De inspirerende stank - UZmedia.nl

edactie Winschoten van de Winschoter Courant terechtkwam. Na zijn stage had Geurt op basis van een
tijdelijk contract nog enkele maanden langer tegen een redelijke betaling het wel en wee van dit Oost-
Groningse stadje gevolgd. Hanteerde hij deze job als beginpunt van zijn journalistieke werk, dan zat hij nu,
op zijn 47ste, precies 26 jaar in Het Vak. Maar ach, waarom zou hij eigenlijk zo moeilijk doen bij de
vaststelling van zijn jubileum? Als zelfstandige was hij per slot van rekening niet gebonden aan de regels
van een afdeling personeelszaken, noch aan de grillen van een hoofdkantoor in Londen dat gedurende de rit
zomaar de regels aanpaste. Geurt kon daarentegen gewoon zijn eigen normen bepalen. Hij kon dus
eigenhandig en met terugwerkende kracht ervoor kiezen om alsnog het onbetaalde artikel in het christelijke
radioweekblad te bombarderen tot het startpunt van zijn journalistieke loopbaan. En waarom eigenlijk niet?
Per slot van rekening kende het omroepblad destijds een oplage van vele honderdduizenden exemplaren,
veel meer dus dan de Winschoter Courant. Geurt sloeg aan het rekenen. Als hij het zo bekeek wijdde hij zich
nu al 33 jaar aan zijn schrijvende professie en kon Geurt over zeven jaar, als hij 54 was, zijn 40-jarig
jubileum vieren. Ja, misschien toch wel aardig om eens stil te staan bij een dergelijke professionele mijlpaal.
Hij kon een paar zelf gekozen vrienden en collega’s uitnodigen en op een mooie dag in de openlucht bij zijn
kantoor in Henxel een ongedwongen receptie houden. Of zou hij nog tien jaar langer wachten? Dan was hij
nog maar 64 en kon onze Geurt zelfs zijn 50-jarige jubileum in Het Vak op een bijzondere manier luister bij
zetten…. Gek eigenlijk, dacht onze Geurt, een lintje van de koningin zou hem voor zo’n prestatie van
formaat nooit ten deel vallen. Dat kregen alleen mensen als Van Kolkhoof, die op een goed moment ergens