbij, een tegensputterend lichaam<br />

is dan het logische gevolg, en dat zet me dan<br />

weer met beide voeten op de grond.<br />

Artsen leiden zelf niet altijd het meest gezonde<br />

leven. Ben jij de uitzondering op de regel?<br />

Ik kan er soms versteld van staan hoe een<br />

rokende longarts zijn patiënten instrueert om te<br />

stoppen. Ditzelfde geldt voor de niet-sportende<br />

cardioloog met overgewicht. Uiteraard zijn dit<br />

ook uitzonderingen maar ik denk wel dat je als<br />

arts het gezonde voorbeeld mag geven aan je<br />

patiënten. Dan is je advies toch een stuk geloofwaardiger<br />

en zullen patiënten het ook eerder opvolgen.<br />

Andersom zie je ze trouwens ook, oververmoeide<br />

arts-assistenten die tot middernacht<br />

op de operatiekamer staan. Dan ben ik blij dat ik<br />

voor het huisartsenvak gekozen heb en mijn<br />

diensten later een stuk regelmatiger zijn.<br />

Kun je de adrenaline voor en tijdens de wedstrijd<br />

vergelijken met een spannende en hectische<br />

dienst in het ziekenhuis?<br />

Zeker. Momenteel loop ik een half jaar stage op<br />

de Spoedeisende Hulp (in het kader van mijn<br />

huisartsenopleiding). Ik ben al een paar weken<br />

bezig maar ik kan nog altijd zenuwachtig worden<br />

van de loeiende sirene van de ambulance op<br />

weg naar het ziekenhuis. Het onvoorspelbare,<br />

het idee dat een patiënt er zomaar ineens tussenuit<br />

kan piepen en jij de verantwoordelijkheid<br />

hebt. Het is de onzekerheid van elke beginnende<br />

dokter en kan mij nog altijd zweethandjes<br />

bezorgen. Dit is vergelijkbaar met de stress voor<br />

de wedstrijd: ‘ Hoe zal het gaan? Ben ik wel<br />

goed genoeg? Zijn die anderen niet sterker?’<br />

Ook in de atletiek is het dat onvoorspelbare, je<br />

weet nooit hoe een race zal verlopen. Over een<br />

kleine maand sta ik voor het eerst alleen in de<br />

nachtdienst. Ik kan er soms wakker van liggen,<br />

maar ergens komt toch ook weer dat competitieve<br />

naar boven en wil ik laten zien wat ik kan.<br />

Net als op de atletiekbaan! •

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!