Handboek over het Europese non-discriminatierecht

Handboek over het Europese non-discriminatierecht
46
EHRM erkende rechtvaardigingsgrond worden geplaatst; ze komen overeen met
de algemene rechtvaardigingsgrond van de jurisprudentie. Het komt erop neer dat
specifieke rechtvaardigingsgronden in de antidiscriminatierichtlijnen bijzondere uitingen
zijn van de algemene rechtvaardigingsgrond en worden geconcretiseerd en
aangepast voor het specifieke terrein van de arbeid.
2.6.2. Uitsplitsing van de algemene
rechtvaardigingsgrond
Voor het rechtvaardigen van
een verschil in behandeling
moet worden aangetoond dat:
· de desbetreffende regeling
of handelswijze een
legitiem doel nastreeft;
· de gekozen middelen voor
het bereiken van dat doel
(i.e. de maatregel die heeft
geleid tot het verschil in
behandeling) evenredig
zijn en noodzakelijk om dat
doel te bereiken.
Voor het bepalen of het verschil
in behandeling evenredig is,
moet de rechterlijke instantie
ervan overtuigd zijn dat:
· er geen andere middelen
zijn om de doelstelling
te verwezenlijken die in
mindere mate indruisen
tegen het recht op
gelijke behandeling. Met
andere woorden, dat het
geleden nadeel het kleinst
mogelijke is om het doel
te bereiken;
· de te bereiken doelstelling
zwaarwegend genoeg is
om dit niveau van inbreuk
te rechtvaardigen.
zoals reeds opgemerkt, kan de algemene rechtvaardigingsgrond
in het EVRM zowel bij directe als indirecte
discriminatie worden gebruikt, maar alleen bij
indirecte discriminatie in het EU-recht. Volgens het
EHRM:
‘is een verschil in de behandeling van personen
in op relevante punten soortgelijke situaties …
discriminerend indien daarvoor geen objectieve
en redelijke rechtvaardiging bestaat; met
andere woorden indien er geen legitiem doel
wordt nagestreefd of indien er geen sprake
is van een redelijke verhouding tussen de
gebruikte middelen en de doelstelling die men
tracht te verwezenlijken.’ 63
soortgelijke bewoordingen worden gebruikt in de antidiscriminatierichtlijnen
van de EU met betrekking tot
indirecte discriminatie. Volgens de richtlijn rassengelijkheid
is er sprake van:
‘indirecte discriminatie, wanneer een
ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf
of handelwijze personen van een bepaald
ras of een bepaalde etnische afstamming in
vergelijking met andere personen bijzonder
benadeelt, tenzij die bepaling, maatstaf of
handelwijze objectief wordt gerechtvaardigd
63 EHRM, Burden v. VK [GC] (nr. 13378/05), 29 april 2008, para. 60.